Niye Namaz Kılmıyorsun

Neden Namaz Kılmıyorsun?

Neden namaz kılmıyorsun?

Tembellik diyemezsin,

Evine ekmek götürmek ve faturalarını ödemek için hergün saat çalışıyorsun. Tembel olan bir adam hiç çalışmaz ve kara bir yüzle insanlara elini açar. Sense yükün altına giriyor ve ihtiyaçlarını kendi gayretinle karşılıyorsun.

Para verip halı sahada sakatlanıyor, para verip spor salonunda yoruluyorsun! Demek ki tembel değilsin!

Vakit bulamıyorum diyemezsin,

Sekiz saatlik iş hayatının dışında sana kalan 14 saatlik bir zaman dilimi var. Geziyorsun, eğleniyorsun, dizi izliyorsun, tatile çıkıyorsun. Geçici olan bu hayattaki küçük eğlencelere büyük saatlerini harcayabiliyorsan demek ki vaktin var!

Gafletten, unutuyoruz da diyemezsin,

Hergün beş kere ezanların sesini işitiyorsun. Etrafındaki birçok insanın işlerini bırakıp camiye doğru gittiğini görüyorsun.

Herşey ve herkes, hal lisanıyla seni bir ictimaya çağırıyor, ama sen yoksun!

Demek ki unutkanlık ta değil.

Bence sen, Allah'a olan saygını kaybetmişsin. Yaratıcına saygı duymuyorsun!

Ülkenin cumhurbaşkanı seni evine davet etse, en güzel elbiselerini giyer ve bu daveti kaçırmazsın.

Bütün âzâlarını sana ücretsiz olarak veren Allah, seni hergün huzuruna çağırıyor ve sen gitmek lütfunda bulunmuyorsun.

İyi bil ki namaz kılmamak, iman zayıflığından ve hastalıktan ileri gelir.

Bedeni hasta olan insana bazı işleri yapmak zor geldiği gibi, kalbi ve ruhu hasta olan kişiye de, ibadet etmek zor gelir.

Oysa ki namaz her gündür, ama çok azdır.

Farz olarak 2 + 4 + 4 + 3 + 4 = 17 rekâttır. Vitr-i vacib de ilave edilirse, 20 rekât olur. 20 rekât namaz, ahenkle 30 dakikada kılınabilir.

Bir günde, Allah için 30 dakika ayırmak büyük bir iş midir?

saate sahip olduğun bir haftada 3,5 saatini zamanın sahibine vermek zor mu geliyor?

Kaç lira ödeyip aldın o saatleri, senin mi dakikalar?

Bak, İmam-ı Rabbani (rahmetullahi aleyh) ne buyuruyor:

"Allahü teâlâ, çok merhametli olduğu, kullarına çok acıdığı için, 24 saat içinde ibadete yalnız beş vakit ayırmış, birkaç şeyi haram edip, çok şeyi mubah etmiş, izin vermiştir. O halde, 24 saatte bir saat tutmayan bir zamanı Allahü teâlânın emrini yapmak için ayırmamak ne büyük insafsızlık olur." (Mektûbat 1/96)

Adama, 'niye namaz kılmıyorsun' diyorum,

'Beni akılsız sanma hocam, aynı anda 3 iş birden yapabiliyorum' diyor.

Aynı zamanda 3 iş birden yapmak, çok akıllı olduğun anlamına gelmez ki.

Senin teorine göre, ülkenin en akıllı adamları minibüsçüler o zaman;

Hem aracı kullanıyor, hem para üstü hesab ediyor, hem Müslüm'ü dinliyor, hem de yoldaki kızları süzüyor!

"Şüphesiz (sabır ve namaz), Allah'a saygılı olanlardan başkasına ağır gelir." (Bakara 45)

   

Doğal olarak bu belirsizlik ortamında, aday profilini tartışmak reyting garantili programları da beraberinde getiriyor. Hafta sonu TV’de yayınlanan Pazar Siyaseti programına katılan İYİ Partili Yavuz Ağıralioğlu’na da beklendiği üzere adaya ilişkin sorular soruldu. Ağıralioğlu “kazanabilir aday” kriteri olarak adayın öncelikle “solcu” olmaması gerektiğinin altını çiziyor. İstanbul’u Canan Kaftancıoğlu kazanamazdı diyor, Ankara’da da Mansur Yavaş kazanabildi diye devam ediyor. Bu tespitlerini, toplumun genel çoğunluğunun sağcı olmasına bağlıyor. Hatta bunu bir örnekle de vurguluyor;

“Makul söylemeliyim. Bizim klasik sağ muhafazakâr, refleks olarak camide namaza girince safın soluna durmuyor ki oranın sevabı azdır diye. Bu çok matah makbul bir şey olmayabilir. Ama bu refleksi görmezden gelemeyiz.”

Ağıralioğlu caminin solunda bile namaz kılmayan bir toplumsallıktan bahsediyor. Solcular, bu tespiti tümden reddediyor, sol bir alternatifin halkın rızasını alabileceğini söylüyor. Fakat Ağıralioğlu’nun sözlerinin hakikate değdiğini de kabul etmek gerekir. Varoluşu gereği antisol bir toplumsal yapının varlığını tümüyle reddetmek zor. O halde bu halk, bir solcu adaya oy verir mi? İşine gelirse oy verebilir! Fakat özünde sağcıdır. Dolayısıyla solcuya verilecek oy ’te duyduğumuz biçimiyle “Emanet oy” kabilinden olacaktır. En azından Ağıralioğlu gibi düşünenlerin iddiası bu yönde.

Çok partili hayata geçişimizden bu yana solsuz dizayn edilen Türkiye siyaseti, cumhuriyetin ’üncü yılında yine solsuz bir restorasyona hazırlanıyor. Bu hazırlığın da dayanağı halkın zaten varoluşu gereği sol düşmanı olmasından kaynaklanıyor. Bunu veri kabul edelim ve Türkiye’nin emekçi sınıflarının fotoğrafını çekelim.

***

Sendikalaşma oranı son 60 yıllık tarihimizin en düşük seviyesinde. ’de yüzde 40 olan sendikalı çalışan oranı, bugün yüzde 14’e gerilemiş durumda. Üstelik bu orandan kamu çalışanları çıkarıldığında, oran yüzde 3’e geriliyor. Bu yüzde 3’ü de ya büyük ölçekli otomotiv sanayi ya da sendikanın ne anlama geldiği şüpheli bankacılık sektörü oluşturuyor.

Sendikanın ne demek olduğunu bile bilmeyen çalışan sınıflar için, sendikayı bırakın, sigorta kaydı bile lüks sayılabilir. TÜİK’in eylül ayı verilerine göre çalışanların yüzde 28,7’si kayıtdışı çalışıyor. Bir başka ifadeyle, yasa dışı biçimde, SGK’ye kaydedilmeden istihdam ediliyor.

***

Bu şartlar altında, sendikal faaliyet de büyük ölçüde baskı altında. Uluslararası Sendikalar Konfederasyonu (ITUC) verilerine göre Türkiye, çalışanlar için ülke içinde en kötü 10 ülkeden biri. Diğer ülkeler; Belarus, Kolombiya, Brezilya, Mısır, Myanmar, Filipinler, Eswatini Guetemala.

Endeksin Türkiye’ye ilişkin notlarında grev yasakları göze çarpıyor. Hakları gasp edilen işçiler için sendika hayal gibi. Diyelim ki sendika işyerine girebildi. Bu durumda da grev, bir milli güvenlik tehdidi gibi kavranıyor. Türkiye, her ne olursa olsun büyümek istiyor.

Büyüyor ama büyürken işçi kanı tüketen bir çalışma rejimi… İşçi Sağlığı İş Güvenliği Meclisi’nin verilerine göre bu yılın ilk 9 ayında iş cinayetlerinde ölen çalışan sayısı … Bu veriye Amasra Faciası dahil değil.

Ölümle burun buruna çalışılan bu ülkede tehlikesiz işler de mobbing baskısı altında. İşyerinde hakaret, yüksek sesle azarlama, sürekli görev yerini değiştirme artık normal sayılıyor.

OECD verilerine göre haftada 60 saatten fazla çalışan ücretlilerin oranı yüzde Bu alanda Dünya şampiyonuyuz.

Dünya şampiyonu olduğumuz diğer konu asgari ücretli çalışan oranımız. Halkın yüzde 55’i asgari ücrete komşu bir gelire muhtaç. Bu alanda Avrupa’dan yaklaşık 20 kat daha yüksek bir asgari ücretli oranına sahibiz.

***

Ağıralioğlu haksız mı? Değil… Gerçekten de sağcılığın en lümpen en sinsi varyantına hapsolmuş durumdayız. Bu hapis hayatının neye mal olduğu ortada.

Çok çalışıyor, çalışırken ölüyor, ölmezsek mobbinge maruz kalıyor ve saat uyuyoruz. Bu esnada elimize geçen ücret ise bırakın sosyal ihtiyaçlarımızı biyolojik ihtiyaçlarımızı karşılamaktan bile uzak.

Ağıralioğlu hakikate uzak değil. Gerçekten de sol karşıtıyız… Caminin solunda namaz kılmıyoruz sevabı az olur diye.

Tüm Yazıları