Belçika Kurdu Ekşi

belçika kurdu ekşi

photo by SERGEY KHRUSTALEV

oo Nobody knows for sure whether Paradise exists and if it does, then, how it looks like What a playing ground for imagination! Everyone pictures the place as they would wish, reaching, in the end, for the absolute serenity. For many the happy hunting-ground might look like a summer evening in an old court-yard in Baku or on an up country cottage around Absheron The mild sunlight, the coolness of the viny kiosques, the feelings of calmness and serenity in the air and the unhurried wooden trick and track of the backgammon Generations of the Bakuvi people grew up to those knocking sounds; to many it is the symbol of happiness. The backgammon, the very old Oriental game, is loved by almost everyone in Azerbaijan, including women and men, the elder people and the youth. It unites family members, friends and neighbours over many hours’ contests laced with conversations and tea-drinking. In general, the Azeri people’s attitude to the backgammon is very special and so it is no surprise that the ace players try to put in every effort to ensure it is not just a playing board, the draughtsmen and the dice, but a true piece of art in every case. Wood is live and warm; it has a soul; it is delightful to touch and look at. It benevolently gives its flesh to the people letting them turn it into intricate laces or vanish in the gorgeous ornamentation that resembles the lines of fate on one’s palm to tell the fate maybe full of joy by. The backgammon tradition also represents an excellent wood engraving art. There is a similarity to the chess. In both cases, people always tried to make both as beautiful as possible. The backgammon board can be made of mahogany, pear tree, apple tree and many other sorts of wood. It can be dark or it can be light. As for the ornamentation, the variations are endless because every engraver improvises and so the output ranges from the very realistic compositions to the absolutely abstract entwinement of smooth lines. Covered in varnish, all this magnificence goes over to those who will enjoy it for many years and even many generations as the backgammon sets are handed from the father to the son and become the priceless antiques in time. ■

oo 99 worldofazerbaijan

ART

Больше, чем игра oo

Никому доподлинно не известно, существует ли рай, и, если существует, каков он… И это открывает бесконечный простор для воображения. Каждый рисует себе свой рай, таким, каким он представляет себе абсолютную светлую безмятежность. И, возможно, для многих рай похож на летний вечер в старом бакинском дворе или на абшеронской даче… Мягкий солнечный свет, прохлада увитых виноградом беседок, разлитые в воздухе ощущение покоя и безмятежности и мерный деревянный стук нардов… Под этот звук прошло детство не одного поколения бакинцев, и он является для них одним из символов счастья. Нарды – очень старинную восточную игру – в Азербайджане любят практически все: мужчины, и женщины, взрослые и молодежь. Она объединяет членов семьи, друзей, соседей. Часами напролет можно устраивать соревнования, сопровождая их разговорами и чаепитием… В общем, у азербайджанцев к нардам особое отношение, а потому неудивительно, что, создавая их, мастера стараются вложить все свое умение, чтобы в результате получилась не просто игральная доска и шашки, а настоящее произведение искусства. Дерево – материал живой, теплый, наделенный своей особенной душой, радующий глаз и пальцы, которые к нему прикасаются. И оно благосклонно отдает людям свою плоть, позволяя превратить ее в изысканные кружева или украсить витиеватыми узорами – словно линиями на руке, предвещающими лучшую из всех возможных судеб, судьбу, полную радости и счастья. Так нарды превращаются в прекрасный образчик резьбы по дереву и приклодного искусства в целом. Так же, как, например, шахматы – обе эти игры, помимо долгой истории и особой философии, отличает и то, что их всегда стремились создавать как можно более красивыми. Доска для нардов может быть изготовлена из красного дерева, из груши, яблони и многих других пород. Она может быть темного или светлого оттенка. Всех вариантов же их оформления пересчитать просто невозможно – каждый мастер импровизирует по-своему: от вполне реалистичный композиций до совершенно абстрактного переплетения плавных линий. И, покрыв все это великолепие лаком, мастер отдает свое детище тем, кому оно на протяжении долгих лет будут дарить радость, переходя, быть может, от отца сыну и со временем став бесценным антиквариатом. ■

oo worldofazerbaijan

worldofazerbaijan

ART

worldofazerbaijan

ART

OYUNDAN ZİYADE

oo Cennetin varlığını ve şeklini gerçekleriyle ifade etmek gibi müşkül bir konu olmadığından dolayı, hudutsuz hayallerin önünü açılmaktadır… Herkes kendi kendine cenneti resmetmekte, mutlak ve aydın sakinliğini gözler önüne sermektedir. Bazılarına göre ise cennet Bakü’nün eski avlısında veya Abşeron bağlarında gerçekleşen yaz akşamlarında yaşanmaktadır. Yumuşak güneş ışığı, üzümlerle örülü çardakların serinliği, havada saçan sükûnet duygusu ve ahşaptan yapılan nerd (tavla oyunu) taşlarının dengeleyici, acayip şakırtısı… Bakülü insanların mutluluk remzini yansıtan bu sedalarla birkaç nesiller yetişmiş, boya başa çatmıştır. Eski şark oyunu olan nerdi Azerbaycan’da hemen hemen büyükler ve gençler, erkeler ve kadınlar dâhil herkes sever. Nerd aile üyelerini, dost ve arkadaşları bir araya getirmekte, birleştirmekte, hatta bağdaştırmaktadır. Nerd saatler süren yarışmalara neden oluyor, eşliğinde sohbetler ve çay ziyafetleri yapılıyor… Azerbaycanlıların nerd oyununa özel bir duygusu var ve bunu gözlemleyen yapımcı ustalar taş ve oyun tahtasının imalinde tüm maharetleri seferber etmektedirler. Oyun tahtasını ve taşlarını eşsiz bir sanat eseri olarak üretmektedirler. Ağaç canlı ve sıcak, insan ruhuna işleyen bir malzemedir. Ağaçla yapılan göz ve parmak teması insana özgünlük iltifatını bahşetmektedir. İnsanoğluna hayırlı olan cismini sunmakta, ince dantel veya ağdalı desenlerle süsleme fırsatı arz edilmiştir. Eldeki çizgilere benzer bir biçimde en iyi olası kadere, sevinç ve mutluluklara vesile olmaktadır. Bu nitelikler dolayısıyla nerd oyunu ahşap üzerinde oyma el sanatının en mükemmel örneklerinden birisine dönüşmüş, satranç gibi hem nüfuzlu tarihi geçmişe ve felsefeye sahip, görünüm şeklinde ise estetik boyutu aksedilmiştir. Nerd tahtası kırmızı ağaç, armut, elma ve diğer ahşap cinslerinden yapılabilmektedir. Açık sarı ve koyu renkli olabilir. Donatma şekli yapımcı ustaların sayısızlaşabilen doğaçlamalarına bağlıdır. Süsleme şeklinde realistlik kompozisyonların yanı sıra soyut ve akıcı çizgililerle örülebilmektedir. İhtişamlı eserini vernikleyen usta zamanla antika özelliğini kazan bu yapıtını, oyunun zevkini çıkarabilenlere, değerlerin babadan evlada teslim edilenlere havale etmektedir. ■

oo worldofazerbaijan

worldofazerbaijan

ART

The Lessons in Fantasy from Emin Gakhramanov

worldofazerbaijan

ART

text by NIGAR Musevi photo by Leyla GulalIyeva The snow that has been falling recently is gone already and the platinum sunrays were finding their way through the clouds and touching gently the faces of the people passing by; another February morning was flowing into the day and the classes were starting at the EM Art Studio of the artist Emin Gakhramanov He has been teaching people of all ages, from five-year-old kids to old-age pensioners, not to draw but to think as artists, to fantasise and to experiment for several years now. ‘All the people live in some frameworks in this way or other. They have the clear and clean-cut stereotypes as to what is possible and what is not. The artists’ frameworks are somewhat blurred in comparison and this enables them to set their imagination free and create something new. And this is what I am trying to do – make my students’ frames blurred, help them unfold their personalities and free their minds, so they are freer at least as long as the art is concerned. And the results are striking: the people who had never picked up a brush or a pencil begin to draw very good in only a few months. Ok, what they’re doing is not professional but it’s still a good level.’ Emin Gakhramanov says that anybody can be taught how to draw as long as there are the desire and the tenacity to do so. As regards the talent Talent in his interpretation is some general spark that everyone has and only waits to be allowed to flare up so we can direct the resulting flame on any course we want. He has approximately 40 students right now; those are children, students, the serious “white collars” and the aged expatriates In general, this is a motley crew that he has there, every one of them living his or her special life but all of them wishing to be initiated into the magic of the art. Each student requires a special attitude because one can only make a student’s inner world bigger and richer and cut out many windows into it and from within to the outer world when one has learnt the inland empire of the student. Although It is very different with children. While adults live in the standard “society buttresses”, locked up within their fears and conceptions, children live in the floating castles surrounded with the gardens populated by the magical animals. Children certainly do not need to be taught how to fantasise and be imaginative; quite on the contrary, any adult can learn a lot from them So, while working with his children students the artist tries only to direct them carefully and gently, put some techni-

worldofazerbaijan

ART

worldofazerbaijan

cal skills in their hands – while hoping and believing that the rest they will take care of themselves brilliantly… ‘I got my artistic education in Tbilisi but, in essence, my mother had been teaching me since I was a very young child. She is a playwright and a person closely connected with the world of the arts. She had a tremendous influence on my creative progress. Even now as I work with my students I use her methods to an extent.’ The question “What is the school of art you adhere to?” normally puts many artists on the spot but not so Emin Gakhramanov; his answer was very clear: impressionism and avantgarde. He prefers the paintings that have plots; his paintings are always stories, screenshots and episodes of life that always has action – the kind of action the audience can think through and take further. Those may be scenes from the life of a big city with the streets, the people in them, and the cafes where the cafe flies spend their days and nights burning their lives to the filter just like the last cigarette to pull on. There can also be semi-magical motives or stories about fishermen and huntsmen His works are the novellas the atmosphere and the style of which put one in mind of the flourishing days of the French Impressionism. In his 35 years, mostly spent painting and drawing, Emin Gakhramanov has never had a personal art show but he hopes to organise two this year: one will be his “personal thing” and the other one will be the combined show of his students’ works. …Meantime, the smell of the oil paints from the studio flows to the balcony and mixes with the freshness of the February air giving birth to the scent of a new day. This will be another day during which the adults and the children will be making their inner worlds more spacious and populating them with everything and everyone they want regardless of how real these things and creatures may happen to be from the point of view of the so-called objective reality. Because there is nothing more abstract than this objective reality when we are talking about the artistic abstraction…■

worldofazerbaijan

ART

Уроки фантазии от Эмина Гахраманова

Выпавший накануне снег уже растаял, платиновые лучи солнца пробивались сквозь тучи, осторожно касаясь лиц прохожих, очередное февральское утро перетекало в день, а в «EM Art Studio» художника Эмина Гахраманова начинаются занятия… Уже несколько лет он учит людей всех возрастов, от пятилетних малышей до пенсионеров, не просто рисовать, а мыслить как художник, фантазировать и экспериментировать.

«Все люди так или иначе живут в каких-то рамках, у них имеются четкие стереотипы по поводу того, что возможно, а что нет. У художников же эти рамки несколько размыты, и это позволяет им дать волю своему воображению и сотворить что-то новое. И я пытаюсь «раздвинуть рамки» своих учеников, помочь их личности раскрыться, их сознанию – стать свободнее хотя бы в плане искусства. И это дает удивительные результаты – за несколько месяцев люди, которые никогда прежде не брали в руки кисть или карандаш, начинают очень хорошо рисовать. Пусть не профессионально, но на хорошем уровне». Эмин Гахраманов говорит, что любого человека можно научить рисовать, лишь бы были желание и упорство. А талант… Талант в его трактовке – это некая общая искра, которой одарен каждый из нас, нужно лишь дать ей разгореться и направить это пламя в любое русло. На данный момент у него около 40 учеников – дети, студенты, серьезные «белые воротнички», пожилые иностранцы… В общем, весьма разношерстный народ, проживающий каждый свою отдельную жизнь, но желающий приобщиться к магии рисунка. И к каждому из этих учеников требуется отдельный подход – только узнав, каков он изнутри, можно попытаться сделать его внутренний мир более широким и богатым, снабдить его множеством «окон». Хотя… Все обстоит иначе с детьми. Если взрослые обитают в «типовых многоэтажках» общественных устоев, своих страхов и убеждений, то дети живут в воздушных замках, окруженных садами, по которым бродят фантастические животные. И уж их-то точно не надо учить придумывать. Это у них можно научиться многому… Так что в работе с детьми художник старается просто бережно направлять ребенка, прививать какие-то технические навыки, веря, что с остальным тот прекрасно справится самостоятельно…

«Сам я получил художественное образование в Тбилиси, но, по сути, учила меня мать – еще с самого раннего детства. Она драматург, человек, тесно связанный с искусством, и она очень сильно повлияла на мое творческое развитие. И сейчас, занимаясь с учениками, я отчасти действую ее методами». На вопрос: «Какого направления в искусстве вы придерживаетесь?», который, как правило, ставит в тупик большинство художников, Эмин Гахраманов отвечает довольно четко: импрессионизм и авангард. Он отдает предпочтение сюжетным картинам – его работы – это всегда истории, кадры, эпизоды жизни, в которых есть какое-то действие, которые можно домыслить. Это могут быть сценки из жизни большого города – улицы, прохожие, кафе, в которых их завсегдатаи прожигают дни и ночи до фильтра, как сигареты, могут быть полусказочные мотивы или истории про рыбаков и охотников… Это картины-новеллы, атмосфера и стилистика которых напоминает расцвет французского импрессионизма. За свои 35 лет, большую часть которых он занимается живописью, у Эмина Гахраманова еще ни разу не было персональной выставки. Но в этом году он надеется организовать сразу две – свою собственную «персоналку» и выставку работ своих учеников. …А тем временем запах масляной краски из студии «течет» на балкон, где смешивается с холодной свежестью февральского воздуха, рождая запах этого нового дня – очередного дня, в течение которого взрослые и дети будут учиться делать свой внутренний мир просторнее и населять его чем хочется и кем хочется, вне зависимости от того, насколько это реально с точки зрения «объективной действительности». Потому что нет ничего более абстрактного, чем объективная действительность, когда речь идет об абстракции в искусстве… ■

worldofazerbaijan

ART

worldofazerbaijan

ART

EMİN KAHRAMANOV’DAN HAYAL DERSLERİ Önceki gün yağan karlar artık erimiş… Güneşin platin renkli ışınları kara bulutları delerek yoldan geçen insanların suratlarına hafiften yansıyor ve sıradan bir Şubat sabahı bir günün görkemine dönüşüyor; ressam Emin Kahramanov’un “EM Art Studio”sunda ise ders başlıyor… Kaç yıldan beri o yediden yetmişe dek insanları resim yapmayı öğretiyor, ressamlık düşüncelerini ve hayallerini geliştiriyor, serbest deneylerini sağlıyor İnsanlar belirli bir çerçeveye uyarak hayatlarını sürdürmektedirler, olabilirlik ve yasaklananlara dair netleşen, klişeleşen kanaatleri vardır. Resimle uğraşan insanda ise bu çerçeve aşındırılmıştır, nitekim serbest irade ve hayallere, yeni buluşlara vesile olur. Ben öğrencilerimde bu özelliği geliştirmeye çalışıyorum, bir başka deyişle “çerçevenin genişletilmesini”, şahsiyeti bakışlarıyla dünyaya açılmalarını, sanatsal kavrayışlarla özgüleşmelerini tetikliyorum. Ve ilginç sonuçlarla karşılaşıyorum, çünkü hayatında fırçayı eline almayan insanlar birkaç ayda, profesyonel seviyede olmasa bile, iyi düzeyde orijinal resimler yapabiliyorlar. Emin Kahramanov her bir insanın istekli ve azimkâr olduğu takdirde resim çizebileceğini savunuyor. Peki yetenek… Yorumundaki yetenek, her birimizin içinde bulunan bir kıvılcımdır, alevlenmesini icap eder ve türlüleşen mecrada yönlendirilebilmektedir…

worldofazerbaijan

ART Stüdyosunda yaklaşık kırk öğrencisi bulunmaktadır. Aralarında çocuklar, üniversite öğrencileri, ciddi ve titiz “beyaz yakalı” adamlar, yaşlı yabancılar vardır. Dolayısıyla hayatlarını farklılıklarıyla yaşayan ve resmin büyünse kapılan münferit insanlardır. Herkes onun ilgi odağındadır, zira insanların iç âlemlerini öğrendiğinde sayısız pencerelerini açabiliyor, onları sanatın ahkâmında büyütülebiliyor ve âlemlerini zenginleştirilebiliyor. Çocuklarla olan yaklaşımları ise çok daha farklıdır… Çünkü tabirlerinde büyükler yüksek katlı sosyal binaların kalıplarında barınıyor, korkuları ve belirginleşmiş kanaatleriyle yaşamlarını sürdürüyorlarsa, minikler kendi bahçelerinde çevrili ve fantastik havyaların dolaştığı hayali şatolarda geziniyorlar. Onlar uydurma özelliğinden yoksun değiller. O, çocukların sayesinde birçok şeyi öğrenebileceğimizi ifade ediyor… Bu bakımdan çocuklarla ilgili çalışmalarda ressam bazı teknik becerileri yetiştirme gayret ediyor, tavsiyelerinde nazikçe davranmayı tercih ediyor. Öteki maharete ise çocuğun kolaylıkla kavuşacağına inanıyor. Ressamlık eğitimimi Tiflis’te gördüm, fakat işin asıl mahiyetini en erken yaşlarımda annemden öğretmiştim. Oyun yazarı olduğu için sanat konusunda derin bilgilere sahipti. Yaratıcı gelişimimde annemin oldukça büyük etkisi vardı. Şimdi de çocuklarla çalışmalarımda kısmen anemin tertiplediği yöntemlerini uygulamaktayım. Genellikle ressamları açmaza düşüren, “Sanatta hangi akımı izliyorsunuz”, sorusuna Emin Kahramanov’un cevabı odcukça nettir: “İzlenimcilik ve Avangart!” Resim eserlerinde konularla ilişkilendirilme tarzını eğlemektedir. Çalışmaları eylem bulunduran ve düşündürmeye meyilli hayat olaylarını veya tarihi okutturuyor. Aksettirdiklerini görüntü ve karelerle izlettiriyor. Büyük şehrin yaşantısından olan sahneleri ele alıyor, sokakları, yürüyen insanları, sigara filtresinde geceleri ve gündüzleri yaktıran insanları, masalsı motifleri, balıkçıları ve avcıları canlandırıyor. Resimleri öykülü tablolara benzemekte, üslupsal dokusu ve havası bir türlü Fransız empresyonizmin altın çağını andırmaktadır. Otuz beş yıllık ömrünün çoğunu Emin Kahramanov ressamlığa sarf etmiş, fakat hala kişisel bir sergisini düzenlenmemiştir. Bu yıl kendi yapıtlarından ve öğrencilerin resimlerinden oluşan sergiyi sunmak niyetindedir. …Bu esnada ise yağlı boyanın kokusu stüdyodan balkona “akıp gidiyor” ve Şubat havsının ferahlıyla karışarak yeni günün nefsini meydana getiriyor. Alelâde bir günde benzersiz bir gün doğacak, büyükler ve çocuklar iç dünyalarını büyütmeye öğrenecekler, nesnel gerçekliğin imkânlarını zorlayarak istekleriyle ve sevdikleriyle buluşabilecekler. Nedeni şu ki sanattaki soyutsallıktan söz açılanda, nesnel gerçeklik soyut bir gerçek gibi karşımıza çıkıyor… ■

worldofazerbaijan

PORTRAIT

The Master of Telling the Truth in the Movie Language

Yaver Rzayev text by Panah Guluoglu

funduszeue.info

ISSN

nest...

130031 130032 130033 130034 130035