Floortime Ne Demek

Floortime Yöntemi Otizmde bir umut olabilir mi?

Otizmli çocukların aileleri çocuklarının daha iyi iletişim kurabilmesi için, haklı olarak hep bir yöntem arayışı içine girerler. Bugün sizlere Otizmli çocuklarda başarılı sonuçları olan bir eğitim yönteminden bahsetmek istiyorum.

Floortime yöntemi nedir?

Floortime yöntemi özellikle otizmli çocuklarda uygulanan, iletişim kurmaya dayalı bir tedavi yöntemidir. Ancak son zamanlarda otizm spektrum bozukluğu dışında Down Sendromu, dil ve konuşma bozuklukları, dikkat eksikliği ve hiperaktivite, gelişimsel gerilikler ve duygusal dürtüsel sorunları olan çocuklarda da kullanılmaya başlanmıştır. Floortime yöntemi ilk kez çocuk psikiyatristleri Dr. Stanley Span ve Dr. Selena Wieder tarafından ortaya atılmıştır. Bu yöntem iletişimde gelişimsel bireysel farklılık modeline dayanmaktadır.

Bu tedaviye floortime denmesinin sebebi: &#;Floor&#; İngilizce&#;de yer-zemin anlamına gelir. Bu yöntemde ebeveynlerin veya terapi uygulayan kişilerin, yerde çocukla aynı seviyeye gelerek oyun oynaması ve iletişim kurmasından dolayı, bu isim verilmiştir. İşin ilginci çocukta herhangi bir sorun olmasa bile, iletişim kurmak için çocukla aynı seviyeye inmek her zaman çok önemlidir.

Floortime tedavisi ABA (Applied Behavior Analysis) tedavisine bir alternatif olarak ortaya çıkmış bazen de birlikte kullanılmaktadır. ABA tedavisini dilimize Uygulamalı Davranış Analizi (UDA) olarak da çevirebiliriz. Terapi uygulayan kişilerin amacı çocukların iletişim alanını genişletmektir, bu nedenle çocukla onun gelişimine uygun seviyede iletişim kurulması gerekir. Terapist veya ebeveyn her çocuğun hoşlanabileceği faaliyetlerle çocuğu meşgul eder, çocuğun oyununa girer ve çocuğun lider konumuna geçmesini bekler.

Floortime yönteminin başarı anahtarı

Floortime yöntemi çocuğun duygusal ve entellektüel gelişimini destekleyen 6 önemli noktaya müdahale eder.

• Kendi kendini düzenleme, çevre ile ilgi
• Samimiyet kurma ve iletişime geçme
• İki yönlü iletişim
• Karmaşık iletişim
• Duygusal fikirler
• Duygusal düşünme

Terapistler ebeveynlere, karmaşık iletişime geçebilmek için çocuklarını nasıl yönlendireceklerini öğretirler. Bu sürece iletişim kanallarının açılması ve kapanması adı verilir ve floortime yaklaşımının ana dayanak noktası budur.

Floortime çocuğun tek başına, izole bir ortamdayken konuşma, motor ve bilişsel becerileriyle ilgilenmez, floortime yönteminin ana dayanak noktası iletişimdir. Yani iletişimin olmadığı bir floortime yöntemi söz konusu olamaz. Genel olarak floortime yöntemi otizmli çocukları veya gelişimi geri olan çocukları, var olan potansiyellerini en üst seviyede kullanabilmeye teşvik eder.

Floortime nasıl uygulanır?

En önemlisi floortime sakin bir ortamda uygulanmalıdır Bu hastanın evi olabileceği gibi, özel bir merkez de olabilir. Terapi seansları ebeveynlere ve/veya çocuğa bakan kişilere yönelik eğitimlerin yanı sıra, çocukla etkileşimi de içerir.

Seans sırasında ebeveyn veya eğitmen çocuğun faaliyetlerine katılır ve çocuğun liderliğini takip eder. Daha sonra da çocuğu giderek daha karmaşık etkileşimlere yönlendirmeye başlar. Bu adeta okul öncesi sınıflarda doğal olarak ortaya çıkan, çocuğun akranlarına dahil olabilme davranışına benzer.

Seanslar genellikle ileri geri ya da aynı hayali oyun şeklinde sürdürülür. Bu ortak ilgi, katılım ve problem çözme için temel oluşturur. Ebeveynler ve veya terapistler çocuğun etkileşimleri netleştirmeye, soyut ve mantıksal düşünceye odaklanmasına yardımcı olur.

Örnek vermek gerekirse; eğer çocuk oyuncak bir kamyona vuruyorsa, ebeveyn de benzer şekilde bir oyuncak arabaya dokunabilir. Daha sonra oyuncak arabayı çocuğun kamyonunun önüne koyarak, bu oyuna biraz da konuşma ekleyebilir. Bu davranış modeli, çocuğu yanıtlamaya ve etkileşim kurmaya yönlendirir. Çocuklar büyüdükçe terapistler ve ebeveynler yöntemlerini çocukların yeni ilgi alanlarına uygun hale getirirler. Örneğin oyuncak kamyonlar yerine model uçaklar ve hatta daha ileri seviyede çocuğun özel ilgi duyabileceği fikir ve akademik alanlara da yönelebilirler. Ailelerin floortime yönteminin genel kurallarını evdeki günlük yaşamlarına uyarlamaları, yöntemin başarılı olmasında çok önemli bir unsurdur.

Floortime yöntemi kimler tarafından uygulanır?

Çocuk psikologları, özel eğitim öğretmenleri ve konuşma terapistleri bu tedavi yöntemini uygulayabilen uzmanlar arasındadır. Ayrıca ebeveynler ve çocuk bakıcıları da özel kurslara katılarak, kitaplar veya internet siteleri aracılığıyla floortime tekniklerini öğrenebilirler.

Floortime yönteminin etkisini kanıtlayan bilimsel araştırmalar

Ilk olarak yılında doktor Greenstein ve Wieder, otizmli bir çocuğun babasıyla yaptığı çalışmanın sonuçlarını değerlendirmişler ve yıllar içinde çocuğun her geçen gün daha iyi gittiğini göstermişlerdir.(1)

yılında bağımsız araştırıcılar tarafından yönetilen bir çalışma, yine otizmli çocuklarda floortime yönteminin faydalarını göstermiştir (2)

yıllarında sırasıyla Tayland ve Kanada&#;da yapılan çalışmalarda floortime yönteminin Otizmli çocukların duygusal gelişiminde belirgin iyileşme sağladığını ve otizmin ana belirtilerini azaltmada etkili olduğunu göstermiştir. (3,4)

Kaynaklar

1. Wieder S, Greenspan SI. Climbing the symbolic ladder in the DIR model through floor time/interactive play. Autism. Dec;7(4)
2. Solomon R, Necheles J, Ferch C, Bruckman funduszeue.info study of a parent training program for young children with autism: the PLAY Project Home Consultation program. Autism. May;11(3)
3. Pajareya K, Nopmaneejumruslers K. A pilot randomized controlled trial of DIR/Floortime™ parent training intervention for pre-school children with autistic spectrum disorders. Autism. Sep;15(5) Epub Jun
4. Casenhiser DM, Shanker SG, Stieben funduszeue.infong through interaction in children with autism: preliminary data from asocial-communication-based intervention. Autism. Mar;17(2)Epub Sep

Aşağıdaki videolarda Uzm. Dr. Sinan Çomu, &#;Otizm&#; ve çocuk nörolojisiyle ilgili çeşitli konular hakkında bilgiler veriyor.

Ahmet 3,5 yaşında yere oturmuş elindeki arabasıyla oynuyor. Oynarken yaptığı şeyden gerçekten zevk aldığını da göremiyorsunuz. Annesi onun yanına oturuyor ve eline aldığı başka bir arabayı oğlunun arabasına doğru sürmeye başlıyor. Ahmet annesine bakmak yerine arabasını onunkinden uzaklaştırıp tekrar sürmeye başlıyor. Anne arabasını Ahmet’in arabasına çarpıyor ve ‘bumm’ gibi bir çarpma sesi yapıyor. Ahmet bu defa arabasını alıp sırtını annesine dönüp odanın diğer ucuna gidiyor. Anne bu defa bir tren bulup Ahmet’in yanına gidiyor. Ahmet treni alınca annede arabayı alıyor. Ahmet annenin elindeki arabaya uzanıyor ve annede ona veriyor. Böylelikle bir alışveriş yapıyorlar önce tren sonra araba ve bu bir iletişim döngüsü oluşturuyor bir defa anne bir defa Ahmet, başlat-bitir-başlat-bitir.

Ahmet annesini bir oyun arkadaşı olarak kabul etmeye başladı. Bu büyük bir başarı. Fakat bu annenin aylarını aldı. Ahmet’in annesi sabırla, usulca ve devamlı olarak karşılıklı etkileşimi eğlenceli yapmaya çalıştı, oğluyla olan bağlantısını kurduğunu gösteren Ahmet’in yüz ifadesindeki bir değişimi, gözlerindeki o parıltıyı görmeye çalıştı. Çocuğu etkileşime çekmenin yolu ‘floortime’ yönteminin asıl dayanağını oluşturur. Diğerleriyle etkileşim kurmanın eğlenceli ve ilginç olduğunu göstermek; çocuğun liderliğini kabul etmek; etkileşimi sürdürmek- DIR( gelişimsel-bireysel-ilişki temelli) yönteminin temelini oluşturur.

Ahmet 2,5 yaşında otizm tanısı almıştı. Otizmli çocukların devam ettiği bir özel eğitim merkezine başladı. Fakat 1yıl sonunda okul rutinlerinin veya resim gösterme aktivitelerindeki başarının dışında ilerlemenin çok az olduğu görüldü. Konuşulanın çok azını anlayabiliyordu. Üretebildiği tek ses çok tiz ‘iiiiiii’ demekti. Yüzünde neşe veya zevk aldığına dair bir ifade yoktu. Çok az göz teması kuruyor ve insanlarla etkileşimden çoğunlukla kaçıyordu. Ailesi onun konuşamayacağını düşünüp endişeleniyordu.

Floortime yöntemiyle çalışmaya başladıktan ve yoğun terapiler-çalışmalardan sonra 6 ay içerisinde Ahmet basit sözcükler kullanmaya ve sık sık şarkı söylemeye başladı. Babasıyla güreşmek veya annesiyle yastıklarla ‘tost’ oyunu oynamak dans etmek çok sevdiği şeyler oldu. Birkaç dakikalık bir oyun için bile etrafında onunla oynayacak birilerini aramaya başlamıştı.

İki yıl sonra şimdi Ahmet sözcüklü yapılar kullanabiliyor. İfade etmeyi çok seviyor ve karşısındakilerle bazen 45 dakikaya kadar oynayabiliyor. Onunla oynayan kişilerle göz teması kuruyor, jestleriyle ve kelimeleriyle istekleriyle ilgili mesajı gönderebiliyor. Öfkesini çığlık atmak yerine ayağını yere vurarak veya ‘deli’ diyerek gösterebiliyor. Görsel destek olmadan sözel yönergeleri anlayabiliyor. Taklidi çok gelişti, mış gibi oyunları(evcilik,otoparkçılık vb.) oyunları seviyor ve sevgi,öfke, bakım gibi konuları oyununa katabiliyor. Tüm anaokulu çalışanlarını bile yaptıklarıyla kendine hayran bıraktırdı. Son doğum gününde mikrofonu eline alıp şarkı bile söyledi. Ailesi Ahmet’in duygularını anlamadaki ve iletişimindeki bu becerisi karşısında hayrete düşmektedir.

DIR yöntemi nedir?

(D) Gelişimsel , (I) bireysel farklılıklar, (R) İlişki temelli yaklaşım funduszeue.infoy Greenspan ve funduszeue.info Wieder tarafından geliştirilmiş kapsamlı ve multidisipliner bir metottur. Çocuğa bir bütün olarak yaklaşır ve çocuğun diğer insanlarla etkileşimine odaklanır. Bu yöntemin felsefesine göre çocuk mutlaka duygusal olarak kendi dünyasındaki insanlara bağlanır ve bilişsel-duygusal gelişimi için onlarla etkileşime girme becerisini gösterir.

Öğrenme duygusal gelişimden ayrı olarak oluşmaz onunla birlikte gelişir. Bu yüzden DIR yaklaşımı çocuğun doğal olarak ilgilendiği şeylerden başlar ve buradan devam eder.

Çocuğun diğerleriyle etkileşimindeki bu zorlanmaları biyolojik temelli duyusal işlemleme sorunlarından kaynaklandığı ve bu yüzden çocuğun kendi etrafındaki dünyasından bir anlam çıkartmasının-yanıt vermesinin etkilendiği düşünülür. Bunun sonucu olarak çocuğun ilişkileri, öğrenmesi ve diğerleriyle etkileşimi rayından çıkmış gibi görülür, böylece çocuk kişiler arası dünyadan kendisini geri çeker. DIR yaklaşımında ilk hedef çocuğun zorlandığı duyusal alandaki çalışmalarla ailesiyle anlamlı bir etkileşim kurmasıyla başlar. Örneğin kendi dünyasında olan ve diğerleriyle ilişki kurmayan bir çocuğa ilk olarak ilişkideki güzelliği daha coşkulu sunarak onu bizim dünyamıza doğru çekmek olacaktır.

DIR çocuğun duygularını, ilişkilerini gelişimsel seviyelerini ve duyusal bilgiyi alma ,işlemleme ve yanıtlamadaki bireysel farklılığını bakıcılara da öğretilmesi gerektiğini vurgular. Sosyal-duygusal fonksiyonlar, iletişim, düşünme, öğrenme, motor beceriler, vücut farkındalığı, dikkat gibi çocuğun tüm gelişimsel alanlarındaki becerileri üzerine odaklanır. Daha az olarakta özelleşmiş akademik beceriler üzerine odaklanır, çünkü sağlam bir temel ile bu beceriler hazır olarak edinilebilmektedir.

DIR yönteminin genel ilkeleri

DIR bireyselleştirilmiş bir bir yöntem olup her aile ve çocuğu özel olarak ele alır. Bu yöntemin genel ilkeleri üç temel alanda toplanır;

Gelişimsel: Çocuk emosyonel, sosyal ve bilişsel olarak nasıl gelişim gösteriyor. Örneğin diğerleriyle bağlantı kuruyor ve etkileşim başlatıyor mu? İletişim sırasında jestlerini kullanabiliyor mu? DIR çocuğun başarması gereken 6 aşamaya bakar bunlar;

&#; Ortak ilgi – dikkat

&#; Bağlantı kurma

&#; Jestleri kullanarak karşılıklı amaca yönelik etkileşim

&#; Karşılıklı problem çözmeye yönelik etkileşim

&#; Duygusal fikirler

&#; Fikirler arası köprü kurma soyut düşünme, nedensellik

Örneğin Ahmet terapiye başlamadan önce ilk 2 aşamada becerileri varken şuanda ilk 5 aşamada becerilerini gösterebilmektedir.

Bireysel farklılıklar: Her çocuk farklıdır ve bu biyolojik farklılık onun öğrenmesini ve diğerleriyle olan ilişki kurmasını etkiler. Her çocuğun bireysel olarak zorlandığı alanları anlamak çocuklara yardım etmede temel faktördür. Örneğin yüksek seslere karşı duyarlılığı olan bir çocuk için onunla ilişki kurma yaklaşımımızı abartılı yüz jestleri ve sessizce konuşarak kurarız. Bu bireysel farklılıkları çok farklı alanlarda araştırırız ve etkileşimimizi buna göre şekillendiririz. Bu alanlar

&#; işitsel işlemleme

&#; jestsel – sözel olmayan iletişim

&#; dili kullanma ve anlama

&#; görsel-uzamsal işlemleme

&#; motor planlama ve sıralama

&#; duyusal reaktivite ve modülasyon

Ahmet işitsel girdiyi işlemlemede zorlandığı için mutlaka onun önünde durmak gerekiyordu, ona oyuncak ve nesneler yardımı ile abartılı jestler yaparak onu görsel olarak desteklemek, yoğun afekt ile sesler eklemek gerekiyordu. Ahmet’in motor planlamadaki zorlanması dikkat edilmesi gereken bir diğer konuydu ve ne istediğini anlayabilmemiz için onun küçük ipuçlarına dikkat etmemiz gerekiyordu. Ahmet’in bir düşünceyi veya isteği eyleme geçirebilmesine yardım etmemiz gerekiyordu.

İlişki temelli: Çocuğun gelişimsel güçlükleri ve bireysel farklılıkları diğerleriyle nasıl ilişki kuracağını etkiler. Yaklaşım birincil bakıcıların çocukla ilişki kurmasını destekler, böylece çocukla ilgilenen bireyler onun büyüme ve gelişimine katkıda bulunur. Çocuğun yaşıtlarıyla ve kardeşleriyle anlamlı ilişki kurabilmesi ayrıca önem taşır. Duygusal olarak temellendirilmiş etkileşimler bu yaklaşımın temelini oluşturur.

DIR yaklaşımı nasıldır?

Floortime’ın anahtar stratejilerinden biriside çocukla yere oturup aktif olarak çocukla oynamayı içermesidir. Floortime’ın temel prensipleri

&#; Çocuğun önderliğini takip etme

&#; Çocuğa onun gelişimsel düzeyinde yaklaşma ve onun ilgi alanı üzerinden gitme

&#; İletişim döngüsü açma-kapatma (çocuğun ilgi alanından başlama ve onu etkileme, yaptığı yada söylediği şeyler üzerinden temellendirme)

&#; Çocuğun gözündeki parıltıyı elde etmek için çabalama ( merakı, motivasyonu, ilgiyi uyarmak için ona duygusal olarak yaklaşma yollarını bulma)

Örneğin bir aile çocuğunun seveceğini bildiği bir şey yapabilir. Örneğin küpleri üst üste koyma ve onun devirmesini bekleme. 20 sefer bunu yaptıktan sonra anne bir dahaki sefer oğlunun bir küp koyup koymayacağını görmek isteyebilir. Ya da çocuk oyuncakları fırlatmayı seviyorsa anne bir kutu alabilir ve onun fırlattıklarını yakalamaya çalışabilir. Bu bakış açısı etkileşimi kesmeden devam etme üzerine kuruludur. Böylece aile çocuğa yönergelerle özelleşmiş beceriler öğretmekten yada komut vermektense kendini çocukla bağlantı kurmuş ve iletişim kurmuş hisseder.

Floortime sadece yerde oturup çocukla oyun oynamaktan yada çocuğun her yaptığına izin vermekten öte bir şeydir. Bu çocuğu lider olarak görmek, sonra ona katılmak ve oyunu karşılıklı yapmaktır. Çocuğun iletişimini ve problem çözme yeteneğini desteklemekle ilgilidir. DIR çocuğa yüz ifadeleriyle, sözel olmayan ipuçlarıyla ve daha sonra jestlerle sonrasında çocuğun bu sözel olmayan ipuçlarını diğerlerine karşı kullanmasını desteklemekle ona iletişimin değerini öğretmektir.

Daha erken aşamalar edinildikten ve çocuk karşılıklı etkileşimi sürdürdükten bağlantıyı kurduktan sonra çocukla sembolik oyuna başlanmaktadır. Böylece çocuk tüm duygularını anlayabilir ve bireyler arası problem çözmeyi geliştirebilir. Bu yaklaşım ayrıca çocuğun kendi emosyonel deneyimleri temelinde karşılaştırmalar ve yargılamalar ile soyut düşünebilmesini geliştirmeye yardım etmektedir.

DIR yaklaşımı çocuğun günlük yaşamında bağımsız olmasını, yaratıcı düşünmesini, problemlere çözüm üretebilmesini, kendi insiyatifini geliştirebilmesini hedefler. Floortime’a ek olarak yarı yapılandırılmış biçimde aile tarafından hazırlanmış sorunları çözme becerileri de çocukla sıklıkla çalışılır. Bunlar sosyal, motor, duyusal, uzamsal nedensellik, dil, veya diğer bilişsel alanları içerebilir. Örneğin çocuğa yukarı ve aşağı kavramları öğretilirken aile çocuğu bir battaniyenin içerisine koyabilir ve hareketle birlikte ‘yukarı’-‘aşağı’ sözcüklerini kullanabilir. Daha sonra aile onu kaldırmaları için çocuktan ‘yukarı’ demesine yardım edebilir. Aile çocuğun ürettiği ‘uh’ sözcüğünü ‘yukarı’ olarak anlayıp çocuğu yukarıya kaldırabilir böylelikle ona anlam katabilir.

Bunun gibi birçok ‘yukarı’-‘aşağı’ durumları gün içerisinde yaratılabilir. Floortime ve yarı-yapılandırılmış seanslara ek olarak daha yapılandırılmış çalışmalarda gerekirse yapılabilir. Örneğin motor planlama yada oral motor(hareket sistemi)sorunu yüzünden taklit becerisinde sıkıntı yaşan bir çocukta bu becerilerin edinimi için sistematik çalışmalar yapılabilir.

DIR yaklaşımı birçok farklı disiplin ile işbirliğini önerir. Bunlar;

&#; Dil Konuşma Terapisti

&#; İş-Uğraşı Terapisti(occupational therapist)

&#; Özel Eğitim

&#; Müzik Terapisi

&#; diğer özelleşmiş işitme/dil motor ve duyusal terapiler

Birçok program günde 3 ila 5 saat arası yoğun floortime etkileşimini benimser( dklık seanslar halinde). Bunların birçoğu aile veya bakıcı tarafından yapılır.

Daha küçük çocuklar ( yaş) genellikle terapiyi evde almaktadırlar. Daha büyük çocuklar çeşitli okul öncesi eğitim kurumlarına veya normal gelişim gösteren çocukların bulunduğu kurumlara devam eder. Otizm spektrumuna giren çocukların etraflarında onları iletişime-etkileşime çekecek yaşıtlarının olması çok önemlidir. Normal gelişim gösteren çocuklar ayrıca dil gelişimi açısından iyi rol model olmaktadır. Otizmli çocuğun gelişimsel seviyesine uygun yaşıtlarıyla oyun ve etkileşim terapinin çok önemli bir ayağını oluşturur.

DIR’de ailenin rolü çok önemlidir. Aile çocuğuyla olan etkileşiminde belirgin değişim yapmalı, yerde çocuğuyla belirli bir zaman geçirmeli ve onun dünyasının bir parçası haline gelmeli. Bu çocuğun her sözcüğüne veya jestine yanıt vermeyi içermektedir. Tek bir yanıt alabilmek için sonsuz sayıda seçenekler sunma bir veya daha fazla iletişim döngüsü kapatma veya onun nedenselliği geliştirebilmesi için sonu gelmeyen müzakerelere ve pazarlığa girişme çok önemlidir.

Lori Jeanne Peloquin Ph.d AUTİSM-Asperger’s Digest Ekim sayısından uyarlanmıştır.

Nida-Kemal Colay PT, SLP Ms.C

Fazi DilKonuşma Merkezi

funduszeue.info

DIR® (Developmental, Individual-differences, & Relationship) Gelişimsel, Bireysel-farklılıklar ve İlişki temelli modeldir (her harfin bir başlangıç ​​olarak söylenmesiyle telaffuz edilir: D.I.R.).

DIR, insan gelişimini ve her insanın bireysel olarak dünyayı nasıl farklı şekilde algıladığını ve dünyayla nasıl etkileşime girdiğini anlamak için temel bir çerçeve sağlar. Sosyal-duygusal gelişimin, doğumla başlayan ve yaşam boyu devam eden genel insan gelişimi üzerindeki kritik rolünü ana hatlarıyla belirtir. Model, gelişimi desteklemek için ilişkilerin ve duygusal bağlantıların gücünü vurgular. "D" ve "I" derinden anlayarak, sağlıklı gelişimi desteklemek ve herkesin tam potansiyeline ulaşmasına yardımcı olmak için "R"yi kullanabiliriz.

DIR Floortime® Yöntemi Nedir?

DIRFloortime® (Floortime), DIR® modelinin pratiğe uygulanmasıdır. DIR® modeli tüm çocukların olumlu gelişimini anlamamıza ve desteklememize yardımcı olurken, DIR® ve DIR Floortime® en yaygın olarak eğitimsel, sosyal-duygusal, zihinsel sağlık ve/veya gelişim sorunları olan çocuklar için kullanılır. DIR Floortime®, en yaygın olarak Otizm Spektrum Bozukluğu (OSB) olan çocukları desteklemek için bir yaklaşım olarak bilinir hale gelmiştir.

DIR® Gelişimsel, Bireysel-farklılıklar ve İlişki temelli modeldir (her harfin bir başlangıç ​​olarak söylenmesiyle telaffuz edilir: D.I.R.). DIR, insan gelişimini ve her insanın bireysel olarak dünyayı nasıl farklı şekilde algıladığını ve dünyayla nasıl etkileşime girdiğini anlamak için temel bir çerçeve sağlar. Sosyal-duygusal gelişimin, doğumla başlayan ve yaşam boyu devam eden genel insan gelişimi üzerindeki kritik rolünü ana hatlarıyla belirtir. Model, gelişimi desteklemek için ilişkilerin ve duygusal bağlantıların gücünü vurgular. "D" ve "Ben" i derinden anlayarak, sağlıklı gelişimi desteklemek ve herkesin tam potansiyeline ulaşmasına yardımcı olmak için "R"yi kullanabiliriz.

DIR Gelişimsel, Bireysel farklılıklar ve İlişki temelli modeldir.

her harf bir başlangıç ​​olarak: D.I.R.). İnsan gelişimini anlamak için temel bir çerçeve sağlamak üzere Dr. Stanley Greenspan tarafından geliştirilmiştir.

Doğumla başlayan ve yaşam boyu devam eden duygusal gelişim. Aynı zamanda, her insanın bireysel olarak dünyayı nasıl algıladığını ve dünyayla nasıl etkileşime girdiğini anlamak için bir çerçeve sağlar.

farklı. Model, gelişimi desteklemek için ilişkilerin ve duygusal bağlantıların gücünü vurgular. "D" ve "I" yi derinlemesine anlayarak, "R"yi tanıtmak için kullanabiliriz.

Sağlıklı bir gelişim için ve her çocuğun ve kişinin tam potansiyeline ulaşmasına yardımcı olmak uygulanır.

DIR® Modelinin amaçları, yalnızca becerilere ve izole davranışlara odaklanmak yerine sosyal, duygusal ve entelektüel kapasiteler için sağlıklı temeller oluşturmaktır.

• “D”, gelişimi bireyin perspektifinden, nerede oldukları ve nereye gittiklerini tanımlar. Eşsiz gelişim sürecini anlamak, her bir kişiye kendi kişisel gelişim yolculuğunda saygı duyulması ve rehberlik edilmesi için alan bırakmak anlamına gelir.

• "I", her insanın çevrelerindeki dünyayı algılama, düzenleme, tepki verme ve kavrama benzersiz yollarını tanımlar.

• “R”, ilişkilerin gelişimimizi nasıl beslediğini açıklar. İnsanlar sosyal varlıklardır ve ilişkiler gelişimimizin anahtarıdır. DIR, gelişimi desteklemek için bu ilişkilerin temel duygusal (duygusal) yönünü kullanır.

DIR ve Floortime arasındaki fark nedir ve nasıl ilişkilidir?

DIR, insan gelişimini anlamak için kapsamlı bir çerçevedir ve DIR Floortime (diğer adıyla Floortime), DIR çerçevesinin pratiğe uygulanmasıdır. Bazıları DIR'yi felsefe olarak ve DIRFloortime'ı bu felsefeyi eyleme geçirmenin yolu olarak düşünür. DIR bize gelişimin nasıl gerçekleştiğine dair bir anlayış verir ve DIRFloortime bize bu gelişmeyi teşvik etmenin yollarını verir.

Bir DIR Perspektifi

Motivasyonun özü, çocuğun doğal ilgisinin ne olduğunu, ne yapmaktan hoşlandığını bulmaktır. Herhangi bir ön yargıya sahip olmayın. “Ödüller” açısından düşünmeyin. Uyaran/ödül yaklaşımı, insanlarla değil, hayvanlarla, modellerle yapılan araştırmalara dayanan ve empati ve düşünce gelişimini vb. içermeyen çok sınırlı bir yaklaşımdır.

Motivasyon, temel olarak, çocuğun neyi sevdiğini gören ve öğrenmesi gerekenleri öğrenmesine yardımcı olmak için bu doğal ilgiyi temel alan iyi bir gözlemcidir. Bu nedenle motivasyon, çocuğun doğal olarak ne yapmaktan hoşlandığını bulmak ve ardından bu ilgi ve motivasyonu geliştirmektir. - Dr. Stanley Greenspan, Ağustos

DIR Floortime® Yöntemini Kim Uygulayabilir?

DIR Floortime® yöntemini, DIR Floortime® eğitimini almış ve DIR Floortime® eğitimini başarıyla tamamlayıp en az DIR Floortime® sertifikasını almış psikologlar, özel eğitim öğretmenleri, fizyoterapistler, ergoterapistler, dil ve konuşma terapistleri, çocuk eğitimi ve gelişimi uzmanları, PDR mezunları, okul öncesi öğretmenleri tarafından uygulanabilir. DIR Floortime® sertifikasına sahip psikologlar, özel eğitim öğretmenleri, fizyoterapistler, ergoterapistler, dil ve konuşma terapistleri, çocuk eğitimi ve gelişimi uzmanları, PDR mezunları, okul öncesi öğretmenleri kendi alanının sınırları içerisinde kalarak bu yöntemi uygulayabilirler.

Dil ve Konuşma Terapisti Sena Kurtulmuş, DIR Floortime® sertifikasını sahip bir Floortime terapistidir. DIR Floortime® sertifikasını görmek için tıklayınız.

Floortime, otizm spektrum bozukluğu dahil olmak üzere pek çok gelişimsel zorluk yaşayan çocuk ve onların aileleri için geliştirilmiş, kapsamlı bir programdır. Bu program, bireysel duyu, dil ve motor becerilerine göre çocuğu adım adım daha iyi bir gelişim seviyesine çıkarmayı hedefler. Çocuğun gelişim düzeyini takip ederek aşamalar katetmek DIR modelinin temelini oluşturur. Bu süreç aynı zamanda, konuşma terapisi, özel eğitim, duyu bütünleme terapisi, ev ve okul programları ile ebeveynler için danışmanlık desteğini de içerir.

Floortime modeli, çocuğun liderliğini izlerken onu kendi dünyamıza çekmek; onun zevk aldığı şeyleri anlatırken o zevke ulaşması için önüne engeller koymak gibi hedefler barındıran bir yöntemdir. Tüm bu süreçleri yaşamak için ise çocuğun kişisel özelliklerini, alışkanlıklarını, duygusal gelişimini, duyusal ve motor becerilerini iyi anlamamız gerekir.

D= Development Gelişimsel: Çocuk emosyonel, sosyal ve bilişsel olarak nasıl gelişim gösteriyor. Örneğin diğerleriyle bağlantı kuruyor ve etkileşim başlatıyor mu? İletişim sırasında jestlerini kullanabiliyor mu? DIR modeli çocuğun başarması gereken 6 aşamaya bakar bunlar;

• Ortak ilgi- dikkat

• Bağlantı kurma

• Jestleri kullanarak karşılıklı amaca yönelik etkileşim

• Karşılıklı problem çözmeye yönelik etkileşim

• Duygusal fikirler

• Fikirler arası köprü kurma, soyut düşünme, nedensellik

I= Individual Bireysel farklılık: Her çocuk farklıdır ve bu biyolojik farklılık onun öğrenmesini ve diğerleriyle olan ilişki kurmasını etkiler. Her çocuğun bireysel olarak zorlandığı alanları anlamak çocuklara yardım etmede temel faktördür. Örneğin yüksek seslere karşı duyarlılığı olan bir çocuk için onunla ilişki kurma yaklaşımımızı abartılı yüz jestleri ve sessizce konuşarak kurarız. Bu bireysel farklılıkları çok farklı alanlarda araştırırız ve etkileşimimizi buna göre şekillendiririz. Bu alanlar;

• İşitsel işlemleme

• Jestsel – sözel olmayan iletişim

• Dili kullanma ve anlama

• Görsel-uzamsal işlemleme

• Motor planlama ve sıralama

• Duyusal reaktivite ve modülasyon

R=Relationship İlişki temelli: Çocuğun gelişimsel güçlükleri ve bireysel farklılıkları diğerleriyle nasıl ilişki kuracağını etkiler. Yaklaşım birincil bakıcıların çocukla ilişki kurmasını destekler, böylece çocukla ilgilenen bireyler onun büyüme ve gelişimine katkıda bulunur. Çocuğun yaşıtlarıyla ve kardeşleriyle anlamlı ilişki kurabilmesi ayrıca önem taşır. Duygusal olarak temellendirilmiş etkileşimler bu yaklaşımın temelini oluşturur.

Sayfa içeriği sadece bilgilendirme amaçlıdır, tanı ve tedavi için mutlaka doktorunuza başvurunuz.