Kubizm Kolay

KÜBİZM

yüzyılın başında empresyonizme tepki olarak ortaya çıkmış ve daha çok, resimde kendini göstermiştir.

Yazın alanın da, özellikle şairler, ressam Picasso&#;nun da etkisiyle bir anlayış geliştirmişlerdir. Buna göre şairler, dış dünyayı izleyip olup bitenleri iyi saptamak zorundadır. Onlara göre dünyadaki küçük olayları ve anlamları yakalamak gerekir &#;Söylenmemiş olanı&#;, &#;görülmemiş olanı&#; gün ışığına çıkarmak, aklın değil düş gücünün yapacağı iştir.

Kübizm Başlıca Özellikleri

• Varlığın, dış görünüşüyle birlikte iç dünyasının betimlenmesi amaçlanmıştır.
• Sanatçılar, anlatımı canlı kılmak için, yapıtlarında duygularla olayları karıştırarak yansıtmışlardır.

Kübizm Temsilcileri:

Apollinaire, Max Jacob, Jean Cocteau, Blaise Cendrars

Kübizm Hakkında Ayrıntılı Bilgi

Kübizm, yüz yılın başında ortaya çıkan ve daha çok resim alanında kendini gösteren, sonradan öteki sanat dallarına da etki yapan, konunun sadece görünen tarafını değil, görünmeyen taraflarını da göstermeye çalışan bir akımdır yılında kendini göstermeye çalışan kübizm, dört yıl kadar bir ömür sürdükten sonra &#;de değerini kaybetmiştir. Aslında akım realitesine aykırı düşen ve her şeyi geometrik şekil içinde görmeye çalışan kübizm, yılından itibaren edebiyat alanına da geçmiştir.

Empresyonizme bir tepki olarak meydana gelen kübizm edebiyata Guillaume Apollinaire&#;in gayretiyle girmiştir. Bundan sonra Andre Salmon, Pierre Reverdy, Jean Cocteau, Blaise Cendrars, Mak Jacob gibi şairler, kübizmi edebiyatta kökleştirmeye ve geliştirmeye çalışmışlardır. Fakat bütün gayretlere rağmen kübizmin ömrü uzun olmamıştır. Kübizm, hemen her memlekette zaman zaman denenmiştir. Kendi memleketimizde bile Birinci Dünya Savaşı&#;ndan sonra, özellikle resim alanında kübizme bağlı çabalar görülmüşse de köklü bir akım olmak durumuna gelememiştir.

Kübizmin dayandığı prensipler sırasıyla şunlardır:

1. Kübizmin, empresyonizme karşısı tepkisi:

Empresyonizm, konunun belli bir ışık altındaki görünüşünü, yani doğrudan doğruya kendisini değil de yarattığı duyumları saptamaya çalışan bir sanat metodudur. Kübizme göre empresyonizm, duyumların, yani sürekli olmayan, gelip geçici şeylerin tasviridir. Kübizm ise, sürekli olan ve değişmeyen özün, tasvirine çaba göstermektedir. Eşyanın dış görünüşüyle birlikte özünün de gösterilmesi gerektir. Örneğin insanın yalnız dış görünüşünü ele almak, onu, sadece bir madde olarak düşünmek olur. Halbuki, o, birtakım fikirlerin ve duyumların da sahibidir. Sanat onun bu tarafını da göstermek zorundadır. O halde olaylarla duyguları birbirinden ayrı olarak düşünmek doğru değildir. Objeyi, yani konuyu bir bütün (kül) halinde tutmak gerektir.

Örneğin «Ressam, balkonda bulunan, fakat içeriden görülen bir adamın resmini yapmak istediği zaman, sahneyi pencereden görülen kısma inhisar ettirmeyecek; bilâkis balkondaki adamın sokağa ait bütün duyumlarını da aynı tablonun içerisine yerleştirecektir.» Bu, şu demektir : Hayat, büyük bir olaydır. insan bu olayın içinde birçok şeyi hep birden görmekte ve yaşamaktadır. O da bu büyük olayın içinde olanlardan biridir. Şu halde balkondaki adamı, seyrettiklerinden ayrı olarak düşünemeyiz. Bu adam balkondan, geçen trenleri, otomobilleri, koşanduran insanları, caddeleri, damları, bacaları görmüş; fabrikaların düdüklerini işitmiştir. Hatta balkondaki adam o anda vücudunu bile unutmuş, seyrettiklerinin içine düşmüş, ya da onların arkasından koşmaktadır. Şimdi nasıl olur da sanatçı, bu adamı, sadece içeriden gördüğü kısmıyla eserine geçirebilir? Halbuki o anda. bu adamın kafasında bir fabrikanın dişlisi, bir otomobilin direksiyon simidi dönmekte; beyninde bir cadde akmaktadır. Peki, bütün bunları ne yapacağız? Sanatçı olarak bunlara dokunmayacak mıyız? Bunlarsız bir adam nedir?

Bütün bunları sorup düşünen kübizmin sanatçısı, insanı dış görünüşü ve duyumlarıyla birlikte bir bütün halinde geometrik şekillere bağlayarak sanata getiriyor. Bir ressamın tablosunda insan, camdan yapılmış içindekileri gösteren bir varlık olarak düşünülüyor ve içinde ne varsa ortaya konuyor. İşte bu düşüncelerle kübizm, empresyonizmin sadece duyumları tasvir etmesini tenkit etmiş, konuyu içi ve dişiyle birlikte bir bütün &#;halinde işlemeye çalışmıştır.

2. Kübizmin güttüğü metod:

Önce manzara veya olayın geçtiği yer, ana parçalarına ayrılır, sonra bu parçalar sanatçının kişisel görüşüne göre yeniden birleştirilir. Böylece şeyin tümü, aslındaki gibi değil, sanatçının duyumlarına göre geometrik bir karakter içinde şekil alır. Eğer şey, yani konu, tabiattaki şekliyle sanata girse, sanatçının rolü kalmaz. Onun için, önce analiz yardımıyla konu olan şeyin parçaları tanınacak, ondan sonra da sentezle o şey, sanatçının isteğine göre yeniden meydana gelecektir.

Kübizmde yüzyıl başlarındaki toplumlarda görülen sosyal gerginlik ve dengesizliklerin etkilerini bulmak mümkündür. Bu metot edebiyatta da kullanılmış, şairler de şiirlerinde, analiz-sentez metodu ile mısralar sıralamış, peyzajı ve hayatın sahnesini kendi kişisel görüşlerine göre anlatmaya çalışmışlardır.

Resimde Kübizm

&#;den &#;e süren Kübizmin kuruluş dev­resinde bu akımın önderleri Pablo Picasso, Georges Braque, Juan Gris ve Fernand Leger idi. Kübizm de başlangıçta, Empresyonizm gibi alaya alınmış, anlaşılmamıştı. &#;Küb&#;, &#;Kübik&#; isimleri bu akıma alay olsun diye takılmış, ama gerek eleştirmeciler, gerekse ressamların kendilerince uygun görülerek kabul edilmişti.

Kübizmi Empresyonizmin doğrudan doğruya bir tepkisi olarak incelemek gerektir. Empresyonizm, tablonun desen arkitektüral yapısını bir yana atarak, sadece atmosfer oyunlarını, güneş ve gölge cilvelerini resmetmek istemiş, form-biçim güzelliğine yer vermemişti. Bir bakıma, yalnız hava oyunlarına dayanan estetiği formların sertliğini de ele almasına engel oluyordu.

Kübistler ise renk oyunlarını, akislerini, güneş ışığının tabiat içinde uyandırdığı pırıltıları bir yana atarak eşyaların geometrik yapısını ön plâna aldılar. Ancak bu alış, hiç de gerçekçi değildi. Eşyaların -objelerin- boşluk içinde kapladıkları yeri iyice belirtmek için onları parçalıyor, türlü cephelerinden göstermek istiyorlardı. Bu tutum, eşyanın ağırlığını kıymetlendirmek amacı ile o eşyayı parçalamak, ama parçaladıktan sonra resim sanatının araçları ile yeniden yapmak, &#;inşa&#; etmek demekti.

Cezanne&#;ın ve Seurat&#;nın geometri alanındaki araştırmaları, özellikle Afrika&#;nın zenci heykelleri Kübist&#;lere örnek olmuştu. Zenci heykelleri geniş, yontulmamış, törpülenmemiş etkisini uyandıran kaba, düz plânları ile Kübizm temellerine uygun bir plâstik yapıda idiler.

Kübizm&#;in büyük önderi Picasso çekici bir kişiliğe sahipti. de İspanya&#;da, Malağa şehrinde doğmuş, on, on iki yaşlarında iken yetişkin ressamları şaşırtacak ustalıkta yağlı boya resimler yapmaya başlamıştı. de Paris&#;e geldiğinde, Van Gogh&#;un, Toulouse-Lautrec&#;ın eserlerini beğenmişti. ile arasında meydana getirdiği &#;mavi devre&#; tablolarında Toulouse-Lautrec&#;ın etkileri görünür. ile arası süren &#;pembe devre&#; sinde, yirmi beş yaşındaki genç ressamda, Uzak Şark ve özellikle Japon ressamlarından etkiler sezilir. Ama bu romantik devreler uzun sürmeyecekti.

Empresyonizm, Fovizm sönmüşlerdi ve Picasso, yepyeni bir sanat dünyasının, sanata yeni bir cam verecek taze, dinamik bir akımın zamanı geldiğini seziyordu. Georges Braque, Kübizm&#;in ortaya atılışında Picasso&#;nun en değerli yardımcısı oldu. O kadar ki, Kübizm&#;in Picasso&#;dan fazla Braque&#;ın eseri olduğu söfunduszeue.infoo, Braque ve onlara katılan Polonya asıllı şair Apollinaire, şair Max Jacob, Derain, Juan Gris, Van Dongen, o sıralarda Montmartre&#;da, &#;Çamaşırhane-Gemi&#; adı verilen tahta bir binada toplanmışlardı. Guillaume Apollinaire, Kübizmi aydın çevrelere tanıtmak, bu akımın teorilerini düzenlemek ödevini üzerine almıştı. Az zaman içinde Kübizmin ana prensipleri belirmeye başlamıştı.

Kübizm, tabiatın, yepyeni bir açıdan ele alınmış bir yorumu idi. Soyut değildi, normal biçimlerle ilgisini kesmemişti. Ama onları serbestçe parçalıyor, geometrik bir düzen, daha doğrusu her tabloya, her konuya göre değişen düzenler içinde dağıtıyor, derliyordu. Kübizm konuya önem vermiyordu. O kadar ki, ilk Kübist tablolar hep aynı temaların, aynı konuların tekrarı gibi idi: Masa üstünde gitar ve mandolin, gazete parçaları, pipo, tütün paketi, yemiş ve yemişlik, ya da palyaçolar&#; Bu dar çerçeveli konu repertuarı içinde Kübistler, daha fazla gri renklerin egemen olduğu sınırlı bir paletle biçim oyunlarına girişmişler, tabiatın, öncelikle cansız tabiatın yepyeni bir sentezini kurmaya başlamışlardı.

Picasso şaşılacak bir el ustalığına sahipti. Bir teknik, bir tarz, bir görüş içine sığamıyor, boyuna değişiyor ve dünya sanatından seve seve, bile bile aldıklarını kendinde birleştiriyordu. Picasso&#;yu yalnız bir Kübist olarak ele almamak gerekir. O, aynı zamanda, dramatik ifadeli bir ekspresyonisttir de. Nitekim, İspanya iç savaşı sırasında meydana getirdiği büyük kompozisyonlar, hele ünlü &#;Guernica&#;sı onu, insan dramı ile yakından ilgili bir sanatçı olarak dünyaya empoze etmişti.

Picasso ve Braque&#;ın araştırmaları Kübist çer­çeveyi gitgide genişletti. Bu akıma katılanlar, başta İspanyol Juan Gris ve Fernand Leger olmak üzere resim plânında olduğu kadar, bütün süsleme sanatlarında da etkilerini gösterdiler. Kübizmin mimarlık sanatına da yayılması üstünde de durmak gerekir. Kübizm öncelikle bir &#;düzey sanatı&#; dır. Tabloyu yalnız iki boyutu içinde ele aldığı, ışık-gölge oyunlarının yardımı ile &#;derinlik&#; duygusunu uyandırmaktan kaçındığı için mimarlık sanatının yeni biçimlere bürünmesinde rol oynamıştır. &#;Kübik mimarî&#; denilen üslûpların doğrudan doğruya Kübizmin bir sonucu olduğuna şüphe yoktur.

Kübizmin çeşitli akislerini süsleme sanatlarında da görüyoruz. Mobilya desen ve biçimleri, halı, perde, döşemelik motifleri Kübizmden sonra çok değişti. O kadar ki, kimi estetikçi, Kübizmi doğrudan doğruya plâstik değil, &#;dekoratif&#; bezemeci bir akım olarak ele aldılar. Durmadan tarz değiştiren Picasso yanında Braque daha ağır, daha klâsik bir ressam. Kübizm prensiplerine bağlılığı onu, sanat hayatı boyunca kendine çizdiği yoldan ayırmadı. Bir &#;Naturemorte&#; -cansız tabiat ressamı olarak yaşadı. Bir masa üstüne, yada bir oda içine yerleştirilmiş çeşitli eşyayı bin bir kombinezon, istif tarzları içinde, çok zengin, gri renklerin egemen oldukları bir paletle canlandıran Braque, yalnız Kübizmin değil, çağdaş resmin büyük bir ustasıdır. Fernand Leger, Kübizmi, makine uygarlığı hizmetine verdi. Onun için bir piston, motor aksamı, bir fabrika bacası, lokomotif, otomobil, bisiklet, yada herhangi bir mekanik araç, ağaç, bulut, güneş, dağ, deniz gibi romantik konular kadar güzeldir ve anlamlıdır.

Teorik ve entelektüel Kübizm&#;in daha duygulu temsilcileri de oldu. Bunlar Kübizm&#;in geometrik yapısına Empresyonizmin renk oyunlarını da katmak istediler. Roger de la Fresnaye ve Andre Lhote bu hareketin önderidir. Kübizmin ateşli bir temsilcisi olan Andre Lhote genel olarak bu akımın kaçındığı in­san yüzünü, figürünü, hatta portreyi Kübist teknikle yeniden ihyaya çalıştı.

Kübist ressamlar: 

• Pablo Ruiz Picasso ()
• Georges Braque ()
• Juan Gris ()
• Fernand Leger ()
• Albert Gleizes ()
• Jean Met-zinger ()
• Roger de la Fresnaye ()
• Andre Lhote ().

Ayrıca bakınız:

EDEBİYAT/KÜLTÜR/SANAT/FİKİR AKIMLARI

Kübizm adının, Georges Braque&#;nin bir tablosunu gören Matisse&#;in bu tablo için kü­çük küpler sözünü kullanmasıyla ortaya çıktığı söylenir.

Kübizmin amacı, nesneleri izleyicinin bulunduğu yerden görebileceği biçimde değil, değişik şartlarda ve başka açılardan görülebilecek özellikleriyle de ortaya koymaktır. Bir anlamda resme dördüncü boyut olarak zamanı katmanın çabası vardır. Kübizme yön veren ilke, üçüncü boyutun tuvalin üstü­ne, perspektifin göz yanıltıcı etkisine başvurmadan yalnız resim öğeleriyle getirebilmesidir.

Kübistlere göre perspektif her zaman bir mekan yanıltması ortaya çıkardığından, bundan böyle resimde ele alınmamalıdır. O nedenle resimler par­çalanır, dışa katlanıp açılır, önden ve arkadan gösterilir. Biçim ise tümüyle ressamın egemenliğindedir. Artık yalnız görüldüğü ya da algılandığı gibi değil, düşünüldüğü gibi resme geçilir.

Kübizm analitik ve sentetik kübizm olarak incelenir. yılları arasında, tuval üzerine monokrom boyayla (tek rengin farklı tonlarıyla yapılmış resim) yaptıkları işlere analitik kübizm adı verilir. &#;den sonraki, sentetik kübizm akımını izleyen ressamlar ise kes-yapıştır tekniğini kullanarak sadece birkaç çizgi ve ya da boya darbesi vurarak oluşturdukları resimlere giderek daha farklı malzemeleri de katarak asamblaj tekniğini resimde kullanmışlardır.

1. Georges Braque ( &#; ) &#; Houses At L&#;Estaque,

’de Georges Braque, L’Estaque&#;da Evler isimli resmini bir dizi manzara resmi ile birlikte Sonbahar Salonu Sergisi&#;ne vermiştir. Serginin jüri üyelerinden biri olan Henri Matisse, sanat eleştirmeni Louis Vauxcelles’e Braque’ın küçük küplü tablolarını Sonbahar Salonu&#;na verdiğini belirtmiştir. Braque aldığı olumsuz eleştiri nedeniyle sergiden resimlerini çeker, daha sonra başka bir galeride kübizmin başlangıcını işaret eden bu resimleri sergileyecektir.

Bu tablo, bir manzara resmi olmasına rağmen o döneme kadar ki alışıldık betimleme yöntemleri dışında oluşturulmuştur. Resmin alt ön bölümü boyunca çapraz biçimde yerleştirilmiş bir ağaçla birlikte, çatılar ve bina cephelerinin vurgulandığı bir manzarayı gösterir. Yeşil düzlükler ve köy görünümü perspektife dayalı, basitleştirilmiş bir anlayışla gösterilmiştir. Bu resimde, Cézanne resimlerini de hatırlatacak renk kullanımı ve biçim oluşturma anlayışı gözlenmektedir. Braque, yılında Cézanne’ın da bir dönem yaşayıp ürünlerini oluşturduğu Marsilya yakınlarındaki L’Estaque’ta yaşamıştır. Braque’ın bu yerleri Cézanne gibi görmeye çalışarak incelediğini ve resmettiği vurgulanır. Bu küçük balıkçı köyü, Braque’ın kübizmin ilk evresini oluşturan manzaraları yanında, akıma ismini veren L’Estaque’da Evler çalışmasını yaptığı yerdir.

2. Pablo Picasso &#; Bread and Fruit Dish On A Table,

Pablo Picasso’nun öncülüğü sadece kübizmle ilgili de değildir. Picasso, daha çok değişken bir ruh halinin, sürekli devinimi içindeki bir ruh halini de temsil etmiştir. Picasso olağanüstü bir buluş ve icat yeteneği olan dahi bir sanatçıdır. Post-empresyonizmden, mavi ve pembe döneme, kübizmden neo-klasizme ve sürrealizme varan bir sanat hareketi içinde, aynı başarıyı gösteren sanatçı azdır. Birçok sanatçıyı da etkilemiştir.

Masada Ekmek ve Meyve Tabağı, Picasso&#;nun analitik kübizm dönemine ait eserlerinden biridir. Merkezi perspektife oturtulan resim, nesnelerin gözle görülenin dışındaki formlarla görülmesine neden olur. Masanın üstü karşıdan bakılmasına rağmen sanki üstten görünüyormuşçasına ortada.

Pablo Picasso’nun Eserleri ve Hayatı

3. Paul Cézanne ( &#; ) &#; The Large Bathers,

Post-empresyonist bir ressam olarak görülen Cézanne, modern sanatın gelişmesine yaptığı katkılar ve etkisi nedeniyle modern sanatın babası olarak anılmıştır. Kübizm, Cézanne’ın doğadaki her şeyin geometrik bir biçimde ifade edilebileceği fikrinden kaynak almaktadır. Cézanne modern resmin kurgusunu yapılandırmıştır, kübizmin ilk ürünlerini vermiştir.Çalışmalarını takip eden Picasso ve Braque önderliğinde, Leger, Gris, Picabia, Duchamp gibi ressamlar kübizmi geliştirdi.

Resimdeki geleneksel değerlere başkaldırıp, doğadaki nesneleri koni, küp, silindir, küre gibi geometrik figürlere indirgeyerek resimler yapar. Matematiğin evrenin dengesindeki öneminin farkındadır. Nesneleri geometrik figürler halinde düzenleyerek dinamik bir görünüş sergiler. Yıkananlar, Paul Cézanne&#;ın yıkanan insanları resmettiği bir dizi resminin en büyük olanı. Dizideki diğer küçük boy çalışmalardan ayırt etmek için Büyük Yıkananlar olarak da adlandırılır. Matisse’in Yaşama Sevinci resmine hem de Picasso’nun Avignonlu Kızlar resmine esin veren bir resim.

Paul Cézanne’nin Bilmeniz Gereken 12 Eseri

4. Fernand Léger ( &#; ) &#; Smoke Over Rooftops,

Fernand Léger&#;in eserlerine bakıldığında, sanat gelişimi sırasında kendinden önce yaşayan ustalar, akımlar ile birlikte çağdaşlarıyla da beslendiği dikkati çeker. Léger, kübizme öncülük eden ressamlardan biridir. Picasso ve Braque’dan farkı nesneleri daha az parçalara ayırmasıdır. Çalışmalarında öne çıkan bir diğer özellik ise kullandığı silindirik formlar, dikdörtgenler ve siyah konturlardır.

Léger, kübistlerin gerçeği gittikçe yadsımalarına karşı çıktı. Onun yeni gerçekçiliği renk, form ve objenin fiziksel değerini korumasıydı. Bu inanç onun resimlerine borusal formlar olarak yansıdı. Kendisini tamamen etkileyen kübist yaklaşımı yılları arasında terk etmeye yönelik bir adım atarak kübist formları kişisel üslubuna uygun biçimde kullandı. Buna ironik bir isim takarak tübizm dedi.

5. José Victoriano González-Pérez (Juan Gris) ( &#; ) &#; Still Life With Guitar,

Braque, Picasso ve Léger ile birlikte kübizmin dört büyük kişiliğinden biridir. Bilinen adı Juan Gris&#;tir. Bu akıma bütün yaşamı boyunca içtenlikle bağlı kalmış, yalnız uygulamacı olarak değil, kuramcı olarak da kübizmin temellerini oluşturmuştur. Doğanın Cézanne’dan beri geometrik biçimlere dönüştürülmesi yöntemini, açık yüreklilikle ve tam bir içtenlikle savunan, uygulayan o olmuştur. Yalnız Gris kullandığı güçlü ve parlak renklerle, Picasso ve Braque’dan ayrılır. Gitar, bardak, gazete ve şarap şişesi kompozisyonları arasında çokça yer alır.

6. Robert Delaunay ( &#; ) &#; Tour Eiffel,

Orfizm, kübizm akımının bir devamı olan renk ve renk uyumlarına değer veren bir sanat anlayışı olarak tanımlanabilecek bir resim anlayışıdır. Robert Delaunay, bu akımın en önemli temsilcisidir. Robert Delaunay’in kübizmi hem etkileyici hem de şiirseldir. Bu sanat anlayışı, Robert Delaunay tarafından geliştirilen kübizm akımının içerisinden doğan bir resim anlayışına eleştirmenlerin taktığı bir ad olarak ortaya çıkmış ve bu şekilde benimsenmiştir. Bu sanat dalının yaratıcısı olan Delaunay ise orfizm adını kullanmayı tercih etmemiş, yarattığı stile saf resim demeyi tercih etmiştir. Robert Delaunay, ’lardan başlayarak Eyfel Kulesi’nin çeşitli resimlerini yapmıştır. Resmin sağ ve sol yanında kurgulanan binaları kulenin üçgen duruşu dengelemektedir. Mekanın dar uzun, yukarı uzanan anlayışını fondaki dikey eksenli geometrik gri alanlar desteklemektedir.

7. Albert Gleizes ( &#; ) &#; The Cathedral of Chartres,

Kübizmin en tanınmış isimlerinden olmamakla birlikte, bu sanat türünün kuramsal ilkelerini belirleyerek, ABD ve Avrupa’da tanınmasını sağlamıştır. Resme empresyonizmle başlasa da daha sonra Cézanne’nin etkisinde kalarak biçimci üsluba yönelmiştir. arasında resimlerinde geometrik görünüm altında geleneksel kavramlar içeren resimler yapmıştır. &#;den sonra sentetik kübizme geçiş yapmıştır. Adını matematiksel bir ideal orantı sisteminden alan geometrik biçimlerin estetiğini vurgulayan Altın Kesit adlı grubun kurucularındandır.

8. Jean Metzinger ( &#; ) &#; Cubist Landscape,

Fransız ressam Jean Metzinger, bir süre yeni izlenimciliğin ve fovizmin etkisinde kaldıktan sonra, bir yandan kübizme, bir yandan da Cézanne’nin anlayışına yaklaşan daha inşacı bir resim tarzına yöneldi. Tam bir çözümlemeye gitmeksizin, konuyu parçalara bölerek her şeyden önce iyi kotarılmış bir kompozisyon ortaya koymaya çalıştı. Güçlü bir şematizme dayanan bir inşacı gerçekçilik döneminden sonra, kübistlerin şekilci ilkelerine göre stilize edilmiş bir resimle yetindi. Bir kuramcı olarak, yılında Gleizes ile birlikte kaleme aldığı Du Cubisme (Kübizm Üstüne) adlı bir kitap yayımladı.

9. Henri Le Fauconnier ( &#; ) &#; The Tree,

Le Fauconnier de kübizmin biçimi parçalara ayıran yöntemini, anlatımı güçlendirmede değil, nesneyi çözümlemede kullandı. Henri Le Fauconnier kendine özgü bir kübist tavır geliştiren Section d’Or (Altın Oran) olarak bilinen grupta yer aldı. Bu akımda koyu renkler ve kontrastlar kullanılıyor, fakat kübizmden daha yumuşak bir stil uygulanıyordu.

André Lhote ( &#; ) – L’escale,

André Lhote Atölyesi, dünyanın birçok ülkesinden Paris’e gelen pek çok öğrenci için bir eğitim yuvası olmuştur. D Grubu üyesi ressamlarımızın hemen hepsi André Lhote atölyesinde eğitim görmüştü. Kübizm ve Cezanne&#;den etkilenen André Lhote kübiklerin çağdaşı olarak öğrencilerine Picasso ve Braque&#;ı değil, onların da başvurduğu Cezanne&#;yi ve post-empresyonistleri öğretiyordu. Fakat çoğu sanatçımız André Lhote’nin kübizmi klişeleştiren akademik yöntemine bağlanmışlardır. Lhote, sanat hayatının başında fovist tarzı tercih etse de, daha sonraları kübizmi benimsemiştir.

Kaynak
funduszeue.info editörleri, 4. Boyut ve Kübizm, Willem De Kooning Resimlerinin Sanatın Gerçeklikle Kurduğu İlişki Bağlamında İncelenmesi,  Yüzyılın İlk Yarısında Avrupa Sanatı ve Soyut Resmin Öncüsü Vassily Kandisky, Picasso (Güncellik, Zemin, Yüzey Kavramı Üzerine), Cezanne&#;nin İzinden Kübizm, Juan Gris,  Yüzyılın Tübist Ressamı Fernand Leger,  Yüzyıl Soyutlama Sürecinde Geometrik Biçimlemenin Türk Resim Sanatına Yansıması, Özne Nesne İlişkisi Bağlamında Kübizm, Fütürizm, Dada