Gürcistan Yöresel Kıyafetleri

Neden ulusal kostümlere ihtiyacımız var? Her şeyden önce, insanlık tarihini yansıtır, insanların sanatsal dünya görüşünü ve etnik portresini ortaya çıkarır. Örneğin, Gürcü kıyafetleri halkın geleneklerini ve ahlaki değerlerini yeniden üretir. Özellikle kadın: çok katmanlı kollu, uzun etek, başlık - her eleman iffetin bir yansımasıdır.

Gürcü ulusal kostümü aynı zamanda bir moda (daha muhafazakar), kentsel stile bir tür antipodtur.

Halk kıyafetleri zamanla kültürden sıyrıldı, şimdi sadece folklor toplulukları, dansçılar tarafından gerçekleştiriliyor, bazen bir düğünde giyiliyorlar.

Kısaca ana

Diğer kostümlerden, Gürcüce özel birzüppelik. Ulusal kadın kıyafetleri, korsajın şerit ve taşlarla süslendiği uzun giyimli bir elbise idi. Kemere çok dikkat edildi. Muhteşem bir özellik kadifeden dikilmiş ve nakış veya incilerle süslenmiştir.

Erkeklerde bir pamuk (pamuk) gömlek, alt ve üst pantolon vardı. Gürcistan'ın heykelini ve geniş omuzlarını olumlu bir şekilde vurgulayan Arkhaluk ya da Chohu'nun üzerine koydu.

Geleneksel kostümün Gürcü kıyafetleri, başlıkları ve ulusal özellikleri olarak adlandırılan meseleyi daha ayrıntılı olarak ele alalım.

Choh'u seven kişi ülkesini çok seviyor

Genellikle, Gürcistan'ın folklor ve geleneklerini birleştiren ulusal bir kostümü en iyi örnek olarak kabul edilir. Bu sadece erkek kıyafeti değil, aynı zamanda bir kadın varyasyonu da var.

İlk kez, 9. yüzyılın sonlarında Kafkasya'nın güneyindeki köylerde koha ortaya çıktı. İsmi Farsça genişlemenin etkisi altında ortaya çıktı. Choha "giyim malzemesi" olarak tercüme edilir. Ama daha çok "Talavari" denirdi.

Son birkaç yılda, chohu sadece bir gelinlik olarak değil aynı zamanda resmi ve saygın alımlar için de kullanılıyor.

Gürcü ulusal kostüm: açıklama

Başlangıçta, chohu deve, koyun yününden yapılmıştır. Şimdi kıyafet, serbest düşen bir etekle pamuklu veya suni kumaştan yapılmış bir dış giysidir.

Takım, üst kısımdan bele tutturulur. Göğüs üzerinde baloncuklar şeklinde dekoratif ekler vardır. Kıyafeti şam çelikten yapılmış bir deri kemerle ve gümüşten aksesuarlarla tamamlarlar.

Takım elbise kollu erkeklerin elleriEl arkası ve daha dekoratif bir işlevi oynatın. Gerekirse, omuzlara yuvarlanabilirler, o zaman bir kıyafetin tuhaf bir eşarp karakteristiğini elde edersiniz.

Gürcü ulusal chokha kostümü üretildi6 renk. Turistler mor bir kıyafet satın almayı tercih ediyor, yerli halk klasikleri seçiyor - siyah beyaz. Ayrıca satışa gri, bordo ve mavi çiçekler bir chocha.

Nereden satın alınır

Ulusal kostümün yeniden canlanması içinGürcülere yılında geleneklerini ve kültürlerini hatırlatıyor, Tiflis'te chochi üretimi için bir atölye açıldı. Fikir iki arkadaşa ait: Levan Vasadze ve Luarsabu Togonidze.

Müşteri atölyesi - halkının geleneklerine saygılı insanlar ve hatıra olarak bir Gürcü kostümü almak isteyen turistler.

Günlük satış rakamı günde saattir. Stüdyo, en yoğun metropolitan caddede yer aldığından, kötülüğün moda mağazaları ve butikleriyle marka kıyafetleriyle rekabet ettiği göz önüne alındığında, fena değil.

Şapkadan cabalaha'ya

Her bölgenin kendi başlığı vardır. Her biri boyut, renk paleti, süsleme ve hatta farklıdır. Gürcistan topraklarında giyilen ve giyilen en yaygın başlıklar listesi:

1. Khevsurskaya kap (aynı ilden adı aldı). Parlaklığı, zarafeti ve son haliyle ayırt edilir. Yarım yünlü yumuşak iplikten örüyorlar. Süslemede haçların varlığı olmalı.
2. Svan şapkası. Gürcü headdress, keçeden dikilmiş ve kurdelelerle süslenmiştir. Ülkenin dağlık kesiminde bir şapka takıyorlar (Svaneti). Yaz mevsiminde sıcak güneşten korur, kışın başını ısıtır.
3. Kahuri ya da Kakhetian şapkası. İki renkte olur: siyah ve beyaz. Görünüşte bir Svan kapağına benziyor.
4. Kabalakhi, ince yünlü kumaştan yapılmış koni şeklinde bir Megrelian başlıktır. Uzun uçları ve başlıkta bir fırça var.
5. Bir papakha şapka değil, herhangi bir Kafkasın onuru ve onurudur. Kapak, çizik veya koyun yününden yapılır.
6. Chihtikopi. Bir kadın bezi, boncuklarla işlemeli ve bir örtü ile.
7. Papanaki. Imeretinsky orijinal headdress. Kumaştan dikilmiş, köşeli bir jartiyere sahip, örgü ile dikilmiş, dört köşeli veya yuvarlak küçük bir kapak.

Gürcü kadın ulusal kostüm

Bir dizi geleneksel kıyafet bir şeyi birleştirdi: benzer özellikler. Erkek takım elbiseli, kemer sıkma hakim, kadın elbisesi lütuf ve zarafet hakim.

Zengin ailelerden kızlar kartlı giydi (uzunsaten ve ipek elbise). Çoğunlukla kırmızı, yeşil, beyaz ve maviydi. Katibi (dış giyim) gelince, sadece kadife ile dikildi, aşağıdan bir kürklü ya da kürk astarı vardı.

Ortak bir başlık - lechaki -beyaz tül ve jant örtüden. Gürcü kadının yüzünü gizleyen Baghdadi (karanlık bir fular) giyiyordu. Evli kadınlar da lechaki giyerlerdi, ama bir sonun boynunu örtmesi gerekiyordu.

Zengin kızlardan ayakkabılar özel bir modeldi. Bir arka planı yoktu, çoğunlukla topuklu ve bükülmüş burunları vardı. Alt sınıfların Gürcüleri böyle bir lüksü karşılayamadılar ve deri ayakkabılar giydiler.

Adzhar kostümü

Kısaca geleneksel kıyafetleri hakkında: fırfırlar yok. Gerçekten, fotoğrafa bak ve her şeyi anlayacaksın. Her şey güzel ve en önemlisi rasyonel görünüyor.

Erkek kostümü bir gömlek ve bir kesimden oluşurÖzel bir şekilde yün veya siyah saten yapılmış bir gaf. Pantolonun geniş ve dar kısmı, jigitin hareketini engellemedi. Gömlekleri üzerinde pantolonun tonunda bir yelek giyerlerdi. En çok tanınan ve aynı zamanda erkek kostümün pahalı kısmı, yakanın ortasına kadar bir manşon ve manşonları olan bir kolyedir. Chohu'yu deri kemer ya da parlak bir kuşakla çevirdiler. Jigit imajı bir bando, bir hançer ve silahlarla tamamlandı.

İnanılmaz güzel ve fonksiyonel kadın kostümü. Uzun, ayak bileklerine, mavi veya kırmızı ve büzgülü gömleklerden oluşuyordu. Adzharka üzerinde turuncu patiskadan yapılmış bir süpürme elbisesi giydi. Ulusal kostüm yün önlük tamamlandı. Georgian'ın başı, boynunun üzerini örten, omzunun üzerinden atılması gereken bir pamuk atkıyla süslendi. Üstüne, yüzün çoğunu saklayan başka bir mendil takıyorlardı. 12 adzharki yaşından beri kızlar yüzü kaplı bir beyaz örtü giyiyorlardı.

Erkek Ulusal Düğün Suit

Artık yeni evliler kıyafetin Avrupa versiyonuyla evlenmeyi seçiyorlar, ancak her bölgedeki düğünün Gürcü ulusal kostümü kendine ait.

Erkek kostüm üç unsurdan oluşuyordu: gömlek, pantolon ve Çerkez palto. Gömlek beyaz keten kumaştan yapılmış, Çerkez paltosu yün, alet bezi ve pantolonlar kaşmir, çift saten yapılmıştır. Siyah çizmeler, yumuşak deriden yapılmıştır. Süslü gümüş siyah kuşak üzerinde bir pabucu ve bir hançer için bir halka asılıydı, sapı fildişi için işlendi.

Altın işlemeli bir pelerin üzerine yerleştirilmiş bir yakalı stand ile beyaz gömlek üzerinde. Onun kolları, danstaki hareketlerin rahatlığı için mutlaka kesildi.

Kadın kıyafeti

Evlenmek için Gürcü elbisesibir örtü ve bir elbise ile headdress. İlki ipek veya satenden dikilir. Renk en yumuşak olmalıdır: pembeden açık maviye. Gelinlik çift kollu olmalı ve Gürcü beline zengin işlemeli kemer ile dekore edilmiştir. Bazen bir desenle süslenir. Ama elbisenin tonunda olmalı.

Alt kol ve göğüs bölgesi oyalamak altıntinsel, ipek veya boncuklar. Manşetler ve kemer genellikle başka bir malzemeden oluşur - daha ağırdır. Kemerin açık kılıfı, göğsü, kemerleri gümüş renginde teneke ile süslenmiştir. Bazen gelinlik, halka ve düğmeli toplarla süslenmiştir.

Baş parçasında, bant uygulanır ve kaplanırhafif bir bezle. Jant özellikle zengin işlenmiştir: küçük inciler, boncuklar, altın, ipek. Peçenin işlevini yerine getiren hafif kumaş, işlemeli tül deseninden elde edilmiştir. Kenarlar dantel ile çerçevelenmiş veya bir zikzak içinde kesilmiştir. Saçları örgülü bir örgüyle örtüldü. Genellikle küçük incilerle süslenmiştir.

Yüzyıllardan sonra değişmeyen tek şey - ayakkabılar. Gürcü gelini beyaz topuklu ayakkabılar giyiyordu.

Ulusal kıyafetler - bir çeşit aynaHalkın tarihini yansıtan. Ne de olsa geleneksel kıyafetleri incelemek, kültürü, gelenekleri ve gelenekleri öğrenmek. Bir doku bile kişinin hangi bölgeden geldiğini belirleyebilir.

Gördüğünüz gibi, her zaman Gürcü halkıulusal kostümlerin fotoğraflarına bakarken, tadı ve zarif görünmeye çalıştı, Kafkasya'nın oğullarının sıkı ve erkeksi olduğunu ve Gürcülerin - lütuf ve şiddeti - belirlemek çok kolay.

Bugün nerdeyse tamamen asimile olmuş Gürcülerin kendi tarihsel geçmişlerinden ne zaman koptuklarını merak etmemek mümkün değil. Çoğumuz bunun Müsülmanlaş(tırıl)ma ile başladığını düşünüyoruz, ama bu da aslında bir varsayımdan ibaret. Bu varsayıma itibar edenlerimizin, Müslüman olan Gürcülerin kısa bir zaman dilimi içinde geçmişe ait her şeyi elinin tersiyle itmiş olduğunu düşünüyor olması lazım. Öte yandan, Gürcülerin ne zaman Müslüman olduğunu, nasıl bir süreçten geçtiğini aslında  tam olarak bilmiyoruz. Osmanlı Devleti yüzyılın ilk yarısında Tao-Klarceti bölgesini ele geçirince, ücra köşelerde yaşayan insanların bile hemen İslam dinine girdiğini farz ediyoruz. Bu varsayımların tümünü İslam dininin karakterinden ve vecibelerinden çıkarsıyoruz; yoksa tarihsel sürecin ayrıntılarından haberdar olduğumuz için değil.

Bugün gelinen noktadan geriye doğru bakarak, giyim ve kuşamdan, Gürcücenin durumundan, gelenek ve göreneklerin korunmasından veya korunamamasında, Gürcüce okuryazar insanların varlığından veya yokluğundan geçmişe dair ipuçları çıkarmaya çalışıyoruz. Türkiye sınırları içinde kalan, bu ülkenin bugünkü sınırlarına göçle gelip yerleşen Gürcülerin, Gürcüce okuma yazma bilmedikleri konusunda her zaman güçlü bir kanaat hasıl olmuştur. Bunun en önemli nedeni,   yüzyılın ikinci yarısından itibaren Gürcü kültürüyle ilgilenen kişilerin Türkiye sınırları içinde buna dair izlere rastlamamış olmasıdır. Öte yandan, bu dönemde bu alanda faaliyet gösteren kişilerin Gürcü dilini iyi bilmemesi, mevcut birkaç kaynaktan haberdar olmaması, bu yanlış kanaatin iyice pekişmesine yol açmıştır. Özellikle ’lerden başlayarak “kanaat önderleri” Gürcü kültürüne ait ne varsa, her şeyi adeta yeniden keşfettikleri atmosferi yaratmışlardır. Oysa İsmetzade Doktor Mehmed Arif’in Gürcü Köyleri(), Eugène Dallegio d’Alessio’nun İstanbul Gürcüleri(), Çırpanlı Ömer Efendi Oğlu Muvahhid Zeki’nin Artvin Vilayeti Hakkında Malumat-ı Umumiye (), Şuşana Putkaradze’nin İstanbul Gürcü Ocağı () adlı çalışması, bu varsayımların doğru olmadığını bize açıkça göstermektedir.

Ben bu yazıda, Artvin’de Gürcülere pek de içten bakmayan, ama Gürcülerin varlığını da inkâr edemeyen Muvahhid Zeki’nin Artvin Vilayeti Hakkında Malumat-ı Umumiye adlı kitabındaki giyim-kuşamdan örnekler vereceğim. Kitapta kullanılmış olan fotoğrafları paylaşıp yazarın açıklamalarını aktaracağım ve aynı zamanda kısa yorumlar ekleyeceğim. Bu arada bu kitapta Gürcü danslarından da söz edildiğini, Gürcüce güfte örneği ve dans müziği notalarının da yer aldığını belirtmeliyim.

Giyim-kuşama ilişkin ilk fotoğraf kitabın sayfasında yer alıyor. Fotoğrafa ilişkin açıklama şöyle: “Eski kıyafetlerden: Borçka, Murgul, Artvin ve civarına mahsus.” Fotoğraftaki erkek diz çökerek poz vermiş, ellerini bacaklarına koymuş ve göründüğü kadarıyla belinde bir fişeklik yer alıyor. Bu kıyafetin Gürcistan’ın Guria bölgesinde daha yaygın olduğu uzmanlarca söyleniyor. Bununla birlikte yazarın verdiği bilgiye bağlı kalırsak, eski Tao-Klarceti bölgesi sınırları içinde yer alan Borçka, Murgul, Artvin ve yöresinde de erkeklerin bu kıyafeti giydiği sonucuna varabiliriz.

Bir sonraki sayfada yer alan fotoğrafta, iki erkek ayakta yan yana poz vermişler. Bu fotoğrafa ilişkin açıklama bize sadece kişilerin adlarını veriyor: &#;Lut oğlu Tevfik (solda). Kamil Ağa (sağda)&#;. Belde asılı hançer ve baş bağlama biçimi, bu kıyafetlerin de eski Gürcü kıyafetleri olduğunun ipuçlarını veriyor. Aynı dönemde Osmanlı ülkesinin diğer bölgelerde erkeklerin nasıl giyindiğini tam olarak bilmesek de, bu iki erkeğin giyim biçiminin varsaydığımız veya öyle sandığımız, sarıkla bütünleşen Müslüman kıyafeti olmadığını açık biçimde görüyoruz.

Kitabın sayfasında yer alan fotoğraftaki erkek giyimi, çok daha belirgin özellikler taşıyor. Bunun yaygın olarak bildiğimiz Gürcü erkek giysisi, özellikle Acara bölgesine özgü kıyafet olduğu ayan beyan ortada. Yazar fotoğraf için şöyle bir açıklama yazmış: “Eski bir kıyafet: Rus zamanında ve daha evvelleri. Rus hükümeti zamanında alınmış bir fotoğraf.” Evet, kıyafet gerçekten de eskiden beri kullanılan tarzda ve belli ki yörede yaşayan Gürcüler, Artvin ve çevresinin arasında Rus imparatorluğu hakimiyeti altındayken de giymeye devam etmişler. Erkeğin kullandığı başlık, göğüs fişeklikleri, belde o devire özgü tabanca ve asılı kılıç, deri çizmeler, Gürcü erkeğinin geleneksel giyim ve kuşamını gözler önüne seriyor.

Kitabın sayfasında yer alan erkek fotoğrafı için Muvahhid Zeki kısa bir not düşmüş: &#;Artvin&#;e mahsus eski kıyafetlerden.” Bu fotoğrafta da geleneksel bir Gürcü erkek kıyafeti görüyoruz. Bu kez erkeğin başında kalpak var; göğsünde yine fişeklikler ve belinde bir hançer asılı duruyor. Bu kıyafetlerin fotoğraf çekimi için özel olarak giyildiğini, bu erkeklerin ayrıca başka günlük kıyafetleri olduğunu tahmin edebiliriz. Ancak yine de bu kıyafet, Artvin ve çevresinde yaşayan Gürcülerin Müslüman olunca eski geleneği elinin tersiyle itip tamamen başka bir kültür dünyasına katıldıklarına dair yanlış kanaate sahip olduğumuzu göstermeye yeter.

Kitabın sayfasında yer alan fotoğraf, bize Artvin’de Cumhuriyet reformlarının başladığını, geleneksel erkek giysilerinin bir kenara itildiğini gösteriyor. Biri öğrenci, diğeri öğretmen olduğunu düşündüğüm bu fotoğrafın altında “Çift ve dik yakalı bluz elbise. Bu bluzlar elyevm giyilmektedir. Yalnız kalpak yerine kasket vardır” ibaresi yer alıyor. Bu giysiler tamamen yeni icat edilmiş, üniforma havasında ve biz bu üniforma ile toplumun da “üniform” edildiğini, yani tek biçime sokulduğunu söyleyebiliriz. Bu yörede kalpağın yerini kasketin almaya başladığını bu açıklamadan da anlıyoruz. Bu dönem artık Artvin ve yöresinde yaşayan Gürcüler için anadilinin konuşulmasının yasaklandığı bir dönem. Gürcüce sadece evlerde konuşulur hale geliyor ve okullarda Gürcüce konuşan çocuklar arkadaşları tarafından da şikâyet ediliyor, öğrenciler bundan dolayı öğretmenler tarafından cezalandırılıyordu.

Kitabın bir sonraki sayfasında da tamamen yeni bir tasarım olan erkek giysisi ile yüz yüzeyiz. Fotoğraftaki bu giysi için şöyle bir açıklama yazılmış: &#;Eski Artvin kıyafetlerinden: Yazlık ve fantezi bluzlardan numune. Bunların envai ve pek şıkları da vardır. Bu bluz üzerine bir ince jaket giyerek açık yakası jaketin yakası üzerine çıkarılmaktadır.” Yazar muhtemelen bu giysinin yeni tasarım olmasından dolayı okurlara bu fantezi bluzun (gömleğin) nasıl giyilmesi gerektiğini de açıklıyor. Daha sonra sayfada yer alan fotoğrafta kadınlarda da benzer bir bluzla yüz yüze geleceğiz.

Bu fotoğraf da kitabın sayfasında karşımıza çıkıyor. Fotoğraf için yazılmış açıklama şöyle: “Memleket kadınlığı inkılabına çalışanlar. Kız mektebi muallimleri&#;. Fotoğrafta, yeni tasarım giysiler içinde beş öğretmen görüyoruz. Yazarın açıklamasından anlıyoruz ki bu öğretmenler “kız okulu” öğretmenleri ve Cumhuriyet’in reformlarını hem temsil ediyorlar, hem de bu reformları Artvin’de yerleştirmek için çalışıyorlar. Bu kitapta Cumhuriyet öncesine ait kadın fotoğrafları yer almadığı için biz Artvin ve yöresinde yaşayan Gürcü kadınların nasıl giyindiklerini aslında bilmiyoruz. Ancak eski giyiniş gelenekleri ne olursa olsun, yeni dönemde kıyafetlerinin bu öğretmenler örneğinde olduğu gibi değişmesi gerektiğini anlıyoruz.

Bir sonraki sayfada bir grup öğrenci fotoğrafıyla karşılaşıyoruz. Fotoğraf için yazarın açıklamasından bu çocukların yatılı okul öğrencileri olduğunu anlıyoruz: “Yatı mektebi talebesinden bir grup”. Grup çoğunlukla erkek öğrencilerden oluşuyor; iki kadar da kız öğrenci ve bir de kadın öğretmen var. Öğrencilerin kısa pantolonları ve üniforma üzerindeki fularları bu kıyafetlerin Avrupa ülkelerinden devşirildiği izlenimi veriyor. Bu fotoğrafta, sonraki dönemlerde bildiğimiz “izci kıyafeti” izlerini de görmek mümkün.

Çırpanlı Ömer Efendi Oğlu Muvahhid Zeki’nin Artvin Vilayeti Hakkında Malumat-ı Umumiye adlı kitabında yer alan Artvin’deki giyim ve kuşam üzerine fotoğraflar, bu yörede yakın tarihe kadar Gürcü geleneğine özgü kıyafetlerin mevcut olduğunu, bu kıyafetlerin özellikle Cumhuriyet dönemiyle ortadan kalktığını, kimsenin gardırobunda hatıra giysisi olarak bile kalmadığını, her alandaki hızlı asimilasyonun sonuçlarına bakarak bizim yakın tarihe ilişkin bile yanlış kanaatler ve sonuçlar ürettiğimizi açıkça göstermesi bakımından önemlidir.

Parna-Beka Çilaşvili

Gürcistan, otantik ve geleneksel hediyelik eşyaları ile ünlü bir ülkedir. Gürcistan’ı ziyaret eden turistler ülkeden hediyelik olarak ne alınır sorusunun cevabını oldukça fazla merak etmektedir. Birbirinden etkileyici şehirleri ile büyüleyici bir ülke olan Gürcistan’da alışveriş yapmak turistlere keyif vermektedir. Özellikle ülkenin başkenti Tiflis, ziyaretçilere alışveriş konusunda bambaşka bir deneyim yaşatmaktadır.

Gürcistan’ın başkenti Tiflis de hediyelik eşya dükkanları ile dolup taşmaktadır. Özellikle tarihi şehir merkezinde yer alan Meidan Çarşısı, turistlerin akın akın gidip alışveriş yaptığı sayılı mekanlardan birisidir. Ülkenin geleneksel giysilerinden yerel lezzetlerine kadar çok sayıda ürünün bulunduğu bu pazar, uygun fiyatlarıyla da dikkat çekmektedir. Özellikle yöresel kıyafetleri deneyimlemek isteyen turistler Meidan Çarşısı’na akın etmektedir.

Gürcistan’da düzinelerce bitpazarı bulunmaktadır. Ülke; Sovyet hatıraları ve retro bibloların satışa sunulduğu butikler ve antikacılarla dolu bir cennettir. Rus film kameraları, vinil plaklari, antik Gürcü khantsi içme boynuzları, madalyalar, madeni paralar ve pullar; bu mekanlarda en çok tercih edilen hediyelik eşyalardandır.

Lurji Supra

Gürcü kültürünün ayrılmaz bir parçası haline gelen Lurji Supra, pamuklu kumaş üzerine baskı desenleriyle yapılan geleneksel bir tekstil ürünüdür. Mavi masa örtüleri olarak da bilinen bu ürün, yerel halk tarafından özel günlerde kullanılmaktadır. Her ebatta üretilen masa örtüleri, çivit mavisi ve beyazın muhteşem görüntüsü ile ziyaretçileri büyülemektedir. Bu eşsiz ürün için Tiflis’teki alışveriş merkezleri önerilmektedir.

Keçe El Sanatı Ürünleri

Özellikle Gürcistan’ın dağlık bölgelerinde popüler olan keçe el sanatları ürünleri, turistlerin çok fazla dikkatini çekmektedir. Duvar askıları, bebekler, terlikler, şapkalar gibi farklı hediyelik eşyalara dönüşen keçe ürünleri, özellikle Tusheti, Svaneti ve Yukarı Racha bölgelerinde yapılmaktadır. Ancak ülkenin tüm şehirlerinde yer alan hediyelik eşya dükkanlarında da bu ürünleri bulmak mümkündür.

Panduri ve Chorguri

Gürcü halk müziği enstrümanları olarak tanınan panduri ve chorguri; ülkenin ahşap işçilik mirasını en iyi sergileyen ürünlerin başında gelmektedir. Çıkardıkları muhteşem seslerle turistleri büyüleyen bu enstrümanlardaki işçilik inanılmaz derecede güzeldir. Bu ürünleri almak isteyen ziyaretçilerin özellikle Tiflis’te yer alan Hangebi isimli dükkana uğramaları tavsiye edilmektedir.

Chita Terlikler

Geleneksel bir kışlık ev ayakkabısı olan Chita terlikleri, özel Gürcü yününden örülmektedir. Yumuşak tabanı ile dikkat çeken bu terlikler el örgüsü ile yapılmaktadır. Turistlerin en çok satın aldığı hediyelik eşyalardan olan Chita terliklerinin fabrika üretimi olanları da bulunmaktadır. Funduki isimli marka geleneksel tasarımları çağdaş versiyonlara uyarlarak üretmektedir. Ülkenin her şehrinde bu ürünleri bulmak mümkündür.

Gürcü Baharatları

Geleneksel Gürcü baharatları, ziyaretçiler için mükemmel bir hatıra olmaktadır. Batı Gürcistan’ın en ünlü baharatı olan Adjika, tadanların mutlaka evlerine götürmek istedikleri yöresel bir üründür. Mavi çemen, kadife çiçeği, Svanet tuzu ile Khmeli ve Suneli bitkilerinin muhteşem bir karışımı olan Adjika, ülkenin tüm pazarlarında ve marketlerinde satılmaktadır.

Churchkhela

Gürcistan’ın en ünlü atıştırmalığı olan Churchkhela; ceviz ya da fındık üzerine tatlı meyve aromaları kaplanmış muhteşem bir lezzettir. İpe dizili şekilde satılan bu atıştırmalık gerek görüntüsü gerekse lezzeti ile büyüleyicidir. Gürcistan’ı ziyaret edenler tarafından en çok satın alınan yöresel lezzetlerden olan Churchkhela pazarlarda ve marketlerde satılmaktadır.

Gürcü Şarabı & Chacha

Gürcü şarapları, dünyaca ünlü lezzetlerden biridir. Kil bir kapta geleneksel yöntemlerle hazırlanan bu şaraplar turistler için harika bir seçim olmaktadır. Üzüm prinasından yapılan ve oldukça sert bir likör olan Chacha da Gürcistan’ın ünlü içeceklerindendir. Ülkeyi ziyaret edenler bu eşsiz lezzetleri marketlerden ya da pazarlardan satın alabilmektedir.

Halk danslarının zenginliğiyle ünlü Kafkasya’nın güneyinde, Gürcistan’da her şehirde özel ya da devlete ait eğitim kurumları bulunuyor, dans ekipleri dünyanın her köşesinde hayranlıkla karşılanıyor.

YAZI VE FOTOĞRAFLAR: SERKANT HEKİMCİ

Bu ölçekte bir coğrafya parçasının bu kadar çok etnik gruba ev sahipliği yaptığı örnek dünyada azdır. Kafkas Dağları ve yakın çevresinde yaşayan halklar, konuştukları dillerden inançlarına dek pek çok konuda birbirlerinden ayrılırlar. Ancak bazı paydalar vardır ki, tüm Kafkasya’yı birbirine bağlar. Halk oyunları da işte onlardan biri. Bununla birlikte, bu geleneğe belki de en çok Gürcülerin sahip çıktığı söylenebilir. Gürcüler, Kafkasya’nın farklı bölgelerinden ve etnik gruplarından esinle stillerini geliştirmiş ve modern formlarla buluşturarak danslarını dünyaya tanıtmayı başarmışlar. (En üstteki fotoğraf: Gürcistan’ın küçük maden şehri Çiatura’nın halk dansları topluluğu, kültür merkezinde, birkaç gün sonraki gösterilerine hazırlanıyor.)

Bir Kutlama Olarak Dans

Gürcü halk dansları ait oldukları yörelerden hikâyeler anlatır. Biri flört eden bir çifti, bir diğeri bir savaş alanını temsil eder. İşte bu dans formlarından birkaçı…

1. Kartuli

Günümüze kadar korunmuş romantik türdeki dansların en eskisi ve en çok icra edileni. Dans sırasında erkek dansçı partnerine belirli bir mesafeden fazla yaklaşmaz. Bu, erkeğin âşıkken bile duygularını kontrol etmesi gerektiğini gösterir. Erkek, gözlerini partnerine odaklar. Kadın ise bakışlarını partnerinden kaçırır. Bütün dans, samimiyet ve sevginin ağırbaşlı uyumunu gösterir.

Çiatura’daki çocuk halk dansları topluluğu, haftada üç kez eğitmenleri eşliğinde çalışıyor; dans formlarını öğreniyor.

2. Horumi

Gürcistan’ın somut olmayan kültürel miras listesinde yer alan bu savaş dansı, Doğu Karadeniz’de de Lazlar tarafından icra ediliyor. Bu dans temellerini savaş ve istilalarla dolu tarihi mücadelelerden alıyor. Dört bölümden oluşan dansa davul (doli), tulum (çiboni) ve topraklarımızda kemençe eşlik ediyor.

3. Acharuli

Acara’da doğduğu belirtiliyor. Hem kadınların, hem de erkeklerin basit ama kesin hareketlerinin yarattığı eğlenceli ruh haliyle diğer danslardan ayrılıyor. Dans, erkekler ve kadınlar arasında zarif, yumuşak ve eğlenceli flört haliyle karakterize ediliyor.

4. Kazbeguri

Kazbek Dağı yöresinde doğan dans, dağ yaşamındaki keskin ve sert atmosferden kesitler sunuyor. Çoğunlukla erkek dansçılar tarafından icra ediliyor. Genellikle uzun siyah renkli gömlek, siyah pantolon, bir çift siyah çizme ve uzun tüylü siyah papak (kalpak) ile sahneleniyor. Çalgılar arasında tulum, üç telli saz panduri, arpa benzer çeng ve davul bulunuyor.

5. Perkhuli

Ülkenin somut olmayan kültürel miras listesindeki bu dans türünü ağırlıkla erkekler daire biçiminde icra ediyor. En dikkat çekici formunda, bir grup dansçı diğerlerinin omuzlarına çıkıyor.

Gürcistan’ın en önemli halk dansı topluluklarından Erisioni, Çarlık döneminden kalma yıllık bir salonda, yılından bu yana sahneledikleri Gürcü Hazinesi’nin provalarını yapıyor.

6. Khanjluri

Rekabet temasına dayalı dansta kırmızı çoha (Kafkas halklarının giydiği yün kaban) giymiş çobanlar, hançer kullanma ve birtakım karmaşık fiziksel hareketlerde birbirleriyle yarışıyor. Bu dansı icra edenlerin üst düzey pratiğe sahip olması gerekiyor.

7. Khevsuruli

Bu enerjik dağ dansında genç erkekler, sevdikleri kadın için kılıç kalkanlarla mücadele ediyor. Bu çok teknik dans, başkasına zarar verme riski sebebiyle yoğun pratik ve beceri gerektiriyor.

KONUNUN TAMAMI ATLAS’IN OCAK SAYISINDA. SATIN ALMAK İÇİN TIKLAYINIZ 

ATLAS · OCAK