Ağlayan Kadın Tablosunun Hikayesi

Teknoloji

Zamanında Tüm Dünyanın Lanetli Olduğunu Düşündüğü Ağlayan Çocuk Tablosu Namıdiğer Çiko'nun Acıklı Hikayesi

Dünya çapında milyonlarca satan gözleri yaşlı masum erkek çocuğu başta çok sevilse de İngiliz basınının kurnazlığına kurban giderek "lanetli" damgası yedi.

Kitlesel tüketim için seri halde imal edilen ucuz tablolardan biri olan “Ağlayan Çocuk”, İtalyan ressam Bruno Amadio’nun () imzasını taşıyor.

’lerden itibaren tüm dünyayı dolaşmaya başlayan resmin yüzlerce farklı versiyonu üretildi.

Tablonun lanetine gelince Her şey İngiltere’deki bir yangınla başladı.

Yangınların çoğu, kötü elektrik sobalarının yatağa, perdeye yakın yerlerde kullanılmasından, ocakların açık bırakılmasından kaynaklanıyordu.

Ardından binlerce insan gazeteyi arayarak kendi yaşadıklarını anlattı.

En sonunda ise bu masum resim "lanetli" oldu çıktı. Ancak, "Ağlayan Çocuk" bir süre için de olsa unutuldu

"Ağlayan Çocuk", yarattığı bu şehir efsanesiyle, "Da Vinci Şifresi"ni bile gölgede bıraktı.

Picasso&#;nun neredeyse herkesin bildiği tablosundaki kadın Dora Maar. Dora Maar sadece Picasso&#;nun tablosundaki bir kadından çok daha fazlası. O aynı zamanda dünyanın en önemli sürrealist fotoğrafçılarından bir tanesi. Çalışmalarından Photomontage 29, rue d’Astorg (ağır, bozuk ve rahatsız edici bir figürün yıkılmış bir galeri önünde oturduğu kare ) ve Portrait d’Ubu (Alfred Jarry’nin Ubu Roi oyunundaki bebek armadillo&#;su baş karakterinin ilginç bir şekilde resmedilmesi) sürrealizm akımının öncüleri haline geldi. Yine de günümüzde Dora Maar genellikle Picasso&#;nun &#;Ağlayan Kadın&#; tablosundaki kadın olarak biliniyor. Onun gözyaşları bir çok kanvasa konu olmuş. Dora Maar&#;ın hikayesini ve Picasso&#;yu nasıl etkilediğini öğrenmek için okumaya devam edin.

Dora Maar, &#;Benim portrelerimin hepsi tamamen yalan. Onlar Picasso&#;nun. Hiç biri Dora Maar değil.&#; diyor Amerikalı yazar James Lord&#;a.

Yaşamı ve çalışmaları hakkında çok az yazılı kanıt bırakan ve bilinçli olarak esrarengiz kalmaya çalışan Dora Maar, kendi portlerelerinden ve o portrelerin yarattığı imgelere genellikle içerliyordu. Buna rağmen Maar hayatı boyunca üretmeye devam etti ve arkasında ancak ölümünden sonra keşfedilen inanılmaz çalışmalar bıraktı.

Dora Maar&#;ın ilk retroperspektif sergisi Paris&#;teki Pompidou Centre&#;da açıldı ve oradan London’s Tate Modern ve J Paul Getty Museum&#;a kadar dolaştı

Serginin kuratörlerinin bu sergideki en büyük gayelerinden bir tanesi Dora Maar&#;ın itibarını tazelemek ve çoğu kimsenin fiilen haberdar olmadığı kanvas üzerindeki çalışmalarını ortaya çıkarmaktı.

Arjantin&#;den Paris&#;e

Doğum adı Henriette Théodora Markovitch olan ve Paris&#;te doğan sanatçı, çocukluğunu babasının mimarlık işi dolayısıyla taşındıkları Arjantin&#;de geçirdi. Paris&#;e sanat okumak için döndüğünde, ileride André Breton’ın karısı olacak olan Jacqueline Lamba ve Henri Cartier-Bresson gibi isimlerle arkadaşlık geliştirdi. Bu üç arkadaş kübist ressam André Lhote&#;nin altında eğitim gördüler. Ancak zamanla Maar, Lhote&#;nin metotlarının ona uymadığını farketti.

Ona birçok insan, başta Cartier-Bresson olmak üzere, fotoğrafçılığa yönelmesini söylüyordu

Doğuştan yetenekli ve aynı zamanda inanılmaz bir disipline sahip olan Maar, medya manipülasyonunun teknik inceliklerini öğrenmeye başladı. &#;larda çıkış yapan bu self-portede, Maar&#;ın yüzünü durgun ve bir vantilatör ile kesilmiş olarak görüyoruz. yılında ismini Dora Maar olarak kısalttı ve fotoğrafçılık kariyerine başladı &#;Reklam ve moda fotoğrafçılığında gerçekten yeni bir şeyin parçasıydı.&#; diyor Pompidou kuratörü Damarice Amao.

Sol ideoloji

Türlerin henüz kesin olarak tanımlanmadığı bir dönemde fotoğrafçılığa başlaması, Maar&#;a beyninin istediği gibi isyan etmesine ve farklılaşmasına izin veriyordu. Le Figaro için yaptığı çalışma da bunun örneklerinden bir tanesi. Daha sonraları aynalarla çalışmaya başlayan Maar, kopan cansız mankenlerin ellerinin tuttuğu aynalara bazı görüntüleri yerleştirerek proto-Sürrealist fotomontajlar denedi. Paris, Barselona ve Londra&#;da sokak fotoğrafçılığı yoluyla sol kanat ideolojisini ifade ediyordu. ’teki isimsiz bir çalışmada, bir çocuk, yüzü bütün gençlik coşkusundan sıyrılmış bir şekilde, ’daki mali krizi takiben Avrupa’ya yayılan yoksulluk üzerine güçlü bir yansıması ve imgesi olarak kabul edilen demir bir duvara dayanıyor.

J Paul Getty Müzesi&#;nde küratör olan Amanda Maddox, “Hem sokak fotoğrafçılığı hem de reklam çalışmaları, ona deneysel çalışabileceği, oynayacağı ve Sürrealizm hakkında düşünmeye başlayacağı yerler sağladı” diyor. “Bu tür çalışmaların birbiriyle nasıl ilişkili olduğunu düşünüyordu ve bence onu diğer birçok fotoğrafçıdan ayırdı.” diye de ekliyor

Maar, Sürrealistler’e solcu politikaları ve sanatsal ideolojileri nedeniyle çekildi. Pigalle&#;deki Café de la Place Blanche&#;daki siyasi toplantılara katıldı ve Breton&#;un faşizmin yükselişini protesto etmek için oluşturduğu Contre-attaque (Counter Attack) gibi manifestolara imza attı.

Paul Éluard, Picasso ve Maar&#;ı tanıştıran isimdi

Jean Renoir’ın Le Crime de Monsieur Lange adlı filminde fotoğrafçı olarak çalışan Maar’ı Ocak ’da bir basın gösterisinde Picasso’ya tanıtan Paul Éluard oldu. Kısa süre sonra sevgili oldular. O sırada Picasso hem kişisel hem de profesyonel olarak zor bir durumdaydı. Olga Khokhlova ile olan evliliği, sevgilisi Marie-Thérèse Walter&#;ın hamileliğinin ardından bitmişti ve sanatsal bir ilhamdan mahrumdu. Amao, &#;Picasso için Maar ile tanışmak yeni bir başlangıç gibiydi.&#; diyor. Gerçekten de Maar olmasaydı, Picasso yüzyılın en önemli eseri sayılan esere imza atmayacaktı.

Izdırabı yansıtma

&#;da İspanya&#;da iç savaşın patlak vermesinin ardından, hem Maar hem de Éluard, daha önce apolitik olan sanatçıyı faşizm karşıtı bir duruş sergilemeye ikna etti. Alman ve İtalyan güçleri, Franco’nun ertesi yıl talebi üzerine isyancı bir İspanyol kasabasına savaş açtığında, Maar’la yaptığı yoğun tartışmalar yalnızca Guernica&#;nın yaratılışını değil aynı zamanda siyah-beyaz fotoğrafa benzeyen formatını da gündeme getirdi. Guernica&#;nın hikayesi ve yaratılışında Maar&#;ın katkısı artistik partnerliklerinin bir kanıtı niteliğindeydi. Fotoğrafta Dora Maar&#;ın elinden bir Picasso portresi görüyorsunuz.

Maar acılarını yansıtmaya başladı

Maar, babasının Arjantin’e dönmesi, annesinin ’de beklenmedik ölümü ve Jacqueline Lamba gibi yakın arkadaşlarının sürgünüyle mücadele etmek zorunda kaldı. Bu acısını resimlerinde ve fotoğraflarında Seine bankalarının melankolik tasvirleri ve işgal altındaki ülkenin ve yaşamın üzücü tasvirleriyle hayata geçirdi.

Maar yavaş yavaş dünyadan çekildi, dine ve tasavvufa sığındı, ama yaratmayı asla bırakmadı

&#;larda vitray pencerelerden yaptığı eskizler soyut resme dönüştü ve &#;lerde fotogram (kamera olmadan yapılan fotografik görüntüler) oluşturmak için karanlık odaya bile döndü.

Dora Maar, Ağlayan Kadın&#;dan çok daha fazlası. Tutkulu, cesur ve yenilikçi. İşte bu Dora Maar

Dora Maar sergisi, 29 Temmuz&#;a kadar Pompidou Merkezinde; 20 Kasım &#; 15 Mart tarihleri arasında Tate Modern ve 21 Nisan &#; 26 Temmuz tarihleri arasında J Paul Getty Müzesi&#;nde olacak. Oralara yolunuz düşerse göz atmayı unutmayın

YILDIZLI GECE (Vincent Van Gogh) Orijinal adıyla ‘The Stary Night’, Hollandalı post-izlenimci ressam Van Gogh’un kariyerinin son dönemlerinde ortaya çıkmış ve gelmiş geçmiş en önemli eserlerinden bir tanesidir. Van Gogh birtakım zihinsel hastalıklara sahipti. Bu yüzden yaşamının büyük bir kısmı zorlukla geçti doğumlu yazar 37 yaşında, Fransa’da bir akıl hastanesinde yatarken tabancayla kafasına sıkarak intihar etti. Sahip olduğu hastalıklar onun yaratıcılığına hiçbir zaman engel olamadı ve o akıl hastanesinde yatarken Yıldızlı Gece’yi çizdi. Öyle ki, tablonun kaldığı akıl hastanesinin penceresinden görünen manzara olabileceği tahminini şu satırlarla anlıyoruz: “Demir parmaklıklı penceremde adeta bir buğday tarlası görüyorum. Sabahları ise gün doğumunu tüm ihtişamıyla izliyorum.”

Bu güzel eserin kompozisyonunu incelediğimizde mavi ve sarı tonlarıyla post-izlenimcilik akımının izlerini görüyoruz. Eserde kendine has çizilmiş gökyüzü, yıldızlar, ay, sessiz sakin bir şekilde geceye teslim olmuş bir köy ve uzun bir servi ağacı görülüyor. Servi ağacı ölümün simgesidir ve genellikle mezarlıklarda bulunur. Bu yüzden Van Gogh’un ölümle ilgili düşüncelerinin olduğu varsayımına ulaşabiliyoruz. Birçok sanatçıya ve milyonlara ilham olmuş, herkesin beğenisini kazanmış bu güzel tablo hakkında Van Gogh’un düşünceleri ne yazık ki olumsuz. Kardeşi Teo’ya yazdığı mektupta Saint-Paul Asylum, Saint-Rémy adlı resimleri dışında çizdiği hiçbir resmin içine sinmediğini dile getiriyor. Yıldızlı Gece tablosu yılında çizildi, fakat bundan bir yıl önce de çizilmiş Starry Night Over the Rhone (Rhone Nehri Üzerinde Yıldızlı Gece) adlı bir tablosu var ressamın. Yani bu tablo çizilen ikinci Yıldızlı Gece. Aynı zamanda tablonun orijinal hali şu an New York Museum of Modern Art’da bulunuyor.

SON AKŞAM YEMEĞİ (Leonardo da Vinci) Ünlü ressam Leonardo da Vinci tarafından yılında çizilen Son Akşam Yemeği tablosu, en az Mona Lisa kadar ünlü ve konuşulan eserler arasındadır. Diğerlerinden farklı olarak bir tablo değil, duvara çizilen bir fresktir. Da Vinci bu resmi Ludovico Dükü’nün Santa Maria Della Graziel’deki yemek salonunun duvarını boyaması teklifi üzerine bu resmi çizmiştir. Son Akşam Yemeği, İsa Mesih’in Romalı askerlerce yakalanmasından ve çarmıha gerilmesinden önce 12 Havarisi ile yediği son akşam yemeğini resmetmektedir. Uzun bir yemek masasının üzerinde tam ortada oturan İsa ve çevresinde kümelenmiş havarileri görmekteyiz. İsa, “Sizden biri, benimle yemek yiyen biri bana ihanet edecek” demiş ve bu söz havarilerde derin bir etki yaratmıştır. Bu tesir yankılanan hareketlerde ve yüz ifadelerinde açıkça görülmektedir. Her biri mizacına göre bir hareket takınmıştır. Biri ben miyim der gibi durmuş, diğeri sözün doğruluğunu teyit etmek için etrafındakilere sorarmış gibi eğilir pozisyondadır. İsa’nın sözünün tüm havarilerde yarattığı korku ve şüphe resme çok ustaca işlenmiştir. Son Akşam Yemeği’ndeki figürler gerçek hayattan esinlenerek çizilmiştir. Resmin en başarılı kısmı perspektifidir. Öyle ki Da Vinci bu başarıyı yakalayabilmek için çekiç ve çivi kullanmıştır. Bu resmi bu kadar ünlü yapan şeyler arasında insanların yaşadığı tragedya, birbiriyle çarpışan duygular ve tepkiler, kolektif heyecanın olağanüstü bir şekilde yansıtılması sayılabilir…

AĞLAYAN KADIN (Pablo Picasso) Kübizm’in en önemli temsilcilerinden biri olan Pablo Picasso, yaşamı boyunca hayatına dahil ettiği pek çok kadınla gündeme gelmiştir. Ağlayan Kadın tablosunu da yılında çizmiştir. Eseri ortaya koyduğu yıllarda da çalışmalarının birçoğunda kadınlar üzerine yoğunlaşmıştır ve bu eser aralarında en ünlüsüdür. Pek çok kaynakta resimdeki kadının ünlü fotoğrafçı Dora Maar olduğu söylenir. Dora, Picasso ile yakınlaştıktan sonra adeta hayat arkadaşı olmuştur ve Picasso’nun Guernica tablosunu yaparken resimlerini çekmiştir. Fakat Dora Picasso’nun hayatındaki tek kadın değildir, kadınlardan yalnızca bir tanesidir. Bu ünlü tabloda bir kadının adeta tüm acılarının ortaya dökülüşü resmedilmiştir. Picasso bize tüm çıplaklığı ile ağlayan bir kadını göstermektedir. Hayatındaki kadınlardan bir tanesi olmaya çalışan Dora, belki de daha fazla dayanamamış ve Picasso’nun gözünde böyle kalmıştır. Islak gözler ve damlayan gözyaşları bize Dora’nın üzüntüsünden çok daha fazla şeyi anlatmaktadır. Sanat tarihinde, Picasso'dan önce hiçbir ressam ağlayan bir kadını, sadece ağladığı için resmetmemiştir.

BELLEĞİN AZMİ (Salvador Dali) Sürrealizmin en önemli örneklerinden olan ve Eriyen Saatler adıyla da anılan resim, Salvador Dali’nin en tanınan eserlerindendir. yılında resmedilmiştir ve cep saatlerinin eriyişini anlatır. Eser şu anda New York Museum of Modern Art’ta sergilenmektedir. Dali, resmin en üstüne Catalonia’nın Cape Creus sahilini kondurarak başlamıştır. Eriyen saat simgesini Camembert peyniriyle yaptığı bir ziyafetten sonra eklemiştir. Yani saatler eriyen bir peynir imgesini taşımaktadır. Resimde üç saat görünmektedir; Birinin üzerine sinek kondurulmuştur. Bir diğer saat de karıncalar tarafından taşınmaktadır. Eser hakkında yapılan yorumların genelinde Dali'nin, "Zaman insanların sandığından daha dirençsizdir." sözünü anlatmak istediği söylenir. Herkesin zaman kavramıyla felsefik bakış açılarını dile getirerek yorumladığı eser için Stan Lauryssens'in "Dali Ve Ben" (Aprıl Yayıncılık) adlı kitabına göre Dali'nin bu eseri yapmasının altında yatan oldukça garip hikayeyi dile getirir;

‘’Sıcak bir İspanya gecesinde ansızın yatağımdan uyandım ve yarı uykulu gözlerimle etrafıma bir bakındım, sıcaktan erimiş kötü kokulu kamamber peyniri ve duvarda asılı duran saat gördüğüm ilk şeyler oldu.’’

ÖPÜCÜK (Klimt) Klimt’in en ünlü eserlerinden biri olan Öpücük tablosu, yer ve zamanın dışında birbirlerini tutkuyla ve kendilerinden geçmiş bir şekilde öpen bir çiftin tasviridir. Gustav Klimt‘in erkek kardeşi Ernst, senesinde Helene Flöge ile evlendi, lakin 1 yıl sonra hayatını kaybetti. Klimt‘in bu vesileyle tanıştığı Helene‘nin ablası Emilie Louise, bahsedeceğimiz meşhur “The Kiss“; orijinal ismiyle “Der Kuss“taki kişidir. Bu bilgi kesin olmamakla beraber Klimt’in Emilie Louise‘ye aşık olduğu bilinen bir gerçektir. Kendisinin 45’inde, Emilie Louise‘nin 30’unda olduğu yılında başladığı bu eseri Klimt, ’in sonuna doğru bitirdi. Eser, Viyana’daki Belvedere Galerisi’nde sergileniyor. Tabloda, Klimt’in vazgeçemediği çizgiler ve dekoratif süslemeler dikkat çeker. Kadın ve erkeğin dünyasındaki farklılığa dikkat çeken ressam, kadını çiçekler arasında tıpkı bir ilkbahar gibi resmederken, erkeği daha sert çizgiler ve geometrik desenlerle yansıtır. Kadın ne kadar kırılgan ve yumuşaksa, erkek o denli sert ve nettir.

KAYNAKÇA: funduszeue.infofunduszeue.infofunduszeue.infofunduszeue.infofunduszeue.infofunduszeue.infofunduszeue.info