Sülünez Nerede Yaşar

Deniz hayvanı Sülünez nedir? Sülünez yetiştiriciliği nasıl yapılır? Su ürünleri arasında bulunan Sülünez ile ilgili araştırmalar internet üzerinden yapılıyor. Peki deniz hayvanı Sülünez nedir? Sülünez yetiştiriciliği nasıl yapılır?

Sülünez nedir?

cm aralığında olan sülünezler, bir çeşit kabuklu deniz canlısıdır. Sığ sularda ve kumluk zeminlerde yaşamakta olan sülünezler balıkçılık için değişilmez bir yem türüdür.

Sarı renkte bir kabuğu bulunan sülünezin eti de beyaza çalan bir sarılıktadır. Çakıya benzedikleri için çakı midyesi olarak da adlandırılan sülünezler genel olarak dip balık avları için kullanılır. Çipura, mırmır, minekop veisparoz balıklarının en çok sevdiği yemdir. Ülkemizde pek görülmese de yabancı ülkelerde pişirilip çeşitli çeşitlerde yemeği yapılabilmektedir.

Sülünez yetiştiriciliği nasıl yapılır?

İngilizce "razor dam" olarak tanımlanan sülünesin bazı türleri özellikle insan gıdası olarak yetiştiriciliği yapılan canlılardır. Bu konu da Sinonovacula constricta türü Dünyada yetiştiriciliği yapılan yüzlerce tür arasında senesinde bin ton üretimle Sırada bulunur. Bu tür ülkemizde bulunan sülünes türlerine oranla ence ve kalınlıkça biraz daha fazladır. Sülünes yetiştiriciliği Çin'de sene önce güney bölgelerinde başladığı kabul edilmektedir. Çin'de yaklaşık hektarlık bir alanda yetiştiriciliği yapılan türün üretimi ton dolayındadır.

Çin ve Japonya sahillerinde oldukça yaygın olan bir türdür ve doğal ortamlardan da toplanarak gıda olarak değerlendirilir. Ülkemizde ise sülünes yeme alışkanlığı yoktur. Yalnızca doğal ortamdan toplanarak olta yemi olarak kullanılır. Fiyatının da bir hayli yüksek olduğu söylenebilir. Örneğin pazarlardan alınan tek bir sülünes kuruş'a pazarlanmaktadır. Ortalama gr. Geldiği kabul edilir ise Kg. Fiyatı YTL olmaktadır ki görüleceği gibi parasal değeri su ürünleri açısından yüksektir.

Bu canlı deniz zeminindeki çamurlu ortamda bir oyuk açarak yaşar. Bu sebeple yetiştiriciliğinde her hangi bir koruma önlemine ya da üretim alanını çevirme gereksinimi duyulmaz. Çünkü bulunduğu yeri terk etme özelliği yoktur. Bir kez yerleştiği yerde ömür boyu sabit kalır. Zemine dikey olarak gömülür. Hayvanın gömülme derinliği yaşına ve iriliğine göre değişebilir. Yerleştiği derinlik bireyin boyunun bir kaç katı olabilir.

Sülünesler diğer bir çok kabuklular gibi su içindeki planktonlan süzerek beslenirler. Bu sebeple yetiştirme çalışmalarında besleme diye bir konu yoktur. Bulundukları bölgeler de plankton varlığının olması bu canlılar için yeterli olacaktır. Daha çok bentik diatomlar ile beslendikleri anlaşılmıştır. Japon sahillerinde bol olarak bulunan bu canlılar üstünde yapılan çalışmalarda Nitzschia sp. Coscinodiscus sp. ya da benzeri diatomların gıda zincirinde bol olarak kullanıldığı saptanmıştır.

Bu sülünes türü Çin'de "cheng dam" olarak bilinmektedir. Cinsiyet ayırımı fakat üreme mevsiminde yapılabilir. Bu dönemde yumurtalıklarda gelişme gözlenir. Erkek üreme organı sütümsü beyaz bir renk alır. Dişi yumurtalıklarında ise renklenme görülür.

Üreme zamanı: Üreme zamanı bölgelere ve daha çok bulundukları bölgedeki su sıcaklığına göre farklılık gösterir. Bu dönemin eylül ile ocak ayları arasında olduğu bildirilmektedir. Gelişkin bir birey bir üreme döneminde ikişer haftalık periyotlar ile kez yumurta bırakabilmektedir. Bir seferde yumurta verebilirler.

Yumurtadan çıkan larvalar metamorfoz dönemi geçirdikten sonra zemine tutunabilecek yavru sülünes haline gelmiş olurlar. Larvaların bu döneme erişmeleri genel itibari ile su sıcaklığına da bağlı şekilde gün sürer.

SÜLÜNES LAVRALARINDA GELİŞME; -c ve pH ortamında döllendikten 30 dakika sonra gelişmenin başladığı gözlenir. 1 saat 50 dakika sonra 2 hücre, 2 saat 20 dakika sonra 4 hücre, yaklaşık 3 saat sonra 8 hücre, 7 saat sonra gastrula, 23 saat sonra veliger ve gün sonrada yavru dönemine girmiş olur. Bu gelişmede su sıcaklığı önemli derecede etkili olur. Yapılan gözlemler 25°C su sıcaklığında genç birey durumuna gelişimin günde tamamlandığı izlenmiştir.

Yavrularda gelişme üzerine bir çok faktörün etkisi vardır. Bunlar su sıcaklığı, pH, tuzluluk, ortamda bulunun besin varlığı, yerleştirme sıklığı, toprak özellikleri, gel git olayları gibi pek çok etkene bağlıdır. Optimum sıcaklık olarak QC, tuzluluk olarak % olarak bildirilmektedir. Kabuk gelişmesinin en çok mayıs temmuz arasında, et gelişmesinin ise temmuz eylül arasında olduğu bildirilmiştir. Vücut uzunluğu birinci senede cm ikinci senede 7 cm olmaktadır.

Genel olarak yetiştirmede doğal olarak üremiş yavrulardan yararlanılır. Çünkü doğadan bol olarak yavru toplama imkanı vardır. Eğer yavru toplanacak alan daha önce iyi bir biçimde hazırlanır ise yavru üremesinin yeterli düzeylerde olduğu izlenir.

Çinli yetiştiriciler üreme mevsiminden önce yavru zayiatını engelleme amacı ile zemin temizliği yaparlar. Zemini mümkün olduğu kadar düz yapmaya çalışırlar. Genel olarak yavrular cm boyda iken toplanırlar. Yavrular üretim sahasına buğday eker gibi elle serpilir. Bazı bölgeler de bitki diker gibi elle zemine yerleştirildikleri bildirilmektedir. M2' ye stoklama adet civarındadır. Bırakıldıkları yerde zemin üstünde cm çamur, bunun altında 20 cm civarında toprak ve an altta bir miktar kum olmasının sülünes gelişmesi için ideal olduğu bildirilmektedir.

İkinci yaştan sonra genelde boyca uzama azalır. Hasat genel itibari ile ikinci yıl sonunda yapılır. Eğer ikinci senede hasat yapılmaz ise bu yaştan sonra ölüm oranında artış görülür. Hasadın yapıldığı dönemde ortalama boy 6 cm civarındadır. Hasat genel itibari ile deliklerdeki sülünesleri ellerindeki ucu küçük çengelli bir tel ile yaparlar. Bir toplayıcı günde kg toplayabilir. Büyük bir kısmı taze olarak pazarlanır. Bir kısmının ise etlerinin kurutularak saklandığı belirtilmektedir.

Sülüneslerin toplanmasında çeşitli malzemelerden de yararlanılır. Ülkemizde çelik şemsiye tellerinden yapılan ucu biraz kıvrık teller kullanılır. Kürekle çamurun kaldırılması ve elekte yıkama yolu ile toplama yapılırsa da bu zayiata neden olabilir. Dış ülkelerde bazı özel toplama malzemeleri kullanılıyor. Bu malzeme aşağıda belirtilen şekilde görülmüş olduğu gibi 10 cm uzunluğunda iç kısmı boş olan bir tüp şeklindedir. Üst kısmında parmakla kapatılabilecek bir hava deliği vardır. Bu boru sülünesin bulunduğu deliğe üst kısmındaki delik kısmı parmakla kapatılarak zemine batırılır. Üst kısmının açılması ve havanın çıkması ile beraber sülünes boru içerisine girmiş olur ve çıkarılır. Bu işlem birkaç kez de tekrarlanarak çıkarma işlemi bitirilir. Acele ederek canlıyı yaralamamak gerekir. Bu malzeme taşlı çakıllı zeminlerde kullanılamaz.

Yemek

Bazılarının Ayıla Bayıla Yediği Bir Garip Canlı Sülünezle Tanışmış mıydınız?

Gün geçmiyor ki yeni bir canlıyla tanışmayalım!

Bazılarımızın çoktandır bildiği hatta belki de avladığı; bazılarımızınsa bu ne garip hayvanmış böyle diye dikkat kesileceği sülünezden bahsedeceğiz bu içeriğimizde sizlere.

Kendisi kumlu deniz kenarlarında yaşar ve kendini kuma gömerek gizlenir. Ancak deve kuşu misali girdiği yerdeki kum yüzeyinde tepecikler bırakarak nerede olduğunu belli eder.

Oysaki kendisini kuma batırabilmek için büyük uğraşlar verir bu zavallı hayvanımız.

Sülünez kendini kuma gömebilmek için iç tarafındaki boşluğa doğru kumu vakumlar ve arkasından püskürtür.

Avcilar sülünezleri birkaç farklı şekilde avlar. Bunlardan biri üzerine tuz ve su döküp yüzeye çıkmasını sağlamak.

Diğer bir yöntem ise kalın ve uzun bir boru yardımıyla canlıyı gömüldüğü yerden kumuyla birlikte çıkarmak.

Peki bu midye ve sümüklü böcek arasında kalmış canlıyı avlayarak ne yapıyorlar?

Yiyorlar!

Haftasonları bir av etkinliği olarak çoluk çocuk sahile gidip sülünezleri topladıktan sonra içlerindeki kısmı pişirerek mideye indiriyorlar.

Hatta bu ülkelerde, çarşıda pazarda bulabileceğiniz sülünezin protein bombası olduğunu söylüyorlar.

Türkiye'de ise genellikle balık yemi olarak kullanılıyor.

Büyüklüğü de farklılık gösterebilen bu canlılar, nemli bir bezle sarıldıktan sonra buz dolabında 3 gün boyunca canlı kalabiliyor.

Bu dışarıda ne olup bittiğinden bir haber garip canlımız hakkında siz ne düşünüyorsunuz? Sizce de tadı lezzetli olabilir mi?

Denizlerin altında yaşayan bu canlı balıkçıların balık yemi mamun olarak adlandırdığı, Upogebiidae familyası altında Pusilla türünde bir çamur karides cinsidir. Canlı balık yemleri kategorisinde tercihen kullanılan mamun bilimsel adı “upogebia pusilla“ büyük balıkların dikkatini daha çabuk çekmek için kullanılıfunduszeue.info 20,

Mamun yemi nereden çıkar?

Mamun kumlu, humuslu bölgelerde ,5m derinliklerde toprağa gömülmüş halde yaşar. Dere kenarları yaşam alanlarının başında yer alır. Mamunu toplamak için bulunduğu bölge üzerinde gezilip mamunların toprağın üzerine çıkması sağlanır. Mercan, çipura, levrek gibi avlarda kullanılan bir yem türüdür.

Mamun yemine hangi balık gelir?

Mamun ile hangi balıklar avlanır?

• Karagöz.
• Sargoz.
• Çipura.
• Kolyoz.
• Mercan.
• Kupes.
• Levrek.

Feb 21,

Mamun nerede yasar?

denizlerde sığ yerlerde kumun içinde veya kayalıklarda yaşarlar.. küçüğüne çimçim denir..

Denizden Mamun nasıl çıkarılır?

Mamun. Neredeyse tüm kıyı balıklarının yakalanmasına kullanılan mamun yaklaşık 1 metre derinlikteki kumluk bölgelerde ve kumun altında yaşayan teke kumun üzerine zıplayarak veya vurarak ortaya çıkması sağlanır. Kepçe veya ağ yardımı ile toplanırlar. Çıkarıldıktan sonra talaş ile kaplı bir kutuda muhafaza edilmelidir.

Sülüneze hangi balık gelir?

MIRMIR, SÜLÜNESİ ÇOK SEVER İstanbul'da Silivri kıyılarında geniş yatakları olan sülünez kullanılarak mırmır, istavrit, mezgit balıkları çok rahatlıkla tutulur. Gece kıyılarda İzmir balığı denilensivri burun ve ispari de bu yemi çok sever.

Sülünez yemine hangi balık gelir?

MIRMIR, SÜLÜNESİ ÇOK SEVER İstanbul'da Silivri kıyılarında geniş yatakları olan sülünez kullanılarak mırmır, istavrit, mezgit balıkları çok rahatlıkla tutulur. Gece kıyılarda İzmir balığı denilensivri burun ve ispari de bu yemi çok sever.

Sülüneze hangi balık vurur?

Sülünez yeminin taze olarak kullanılması makuldur. Bütün balıkların sevdiği bir yemdir. (karagöz, çupra, mırmır, levrek, mercan,ıstakaroz {sivri burun}&#;) Biraz rüzgarlı havalarda sülünez çıkarmak zahmetlidir.