Biletix Tm Reports

Özet Endüstri bir fenomen olup, işletmelerin rekabet avantajı elde etmesinde ve değişen çevre koşullarına uyum sağlamasında büyük öneme sahiptir. Endüstri olarak da adlandırılan dördüncü sanayi devrimi, günümüzde en çok tartışılan konular arasında kabul edilmektedir. Örgütler, Endüstri unsurları olmadan, yalnızca sınır † lı bir süre için çalışabilmektedirler. Daha fazla gelişme sağlanabilmesi örgütlerde dijitalleşmenin sağlanması ile mümkün olmaktadır. Dijital teknoloji, İK'lerin birbirleriyle ve organizasyonla bağlantı kurma şeklini değiştirdikçe örgütler de değiştirmektedir. İnsan kaynakları, bilgi ekonomisinde rekabet avantajı için önemli bir faktördür. İnsan kaynakları yönetimi sayesinde örgütler, örgütsel hedeflere ulaşmak için çalışanların becerilerini, yeteneklerini, davranışlarını ve tutumlarını şekillendirmektedirler. Endüstri teknolojisi ile birlikte insan kaynakları tarafından, bazı işlerin dönüştürüleceği, bazılarının kaybolacağı, bazılarının ise yeniden oluşturulacağı beklenmektedir. İnsan kaynakları yönetimini içine alan Endüstri 'da, yöneticiler inovasyonu ve öğrenmeyi desteklemede önemli rol oynamaktadır. İnsan kaynaklarının düzenlenmesi, Endüstri çağında bir organizasyonu sürdürmek ve geliştirmek için yönetim tarafından dikkate alınması gereken önemli bir husustur. Abstract Industry is a phenomenon and has great importance for businesses to gain competitive advantage and adapt to changing environmental conditions. The fourth industrial revolution, also called Industry is considered among the most discussed topics today. Organizations can only work for a limited time without Industry elements. Further development is possible by ensuring digitalization in organizations. Organizations are changing as digital technology changes the way HRs connect with each other and with the organization. Human resources are an important factor for competitive advantage in the knowledge economy. Thanks to human resources management, organizations shape employees' skills, abilities, behaviors and attitudes in order to achieve organizational goals. With the Industry technology, it is expected that some jobs will be transformed, some will be lost and some will be recreated by human resources. In Industry , which includes human resources management, managers play an important role in supporting innovation and learning. The organization of human resources is an important issue that should be taken into account by management in order to maintain and develop an organization in the age of Industry

Özellikle son yüzyıl içerisinde ekonomik, bilimsel, sosyal, teknolojik vb. alanda yaşanan gelişmeler etik alanında çok sayıda sorunu beraberinde getirmiştir. Etik değerlere sahip olmak “en ucuz risk yönetim stratejisi” olarak görüldüğü için etik kavramına atfedilen önem de eskiye nazaran daha fazla artmış, yazında etik konusunda çok sayıda çalışma üretilmiş, mevzuat düzenlemelerinde hızlı ve kapsamlı iyileştirmeler ve güncellemeler yapılmış ve etik kurulların oluşturulmasına daha fazla önem verilmiştir. Bu gelişmeler doğrultusunda etik ile ilgili farklı yaklaşımlar, teoriler geliştirilmiş ve zamanla farklı türlere ayrılmıştır. Etik türlerinden birisi de meslek etiğidir. Bir meslek elemanının işini hangi kurallar çerçevesinde yapması gerektiğini bilmesine rehberlik edecek ilkeler bütünü olan meslek etiğinin sağlık sektörü açısından daha farklı bir anlamı ve önemi bulunmaktadır. Çünkü sağlık sektöründe verilen hizmetin öznesinin insan oluşu, sağlık hizmetlerinin elle tutulmaması, birbirinin devamı niteliğinde olması, heterojen olması, insan yoğunluğunun ve talebinin fazla olması ve bu yoğunluğun dalgalanan özellikte olması, geri dönüşü imkânsız hatalara sebep olması gibi nedenler onu diğer sektörlerden ayırmaktadır. Etik anlayışı sağlık sektörü için önemli ve acil bir unsur haline getiren nedenlerden birisi de hastalara yapılacak tüm tıbbi müdahalelerin öncelikle zarar vermemesi ve yararlı olması ilkesine dayanmasıdır. Bu ilke, Hipokratik etik geleneğin en birincil unsuru “önce zarar verme!” (primum non nocere) şeklinde dile getirilmektedir. Hekimin hastasına zarar vermeden hastasına müdahale etmenin ön koşulu öncelikle hastaya zarar vermemektir. Hipokrat’a göre belki de doğanın kendi döngüsü içinde hasta kendi kendine iyileşme olanağına sahipken hekimin gereksiz müdahalesiyle bu ihtimalin kaybolarak daha farklı zararlara yol açabilecek olması anlayışını oluşturur. Sağlık sektöründeki etik anlayış çok sayıda ve farklı nitelikteki değişkenden etkilenmektedir. Alan yazında bu değişkenlerden biri de bir grubun demografik özelliklerinden oluştuğu vurgulanmaktadır. Kuramsal bilgi stokundaki bu gerçekten hareketle “Diyarbakır İli Merkez Kamu Hastanelerinde Çalışan Sağlık Personelinin Demografik Özellikleri İle Meslek Etiğinin Zarar Vermeme/Yararlılık Boyutu Algısı Arasında İstatistiksel Açıdan Anlamlı Bir Fark Bulunup-Bulunmadığının” test edilmesi amacıyla bu çalışma hazırlanmıştır. Çalışmanın temel sorunsalı; “Diyarbakır ili merkez kamu hastanelerindeki işgören davranışlarının meslek etiğinin zarar vermeme/yararlılık boyutu açısından incelenmesi ve işgörenlerin demografik nitelikleri ile meslek etiğinin söz konusu ilkesiyle arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir fark bulunup bulunmadığı konusunun farklı açılardan ele alınmasıdır”. Çalışmanın temel hipotezi de; “Araştırma kapsamındaki işgörenlerin demografik nitelikleri ile meslek etiğinin zarar vermeme/yararlılık algısı arasında ilişki bulunmaktadır” yargısıdır. Çalışmanın evreni, Diyarbakır il merkezinde bulunan kamu hastanelerinde görev yapan sağlık çalışanından (Hemşire, ebe, sağlık teknikeri, doktor, sağlık memuru, büro elemanı) oluşmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise, tesadüfî örnekleme yöntemiyle seçilen sağlık çalışanı oluşturmaktadır. Söz konusu çalışma, Sağlık Bilimleri Üniversitesi Gazi Yaşargil Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Selahattin Eyyubi Devlet Hastanesi, Diyarbakır Çocuk Hastalıkları Hastanesi ile Diyarbakır Kadın Hastalıkları, Doğum ve Çocuk Hastalıkları hastanelerinde uygulanmıştır. Çalışmada veri toplama amacıyla nicel yaklaşım çerçevesinde anket yöntemi kullanılmıştır. Anket formunun birinci kısmında katılımcıların demografik niteliklerine ilişkin 14 soru yer almaktadır. İkinci kısımda ise 5’li Likert Ölçeği’ne göre hazırlanmış meslek etiği ile ilgili ölçek yer almaktadır. Bunlardan 7 soru zarar vermeme/yararlılık ilkesi boyutuna ilişkindir. Bulgular tablolar aracılığıyla sunulmuş; hipotezler de ANOVA ile test edilmiştir. Örneklem arasında “araştırma kapsamındaki sağlık kurumlarında etik ilkeler sağlık çalışanlarının tamamına yakını için geçerlidir” görüşüne katılanların madde ortalaması % 6’dır. Faktörler bazında değerlendirildiğinde “zarar vermeme/yararlılık ilkesi sağlık çalışanlarının tamamı için geçerlidir” görüşüne katılanların oranı % 36,5 çıkmıştır. Elde edilen bulgulara göre örneklemin halen çalıştıkları birimdeki kıdem durumu, mesleki pozisyonları, çalışma pozisyonları, çalışılan birim ve hizmet sınıfına göre dağılımları ile zarar vermeme/yararlılık ilkesi boyutuna ilişkin algıları arasında istatistiksel açıdan anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Etik, Sağlık Meslek Etiği ve İlkeleri, Zarar Vermeme/Yararlılık İlkesi