Bursa Üç Çatallı Gölge Köyü

sezero 1 puan vermiş.

tc-burhan 1 puan vermiş.

elifko 1 puan vermiş.

+-2

Lapa lapa kar yağıyordu Eskişehir'in soğuğunu bilenler bilir. Bindiğim otobüs aslında Istanbul arabasıydı ve asıl yolcuları Bursa Garajından alacaktı. Otobüste benim dışımda sadece kişi vardı ve onlar da daha Inegöl'e gelmeden Eskişehir'in bazı ilçelerinde otobüsten inip evlerine gitmişti
Otobüs şoförü ve ben kalmıştık Ön koltuklara doğru ilerleyip.
"Kar fena bastırdı , devam edebilecek miyiz ?" diye sordum
"Zor kardeşim ama deneyeceğiz belki durar" dedi
Aradan dakika geçti Bursa yönüne gittikçe kar yağışı daha da artıyordu
Otobüs şoförü daha fazla ilerleyemeyeceğini anlayıp
"Arabayı sağa çekemeyiz , Eskişehir'e geri dönelim." dedi.
Inegöl'e pek fazla bir şey de kalmamıştı
"Şu an tam nerdeyiz ?" diye sordum.
"Mezit 1 , Üç Gölge Köyü" dedi
"Tamam ineyim ben burda" dedim
"Kardeşim kar kıyamet ne yapacaksın sokaklarda ?" dedi.
O dönem biraz daha deli dolu , biraz daha heyecan arayan bi insandım Şoförü dinlemeyecektim tabi ki
"Allah misafiri der kalırız bir evde" dedim
Otobüs şoförü otobüsü geri çevirdi ve beni funduszeue.info köyün patikasına doğru yürümeye başlayacaktım arkadan seslendi.
"Bak kardeşim , bu köy için pek iyi şeyler söylemezler.. Dikkat et." dedi.
"Nasıl ?" diye sormaya kalkmadan otobüs şoförü sürmeye devam etti Gözden kayboldu.
Heralde köyün yerlisi bir gariptir diye düşündüm ve gece kar yağışında yürümeye devam ettim
Telefonumun şarjı bitmek üzereydi , hava da cidden soğuktu.
Saat sularıydı Köye de pek fazla bir mesafe kalmamıştı zaten.
Çantalar büyük ağırlık yapıyordu , kitaplar , kıyafetler üst üsteydi.. Hele ki üstüne kar da binince hepten yorgun düşmüştüm.
Sonucunda köye vardım Tahminen tane hane vardı. Hanelerden bazıları insan oturamayacak kadar yıkık dökük bir haldeydi.
Köy kahvesine doğru yürüdüm köydeki insanların çoğunun yaşı yüksekti.. Kahvede oturmuş sohbet ediyor gibiydiler ancak ben yanlarına gittikçe hepsi susmuş ve beni izlemeye geçmişti.
Çıt bile çıkmıyordu.
"Selamun Aleyküm" dedim
Selamı almadılar sadece başlarını sallayıp selamladılar
Yaşça biraz daha büyük olanlardan bir tanesi
"Hayırdır evlat , yolunu mu şaşırdın ?" dedi.
Öğrenci olduğumu ve proje ödevi için bu köyde bulunduğumu söylediler
Çantama bakıyorlardı.
"O çantadakiler ne ?" diye sordular.
"Kamera , kitaplar , defterler , metre falan" dedim
Baştan aşağı beni süzüyorlardı.
Aslında rahatsız olmuştum , daha sıcak bir yerli bekliyordum
"Müsade ederseniz köyde gün kalacağım " dedim.
Bu dediğime biraz bozulmuş gibiydiler Ancak ses çıkarmadılar.
Akşam olunca onlar gitti. Köylerde en son kahveler kapanırdı.
Son oturan kişi de kalkınca köy kahvecisi içeride bana bir döşek bir de yastık ayarladı.
Gözümün önünde çekinmeden kasayı kitledi , bütün paraları aldı ve bunları yaparken bana sanki hırsızmışım gibi davranıyordu.
Köyün insanında hakikaten de bir farklılık vardı.
"Sabah kahve erken açılır , sen de uyanmış ol" dedi
Kapıyı kapattıktan sonra
"Emrin olur" dedim
Sevmemiştim bu köydeki insanları