Mahkum21

"Gece." Dedi net bir sesle. "Hayat&#x;n&#x;n sonunda kadar bir odaya t&#x;k&#x;l&#x;p kalamazs&#x;n."

"&#x;stemiyorum," diye tekrarlad&#x;m k&#x;s&#x;k bir sesle.

Sesli bir nefes al&#x;p verdi. Masan&#x;n diğer taraf&#x;ndan bana doğru eğildi ve ellerimi elleriyle kavrayarak tuttu. "Bana bak." Ona bakmad&#x;ğ&#x;m da tuttuğu ellerimi kendine doğru çekiştirdi. "Yavrum, gözlerime bak." Sesinde ki tona dayanamay&#x;p gözlerine bakt&#x;m.

"Bak ac&#x; çektiğini biliyorum. Senin yaşad&#x;ğ&#x;n bu ac&#x;y&#x; bende yaşad&#x;m. Neler hissettiğini çok iyi biliyorum. Hissettiğin bu ac&#x; geçer diyemem, çünkü geçmeyecek. Sadece hissetiğin o ac&#x;ya al&#x;şacaks&#x;n. Öyle ya da böyle al&#x;şacaks&#x;n. Çünkü hayat devam ediyor" Bir elini bana doğru uzatt&#x; ve çenemin alt&#x;na gelen k&#x;sa saçlar&#x;ma dokundu. Bak&#x;şlar&#x; gözlerimdeydi. Ama sanki sadece gözlerime bak&#x;yor gibi değilde, gözlerimin içinden ruhuma bak&#x;yor gibiydi. "Seni böyle gördükçe kahroluyorum."

Bir anda gözlerim sulanmaya ve çenem titremeye başlad&#x;. Hep böyle oluyordu zaten, bir anda ac&#x;n&#x;n sert dalgas&#x; k&#x;y&#x;ma vuruyor beni yerle bir ediyordu. "Üzgünüm, elimde değil Talha. Ben-Ben hissettiğim bu ac&#x;ya dayanam&#x;yorum." Göz p&#x;narlar&#x;mdan iri bir damla yaş elimde olmadan gözlerimden akt&#x;ğ&#x;n da öylece bana bakan mavi gözlere bak&#x;yordum. "Üz-günüm. Gerçekten."

Gözlerini yumdu ve sertçe yutkundu. Tekrar gözlerini açt&#x;ğ&#x;nda, ayn&#x; anda oturduğu yerden kalkt&#x; ve tezgah&#x;n etraf&#x;nda dolanarak yan&#x;ma geldi. Beni oturduğum yerden kald&#x;r&#x;p kollar&#x;n&#x;n aras&#x;na çektiğinde ona itiraz etmedim ve huzur bulduğum kollar&#x;n&#x;n aras&#x;na girdim.

"Ağlama." Yüzümü s&#x;cak göğsüne bast&#x;rd&#x;ğ&#x;mda gözyaşlar&#x;m s&#x;cak tenine bulaşt&#x;. Bedenime dolad&#x;ğ&#x; kollar&#x; s&#x;k&#x;laşt&#x;. "Gece lütfen ağlama."

Bir süre kollar&#x;nda ağlad&#x;m. Asl&#x;nda uzun süredir her gün onun kollar&#x;nda ağl&#x;yordum. Ve gözyaşlar&#x;m&#x;n ona ac&#x; verdiğini de biliyordum. Ama yapabileceğim bir şey yoktu. &#x;çimde ki ac&#x; içimdengözyaşlar&#x;mla beraber taş&#x;yordu. Buna engel olam&#x;yordum

Talha saçlar&#x;m&#x; usulca okşamaya başlad&#x;ğ&#x;nda, gözlerimi s&#x;k&#x;ca yumdum. Gözyaşlar&#x;m dindiğinde ona daha fazla ac&#x; vermemek için kollar&#x;ndan ç&#x;kmadan geri çekildim. Baş&#x;m&#x; kald&#x;rarak ona bakt&#x;ğ&#x;mda, ayn&#x; şekilde oda baş&#x;n&#x; eğerek bana bakm&#x;şt&#x;. Bir elini yüzüme doğru uzatt&#x; ve yanağ&#x;mda as&#x;l&#x; kalan gözyaş&#x;n&#x; sildi.

"Tamam." Diye m&#x;r&#x;ldand&#x;m. Talha anlamayarak gözlerime bakt&#x;ğ&#x;nda, "D&#x;şar&#x; ç&#x;kal&#x;m." Diye konuştum.

Dudaklar&#x;nda içten bir gülümseme belirdi. Bana doğru eğilerek dudaklar&#x;ma k&#x;sa bir öpücük kondurduğunda, uzun süre sonra kalp at&#x;ş&#x;m&#x;m değiştiğini hissettim.

Mavi gözlerinin içinde ki mutluluğu gördüğümde kendime k&#x;zd&#x;m. Talha beni içine düştüğüm ac&#x; kuyusundan ç&#x;kartmak için uğraş&#x;rken, ben hiçbir şey yapm&#x;yordum. Kendim için olmasa bile sevdiğim adam için hissettiğim ac&#x;yla başa ç&#x;kmay&#x; öğrenmeliydim.

Üzerimizi giyinip evden ç&#x;kt&#x;ğ&#x;m&#x;zda, Talha parmaklar&#x;n&#x; parmaklar&#x;ma geçirerek s&#x;k&#x;ca elimi tutmuştu. Ne kadar süre olmuştu bilmiyorum ama d&#x;şar&#x;ya ç&#x;kmayal&#x; uzun zaman olmuştu. D&#x;şar&#x; ç&#x;kmadan önce kendimi kötü hissedeceğimi düşünsem bile öyle olmam&#x;şt&#x;. Tam tersine kald&#x;ğ&#x;m&#x;z hotelin arka taraf&#x;nda ki ormanl&#x;k alanda Talha ile ele ele yürümek bana oldukça iyi gelmişti.

Orman&#x;n tam içinde beton bir yürüyüş yolu vard&#x; ve biz o yoldan yürüyorduk.

"Talha, biz neredeyiz?" Ona hiçbir zaman nerede olduğumuzu sormam&#x;şt&#x;m. O gün, k&#x;z kardeşimin ve annemin cenazesinin evden ç&#x;kt&#x;ğ&#x;n&#x; gördükten sonra fenal&#x;k geçirerek bay&#x;lm&#x;şt&#x;m. Gözlerimi aralad&#x;ğ&#x;mda bir otel odas&#x;ndayd&#x;m. Talha, Muhammed, Batu ve Erende o otel odas&#x;ndayd&#x;. Kriz geçirmiştim. Uzun süre kendime gelememiş, durmadan bağ&#x;r&#x;p durmuştum. En sonunda biraz olsun kendime geldiğimde o otelden ayr&#x;lm&#x;ş ve hayal mayel hat&#x;rlad&#x;ğ&#x;m bir yolculuk yaparak kald&#x;ğ&#x;m&#x;z bu hotele gelmiştik.

Talha benden böyle bir soru beklemiyor olacak ki duraksad&#x;. Omzunun üzerinden bana bakt&#x;ğ&#x;n&#x; hissetsem bile bak&#x;şlar&#x;m&#x; ona çevirmedim.

"Çank&#x;r&#x;'day&#x;z."

Yavaşça baş&#x;m&#x; aşağ&#x;ya yukar&#x;ya doğru sallad&#x;m. Ben ona bir şey sormad&#x;kça bana asla bir şey anlatm&#x;yordu. "Burada ne kadar süre kalacağ&#x;z?"

"&#x;stediğimiz kadar."

"Biz resmi olarak kay&#x;tlarda ölü olarak görünmüyor muyuz, nas&#x;l burada herhangi bir sorun olmadan kalabiliyoruz?" Omzumun üzerinden ona bakt&#x;ğ&#x;mda bana bak&#x;yordu.

"Tan&#x;d&#x;ğ&#x;m birinin mekan&#x;. Herhangi bir sorun olmaz, endişelenme." Elimi kavrayan elinin baş parmağ&#x; usulca elimi d&#x;ş yüzeyini okşad&#x;.

"Peki Muhammedler..." Duraksad&#x;m ve derin bir nefesi cigerlerime çektim. "Onlar nerede?"

"Onlar burada değiller, Ankaradalar. Ama s&#x;k s&#x;k iletişim kuruyorum onlarla."

Bir süre sessizlik içinde yürüdük. Orman&#x;n ferah havas&#x;n&#x; solumak, kuşlar&#x;n c&#x;v&#x;lt&#x;s&#x;n&#x; dinlemek bana iyi gelmişti. Ama bana onlardan bile daha iyi gelen bir şey vard&#x;, oda elini tuttuğum adamd&#x;.

Orman&#x;n içinde ki beton yol boyunca yürüdük. En sonunda beton yolun bitişine geldiğimizde, karş&#x;m&#x;zda muhtemelen hotele ait bir otopark ç&#x;km&#x;şt&#x;. Ben geldiğimiz yoldan geri döneceğimizi düşünürken Talha otopark&#x;n içine doğru yürümeye devam etti. Gözlerim otopark&#x;n sonunda ki aileye tak&#x;ld&#x;ğ&#x;nda olduğum yerde durdum. Benim durmamla beraber Talha da durdu. Bir ad&#x;m önümde duraksarken, baş&#x;n&#x; omzunun üzerinden bana doğru çevirdi. "Bir şey mi oldu?"

Gözlerim otoparkta bulunan aileye kayd&#x; ard&#x;ndan h&#x;zla bak&#x;şlar&#x;m&#x; o aileden çekerek Talhaya bakt&#x;m. "Geri dönelim mi art&#x;k?"

Kaşlar&#x; usulca çat&#x;ld&#x;. "Daha yeni ç&#x;kt&#x;k ama?"

"Sonra yine yürüyüş yapar&#x;z,"

"Gece," dedi yavaşça. Tamamen bana doğru döndü. Boşta olan eli yüzüme doğru uzand&#x; ve yanağ&#x;m&#x; kavrayarak okşad&#x;. "D&#x;şar&#x; ç&#x;kmam&#x;z&#x;n tek nedeni yürüyüş yapmak değil."

Anlamayarak ona bakt&#x;m.

"Biriyle buluşacağ&#x;z."

Kaşlar&#x;m çat&#x;ld&#x;. "Ben kimseyle buluşmak falan istemiyorum."

Talha konuşmak için dudaklar&#x;n&#x; aralad&#x;ğ&#x;nda gözlerim omzunun arkas&#x;ndan gördüğüm kişiye çarpt&#x;. Elleri kot pantolonunun cebinde gülümseyerek gözlerime bakan kişi, eğer bir hayalden ibaret değilse Ali'ydi.

"Aşk olsun cad&#x;. Ben seni görmek için Ankara'dan buraya tam kilometre yol kat edeyim, senin dediğine bak hele."

🕯️

Sizi çoook özlemişim! 💞

S&#x;nav boyunca sürekli mesaj at&#x;p bana iyi dileklerde bulunan herkese çok teşekkür ederim, iyi ki vars&#x;n&#x;z!

Bu arada bu bölümü yazarken acayip zorland&#x;m. San&#x;r&#x;m kitaba ara vermemden kaynakl&#x; bir durum. Yani baz&#x; yanl&#x;şlar olabilir bölümde kusuruma bakmay&#x;n.

Yeni bölümde görüşene dek hoşçakal&#x;n!🤎

Aziz Piyade; Bu Şehri Yak&#x;n

M83; MidnightCity

🕯️

1 Ay Sonra;

Yaşanan her şey kötü bir kabus gibiydi.

Kabul edemiyordum.

Sanki birazdan kalk&#x;p evime gidecektim. Annem yemek yap&#x;yor olacak, Burçinde söylenerek ders çal&#x;ş&#x;yor olacakt&#x;.

Bilincim kabul etmiyordu işte.

Yaşananlar&#x; kabullenemiyordum.

O gün. Ac&#x;dan öleceğimi düşündüğüm o gün, ben ailemi kaybetmiştim.

Sabah ve akşam kavram&#x;n&#x; unutmuştum.Ruhumda asla kapanmayan büyük bir yara aç&#x;lm&#x;şt&#x;. Ac&#x; benimle bir bütün olmuş gibiydi. Tam göğsümün ortas&#x;na bir kesik at&#x;lm&#x;ş gibiydi, ve o kestik durmaks&#x;z&#x;n kan&#x;yordu.

Uzand&#x;ğ&#x;m yatakta bir ölüden tek fark&#x;m nefes al&#x;p veriyor olmamd&#x;. Talha, beni nerede olduğunu bilmediğim bir hotele getirmişti. Ne kadar süredir buradayd&#x;k bilmiyordum. Burada olduğumuz zaman boyunca günlerimi, şuanda üzerinde uzand&#x;ğ&#x;m bu yatakta geçirmiştim. Sadece bazen Talha'n&#x;n zoruyla bir kaç lokma yemek yemek için bu yataktan ayr&#x;l&#x;yordum

Ac&#x; günlerce tam göğsümün ortas&#x;nda alev alev yanarken, yapabildiğim tek şey gözyaş&#x; dökmek olmuştu. Ama art&#x;k göz p&#x;narlar&#x;m kurumuştu. Hissettiğim ac&#x; dinmese bile, gözyaşlar&#x;m dinmişti.

Buraya geldiğimizden beri yaln&#x;zd&#x;k. Ne kimse geliyor, nede biz bir yere gidiyorduk. Baz&#x; zamanlar Talha'n&#x;n telefonda konuşmalar&#x;n&#x; duyuyordum. Kiminle konuştuğunu bilmiyor olsam da, konuştuğu kişiyi tahmin ediyordum.

D&#x;şar&#x;da hava nas&#x;ld&#x; bilmiyordum, ama içerisi beni terletecekkadar s&#x;cakt&#x;. Omuzlar&#x;ma kadar örtülü olan beyaz battaniyeyi ucundan kavrayarak üzerimden çektim. Gözlerim odada bulunan tavandan zemin kadar uzanan pencereye kayd&#x;. Kald&#x;ğ&#x;m odan&#x;n manzaras&#x; yemyeşil, uzun ağaçlar&#x;n bulunduğu bir ormana bak&#x;yordu. Yorgun bak&#x;şlar&#x;m bir süre pencereden görünen manzaray&#x; izledi.

Odan&#x;n aral&#x;k kap&#x;s&#x;ndan içeriye gelen ses ve koku Talha'n&#x;n yemek yap&#x;yor olduğunu anlamam&#x; sağlam&#x;şt&#x;. Muhtemelen birazdan gelecek ve beni yemek yemem için uyand&#x;racakt&#x;.

Yaşanan kötü olaylar hakk&#x;nda aram&#x;zda hiçbir şekilde, herhangi bir konuşma geçmemişti. Daha henüz yaşananlar&#x; kabul edememiştim, kald&#x; ki yaşananlar&#x; konuşmak ac&#x;ma şuan için tuz basmak gibi olurdu. Biliyordum, yaşad&#x;ğ&#x;m bu ac&#x; hiçbir zaman geçmeyecekti, ama zaman yaşad&#x;ğ&#x;m ac&#x;ya al&#x;şmam&#x; sağlayacakt&#x;. O yüzden şuanda ihtiyac&#x;m olan tek şey zamand&#x;.

Talha yan&#x;mdayd&#x;. O günden bugüne bir an olsun beni yaln&#x;z b&#x;rakmam&#x;şt&#x;. &#x;yi olmam için elinden gelen her şeyi yap&#x;yordu. Gözlerimde sönen o yaşam &#x;ş&#x;ğ&#x;n&#x; geri yakmak için çabal&#x;yordu

Bugün o gelip beni kald&#x;rmadan kendim kalkmak istedim. Günlerdir uzanmak ve yemek yemek d&#x;ş&#x;nda herhangi bir eylemde bulunmayan bedenimi, uzand&#x;ğ&#x;m yerden doğrulturken oldukça yorgun hissediyordum. Doğrulup yatağ&#x;n kenar&#x;na oturdum, ç&#x;plak ayaklar&#x;m parkeyle birleştiğinde hissettiğim s&#x;cağa rağmen ayaklar&#x;m üşümüştü. Oturduğum yataktan kalkarak odan&#x;n içinde bulunan banyoya geçtim.