Kıtalar Ingilizce 4 Sınıf
kaynağı değiştir]
Kıtaların tektonik plakalar üzerindeki hareketi için kanıtlar artık kapsamlıdır. Benzer bitki ve hayvan fosilleri, farklı kıtaların kıyılarında bulunur ve bir zamanlar birleştiğini gösterir. Hem Brezilya hem de Güney Afrika'da bulunan küçük bir timsah gibi tatlı su sürüngeni olan Mosasaurusun fosilleri bir örnektir; bir diğeri Afrika, Hindistan ve Antarktika'daki yerlerde aynı yaştaki kayalarda toprak sürüngen Lystrosaurusun fosillerinin keşfedilmesidir.[23] iki kıtada aynı hayvanların bulunduğu canlı kanıtlar da vardır. Bazı solucan aileleri (Ocnerodrilidae, Acanthodrilidae, Octochaetidae gibi) Güney Amerika ve Afrika'da bulunur.
Güney Amerika ve Afrika'nın bakan taraflarının tamamlayıcı düzenlemesi açık ama geçici bir tesadüf. Milyonlarca yıl içinde, levha çekme, sırt itme ve diğer tektonofizik kuvvetleri bu iki kıtayı daha da ayıracak ve döndürecektir. Bu onun hipotez genel olarak kabul görmek için yaşamadı rağmen o kıta sürüklenme olarak tanımlanan incelemek için Wegener ilham geçici özelliği oldu.
Güney Amerika, Afrika, Madagaskar, Arabistan, Hindistan, Antarktika ve Avustralya'daki Permo-Karbonifer buzul çökellerinin yaygın dağılımı, kıtasal sürüklenme teorisinin en önemli kanıtlarından biriydi. Buzulların sürekliliği, yönlendirilmiş buzul çizgilerinden ve Tillites adı verilen birikintilerden çıkarılarak, kıtasal sürüklenme kavramının merkezi bir unsuru haline gelen Gondwana süper kıtasının varlığını önerdi. Çizgiler, kıtaların mevcut konumlarına ve yönelimlerine dayanarak ekvatordan ve kutuplara doğru buzul akışını gösterdi ve Güney kıtalarının daha önce birbiriyle bitişik olan önemli ölçüde farklı yerlerde olduğu fikrini destekledi.[24]
Ayrıca bakınız[değiştir kaynağı değiştir]
Kabuksal kayaçların ters polarite gösterdiği yerlerde ölçülen magnetik alan şiddeti beklenenden biraz daha azdır. Kabuksal kayaçların normal polarite gösterdiği bölgelerde ölçülen magnetik alan şiddeti beklenenden biraz yüksektir.[1]