Insancıl Kitap Ekşi

• çek yazar bohumil hrabal'ın, özgün adı "prilis hlucna samota" olan, türkçeye elif gökteke tarafından çevirilen ve yılında tavanarası yayıncılık tarafından basılan kitabı.
  
  atık kağıtları ve kitapları hamur haline getiren bir atölyede çalışan hanta, öyle her kitabın heba olmasına gönül indirecek biri de değildir. arada, aradan seçtiği kitapları alır, okur, hatta evine götürür. bu yolla, zaman içinde devasa bir kütüphane kurmuştur. bununla beraber, her gün birkaç bira yuvarlamayı, okumayı kolaylaştıran, harflerden sarmal düşüncelerin kafası içinde daha rahat dolanmasını sağlayan bir yancı olarak görür. ancak ne biralar, ne bir başka şey zaman içerisinde zihnindeki tilki kuyruklarının birbirine girmesini engelleyemeyecektir. hadi bakalım.
  
  kitabın anafikri ise "hanta'nın tekiyim ben, bunu bilsin insanlar"dır.

• çeklerin dünyaya armağını bohumil hrabal'ın ülkemizde baskısı çok zor bulunan kitabı. yine kasvet, yine mizzah, yine insanda ilk defa kitap okuyormuş gibi bir his yaratmaklar falan bohumil, sen insan değilsin.
  
  spoiler
  
  çünkü göklerin insanca bir yanı olmadığını biliyordu ve düşünen bir insanın daha fazla insan olmadığını.
  
  spoiler

• ''yazmayı bilseydim insanların en büyük mutsuzlukları ve en büyük mutlulukları üzerine bir kitap yazardım. kitaplardan, kitaplar aracılığıyla öğrendim ki gökler insancıl değil,ne gökler insancıl ne de omuzlarının üzerinde kafası olan bir insan öyle, insanlar insancıl olmayı istemediğinden değil ama sağduyuya aykırı bu durum da ondan.''
  
  ''funduszeue.info gülümserim, çünkü çantamda, hakkımda henüz bilmediğim şeyleri hemen o akşam açıklayacaklarını beklediğim kitaplar vardırböyle dönerim eve, yanan bir ev gibi, alevler sarmış bir ahır gibi; ateşten yaşamın ışığı fışkırır, ölen tahtadan çıkan o ateşten, düşmanca acı küllere karışıp kalır.''

• "otuz beş yıldır atık kağıt işinde çalışıyorum, bütün love story'im bu benim. otuz beş yıldır kitapları ve atık kağıtları presliyorum, otuz beş yıldır, ağır ağır, harflerin kirine pasına bulanıyorum, öyle ki ansiklopedilere benziyorum artık."
  
  diye başlayan başarılı bir romandır.

• gökler insancıl değil, ne üstümdeki ne altımdaki ne de içimdeki yaşam öyle
  
  gürültülü yalnızlık / bohumil hrabal

• hem ölüm hem yaşam suyuyla dolu bir testiyim ben, güzel düşüncelerden bir ırmağın içimden akıvermesi için biraz eğilmem yeterli.

• "sonunda evime vardım işte, yarı gölgede, bir sandalyeye oturmuşum, başım öne sarkmış, nemli dudaklarımın dizlerime değdiğini hissediyorum, ancak bu şekilde şekerleme yapabilirim.
  bazen orada öylece, gece yarısına kadar tortop olmuş bir şekilde kalırım, uyanır, başımı kaldırırım, dizlerimin hizasında pantalonum salyaya batmıştır çünkü iyice iki büklüm olmuş, iyice tortop oturmuşumdur, tıpkı kışın küçük bir kedi gibi, sallanan koltuğun ahşap ayağı gibi; kendi kendime kalabilirim çünkü yalnız değilim, sadece tek başımayım, düşüncelerle dolu bir yalnızlığın içinde yaşarım; ilksizlik ve sonsuzluğun don kişot&#x;uyum biraz, ilksizlik ve sonsuzluğun benim gibilere karşı bir zaafı var galiba."

• su gibi akan; bazen sizi kara mizahı ile güldüren, bazen hüzünlendiren, bazen de düşündüren ve bunları yaparken de insanın aklını hissettirmeden alııııp bambaşka dünyalara götüren hem sımsıcak hem de sopsoğuk bir kitap. bohumil hrabal hem keskin bir zekaya sahip hem de harika bir yazar ve kendisi tüm övgüleri hakediyor. saygılar efendim.
  
  bu kitabı johannes bornlöf'ün as the years go by adlı şarkısını dinlerken okumanızı tavsiye ederim. tam 35 yıldır

ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.