Nasılsa Aşkta
Aşk Dilimi
Ne yıkılır önünde diz çöker, ne diner aşk
Ne bende dirhem üzüntü, ne de sende bi telaş
Ne ardına kadar açılır önünde bi kapı
Ne de bulabilirsin kimdir aşkın muhatabı
Ama bilirsin aşk benim bir dilimim
İçimde durdukça aşk bende hep seninim
Elimde olmadan da olsa belki seni bi gün üzerim
Sonunda anlarım nasılsa insanız güzelim
Elimde olmadan da olsa belki seni bi gün üzerim
Sonunda anlarım nasılsa insanız güzelim
Ne yıkılır önünde diz çöker, ne diner aşk
Ne bende dirhem üzüntü, ne de sende bi telaş
Ne ardına kadar açılır önünde bi kapı
Ne de bulabilirsin kimdir aşkın muhatabı
Ama bilirsin aşk benim bir dilimim
İçimde durdukça aşk bende hep seninim
Elimde olmadan da olsa belki seni bi gün üzerim
Sonunda anlarım nasılsa insanız güzelim
Elimde olmadan da olsa belki seni bi gün üzerim
Sonunda anlarım nasılsa insanız güzelim
Elimde olmadan da olsa belki seni bi gün üzerim
Sonunda anlarım nasılsa insanız güzelim
Elimde olmadan da olsa belki seni bi gün üzerim
Sonunda anlarım nasılsa çok özür dilerim
bu aşk
bu aşk
dedikten sonraki boşlukta ne çok anlamlı cümle barındırır aslında.
bir şarkı.
bu aşk.
burada biter ve ben çekip giderim.
ne kadar kötü söylenirse o kadar güzelleşen şarkı
bana göre en iyi yorumu budur
dizideki esas sahnesini 2 kat daha etkileyici yapmıştır:
seafoodplus.info?t=1h1m57s
"ölüm de yok, nasılsa" kısmı atlanmış atlamayın niye atlıyosunuz. muhakkak dönecek bir şarkı veya bu şarkıya dönülecek. metamatik.
kurtlar vadisi üçüncü sezon ilk bölüme iki saat önce başladım. sezon bu şarkıyla başladı ve bu sezonun ne kadar ağır olacağını taş gibi hissettirdi.
polat'la abdülhey'in aslan amcanın evinde karşılaştıkları an fonda çalan unutulmaz parça.
kurtlar vadisini özetler nitelikte bir şarkıdıseafoodplus.info aşk, dizinin temel konularından birisi olan vatan sevgisini;içindeyim nasılsa, bir kgt ajanı olan ali candan'nın polat alemdar kimliğiyle mafyaya sızmasını;içimdesin nasılsa,polat alemdar'ın aslında çökertmek üzere görevlendirilği kurtlar konseyi'nin başı olan mehmet karahanlı'nın kaçırılan oğlu efe yakup karahanlı olduğunu;ölüm de yok nasılsa, polat alemdar'ın asla ölmeyeceğini bunu istese de yapamayacağını işaret eder.(*swh)
gökhan kırdar'ın aşmış şarkısı. tarihli tutunamadım albümüyle trip-hop'ın sinyallerini veren gothic abimiz kurtlar vadisi ile bu ulvi kafasını tüm türkiye'ye tanıtmıştır. sizin massive attack'larınız, portishead'leriniz, björk'leriniz varsa bizim de aslan amca'nın* evinde abdülhey'le rastlaşan polat abimiz* var. siz uyuşturucu kullanıp sikişirken biz racon değil kafa kestik. akıllı olun (büyük harflerle)! he bi de bu sahnenin bence en ilginç - ve güzel - yanı neo noir'e selam çakmasıdır. sonra işte polat'a god mode yazdılar, dizi iyice akp'lileşti falan filan
&#;Yarın böyle olamaz, nasılsa olamaz!&#;
Her nesil, bat&#;&#; nesli olmaya mahkûm. Ne tesadüf ne de kötü talih!
Tomris Uyar’&#;n bir yaz&#;s&#; beni bu bat&#;&#; nesli fikrine saplad&#;. Uyar’&#;n k&#;rk üç ya&#;&#;n&#;n haziran&#;nda yazd&#;&#;&#;, bu ülkede s&#;radan bir pazar günü geçirmeyi anlatt&#;&#;&#; bir yaz&#;. Sadece pazar günlerinin de&#;il, günlerimizin, geçmi&#;in, gelece&#;in bitmeyen bat&#;&#; öyküsü.
K&#;rk üç ya&#;&#;nday&#;m, aylardan haziran. Ve s&#;radan bir pazar geçirmeye çal&#;&#;t&#;&#;&#;mda Tomris Uyar’&#;n kar&#;&#;s&#;na ç&#;kanlarla kar&#;&#;la&#;&#;yorum. Her &#;ey ayn&#;. Aradan geçen otuz dokuz y&#;la ra&#;men. Her &#;ey hâlâ paramparça. Hatta daha da paramparça. Uyar, “S&#;radan Bir Günde…” adl&#; yaz&#;s&#;n&#; ’te yazm&#;&#;. Türkiye, bast&#;kça tahtalar&#; k&#;r&#;lan asma bir köprü. K&#;r&#;k dökük, çürük di&#;leri and&#;ran bu köprüden kim bilir daha kaç nesil geçmeye çal&#;&#;acak?
Tomris Uyar’&#;n s&#;radan pazar günü nas&#;ld&#;? Anlatay&#;m.
Uyar, erkenden kalk&#;yor, hava mis gibi. Sokaklar henüz bombo&#;. Çay demlenirken gazetelere göz at&#;yor. &#;&#;sizlik alm&#;&#; yürümü&#;; oturdu&#;u soka&#;&#;n kö&#;esinde el arabas&#;nda h&#;yar soyup satan mühendis dü&#;üyor akl&#;na (&#;yi ki sosyal bilimci kuryeleri görmedi Tomris Uyar). Sayfalarda zam haberleri bitmek bilmiyor. “Dar bir bo&#;azdan geçildi&#;i için özverilere katlanmam&#;z gerekti&#;i” yaz&#;yor. Do&#;du&#;u günden bu yana hep darbo&#;azdan geçti&#;ini hat&#;rl&#;yor. Artan faizler, enflasyon, i&#;sizler ordusu derken çay&#;n tad&#; bozuluyor.
Bo&#;ucu haberlere yenilme diyerek günün güzel yanlar&#;n&#; bulmaya çal&#;&#;acak ama sayfalar izin vermiyor. Ö&#;renimin paral&#; olaca&#;&#; haberi tam kar&#;&#;s&#;nda (Art&#;k paral&#; demek yetmez servet kar&#;&#;l&#;&#;&#;). Ö&#;rencilerin sorunlar&#; Ana babalar&#;n h&#;rslar&#;n&#; doyurmak ad&#;na en güzel y&#;llar&#;n&#; kurslarda tüketen, ezilip k&#;r&#;lan, “oyuncak haline getirilen” çocuklar…
“Diyelim ki yar&#;&#;&#; ba&#;ar&#;yla bitirdi, bir mesle&#;e kavu&#;tu,” dedikten sonra soruyor Tomris Uyar: “O mesle&#;i nas&#;l uygulayacak? Nerede i&#; bulacak? Ömrü ana-baba bask&#;s&#;yla toplum bask&#;s&#; aras&#;nda m&#; geçecek? Toplumumuzda ‘alt&#;n bilezik’ diye tan&#;mlanan mesle&#;ini bozdurup üç ayl&#;k faize yat&#;rsa eline ne geçer acaba?”
Dü&#;ünceleri umuda yak&#;n de&#;il ama “gün hâlâ dipdiri, &#;&#;&#;l &#;&#;&#;l duruyor pencerenin d&#;&#;&#;nda.” Kalk&#;p yürüyü&#;e ç&#;k&#;yor. Bir eczanenin vitrininde ithal di&#; macunlar&#;, &#;ampuanlar, güne&#; gözlükleri… Fiyatlar&#; el yak&#;yor. Kad&#;nlar&#;n gösteri sanatç&#;lar&#;, erkeklerin manken gibi giyindi&#;i caddelerden geçiyor. Gözlerine inanam&#;yor, bir yanda sefalet di&#;er yanda görkem. Ana caddede kötü beslenmekten yüzleri sapsar&#; kesilmi&#; çocuklar, sigara sat&#;yorlar. Kasetçilerden arabesk &#;ark&#;lar yükseliyor. ya&#; aras&#; i&#;sizler birac&#;lar&#; doldurmu&#; (&#;imdi ne mümkün!).
Tomris Uyar yürüdükçe çocuklu&#;unu geçirdi&#;i kentte bir yabanc&#;ya dönü&#;üyor. Her ad&#;mda daha yabanc&#;. Tan&#;d&#;k gelen tek &#;ey kald&#;r&#;mlarda sat&#;lan çiçeklerin kokular&#;. Eve dönmek için ad&#;mlar&#;n&#; h&#;zland&#;r&#;yor. Hiç de&#;ilse bildi&#;i bir ortam
Evde bir konyak dolduruyor kendine. “Bir yurtta&#; olarak Toplu Konut Fonu’na katk&#;da bulunuyor” böylelikle. &#;kinci konyakta direnci yerine geliyor. “Yar&#;n böyle olamaz, nas&#;lsa olamaz!” diyor içinden. Ve yaz&#;ya oturuyor. Yaz&#;n&#;n ikinci kopyas&#; için bir yüzü kullan&#;lm&#;&#; bir kâ&#;&#;t ar&#;yor.
&#;&#;te benim (sadece benim mi!) pazar günlerim, günlerim. Eksi&#;i yok, fazlas&#; var. Tomris Uyar gibi “Yar&#;n böyle olamaz, nas&#;lsa olamaz!” diyorum içimden. Demekten vazgeçme! T&#;pk&#; onun gibi yaz&#;ya oturuyorum. O, yaz&#;n&#;n ikinci kopyas&#; için bir yüzü kullan&#;lm&#;&#; kâ&#;&#;t ar&#;yordu. Ben, yaz&#;y&#; yedeklemek için kendime e-posta yolluyorum.
A&#;k&#;n Y&#;pranma Pay&#;, Tomris Uyar’&#;n Elele dergisindeki yaz&#;lar&#; ve söyle&#;ilerinden () olu&#;uyor. Handan &#;nci’nin haz&#;rlad&#;&#;&#;, Yap&#; Kredi Yay&#;nlar&#;’n&#;n yay&#;mlad&#;&#;&#; kitap, Türkiye’nin her anlamdaki tüm çarp&#;kl&#;klar&#;n&#; ortaya koyuyor. Güncelin edebiyatç&#;n&#;n bak&#;&#; aç&#;s&#;yla bulu&#;mas&#;na iyi bir örnek. Yaz&#;da bahsi geçen “S&#;radan Bir Günde…” adl&#; yaz&#; bu kitapta yer al&#;yor.