Canlı Gümüş Balığı Oltaya Nasıl Takılır

ZARGANA AVCILIĞI

Mevsimsel olarak kıyı sularında yem balıklarının yoğunlukta olduğu bölgelerde yaşam süren Zargana balığı kıyıdan ve tekne ile farklı yöntemler içeren avlanma şekilleri ile oldukça verimli av verir.

Canlı yem,ipek,kaşık ile avlanmaları oldukça basittir.Zargana balığının avlanma yöntemlerini iki gurupta değerlendirmekte fayda vardır.

KIYIDAN ZARGANA AVCILIĞI :

Canlı Yem Kullanarak;Gümüş(Aterina),Çaça,Papalin,Kraça balıkları ile Zargana avlamak mümkün iken,şerit şeklinde kesilmiş kuyruk altı yem,midye kenarları,sardalye bağırsağı,sülünez ile de avı mümkündür. Beden misinası olarak 0,30-0,35 ölçülerinde monofilament misina kullanmamız yeterli olur iken,köstek olarak 0,15-0,20 florokarbon misina kullanmamızda fayda vardır.İğne seçimi için 1522 veya 1521 uzun pala çapraz 7-8-9 numaralar ideal ölçülerdir.

Canlı balık kullanarak gerçekleştireceğimiz Zargana avcılığında iğnemizi yemin kuyruk üstünden orta kılçığa vurmadan takmaya özen göstermeliyiz.Yemimizin atış sonrası suda canlı kalması av performansı açısından oldukça önemlidir.Midye,sülünez vs. yem kullandığımızda atış sonrası takımımızı kıyıya doğru sürtme yaparak çekmek zargana avcılığında verim sağlar.Takım kurgusunda ihtiyaç duyduğumuz en önemli malzeme 40-60gr.ağırlığında su yüzeyinde durabilen bir şamandıradır.

Beden misinamıza monte edeceğimiz şamandıranın diğer ucuna en az bir kulaç (1,20-1,50mt.)köstek misinası bağlamamız yeterlidir.Köstek misinamızın ucunda uygun tek bir iğne takımımızı tamamlar.
 
Kıyıdan kamış ile kandırıcı kullanarak zargana avcılığı yapmayı düşündüğümüzde köstek misinamızı 20-25 cm. daha uzun tutmamız,şamandıramızı ise şeffaf renk Kullanmamız av performansımızı güçlendirir.Köstek ucuna monte edeceğimiz 00,0 numara kaşık veya ipek at-çek avcılığı ile zargana avlamamıza yeterlidir.

TEKNE İLE ZARGANA AVCILIĞI

İpek veya Kaşık Kullanarak:Tekne ile zargana avcılığında oldukça sağlam ve esnek olmayan mukavemetli 0,25-0,28 monofilament misina kullanmalıyız,unutmamalıyız ki özellikle kaşık ile avlanır iken sinarit palazı,melenur,trakonya,ıskarmoz,palamut,torik,
uskumru vs. balıklar da takımımıza atlayabilir.İpek ile zargana avı yapacağımızda beden misinamıza monte edeceğimiz 20 gr.lık bir ağırlık yeterlidir.

Ağırlık önüne yine orta boy bir fırdöndü ve devamında köstek misinası olarak 0,20-0,25 sağlam 8-10 kulaç(10-12 mt.)monofilament misina ve en son ucuna halka şeklinde piyasada mevcut bulunan ipek monte etmemiz yeterlidir.Renk olarak turuncu her zaman çok daha iyi av performansına sahiptir.Halka şeklinde bulunan ipeği köstek misinamıza bağlamamıza müteakip makas ile düğümü keserek sağa sola iki saçak şekline getirmeliyiz.Ağırlık fırdöndü arkasında ve beden misinasında geriye doğru serbest olmalıdır.

Teknemiz rölanti üstü hızda seyir halinde iken ipeği suya salarak fırdöndündü sonrası  16-20 kulaç(20-25 mt.) beden misinasını salarak ince bir paket lastiğini beden misinamıza monte etmeliyiz.Teknemizde herhangi sabit bir noktaya lastiği geçirmemiz yeterli olup seyir hailde sürekli lastiğe bakmalıyız.İlk vuruşta lastikteki  çok kısa esnemeler bizi yanıltabilir taki lastiğin 20-25 santim esnemesi ve tekrar aynı şekli alması balığın yakalandığının habercisidir.

Zarganayı çekmeye başladığımızda motor boşta olmalı mümkün mertebe hareket Halide takımı toplamamalıyız,aksi takdirde misinamızın gam yapması ve burkulmasına neden oluruz.Köstek misinamıza kaşık monte edeceğimiz zaman 00,0.1 numaralı kaşıkları kullanmalıyız.

Kaşık ile zargana avında beden misinamızı bir miktar daha uzun kullanmakta fayda vardır özellikle güneşli ve açık havalarda kaşık ile yapılan avlar çok daha başarılı olur.Takımımızın elimizde olması ve fasılalarla yarım kulaç çekerek bırakmamız zargana için tam bir kandırıcı olur.Kaşık ile zargana avımızda unutmamalıyız ki zargana harici çok daha başka balıklar takımımıza atlayabilir.Tüm oltacılara rasgele.

HAZIRLAYAN:
Turgay SEZGİN
www.geliboluoltacilari.com

Av Dönemi:lüfer avı 1 Nisan…31 Ağustoz  arasında yasak olup bu dönem dışında günde en fazla 5 kg  balık avlanmasına izin verilir

.Avlanmasına izin verilrn asgari boy 20 cm dir.

Nerelerde tutulur:

Lüfer Gezici bir balık olduğu için İstanbul Boğazı, Marmara ve Çanakkale boğazında pek çok yerde yakalanabilmektedir. 

Boğaz'da ;Anadolu ve Rumeli fenerleri önünden hemen hemen tüm boğaz kıyıları, Kandilli, Çengelköy, Kanlıca, İstinye, Yeniköy, Bebek, Küçüksu, Ortaköy, Beşiktaş, Kabataş arasındaki bölge, Sarayburnu ve Yenikapı hâlâ kıyıdan verimli avlar yapılabilecek yerlerdir.

Çanakkale'de;Kepez iskelesi,  Barut iskelesi, Büyük motor iskelesi, Seddülbahir,Kilitbahir av yapılabilecek yerlerdir.

Yemler: 

Lüfer hem cinsleri dahil her türlü balığa saldırır. O nedenle en iyi lüfer yemi canlı yemdir.Baş yemi izmarit ve zargana olup, istavrit,sardalya,hamsi,kolyoz,kupes,kocagöz'de kullanılır .

Av Zamanı:

Gün içinde de avlanmasına rağmen ; Aksam üstü güneş batımından gece 01.00 e ve Sabah güneş doğmaya yakın  Lüfer avı için en ideal zamanlardır.

Avcılığı: Yandaki şekildeki gibi olta takımı hazırlanır. Hırsız iğne, kaliteli eğilmeyen 1 no yada sırayla 1/0 , 2/0 tercih edilmelidir. İğneye yemi takarken ( canlı yada cansız) İğne balığın  üst yüzgecin arka kısmından batırılıp yine üst yüzgecin ön kısmından çıkaratılmak suretiyle yemin havada asılı durması sağlanır. Oltaya ilk vuran balıktan sonra av seviyesini belirlemek için genellikle misinaya düğüm atılır. Hırsız iğneye başka bir balık (tercihen canlı) kuyruk kısmından takılarak yemin hareketli olması sağlanır.  

Nerelerde Bulunur: 

Karagöz, taşlık kayalık yerlerde, su altı adacıklarının etrafında, burun çevrelerinde, akıntıların kesişme noktalarında bulunur. Avcılığı sabah saatleri ve akşam gün batımına 4 saat kala başlar. Denizin hareketine ve ayın durumuna göre sabaha kadar sürer. Ayın parlak olduğu gecelerde su yüzüne kadar çıktıkları görülür. Ülkemizde Ege Denizi, Akdeniz ve Çanakkale Boğazı’nda çok bol av vermektedir.

Sardalya, karides, kurt, sülünes, teke başlıca yemleridir. Yemi bir görüşte kapma gibi bir davranış sergilemez. Dikkatlice inceledikten sonra, ağız yapısının küçük olmasının da etkisiyle, kısa ve sert vuruşlarla yemi diklemeye başlar. İki üç vuruştan sonra yemi aniden kapar. Bunun için olta her vuruş sonrasında çekiştirilmemeli, balık ürkütülmemelidir. Takımda sert vuruşlar ve bir çekme hisedildiğinde kısa bir tasma atıp olta boşluk vermeden çekilmelidir. 

Karagöz hırçın bir balıktır. Yakalandığında sert kafa vuruşları yapar. Orta sularda darbeler azalmakla birlikte tekneyi gördüğünde tekrar direnmeye başlar. Takıma güveniliyorsa hiç bekletmeden tek hamlede tekneye alınır. Oltaya iri bir karagöz geldiğinde, sert kafa vuruşlarında misina elimizden hafif hafif kayacak şekilde tutulmalıdır. Eğer balık sabit kafa darbeleriyle geliyorsa riskli bir durum yoktur; su yüzüne geldiğinde kepçe ile ya da bir hamlede tekneye alınır. Usta balıkçı balığın kafa darbelerine konsantre olur, balığın su üstündeki fişeklemesinden hemen önceki anda balığın direnmesine fırsat vermeden tek hamle ile içeri alır. 

Sabit Ağırlıklı Takım: Beden 0.40 köstek ve kollar 0.25 misinadan yapılır. Beden ucuna 2 cm fırdöndü bağlanır. Fırdöndünün diğer ucuna kasa gözü düğümü vasıtasıyla köstek eklenir. Fırdöndüden 25 cm. sonra öksüz bağıyla yapılmış 15 cm. boyunda kol yapılır, ucuna 1251C-1523D 4-8 no iğne bağlanır. Kol boyu net 15 cm. olacak şekilde iğne bağlama payı hesap edilmelidir. Yapılan koldan sonra 15 cm. aralıklarla iki kol daha yapılır. Üçüncü koldan 25 cm. sonra 25 cm.’lik bir kol daha yapılıp hemen kol dibine kurşun takmak için kasa gözü düğümü yapılır. Böylece dört kollu takımız hazırlanmış olur.  Takım öksüz bağı ile değil de ekleme kol ile yapılacak ise köstek iki ucuna kasagözü düğümü atılmış 90 cm olarak hazırlanır. Kasagözünün biri fırdöndüye, diğeri kurşuna takılır. Hazırlanan kollar kurşun dibinden başlayarak kolboyundan 5 cm uzun aralıklarla bağlanır.     

Hareketli Ağırlıklı Takım : Bu takımda akıntılı sular içindir. Kurşunlar yere değmeyip askıda kalacak şekilde kullanılır. Kurşun ağırlığı da suyun akış hızına göre savrulmayacak, bedeni dik tutacak ağırlıkta seçilmelidir. Yemlenen takım kurşun yere değene kadar dibe indirilip 1 m yukarı çekilir. Böylece köstek ve kolların su içinde savrularak uçması sağlanır.

 Beden 0.40, köstek ve kollar 0.25 misinadan yapılır. Bedene 2 cm lik fırdöndülerden yapılmış iki fırdöndü arası mesafe 25 cm. olan ve kasa gözü düğümleri ile birbirine balanmış kolçak yapılıp bağlanır. Bu kolçağa delikli kurşun ağırlığımız takılır. Koçağın bir ucuna 0.25 köstek misinası bağlanır. 40 cm. sonra öksüz bağı ile kol yapılır; kol boyu iğne hariç 10 cm. olacak şekilde yararlanmalıdır. Birinci koldan 20 cm. sonra aynı şekilde ikinci kol

 yapılır ve 25 cm. mesafe bırakılarak köstek ucuna iğne bağlanır. Kullanılan iğneler 1251C-1523D  6-8 no veya benzeri olarak kullanılır.

Takım dibe indirilirken kösteğin bedene dolaşmaması için yavaşça kontrollu indirilmesi gerekir. Balık orta suda veya dibe yakın yerde yeme vurabilir. Bu derinlik beden üzerinde işaretlenerek ya da bede boyu o derinlik kadar açılarak takım her seferinde bu derinliğe indirilir. Bu takım ideal bir karagöz takımıysa da derin sularda hızlı hareket edilemediği için biraz sıkıcı olacaktır. 10-15 m derinliğindeki sularda sessiz olunduğu takdirde iyi netice verecektir. 

c) Uçurtma Olta : Akıntılı sulara uygun olup özellikle Çanakkale Boğazı’nda çok kullanılan bir yöntemdir. Tekneden kullanılır. Beden olarak 0.40 veya 0.50 mm, ek beden ve köstekler için 0.30 mm lik misina kullanılır. İlk olarak hareketli kurşun takımı hazırlanır. 0.30 luk bir parça misinanın bir ucuna 2 cm lik bir fırdöndü, diğer ucuna akıntı ve suların durumuna göre 50-100 gr lık bir iskandil bağlanır. Bağlantılar yapıldıktan sonra bu parçanın uzunluğu 30-40 cm civarında olmalıdır. Daha sonra beden, az önce yaptığımız kurşun takımındaki fırdöndünün boş gözünden, iğneye iplik saplar gibi geçirilip ucuna bir boy büyük bir fırdöndü bağlanır. Böylece kurşun takımı fırdöndüsüyle birlikte beden misinası üzerinde kayar ama uçtaki fırdöndü nedeniyle kurtulamaz. Daha sonra bedenin ucundaki fırdöndünün boş gözüne 2-3 kulaç bir köstek ve kösteğin ucuna da 3-4 no çapraz çelik iğne takılır. İğne yemlendikten sonra akıntılı sulara doğru atılır ancak kurşun bu esnada elde tutulmalıdır. Akıntı, yemi köstek boyunun sonuna kadar sürükleyince kurşun el ile 4-5 metre ileri doğru fırlatılır. Kurşun akıntı nedeni ile yere doğru inerken bir miktarda ileri doğru hareket eder. Kurşun dipleyinceye kadar misinanın parmakların arasında kaymasına izin verilir ve diplediğinde boşluğu alınıp beklenir. Kurşun takımının ağırlığı vuruşları kesmediğinden balığın tüm vuruşları kolaylıkla hissedilebilir. Balık yemi aldıktan sonra hafif bir tasma atılıp oltaya boşluk vermeden toplanır. İlk olarak kurşun teknenin uygun bir yerine koyulur; daha sonra da balık tek hamlede tekneye alınır. Aksi halde her balık gelişinde kösteğin bedene ya da kurşun takımına dolaşmasına engel olunamaz.

Nerelerde Bulunur:

Genellikle 10-50 metre arasındaki taşlık ve kayalık bir dibe sahip olan yerlerde, açık sulardaki topuk etrafları ve gemi enkazları etrafında bulunur. Ege Denizi, Akdeniz, Çanakkale Boğazı ve Saroz Körfezi’nde avı yapılmaktadır.

Beslenmesi ve Yemleri:

Yemli avcılıkta kalamar, sübye, kolyoz, saradalya, zargana, gelincik, izmarit, kefal kullanılabildiği gibi, iskorpit, hanos gibi taş balıklarıyla her türlü canlı balık da yem olarak kullanılabilir. İdeal yem boyu 6-10 cm dir.

Avcılığı

Sinarit avında hep aynı bölgede avlanmak avlağın bozulmasına, sinarit ve diğer canlıların bölgeyi terk etmesine neden olacağından, zaman zaman değişik bölgelerde avlanmakta fayda vardır. Bu gerçekte bütün dip balıkları için geçerlidir. Parakete, savurma olta, bırakma olta ve sırtı çekerek avlanabilir. Sinaritin sert yapısına bakarak gereğinden kalın malzemeler kullanmaktan kaçınılmalıdır. 

a) Dip Sürütmesi: Beden ve ek beden 0.70 misinadan, köstek ise 0.50 misinadan yapılır. Ancak büyük boy balık çıkma olasılığı yok ya da zayıf ise bu kalınlıklar inceltilebilir. Kullanılan yapay balığın 7-11 cm arasında olması yeterlidir. Seçilen yapay balık yukarıdaki türlere benzer ve yüzer tip olmalıdır. Yüzer tip olması, dibe takılma olasılığını aza indirme açısından önemlidir. Takımı yapmaya en uçtan yapma balıktan başlayalım: Yapma balığa rapala düğümü ile 10 kulaç uzunluktaki köstek bağlanır ve ucuna 3 cm lik klipsli ve kilitli fırdöndü bağlanır. Fırdöndünün diğer ucuna yine 10 kulaç uzunlukta bir ek beden ve ek bedenin diğer ucuna yine aynı türden bir fırdöndü bağlanacaktır. Bu iki fırdöndü arasına, 200 gr lık bir delikli kurşun takılacaktır. İkinci fırdöndüden sonra, 15 kulaç uzunlukta bir beden bağlanıp diğer ucuna da bir fırdöndü bağlanır. İkinci ve üçüncü fırdöndüler arasına ise esas ağırlıklar takılacak, bu ağırlıklar ise suyun durumuna göre ayarlanacaktır.

Gelelim takımı atmaya: Önce yapma balık ilk fırdöndüye kadar salınıp tekneye yol verilerek misinan gerginleşmesi sağlanır. Arkadan ilk kısım kurşunlar kontrollü şekilde salınır. Kuruşunları hızla indirmek oltanın karışmasına yol açabilir. Kurşun dibe değer değmez tekrar tekneye yol verilir. Tekne yürümeye başladığı zaman kurşunlar tekrar dipten havalanacaktır. Belirli bir yol aldıktan sonra takım tekrar yavaş yavaş salınarak ikinci kurşun da yere indirilir ve biraz tekneyi boşa alınarak ilk kurşunun da yere inmesi sağlanır. İlk kurşun yere iner inmez, tekrar tekneye yol verilerek ava başlanır. Yapma yemin yüzer tipte olması, kurşun dibe değdiği durumda bile yemin yüzerek dibe takılmasını önler. Burada en önemli nokta yapay yemin av esnasında dipten 1 metre kadar yukarıdan gelmesini sağlamaktır. Bu nedenle teknenin hızı sürekli olarak kontrol edilerek mesafe korunur. Tekne sürati levrek avı ayarındadır.

Sinarit yakalandığında su yüzüne veya dibe doğru fişekler. Su yüzüne doğru çıkarsa hızla takımın boşluğunu almak gerekir. Balık iri ve dibe doğru fişeklemeye çalışıyorsa, takıma fazla yük vermeden salınıp toplayarak balığın yorulması sağlanır. Yorulan balık tok darbeler vurmaya başlar ve artık yukarı doğru çekmeye başlanır. Tekneye yaklaşan balık tekrar fişeklemeye çalışırsa aynı şekilde yorulması sağlanarak kepçe ile tekneye alınır. Su yüzüne çıkan balık takımdan kurtulsa bile, kursağı şişeceğinden bir süre sonra su yüzüne tekrar çıkacaktır. Çevre dikkatle araştırıldığında balığı bulmanız mümkündür.

b) Bırakma Olta: Bırakma oltada ölü yem kullanılabilirse de canlı yem kullanılması önerilir. Takımın boyu su derinliğine bağlı olarak değişebilir ancak önemli olan yemin dipten 1-1.5 metre arasında sunulmasıdır. 

0.70 – 0.90 lık misinanın ucuna yaklaşık 2 kg lık ağırlık, ağırlıktan 1.5 kulaç sonra üçlü fırdöndü bağlanır.  Üçlü fırdöndünün üst ucuna aynı misinadan bir beden bağlanıp, bedenin diğer ucuna da suyun yüzünde kalacak şekilde bir pet şişe bağlanır. Fırdöndünün orta ucuna 0.70 - 0.50 lik misinadan bir kulaçlık bir köstek, kösteğin diğer ucuna da 1255, 2310 veya 2369 benzeri 6/0 no iğne bağlanır. Takım yemlendikten sonra dolaşmasına ve yemin ölmesine izin vermeden kontrollü şekilde dibe indirilir. İğne yem balığın galsemasından sokulup alt dudağından çıkrtılarak takılmalıdır. 

Sinarit yemi kaptığında şamandıra batıp çıkmaya başlayacaktır. Bu durumda takımı hemen toplamak  yerine, balığın biraz yorulup hırçınlığının geçmesini benzemek gerekir.  Çünkü balığın hırçınlaşması durumunda, kaloma verebilecek beden mesafesi olmayacaktır. Takımın toplanması sırasında balık hırçınlaşacak olursa şamandırayı hemen denize atıp beklemek gerekir. Takımın şamandırası ise ağırlığı arasındaki bedenin gergin olması gerekir; aksi halde kösteğin bedene takılma olasılığı vardır. Az akıntılı ya da akıntısız sularda ağırlıksız bırakma da kullanılabilir. Takımın boyu su derinliğinden 50 cm kısa yapılır; böylece yem dipten 50 cm yukarıda kalır. Köstek 3 kulaç uzunlukta seçilir ve diğer ucuna 3 cm lik bir fırdöndü bağlanır. Fırdöndüden sonra  su yüzeyine kadar beden ve bedenin diğer ucuna da 3 litrelik bir şişe şamandıra olarak bağlanır. Şamandıra ile fırdöndü arasına ise 100 – 150 gr lık bir delikli kurşun takılmalıdır. Canlı yem ile yemlenen takım suya bırakılır. Bu takımda yem tercihen sırt yüzgecinden takılarak yere paralel durması sağlanır.

c) Savurma Olta: Özellikle Akdeniz sahillerinin kayalık bölgelerinde sıkça uygulanan bir av şeklidir. Yem olarak canlı veya ölü balık kullanılabilir. Canlı balık elbetteki tercih edilmelidir. Ölü balık takılacak olursa, iğne balığın galsamasından sokulup alt damağına saplanır,  sonra balığın boyu kadar misina serbest bırakılıp, kuyruğa iki defa kazık bağı atılır. Canlı balık takılacak ise iğne sırt yüzgecinin  altından yırtmadan sokulup diğer taraftan çıkartılır ve balığın boyu kadar misina çekilerek galsemasından sokulup alt damağına saplanır. Canlı yemi atarken balık ve kurşun aynı avuçta tutulup savrularak balığın oltadan kopması önlenir. Beden 0.70 lik misinadan yapılır. Bedenin ucuna 3 cm lik bir fırdöndü bağlanır; fırdöndünün diğer ucuna 1.5 kulaç misina üzerine 100 gr  delikli kurşun takılır. Bu misinanın ucuna aynı tipte bir fırdöndüdü daha bağlanmalıdır. Fırdöndünün diğer ucuna 60 cm lik 0.50 misina ve misinanın diğer ucuna da 4/0 …6/0 arası bir iğne bağlanarak takım tamamlanır. 

TRANÇA

Av Dönemi:

Trança avı 1 Nisan...1 Temmuz arasında yasak olup bu dönem dışında günde en fazla 5 kg balık avlanmasına izin verilir.  Sirkülerde avlanmasına asgari boy tanımlanmamaktadır.

Nerelerde Bulunur: 

Taşlık, kayalık derin sularda yaşar. Nadiren kıyılara yaklaşırlar. 

Beslenmesi ve Yemleri: 

Sardalya, kolyoz, sübye, kalamar, ahtapot, iri karides trançanın sevdiği yemlerdir. 7-8 cm boyunda olanlar yemler bütün olarak, daha büyükler ise yaklaşık olarak bu boyda kesilerek kullanılır. Sübye ve kalamar da küçükse bütün olarak, büyükse sadece kafası bütün olarak , gövdesi ise yaprak yem şeklinde kesilip yem olarak kullanılır. Fazla derin olmayan sularda ise yaprak yem olarak kesilmiş balıklar kullanılır.

Avcılığı:

Sığ sularda avlanıyorsanız zorlu bir direnişle karşılaştığınızda, bedene takmak için yanınızda bir şamandıra bulundurmanızda fayda vardır. Takımı kesmekten ziyade koparır. Bunun için sağlam ve kalın kesitli malzemeler kullanmak gerekir. Bağlantı noktalarındaki düğüm katları sağlam olmalıdır.

Beden 0.70, ek bedenler 0.60 ve köstekler için 0.50 misina kullanmak gerekir. Bedenden sonra 4 cm lik sağlam bir fırdöndü takılır. Fırdöndünün diğer gözüne 25 cm lik bir kolçak yapılıp koçağın diğer tarafına da sağlam bir üçlü fırdöndü bağlanır. Daha sonra 60 cm lik ek bedenler ile aynı şekilde iki tane daha üçlü fırdöndü eklenir. Üçüncü üçlü fırdöndünün alt ucuna 0.35 misinadan 60 cm lik bir ek beden ile 100 gr civarında bir kurşun bağlanır. Üç adet üçlü fırdöndünün orta ucuna 35 cm lik köstekler bağlanır. Kösteklerin ucunda 2310 model 4-7 no iğne bağlanmış olmalıdır. 

ÇUPRA (ÇİPURA)

Av Dönemi: Çupra avı 1 Nisan...1 Temmuz arasında yasak olup bu dönem dışında günde en fazla 5kg balık avlanmasına izin verilir.  Avlanmasına izin verilen asgari boy 15 cm dir.

Taşlık kayalık diplerde yaşarlar. Sabahları kıyılara sokulur; öğlenleri 10 – 20 metre arası derinliklere çekilirler. İrileştikçedaha derin sulara çekilirler. Göçmen olarak yaşadıkları gibi aynı bölgede sabit olarak yaşayanları da vardır. Göç sırasında derin sular dan geçerler. Çupra ustaları balığın ne zaman hangi sulardan geçeceğini bilir ve her sene o sularda avlanırlar.

Beslenmesi ve Yemleri:

Balıklardan ziyade küçük deniz canlıları ile beslenirler. Karides, teke, mamun, yengeç yavrusu, sulina, midye ve dilimlenmiş sardalya ya da hamsi kullanılabilir. 

Avcılığı:

Çipura çok dikkatli ve tedirgin bir balıktır. Yeme hemen saldırmaz, iyice kontrol edip emin olduktan sonra küçük darbeler vurmaya başlar. Sanki oltaya küçük balık vuruyormuş hissi verir. Bu sırada takımı hiç oynatmadan beklemek gerekir. Darbeler sıklaşmaya ve şiddetli vuruşlar almaya başlayınca artık balığın oltada olduğu anlaşılır. Kısa ve sert bir tasma ile iğne damağa oturtulur ve boşluk vermeden çekilir. Çupra tekneye alınana kadar kafa darbelerini kesmez. Tekneye alınırken kepçe kullanılması tercih edilir. Eğer avlanılan noktada fazla gürültü yapılmaz ve ilk balık da sakince alınabilirse, sonraki balıkların  yemi fazla yoklamadan ani vuruşlarla oltaya geldiği görülür. 

Çok kuvvetli bir çene yapısına sahiptir. Midye ve diğer deniz canlılarını rahatlıkla kırıp yer. Bunun için kullanılan iğnenin çelik dövme veya fazla büyük olmayan kalın yapılı olması gerekir. Misinayı kesmekten ziyade koparma ve iğneyi kırma olasılığının olduğu göz önünde bulundurulmalıdır. 

Avlanılan bölgede çipuranın varlığı kesin olarak biliniyorsa yem olarak yengeç yavrusu kullanılmalıdır. Diğer balıklar bu yeme dokunamadığından meydan çipuraya kalacak ve şansınız artacaktır.  Sığ ve hafif akıntılı sularda zoka ile, derin sularda ise sarkıtma olta ile avlanılır.

Beden 0.40 misinadan yapılır. Beden ucuna 1/0 fırdöndü bağlanır. 0.30 misina ucuna kasa gözü düğümü yapılıp fırdöndünün diğer gözüne takılır. Bir karış sonra 10 cm lik bir köstek eklenir. 15 cm ara ile iki köstek daha eklenir. Üçüncü köstekten 25 cm sonra 20 cm uzunlukta bir köstek daha eklenir. İğneler 2300, 2297 ya da 2310 model 11-15 no arası olarak seçilir. Bölge balığının iriliğine göre misina kalınlıkları ayarlanmalıdır. 

LEVREK

Av Dönemi: 

Levrek avı 1 Nisan...31 Temmuz arasında yasak olup bu dönem dışında günde en fazla 5 kg balık avlanmasına izin verilir.  Avlanmasına izin verilen asgari boy 18 cm dir.

Nerelerde Bulunur:

Kıyıların sıfır noktasına kadar yanaşır. Bol yiyecek bulabildiği için tatlı suların denize döküldüğü yerleri çok sever; hatta akarsuların içlerine girerek karşılarına bir engel çıkana dek ilerler. Kumluk, taşlık yerlerdeki iskele bacakları civarında, gece aydınlanan kıyılarda, sakin, durgun koylarda, kayalık, taşlık sığ sularda , liman içi ve ağızlarında ve park etmiş balıkçı teknesi gölgelerinde bulunurlar. İnsanların denize girdiği bölge levreğin yaşam bölgesi ise açıkta bekler, akşam olupta insanlar çekildiği zaman kıyıya yaklaşır.

Ülkemizde daha ziyade Ege, Akdeniz kıyıları, Saroz ve Çanakkale Boğazı’nda bulunmaktadır. Eski günlerde İstanbul Boğazı’nda da çok bulunan levrek günümüzde ne yazık ki çok az miktarlarda ve kısıtlı bir zamanda İstanbul’da av vermektedir.

Beslenmesi ve Yemleri:

Hemen hemen yiyebileceği boydaki her balık levreğin avı olur. Kefal, istavrit, kalamar, sübye, zargana, yılanbalığı, sardalya, hamsi, karides, gümüş balığının canlısı, ölüsü ve filetosu levrek için yem olabilir.

Avcılığı:

a)Ağırlıklı Savurma Olta: 

Genellikle kıyıdan yapılır. 0.70 nolu misinaya 2-3 cm lik bir fırdöndü bağlanır. Fırdöndünün diğer ucuna da bir kulaç 0.50 misina bağlanıp, misinanın boşta kalan ucuna aynı büyüklükte başka bir fırdöndü bağlanır. Fırdöndüyü bağlamadan önce misinaya 100 gramlık delikli yaka kurşunu takılır. Fırdöndüden sonra 50 cm boyunda 0.50 no misina bağlanır. Misinanın ucuna 2315, 2300 veya 2369 model , bölge balığının iriliğine göre 7-11 numara arası iğne bağlanır.

Misina kalınlıkları avlanacak balığın boyuna göre inceltilip kalınlaştırılabilir. İğneye yemler bölümünde tarif ettiğimiz şekilde canlı yem takılır. Ölü yem kullanılabilirse de canlı yem en iyi sonucu verir.

Ölü yem zeminde duracağından yengeç, yılanbalığı ve deniz çiyanları hareketsiz yemi kolaylıkla parçalayabilirler. Ayrıca yaralı, aksak hareketli yem levreğin daha çok dikkatini çekeceğinden canlı yem daha verimli olacaktır. 

Avlanılan yer elverişli ise bu takımdan birkaç tane yapıp değişik yerlere atılabilir. Takımlar denize atıldıktan sonra, bir çubuk dikerek misinalar çubuklar üzerine açılan yarıklara takılır, mümkünse misinalara birer zil takılır.

Balık yemle ilgilendiğinde acele etmeden balığın yemi tam yutmasını beklemek gerekir. Yemi yutan balık zaten takımı sürüklemeye başlayacaktır. O zaman misinayı yakalayıp bir tasma atarak iğnenin ağıza oturması sağlanır. Yakalanan balık yora yora kıyıya kadar çekilip kepçe ile alınmalıdır.

Balığı iğneden çıkarırken, öncelikle sırt yüzgeçlerindeki ve galsamasındaki iğnelere dikkat etmek gerekir. Karnı avucumuzun içine gelecek şekilde galsemaların altta birleştiği noktada tutup, kargaburun yardımı ile iğne çıkartılır.

b) Şamandıralı Savurma Olta:

İğneler 1138 veya 1253A model 3/0 ile 6/0 arası seçilir. Kullanılan misina kalınlıkları ve iğne ölçüleri avın büyüklüğüne göre küçültülebilir. Bu takım daha ziyade akıntılı sularda tatlı suların denize döküldüğü yerlerde kullanılır. Takım atıldıktan sonra salınarak ve çekilerek takımın gezmesi sağlanır. Canlı yem takılması verimi arttırır.

c) Bırakma Olta:

Kullanılan malzemelerin numaraları yine aynıdır. Bu takıma beden bağlanmaz;Şekil-2 takim kendi halinde serbest bırakılır. Kullanılan şamandıra diğer takımın şamandırası gibi küçük balon şamadıra değil, büyük şamandıra yada 2 litrelik pet şişe veya plastik bidon seçilmelidir. Bu takımla av gezici olduğu için tekne ile yapılır. Hafif akıntılı sulara bu takımdan kontrol edilebilecek sayıda bırakılır. Tekne takip edilebilecek mesafeye alınıp şmandıralar takip edilir.Balık yakalandığı zaman oltanın yanına gidip balık alınır ve olta tekrar yemlenir.          

d) Ağırlıklı Bırakma Olta: Bu takıma da beden bağlanmaz. Bu takım da akıntılı sularda kullanılır. Av bölgesine birden fazla takım bırakılır. Takım sabit olduğu için yüzerek veya tekne ile kullanılabilir. Av yerine göre köstek, bedene istenilen noktadan bağlanabilir.     

e) Kıyıdan Yapma Yemler Kullanılarak:

Makaralı kamış ve değişik tipte yapay yemler kullanılarak atıp çekme yöntemiyle yapılır. Silikon yapay balıklar, metal kaşıklar ya da ülkemizde Rapala adı ile bilinen yapay yemler kullanılabilir.

Metal kaşık ya da silikon yemler ile avlanılacaksa misinanın ucuna klipsli fırdöndü bağlanır. Kullanılacak kaşık da klipse takılır. Rapala türündeki yemler ise fırdöndü kullanmadan direkt olarak misinaya bağlanmalıdır. Rapalanın misinaya bağlantısı, düğümler sayfasında anlatılan rapala düğümü ile yapılmalıdır.

Uygun bir kıyıdan kamış ile savrulup yavaş yavaş çekilerek av yapılır.Bu takımda kullanılan misinanın kalınlığı ne kadar ince olursa yem o kadar uzağa atılabilir. 

f) Sırtı Çekerek: Tekne ile yapılabilir.

Ege, Akdeniz ve Çanakkale boğazında çok kullanılan bir yöntemdir. 0.50 bedene, avlanılacak suların akıntı durumu ve derinliğne göre 30-75 gram arası bir delikli kurşun takıldıktan sonra 2-3 cm’lik bir fırdöndü takılır. Fırdöndüden sonra yaklaşık 5 kulaç uzunluğunda 0.25 -0.30 arası kaliteli bir misinadan ek beden takılır. Ek bedenin ucuna ise hafif bir metal kaşık ya da silikon balık takılır. Eğer rapala türünde bir yem kullanılacaksa ya da çok sığ sularda avlanılacaksa kurşun kullanılmaz.

Tekne ile ağır yollu ve sessizce kıyılar takip edilirken, yem suya bırakılıp misina 15-20 kulaç kadar salıverilir. Ağır yollu olarak gidilirken misina elde tutularak av yapılır. Balık vurduğu anda   olta yavaş yavaş toplanıp balık alınır. 

g) Levrek Çaparisi:

Çapariye geldiği dönem ve yerlerde kullanılır. Burada çapari yapımı ayrıntılı olarak anlatılmayacaktır. Ancak kullanılan çaparinin genel özelliklerini özetlemekte yarar görüyoruz. Çaparinin bedeni 0.60 lık sarı veya yeşil misinadan, köstekler ise 25-35 cm uzunlukta 0.40 misinadan yapılmalıdır. Levrek çaparisinin iğneleri 1251C, 90213 model iğnelein 6/0 - 7/0 boyları veya 900,2315 model iğnelerin 5/0 - 6/0 boyları olarak seçilir. Kırmızı horozzun boyun tüylerinden 5 veya kına ile boyanmış kazın boyun tüylerinden 3 adet tüy kullanılır.

h) Levrek Paraketesi:

Levreğin dolaştığı bilinen alanlara, taşlık, otluk bölgelerin arasındaki kumsal boşluklara bırakılır. Tekneden atılabildiği gibi kıyıdan suya girerek de sığ sulara atılabilir. Beden 100 no misinadan kollar 0.50 misinadan yapılır. Kol boyları yarım kulaç, kol arası mesafeler iki kulaç yapılır. Levrek ağzı geniş bir yapıya sahip olduğu için geniş dirsekli galvaniz iğneler kullanılmalıdır. 1138 veya 1140 kalite 2/0 – 4/0 iğne yada benzerlerini kullanabilirsiniz. İğne adedini en fazla 20 olarak yapmanızda fayda vardır. Levrek paraketesinde canlı yem birinci tercih olmalıdır. Kefal, izmarit, karides, sübye, kalamar, iskorpit, gelincik, kaya balığı ile yılanbalığı ve zargana yavruları yem olarak kullanılır. Eğer bu balıkları canlı olarak kullanabilirsek ve yer seçimini doğru yapabilirsek iyi bir netice almamız kesindir.

Canlı yem birkaç şekilde takılabilir.

1- Dudakları sağlam balıklarda iğne önce alt dudağından sonra üst dudağından saplanarak ucu dışarı çıkınca bırakılır.

2- İğne balığın sırt yüzgecinin hemen altından batırılıp diğer taraftan çıkarılır, sonra biraz çekilip galsamasından sokulup ağzından çıkarılıp bırakılır.

3- İğne sadece sırt yüzgeci altından saplanıp ucu diğer taraftan çıkarılıp bırakılır.

4- İğne galsamasından sokulup üst yada alt dudağına sağlanarak ucu dışarıda bırakılır. 

Ölü yemler ise iğne gözükmeyecek şekilde diker gibi dikkatlice takılmalıdır.

Av Dönemi:

Zargana avı 1 Nisan...1 Temmuz arasında yasak olup bu dönem dışında günde en fazla 5 kg balık avlanmasına izin verilir. 

Nerelerde Bulunur:

Su yüzünde yemlenir. Sardalye, kolyoz,aterina ve hamsi gibi balıklarla beslenir. Saldırgan bir yapıya sahip olduğu için gücünün yettiği her balığa saldırmaktan çekinmez. Aynı zamanda her türlü balığa saldırmaktan çekinmez. Aynı zamanda da hemen hemen her türlü balığın avlanılmasında yem olarak kullanılır. Sahile yakın bölgelerde devriye gezer, tatlı suların denize döküldüğü yerleri çok sever 1.5 metre boyuna kadar büyüyebilir. Sırtı çekerek yapma yemlerle avlanabildiği gibi tabii yemlerle gezici olta takımları ile kamışlı takımlarla sahilden atıp çekme şeklinde de avı yapılır. Kullanılan misina ince ve çekeri fazla kaliteli misina olmalıdır.

Avcılığı:

A- SIRTI TAKIMI 

Bedende 0.40 misina kullanılır. Beden ucuna 3/0 no klipsli fırdöndü bağlanır. 0.22 misina ucuna çift katlı kasa gözü düğümü yapılarak fırdöndünün klipsine takılıp 5 kulaç ölçülerek kesilir. Misina ucuna 1251c 6 no iğne bağlanıp bu iğneye plastik yem (Raglou 55-100mm beyaz ve şeffaf simli ) veya piyasada satılan zargana ipeği bağlanarak takım tamamlanır. Bu takım tekne arkasından çekilerek kullanılır. Tekne hızı leverek avında kullanılan 3-5 millik hızdır.takım fırdöndüden sonra 10 kulaç salınarak kullanılır.

B- KAMIŞLI SAVURMA TAKIMI

Kamışlı savurma takımı yapma yemli olarak atılıp çekilebildiği gibi iğneye yem takılarak yemli olarak da  avlanabiliriz. Beden ucuna balon şamandıra bağlanır. Şamandıranın  diğer deliğine halka vasıtayla klipsli fırdöndü takılır. 0.22 misina 1m kesilerek bir ucuna çift katlı kasa gözü düğümü atılarak klipse takılır misinanın diğer ucuna da 1251   6 no iğne bağlanarak takım tamamlanır. Bu takıma plastik yem takılırsa atıp çekerek, tabi yem takılırsa akıntıya bırakılarak avlanılır..

KEFAL 

Nerelerde bulunur:

Sığ sularda kıyı boyunca dere ve nehir ağızlarında ve hatta içerilere girip gezerler. Parçalanmış yemler , küçük karidesler, teke, ekmek gibi yiyeceklerle beslenirler. Dolaşmaları devamlı olur,belirli bir yaşam bölgeleri olmadığı için avlandığımız bölgede tutabilmek için bölge yem olarak kullandığımız balıkların parçalarıyla veya  ekmek gibi yiyeceklerle yemlenebilir. Ekmek ,sardalye,kolyoz veya garos kefal için kullanabileceğimiz en iyi yemlerdir. Kefal avı genellikle kıyıdan yapıldığı için balığı ürkütecek ses ve görüntü vermemek gerekir. 

Avcılığı:

a- YÜZEY SARMASI (KIBRIS) İLE KEFAL AVI

 Bu balığın yemlenmesi, hem de yakalanması amacını güder. Piyasada satılan 2 m kadar çapında mantar yada poliüratandan yapılan ortasından tel geçirilerek halka yapılmış şamandıralar kullanılır. Halkanın birine beden bağlamak amacıyla fırdöndü takılır ve buna beden bağlanır.  Diğer halkaya 0.20 köstek misinası bağlanır. Bağlantı noktasından 5 cm sonra  1251-1522-1523 7-9 no arası iğneler sıra ile direk kolsuz olarak kösteğe 4 cm ara ile bağlanır. İğne adedi 10 yada 15 olmalıdır. İğneleri kösteğe bağlama MİSİNAYA İĞNE BAĞLAMA  kısmında gösterildiği gibi yapılır. Takım hazırlandıktan sonra ekmeğin kabuk kısmından şamandıranın boyu kadar etrafını saracak büyüklükte kesilerek şamandıranın etrafına sarılır. Alttan sarkan iğneli kösteğin en sonundaki iğneden tutularak ekmeğin üzerinden  dolanarak sarılıp son iğne şamandıraya sıkıca saplanır. Ekmeğin dağılmaması için takımı çevirerek değil savurarak atmak gerekir. Deniz çırpıntılı yada akıntılıysa bedene kurşun takılarak sürüklenmemesi sağlanmalıdır. Kurşun ile mantar  arasındaki mesafe takımın kullanılacağı derinlikten 50 cm kadar fazla olmalıdır. Bunu ayarlamak için takımı yemlemeden atarak su derinliği ölçülüp sonra yemlemek gerekir.

  Biraz daha ustalaştıktan sonra kurşun ile mantar arasına birkaç tane daha iğne bağlanarak  dip ve orta sularda gezen balıklarında yakalanma  şansı arttırılır. Aynı zamanda dip ve orta sularda gezen balığın bu yemleri takip ederek su yüzünde bulunan esas olta kısmına yönelmesini sağlamış oluruz. Kullanılan kurşun  ağırlığı sürüklenmeyi önleyecek ağırlıkta seçilmelidir..

b- ŞAMANDIRALI SARKITMA OLTA İLE KEFAL AVI

İki delikli balon şamandıranın bir tarafına fırdöndü vasıtasıyla beden bağlanır, diğer deliğine  1 m boyunda köstek bağlanır. Şamandıradan 20 cm. sonra 15 cm. aralıkla 10 cm. boyunda iğneli üç adet kol bağlanır. Kösteğin en sonuna da bir iğne bağlanarak takım tamamlanır. Bu takımda kullanılan iğne ve misina ebatları diğer kefal takımındakilerle aynıdır. Kefal avında genellikle ekmek kullanılır. İğneye ekmek içini takarken ekmeği sıkmadan pamuk şeklinde takmalı, taktıktan sonra da iğne palasından sıkılarak ekmeğin düşmemesi sağlanmalıdır. Ekmeğin boyutu iğneyi örtecek büyüklükte olması yeterlidir. Bu takıma teke, karides veya yaprak yem takılırsa melanur olan bölgelerde melanur takımı olarak da kullanabiliriz.

Kefal kıyıya yakın yerlerde bulunduğu için avcılığı genellikle kıyı avcılığı olarak yapılır. Serbest bırakılan takımın yüzen insanların bulunduğu bölgelerde kayması ve insanlara zarar vermesi mümkündür. Dikkat edilmesinde fayda vardır. Bu yüzden yaralanan ve 15 seneyi iple çeken balıkçı arkadaşım Naci Toktaş’a selam olsun!

c- MAKARASIZ KAMIŞLI SARKITMA OLTA İLE KEFAL AVI

 Bu tip kamışlar tatlı su ağızlarındaki göletlerde tatlı suların durgun kısımlarında kullanılır. Bunun için 6 m boyundaki teleskopik kamışlar kullanılır. Köstek ve bedenin toplam boyu en fazla kamış boyu kadar olmalıdır. Kamış boyu kadar kesilen misina kamış ucuna bağlanır. Misinanın diğer ucuna da 3-4 no üçlü iğne bağlanır. Üçlü iğneden kamışa doğru 15 cm sonrasından başlanarak 15 cm aralıklarla 10cm boyunda üç adet iğneli kol bağlanır. Son koldan  50 cm sonra misina kesilerek  araya 3/0 fırdöndü bağlanarak takım tamamlanır. Sıra şamandıraya takmaya gelmiştir . bu takımda dıştan takılabilen renkli çubuklu şamandıralar kullanılırsa estetik açıdan daha güzel olacaktır. Hazırlanan takım yemlenmeden suya indirilir üçlü iğne dipten 50 cm yukarıda kalacak şekilde şamandıra takılır. Sonra takım  yemlenerek suya  yavaşça bırakılıp suyun değişik kademelerinde bekletilerek avlanılmaya devam  edilir. Balığın yeme vurduğu nokta belirlenerek şamandıra buraya kaydırılır. Takımın devamlı aynı seviyede kalmasına dikkat edilerek avlanmaya devam edilir . balık yemi yedi ve yakalandığı zaman etrafında balık olduğunun hissedildiği durmalarda  takım çırpılarak çekilir, etrafta dolaşan balıklar varsa üçlü kanca ile yakalama şansı aranır. 

MERCAN 

Mercan genellikle taşlık,kayalık  bölgelerde ve civarlarında yaşar.Bu yerleri denize dik olan kıyı hizalar ada etrafları gibi yerlerde arayabiliriz. Avlanmak için durduğumuz zaman kurşunu dibe vurdurmak suretiyle dibin kumluk mu taşlık mı olduğunu anlayabiliriz. Hiçbir tahminde bulunamıyorsak arama yoluyla bu yerleri bulabiliriz. Bunun için şöyle bir sistem uygulanır ,tekne çapa atmadan serbestçe bırakılır takımlar yemlenerek avlanılmaya başlanır balığın vurduğu yerde kerteriz alınarak yada şamandıra bırakılarak işaretlenir.Akıntıya göre çapa balığın vurduğu yerin ilerisine atılıp çapa ipi salınarak tekne avlanma noktasının üzerine getirilir.Antalya da su derinliği fazla olduğu için parça parça küçük döküntü taşlık alanları  taramak amacıyla çapa bırakılmaz tekne akıntıya bırakılarak avlanılır fakat teknenin yavaş akması için paraşüt denilen bir sistem kullanılır.Bu sistem yaklaşık 2x2 metre ebadında brandanın dört köşesine ip bağlayıp ortada birleştirerek paraşüt şekline getirilmesi ve 4-5 metre kadar ip salarak suya bırakıp teknenin akışını yavaşlatması şeklinde kullanılır.

 Bir başka arama şeklide tahmini mercan bulunabilecek yere çapa atılıp avlanmaya başlanır.Balık vurmuyorsa çapa ipi parti parti salınıp balık bulununcaya kadar aramaya devam edilir.Eğer balık bulucu,deniz derinliğini ve şeklini gösteren elektronik bir aletiniz varsa bu iş çok daha basit olacaktır.Mercanın bulunduğu bölgelerde  diğer taş balıklarının da bulunma olasılığı olduğu için bunlara uygun takımları hazır bulundurmakta fayda vardır.

  Mercanın en iyi yemi taze sardalyedir.Taze hamsi,sülünez,mamun,teke,kurt,karides,dilimlenmiş kalamar,sübye ve kolyoz istavrit gibi beyaz balıkların filetoları da yem olarak kullanılabilir.

 Mercan olta takımları suyun akıntısına ve derinliğine göre düzenlenir.

Avcılığı:

A- KÖR KOLLU TAKIM İLE MERCAN AVI

 Bu takım derin sularda balık vuruşlarını daha iyi hissetmek için fileto dilimlenmiş sardalya kullanıldığında  kolun kösteğe dolanmasını azaltmak amacıyla kullanılır.Takım öksüz bağı ile yapılan kısa kollu kollara sahip olduğu için bu adı alır.

  Beden 0.40-0.50 misinadan yapılır,beden ucuna 2/0 no fırdöndülerden kolçak yapılır.Alt fırdöndünün klipsli ve kilitli olmasında kösteğin bozulduğunda değiştirilmesi açısından fayda vardır.Köstek misinası 0.26-0.33 no misinadan seçilir,köstek başına çift katlı üç sarımlı kasa gözü düğümü atılarak fırdöndüye takılır.Fırdöndüden 40 cm sonra sıra ile 10 cm aralıklarla 6 cm boyunda üç adet kol öksüz bağı yapılır.Kol boyları misina bağlandıktan sonra kalan misina boyu 6 cm  olacak şekilde ayarlanmalıdır.Üçüncü koldan 25cm sonra 20 cm boyunda bir kol daha yapılarak hemen kol dibine kurşun takmak için kasa gözü düğümü yapılarak takım tamamlanır.Takımda kullanılan iğneler 1251c – 1523d  6 no iğneler veya benzeri olarak seçilmelidir..

B- UZUN KOLLU TAKIM İLE MERCAN AVI

 Beden ucuna bağlanan kolçak kör köstektekinin aynısıdır. Fırdöndüden sonra20 cm ara  ile 15 cm boyunda üç  kol yapılır. Üçüncü koldan 30 cm sonra kasa gözü yapılıp buna 3/0 no klipsli fırdöndülerden yapılmış iki fırdöndü arası  15 cm  olan bir kolçak ilave edilir. Bu iki fırdöndü arasına suyun derinliğine ve akıntısına göre ağırlığı seçilmiş kurşun takılır, alt kolçağın boşta kalan fırdöndüsünün ucuna  25 cm boyunda kol bağlanarak takım tamamlanır. Bu takımda kullanılan misine ve iğne numaraları kör köstekli takımların ki ile aynıdır.

İZMARİT- KUPPES- BARBUNYA - KIRMA MERCAN (MANDAGÖZ) AVCILIĞI

Mercanın aksine dibi kumsal, çamur ve otluk alanlarda yaşarlar.  Takım mercanın kör kollu takımı gibi donatılır. Kol 6-7 adete çıkarılabilir. Ancak kullanılan köstek misinası 0.18 – 0.20 iğnele ise 1251c-11444-1523-1522-15507 6-8 ,264 8-10 no veya benzeri olarak kullanılır.

 Bu balıkların ağız yapıları küçük olup yemi küçük  darbelerle yedikleri için iğneye yem takılırken yemin iğneden taşmamasına dikkat etmek gerekir. Avlanılmaya başlandığında balık artıklar ile bölge yemlenirse avımız daha verimli ve uzun süreli olacaktır . ilk oltamızı suya indirirken alt iğneye ezilmiş sardalyeyi kolay düşecek şekilde takarız. Takımı dibe indirdikten sonra takım sert bir şekilde çırpılırsa taktığınız yem sardalye dağılarak düşecek ve bir tür yemleme sağlanmış olacaktır. Hatta önce iğneye balığın bir seferde yiyemeyeceği büyüklükte iri yemler takılırsa balıkların bunu iğneden çıkartıp alması ve bunu kapmak için saldırganlaşması sağlanır.

Yem olarak sardalye ,teke ,sülünez ve mamun kullanılabilir. Ancak özellikle izmarit,kupes ve mandagöz avında bazen balığın yeme sarması o kadar hızlı olur ki yem yetişmez hale gelir . bu arada iğneye kolay çıkmayan ince şerit halinde kesilmiş sübye kalamar veya kolları takılırsa balık yakalama şansının artığı gözlenecektir. Balıklar 

yeme gelmekte nazlandığı zaman kurşun yere değdikten sonra beden birkaç kulaç salınır sonra hafif hafif çekilip salınarak balığın yemi kıskanması sağlanır.

SOKAR - ISKAROZ