Arapça Harf Birleştirme Örnekleri

kaynağı değiştir]

Nabatî alfabesinin Arap alfabesi haline gelişinin şu şekilde gerçekleştiği düşünülür:

• MÖ 6. ve 5. yüzyıllarda, kuzey Arap kabileleri göç ettiler ve Ürdün'ünPetra kentinde merkezli bir krallık kurdular. Bu insanlar (şimdi kabilelerden biri olan Nabatu'nun adından Nebatiler olarak adlandırılıyorlar), Kuzeybatı Sami dili olan Nabataean Arapça konuşuyorlardı.
• MÖ 2 veya 1. yüzyıllarda,^[4][5] Nabatî alfabesinin bilinen ilk kayıtları (iletişim ve ticaret dili olan) Aramice yazılmıştı, ancak bazı Arapça dil özelliklerini içeriyordu: Nabatîler konuştukları dili yazmayıp, gelişmekte olan Arami alfabesiyle yazdılar; iki forma ayrıldı: biri yazıtlar için ("anıtsal Nabataean" olarak bilinir) ve diğeri, papirüs üzerine yazmak için daha el yazısı ve aceleyle yazılmış ve birleştirilmiş harflerle.^[6] Bu el yazısı şekli, anıtsal formu giderek daha fazla etkiledi ve yavaş yavaş Arap alfabesine dönüştü.
• Laïla Nehmé, yazıların Nabatî Aramice'den MS üçüncü ve beşinci yüzyıllar arasında yerli Arap alfabesinin yerini alarak belirgin bir şekilde Arapça forma geçişini göstermiştir.^[7]

İslam öncesi Arapça yazıtlar[değiştir

Arapça Harfler

Arapça’da harfler kalınlık ve peltekliğine göre aşağıdaki gibidir.

خ (hı): Bu harf balgam sökerken gırtlağımızın bademciklerimize, geniz etimize, ağzımızın içine yakın olan kısmından çıkarttığımız hırıltı gibidir. Tabii ki o hırıltıdan daha yumuşak şekilde zikredilmelidir.

ص (sad): Bu harf kalın S harfidir. Mesela biz Türkçede Salih, Sayfa, Sunum, Sorgu, Sahte derken S harfi ağzımızdan kalın çıkar. Sad harfi de böyle telaffuz edilmelidir.

ض (dad): Bu harf kalın D harfidir. Türkçede Dayı, Dargın, Domuz, Dağ, Durmak, Durgun derken D harfi ağzımızdan kalın bir şekilde çıkar. Dad harfi de aynen bu şekilde telaffuz edilmelidir. Maalesef İslam Dünyasında Arabistan hariç bu harf doğru telaffuz edilmemektedir. Türkiye de dahil “Dad” harfi zikredilirken “Z” sesine yakın okunmaktadır. Bu yanlıştır.

ط (tı): Bu harf kalın T harfidir. Türkçede Turan, Tarık, Torun, Torba, Talan derken T harfi ağzımızdan kalın bir şekilde çıkar. Bu harf de tıpkı bu şekilde telaffuz edilmelidir.

ظ (zı): Bu harf kalın ve peltek okunur. İzahı biraz güç ama şöyle izah edeyim: Üst ön dişlerimizle dilimizin ucu değil de biraz daha gerisinin birleşmesi sonucu Z harfini okumaya çalışırken ortaya çıkan sestir. Bu ses doğal olarak zaten kalın ve peltek çıkar.

غ (ğayn): Bu Harfe kısaca gargara harfi de diyebiliriz. Ağzınızda su yokken gargara yapmayı deneyin. Bu esnada çıkan ses Ğayn harfinin telaffuzudur. Tabii ki abartılı bir tonda değil normal bir şekilde zikredilir.

ق (kaf): Kaf harfi K harfinin genizimize yakın şekilde kalın olarak okunmasıyla zikredilir. Doğu bölgelerimizde “Kardaş” ya da “Ulan Kro” denilirken gırtlağa doğru zikredilen o kalın K harfi, Arapçadaki Kaf harfinin telaffuzudur.

Hem Kalın Hem İnce Okunabilen Harfler :

ر (ra)  ve ل (lam)

Lam harfi Türkçedeki gibidir. Yerine göre kalın ya da ince okunur. Alacakaranlık derken L harfi kalın, Lüksemburg derken L harfi ince okunur.

Ra harfi de böyledir.

ث (se): Adı üstünde Se harfi peltek okunur. Bazı insanlar ağız yapılarından dolayı S harfini peltek olarak zikreder. Se harfi İngilizcede “With” kelimesinin zikredilişi gibidir.

ذ (zel): Bu harf dilin ön kısmıyla üst ön dişleri birleştirerek peltek okunur.

ي(ye), ه‎(he), ن(nun), م(mim), ك(kef), ف(fe), ش(şin veya şın), س‎(sin), ز‎(ze), د‎(dal), ج‎(cim), ت‎(te), ب(ba veya be): Bu harflerin tümü Türkçedeki şekliyle okunur.

و(vav): Vav harfini telaffuz ederken alt dudak ile üst ön dişler bir araya gelmez. Tıpkı İngilizcedeki (W) harfinin okunuşu gibidir. Bazen ilginç olaylar karşısında “Vaaouuv” der insanlar. O sırada alt ve üst dudak birleşmeden V harfi zikredilir. Arapçada Vav harfinin telaffuzu da bu şekildedir.

ا‎(elif): Bu harf, yerine göre, sesli harflerin tümü için kullanılır.

ع(ayn): Bazen Arapları kastederek “Ayvaa, yallah tazyik” derler. Burada “Ayvaa” derken gırtlağımızdan çıkarttığımız A sesi Arapçadaki Ayn harfinin telaffuzudur.

	Arapça dilbilgisi ; Sarf (biçim bilgisi) ve Nahiv (söz dizimi) den oluşmaktadır. Arapça’da kelimeleri meydana getiren harfler(sessizler) 28 tanedir. Bu harfler kelimenin başında, ortasında, sonunda ya da yalnız başına olmak üzere dört biçimde yazılır.
Bu harflere “el-huruful-hicaiyye” yani hece harfleri de denir. Harflerin 22 si, kendinden önceki ve sonraki harflerle birleşir, 6’sı ise yalnız kendinden önceki harflerle birleşir :
	ا،د،ذ،ر،ز،و
Arapça’da sesli harf yoktur. Onun yerini harekeler alır. Hareke : Bir harfin ne şekilde okunacağını gösteren işaretlerdir:
	Esre; (Kesra)harfin altına konulan sola eğik çizgi olmakla birlikte, o harfin okunuşunda i,ı sesi verir.
	Üstün;(Fetha) harfin üstüne konulan sola eğik çizgidir ve konulduğu harfin okunuşunda e,a sesi verir.
	Ötre;(Damme) küçük و harfine benzer ve harfin üzerine konulur. Konulduğu harfe u-ü arası bir ses verir.
Arapça’da harfler sağdan sola doğru yazılır.
>>Bir sonraki dersimiz (Arapça harflerin başta, ortada ve sonda yazılışı, Şemsi harfler ve kameri harfler) için tıklayın..

nest...

222119 222120 222121 222122 222123