Pervane Yapımı Kolay

için Modelist-Constructor No. 1 dergisinden makale.
Tarama: Petroviç.

Aerosled, airboat, her türlü hovercraft, acranoplane, microplanes ve microautogyros, çeşitli fan kurulumları ve diğer makineler pervanesiz (pervane) çalışamaz.

Bu nedenle, bu makinelerden birini yapmaya karar veren her teknik yaratıcılık meraklısı, iyi pervanelerin nasıl yapıldığını öğrenmelidir. Ve amatör koşullarda ahşaptan yapılması en kolay olduğu için, sadece ahşap pervanelerden bahsedeceğiz.

Bununla birlikte, ahşap için (başarılı olduğu ortaya çıkarsa), cam elyafından (bir matrise kalıplanarak) veya metalden (döküm) tamamen benzer vidaların yapılabileceği belirtilmelidir.

Mevcut olmaları nedeniyle, en yaygın olarak tek parça ahşaptan yapılmış iki kanatlı pervaneler kullanılmaktadır (Şekil 1).

Üç ve dört kanatlı pervanelerin üretimi daha zordur.

..
Pirinç. 1 . Bütün bir tahta parçasından iki kanatlı ahşap pervaneler: 1 - kanat, 2 - göbek, 3 - ön flanş, 4 - göbek saplama somunları, 5 - mazgallı mil ayak somunu, 6 - mil, 7 - arka flanş, 8 - saplamalar .

MALZEME SEÇİMİ

Daha yüksek güçte (yaklaşık hp) motorlar için tasarlanmış pervaneler de masif ahşap çubuklardan yapılabilir, ancak bu durumda ahşap kalitesi gereksinimleri artar. Bir boşluk seçerken, yatay veya eğimli bir katman düzenine sahip çubukları tercih ederek, çubuğun kalınlığındaki yıllık halkaların konumuna dikkat edilmelidir (uç boyunca açıkça görülebilir, Şekil 2-A), gövdenin kabuğa daha yakın olan kısmından kesilir. Doğal olarak, iş parçasında düğümler, eğri katmanlar ve diğer kusurlar olmamalıdır.

Uygun kalitede yekpare bir çubuk bulmak mümkün değilse, iş parçasını her biri mm kalınlığında birkaç ince levhadan yapıştırmanız gerekecektir. Bu pervane üretme yöntemi, havacılığın gelişiminin başlangıcında yaygındı ve buna "klasik" denilebilir. Mukavemet nedeniyle, farklı türlerden (örneğin huş ve maun, huş ve kırmızı kayın, huş ve dişbudak) ahşaptan yapılmış levhaların karşılıklı kesişen katmanlarla kullanılması tavsiye edilir (Şekil 2-B). Yapıştırılmış boşluklardan yapılan vidalar, son işlemden sonra çok güzel bir görünüme sahiptir.

..
Pirinç. 2. Pervane boşlukları: A - bütün bir tahta parçasından: 1 - gövdenin diri odun kısmı, 2 - boşluğun yeri; B - birkaç levhadan dikdörtgen bir pakete yapıştırılmış bir boşluk: 1 - maun veya kırmızı kayın; 2 - huş veya akçaağaç.

Bazı deneyimli uzmanlar, mm kalınlığında BS-1 markasının çok katmanlı hava kontrplağından boşlukları yapıştırır ve ondan gerekli boyutlarda bir paket oluşturur. Bununla birlikte, bu yöntemi çok çeşitli amatörlere öneremeyiz: vida boyunca yer alan kaplama katmanları, ortadan kaldırılması zor olan ve işleme sırasında ürünün kalitesini düşüren düzensizlikler oluşturabilir. Kontrplaktan yapılan pervane kanatlarının uçları çok kırılgandır. Ek olarak, kanatların kökündeki yüksek hızlı bir pervane, bazı durumlarda bir ton veya daha fazlasına ulaşan çok büyük bir merkezkaç kuvvetine sahiptir ve kontrplakta enine katmanlar kırılmaya çalışmaz. Bu nedenle, kontrplak ancak bıçağın kök bölümünün alanı hesaplandıktan sonra kullanılabilir (1 cm2 kontrplak yaklaşık kg'lık bir kırılmaya ve 1 cm2 çam - kg'lık bir kırılmaya dayanabilir.) Vidaların kalınlaştırılması gerekir. , ve bu aerodinamik kaliteyi kötüleştirir.

Bazı durumlarda, pervanenin saldırı kenarı, bağlantı adı verilen ince bir pirinç şerit ile kaplanmıştır. Kenara, kendiliğinden gevşemeyi önlemek için sıyırma işleminden sonra kafaları kalay ile lehimlenen küçük vidalarla tutturulur.

ÜRETİM SIRASI

Boş vida (çubuk), dört taraftaki boyuta dikkat edilerek dikkatlice planlanmalıdır. Daha sonra merkez çizgileri uygulanır, yan görünüm şablonunun konturları (Şekil 3-B) ve fazla ahşap önce küçük bir balta, ardından bir planya ve törpü ile çıkarılır. Bir sonraki işlem, üst görünümün konturu boyunca işleniyor. Bıçak şablonunu iş parçasına uyguladıktan (Şekil 3-B) ve manşonun ortasındaki bir çivi ile geçici olarak güçlendirdikten sonra şablonu bir kalemle daire içine alın. Ardından şablon kesinlikle ° döndürülür ve ikinci bıçak daire içine alınır. Şerit testerede fazla odun çıkarılır; Bu iş çok doğru yapılmalı, bu yüzden acele etmemelisiniz.

Ürün vida şeklini almıştır (Şekil 3-D). Şimdi işin en önemli kısmı başlıyor - kanatlara istenen aerodinamik profili vermek. Bıçağın bir tarafının düz, diğerinin dışbükey olduğu unutulmamalıdır.

Bıçaklara istenen profili vermenin ana aracı keskin bilenmiş, iyi ayarlanmış bir baltadır. Bu, yapılan işin "beceriksiz" olduğu anlamına gelmez: bir baltayla mucizeler yapılabilir, ünlü Kizhi'yi hatırlamak yeterlidir!

Odun sırayla ve yavaşça çıkarılır, ilk önce tabaka boyunca ayrılmayı önlemek için küçük kısa girintiler yapılır (Şekil 3-D). Küçük iki elle talaş olması da yararlıdır. Şekil, ince dişli bir demir testeresi ile birkaç kesim yaparak bıçağın profil kısmını kırpma işini nasıl hızlandırabileceğinizi ve kolaylaştırabileceğinizi göstermektedir. Bu işlemi yaparken gerekenden daha derin kesmemeye çok dikkat edilmelidir.

..
Pirinç. Şekil 3. Vida üretim sırası: A - şablonlar (üstten görünüm ve yandan görünüm); B - yan görünüm şablonuna göre çubuk boşluğunu işaretleme; B - iş parçasını üstten görünüm şablonuna göre işaretleme; G - şablonlara göre işlendikten sonra iş parçası; D - bıçakların profil boyunca işlenmesi (alt, düz kısım); E - bıçağın üst, dışbükey kısmının işlenmesi.

Bıçakların kabaca işlenmesinden sonra, pervane, kızakta bir kontrol ile planya ve raspalarla duruma getirilir (Şekil 4-A).

Bir kızak yapmak için (Şekil 4), şablonları yerleştirmek için 20 mm derinliğinde çapraz kesimler yapabilmeniz için vidaya eşit uzunlukta ve yeterince kalın bir tahta bulmanız gerekir. Kızağın merkezi çubuğu sert ahşaptan yapılmıştır, çapı vida göbeğindeki deliğin çapına uygun olmalıdır. Çubuk, kızak yüzeyine kesinlikle dik olarak yapıştırılmıştır. Üzerine bir vida koyarak, bıçağın profil şablonlarına uyması için çıkarılması gereken ahşap miktarını belirleyin. Bu işi ilk kez yaparken çok sabırlı ve dikkatli olmanız gerekiyor. Beceri hemen kazanılmaz.

.
.
Pirinç. Şekil 4. Kanat profillerinin kızak ve şablonları: A - şablonların kızak içine yerleştirilmesi; B - işlenmiş bıçağın şablonlar ve karşı şablonlarla kontrol edilmesi.

Bıçağın alt (düz) yüzeyi son olarak şablonlara göre bitirildikten sonra üst (dışbükey) yüzeyin bitirilmesine geçilir. Doğrulama, Şekil 4-B'de gösterildiği gibi karşı modeller kullanılarak gerçekleştirilir. Vidanın kalitesi bu işlemin titizliğine bağlıdır. Aniden bir bıçağın diğerinden biraz daha ince olduğu ortaya çıkarsa - ve bu genellikle deneyimsiz ustalarda olur - karşı bıçağın kalınlığını buna göre azaltmanız gerekir, aksi takdirde pervanenin hem ağırlığı hem de aerodinamik dengesi ihlal edilecektir. Küçük kusurlar, fiberglas parçaları (“yamalar”) yapıştırılarak veya epoksi reçine ile karıştırılmış küçük talaşla yağlanarak düzeltilebilir (bu mastik halk dilinde ekmek olarak adlandırılır).

Tahta vidasının yüzeyini temizlerken ağaç liflerinin yönü dikkate alınmalıdır; sıyırma, raspa ve zımparalama, sürtünmeyi ve pürüzlü alanların oluşmasını önlemek için sadece “katta” yapılabilir. Bazı durumlarda, döngüye ek olarak, cam parçaları vidayı bitirmede iyi bir yardımcı olabilir.

Deneyimli marangozlar, zımparalamadan sonra yüzeyi pürüzsüz, iyi cilalanmış bir metal nesneyle ovalar ve üzerine sertçe bastırır. Bu sayede yüzey tabakasını sıkıştırır ve üzerinde kalan en küçük çizikleri "düzleştirir".

DENGELEME

Şekil 5, vidaları dengelemek için en basit cihazı göstermektedir. 1 g hassasiyetle dengelemenizi sağlar - bu amatör koşullarda pratik olarak yeterlidir.

Uygulama, pervanenin çok dikkatli bir şekilde üretilmesiyle bile, kanatların ağırlığının aynı olmadığını göstermiştir. Bu, çeşitli nedenlerle olur: bazen vidanın yapıldığı çubuğun uç kısımlarının ve üst kısımlarının farklı özgül ağırlığı veya farklı katman yoğunlukları, yerel düğümlenme vb.

Bu durumda nasıl olunur? Bıçakları ağırlığa göre ayarlamak, daha ağır olandan bir miktar odun kesmek imkansızdır. Daha hafif olan bıçağı, içine kurşun parçaları perçinleyerek daha ağır hale getirmek gerekir (Şek. 6). Pervane, balans cihazına göre kanatların herhangi bir konumunda sabit kaldığında balanslama tamamlanmış sayılabilir.

Vidanın kırılması daha az tehlikeli değildir. Pervanenin salgı kontrolü şeması Şekil 7'de gösterilmektedir. Bir eksen üzerinde dönerken, her kanat kontrol düzleminden veya açısından aynı mesafede geçmelidir.

.
.
Pirinç. 5. Vidanın dengesini kontrol etmek için en basit cihaz - dikkatlice hizalanmış iki levha ve bir eksenel burç kullanarak.

Pirinç. 6. Kurşun parçalarını daha hafif bir bıçağa perçinleyerek vidayı dengelemek: A - bozuk para yardımıyla dengesizliği belirlemek; B - eşit ağırlıkta bir parça kurşunu eşit bir omuza gömmek (her iki taraftaki deliği hafifçe havşa açın); B - perçinleme sonrası kurşun çubuğun görünümü.

Pirinç. 7. Vidayı salgı için kontrol etme şeması.

VİDA BİTİRME VE BOYAMA

Boya veya vernik uygulamak için minimum atm basınçta kompresörle çalışan bir püskürtme tabancası kullanmak en iyisidir. Bu, fırça boyama ile elde edilemeyen eşit ve yoğun bir kaplama elde etmeyi mümkün kılacaktır.

En iyi boyalar epoksidir. Gliftalik, nitro- ve nitro-gliftalik veya daha yeni alkid kaplamalar da kullanılabilir. Önceden astarlanmış, dikkatlice macunlanmış ve zımparalanmış bir yüzeye uygulanırlar. Bu veya bu boyaya karşılık gelen ara tabaka kuruması zorunludur.

En iyi cila kaplaması, sözde "kemo-sertleştirme" parke cilasıdır. Hem temiz ahşaba hem de boyalı yüzeylere iyi yapışarak şık bir görünüm ve yüksek mekanik mukavemet sağlar.

G. V. Makhotkin

Pervane tasarımı

Hava pervanesi sığ ve aşırı büyümüş su alanlarında çalışan yüksek hızlı deniz taşıtlarının yanı sıra kar, buz ve suda çalışmak zorunda olan amfibi kar motosikletleri için vazgeçilmez bir itici güç olarak ün kazanmıştır. Hem burada hem de yurtdışında çok fazla deneyim birikmiştir. pervane uygulamalarıyüksek hızlı küçük tekneler ve amfibiler üzerinde. Böylece, 'ten beri ülkemizde, amfibi kar motosikletleri, adını taşıyan Tasarım Bürosu'nun seri üretimi ve işletilmesi (Şekil 1) olmuştur. A.N. Tupolev. Amerika Birleşik Devletleri'nde, Florida'da Amerikalıların dediği gibi on binlerce hava teknesi işletiliyor.

Pervaneli, yüksek hızlı, sığ su çekimli bir motorlu tekne yaratma sorunu, amatör gemi yapımcılarımızın ilgisini çekmeye devam ediyor. Onlar için en uygun güç hp'dir. ile. Bu nedenle, tam da böyle bir güç beklentisiyle bir hava tahrik sistemi tasarlamanın ana konularını ele alacağız.

Pervanenin geometrik boyutlarının dikkatli bir şekilde belirlenmesi, motor gücünün tam olarak kullanılmasına ve mevcut güçle maksimuma yakın bir itme elde edilmesine olanak sağlayacaktır. Bu durumda, pervane çapının doğru seçimi, yalnızca iticinin verimliliğinin değil, aynı zamanda doğrudan çevresel hızlar tarafından belirlenen gürültü seviyesinin de büyük ölçüde bağlı olduğu özellikle önemli olacaktır.

İtmenin strok hızına bağımlılığı üzerine yapılan araştırmalar, 25 hp gücünde bir pervanenin yeteneklerini gerçekleştirmek için olduğunu ortaya koymuştur. ile. çapının olması gerekir - yaklaşık 2 m En düşük enerji maliyetlerini sağlamak için, hava daha büyük bir kesit alanına sahip bir jet tarafından geri atılmalıdır; bizim özel durumumuzda vidanın süpürdüğü alan yaklaşık 3 m² olacaktır. Gürültü seviyesini azaltmak için pervane çapının 1 m'ye düşürülmesi pervanenin süpürdüğü alanı 4 kat azaltacak ve bu da jetteki hız artışına rağmen demirlemelerde çekişte %37 düşüşe neden olacaktır. . Ne yazık ki, itme gücündeki bu azalma, ne hatve, ne de kanat sayısı veya bunların genişliği ile telafi edilemez.

Hareket hızındaki bir artışla, çaptaki bir azalmadan çekişteki kayıp azalır; böylece artan hızlar daha küçük çaplı pervanelerin kullanılmasına izin verir. Bağlamalarda maksimum çekiş sağlayan 1 ve 2 m çapındaki pervanelerde 90 km/h hızla itme değerleri eşit hale gelmektedir. Çapı 2,5 m'ye çıkarmak, bağlama yerlerinde çekişi artırmak, 50 km/s üzerindeki hızlarda çekişte sadece hafif bir artış sağlar. Genel durumda, her çalışma hızı aralığı (belirli bir motor gücünde) kendi optimum pervane çapına sahiptir. Sabit bir hızda güçteki bir artışla, verimlilik açısından optimum çap artar.

Şekilden aşağıdaki gibi. 2 grafikte, 1 m çapındaki pervanenin itişi, 55 km / s üzerindeki hızlarda "Neptün" veya "Privet" dıştan takma motorunun su pervanesinin (standart) itişinden daha büyüktür ve 2 m çapındaki pervane - zaten 30 km/s üzerindeki hızlarda. Hesaplamalar, 50 km/s hızda, 2 m çapında pervaneye sahip bir motorun kilometre yakıt tüketiminin, en ekonomik dıştan takma motor "Privet"den % daha az olacağını göstermektedir.

Verilen grafiklere göre pervane elemanlarının seçim sırası aşağıdaki gibidir. Pervane çapı, kardan mili üzerinde belirli bir güçte demirlemelerde gerekli çekişe bağlı olarak belirlenir. Motorlu teknenin kalabalık alanlarda veya gürültü kısıtlamalarının olduğu alanlarda çalışması bekleniyorsa, kabul edilebilir (bugünkü) gürültü seviyesi çevresel hız - m / s'ye karşılık gelecektir. Bu koşullu norm ve vidanın çapına dayanarak, maksimum devir sayısını belirledikten sonra, motor milinden vida miline dişli oranını belirleyeceğiz.

2 m çap için izin verilen gürültü seviyesi yaklaşık rpm olacaktır (1 m çap için - yaklaşık rpm); bu nedenle, rpm motor hızındaki dişli oranı yaklaşık 3 olacaktır (1 m çap için - yaklaşık ).

Şekildeki grafik yardımıyla. 3 Pervane çapı ve motor gücü zaten seçilmişse, pervane itme miktarını belirleyebileceksiniz. Örneğimiz için en uygun fiyatlı motor seçildi - 25 hp. s. ve vidanın çapı 2 m'dir Bu özel durum için itme değeri kg'dır.

Güvenilir dişli kutuları olmaması belki de üstesinden gelinmesi gereken en büyük engeldir. Kural olarak, amatörler tarafından zanaat koşullarında yapılan zincir ve kayış tahriklerinin güvenilmez olduğu ve düşük verimli olduğu ortaya çıkıyor. Doğrudan motor miline cebri kurulum, çapın küçültülmesi ve dolayısıyla hareket ettiricinin verimliliğinin azaltılması ihtiyacına yol açar.

Bıçak genişliğini ve eğimini belirlemek için Şekil 2'de gösterilen nomogramı kullanın. 4. Yatay sağ ölçekte, kardan mili üzerindeki güce karşılık gelen noktadan, daha önce bulunan pervane çapına karşılık gelen eğri ile kesişene kadar dikey bir çizgi çiziyoruz. Kavşak noktasından, devir sayısının sol ölçeğinde yatan bir noktadan çizilen bir dikey ile kesişme noktasına yatay bir düz çizgi çiziyoruz. Ortaya çıkan değer, tasarlanan pervanenin kapsama miktarını belirler (uçak üreticileri, kanatların genişliklerinin toplamının kapsama çapına oranını verir).

İki kanatlı pervaneler için kaplama, kanat genişliğinin pervane yarıçapına oranı R'ye eşittir. Kaplama değerlerinin üzerinde pervanenin optimal hatvelerinin değerleri belirtilmiştir. Örneğimiz için şunları elde ettik: kapsam σ= ve bağıl adım (adımın çapa oranı) h= 1 m çapında bir vida için σ= m ve h= 2 m çapında bir pervane, kaplama miktarı az olduğu için %16,5 R kanat genişliğine sahip 2 kanatlı olmalıdır; 1 m çapında bir pervane, = %16,6 R kanat genişliğine sahip 6 kanatlı veya = %25 R kanat genişliğine sahip 4 kanatlı olabilir. gürültü seviyesinde ek azalma.

Yeterli bir doğruluk derecesi ile, pervanenin hatvesinin kanat sayısına bağlı olmadığını varsayabiliriz. %16,5 R genişliğinde bir tahta bıçağın geometrik boyutlarını veriyoruz. Çizimdeki tüm boyutlar şek. 5 yarıçapın yüzdesi olarak verilir. Örneğin, D bölümü %16,4 R'dir ve %60 R'de bulunur. Bölüm kirişi 10 eşit parçaya bölünür, yani her biri %1,64 R; ayak parmağı % R ile kırılır. Milimetre cinsinden profil koordinatları, yarıçapın her bir ordinata karşılık gelen yüzde değeriyle, yani ile çarpılmasıyla belirlenir; ;

Birkaç hafta önce, güneş panellerine yardımcı olması için rüzgar türbinlerimden birini kurdum. Bulduğum bıçakları üzerine borudan iki bıçak ve galvanizli sacdan iki bıçak koydum. Vida çalışıyor gibi görünüyordu, ancak hızlı ve iyi bir başlangıç ​​anı ile normal bir vida yapmak istedim. Aşağıdaki resimde kanatları prefabrike bir yel değirmeni var, kalitesi elbette iğrenç ama bence gösterilen çok açık.

hıza sahip mm borular programda iyi bir başlangıç ​​anı göstermek istemedi ve daha büyük çaplı boruları bulmak sorunlu. PVC borulardan yapılmış kanatların hesaplanması için programda iyi bir sonuç mm'lik borular tarafından verildi ve KIEV ile başlama momenti yüksek ve hız.

Daha sonra, evi profesyonel döşeme ile kapladıktan sonra kalan profesyonel döşeme artıklarından kalaydan bıçaklar yapmaya karar verdim. Daha önce programda borudan gelen vidayı jeneratörüm için ayarlamıştım. Üç kanatlı pervanenin çapı m, hızı yüksek KIEV ile ortaya çıktı, 5m / s'de başlangıç ​​torku Nm'dir. Aşağıda, bıçakları hesaplamak için programdan ekran görüntüleri bulunmaktadır.

Burada, pervaneyi kesmek için tüm veriler, bıçakları daha fazla yaptığım için milimetre cinsinden tüm boyutlardır.

Profesyonel döşeme artıklarından üç uygun küçük parça seçtim ve 75 cm'lik bir öğütücü ile kestim. Ardından, bir çekiç yardımıyla profili bir tür düz levha haline getirmeye başladı. Arka kenarını hemen 1 cm'lik bir tutuşla katladım.

Daha sonra, iş parçası üzerinde programdan boyutları belirledim ve bıçağı keseceğim bir ön çizgi çizdim. Ön kısmı rijitlik için bükeceğim için ölçülere 1 cm ekledim. Fotoğrafın altında, tenekeyi pense ile bükeceğim çizgiyi görebilirsiniz. Kalayın kalınlığı 0,6 mm'dir, ancak sıradan makasla kestim ve öğütücü ile değil, daha pürüzsüz ve daha kolay.

Bıçağın kenarlarını bükme işlemi. Kenar pense ile yapılır ve ardından bir çekiçle vurulur

Diğer bıçakların üretim süreci aynı, bir bıçak için yaklaşık yirmi dakikalık bir çalışma sürdü ve sonuç olarak böyle düz bıçaklar elde ettik.

Bıçaklar arkadan böyle görünüyor.

Ardından, bir çekiçle uzunlamasına vurarak, bıçaklara yaklaşık boru gibi oluk şeklini verdim. Kabaca tahmin etmek için zemine mm çapında bir daire çizdim ve kendimi bu daire boyunca yönlendirdim. Bıçakların kök kısmını 3 cm'ye maruz bıraktım ve bıçakları birlikte katlayarak sıfır çizgisi boyunca delikler açtım. 6 mm çapında delinmiş delikler.

Arkadan görünüm.

Yaklaşık bir buçuk saat harcadıktan sonra rüzgar jeneratörü için kanatlar yaptım. Bıçakların elbette çürük olduğu ortaya çıktı, ancak uygulamanın gösterdiği gibi, bu tür bıçaklar 15 m / s'ye kadar rüzgarlara dayanabilir. Sonra kontrplaktan bir göbek kestim ve bitmiş vidayı monte ettim.

Aşağıda, rüzgar jeneratörü üzerinde bulunan bu vidanın bir fotoğrafı bulunmaktadır.

Rüzgar türbinine monte edildikten sonra yeni pervane hemen iyi tarafını gösterdi. Sokakta yaklaşık m / s'lik bir rüzgar vardı ve vida gözle görülür şekilde daha yüksek bir hızla iyi dönüyordu. Rüzgar hızındaki değişikliklere anında tepki verir ve durmadan döner. Önünde, ilk başta, prefabrike dört kanatlı bir pervane eridi, ancak bir şekilde yüksek hız kazanamadı. Sonra iki parça kalay bıçağı çıkardım ve borudan iki bıçak orada kaldı. Jeneratörün sargılarını bir üçgen ile bağladım ve bu formda yel değirmeni iki kanatlı bir pervane ile çalıştı ancak pervane periyodik olarak durdu ve ardından başlaması zor oldu. Şarj akımı kararsızdı, ancak bugünün rüzgarıyla birlikte 4A'ya ulaştı.

Yeni üç kanatlı pervane ile şarj neredeyse sabittir, ampermetrede 2A'ya artışla 0,A sürekli görünür. Bakalım daha kuvvetli bir rüzgarda nasıl olacak ama fena değil. Hız nedeniyle şarj durmuyor ve vida kolayca başlıyor, yapmak istediğim buydu. Ve vidanın gücünün yeterli olduğunu düşünüyorum ama zaman gösterecek. İnternette kalaydan yapılmış yel değirmenleri için vidalar görmedim ve elbette PVC borularla bile dayanıklılıkları karşılaştırılamaz, ancak bu aynı zamanda büyük çaplı kanalizasyon boruları almanın sorunlu olduğu durumlarda da bir çıkış yolu.

Kalay rüzgar türbini vidası
Bir rüzgar türbini için pervane üretiminin fotoğraf raporu. Otomatik jeneratörden bir yel değirmeni, kalaydan yapılmış 1,5 m'lik üç kanatlı bir pervane

Rüzgar jeneratörünün ana parçası, rüzgar enerjisini mekanik işe dönüştüren bir vidadır. Dolayısıyla vida ne kadar iyi olursa, rüzgar jeneratörü o kadar kararlı elektrik üretebilecektir.

Vidayı oluşturmak için kullanılan malzemeler:
1) oluklu mukavva kalınlığı mm
2) öğütücü
3) çekiç
4) pense
5) metal makas

Bir vida oluşturma konusundaki ana çalışma noktalarını daha ayrıntılı olarak ele alalım.

Başlangıç ​​olarak, temel hesaplamalara geçti. İlk olarak, ve mm çapındaki borular, yazardan temin edilebildikleri için test edildi, ancak yüksek hız kaliteleri iyi olduğundan, onlardan yeterli bir başlangıç ​​momenti elde etmek mümkün değildi. Ardından, program tarafından hangi çapın en kabul edilebilir olduğunu kontrol etmeye karar verdi. Hesaplamalar, ve mm çapındaki PVC boruların en iyi katsayıya sahip olduğunu göstermiştir. Hem hız hem de başlangıç ​​torku için mükemmel göstergelere sahiptirler.

Ancak bu çapta boru olmadığı ve onları bulmak oldukça zor olduğu için, evin oluklu mukavva ile kaplamasından kalan kalaydan bıçaklar yapmaya karar verdi. Programdaki borudan bir vida ile ön hesaplamalar yapılmıştır. Vida üç bıçaktan oluşmakta ve yaklaşık metre çapında elde edilmiştir. Hesaplamalara göre, böyle bir pervanenin hızı yüksek bir KIEV ile elde edildi ve 5 ms'lik bir rüzgarla başlama momenti 0,25 Nm'ye eşitti.

Aşağıda, kanatların verimliliğini hesaplamak için kullanılan programdan alıntılar bulunmaktadır:

Aşağıda, gelecekteki pervanenin kanatlarını üretmeye başladığım, milimetre cinsinden boyutlarla ilgili tüm temel hesaplamalar ve veriler bulunmaktadır.

Döşeme artıklarından en uygun parçalar üç adet olacak şekilde seçilip 75 cm'ye kadar taşlayıcı ile işlendi Çekiç kullanılarak profile düz bir levha görünümü verildi ve arka kenar hemen düzeltildi. 10 mm'lik bir kavrama ile bükülmüş.

Ayrıca, alınan sayfalarda yazar, daha sonra bıçakların kesildiği ön çalışma hattını işaretledi. Yazar, yapıyı sertleştirmek için kenarları bükmeye karar verdiğinden, ana boyutlara bir santimetre eklendi. Aşağıdaki fotoğraflar metalin büküleceği çizgiyi göstermektedir. Kalay kalınlığının yaklaşık 0,6 mm olduğu ortaya çıktı, bu da bıçakların daha düzgün olduğu ortaya çıktığı için bir öğütücü ile değil metal makaslarla başa çıkmayı mümkün kıldı.

Sertlik için bıçakların kenarları bükülmüştür. Bu, pense yardımıyla yapıldı, ardından bir çekiçle vuruldu.

Çekiçle boyuna vurma yardımı ile bıçaklara boruya benzer oluk şekli verilmiştir. Görsel anlayış için mm çapında bir daire çizdi ve bıçakların şeklini manipüle ederken ona rehberlik etti. Vidanın sonraki montajı için 6 mm çapında delikler de açılmıştır.

Bu vidayı taktıktan sonra hemen en iyi yanını gösterdi. ms rüzgar hızı ile mükemmel bir ivme kazandı ve rüzgardaki değişimlere anında tepki verdi. Bundan önce, jeneratöre takılan pervaneler ya periyodik olarak durdu ya da sabit bir akım sağlamak için yeterli dönüşleri yoktu.

Artık şarj neredeyse sabit hale geldi, akım gücü 0, A'dan sürekli 2 A'ya yükseliyor. Yüksek hız nedeniyle, hafif bir rüzgarla bile şarj durmuyor. Böylece yazar, aradığı doğaçlama araçlardan bir yel değirmeni için güvenilir ve istikrarlı bir pervane inşa etmenin mükemmel bir yolunu buldu. Bu kılavuz, bölgenizde büyük PVC borular bulmakta da sorun yaşıyorsanız size yardımcı olabilir.
Kaynak

Rüzgar jeneratörü için verimli pervane
Rüzgar jeneratörünün ana parçası, rüzgar enerjisini mekanik işe dönüştüren bir vidadır. Bu nedenle vida ne kadar iyi olursa, rüzgar jeneratörü o kadar istikrarlı bir şekilde üretebilecektir.

Montaj talimatları

Birkaç tür rüzgar türbini vardır: yatay ve dikey, türbin. Temel farklılıkları, artıları ve eksileri var. Tüm rüzgar türbinlerinin çalışma prensibi aynıdır - rüzgar enerjisi elektrik enerjisine dönüştürülür ve pillerde biriktirilir ve onlardan insan ihtiyaçlarına gider. En yaygın tip yataydır.

Tanıdık ve tanınabilir. Yatay rüzgar jeneratörünün avantajı, rüzgar türbini kanatları her zaman hava akışının etkisi altında olduğundan, diğerlerine göre daha yüksek bir verimdir. Dezavantajları, saniyede 5 metrenin üzerinde rüzgar gereksinimini içerir. Bu tür yel değirmeni, yapılması en kolay olanıdır, bu nedenle ev ustaları genellikle bunu temel alır.

Kendi elinizle bir rüzgar türbini montajında ​​elinizi denemeye karar verirseniz, işte birkaç öneri. Jeneratörle başlamanız gerekir, bu sistemin kalbidir, vida tertibatının tasarımı parametresine bağlıdır. Bunun için otomobil, ithal olanlar uygundur, step motorların kullanımı hakkında, yazıcılardan veya diğer ofis ekipmanlarından bilgiler vardır. Elektrik üretmek için kendi yel değirmeninizi yapmak için bir bisiklet tekerleği motoru da kullanabilirsiniz.

Rüzgar akışını elektrik akımına dönüştürmek için üniteye karar verdikten sonra, vidadan jeneratör miline hızı artırmak için dişli ünitesini monte etmek gerekir. Pervanenin bir devri, jeneratör ünitesinin miline devir aktarır.

Şanzıman-jeneratör grubu monte edildiğinde, torka karşı direncini (milimetre başına gram) bulmaya başlarlar. Bunu yapmak için, gelecekteki kurulumun şaftı üzerinde bir karşı ağırlık ile bir omuz yapmanız ve bir yük yardımıyla omzun hangi ağırlıkta düşeceğini bulmanız gerekir. Metre başına gramdan az kabul edilebilir. Omuz boyutunu bilerek, bu bizim bıçak uzunluğumuzdur.

Birçok insan ne kadar çok bıçak o kadar iyi olduğunu düşünür. Bu tamamen doğru değil, çünkü rüzgar jeneratörünü kendimiz yapıyoruz ve bütçe aralığının gelecekteki elektrik santralinin detayları. Yüksek hıza ihtiyacımız var ve birçok pervane rüzgara karşı daha fazla direnç oluşturuyor, bunun sonucunda bir noktada karşıdan gelen akış pervaneyi yavaşlatıyor ve kurulumun verimliliği düşüyor. Bu, iki kanatlı bir pervane ile önlenebilir. Normal bir rüzgarda böyle bir pervane devire kadar dönebilir. Ev yapımı bir rüzgar jeneratörünün kanatlarını doğaçlama araçlardan yapabilirsiniz - kontrplak ve galvanizden plastiğe su borularından (aşağıdaki fotoğrafta olduğu gibi) ve diğer şeylerden. Ana durum hafif ve dayanıklıdır.

Hafif bir vida, yel değirmeninin verimliliğini ve hava akışına duyarlılığı artıracaktır. Hava çarkını dengelemeyi ve tümsekleri kaldırmayı unutmayın, aksi takdirde jeneratör çalışırken uğultu ve uğultu duyacaksınız.

Bir sonraki önemli unsur kuyruktur. Tekerleği rüzgar akışında tutacak, yön değişikliği durumunda yapıyı döndürecektir.

Akım kollektörü yapıp yapmamak size kalmış, kablo üzerindeki bir konnektör ile idare edebilir ve bu bükümlü kabloyu periyodik olarak manuel olarak açabilirsiniz. Bir rüzgar jeneratörünün test çalışması sırasında, güvenlik önlemlerini unutmayınız, rüzgarda döndürülen bıçaklar bir samuray gibi lahanayı kesebilir.

Ayarlı, dengeli bir yel değirmeni, yerden en az 7 metre yükseklikte, ara kablolarla sabitlenmiş bir direğe kurulur. Ayrıca, aynı derecede önemli bir düğüm, bir akümülatör, kapasitesini veya aküsünü kaybetmiş eski bir araba olabilir. Ev yapımı bir rüzgar jeneratörünün çıkışını doğrudan aküye bağlamak mümkün değildir, bu bir şarj rölesi aracılığıyla yapılmalıdır, kendiniz monte edebilir veya hazır olarak satın alabilirsiniz.

Rölenin çalışma prensibi şarjı kontrol etmek olup, şarj olması durumunda jeneratörü ve aküyü yük balastına çevirir, sistem sürekli şarjlı olmaya çalışarak aşırı şarjı önler ve jeneratörü yüksüz bırakmaz. . Yüksüz bir yel değirmeni oldukça güçlü bir şekilde yüksek hızlara çıkabilir ve üretilen potansiyel ile sargılardaki izolasyona zarar verebilir. Ek olarak, yüksek hızlar rüzgar jeneratörünün elemanlarının mekanik olarak tahrip olmasına neden olabilir. Sonraki, ev aletlerini bağlamak için 12 ila volt 50 Hz arasında bir voltaj dönüştürücüdür.

Burada ev yapımı bir yel değirmeni kurmak için en basit fikirleri sağladık. Gördüğünüz gibi, bir çocuk bile bazı cihaz modellerini kolayca yapabilir. Başka birçok ev yapımı seçenek var, ancak yüksek bir çıkış voltajı elde etmek için mıknatıs jeneratörleri gibi karmaşık mekanizmalar kullanmanız gerekiyor. Aksi takdirde, amacına uygun çalışacak ve kullanılacak bir rüzgar jeneratörü yapmak istiyorsanız, tarafımızdan verilen talimatları izleyin!

Ev yapımı bir yel değirmeni inşa etmek için 7 fikir
Evde kendi elinizle bir rüzgar jeneratörü nasıl yapılacağına dair fikirler. Ev yapımı yel değirmenlerinin fotoğrafları, diyagramları ve çizimleri. Bir rüzgar jeneratörü montajı hakkında video eğitimleri.

Ev tipi rüzgar çiftlikleri, elektrik üretmenin bağımsız bir alternatif yoludur.

Bölgede en az 4 m/s rüzgar olması koşuluyla, bu tür ekipmanların kurulumu elektrik maliyetini önemli ölçüde azaltabilir.

Ve rüzgar hızı ne kadar yüksek olursa, cihaz tarafından o kadar fazla enerji üretilir.

Bu makale, rüzgar türbini kanatlarını kendi elinizle yapmak için adım adım bir planı ele alacaktır.

rüzgar çiftlikleri

Rüzgar türbinleri için, sınıflandırılması için temel özelliklerin bulunduğu birçok tasarım seçeneği vardır:

• dönme ekseninin konumu: dikey ve yatay,
• bıçak sayısı: daha sık 1'den 6'ya kadar, ancak çok sayıda seçenek var,
• döner bıçak tipi: kanat veya yelken şeklinde,
• bıçak malzemesi: ahşap, alüminyum, PVC,
• helisel tekerlek tasarımı: sabit veya değişken hatveli.

Bir rüzgar jeneratörünün üretkenliği büyük ölçüde kanatlara bağlıdır: boyutlarının ve sayısının ne kadar doğru hesaplandığına ve üretim malzemesinin iyi seçilip seçilmediğine.

Bıçakları kendi elinizle yapmak zor değil, ancak çalışmaya başlamadan önce bazı gerçekleri incelemeniz gerekiyor:

1. Kanatlar ne kadar uzun olursa, en zayıf olanı bile rüzgarı hareket ettirmek o kadar kolay olur. Bununla birlikte, daha uzun bir uzunluk, rüzgar çarkının dönüş hızını yavaşlatacaktır.
2. Rüzgar çarkının hassasiyeti, kanat sayısından da etkilenir: ne kadar çok olursa, dönüşü başlatmak o kadar kolay olur. Aynı zamanda, güç ve hız göstergeleri azalacaktır, bu da böyle bir cihazın elektrik üretmek için uygun olmadığı, ancak kaldırma işi için mükemmel olduğu anlamına gelir.
3. Cihazdan yayılan gürültü seviyesi rüzgar çarkının çapına ve dönüş hızına bağlıdır. Konut binalarının yakınında bir rüzgar türbini kurarken bu dikkate alınmalıdır.
4. Yer seviyesinden mümkün olduğunca yükseğe (optimal olarak 6 ila 15 m) bir yel değirmeni kurarak rüzgardan daha fazla enerji elde edilebilir. Bu nedenle, kurulum genellikle bir binanın çatısında veya yüksek bir direk üzerinde gerçekleşir.

Bitmiş rüzgar türbini kanatları

Bir varilden bir kantinin yapılması için talimatlar bir sonraki makalemizde yer almaktadır.

Aşamalarda bıçak oluşturma

Bıçakları kendiniz tasarlarken aşağıdakileri göz önünde bulundurun:

1. İlk önce bıçağın şekline karar vermelisin. Bir ev tipi yatay rüzgar jeneratörü için kanat şekli daha başarılı kabul edilir. Yapısı gereği daha az aerodinamik sürtünmeye sahiptir. Bu etki, elemanın dış ve iç yüzey alanlarındaki farklılık nedeniyle oluşur ve bu nedenle kenarlarda hava basıncı farkı vardır. Yelken şekli daha fazla sürtünmeye sahiptir ve bu nedenle daha az verimlidir.

Farklı kanat modellerinde rüzgar direnci böyle görünür

• Ardından, bıçak sayısına karar vermeniz gerekir. Sürekli rüzgarın olduğu alanlar için yüksek hızlı rüzgar türbinleri kullanılabilir. Bu tür cihazlar için maksimum motor dönüşü için bıçak yeterlidir.Böyle bir cihazı sakin bir alanda kullanırken, etkisiz olacaktır ve sakin havalarda boşta duracaktır. Üç kanatlı rüzgar türbinlerinin bir diğer dezavantajı, helikopter sesi gibi gelen yüksek gürültü seviyesidir. Bu kurulum, yoğun nüfuslu evlerin yakınında önerilmez.

Zayıf ve orta rüzgarlı enlemlerimiz için, beş ve altı kanatlı yel değirmenleri daha uygundur, bu da onların zayıf bir rüzgar akışını yakalamalarına ve kararlı motor çalışmasını sürdürmelerine olanak tanır.

• Rüzgar cihazının gücünün hesaplanması. Güç doğrudan hava durumuna ve rüzgar hareketine bağlı olacağından, kesin rakamı hesaplamak imkansızdır. Ancak rüzgar çarkının çapı ile kanat sayısı ve ekipmanın gücü arasında doğrudan bir ilişki vardır.

Veriler ortalama 4 m/s rüzgar hızı için verilmiştir (büyütmek için resme tıklayın)

Tablodaki verilerle ilgilendikten ve ilişkiyi anladıktan sonra, gelecekteki tasarımın gücünü etkilemek için doğru vidalı çarkın oluşturulmasını kullanabilirsiniz.

• Bıçakları oluşturmak için malzeme seçimi. Bıçak oluşturmak için malzeme seçimi oldukça geniştir: PVC, fiberglas, alüminyum vb. Ancak, her birinin artıları ve eksileri vardır. Malzeme seçimi üzerinde daha ayrıntılı olarak duralım.

Fiberglas rüzgar türbini kanatları

PVC boru bıçakları

Boruların doğru boyut ve kalınlığını seçerek, ortaya çıkan tekerlek yüksek mukavemet ve verimliliğe sahip olacaktır. Güçlü rüzgar esintileri ile yetersiz kalınlıktaki plastiğin yüke dayanamayacağı ve küçük parçalara ayrılabileceği akılda tutulmalıdır.

Tasarımı güvence altına almak için bıçakların uzunluğunu azaltmak ve sayılarını 6'ya çıkarmak daha iyidir. Bu kadar çok parça elde etmek için bir boru yeterlidir.

Bir bıçak oluşturmak için, minimum duvar kalınlığı 4 mm ve çapı mm olan bir boru almanız ve hazır bir şablon ve bir işaretleyici kullanarak gelecekteki elemanları işaretlemeniz gerekir.

Bağımsız hesaplamalarda hatalardan kaçınmak için İnternette kolayca bulunabilen hazır bir şablon kullanmak daha iyidir. Çünkü bu konuda özel bilgi olmadan yapamazsınız.

Boruyu kestikten sonra ortaya çıkan elemanlar zımparalanmalı ve kenarlarından yuvarlatılmalıdır. Bıçakları bağlamak için, yeterli kalınlık ve mukavemete sahip ev yapımı bir çelik montaj yapılır.

alüminyum bıçaklar

Böyle bir bıçak daha güçlü ve daha ağırdır, bu da pervaneyi tutan tüm yapının daha büyük ve kararlı olması gerektiği anlamına gelir. Tekerleğin müteakip balansı da daha fazla dikkatle ele alınmalıdır.

Altı kanatlı bir tekerlek için standart bir alüminyum elemanın çizimi

Sunulan şablona göre, daha fazla sabitleme için içlerine dişli burçların kaynaklanması gereken bir alüminyum levhadan 6 özdeş eleman kesilir.

Bıçaklar üzerinde hazırlanan burçlara bağlanacak olan bağlantı düğümüne saplamalar kaynaklanmalıdır.

Böyle bir bıçağın aerodinamik özelliklerini iyileştirmek için doğru şeklin verilmesi gerekir. Bunu yapmak için, kaydırma ekseni ile iş parçasının uzunlamasına ekseni arasında 10 derecelik bir açı oluşacak şekilde sığ bir oluğa yuvarlanmalıdır.

fiberglas bıçaklar

Bu malzemenin avantajı, toplamda aerodinamik özelliklerle birlikte optimum ağırlık ve güç oranıdır. Ancak fiberglas ile çalışmak özel beceri ve büyük profesyonellik gerektirir, bu nedenle evde böyle bir ürün yaratmak zordur.

fiberglas bıçaklar

Bir rüzgar çarkının kendi kendine montajı için en uygun malzemenin bir PVC boru olduğu sonucuna varılabilir. Güç, hafiflik ve iyi aerodinamik özellikleri birleştirir. Ayrıca, bu çok uygun fiyatlı bir malzemedir ve yeni başlayanlar bile işle başa çıkacaktır.

Kendi elinizle bir rüzgar jeneratörü için bıçaklar nasıl yapılır
Ev tipi rüzgar çiftlikleri, elektrik üretmenin bağımsız bir alternatif yoludur. Bu tür ekipmanların kurulumu, elektrik maliyetini önemli ölçüde azaltabilir. Bu makale, rüzgar türbini kanatlarını kendi elinizle yapmak için adım adım bir planı ele alacaktır.

Birçok teknik cihaz, her zaman bir pervane veya başka bir şekilde adlandırıldığı gibi bir pervane gerektirir. Farklı hedefler vardır ve her biri için belirli bir teknoloji ve strateji seçilmelidir. Kendi elinizle bir pervane ile rüzgar gülü nasıl yapacağınızla ilgileniyorsanız, bu makale özellikle sizin için.

Hangi malzeme seçilir

Vidanın neyden yapılacağı, diğer amaçlarına bağlı olarak seçilmelidir. Örneğin, sağlam çubuklar, güçlü motorlar (yaklaşık hp) için tasarlanmış pervaneler yapmak için idealdir.

Kendinizi deneyimli bir usta olarak görüyorsanız, çok sayıda katmana sahip boş bir hava kontrplak sizin için uygundur. Ancak sevenler bununla başlamamalıdır, çünkü bu örnek çok kırılgandır ve tümsekler oluşturabilir.

Talimat

Peki, kendi elinizle bir pervane nasıl yapılır? Bir pervane oluşturma süreci şöyle görünür:

1. İlk önce şablonlar üzerinde çalışmanız gerekir, yani: üst için 1 şablon, yanlar için 1 ve profilde 12 bıçak şablonu.
2. Boş vidayı dört taraftaki boyutlara göre planlayın ve yan görünüm şablonunun konturları olan eksen çizgilerini çizin.
3. Fazla ahşabı çıkarın. İlk önce bunu bir balta ile, ardından bir planya ve törpü ile yapın.
4. Şimdi bıçak şablonunu iş parçasının üzerine koyun ve manşonun ortasındaki bir çiviyle bir süre güçlendirin, ardından bir kurşun kalemle daire içine alın.
5. Şablonu ° döndürün ve ikinci bıçağı daire içine alın. Fazla ahşap, ince dişli bir testere ile çıkarılabilir. Bu iş dikkatli yapılmalı ve acele edilmemelidir.
6. Acele etmeden ahşabı çıkarın, küçük ve kısa kesimler yapın.
7. Vida, kızakta bir kontrol ile bir planya ve bir törpü yardımıyla hazır hale getirilmelidir.
8. Bir kızak yapmak için, aynı uzunlukta bir vida ile aynı uzunlukta bir tahta aramanız ve ayrıca şablonları yüklemek için kalınlığının 2 cm'lik çapraz kesimler yapmasına izin vermeniz gerekir. Kızak merkezi çubuğunun üretimi için masif ahşap gereklidir. Ve çapı, vida göbeğindeki deliğin çapı ile aynı olmalıdır. Çubuk, kızak yüzeyine 90°'lik bir açıyla yapıştırılmalıdır.
9. Vidayı takın ve bıçakların profil şablonlarına uyması için ne kadar ahşabın kesilmesi gerektiğini görün.
10. Vidanın alt yüzeyi şablonlara uymaya başlar başlamaz üst yüzeyi bitirmeye başlayabilirsiniz. Elde edilen vidanın kalitesi buna bağlı olduğu için bu işlem çok önemlidir.

Yeni başlayanlar için, bıçakların boyutlarının eşleşmemesi nadir değildir. Örneğin, biri diğerinden daha ince çıktı. Ancak doğru pervaneyi yapmak için diğer kanadın kalınlığını azaltarak eşit boyutlarını elde etmeniz gerekecek. Aksi takdirde vida balans yapmayacaktır. Küçük hatalar kolayca düzeltilebilir. Örneğin, küçük cam elyafı parçalarını yapıştırın veya epoksi ile karıştırılmış küçük talaşla yağlayın.

pervane dengesi

Halihazırda yapılmış bir vidanın dengelenmesi gerekir. Yani, bıçakların ağırlığının eşleşmesini sağlamak için. Aksi takdirde, vida döndüğünde sallanma meydana gelir ve ciddi sonuçlara yol açar - cihazınızın en önemli bileşenlerinin tümü tahrip olur.

Ancak pratikte, pervane yapmayı merak etmeyen yetenekli ustalar için nadir değildir, bıçakların ağırlığı değişir. Ve bu, üretimdeki tüm nüanslarla bile! Bunun birçok açıklaması vardır: vidanın yapıldığı çubuğun çeşitli bileşenlerinin farklı özgül ağırlıkları, farklı katman yoğunlukları ve diğer birçok neden.

Ancak bu durumdan bir çıkış yolu var. Pervane kanatlarını ağırlıkça ayarlamak gerekir. Doğru, bir "ama" var.

En sonunda

Peki doğru pervaneyi nasıl yaparsınız? Hiçbir durumda ahşabı daha ağır bir bıçaktan planlamamalısınız. Tam tersi - kurşunu perçinleyerek daha küçük bıçağı daha ağır hale getirmeniz gerekir.

Yani balans sırasında pervane hareket etmezse pervane nasıl yapılır sorusunun cevabı hazırdır. Tüm kişisel güvenlik önlemlerine uymanızı şiddetle tavsiye ederiz. Bir pervane, her şeyden önce, kendi ekseni etrafında hızla dönen bir nesnedir, bu da potansiyel olarak tehlikeli olabileceği anlamına gelir. Bir pervanenin nasıl yapıldığını anlamaya çalışıyorsanız, güvenlik kurallarına uyun.

.

Yaz sıcaklarıyla baş etmek için vantilatör yapmak isteyen adam elindeki malzemeleri böyle değerlendirdi.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

..

.

.