Süs Köpeği Evde Beslemek Günahmı

Müslüman vatandaşlar evde köpek beslemek dinimize göre uygun olup olmadığını araştırıyor. Evde köpek beslemek neden günah ve evde köpek beslemek günah mı merak ediliyor. Detaylar funduszeue.info'da. Evde köpek beslemek günah mı? Evde köpek beslemek dinimizce uygun mudur? Evde köpek beslemek neden günahtır? sorularına yanıt aranıyor. Evde köpek beslemek günah mı? Evde köpek beslemek dinimizce uygun mudur? Evde köpek beslemek neden günahtır? Detaylar haberimizdedir…

Gerek evcilliği ve sıcak kanlılığı, gerekse bazı özel kabiliyetleri sebebiyle insanoğlunun yeryüzünde en çok yararlandığı hayvanlar arasında yer alan köpek, dinî literatürde daha çok salya ve artığının necis olup olmadığı ve ağzını soktuğu suyun dinî hükmü, ev içinde beslenmesi, avcılık ve bekçilikte kullanılması, akde konu edilmesinin cevazı, başkalarına verdiği zarardan sahibinin sorumluluğu gibi açılardan ele alınmış, konuyla ilgili verilen hükümlerde ağırlıklı olarak içinde bulunulan dönemin şartları, kültür ve tecrübe birikimi etkili olmuştur.

Kur'an'da bütün iyi ve temiz şeylerin helâl kılındığı ifade edildikten sonra eğitilmiş avcı hayvanlar kullanılarak yakalanan avların da helâl olduğu açıklanmıştır (el-Mâide 5/4). Bu son açıklama, köpeğin avcı hayvan olarak kullanılmasının câiz oluşunda fakihlerin görüş birliği içinde bulunmasının mesnedini teşkil etse de (köpeğin avcı hayvan olarak tuttuğunun yenebilmesi için aranan şartlar hakkında bk. AV) köpekle ilgili diğer fıkhî tartışmalara doğrudan kaynaklık etmez. Fıkhî görüş ve tartışmalar genelde, hemen bütün sahih hadis mecmualarında yer alan konuyla ilgili hadislere dayanmakta, hadislerde getirilen izin, kayıt ve uyarılar da Kitâb-ı Mukaddes'le, Sâmî gelenekle ve Hicaz Arapları'nın bu konudaki kültür ve telakkileriyle belli bir bütünlük arzetmektedir.

Köpekle ilgili olarak özellikle günümüzü daha yakından ilgilendiren bir diğer fıkhî tartışma köpeğin evde beslenmesinin câiz olup olmadığı hususundadır. Hz. Peygamber döneminde bazı sahâbîlerin evlerinde kanarya, serçe, güvercin gibi hayvanlar beslediği ve bunun Resûl-i Ekrem tarafından teşvik edildiği bilinmektedir (Buhârî, "Edeb", 81, ; Müslim, " dâb", 30; Heysemî, IV, 67). Bu rivayetlerden hayvan hakları ihlâl edilmediği, çevre için rahatsızlık ve kirlilik teşkil etmediği sürece evde hayvan beslemenin kural olarak câiz sayıldığı anlaşılmaktadır. Ancak evde köpek beslenmesinin fıkhî hükmü genel kurala göre kısmen farklı bir durum arzeder. Konuyla ilgili olarak Resûl-i Ekrem, ziraat veya hayvancılık faaliyeti ya da bekçilik veya av gibi bir sebep olmaksızın köpek besleyen kimsenin çeşitli iyi davranışlarından elde edeceği sevap ve mükâfattan her gün bir miktar eksileceğini bildirmiş (Buhârî, "?ars_ ve'l-müzâra?a", 3, "?ebâ?i?", 6; Müslim, "Müsâ?at", ), içinde köpek bulunan eve meleklerin girmeyeceğini ifade etmiştir (Buhârî, "Bed?ü'l-?al?", 7, 17; Müslim, "Libâs", ). Gerek bu hadislerden gerekse köpeğin artığının necisliğiyle ilgili hadislerden hareketle fakihler, avlanmanın yanı sıra ihtiyaç duyulan diğer alanlarda kullanılmak üzere köpek beslenmesinin câiz olduğunu, ihtiyaç olmadığı durumlarda evde köpek beslenmesinin câiz sayılmadığını söylerler. İslâm dini çevreyi, tabii güzellikleri korumayı, hayvanlar da dahil bütün canlılara karşı merhametle davranmayı emretmiş, hayvanlara eziyet edilmesini, onların boş yere öldürülmesini yasaklamıştır. Bir ara köpeklerin Hz. Peygamber'in emriyle veya bilgisi dahilinde öldürüldüğüne dair rivayetler de (Buhârî, "Bed?ü'l-?al?", 17; Müslim, "?ahâret", 93, "Müsâ?at", ) bu rivayetlerin bir kısmında bazı köpeklerin istisna edildiği veya öldürülmelerinin daha sonra yasaklandığı şeklindeki ifadelerden de anlaşılacağı üzere saldırgan ve kuduz köpeklerle ilgili olmalıdır. Müslümanların kültür tarihinde geliri aç kalan hayvanları doyurmaya tahsis edilmiş vakıf örnekleri vardır (bk. HAYVAN). Ancak İslâm dini insan sağlığına, temizliğe ve koruyucu hekimliğe de ayrı bir önem vermiştir. Köpeğin ihtiyaç halinde beslenmesine izin verilmesi, fakat ev içinde süs hayvanı olarak beslenmesinin hoş karşılanmaması bu anlayışın sonucu olmalıdır.

Bir hadiste hayvanların vereceği zararların tazmininin gerekmeyeceği genel bir ilke olarak zikredilmiş (Buhârî, "Diyât", ; Müslim, "?udûd", ), bir başka hadiste de hayvanların yolda ve kalabalık yerlerde vereceği zararın sahipleri tarafından tazmin edileceği belirtilmiştir (Şevkânî, V, ). Gerek hadisler gerekse sorumluluk hukukunun genel kuralları, saldırgan köpek gibi yarı vahşi hayvanların vereceği zararın tazmini konusunda fakihlerin hareket noktası olmuştur. Hanefî, Mâlikî ve Zâhiriyye fakihleri kusura dayanan sübjektif sorumluluktan yana olup sahip ve bakıcısının tesebbübü, açık kusuru ve ihmali bulunmadıkça köpeğin verdiği zarardan onların sorumlu tutulmayacağı görüşündedir. Köpeğinin saldırganlığını bildiği ve bu konuda uyarıldığı halde onu barındırmakta/beslemekte ısrar etmek açık kusur sayılır. Şâfiî, Hanbelî ve Şîa fakihleri ise kusursuz sorumluluk eğiliminde olup sahibinin kural olarak köpeğinin verdiği zarardan sorumlu tutulacağını ve böyle bir hayvanı beslemekle tazmin sorumluluğunu üstlenmiş olacağını ileri sürerler. Ancak köpeğin bulunduğu yere izinsiz olarak veya köpeğin saldırganlığı bilinerek girilmişse sahibinin sorumluluğu kalkar. Tâbiînden Kadî Şüreyh'in ve Şa'bî'nin de bu yönde hüküm verdikleri rivayet edilir.

GündemYaşamHaberler

Dinimize göre evin içinde köpek beslemek caizmidir sorusunu Dr. Murat Kaya anlatıyor

Ebû Hüreyre(r.a) şöyle buyurmuştur: Rasûlullah Efendimiz(s.a.v) şöyle buyurdular:

“İçinizden birinin kabından köpek (ağzını sokup bir şey) içerse o kabı yedi kere yıkasın!”(Buhârî, Vudû’, 33)

BU HADİSTEN NE ANLAMALIYIZ?

Allah Rasûlü(s.a.v)Efendimiz diğer hadislerinde şöyle buyurmuşlardır:

“Köpek birinizin kabından diliyle su içerse, onu döksün ve kabı yedi defa yıkasın!”(Müslim, Tahâre, 89)

“Köpek dilini sokarak bir şey yiyip içtiği zaman, sizden herhangi birinizin kabının temizliği, birincisi toprak ile olmak üzere, o kabı yedi defa yıkamasıdır.”(Müslim, Tahâre, 91)

Toprak temizleyicidir. Mikrop öldürücü ilâçların çoğu da toprak mikroplarından elde edilir. Öyle anlaşılıyor ki bu hadîs-i şerîf de Allah Rasûlü(s.a.v)Efendimiz’in mûcizevî beyanlarından biridir.

Bu hadîs-i şerîfler, Şâfiîler’in delillerindendir. Hanefîler’e göre ise bu hüküm, üç defa yıkama emriyle neshedilmiş, kaldırılmıştır.

CEBRAİLİN PEYGAMBERİMİZİN EVNE GİRMEMESİNİN NEDENİ

Rasûlullah Efendimiz(s.a.v) şöyle buyururlar:

“İçinde köpek ve canlı resmi bulunan eve melekler girmez!”(Buhârî, Bed’ü’l-Halk, 7)

Hz. Âişe(r.a) şöyle anlatır:

Cebrâîl(a.s), Rasûlullâh(s.a.v)Efendimiz’e belli bir saatte geleceğini vaad etmişti. Vakit gelmiş, fakat Cebrâîl(a.s) gelmemişti. Allah Rasûlü (s.a.v) elinde bulunan sopayı yere attılar ve:

“Allâh da rasûlleri de vaadlerinden caymazlar!” buyurdular.

Sonra etrâfa bakınmaya başladılar. Bir de ne görsünler; sedirin altında bir köpek yavrusu! Bunun üzerine:

“−Ey Âişe! Bu yavru buraya ne zaman girdi?” diye seslendiler.

Ben de:

“−Allâh’a yemîn ederim ki bilmiyorum.” dedim.

Emir verdiler, köpek yavrusu evden çıkarıldı. Cebrâîl(a.s) da hemen geldi.

Rasûlullâh Efendimiz(s.a.v):

“–Bana söz verdin, ben de bekledim ama gelmedin.” dediler.

Cebrâîl(a.s):

“–Gelmemi, evinizdeki köpek engelledi. Biz melekler, içinde köpek ve sûret bulunan eve girmeyiz.” cevabını verdi. (Müslim, Libâs 81, Ayrıca bkz. Buhârî, Bed’ü’l-halk 7, Libâs 94; İbn-i Mâce, Libâs 44)

Bu rivayetlerden evin içinde köpek beslemenin doğru olmadığı anlaşılıyor. Zira köpeğin nefesi ve salyası necistir. Nitekim köpeklerin salyalarından, tüylerinden ve hattâ nefeslerinden çeşitli bulaşıcı hastalıkların husûle geldiği, artık günümüzde şüphe götürmez bir ilmî gerçektir. Üstelik bunlar, ilmin bugünkü ulaştığı noktada tespit edebildiği gerçeklerdir. İslâm’ın bu husustaki ölçülerinin henüz bilinmeyen kim bilir daha nice hikmetleri bulunmaktadır.

Hadîs-i şerîfte buyrulduğu gibi eve tesâdüfen girmiş olan bir köpek yavrusu sebebiyle Cebrâîl(a.s), Nebiyy-i Ekrem(s.a.v)Efendimiz’in yanına gelmemiştir. Bir de hiçbir sebep yokken irâdî olarak içinde köpek beslenen evlerin hâlini düşünmek gerekir! Zira Rasûl-i Ekrem Efendimiz’in, Hz. Âişe’ye:

“–Bu köpek yavrusu buraya ne zaman girdi?” diye sorması ve onun da:

“–Vallâhi bilmiyorum.” diye yemin ederek cevap vermesi de gösteriyor ki, bir müslümanın evinde bile bile köpek bulundurması söz konusu olamaz. Bu hâdise de, sebepsiz değil, mü’minler için bir hükmün zâhir olması hikmetine binâen vukû bulmuştur.

Ancak avcılık, çobanlık ve bağ-bahçe bekçiliği gibi vazîfeler için -evin dışında olmak kaydıyla- köpek beslenmesine müsâade edilmiştir. Zira bu, bir ihtiyâcı karşılamaktadır.

Köpeğin eve alınmaması, ona karşı menfî (olumsuz) bir tavır takınmayı da gerektirmez. Yâni köpeklerin aç bırakılması veya onlara kötü muâmele edilmesi söz konusu olamaz. Bilakis İslâm, merhameti bütün mahlûkâta şâmil bir sûrette telkin ettiği için, köpeklerin de hayatlarının korunmasını, diğer mahlûkât gibi onlara da şefkat ve merhametle muâmele edilmesini emretmiştir.

Nitekim bir hadîs-i şerîfte, susuzluktan ölmek üzere olan bir köpeğe su veren günahkâr bir kadının Cennetlik olduğu haber verilmiştir. (Buhârî, Enbiyâ 54; Müslim, Selâm )

Târihimizde de mahlûkâta merhamet duygusunun müesseseleşerek çeşitli vakıflar kurulduğu ve bu vakıfların şefkat elinin, himâyeye muhtaç hayvânâta kadar uzandığı, mâlum ve meşhurdur.

Dolayısıyla mühim olan, köpek besleme husûsunda da İslâm’ın belirlemiş olduğu meşrûiyet sınırlarına riâyet etmektir.

Kedi ise evcil bir hayvandır; onun evde bulunmasında mahzur yoktur.

İslam ve İhsan

GÜNDELİK hayattaki birçok konu bazen din engeline takılabiliyor. Bunlardan biri de evcil hayvanlar Adı üstünde evcilleştirilmiş ve evde beslemeye uygun olarak nitelendirilen bu hayvanları evde beslemenin temizlik kuralları açısından İslam dinine aykırı görüşünü savunan din adamları bu nedenle zaman zaman hayvanseverlerle de çatışabiliyor.
Son olarak İstanbul’da yaşayan Dr. Zuhal Eşmen’in Doberman cinsi köpeğinin eşi tarafından “abdest bozduğu” gerekçesiyle başka bir aileye verildiği haberleri gazetelerde yer alınca tartışma yeniden alevlendi.
“Köpek giren eve melek girmez” diyenlerle, mezhebe göre değişir diyenler, “Hayvanları korumayı bilmeyen toplum nasıl adam olur?” diyenlerle karşı karşıya, bugünün polemiğinde

Gülin YILDIRIMKAYA
[email protected]

Peygamber Efendimizin kucağında uyuyan bir kediyi rahatsız etmemek için, üzerindeki parçayı kestiği anlatılırken, “Evde hayvan beslemek günah” gibi düşüncelerin yaygınlaşması neden?

Çevre ve Sokak Hayvanları Derneği Başkanı Fatma BALKANLI:

EVDE hayvan beslemenin günah olduğu ve günah diye evde beslenen hayvanın da sokağa atılması gibi düşünceler çok yanlıştır ve insanlık dışıdır. İnsan olmak, bir şeyleri toparlamak, bir şeylere sahip çıkmak, koruyup kollamak demektir. Bireysel olarak hayvanlardan daha güçlüyüz, o nedenle de onları koruyup kollamamız ve doğada her şeyi paylaşarak, birlikte yaşamamız gerekiyor. Bazı din görevlileri, “Eve köpek girerse, melek girmez” diyorlar. O zaman melekler hiçbir zaman hiçbir yerde olmamalı, giremiyor olmalı. Aydın ve konusunda iyi eğitim almış din bilginleri buna dur demeliler. Bizim dinimiz “Karıncayı bile incitmeyin” diyor. Ben hayvanları korumayı annemin dediği “Karıncanın üzerine bile basma” demesiyle öğrendim. Çocuklarımıza bu merhameti verirsek toplumda bu gibi olayları engellemiş olacağız. Peygamber Efendimizin kucağında uyuyan bir kediyi rahatsız etmemek için, üzerindeki parçayı kestiği anlatılırken, “Evde hayvan beslemek günah” gibi düşüncelerin yaygınlaşması neden?


‘Sağlık endişesi ile günahtı, artık her şeyin ilacı var’

Türkiye Hayvanları Koruma Derneği Başkanı Birgül RONA:

BİR mezhepteki insanlar, “Köpek mundardır” diye belirlemişler. Evde köpek beslemenin ya da kedi beslemenin günümüzde artık hiçbir sakıncası yok. Eskiden hayvanlarda parazitler oluşurdu, şimdi bu parazitlere karşı tabletler, iğneler var. Bunları da evinde hayvan besleyen, biraz uygarlık düzeyine erişmiş kişiler biliyorlar. Aydan aya veya üç aydan üç aya bu tabletlerden yararlanıyorlar. Köpeklerin sağlık sorunu saçacağı yönündeki tehlikeyi bertaraf ediyorlar. Bu parazitler köpeğin mundar olmasının sebebi olarak görülüyor. Bu ilaçlarla da bu sorun ortadan kalkmış oluyor. Dinimiz sağlığa hassasiyet gösteriyor. Ama evcil hayvanlarda böyle bir durum yok çünkü her şeyin ilacı mevcut. Bir köpeğin evden uzaklaştırılması çok saçma, etiğe aykırı. Evde hayvan beslemenin günah olduğuna inanmıyorum. Genelde kişilerin canını acıtmak için hayvanını kullanıyorlar ve dini sebepleri gerekçe gösteriyorlar. Esas bu günah.

‘Bazı mezheplerde günahtır ve abdest bozar, bazılarında ise böyle bir şey yok’

Şafii mezhebinde evde köpek beslemek abdest bozar ve günahtır. Şafiiler köpeğin değdiği yerleri keserler. Sünnilik ya da Hanefilikte ise böyle bir kural yoktur.

İlahiyatçı - Yazar Prof. Beyza BİLGİN:

MÜSLÜMANLIĞIN Şafii mezhebine göre kişinin eteğine ya da üzerindeki herhangi bir şeye değse bile evde köpek beslemek abdest bozar. Hanefilikte ya da Sünnilikle kural böyle değil ama Şafiimezhebinde kural böyledir. Şafiimezhebine mensup olan kişiler için evde köpek beslemek günahtır. Eşler arasında da bazen bu meseleyle ilgili sorunlar funduszeue.info, bir kadının çok sevdiği köpeği abdest bozuyor diye eşi tarafından evden atılıyor. Kadına da şunu sormak lazımbu olayda: Eşinin mezhebini bilmiyor muydu da köpeği eve almış? Mezhebe göre evcil hayvan besleyip beslememe konusu değişiyor. Bunlar Kuran-ı Kerim’de yazılmayan şeyler değildir. “Allah böyle söyledi” diye de bir şey yoktur ama insanların kendi yargılarıdır. “Evde köpek istemiyorum” diyen kişilere de kızamayız, kendi görüşleridir, öyle düşünüyorlardır, saygı duymak gerekmektedir. Ev halkı ortak noktada buluşmalıdır. Biri “Köpek sadece balkonda dursun” diyebilir. Ortak alanda yaşanıyorsa, ortak kararlarla çözmeleri gerekir. Ama genel olarak Şafii mezhebinde vde köpek beslemek günahtır, diğer mezheplerde böyle bir şey yoktur. Şafiilerde köpeğin değdiği yerleri keserler. “Tahir efendi bana kelp (köpek) demiş/İltifatı bu sözde zahirdir/Maliki mezhebim benim zira/İtikadımca kelp tahirdir” diye bir dörtlük vardır. Bu dörtlükle de bu konuyu açıklayabiliriz.

‘Evde köpek beslenemez bahçede serbesttir’

İlahiyatçı/ Araştırmacı Yazar İsmail NACAR:

İSLAM dininde prensip olarak Allah’ın yarattığı bir tabii denge vardır. Allah, yaratılış çerçevesinde tüm yarattıklarına, “Tavrınızı belirleyin” der. Evcil hayvan besleme konusu da tarih boyunca tartışılmıştır. Köpek biliyorsunuz yaratılış açısından bir kuş gibi değildir. Bir evi ya da bir koyun sürüsünü korumak
için köpekler kullanılmıştır ama bunu da İslamiyet belirli bir mesafede tutmuştur. Mesela bir bayram günü oluyor, evinize köpeğiyle gelenler de olabiliyor. Köpek de odanın baş köşesine geçiriliyor. Birçok kişinin köpek konusunda hassasiyeti var. Evlerde zaman zaman namaz kılınıyor. Namazın temiz bir ortamda kılınması gerekiyor.
Köpeklerde de her zaman temizliğe özen gösterilmiyor. Bu nedenle evde köpek olması uygun olmaz. Köpekleri yatak odamıza taşıyamayız. Bahçemizde besleyebiliriz, onlar için özel yerler oluşturabiliriz. Anadolu’da da böyledir, köpekler insanların oturduğu eve girmezler. Eve girmelerine müsaade edilmez. Buna dikkat etmek lazım.
Temizlik konusundaki hassasiyetten dolayı mümkün olduğunca eve girmemesi sağlanmalıdır. Ama bahçede durmasında bir sakınca yoktur.

‘Köpeğin olduğu eve rahmet melekleri gelmez’

İlahiyatçı - Yazar Mehmet PAKSU:

PEYGAMBERİMİZ hayvanlar konusunda bir yasaklama getirmemiş. Peygamberimizin devesi de vardı, eşeği de vardı, evinde bir kuşu vardı. Peygamberimizin hayvanlara karşı aşırı bir şefkati vardı. Ancak köpek konusunda bir problem var. Hadislerde bu konuda uyarıcı bilgiler var. Köpeğin özellikle de salyasının insanın üzerine
bulaşınca onu temizlemesi gerektiği hadislerde belirtilmiştir. Peygamberimizin bu konuda köpek olan yere meleklerin girmeyeceği, köpeğin ağzının kötü kokmasından dolayı, evde besleme konusunda bir uyarısı da vardır. Buna göre keyfi olarak evlerde köpek beslenemiyor. Bunun dışında çoban köpeği, bekçi köpeği evin dışında beslenebilir. Keyfi olarak köpek beslendiğinde bunun insanın sağlığına zarar verebileceğini ve bir de rahmet meleklerinin köpeğin olduğu yere gelmeyeceğine dair hadisler var, Peygamberimizin uyarıları var. Büyüklerimiz de bunu bildikleri için özellikle namaz kılınan eve köpek almıyorlar. Köpeğin kendisi temizdir ama salyası temiz değil. Salya yıkanmadan namaz kılınmaz. İnsanın üzerine bulaşırsa yıkanması gerekiyor. Köpeğin ağzının kötü
kokusundan melekler rahatsız oluyor. Yoksa Peygamberimiz ayakkabısını kuyuya sokup o sayede su çıkarıp, susuzluktan ölmek üzere olan bir köpeğe su veren kişiye cennetlik diyor. Bir kediyi işkenceyle öldüren kişilere cehennemlik diyor. Ama sonuç olarak köpeğin evde beslenmesi uygun olmuyor. Ev ortamında beslenmiyor.