T2a Ve Flair Hiperintens Odaklar Nedir

Onyedi yıllık deneyim sonrası MRG, günümüzde tanı , klinik-lezyon ilişkisini gösterebilmek, aktivasyonu ve klinik seyirdeki varyasyonları değerlendirebilmek ve tedavi monitorizasyonu amacıyla kullanılmaktadır.

MS için tipik denebilecek lezyonlar MRG’de beyaz cevher dağılımlı, özellikle yan ventriküller ile ventriküllerin frontal ve oksipital boynuzları çevresinde yer alan irregüler, artmış sinyal intensitesi gösteren lezyonlardır ( MS Plağı ). Çapları 0,5 ile 3 cm arasında değişiklik gösterir. Plaklar periventriküler yerleşim dışında sentrum semiovale, korpus kallosum, beyinsapı ve serebellumda da nadir olmayarak görülmektedir. İnfratentoryal lezyonlar başlıca serebellum beyaz cevheri, pedinküller ve 4. ventriküller çevresindedir. T2 ağırlıklı görüntülerdeki yüksek sinyal intensiteli lezyonlar (plaklar) T1 ağırlıklı görüntülerde düşük sinyal intensiteli bölgeler olarak gözlenir (Resim 1abc) (13, 15, 24a,b, 25, 27).

Lezyon dağılımı yönünden en sık raslanan lezyonlar periventriküler olup , trigona ve lateral ventriküllere komşu lezyonlar % 96 oranında , oksipital horn komşuluğunda % 83, frontal horn komşuluğunda % 73 sıklıktadır. Plaklar, 4. ventrikül tabanında % 60, 3. ventrikül çevresinde % 34 oranında görülmektedir. Ventriküllerden ayrı olarak görülen beyaz cevher tutulumu % 90 oranında ve en sık sentrum semiovalede iken, beyinsapı tutuluşu % 68, serebellar hemisferlere ait lezyon oranı % 49’dur. Buna karşın internal kapsül lezyonları % 11 ve bazal ganglion lezyonu % 25 olarak bildirilmektedir (Resim 2ab) (20).

MRG'de saptanabilen lezyonlar üç grupta ele alınabilir; 1-Küçük soliter lezyonlar (max. çap<10 mm), 2-Geniş soliter lezyonlar (çap>10 mm) ve 3-Konfluens gösteren, göreceli olarak geniş, muhtemelen iki veya daha çok lezyonun birleşmesinden ortaya çıkan düzensiz biçimli lezyonlar (min>5 mm) (23, 24a).

Horowitz ve ark. MS'li hastaların MRG'lerinde sıkça raslanan ovoid plaklara ilk işaret eden grup oldu (Resim 3). Klinik olarak kesin MS tanısı almış 59 hastanın % 89'unda uzun ekseni yan ventriküllere dik ovoid plakların görüldüğünü , bunun da patolojik olarak perivasküler demyelinizasyona, ''Dawson's fingers'' denk düşebileceğine dikkat çektiler (Resim 1c, 3) ).

MS 'te sıklıkla etkilenen yapılardan biri de korpus kallosumdur (Resim 4ab). Radyoloji literatüründe, MS'te korpus kallosum tutuluşu %55'e varan oranlarda bildirilmiştir (26a, 28a). Prospektif bir çalışmada, axial görüntüleme ile %45'inde lezyon gösterilememiş vakaların, sagital planda % 93 'ünde kalloso-septal birleşimde (Calloso-septal interface, CSI) fokal ya da konfluens gösteren lezyonların uzun TR/kısa TE imajları ile görüntülenebildiği rapor edilmiştir (7). CSI’de yer alan lezyonlar MS ile karışabilen diğer "periventriküler" hastalıklarda nadir görülmektedir (%2,4). Bu çalışmada korpus kallosum lezyonlarının MS'te sensitivitesi %93 ve spesifitesi %98 olarak kaydedilmiştir. CSI-Kalloso-septal birleşim yeri çok sayıda kısa penetran arterle iskemiden korunur. MS'te CSI 'de görülen intensite artışının ventriküler yüze de uzanan subepandimal venler boyunca ortaya çıkan perivasküler ödem ve lenfositik infiltrasyonla ilgili olduğu bildirilmiştir (7,1a).

MS'te lezyonların % kadarının gri cevheri etkilediği bildirilmiştir (28). Kronik vakalarda serebral atrofi, bazı ağır vakalarda ise bazal ganglionlar ve talamusta artmış demir birikimine bağlı olarak ortaya çıkabilen azalmış sinyal intensitesi görülmektedir (5,28).

Teknik açıdan MS plaklarının uzun TR (“repetition time”), TE (“echo time”) aralıklı, T2 ağırlıklı spin echo tekniği ile, beyinsapı incelemelerinin ise IR (“inversion recovery”) sekansları ile görüntülenmesinin hassasiyeti arttırdığı kabul edilmektedir (12,27,26b).

Klinik olarak kesin MS tanısı alan hastalarda MRG pozitifliği % oranına ulaşabildiğinden, MRG tanı aşamasının standart tetkiklerinden biri olarak rutine girmiştir (27). Ancak MRG'nin spesifik olmaması, tanının aşırı uca kayması (“over-evaluation”) kaygısını da her zaman beraberinde taşımaktadır. Bu nedenle çeşitli MRG kriterleri geliştirilmeye çalışılmıştır. Fazekas ve ark.,(6) lateral ventriküller komşuluğunda 3 mm’den büyük üçten fazla lezyon ya da infratentoryal lezyonlar ile lateral ventriküller komşuluğunda en az 6 mm. çaplı lezyonların varlığının MS için kuvvetle destekleyici olduğunu belirtmişlerdir.

Son olarak yaygın kabul gören Patty-University of British Columbia (UBC) (24b) kriterleri aşağıdaki özellikleri gerektirmektedir:

1. Lezyonlar 3 mm’den geniş çaplı olmalı.

2. Lezyonlar ağırlıkla beyaz cevherde bulunmalı.

3. Ovoid lezyonlar MS'i kuvvetle düşündürmeli.

4. 6 mm’den büyük lezyonlar MS'i kuvvetle düşündürmeli.

5. Beyinsapı lezyonları MS'i düşündürmeli.

6. Parasagital T2 ağırlıklı korpus kallosum lezyonları MS'i düşündürmeli.

7. En az üç adet, biri periventriküler ovoid, 6 mm'den büyük lezyon veya beyinsapı lezyonu olmalı.

MS plaklarının en önemli özelliği olan artmış sinyal intensitesinin tam olarak nedeni aydınlanmamıştır. Muhtemelen demyelinizasyondan çok, ödem, inflamasyon ve beyaz cevherde artmış su içeriğine ait olduğu düşünülmektedir (15,16). McDonald, MRG değişikliklerinden sorumlu MS lezyonunun vasküler endotelyumdaki değişikliklere bağlı olarak kan-beyin bariyeri bozukluğu ile başladığını, bunu vazojenik ödem ve demyelinizasyonun izlediğini belirtmektedir (16). Ortalama iki ay içinde kan-beyin bariyeri bütünlüğünün tekrar kurulduğu, bunu izleyerek haftada ödemin çözüldüğü ve yerini astrositik proliferasyonun aldığı düşünülmektedir.

Patolojik, ve elektrofizyolojik tetkiklerin de kanıtladığı gibi kan-beyin bariyeri zedelenmesi, ödem ve inflamasyona işaret eden gadolinium tutulumu gösteren lezyonlar MS 'te aktif dönemin takibinde MRG'yi en önemli araçlardan biri haline getirdi (17, 18).

Hastalığın seyrini yakın takip edebilmek, yeni tedavi yaklaşımlarını araştırabilmek amacıyla MRG'de hastalık aktivitesini değerlendirme kriterleri saptanmıştır (8). MRG-kanıtlı hastalık aktivitesi: 1-Yeni lezyonların ortaya çıkışı, 2-Varolan lezyonların kaybolması, 3-Gd-DTPA tutulumu, 4-Lezyon çapında artma ya da azalma. 5-Periventriküler lezyonların daha kronik lezyonlar olduğu, akut lezyonların daha çok korona radiata ve sentrum semiovale beyaz cevherinde yer aldığı belirtilmektedir. (Patty, D.W.; Personal Communication, MS Satellite Symposium, XVth World Neurology Congress, Vıctoria B.C., Sept. ).

Bu arada saptanan aktif lezyonların gidişi de çalışılmıştır. Patty ve ark.’nın yaptığı 20 aylık bir takip çalışmasında aktif plakların %59'unun küçülerek kaybolduğu, %25'inin aktivitesini sürdürdüğü, %16’sının konfluens gösterdiği dikkati çekmiştir (23, 24a).

Seri MRG takiplerinde; özellikle yeni tedavilere cevaplar araştırılıyorsa kısa TR SE sekanslarında gadolinium tutulumunun değerlendirilmesinin, uzun TR SE sekanslarından daha hassas olduğu bildirilmektedir (18).

Seri MRG takip çalışmalarından ortaya çıkan ilginç bir gözlem de klinik gidiş olarak farklı iki grup ; primer progresif ile sekonder progresif grupta MRG bulgularının da farklılık gösterebildiğidir (28b,29). Primer progresif olarak ilerleyen grupta MRG'de lezyon yükü daha az, yeni lezyonların görülmesi daha az, lezyonlar küçük ve kontrast madde (Gd-DTPA) tutmama özelliğinde iken; relaps ve remisyonla seyreden ya da sekonder progresif olarak değerlendirilen grupta lezyonlar da dinamik özellikte olup; kontrast madde tutan, büyük-yaygın yeni lezyonlar görülüyor ve dolayısıyla lezyon yükü daha fazla olarak ortaya çıkıyor (22, 24a, 28b, 29).

MRG'nin MS'de tanı ve takipteki katkıları yanında aşılması gereken kısıtlılıkları da vardır(30). Bunların başında optik sinir ve spinal korddaki lezyonların görüntülenmesindeki güçlükler gelmektedir (27). Optik nevtir (ON)’de MRG’nin pozitifliği %66 iken, VEP ile bu oran % 87'lere çıkabilmektedir (4,31). MRG ile ON’de asemptomatik lezyonların yakalanma oranı ise % 20 olarak verilmektedir (24, 27).

Spinal kordun değerlendirilmesi ise daha da zordur. MS 'e bağlı izole spinal kord sendromu olan hastalarla ilgili olarak yapılan çalışmalarda hastaların ancak %64'ünde servikal bölgede lezyon gösterilebilirken (Resim 6), bu oran torako-lumbar bölge için ancak %28 olarak verilebilmektedir (19). Hem ON (4) hem de spinal kord tutulumunun görüntülenebilmesi açısından Gd-DTPA 'ın da ek bir katkısı olmamaktadır (24ab).

MS'te MRG’yi artan oranda kullanırken; klinik tanının hala ön planda olduğu, özellikle yaşlı hastaların değerlendirilmesinde MS- MRG kriterlerine uyulması gerektiği göz önünde bulundurulmalıdır.

Histopatolojik olarak inflamasyon, ödem ve demyelinizasyon ön planda olan bulgulardır. İnflamasyon perivasküler alanlar, ven ve venüllerin çevresinde belirgindir. Ancak bununla sınırlı olmayıp gri cevher alanları, özellikle talamik yapılar ve bazal ganglionlar da etkilenebilir. Patogenezin otoimmünite üzerinden geliştiği düşünülmektedir.

ADEM'in MRG özellikleri son yıllarda daha ayrıntılı tanımlanabilmiştir ( 3 ). Bunla kısaca; 1-Lezyonlar genelikle geniş, asimetrik bulunmaktadır. 2- Lezyonlar genellikle multiple olup, bu durumda daima bilateral yerleşim göstermektedir. 3- T1 ağırlıklı kesitlerde isointense, uzun TR sekanslarda ise hiperintense görüntü vermektedir. 4- Lezyonların dağılım yerleri oldukça heterojendir. En sık sentrum semiovale ve korona radiata beyaz cevheri olmak üzere kortikomedüller kavşak, talamus, korpus kallosum, orta serebellar pedinkül, serebellum, beyin sapı ve bazal ganglionlar tutulmaktadır. 5-Lezyonların aynı yaşta olduğunu düşündüren senkron olarak kontrast madde tutulumu görülmektedir.

Klinik olarak genellikle hastalık 4 haftada gerilerse de MRI bulguları 18 ay ve daha fazla sebat edebilir. Vakaların %55'inde MRG'de tam düzelme bildirilmektedir.%45 vakada kısmi düzelme, lezyon aktivitesinde kayıp ve boyutlarda küçülme görülmektedir. Rekürrens % olarak verilmektedir (3).

Başlangıç, klinik gidiş ve semptomatoloji yönünden ayırdedici özelliklerine değinilmiş olmakla birlikte ADEM'in en sık karışabileceği hastalık MS'tir. Her iki hastalık grubunun tipik olmayan formları söz konusu olduğunda zorluklar doğmaktadır. Yukarıdaki özellikler dikkate alındığında MRG ayırıcı tanıya önemli ölçüde yardımcı olmaktadır.

1a . Allen IV. Demyelinating Diseases. In : Adams JH,Corsellis JAN , Duchen LW, eds. Greenfields Neuropathology. 4 th ed. New YorkWiley,;

1b. Barkhof F, Valk J, Hommes OR et al.: Gd- pentate Dimeglumine Enhancement of MS Lesions on long TR Spinecho Images at T. Am J Neuroradiol , 13 :

2. Barkhof F, Valk J, Hommes OR, Scheltens P: Meningeal Gd-DTPA Enhancement in MS. Am J Neuroradiol ,

3. Capra R , Marciano N, Vignolo LA et al. : Gd-pentetic Acid MR Imaging in Patients With RRMS. Arch Neurol ,

4. Christiansen P, Frederiksen JL , Henriksen O , Larsson HBW : Gd-DTPA Enhanced Lesions in the Brain of Patients With Acute Optic Neuritis. Acta Neurol Scand , 85 :

5. Drayer BP , Burger P , Horwitz B , et al. : MR Imaging in Multiple Sclerosis : Decreased Signal in Thalamus and Putamen . Ann Neurol ,

6. Fazekas F, Offenbacher H, Fuchs S, et al. Criteria for an Increased Specificity of MRI Interpretation in Elderly Subjects With Suspected MS. Neurology ,

7. Gean- Morton et al. : Abnormal Corpus Callosum : A sensitive and Specific Indicator of Multiple Sclerosis. Radiology , :

8. Goodkin DE , Ross JS , Vandenburg MS , et al. : MRI Lesion Enlargement in MS. Arch Neurol , [ 38 ]

9. Grossman RI, Gonzales SF, et al.: MS: Gd - Enhancement in MR Imaging. Radiology

Harris JO. Frank JA. Patronas N, McFarlin DE, McFarland HF: Serial Gd- enhanced MRI scans in Patients with Early RRMS: Implications for Clinical Trials and Natural History. Ann Neurol

Horowitz AL. The ovoid Lesion: A New MRI Observation in Patients With MS. AJNR ,

Kapila A, Whitaker JN: Cranial MRI ın MS. Ala J Med. Sci. ; 24 :

Kirschner HS , Tsai SI , Runge VM , Price AC: MRI and Other Techiques in the Diagnosis of MS. Arch Neurol ,

Lukes SA, Crooks LE , Aminoff MJ, Kaufman L, Panitch H et al.: Nuclear Magnetic Imaging in Multiple Sclerosis. Arch Neurol

McDonald WI: The Role of MRI in the Assessment of MS. Clin Neurol Neurosurg ,

McDonald WI, and Barnes D: Lessons From MRI in MS. TINS ,vol 12,10

Miller DH et al.:Gd-enhancement Increases the Sensitivity of MRI in Detecting Disease Activity in MS. Brain

Miller DH, Barkhof F, Berry I, Kappos Li et al.: MRI in Monitoring the Treatment of MS: Concerted Action Guidelines. J Neurol Neurosurg Psychiatry , 54 :

Miller DH et al. MRI in Isolated Non-compressive Spinal Cord Syndromes. Ann Neurol ,

Ormerod IE, Miller DH, McDonald WI, et al: The Role of NMR Imaging in the Assessment of MS and isolated non-compressive cord lesions. Brain ,

Paty et al.: National MS Study Working Group on NI. Use of MRI in the Diagnosis of MS: Policy Statement. Neurology ,

Paty DW : NI in Infections and Demyelinating Diseases. Current Opinion in Neurology and Neurosurgery , 4:

Paty DW, Oger WF, Kastrukoff LF et al.: MRI in the Diagnosis of MS: A Prospective Study With Comparison of Clinical Evaluation Evoked Potentials, Oligoclonal Banding and CT. Neurology ,

24a. Patty DW. Multiple Sclerosis With an Emphasis on MR Imaging. Current Neurology ,

24b. Paty DW. Magnetic Resonance in Multiple Sclerosis. Current Opinion in Neurology and Neurosurgery , 6

Poser CM. MRI and CT Scan ın MS. J Am Med Ass,

26 funduszeue.inforz SJ, Coffman CE, Smoker WRK, Goderky JC. MR Imaging of the corpus callosum: normal and pathologic findings and correlation with CT. AJNR ; 9:

26b. Robertson WD et al. Assessment of MS Lesions by MRI. J Can Ass Radiol ,

Rolak L. Multiple Sclerosis. Edit. Appel SH. Current Neurology .Chicago,Year Book funduszeue.info Inc, Vol 9:

28 a. Simon JH,SchifferRB, Rudick RA, Herndon RM. Corpus callosum and subcallosal periventricular lesions in Multiple Sclerosis

28b. Thompson AJ, Kermode GG , Wicks D et al.: Major Differences in the Dynamics of Primary and Secondary Progressive MS. Ann Neurol ,

Thompson AJ et al.: Patterns of Disease Activity in MS : Clinical and MR Study. Br Med J,

Uhlenbrock D and Sehlen S. The Value of T1-weighted Images in the Differantiation Between MS, White Matter Lesions and Subcortical Arteriosclerotic Encephalopathy. Neuroradiology ,

Yetkin et al. MS: Specificity of MR for Diagnosis. Radiology ,

Young IR et al. NMR Imaging of the Brain in MS. Lancet ,

1. Alvord EC. Akut dissemine ensefalomiyelitis and "allergic" neuroencephalopathies. In: Vinken PJ., Bruyn GW, eds. Handbook of Clinical Neurology; vol.9, New York: American Elsevier, ,

2. Raine CS. Demyelinating diseases. In: Davis RL, Robertson DM, eds. Textbook of Neuropathology. Baltimore: Williams and Wilkins, ,

3. Andreula CF, Angelo NM, Recchia L, Milella D. MRI in the diagnosis of akut dissemine ensefalomiyelitis. Int J Neuroradiol ; 3:

4. Poser CM. The epidemiology of MS: genral Overview. Ann Neurol; 36s2;

5. Shoji et al. Relapsing ADEM associated with EBV infection: MRI findings. Neuroradiology ;

Beyinde T2 flair ne demek?

Bir MS plağı, kılıfını kaybetmiş sinir hücresi topluluğudur. Sınırlı bölgedeki hücre kılıfı hasarı olduğu için çekilen beyin veya omurilik MR&#;ının T2 ve FLAIR dediğimiz kesitlerinde beyaz leke şeklinde bir görünüme sebep olur. MS plaklarının büyüklüğü ve sayıca çokluğu hastalığın seyir ve şiddetini belirler.

Tıpta flair ne demek?

&#;FLAIR Vasküler Hiperintensite&#; (FVH) beyin parankiminde veya subaraknoid aralığı sınırlayan kortikal yüzeyde sirküler veya kıvrımsı parlaklıklardır. Iskemik inmeli hastalarda, beyin damarlarında normal akımın tersine yavaş akım olması veya akım olmaması MRI FLAIR incelemelerinde yüksek sinyal oluşmasına neden olur.

T2A ne demek?

MR incelemelerinde çekim parametrelerine bağlı olarak T1 ağırlıklı (T1A) ve T2 ağır- lıklı (T2A) olmak üzere başlıca iki tip görüntü oluşmaktadır. Görüntülerin T1A veya T2A oluşuna göre dokuların sinyal intensiteleri (SI) farklılıklar göstermektedir.

Beyinde leke belirtileri nelerdir?

Bu durumda; lekeler artış gösterdikçe konuşma bozulabilir, bulanık veya çift görme gibi sorunlar ortaya çıkabilir, ellerde titreme, yeme içme fonksiyonlarının bozulması gibi sorunlara rastlanabilir, sürekli bir yorgunluk ve bitkinlik hissi ortaya çıkabilir, ayaklar ve eller sebepsiz bir şekilde uyuşabilir.

Hiperintens sinyal ne demek?

MR olarak bilinen manyetik rezonans ile görüntülemede rastlanan açık renkli ve parlak alanlara hiperintens adı verilmektedir. İşte hiperintens terimi EMAR raporlarında görüntünün açıklanması için kullanılan tıbbı bir terimdir. Bu görüntülerde siyah, gri ve beyaz tonlar yer alır.

Beyinde aktif lezyon ne demek?

Beyinde lezyon adı verilen lekeler, beyne MR çekildiğinde görülen lekelerdir. Bu lekelerin genellikle de iyi huylu olduğu bilinir. Bu nedenle de herhangi bir tehlikesi bulunmaz. Bu lekeler, beyinde bulunan kılcal damarların tıkanması sonucunda meydana gelir.

T2A sekans ne demek?

Vücutta en çok hidrojen içeren yağ ve su MR&#;da birbirinden farklı davranış gösterirler. Örneğin T1 ağırlıklı sekanslarda yağ dokusu parlak iken, su dokusu koyu tonda izlenir. T2 ağırlıklı sekanslarda ise hem su hem yağ dokusu parlak tonda izlenir. Yağ baskılı sekanslarda yağ dokusu koyu tonda, su parlak olarak görünür.

Hiperintens lezyon ne demek?

Hiperintens Tıp dilinde tanı aşamasında kullanılan bir terimdir. MR olarak bilinen manyetik rezonans ile görüntülemede rastlanan açık renkli ve parlak alanlara hiperintens adı verilmektedir. İşte hiperintens terimi EMAR raporlarında görüntünün açıklanması için kullanılan tıbbı bir terimdir.

Beyinde leke oluşumu ne anlama gelir?

Beyinde leke, siyah veya beyaz noktalar geçmişte yaşanan bir yaralanmadan geriye kalmış olabilir. Diğer yandan testlerde saptanan beyindeki koyu renkte olan nokta tümörden, lezyon anevrizmaya veya konjenital beyin anormalliğine kadar bir çok nedenden de meydana gelmiş olabilir.

T1A ve T2A hiperintens nedir?

Yağ dokusu T1A görüntülerde yüksek sinyal intensitesi (hiperintensite) gösterir. Su veya suya benzer sıvı içerikli lezyonlar T1A görüntülerde düşük sinyal intensitesi, T2A görüntülerde yüksek sinyal intensitesi (hiperintens-parlak) göstermektedir.

Subkortikal beyaz cevher ne demek?

Beynin subkortikal bölgesinin çoğu, dağılmış gri madde kütleleri olan beyaz maddeden oluşmaktadır. Korteksin altında yer alan gri madde konglomeraları arasında bazal gangliyonlar, kranial sinir çekirdekleri ve kırmızı çekirdek ve substantia nigra gibi orta beyin yapıları bulunmaktadır.

FLAIR sekansı ne demek?

“Fluid attenuated inversion recovery” (FLAIR) sekans›, beyin omu- rilik s›v›s› (BOS) sinyalini bir ters çevrim (inversion recovery) pulsu ile bask›layan bir sekans olup, kullan›lan yüksek TE değerleri T2 ağ›rl›ğ›- n› artt›rmaktad›r (1).

Beyinde FLAIR sinyal artışı nedir?

Hipointens lezyon ne demek?

İnsan vücudunda bazı hastalıkların teşhisinin doğru bir şekilde konulması ve doğru tedavinin uygulanması için doktor tarafından MR çekilmesi istenmektedir. MR sonucunda normal olmayan dokular farklı şekillerde görünecektir. Çok daha koyu görünen bölgeler hipointens olarak isimlendirilmektedir.

Lezyon tümör müdür?

Lezyon, tümör değildir. Beyinde bulunan lezyonlar, genellikle iyi huyludur. Bu nedenle de lezyonlar, kişide sadece hafif belirtiler görülür.

Hipointens kitle ne demek?

Çok daha koyu görünen bölgeler hipointens olarak isimlendirilmektedir. Tıp dilinde Hipointens Ne Anlama Gelir? Hipointens görünümlerde normal görüntüye göre çok daha koyu bölgelerin görülmesidir. Bu koyu bölgeler düşük yoğunluklu alanlarda görülmektedir.

Beyaz cevher hastalığı ne demek?

Ms-Multipl-Skleroz-Hastaligi. ​Beyin ve omuriliğin sıklıkla beyaz cevher olarak adlandırılan kısmında plak oluşumu ile giden; görme bozuklukları, kaslarda güçsüzlük, dengesizlik, konuşma bozuklukları gibi çeşitli belirtilere neden olabilen bir hastalıktır. MS hastalığı, genellikle yaş arasında görülmektedir.

T1 T2 flair sekanslar ne demek?

Flair sinyal artışı ne demek?

Beyinde odak ne demek?

Beyin MR&#;ında leke (lezyon, iskemik gliotik odak) nedir? Beyin MR&#;ında leke (lezyon, iskemik gliotik odak) beyin mrında normalde görülmeyen parlak oluşumlardır. Bunlar çoğunluklar iyi huyludur, beyindeki kılcal damar tıkanıklığı sonucu olabilir veya ailevi olarak sebepsiz olabilir.