Uçaktan Paraşütle Atlamak

Paraşütle atlama, yeterli bir yükseklikten atlanılması sonucu paraşüt adı verilen kumaşın güvenli bir hızda yere inmek amacıyla açılması olarak gerçekleşen eğlence sporudur.

Paraşütçüler çoğunlukla uçaktan atlar ve genellikle düzlüklere ve açık bir göğe ihtiyaç duyarlar. Küçük bir havaalanından yola çıkılır ve paraşütçüler yaklaşık metre yükseklikte uçaktan atlarlar. Çoğunlukla &#;karın aşağı&#; pozisyonda bir süre serbest düşerler. Takla ve dönüşler gibi hava gösterileri yapabilirler. Sonunda, metre civarında tam şişecek şekilde paraşütlerini açarlar. Paraşütçüler, belirlenmiş bir alana inmeyi amaçlar. Paraşütçüler serbest düşüş sırasında saatte km ve üzeri hızlarda hareket eder. Kullandıkları paraşütler bu koşullarda açılmaya dayanabilecek biçimde tasarlanmış ve kendiliğinden şişen kanat paraşütleridir. Ana paraşüt bozulur veya açılmazsa kuşamdaki otomatik bir sistem devreye girer ve yedek paraşüt açılır. Paraşütler de serbest atlayışcıların süzülmeyi idare etmek ve yere güvenle inebilmek için kullandıkları yönlendirme kordonları ve kulpları vardır.

Paraşüt Manevralar 

Paraşütçüler, serbest düşüş sırasında bir araya gelebilir ve eşli çalışma olarak da bilinen formasyon atlayışını da gerçekleştirebilirler. Önceden yerde özenle çalıştıkları çeşitli düzenleri almak için kısa süreliğine çizgi -bazen yüzlercesi- bir araya gelirler. Açık kanat paraşütle eşli çalışma da denilen kanat oluşumlarında paraşütçüler kanatlarını atlar atlamaz açar. Çift kanat ya da baklava gibi grupları oluşturmak için kümelenirler.

Paraşüt Çeşitleri

Dünyada bölgesel ve ulusal serbest atlayış yarışmları serbest atlayış, serbest dalış, gece atlayışı, serbest uçuş gibi artistlik etkinliklerden, kanat oluşumları, hedefli atlayış ve gruplu atlayışa kadar birkaç paraşüt dalında gerçekleştirilir. Çoğunlukla kadın, erkek, takım ve gençler kategorileri vardır.

SERBEST PARAŞÜTÇÜLÜK (Skydiving)

Serbest atlayış paraşütleri Harnes denilen bir çanta ve bu çanta içerisine yerleştirilmiş olan bir ana paraşüt ile bir yedek paraşütten oluşur. Paraşüt kumaşı paraşüt modellerine göre değişiklik göstermekle birlikte naylon ve ipek karışımı kumaşlardan imal edilir. İpleri ise şok, basınç ve kuvvetlere direnç gösterebilecek malzemelerden üretilmiştir. Paraşütün ön tarafında hücum kenarı olarak tabir edilen hava açıklıkları (cell) yardımı ile paraşütün içine dolan hava ile paraşüt, dolu ve taşıyıcı bir konuma gelerek belli bir ileri gidiş oranı ve çöküş açısı ile havada süzülüşüne başlar.

Paraşütün her iki tarafında bulunan taşıyıcı kolonlara bağlı iplerdeki fren ipi olarak isimlendirilmiş kumanda ipleri vasıtası ile paraşüt, sağa ve sola istenilen açılarda döndürülebilir ve aynı zaman da bu fren ipleri yere inişte paraşütçülerin yere yumuşak bir şekilde inmesini sağlar.

Serbest paraşütçüler en düşük ft. (m) irtifadaki uçaktan atlayışlarını gerçekleştirler. Paraşütçülükte amaç uçaktan çıkıldıktan sonra paraşütü açacak zamana kadar geçen süre içinde serbest düşüş esnasında yapılan çalışmalardır. Serbest paraşütçülükte uçaktan çıkıldıktan sonraki ilk 10 sn. hız ve sürat katlanarak artmaya başlar ve 10 sn. sonunda limit hız denilen hıza ulaşılır. Limit hızda saatte yaklaşık – km. arasında bir hıza, saniyedeki irtifa kaybı 53 m. ye ulaşır.

Atlayıcılar her atlayışlarında ana paraşütlerini kullanarak atlayışlarını yapar ve yere indikten sonra paraşütlerinin kubbe kısmını bu konuda lisanslı iseler belirli teknikler kullanarak katlar. Lisansı olmayan atlayıcılar, paraşüt katlama lisanslarını alana kadar sorumlu bir eğitmenin gözetim ve kontrolü altında paraşütlerini katlayarak bir sonraki atlayışa hazır hale getirirler.

Ana paraşütte herhangi bir arıza durumunda paraşütçüler, teorik ve uygulamalı derslerde verilen eğitimlere istinaden yedek paraşütlerini açarak yere emniyetli bir şekilde inişlerini gerçekleştirirler.