Gustavo Gaviria Ölümü
“Gümüş mü, kurşun mu?”
Bir yandan Pablo kampanyasında uç bir popülizmle “yönetimdeki adamlar”ı ve “oligarşi sistemi”ni hedefe alarak ateşli konuşmalar yaparken, DEA de Pablo’nun suç geçmişini kurcalamaktadır. Pablo sabıkalarıyla alakalı tüm polis, avukat, muhasebeci vb. kişileri yok eder ve meseleyi bir maşayla kökten çözmeye karar verir. M militanları Bogotá Adalet Sarayı’nı basar ve sadece birkaç dosyayı yok etmek için bütün adalet sarayını ateşe verir
Seçimlerde Pablo’nun adayı kazanır ve istifa ederek yerini Pablo Escobar’a bırakır. Ancak merkezin oligarşik dünyasında Pablo gibi bir “bedevi”ye yer yoktur. Parlamentoda Pablo Escobar’ı yok ettiğini düşündüğü sabıka fotoğrafıyla oldukça aşağılayıcı bir tavır karşılar, sabıkalı olduğu anlaşılan Pablo’nun milletvekilliği düşürülür. Bu an dizinin ve “taife”nin seyri için kritiktir.
Merkezde kendi cinsine yer olmadığını anlayan Pablo merkeze savaş açar, Medellín Karteli artık merkezin karşısındadır. Escobar ve çetesi yönetimdekileri cebirle yenmeye karar verir ve uyuşturucu karşıtı başkan adayı Carlos Galan’ı öldürtür, ardından yerini alan Cesar Gaviria ise çelik yelekle Medellín Karteli’nin hışmından kurtulur. Pablo bu kez yeni bir suikast planı yapar. Gaviria’nın bineceği bir uçağa bir bombacı yerleştirilir. Cesar Gaviria’nın son anda uçağa binmekten vazgeçmesi üzerine uçak içerisindeki yüzü aşkın siville havada infilak eder ve kimse sağ çıkamaz. Bu narkoterör eyleminin ve önceki suikastlerin süksesiyle Gaviria seçimleri kazanır.
Gaviria döneminde tüm ordu ve polisi karşısında bulan Escobar’ın karteldeki diğer yandaşları bir bir tasfiye edilirken sıranın kendine gelmesinden çekinen Escobar devlet erkanının akrabalarını kaçırmak suretiyle koz elde edip sözde teslim süreci için pazarlığa girişir. Başkan Gaviria hatırlı devlet erkanının baskı ve tehditlerine dayanamayarak Escobar’ın şartlarını kabul eder. Pablo Escobar Medellín sınırları dâhilinde olan, gardiyansız, iç işleyişine müdahale edilmeyen lüks bir “hapishane” inşa ettirecek ve mahkemece tayin edilen cezayı burada geçirecektir.
Polise teslim olan Escobar, kartelinin (suç) ortakları ve sicariolarıyla beraber La Catedral adını verdikleri televizyon, sinema, bilardo, jackpot makinesi ve hatta dansözleri olan bu sözde hapishaneye yerleşir. Pablo’nun kuzeni ve danışmanı Gustavo’ya dediği gibi: “Bir hapishane değil kuzen, bir kale, bir kale kuracak ve tüm düşmanlarımızdan korunacağız.” La Catedral gerçekten de bir hapishaneden ziyade Pablo’nun tüm tehditlerden devlet eliyle korunduğu bir kale işlevi görür.
İşlerini dışarıda kalan ortakları vasıtasıyla La Catedral’den kusursuzca idare eden Escobar bir yandan hem tüm polis ve subayları satın alması hem de Medellín mahallelerinde kurduğu kurye ve gözcüler ağı sayesinde Medellín’i bir tarassut ağıyla sarar. Katedral kalesinin bu metaforik uzantısı/kulesi bir nevi bir “panoptikon” işlevi görmekte ve Medellín Karteli’nin kendi arazisiyle sınırlı fakat mutlaklığa oynayan iktidarını sembolize etmektedir. Artık Don Pablo servetini (ve devletini) koruyan kale, kule ve kılıçtır.
Bu noktadan geriye bakıldığında en büyük hasmı olan “yönetimdeki adamlar”ın tüm egemenlik sembollerine tecavüz ederek hükûmeti maskara etmiş, oligarşinin devletlik (statehood) vasfının (arazi, halk, kanunu icra edebilme gibi) ana sütunlarını zedeleyerek iktidarlarının/devlet edişlerinin kırılganlığının altını fiilen çizmiş, benzer devletlik vasıflarını bünyesinde toplamış, devletin yapacağı okul, hastane, toplu konut, sosyal yardım gibi hizmetleri Medellín’de devlet yerine üstlenmiş, kalesi kulesi ve kılıcıyla servet akışını ve “halkını”/mülkünü koruyan, bombalamalarını iyice sıklaştırdığı son dönemleri hariç halk desteğini arkasına almış, tehdidini ikaa “plata o plomo” (“Gümüş mü, kurşun mu?” demek olup rüşvet alma yahut silahla vurulma ikilemine işaret eder) politikası sayesinde muktedir, bir tek adına sikke bastırmadığı eksik kalmış bir Kolombiyalı Robin Hood yahut bir sosyal haydut/emir/lord portresi tebellür eder. Ekmek ve tuz; şan ve ganimet mukabilinde alpler devşiren, kılıç kuşanan, kal’a kuran, tebaasının “havaic”ini temin eden bir emir