Bremen Mızıkacıları Karakterleri

"Bremen Mızıkacıları", Grimm kardeşlerin masallarının bir özetidir.

"Bremen Mızıkacıları" özeti

Masalın ana karakterleri - sahipleri tarafından rahatsız edilmiş bir eşek, bir köpek, bir kedi ve Bremen şehrinin şehir müzisyenleri olma yolunda bir horoz.

Sadece bir gün Bremen'e ulaşamadılar ve geceyi ormanda geçirmeye karar verdiler. Eşek ve köpek büyük bir ağacın altına yattı, kedi dallara yerleşti ve horoz ağacın en üstüne kadar uçtu - orada en güvenli görünüyordu.

Ormandaki bir yolda durup bir soyguncunun kulübesini keşfederler. Bremen Mızıkacıları birbirlerine tırmanıp “müzik” lerini sergiliyorlar (Eşek kükredi, köpek havladı, kedi miyavladı, horoz şarkı söylemeye başladı). Soyguncular korkudan kaçarlar.

Bremen Mızıkacılarının her biri zevkine ve alışkanlıklarına göre yatağa giriyor: bahçede bir eşek, bir çöp yığınında yatıyor, kapının arkasında bir köpek yatıyor, ocağın üzerinde bir kedi yatıyor ve soygunun kulübesinin çatısında bir horoz oturuyor.

O gecenin ilerleyen saatlerinde, soyguncuların ataları, kulübelerini kimin ele geçirdiğini görmek için çete üyelerinden birini gönderir. Ancak izci bir kedi tarafından çizilir, bir köpek ısırır, bir eşek tekerlenir ve bir horoz soyguncunun kulübesinin çatısından yüksek sesle ağlar: “Ku-ka-re-ku!”. Korku, soyguncu şefe koşar ve evin korkunç yaratıklar tarafından ele geçirildiğini söyler. Soyguncular artık geri dönmeye cesaret edemedi ve Bremen Mızıkacıları bir orman kulübesinde yaşamaya devam etti.

eko

Hangimiz çocukluğunda Bremen müzisyenleri hakkında çizgi film izlememiş, kitap okumamış? Neredeyse herkes en az bir kez bir şekilde seyahat eden hayvanların harika hikayesiyle temasa geçti, ancak herkes masalın yazarının kim olduğunu bilmiyor. " Bremen Mızıkacıları».

Ana karakterlerin tanışması

Hikaye, gelecekteki dört arkadaşın nasıl tanıştığıyla başlar. İlk olarak, çok yaşlı ve normal çalışmaya uygun olmayan Eşek geliyor, bu yüzden sahibi onu açlıktan öldürmeye karar verdi. Akıllı bir hayvan olan eşek, onu aramak için kaçmaya karar verdi. daha iyi kader... Yolda, artık eskisi kadar akıllı olmadığı ve avlanmaya uygun olmadığı için sahibinin öldürmek istediği Köpek ile tanışır.

Birlikte müzisyen olmaya karar verirler ve Bremen şehrine giderler. Yolda, sahiplerinin de kurtulmak istediği iki yoldaş daha “alıyorlar”: Kedi ve Horoz. Bremen Mızıkacıları böyle tanışmış. Yazar daha sonra bir ev aramak için arkadaş canlısı bir şirket gönderir.

maceralar

İlk başta, tüm hayvanlar ormanın içine yerleşecekti, ancak orası çok rahatsız ediciydi ve içlerinden biri yakınlarda bir ev fark etti, oraya gitmeye karar verildi. Soyguncuların bu orman kulübesinde yaşadığı ortaya çıktı, ancak bu, melodilerini hemen toplayan ve "oynamaya" başlayan "müzisyenler" i korkutmadı. Kedi miyavladı, Eşek kükredi, Horoz öttü ve Köpek yüksek sesle havladı. Soyguncular çok korktular ve hemen kaçtılar.

"Müzisyenler" şaşırmadılar ve gece için rahat bir eve yerleştiler. Daha sonra kafa hırsızı- ataman - uşaklarını onları evden kimin çıkardığını görmek için gönderdi. Elçi eve bir kez girdikten sonra kiracılar yeni bir saldırıya uğradı: Kedi onu tırmaladı, Köpek onu ısırdı, Eşek tekmeledi ve Horoz yüksek sesle çığlık atmaya başladı. Soyguncu şefe döndü, ona tüm maceralarını anlattı ve evde cadıların yaşadığına karar verildi ve orada hareket emri verildi. Bundan sonra, ormandaki evin tek kiracısı Bremen Mızıkacıları olarak kaldı.

masalı kim yazdı

Bu kadar çocuk olmayan bir masalın yazarları Jacob kardeşlerdi ve onlar sadece her yetişkin tarafından değil, aynı zamanda bir yetkilinin ailesindeki Hanau (Almanya) kentindeki birçok çocuk tarafından bir yıl farkla biliniyordu. , Jacob 1785'te ve Wilhelm 1786'da doğdu. Geleceğin yazarları varlıklı bir ailede büyüdüler, nezaket ve sevgi atmosferinde büyüdüler.

Birlikte liseden, öngörülen sekiz yıl yerine sadece dört yılda mezun oldular ve bir hukuk diploması almaya gittiler.

Her iki kardeş de profesör olarak çalıştı. Berlin Üniversitesi, ortaklaşa "Almanca Dilbilgisi" yazdı, bir sözlük derledi.

oluşturma

Ama bu güne kadar onlar için ünlü kalırlar. sıradışı hobi, öğrencilik günlerinde taşıdıkları. Çalıştılar Halk Hikayeleri ve onları kendi yöntemleriyle uyarladı. Bunlardan biri tarih oldu, ana aktörler bize Bremen Mızıkacıları olarak bilinenler. Bu masalı kim yazdı? Cevap basit: Hikayelerini birlikte yarattılar. Ama bu sadece birinden uzak ünlü eser seçkin yazarlar. Ayrıca Çizmeli Kedi, Kırmızı Başlıklı Kız, Külkedisi, Kurt ve Yedi Çocuk, Pamuk Prenses ve aralarında Bremen Mızıkacılarının en ünlülerinden biri olmaya devam ettiği daha pek çok eser yazdılar.

Bu masalları kim yazdı, dayanağı nedir? Bu soru araştırmacılar tarafından soruldu, çünkü bazıları Grimm kardeşlerin sadece mevcut halk hikayelerini işleyip yeniden anlattığına inanıyor.

Şimdi, bunca yıldan sonra, kendi yazdıklarını nasıl yazdıklarını söylemek zor, ama şimdi en çok yazılanlardan biri. ünlü hikayeler"Bremen Mızıkacıları" masalı kalır. Bu eseri kim yazdı, artık siz de biliyorsunuz.

Hangimiz çocukluğunda Bremen müzisyenleri hakkında çizgi film izlememiş, kitap okumamış? Neredeyse herkes, en az bir kez, gezici hayvanların harika hikayesiyle bir şekilde temasa geçti, ancak herkes "Bremen Mızıkacıları" masalının yazarının kim olduğunu bilmiyor.

Ana karakterlerin tanışması

Hikaye, gelecekteki dört arkadaşın nasıl tanıştığıyla başlar. İlk olarak, çok yaşlı ve normal çalışmaya uygun olmayan Eşek geliyor, bu yüzden sahibi onu açlıktan öldürmeye karar verdi. Akıllı bir hayvan olan eşek, daha iyi bir kader aramak için kaçmaya karar verdi. Yolda, artık eskisi kadar akıllı olmadığı ve avlanmaya uygun olmadığı için sahibinin öldürmek istediği Köpek ile tanışır.

Birlikte müzisyen olmaya karar verirler ve Bremen şehrine giderler. Yolda, sahiplerinin de kurtulmak istediği iki yoldaş daha “alıyorlar”: Kedi ve Horoz. Bremen Mızıkacıları böyle tanışmış. Yazar daha sonra bir ev aramak için arkadaş canlısı bir şirket gönderir.

maceralar

İlk başta, tüm hayvanlar ormanın içine yerleşecekti, ancak orası çok rahatsız ediciydi ve içlerinden biri yakınlarda bir ev fark etti, oraya gitmeye karar verildi. Soyguncuların bu orman kulübesinde yaşadığı ortaya çıktı, ancak bu, melodilerini hemen toplayan ve "oynamaya" başlayan "müzisyenler" i korkutmadı. Kedi miyavladı, Eşek kükredi, Horoz öttü ve Köpek yüksek sesle havladı. Soyguncular çok korktular ve hemen kaçtılar.

"Müzisyenler" şaşırmadılar ve gece için rahat bir eve yerleştiler. Daha sonra, asıl soyguncu - şef - uşağını onları konutlarından kimin kovduğunu görmek için gönderdi. Elçi eve bir kez girdikten sonra kiracılar yeni bir saldırıya uğradı: Kedi onu tırmaladı, Köpek onu ısırdı, Eşek tekmeledi ve Horoz yüksek sesle çığlık atmaya başladı. Soyguncu şefe döndü, ona tüm maceralarını anlattı ve evde cadıların yaşadığına karar verildi ve orada hareket emri verildi. Bundan sonra, ormandaki evin tek kiracısı Bremen Mızıkacıları olarak kaldı.

İlgili videolar

masalı kim yazdı

Tamamen çocukça olmayan böyle bir masalın yazarları, sadece her yetişkin tarafından değil, aynı zamanda birçok çocuk tarafından da bilinen Jacob ve Wilhelm Grimm kardeşlerdi. Bir yıl arayla Hanau (Almanya) şehrinde bir memurun ailesinde doğdular, Jacob 1785'te ve Wilhelm 1786'da doğdu. Geleceğin yazarları varlıklı bir ailede büyüdüler, nezaket ve sevgi atmosferinde büyüdüler.

Birlikte liseden, öngörülen sekiz yıl yerine sadece dört yılda mezun oldular ve bir hukuk diploması almaya gittiler.

Her iki kardeş de Berlin Üniversitesi'nde profesör olarak çalıştı, ortaklaşa "Almanca Dilbilgisi" yazdı, bir sözlük derledi.

oluşturma

Ancak bugüne kadar, öğrencilik günlerinde taşıdıkları sıra dışı hobileriyle ünlü olmaya devam ediyorlar. Halk hikayeleri okudular ve onları kendi yollarına uyarladılar. Bunlardan biri, kahramanları bildiğimiz Bremen Mızıkacılarının olduğu hikayeydi. Bu masalı kim yazdı? Cevap basit: Hikayelerini birlikte yarattılar. Ancak bu, seçkin yazarların bilinen tek çalışmasından uzaktır. Ayrıca Çizmeli Kedi, Kırmızı Başlıklı Kız, Külkedisi, Kurt ve Yedi Çocuk, Pamuk Prenses ve aralarında Bremen Mızıkacılarının en ünlülerinden biri olmaya devam ettiği daha pek çok eser yazdılar.

Bu masalları kim yazdı, dayanağı nedir? Bu soru araştırmacılar tarafından soruldu, çünkü bazıları Grimm kardeşlerin sadece mevcut halk hikayelerini işleyip yeniden anlattığına inanıyor.

Şimdi, bunca yıl sonra, Grimm Kardeşler'in masallarını nasıl yazdıklarını söylemek zor, ama gerçek şu ki, şimdi en ünlü hikayelerden birinin "Bremen Müzisyenleri" masalı olduğu inkar edilemez. Bu eseri kimin yazdığını artık siz de biliyorsunuz.

Bremen Mızıkacıları (film, 2000) Bremen Mızıkacıları Tür Müzik Direktörü Alexander Abdulov Senarist Sergei Solovyov Alexander Abdulov'un katılımıyla Başrolde ... Wikipedia

Bremen Mızıkacıları Tür Müzik Direktörü Alexander Abdulov Senarist Sergei Solovyov Alexander Abdulov'un katılımıyla Başrolde Philip Yankovsky Polina Tasheva Mikhail Pugovkin Alexander Abdulov ... Wikipedia

Bu terimin başka anlamları da vardır, bkz. Bremen Mızıkacıları (anlamları). Bremen Mızıkacıları (Almanca: Die Bremer Stadtmusikanten) Grimm Kardeşler'in gezgin müzisyenlerin hikayesi ... Wikipedia

Bremen Mızıkacıları (Almanca: Die Bremer Stadtmusikanten), Grimm Kardeşler'in gezici müzisyenler hakkında yazdığı bir masaldır. Bremen Belediye Binası önündeki "Bremen Mızıkacıları"nın bronz heykeli. 1953 İçindekiler 1 Konu 2 ... Wikipedia

Bremen Mızıkacıları Şirketi (film, 2000) Bremen Mızıkacıları Ortak Türü Müzik Direktörü Alexander Abdulov Senarist Sergei Solovyov, Alexander Abdulov'un katılımıyla ... Wikipedia

Bremen Mızıkacıları: Grimm Kardeşler'in "Bremen Mızıkacıları" masalı. "Bremen Mızıkacıları" sovyet çizgi filmi... "Bremen Mızıkacıları" bir Rus müzikali. "Bremen Mızıkacıları Şirketi" Rus filmi... Vikipedi

Bu terimin başka anlamları da vardır, bkz. Bremen Mızıkacıları (anlamları). Bremen Mızıkacıları Eş Tür Müzikali ... Wikipedia

Bu terimin başka anlamları da vardır, bkz. Bremen Mızıkacıları (anlamları). Bremen Mızıkacıları Türü ... Wikipedia

- (İngiliz Müzikali) (bazen Müzikal komedi) diyalogların, şarkıların, müziğin iç içe geçtiği bir müzikal sahne çalışması, önemli rol koreografi oynuyor. Parseller genellikle iyi bilinenlerden alınır. Edebi çalışmalar, ... ... Vikipedi

1970'lerde ve 1980'lerde, en popüler Sovyet çocuk şarkılarının "aslan payı" şair Yuri Entin'e aitti. Ancak, 1968'de bu isim kimseye bir şey söylemedi. Yuri Sergeevich, Melodiya kayıt şirketinde editör olarak çalıştı, bu süreçte komik parodiler besteledi ve Gennady Gladkov'un süitleri için metinler yazdı.

Entin - Gladkov:
Henüz ünlü değiliz
Genellikle kadere bağlıdır.
Süitler oluşturuyoruz -
Sana ve bana yakışıyoruz.

Ancak, her şey kısa sürede değişti ...

Her şey yönetmen Inessa Kovalevskaya'nın sadece şarkılara dayanan bir çizgi film çekmek istemesiyle başladı. Bunu duyan Yuri Entin onu aldı ve buldozerden fışkırdı: “Mesela Bremen müzisyenleri hakkında!”.
Bununla birlikte, Grimm Kardeşler tarafından orijinali yeniden okuduktan sonra üzüldü - hikaye kısa olduğu ortaya çıktı, orada kimse müzisyen olmadı - yol boyunca hayvanlar soyguncuları kulübeye ve yaklaşık "attı" müzik kariyeri Unuttun.
Buna göre, arsanın neredeyse sıfırdan yeniden inşa edilmesi gerekiyordu. Entin, arkadaşlarını yardım etmeye çağırdı - aynı Gladkov ve gelecekteki "Sherlock Holmes" Vasily Livanov. Arsanın çoğunu geliştiren ve orada Troubadour'u tanıtan Livanov'du - VIA hayvanının bir tür lideri. Gladkov, peri masalında bir prenses olması gerektiğinde ısrar etti ve sonra yazabilecekti. lirik tema... Prensesin olduğu yer Papa Kral'dan çok uzakta değil.

Soldan sağa: Gennady Gladkov, Inessa Kovalevskaya, Yuri Entin, Vasily Livanov.

Konu şekillendi ve Entin onu şiire dönüştürmeye başladı. Bremen Mızıkacılarının ana temasını yazan ilk kişiydi - bir tür özgür sanatçı marşı. Şair hala bu şarkının metnini ilk profesyonel şiiri olarak görmektedir.

Yu Entin:
“İlk şarkımı nasıl duyduğumu asla unutmayacağım. İş yerimdeki "Melodiya"nın yazı işleri bürosunda oturuyordum ve aniden şunu duydum: telefon görüşmesi, ve Gennady Gladkov alıcıma şarkı söyledi: "Dünyada hiçbir şey olmamasından daha iyi değil..." Bu müziği duyduğumda içimde bir şey tersine döndü.

Entin'e göre, bundan sonra eski işini bırakmaya ve aynı zamanda özgür bir sanatçı olmaya kesin olarak karar verdi.

Yu Entin:
"" Bremen ... "bir dereceye kadar inatla yazılmıştır. Bana göre çocuk şarkıları çoğunlukla kadınlar tarafından yazıldığı için çok bayat-duygusaldı ve bu sadece çocukları iğrendirdi.
… Şöhretin birçok nedeni var, daha önce şarkılarda kullanılmayan kelime oyunlarını icat eden bir şairin yeteneği var. Bremen Mızıkacılarından önce, bu tür düşük kaliteli olarak kabul edilirdi: bir kelimeye tutunup kelime oyunu yapabilen yalnızca mutfaktaki zekaydı. Ama anlamlı bir kelime oyunu buldum ve “bizim için herhangi bir yol” veya “kraliyet odalarında barışı kaybettik” den başka bir şey söylemek imkansız.

Senaryoyu takiben, gelecekteki karikatürün film müziğini kaydetmeyi planladılar. Uzun süre acı çekmemek için Entin'in bağlantılarından yararlanmaya karar verdik ve aynı “Melody”nin stüdyosuna sinsice kaydolduk. Her şey gece geç saatlerde açıkça belirlenmiş bir tarihte gerçekleşti. Müzikle ilgili herhangi bir sorun yoktu - Gladkov'un kendisi tarafından yönetilen küçük bir genç müzisyen topluluğu "Melodiya" tarafından çalındı. Ama vokalistlerle gerçek bir zaparka başladı...

İlk başta planlar Napolyon'du: Zinovy ​​​​Gerdt'in Atamansha için şarkı söylemesini, Eşek için Oleg Yankovsky'yi ve Prenses için Zoya Khorodadze'yi istediler. Ama yürümedi, birlikte büyümedi ... Sonra vokal dörtlüsü ACCORD davet edildi, ancak belirlenen zamanda ... o da gelmedi.
Durum, hastalığına ve yüksek sıcaklığına rağmen stüdyoya gelen tek şarkıcı olan Troubadour - Oleg Anofriev rolünün sanatçısı tarafından kurtarıldı. Aniden Oleg'in mükemmel bir şekilde taklit ettiği ortaya çıktı. farklı sesler... Azar azar, neredeyse tüm karakterler için şarkı söyledi - sadece Prenses'i fazla zorladı.

Sabahın ikisinde şarkıcı Elmira Zherzdeva'yı arayıp kadın rollerini yapması için yalvarmak zorunda kaldım. Elmira, Prenses için şarkı söyledi, ancak ince sesi Atamanshi'nin imajına uymuyordu.

Oleg Anofriev ve Elmira Zherzdeva.

Evrensel Anofriev sürece tekrar katıldı. Sadece sordu: "Atamanshi rolünde hangi aktrisi temsil ediyorsunuz?" "Eh, Ranevskaya ...". "Ranevskaya'yı da yapabilirsiniz ..." - şarkıcı dedi ve ünlü "Byaki-buki" yi bas sesiyle söyledi.

Entin'in arkadaşı Anofriev ve Zherzdeva'ya ek olarak, şair Anatoly Gorokhov (ünlü eşek "Ee" nin sahibidir) ve hatta bestecinin kendisi (Gladkov, Kral için ince bir sesle şarkı söyledi) "Büyük-oh-oh gizli ...").

Acil durum kaydı tamamlandı ve ancak bundan sonra animatörler karakterlerin görsel görüntülerini oluşturmaya başladı.
Belki bu birine garip gelebilir, ancak Entin'e göre Batı rock kültürü, ilk karikatür için şarkıların yaratılmasını pratik olarak etkilemedi (bu, yalnızca ikinci bölümde kasıtlı olarak ortaya çıktı). Bu tür benzetmeler, her şeyden önce, Troubadour ve Prenses'in alışılmadık derecede modern "imajı" sayesinde izleyiciler arasında ortaya çıktı.

Yabancı moda dergilerini okuduktan sonra Troubadour kloş pantolonunu aldı ve prenses mini bir elbise aldı. Doğru, Entin hala ikincisinin Vasily Livanov tarafından kırmızıdan kopyalandığını iddia etmeye devam ediyor. düğün elbisesi ikinci karısı Marina (Livanov genellikle çizimde iyiydi ve Bremen Mızıkacılarının karakterlerinin ilk eskizlerini yapan oydu). Yapım tasarımcısının asistanı Svetlana Scriabina'nın önerdiği eğlenceli kuyruklar, Prenses'in imajını tamamladı.

Troubadour ve Prenses'in erken ve geç dönem çizimleri.

Soyguncu türleriyle uzun süre acı çektik. Birisi ünlü üçlünün fotoğrafını içeren bir takvim getirene kadar - Coward (Vitsin), Dunce (Nikulin) ve Experienced (Morgunov). Böylece soyguncular, Gaidai'nin komedisi "Kafkasya Tutsağı" ndan "Kunaks" ın tanınabilir özelliklerini aldılar.

Atamansha'ya gelince, Entin'e göre, yönetmen V. Kotyonochkin'in ("Peki, bekle!" Çekecek olan) karısından - balerin Tamara Vishneva'dan kopyalandı. Moskova Operetta Tiyatrosu'ndaki performansları sayesinde Atamanshi'nin namludaki dansı m-f'de de ortaya çıktı.

Ve sonra 1969'da gerçekleşti prömiyer gösterimi"Bremen Mızıkacıları" Büyük ev filmler ve ardından televizyonda. Başarı hem çocuklar hem de yetişkinler için olağanüstüydü. Entin ve Gladkov kelimenin tam anlamıyla ünlü uyandılar.

Ancak şarkılarla birlikte diskin piyasaya sürülmesi uzun zaman aldı. Sanat Konseyi, akla hayale gelmeyecek önemsiz şeylerde hata buldu. Entin'e göre, çizgide "Majesteleri, onu tüm gereksiz toplantılardan korumalıyız" Brezhnev'in güvenliğinin bir ipucunu gördü ve çizgi "Cazip mahzenler, biz saraylar için asla özgürlüğün yerini alamaz!" utandım, çünkü yakın zamanda inşa edilen Kremlin Kongre Sarayı ile yanlış ilişkiler olabilir.

Sıklıkla "Entin'e göre" tabirini kullanırım, çünkü onun anıları olaylara katılan diğer kişilerin anılarıyla çelişir. Örneğin, bir röportajda şair, Anofriev'in bir şekilde Kongre Sarayı'ndaki Bremen Mızıkacılarının bir şarkısını söylediğini ve aynı zamanda elleriyle "sarayın tonozlarını" daire içine aldığını söyledi. gerekli organlar ile açıklayıcı bir konuşma yaptı.
Anofriev'in kendisi böyle bir efsaneye çok şaşırdı:

“Birincisi, bugünün pop müzisyenlerinin kendilerine izin verdiği“ şeyleri ” karşılayacağına inandığım gibi yeterince zeki ve kültürlü bir insanım ... Kremlin Sarayı kongreler, bu çok daha sonra oldu ve iyi ya da kötü olduğum için değil, tam o sırada başka "yıldızlar" vardı.

"Güvenlik" ile ilgili şarkıya gelince, Entin anlatmaktan hoşlanıyor: Komik hikaye kocasının onu bir şişeyle nasıl ziyarete geldiği hakkında eski kız arkadaşı olduğu ortaya çıkan karısı ... Brezhnev'in gerçek koruması.

Talimatlar

Grimm Kardeşler, 18. ve 19. yüzyıllarda Almanya'da yaşayan Jacob ve Wilhelm Grimm'dir. Jacob Grimm 4 Ocak 1785'te doğdu ve 20 Eylül 1863'e kadar yaşadı. Wilhelm Grimm 24 Şubat 1786'da doğdu ve 16 Aralık 1859'da öldü. Grimm kardeşlerin doğum yeri Hanau şehri olarak kurulmuş ancak daha sonra Kassel şehrine taşınmış ve uzun süre orada yaşamışlardır.

Kardeşler hemen hemen aynı yaştaydı. Hava, çocukluktan beri çok arkadaş canlısıydılar. Jacob ve Wilhelm yakından ilgilendiler. folklor ve dilbilim, ülkenin her yerinde toplandılar. Daha ünlü hikayeleri arasında işlenmiş halk hikayeleri vardır, ancak çoğu bu kardeşler onların kendi kompozisyonu, Bremen Mızıkacıları dahil.

Jacob ve Wilhelm yeterli miktarda hikaye biriktirir biriktirmez, her seferinde "Grimm Kardeşlerin Masalları" olarak adlandırılan bir koleksiyon yayınladılar. Şimdi masal koleksiyonları bu isim altında yayınlanıyor, kitabın adı tüm dünyada. Kardeşler sadece masallarla değil, dilbilimle de ilgileniyorlardı. Zamanlarının diğer iki büyük Alman filologuyla birlikte, Cermen çalışmaları ve filolojisinin kurucularıydılar. Alman Dili.

Jacob ve Wilhelm, ileri yaşlarına yakın bir zamanda bir Almanca sözlük derlemeye başladılar: o zamanlar Almanya'da hiç kimse böyle bir şey yapmamıştı. Kardeşler ölene kadar sözlük üzerinde çalıştılar. Wilhelm D harfini bitirmeyi başardı ve ondan 4 yıl daha uzun yaşayan Jacob birkaç harf daha bitirdi. Masasında oturup Frucht, meyve kelimesini anlatan ölümüne kadar çalıştı.

Grimm Kardeşlerin Cermen filolojisinin gelişimine katkısı o kadar önemlidir ki, onları geçmişte FRG'de bulunan 1.000 marklık banknotta tasvir etmeye karar verildi. Ve adı Ilsebill olan "Balıkçı ve karısı hakkında" masalının kahramanının onuruna 1919'da bir asteroit seçildi.

"Bremen Mızıkacıları" masalı, macera sırasında nasıl bir yuva bulduklarını anlatır. Ana karakterler, geçmiş sahipleri tarafından kırılan ve kovulan birkaç canavardır. Bu bir eşek, bir köpek, bir horoz ve bir kedi. Orada müzisyen olmayı umarak şanslarını Bremen şehrinde denemeye karar verdiler. Ama uzun olduğu ortaya çıktı ve gece ormanda durdular. Burada bir hayvan topluluğu soygunculara çarpıyor. Hayvanlar üst üste tırmandı ve her biri kendi müziğini söyledi. Eşek kükredi, köpek havladı, kedi miyavladı ve horoz ötmeye başladı. Soyguncular böyle bir uluma karşısında şaşkına döndüler ve korku içinde kaçtılar.

Kısa bir süre sonra, soyguncular kendilerini ne tür korkunç bir çetenin onları sevgili evlerinden kovduğunu kontrol etmek için gönderdi. Ancak hayvanlar dostane bir şekilde çetenin temsilcisine saldırır ve evin korkunç haydutlar tarafından ele geçirildiğini söyler. Soyguncular evlerine dönme girişimlerini terk ettiler ve masal sonucunda kendileri Bremen'e ulaşamadılar, ancak başarılı bir şekilde evlerini düzenlediler. daha fazla yaşam.

İlgili makale

Bir peri masalı yazmaya karar verirseniz, bunun ne hakkında olacağını, çocuğa ne öğreteceğini dikkatlice düşünün, çünkü herhangi bir masal çocuk için bir tür derstir. Onu bu dersi sevmeye çalışın.

İhtiyacın olacak

Talimatlar

Yazmaya karar verirseniz, en önemli şey ilginç olanları bulmaktır. Büyükanne ve büyükbaba hakkında yazmak elbette bir klasiktir, ancak yalnızca çok küçük çocuklar için uygundur, yani. okuyucu sayısı az olacaktır. Ancak yeni karakterler, özellikle renkli bir kapakta tasvir ediliyorlarsa, daha yaşlı okuyucuların ilgisini çekebilir. Yani ana karakterleri buldunuz. Şimdi onlara ilginç olanları vermemiz gerekiyor. Kahramanın adı, karakterinin bazı özellikleriyle doğrudan ilişkili olabilir. Örneğin, Brodilkin'i gezmeyi seven birini adlandırın ve kim olduğu hemen anlaşılacaktır. söz konusu.

Gel. Başlık ilgi çekici olmalıdır. "Arkadaşların Çilek Yolculuğu" değil, "Brodilkin ve Neryashkin Çilekleri Nasıl Topladı" diyelim. ne olduğunu başlıkta açıklayın bir konuşma olacak... Şimdi en önemli şey bir arsa bulmaktır. Hikaye ne kadar aksiyon doluysa, o kadar ilginçtir. "Kazlar-Kuğular"ı hatırlayın: Kahramanların üstesinden gelmesi gereken kaç tehlike. Bu (veya başka herhangi bir) peri masalını şablon olarak alın. Karakterleriniz her türlü engeli aşmalı, belki - düşmanlarla savaşmalı ve onları kesinlikle yenmelidir, belki de - soyguncuları alt etmelidir.

Grimm Kardeşler’in Bremen Mızıkacıları isimli masalının konusu ve özeti. Sahiplerinden kaçan eşek, köpek, kedi ve horozun anlatıldığı Bremen Mızıkacıları.

Bremen Mızıkacıları

Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde bir adamın bir eşeği varmış. Sırtına vurulan çuvalları yıllar yılı bıkıp usanmadan değirmene götürüp getirmiş, ama derken elden ayaktan düşüp her gün biraz daha iş göremez duruma gelmiş. Bunu gören sahibi, şunun yemini suyunu keseyim de ne hali varsa görsün, diye içinden geçirmiş, ama eşek kendisi hakkında sahibinin hiç de iyi şeyler düşünmediğini sezmiş, evden kaçıp yollara düşmüş. Bremen’e gider, orada şehir bandosuna yazılırım, diye tasarlıyormuş kafasında.

Biraz yürüdükten sonra bir av köpeğiyle karşılaşmış. Köpek yolun kenarında uzanmış yatıyor, koşmaktan canı çıkmış gibi dili bir karış dışarda soluyup duruyormuş. “Bu halin ne hav hav kardeş?” diye sormuş eşek. “Sorma,” diye cevap vermiş köpek de, “kocadım artık, her geçen gün gücüm kuvvetim biraz daha azalıyor, avda eskisi gibi sıçrayıp zıpla-yamıyorum. Bunu gören efendim beni döve döve öldürmeye kalktı, ben de kurtuluşu kaçmakta buldum. Buldum ama, şimdi ne yiyip ne içeceğim, bilmem?” Bunun üzerine şöyle cevap vermiş eşek: “Bak ne diyeceğim! Ben Bremen’e gidiyorum, şehir bandosuna yazılıp mızıkacı olacağım. Sen de benimle gel, bandoya yazıl. Ben zurna çalarım, sen de davul. Ne dersin?” Köpek bu öneriyi sevinçle karşılayıp peki demiş. Eşeğin yanına katılmış, birlikte yola koyulmuşlar.

Grup Kalabalıklaşıyor

Aradan çok geçmemiş, yolun kenarında bir kedi görmüşler, suratı iki karışmış, dünya yıkılmış da altında kalmış sanki. “Bu ne surat böyle, miyav kardeş? Bir şeye mi sıkıldın yoksa?” diye sormuş eşek. Kedi de: “Seni de boğmaya kalksınlar, bak bakalım gülecek halin kalır mı?” diye cevap vermiş. “Senin anlayacağın yaşlanıyorum, dişlerim eski keskinliğini yitiriyor, fare avlamaya boş verip soba dibinde mır mır uyukluyorum hep. Bunu gören sahibim olacak hanımefendi de beni ensemden tuttu, suya batırıp boğmaya kalktı. Elinden kaçıp kurtuldum kurtulmaya ama, ne çare, gidecek yerim olmadıktan sonra.” Bunun üzerine: “Bak ne diyeceğim,” demiş eşek. “Biz Bremen’e gidiyoruz, sen de bizimle gel. Nasıl olsa gece müziğinden anlarsın, Bremen’de şehir bandosuna yazılırsın, olur biter.” Kedinin de bu öneriye aklı yatıp peki demiş. Eşekle köpeğin yanına katılmış, birlikte yola devam etmişler.

Derken üç kaçak, bir bahçenin önünden geçiyorlarmış; bakmışlar ki kapının üzerinde bir horoz, vargücüyle acı acı ötüyor. Bunu görünce: “Amma da ötüyorsun, horoz kardeş? İnsanın yüreği paralanıyor seni duyunca. Derdin ne bakayım?” diye sormuş eşek. Horoz da: “Yarın Meryem Ana günü, yavrusu İsa’nın gömleğini yıkamış da kurutacak Meıyem Ana, ben de yarın havanın güzel olacağını müjdeliyorum. Neylersin ki yarın pazar, eve konuklar gelecek, benim sahibim olacak hanımefendide insaf arama; aşçıya: ‘Şunu kes de bir güzel çorbasını içelim yarın!’ dediğini kendi kulağımla işittim. Geceleyin gelip kafamı koparacaklar. Ben de henüz ötebilirken gücüm yettiği kadar ötüyorum anlayacağın,” diye cevap vermiş. Bunun üzerine: “Onun kolayı var, kırmızı ibik,” demiş eşek. “Biz Bremen’e gidiyoruz, sen de bizimle gel en iyisi! Nasıl olsa ölümden beteri yok. Sesin harikulade. Hep beraber çalıp söyler, keyfimize bakarız.” Horoz öneriyi pek beğenmiş, eşekle köpeğin ve kedinin yanına katılmış; dördü birlikte yolu tutmuşlar.

Geceyi Geçirmek

Gelgelelim, bir günde Bremen’e varamamışlar da akşam bir ormana girmiş, burada geceleyelim, demişler. Eşekle köpek bir ağacın altına uzanmış, kediyle horoz da ağacın dallarına tırmanmışlar, hele horoz ağacın tepesine kadar çıkmış. Uyumadan bir kez daha başını çevirip dört bir yana göz gezdirmiş, derken uzakta nokta halinde bir ışık seçer gibi olmuş, hemen arkadaşlarına seslenmiş yukarıdan: “Yakında bir ev var galiba,” demiş, “bir ışık görünüyor”. Eşek de:

“Öyleyse kalkıp oraya gidelim, burası yatılıp uyunacak gibi değil,” demiş. Köpek: “Doğrusu şöyle etli birkaç kemik parçasını benim de içim çekmedi değil,” diye söze karışmış.

Lafı uzatmayalım, kalkıp hep birlikte ışığa doğru yola koyulmuşlar. Onlar yaklaştıkça ışık daha bir parlaklık kazanmış, onlar yakına geldikçe ışık büyümüş, sonunda kendilerini gündüz gibi aydınlık bir haydut yuvasının önünde bulmuşlar. Aralarında en irileri olan eşek, pencereye yaklaşıp içeriye bir göz gezdirmiş. “Ne görüyorsun bakalım, uzun kulak?” diye sormuş horoz. Eşek de: “Ne mi görüyorum? Kurulu bir sofra, üzerinde nefis yiyecekler ve içecekler; haydutlar da sofranın başına kurulmuş, afiyetle tıkmıyorlar,” diye cevap vermiş. “Tam da bize göre,” demiş horoz. Eşek: “Bize göre de, biz dışarıda olmasak,” diye söylenmiş. Derken baş başa verip ne yapıp etsek de şu haydutları evden dışarı atsak? diye düşünmeye başlamışlar.

Kulübeyi Ele Geçirme

Sonunda bir çare gelmiş akıllarına. Eşek arka ayaklarının üzerinde dikilip ön ayaklarını pencereye dayamış, köpek de sıçrayıp eşeğin sırtına çıkmış, kedi köpeğin üzerine tırmanmış, horoz da havalandığı gibi kedinin tepesine konmuş. Bu iş biter bitmez, hepsi birden başlamış kendi bildikleri gibi çalıp söylemeye. Eşek anırmış, köpek havlamış, kedi miyavlamış, horoz da ötmüş. Sonra paldır küldür pencereden odaya doluşmuşlar, camlar şangır şungur yere inmiş. Bu korkunç gürültü patırtı üzerine haydutlar neye uğradıklarını şaşırarak yerlerinden fırlamışlar, içeriye bir hortlak girdi sanıp yürekleri ağızlarına gelmiş, kaçıp soluğu ormanda almışlar. Haydutlar gidince dört kafadar sofraya kurulmuş, kalan yemek artıklarıyla bir güzel karınlarını doyurmuş, sanki ilerde haftalarca aç kalıp ağızlarına bir şey koymayacaklarmış gibi her şeyi silip süpürmüşler.

Dört Bremen mızıkacısı yemeklerini yedikten sonra ışığı söndürmüş, herkes uyumak için kendine göre bir yer seçmiş. Eşek, gübre yığınına uzanmış; köpek kapının arkasına, kedi sobanın yanıbaşına kıvrılıp yatmış. Horoza gelince, o da çatının tepesindeki horoz tüneğine çıkıp tünemiş. Teptikleri uzun yoldan yorgun düştükleri için çok geçmeden uyuyakalmışlar.

Haydutlardan Kurtuluş

Derken vakit gece yarısını geçmiş; haydutlar uzaktan bakmışlar, evde ışık falan yanmıyor artık; hiç ses seda da işitemeyince, elebaşıları: “Böyle korkup kaçacak ne vardı sanki!” demiş. Adamlarından birini yollayarak: “Git de şu evi bir kolaçan et bakalım!” demiş. Yolladığı adam da gidip bakmış ki evde çıt yok. Mutfağa girip ışık yakacak olmuş; ama kedinin çakmak çakmak gözlerini yanan iki kömür parçası sanmış, kibriti bu gözlere uzatıp yakmak istemiş. Kedi hiç şakaya gelir mi? Pııh yapıp haydutun üzerine atladığı gibi yüzünü gözünü tırmık içinde bırakmış. Adamın da korkudan yüreği ağzına gelmiş, hemen tabanları kaldırıp arka kapıdan kaçmaya davranmış. Ama kapının arkasında kıvrılmış yatan köpek, sıçradığı gibi dişlerini geçirmiş ayağına. Adam köpekten kurtulmuş da gübre yığınının yanından geçiyormuş, bu kez eşek okkalı bir tekme yapıştırmaz mı! Derken gürültüye uyanan horoz, tünediği yerden “Üürü ülı üüüü! diye ötmeye başlamaz mı!

Bunun üzerine haydut, var gücüyle koşup arkadaşlarının yanına gelmiş. “Sormayın,” demiş. “Eve korkunç bir cadı girip yerleşmiş. Berti görünce nefesini yüzüme üfledi, uzun uzun tırnaklarıyla suratımı tırmık içinde bıraktı. Kapının önünde de bıçaklı bir adam dikiliyordu, bıçağını bacağıma saplayıverdi. Avluda ise kapkara bir canavarla karşılaştım, tahtadan bir topuzla üzerime saldırdı. Çatıda da yargıç oturmuştu: ‘Getirin bana şu herifi!’ diye yukardan seslendi. Ben de çareyi kaçmakta buldum.” Haydutlar bunu işitince artık eve dönmeyi göze alamamışlar. Ama ev Bremenli dört mızıkacı kafadarın bir hoşuna gitmiş, bir hoşuna gitmiş ki, artık oradan çıkıp da başka yere gitmek istememişler.