Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
Shakespeare's Re-writing of Plutarch in Julies Caesar, Antony and Cleopatra, and Coriolanus: A hermeneutic study / Shakespeare'in Julius Caesar, Antony ve Cleopatra ve Coriolanus adlı eserlerinde Plutarch'ı yeniden yazımı: Yorum bilimsel bir inceleme Yazar:CAN SANCAR Danışman: PROF. DR. HİMMET UMUNÇ Yer Bilgisi: Hacettepe Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / İngiliz Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı Konu:İngiliz Dili ve Edebiyatı = English Linguistics and Literature Dizin:Plutarch = Plutarch ; Shakespeare, William = Shakespeare, William ; Trajedi = Tragedy
Onaylandı Doktora İngilizce 2003 204 s.
11 ÖZET SHAKESPEARE'IN JULIUS CAESAR, ANTONY VE CLEOPATRA VE CORIOLANUS ADLI ESERLERİNDE PLUTARCH'I YENİDEN YAZIMI: YORUMBİLİMSEL BİR İNCELEME Bu çalışmanın amacı Shakespeare' in Roma tarihinden yola çıkarak kendi dönemini nasıl yansıttığım incelemektir. Shakespeare bu amaçla Plutarch'ın Soylu Yunanlılar ve Romalıların Hayatları isimli eserini okumuş ve bu eserdeki öykülerinden yararlanarak Julius Caesar, Antony ve Cleopatra ve Coriolanus isimli Roma trajedilerini yazmıştır. Shakespeare, kendi döneminin sorunlarını ve gerginliklerini Plutarch'ın anlattığı Roma tarihindeki sosyo-ekonomik ve siyasal sorunlarla özdeşleştirir ve Plutarch' ı dönemler arası kültürel bir kaynak olarak kullanır. Plutarch'ın öykülerini yorumlayıp bunları trajediye uyarlayarak kendi dönemiyle ilgili siyasi benzerlikleri ortaya koyar. Bu çalışmanın giriş bölümü XVI. Yüzyıl ingiltere'sindeki tarihi metinlerin karakterini ve Shakespeare'in bu tarihi metinlerden yararlanarak Roma trajedilerine model oluşturan tarihi oyunlarını nasıl yazdığım ele almakta, ve bu çalışmanın kuramsal çerçevesini açıklamaktadır. Shakespeare'in üç Roma trajedisine değindikten sonra, Shakespeare'in dönemi ile ilgili tarihsel bilgi vermektedir. Birinci bölüm Sezar döneminde siyasal erki ele geçirmek için kraliyetçiler ve cumhuriyetçiler arasındaki siyasal stratejileri ve çatışmaları ele alınmaktadir. Bu bölüm ayrıca Shakespeare'in iki farklı tarihsel dönem arasındaki paralellikten yola çıkarak dolaylı olarak ortaya koyduğu siyasal benzerlikleri ele alıp Shakespeare'in bunları kendi dönemi ile ilgili nasıl kullanmış olduğunu irdeler.İkinci bölüm Antony ve Cleopatra isimli trajedisinde Shakespeare'in siyasal yozlaşma ve bunun sonucunda ortaya çıkan siyasal sürtüşmeleri ele alışını irdeler. Ayrıca siyaset ve tiyatro arasındaki benzerlikleri ortaya koyarak Shakespeare'in politik ideolojiyi nasıl kurgusal olarak algıladığım ve bunu ne şekilde ortaya koyduğunu irdeler. Üçüncü bölüm ana karakter Coriolanus aracılığı ile, toplumda söz sahibi kişilerin siyasal ve kültürel gelenekleri atlayarak, ve onlara karşı mutsuzlukarını dile getiren ve ayaklanan halka rağmen nasıl katı bir ideolojiye saplandıklarım ve bunun Shakespeare'in kendi dönemine izdüşümünü irdeler. Sonuç bölümü diğer bölümlerde ele alman tartışmaları toparlar ve Shakespeare'in, Plutarch'ın hikayelerini kullanarak siyasi benzetmeler yapabilmedeki ve tarih içindeki belli yapıların değişmezliğini ortaya koymadaki ustalığım vurgular.
IV ABSTRACT SHAKESPEARE'S RE-WRITING OF PLUTARCH IN JULIUS CAESAR, ANTONY AND CLEOPATRA AND CORIOLANUS: A HERMENEUTIC STUDY The purpose of this study is to analyse how Shakespeare as a reader parodies his contemporary period by reference to the Roman historical context. Shakespeare did not create his own plots for his Roman plays, Julius Caesar, Antony and Cleopatra and Coriolanus but borrowed them from Plutarch's The Lives of the Noble Grecians and Romans. In borrowing them, Shakespeare re-wrote these stories as tragedies with a politcal purpose, to create parodies of his society. Shakespeare's perception of the issues and tensions of his day bore resemblence to the socio-economic, political and ethical problems he read in Roman history. Plutarch, therefore, became a trans-historical, cultural source for Shakespeare. Adaptation of Plutarch's narrative biographies after interpreting his source text into tragedies become a series of politcal analogy. Shakespeare interpreted his Renaissance situation in relation to the Roman past. This study, therefore, focuses on the hermeneutic dialectic at work between the Shakespearean and Plutarchan use of history. The introduction of the study offers the nature of historical writing in England during the sixteenth century and how Shakespeare used these historical writings to create his history plays which become models for his Roman plays. Following a brief introdution to the theoretical framework of the study, Shakespeare's interpretation of his source in re-writing the three plays followed by a historical background leading to the Tudor age and the Tudor myth will be demonstrated.Chapter One is a henneneutic reading of Julius Caesar undertaking to interpret Shakespeare's emplotment and the analogies he makes relating to his historical period. This chapter studies the political struggle in Rome between the monarchists and the republican conspirators concentrating on their strategies as well as the manipulations involved in the political struggle for power. The purpose for this approach is to clarify the parallelisms between Plutarch's Rome and Shakespeare's England. The second chapter analyses the political friction between groups that hold power and examines the nature of corrupt and unethical use of political office. By a similarity between politics and the theatre, the chapter foregrounds Shakespeare's perception of political ideology as being merely fictional. The third chapter investigates through the central character, Coriolanus the nature of a strict adherence to an absolutist ideology, which by-passes political and cultural traditions. It also examines the discontent of the common people who rise against Coriolanus and the state manipulated by their tribunes. The chapter depicts the struggle of the common people for their civic rights to show how these issues reflect Jacobean society and politics. The conclusion rounds up the arguments made in the earlier chapters and marks the significance of Shakespeare's rewriting to create political analogies and to demonstrate the replication of power structures and the human predicament throughout history.
Julius Caesar (oyun)
Julius Caesar
The Tragedy of Julius Caesar
Julius Caesar'ın öldürülmesi Ressam: Karl Theodor von Piloty
Yazar
William Shakespeare
İlk gösterim
1599
Ülke
İngiltere
Orijinal dil
İngilizce
Tür
5 Perdelik Tarihsel Trajedi
Zaman ve mekân
Antik Roma
Julius Caesar tanınmış İngiliz oyun yazarı William Shakespeare tarafından 1599'da yazılmış beş perdelik bir trajedidir.
Tarihin en ünlü suikastlarından birisini, Roma Cumhuriyeti diktatörü Julius Caesar’ın katlini ele alan oyun, Shakespeare ‘in antik Roma tarihini konu alan ve "Roma oyunları" diye anılan üç oyunundan ilkidir (diğerleri Coriolanus ile Antonius ve Kleopatra). Antik Yunan tarihçi Plutarkhos'un ünlü Roma ve Yunan büyüklerini karşılaştıran, 1579’da Thomas North tarafından İngilizce’ye çevrilmiş Paralel Yaşamlar adlı eseri oyuna kaynaklık etmiştir.[1]
Oyunun ilk defa 1599'da Shakespeare tarafından sahnelendiği, Globe Tiyatrosu’nda sahnelenen ilk veya ikinci eser olduğu düşünülür[2]
1623'te kitap olarak basılmış ve Birinci Folyo adı ile bilinen bu yayın, bütün diğer baskılara kaynak olmuştur.
Julius Caesarbirinci folio' edisyonu baş sayfası
Oyun, ünlü Roma devlet adamı Julius Caesar'' (Jül Sezar)'ın adını taşısa da oyun kişileri arasında en önemli karakter o değildir. Julius Ceasar, oyunun sadece ilk üç perdesinde görülür ve üçüncü perdenin ilk sahnesinde ölür. Oyunun asıl kahramanı Marcus Junius Brutus'tur. Oyun, Brutus'un çok değer verdiği şeref, vatanseverlik ve dostluk prensiplerinin birbiri ile çelişmesi ve kişinin bu tür çelişkileri nasıl uzlaştırıp karar verebileceği üzerinedir.
