Kompozisyon Için Konular

Ayrıca dut ağacı olan dut, yabani ve özel alanlarda bulunan ve bahçıvanlara lezzetli ve sağlıklı meyveler veren süs bir meyve bitkisidir. Ekim işleminin en olumlu sonucunu elde etmek için, uygun bir çeşit seçmek ve ona büyüme ve gelişme için iyi koşullar sağlamakta fayda vardır ve bu konuda tam olarak neye dikkat etmeniz gerektiğini öğreneceksiniz.

Dut neye benziyor ve nerede büyüyor?

Dut ağacı, Rusya'nın güney bölgelerinde kendilerini iyi hisseden tropik ağaçlar grubuna aittir. Bitki güzel doygun yeşil oval yapraklara ve tatlı bir tat ve hafif aroma ile karakterize böğürtlen meyvelerine benzer. Çoğu zaman, tamamen olgunlaşmış meyveleri siyah renge sahiptir, ancak beyaz meyveleri olan bitki çeşitleri sıklıkla bulunur.

Dut ağacının ortalama ömrü 200–500 yıldır.

Güney bölgelerinde, dut ağacının yüksekliği genellikle 10-15 m'ye ulaşır, ancak evde yetiştirildiğinde, özellikle 3-8 m ile sınırlıdır. Olgunlaşma döneminde, dutun dekoratif nitelikleri de artar, çünkü parlak yeşil yaprakların üzerinde kırmızı pembe ve ardından tamamen olgunlaşmış siyah veya beyaz meyveler. Dut birçok kıtada yetişir, ancak ağaç ılık Asya ülkelerinde, Amerika, Güney Rusya ve Avrupa'da en iyi şekilde gelişir.

Biliyor musunModern Rusya'da, dut ağacı Çar İvan IV döneminde bile popülerlik kazanmıştır, çünkü o zaman ipekböceği aktivitesinden elde edilen ince ipekleri üretmeye başladılar.Böcek bir ağacın yapraklarından beslenir.

Dut bileşimi ve kalori içeriği

Dut meyveleri çok miktarda faydalı vitamin ve mineral içerir ve asıl olanlar:

• A, C, E, H, K, PP vitaminleri, B grubu (B1, B2, B4 - B6, B9);
• makro elementler: potasyum, kalsiyum, silikon, magnezyum, sodyum, kükürt, fosfor, klor;
• eser elementler: bor, alüminyum, kobalt, flor, krom, çinko, manganez, iyot, demir;
• nişasta ve dekstrin formunda kolayca sindirilebilir karbonhidratlar;
• mono ve disakaritler;
• doymuş yağ asitleri ve çoklu doymamış yağ asitleri, özellikle Omega-3 ve Omega-6.

Ek olarak, 100 g dutta 12 g karbonhidrat ve 1 g protein vardır, ancak yağlar tamamen mevcut değildir. Bu ürünün kalori içeriği 100 g başına 53 kcal'dir.

Dut için yararlı olan nedir

Hem beyaz hem de siyah dut çeşitleri çok çeşitli vitamin ve mineraller bakımından zengindir, bu nedenle dut ağacının faydalı özelliklerinin listesinin oldukça geniş olması şaşırtıcı değildir.

Önemli!Dut meyveleri bazlı herhangi bir şifalı ürün hazırlamadan önce, bitkiye alerjik reaksiyon olmadığından emin olmalısınız.Bu amaçla, meyveleri az miktarda tüketmeye başlamanız tavsiye edilir.

Bu durumda en dikkat çeken şunlardır:

• enfeksiyöz ve viral hastalıkların önlenmesinde mevsimsel rahatsızlıklar döneminde özellikle önemli olan genel koruyucu kuvvetlerin immünostimülasyonu ve artışı;
• insan kan şekeri normalleşmesi ve hipertansiyon belirtilerinin tezahüründe bir azalma;
• vücutta metabolik süreçlerin normalleşmesi;
• terletici ve antibakteriyel etkiler;
• yumuşak bağırsak temizleme;
• toksinlerin vücuttan atılması.

Ayrıca dutun merkezi sinir sistemi hastalıklarından ve sıklıkla uykusuzluğa eşlik eden sık görülen sinir şoklarından muzdarip insanlar için faydalarını hatırlamakta fayda vardır. Yatmadan önce düzenli çilek tüketimi bu sorunu ortadan kaldıracak ve genel refahı artıracaktır. Ağacın herhangi bir kısmı tıbbi kullanım için uygundur: kabuğu, kökleri, dalları, yaprakları ve meyveleri kendileri.

Decoctions, infüzyon ve tentürler onlardan hazırlanır, bağımsız bir araç olarak veya diğer bitkisel preparatlarla kombinasyon halinde alınır. Bu nedenle, örneğin, bir bitkinin kabuğundan veya kökünden gelen tentür, bronşit, astım ve hipertansiyon için bir ilaç olarak kullanılabilir, bununla birlikte genel bir güçlendirici madde olarak kullanımı ekarte edilmemiştir. Yapraklara dayalı bir kaynatma, diabetes mellitus tedavisinde uygundur ve ayrıca ateş sırasındaki sıcaklığın düşürülmesine de yardımcı olur. Meyve suyu, ağız boşluğu sorunlarından kurtulmanıza yardımcı olur ve durulama ile ilgili olacaktır.

Kurutulmuş dutların yararları ve zararları hakkında daha fazla bilgi edinin.

Dut çeşitleri

Uygun dut çeşidini seçerken, sadece meyvenin dış özelliklerine değil, aynı zamanda diğer önemli özelliklere de dikkat etmek önemlidir: örneğin, ürünün verimi, dona karşı direnci, ağacın dış verileri ve bunun için bakımın zorlukları. Yalnızca kapsamlı bir değerlendirme ile, sizi bol miktarda sağlıklı ürünle memnun edecek iyi bir kültür çeşitliliği seçebilirsiniz. Dut ağacının en popüler çeşitlerinden bazılarını dikkatinize sunuyoruz.

royal

Çeşitlilik, yayılma ortamı kalınlaşmış bir taç ile orta büyüklükteki bir ağaç (8 m'ye kadar) ile temsil edilir. Yaprak plakaları koyu yeşil, parlaktır. Bir sulu ve tatlı meyvenin ağırlığı 20 g'a ulaştığından ve uzunluğu 6 cm'ye ulaştığından, Kraliyet en büyük çeşitlerden biri olarak kabul edilir.

Siyah meyvenin şekli uzar, cilt orta incedir ve içinde küçük bir drupe bulunur.

Hasat edilen mahsul taze veya reçel işlemek için kullanılabilir, ancak yırtık meyveler uzun süre yatmaz. Olgunlaşma dönemi Haziran başıdır. Çeşitliliğin temel özelliği meyvelerin ekimden sonraki ilk yılda hasat edilebileceği için meyvenin erken başlangıcıdır. Ek olarak, Mulberry Royal'ın avantajları arasında nispeten iddiasız bakım ve soğuk mevsimde ağaçların donma direnci bulunur.

Pembe dut Smolenskaya'nın özellikleri hakkında da bilgi edinin.

Koyu tenli kız

Bu çeşidin dut ağacı, orta derecede yoğun küresel bir tacı olan yaprak döken çeşitlere aittir. Ortalama olarak, yüksekliği yaklaşık 8-10 m'dir ve ilk ekim döneminde, bir bitki bu değerlerin yarısına ulaşabilir ve gelecekteki büyüme durur.

Yaprak plakaları geniş, geniş, tırtıklı kenarlı ve pürüzlü bir yüzeye sahiptir.

Renkleri mevsim boyunca hafifçe değişebilir: yaz başında, yapraklar tamamen yeşildir ve sonlarına doğru sararmaya başlarlar. 2-3 cm uzunluğa ulaşan beyaz meyveler haziran ayında ortaya çıkar ve meyvenin tüm döneminde parçalanmaz. Toplandıktan sonra gün içerisinde özelliklerini kaybetmezler. İlk durumda olduğu gibi, bitki yüksek don direnci ve yetiştirme koşullarında düşük talep ile karakterize edilir.

Dut çeşidi Black Baroness hakkında daha fazla bilgi edinin.

Kara prens

Meyveleri çoğunlukla beş santimetreye ulaşan bir başka büyük meyveli kara dut çeşididir. Tadı hassas, ancak belirgin tatlı ve ekşi notalarla. Dut ağacının ortalama yüksekliği 10 m'dir, ancak bu değerden herhangi bir yönde sapma mümkündür. Bitkinin taçları geniş, parlak yeşil yapraklar kenarlarında asimetrik, oldukça büyük, kördür.

Çiçekler Mayıs'ta ağaçlarda görünür, ancak hasat yazın ikinci yarısından daha erken değildir. Çeşitliliğin en dikkate değer avantajları arasında mükemmel kuraklık ve dona dayanıklılık göstergeleri ile iyi verim göstergeleri bulunur (bazı raporlara göre, bir yetişkin bitkiden 100 kg'a kadar büyük meyveler toplanabilir).

Önemli!Dut Siyah Prens meyvelerinin oluşumu için diğer çeşitlerin polen komşuları gereklidir.

Shelley

Shelley, her biri 10 g ağırlığında, siyah ve parlak 5 santimetre uzunluğunda meyveleri olan erken meyveli dut çeşididir. Yaprak plakaları 12–15 cm'ye kadar büyüyebilir Bir ağacın yüksekliği genellikle 3-4 m'yi geçmez, ancak budama olmadan sık sık 10 m'ye ulaşır.Tamamı yuvarlak, yemyeşildir ve büyük yapraklar sayesinde kültürü dekoratif amaçlar için kullanmakta fayda vardır, özellikle ayrılmakta iddiasızlık. Meyveciliğin başlangıcı şantiyeye ekimden sonraki ilk yılda zaten.

Yetiştirme ve bakım

Dut ağacı yetiştiriciliği, alana ekildiği andan itibaren başlar ve genellikle herhangi bir zorlukla karşılaşmaz. Dikim alanının doğru seçilmesi ve belirli bir çeşitliliğin tüm gereklilikleri göz önünde bulundurularak, sadece lezzetli bir meyve hasadı almak değil, aynı zamanda bahçenin iyi bir dekoratif dekorasyonunu elde etmek için her şans vardır.

İniş yerinin seçimi ve hazırlanması

Diğer meyve bitkilerinin çoğu gibi, dut da ısı ve ışık seven bitki grubuna aittir, bu nedenle ekim için uygun yer güneş ışığında iyi aydınlatılmalıdır. Tesisin kuzey veya kuzey-batı tarafında, kuvvetli soğuk rüzgârlı rüzgarın etkilenmesini önleyen belli bir bariyer oluşturmak yararlıdır. Toprağa gelince, en iyi çözüm, bereketli kumlu tırtıl veya tülbüste bir dut ağacının dikilmesi olacaktır, ancak ağır toprakların kullanılması en iyi şekilde önlenir.

Önemli!Dut ağacı asırlıklara ait olduğundan ve tacın büyüklüğü ile karakterize edildiğinden, diğer büyük meyve bitkilerinden belli bir mesafede en geniş arsayı seçmek gerekir.

İkinci durumda, fidenin iyi bir şekilde büyümesi ve gelişmesi için, ekimden önce, en az 50 cm yüksekliğe sahip bir ışık ve verimli toprağın bir kümesinin düzenlenmesi faydalı olacaktır, alternatif bir seçenek, ekim deliğinin dibinde, yaklaşık 10-15 cm kalınlığında bir drenaj tabakası oluşturmaktır. durum 1–1, 5 m'dir ve yeraltı kanalları yüzeye daha yakın olduğunda, genç dutun köksapı çürür.

İniş kuralları

Ilıman bir iklime sahip bölgelerde, bitki henüz kış uyruğundan uzaklaşmamışsa (ilk açılmamış yaprak tomurcukları tarafından farkedilir), dut esas olarak ilkbaharda alana ekilir. Sıcak mevsim boyunca, ağaç adapte olacak ve sakince soğuk yaklaşmakta kalacaktır.

Kışların geç başladığı tropik ve subtropikal bir iklime sahip bölgelerde sonbahar ekimine (yaklaşık olarak Eylül ayının başından itibaren) izin verilir ve sıcaklık düşüşleri o kadar önemli değildir. Bitkinin yeni bir yere adapte edilmesi yaklaşık 6 hafta sürer, bu nedenle belirli bir bölge için ortalama kış başlangıcına dayanarak dikim olaylarının kesin zamanlaması planlanmalıdır.

Önemli!Dut fidelerinin sağlıklı kökleri ekimden önce kesilmez: sadece kırılmış veya çürük olanlar çıkarılmalıdır.

Hazırlık çalışmaları ve daha fazla iniş aşağıdaki plana göre gerçekleştirilir:

1. Seçilen bölgeye önerilen inişten (veya sonbaharda bile) 2-3 hafta önce, yaklaşık 70 cm derinliğinde ve yaklaşık aynı çapta bir iniş deliği düzenlemek gerekir.
2. Çukurdan çıkarılan toprak humus veya çürümüş gübre ile karıştırılmalıdır (çukur başına yaklaşık 1 kova gübre tüketilir), 0, 7–1 l odun külü ve 20-30 g fosfor-potasyum gübresi ekleyin. Nitrofosk veya azofosk kompleks karışımları belirtilen mineral bileşenin yerini alabilir.
3. Döllenmiş substratın tepesinde, bir tepe şeklinde sıradan bir temiz toprak tabakası mutlaka kaplanır.
4. Dikim gününde, bir kez daha dut fidesinin köksapını inceleyin ve kırılmış veya çürümüş yerleri çıkarın.
5. Genç bitkiyi deliğin ortasına yerleştirin, kökleri açın ve temiz toprakla hafifçe serpin, ardından oyuk boyunca oyuk boyunca eşit şekilde doldurun.
6. Fidan dengesiz görünüyorsa, yanına ilave bir mandal sürmek ve gövdeyi “sekiz” şeklinde bir ip ile bağlamak gerekir.
7. Ekim işleminin sonunda, sadece toprağı biraz sıkıştırmak ve toprağı iyi sulamak, bir ağaçta en az 10-15 litre su harcamak olarak kalır. Tamamen emildikten sonra, gövde dairesi 5 cm'lik bir humus tabakasıyla, taze kesilmiş çimen veya talaşla malçlanır.

Sulama ve besleme

Neredeyse tüm dut türleri kuraklığa dayanıklılığı artırır, yani bu mahsulün düzenli olarak bol sulamaya ihtiyacı yoktur. Uzun süreli kuru yazlarda, yetişkin bir bitki her 7-10 günde bir sulanır ve üzerine en az 15-20 litre sıvı harcar (güneş altında ısıtılan yağmur suyundan daha iyidir). Yazın ikinci yarısında, dut ağacını soğuk mevsim ve keskin sıcaklık düşüşleri için hazırlamaya başlayarak, sulama sıklığı azalır ve sonbaharın sonuna kadar tamamen durur. Bu tür bir hazırlık özellikle Moskova bölgesi ve ılıman iklime sahip diğer alanlar için geçerlidir.

Dutların nasıl şekillendirileceği ve kırpılacağı hakkında daha fazla bilgi edinin.

budama

Bitki hazırda bekletme modundan tamamen çıkmadığında ve hava sıcaklığı –10 ° C'nin altına düşmediğinde, ilkbaharda (Nisan ayının sonundan Mart ayının başlarında) dut sürgünlerinin kısaltılmasını veya tamamen çıkarılmasını planlamak daha iyidir. Biçimlendirme prosedürü, yalnızca sahadaki büyüyen fidelerin ilk birkaç yılında, ilk önce tüm yan sürgünleri (merkezi olan 70-100 cm'ye kısaltılır) ve ikinci yılda, en gelişmiş olanları 45 ° veya daha fazla bir açıda bulunan 3-5 bırakarak gerçekleştirilir. İkinci durumda merkezi şube, diğerlerine göre 4-5 böbrek kadar yükselmelidir.

Dut taçının "yumruk üzerinde" oluşumu: kesilmiş dallar; b - üç "yumruk" oluşumu

Daha sonraki yıllarda, bitki artık formasyona ihtiyaç duymaz ve bahçıvanın yalnızca tam olarak kırılmış, hasta veya etkilenmiş sürgünlerin tam olarak kırpılmasıyla taç temizliğine ihtiyacı vardır. Biçimlendirme prosedürünün aksine, bu durumda, tüm eylemler her zaman keskin ve dezenfekte bir secateurlar kullanılarak hem ilkbaharda hem de yaz ya da sonbaharın sonuna yaklaşılabilir.

Çiçeklenme sırasında dutların nasıl ve nasıl besleneceği hakkında daha fazla bilgi edinmenizi tavsiye ederiz.

Kış hazırlıkları

Kış için standart müstahzarlar, tepenin sıhhi budamasını, su şarjlı sulamayı (sonbaharın başında yapılır), toprağın gevşemesini ve malçlanmasını içerir. Dut çeşitlerinin çoğu dona karşı dayanıklı bitki olarak sınıflandırıldığından, yalnızca sonbaharda özellikle ekilmişlerse, genç fidelerin özel barınağa ihtiyacı vardır.

Bir kaplama malzemesi olarak, bir ağaç gövdesini sıkıca saran spandeks veya ladin kullanılabilir. Kök bölgesi bir malç tabakası ile kaplanmalıdır. Güney bölgelerinde, bu tür ciddi hazırlık önlemleri gerekli değildir ve yalnızca toprağı gevşetmek, sulamak ve kesmek yeterli olacaktır.

Dut ekimden sonra meyve vermeye başladığında

Bazı dut ağacı türleri, meyvenin erken başlangıcı ile karakterize edilir (örneğin, büyük meyveli Kraliyet), ancak bu ağaçtan derhal toplanabilecek çok sayıda meyvenin olduğu anlamına gelmez. Ek olarak, ilk aşamalarda küçükler ve çok lezzetli değiller, bu nedenle sağlıklı ve tatlı meyvelerin tadını tam anlamıyla çıkarabilmek için birkaç yıl daha beklemeye değer. 3 ya da daha fazla yaştaki bitkiler iyi meyvelerle karakterize edilir - yaklaşık 50-100 kg dut genellikle onlardan çıkarılır.

hasat

Erken dut çeşitlerinin toplanması haziran ayının başında veya ortasında başlar, ancak bazı durumlarda meyvelerin olgunlaşması sadece Temmuz'un ortasında veya hatta sonunda gerçekleşir. Meyveleri saplardan ayırmak zor değildir, ancak her tabakanın kağıtla kaplanmış sığ bir kapta istiflenmesi tavsiye edilir. Soyulmuş meyveler bir günden fazla süreyle taze tutulmaz, daha sonra dondurulacak veya reçel için işlenmeleri gerekecektir.

Biliyor musunDutla lekelenmiş elleri yıkamak çok zordur, ancak aynı meyvelerin suyu, ancak farklı renktedir, bu konuda yardımcı olabilir: siyah dutun izleri varsa, elinizde beyazı unutmayın.

Dut Depolama ve Hasat

Dut meyvelerinin hasat edilmesi için en popüler seçenekler, toplanmış meyveleri kurutmak ve dondurucuda dondurmaktır, ancak haşlanmış meyve, reçel ve dut reçeli yapmak daha az işe yaramayacaktır. Dikkat etmeye değer tek şey, tadını tamamen ortaya çıkarabilecek en olgun ve tatlı meyvelerin kullanılmasıdır. Ayrıca, özellikle dut şehirde yetişiyorsa, hasatın ön temizliğini ve kurutulmasını da unutmayın.

üreme

Dut ağacı çeşitli şekillerde çoğaltılabilir: tohumlar ve vejetatif kısımlarla, ancak ikinci seçenek çok daha sık kullanılır. Tohum varyantı, özellikle sert dut şartlarında dutun adaptasyonu için veya aşılama için stok büyütme sırasında (seçilen tohumlar iki ay içinde tabakalaştırılır) üreme deneylerinde daha uygundur.

Ön soğutma olmadan, tohumların ekimden önce üç gün boyunca suya batırılması gerekir. Ekim materyalinin tohumlanması en erken ilkbaharda yapılır. Dutun vejetatif çoğaltılması, bazal sürgünler kullanılarak, tabaka haline getirilerek (ağlayan bir çeşit için) ve başka bir çeşide aşılama ile gerçekleştirilir. İlk durumda, yanal bazal atışı kesmek ve suda köklendikten sonra, sıradan bir fide dikmek, ikinci durumda, en iyi gelişmiş dalı büker ve toprak ile serpmek için köklenme beklenir.

Köklerin ortaya çıkmasından sonra, dikim malzemesi ayrılır ve diğer fideler ile aynı şekilde dikilir. İstenirse yaz aylarında, o yılki sağlıklı çekimleri seçerek yeşil kesimler de hazırlayabilirsiniz. Hazırlıkları ve inişleri önceki seçeneklerden farklı değildir.

Dut unu, yaz veya ilkbaharda nasıl yetiştireceğinizi öğrenmenizi öneririz.

Hastalıklar ve Zararlılar

Tatlı meyveler ve etli yapraklar, dut böceklerin dikkatini çekmeden dutu terk edemezler; bu nedenle dut ağaçları üzerinde ve yanlarında fışkırmalar, bir ayı, teller, Amerikan beyaz kelebekler, örümcek akarları ve solucan kılçıklarını görebilirsiniz. Некоторые из них повреждают корневую систему растений, другие питаются исключительно соком листьев и молодых побегов, но в любом случае исход один — тутовник быстро чахнет и полностью отмирает.

Чтобы уберечь культуру от нашествия вредителей, тщательно выбирайте место посадки, при необходимости обрабатывайте почву инсектицидными составами и не забывайте придерживаться правил посадки и выращивания растений (особое внимание стоит уделить контролю увлажнения грунта). Решить проблему вредителей на шелковице помогут стандартные инсектицидные препараты широкого спектра действия, наиболее популярными среди которых будут «Цезарь», «Энжио», «Конфидор» .

Из болезней культуре угрожают вертициллёзное увядание, бактериоз, цилиндроспориоз, курчавая мелколистность. Любая из них отрицательно сказывается на росте молодого растения, способствуя истончению побегов и снижению урожайности. Первые признаки недуга обычно заметны по состоянию листовых пластин, которые либо покрываются пятнами, либо подсыхают и скручиваются в трубочку (в дальнейшем опадают).

Действенными фунгицидами являются «Топаз», «Строби», «Инфинито» . Среди профилактических мер выделяют стандартный контроль уровня влажности, соблюдение севооборота при высадке саженцев шелковицы на участке и дозированное использование удобрений.

Советуем узнать подробнее, чем похожи и различны ежевика и шелковица.

Возможный вред шелковицы и противопоказания

При умеренном употреблении шелковичных ягод никаких побочных эффектов от них быть не должно, правда, только в том случае, если вы не страдаете от аллергических реакций. Также осторожными с употреблением таких плодов стоит быть людям с первым типом диабета, ведь, несмотря на пользу шелковицы, её чрезмерное количество способно вызвать повышение сахара в крови.

К редким побочным реакциям потребления ягод стоит отнести диарею, тошноту и боль в животе, что характерно для случаев чрезмерного их потребления. В целом, шелковичные плоды хорошо переносятся человеческим организмом и приносят ему только пользу, а само тутовое дерево вполне может стать отличным декоративным дополнением вашего сада: чтобы оценить красоту плодоносящей шелковицы, достаточно даже просто взглянуть на её фото.