Sazcı Ramazan Coşkun

ANKARA - Yarg&#;tay Cumhuriyet Ba&#;savc&#;l&#;&#;&#;’n&#;n talebiyle HDP’nin Hazine yard&#;m&#;na bloke konmas&#;na, 76 kurum ve 2 bin bireysel imzayla tepki gösterildi. Yap&#;lan aç&#;klamada, “Son seçimlerden bu yana HDP’ye yönelik çok a&#;&#;r idari ve yarg&#;sal tasarruflar üzerine son olarak verilen bu karar, demokrasiye ba&#;l&#; bizler bak&#;m&#;ndan tam bir hayal k&#;r&#;kl&#;&#;&#; yaratm&#;&#;t&#;r” denildi.

“HDP’nin Hazine yard&#;m&#;na bloke konmas&#;na itiraz ediyoruz” ifadelerinin kullan&#;ld&#;&#;&#; aç&#;klamada, demokrasiden ve evrensel hukuk ilkelerinden yana saf tutuldu&#;u, kamuoyunu seçme ve seçilme hakk&#;na sahip ç&#;kmaya davet edildi&#;i ve “adil demokratik” bir seçime müdahale te&#;kil eden karara kar&#;&#; itiraz edildi&#;i belirtildi.

&#;mzac&#; kurulu&#;lar&#;n isimleri &#;u &#;ekilde:

Bireysel imzac&#;lar&#;n isimlerin &#;u &#;ekilde:

A. Celil Kaya, A. K. Özcan &#;encan, F. Be&#;ir Biçer, M. Bar&#;&#; Gümü&#;ba&#;, M. Ufuk Tekin, M. Ali Ç&#;&#;a, M. (DUVAR)

CAVUŞ:NAFİS MAVİ

ALİBAZ: ALİ YILDIZ

TAKAVİT ALİSİ : ALİ GÖRMEZ

GAZIK MUSTAFA: MUSTAFA  GÖRMEZ

GÜÇÇÜK MEMET: MEHMET AKDENİZ

GURU : YILMAZ CESUR

TOPAL BAHRİ: Bahri Mavi

MACAN: Ramazan Mavi

MOLLALİ: Ali GÜNDÜZ

MamıtBee: Mahmut ALTAN

Evren Sevimler'in gönderdiği lakaplar:

MUTAYİT: ŞADİ SEVİMLER 

SÜTCÜ :MUSTAFA ÜSTÜN

Ali Yiğit'in gönderdiği lakaplar:

DINAMO:            HASAN YIGIT
CALP      :            RAMAZAN AY
MADENCALI :    ALI YIGIT(RAHMETLI)

Yeliz Yaman'ın bize gönderdiği lakaplar:

SARI   :            HÜSEYİN SERT

KAZI SONUÇLARI TOPLANTISI 1. CİLT T.C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü T.C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü KAZI SONUÇLARI TOPLANTISI 1. CİLT MAYIS MALATYA Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü Yayın No: YAYINA HAZIRLAYANLAR Dr. Haydar DÖNMEZ Ömer ÖTGÜN Kapak ve Uygulama Enver AYDIN ISSN Kapak Fotoğrafı: Nurettin ARSLAN "Assos Yılı Kazı ve Restorasyon Çalışmaları" Not: Kazı raporları, dil ve yazım açısından Klâsik Filolog Dr. Haydar Dönmez tarafından denetlenmiştir. Yayımlanan yazıların içeriğinden yazarları sorumludur. İsmail Aygül Ofset Matbaacılık San. Tic. Ltd. Şti. ANKARA İÇİNDEKİLER Halime HÜRYILMAZ Gökçeada-Yenibademli Höyük Yılı Kazıları 1 Cevat BAŞARAN, Vedat KELEŞ, Hasan KASAPOĞLU, Hasan Ertuğ ERGÜRER Parion Kazı ve Restorasyon Çalışmaları 19 Vedat KELEŞ, Ersin ÇELİKBAŞ, Alper YILMAZ Hadrianoupolis Yılı Çalışmaları(İlk Sezon) 39 Nurettin ÖZTÜRK, Berna KAVAZ Zeytinliada Yılı Kazı Çalışmaları ve Arkeopark Projesi 53 Erhan BIÇAKÇI Tepecik-Çiftlik Kazısı Yılı Çalışmaları 69 Önder BİLGİ İkiztepe Kazısı Dönemi Sonuçları 91 Gocha TSETSKHLADZE, William ANDERSON, Alexandru AVRAM, Suzana AVRAM, Vincent CLARK, Kristal FLEMMING, Eser KORTANOĞLU, Damjan KRSMANOVIC, Michelle NEGUS CLEARY, Armin SCHMIDT Pessinus Coşkun ÖZGÜNEL, Davut KAPLAN Yılı Gülpınar / Smintheion Kazı Çalışmaları (Yıl) A. Tuba ÖKSE, Ahmet GÖRMÜŞ, Tatsundo KOIZUMI, Deniz YAŞİN MEIER, Nevin SOYUKAYA Ilısu Barajı - Salat Tepe Yılı Kazısı A. Tuba ÖKSE, Ahmet GÖRMÜŞ, Erkan ATAY, Nihat ERDOĞAN Ilısu Barajı İnşaat Sahası Kurtarma Kazıları Michael BLÖMER, Engelbert WINTER Die Grabungen Auf Dem Dülük Baba Tepesi Bei Gaziantep III Fede BERTI Work at Iasos, The Campaign funduszeue.info BİLGEN, Gökhan COŞKUN, Zeynep BİLGEN, Asuman KURU, Nazan YÜZBAŞIOĞLU, F. Çağım ÖZCAN, Semra ÇIRAKOĞLU, Sevcan SİLEK Seyitömer Höyük Yılı Kazısı Nurettin KOÇHAN, Korkmaz MERAL Kyzikos Gürcan POLAT, Yasemin POLAT, Kahraman YAĞIZ, Seçil ÜNEY, Rabia AKTAŞ, Evren AÇAR, Deniz ARKAN Antandros Yılı Kazıları Vecihi ÖZKAYA, Aytaç COŞKUN, Feridun S. ŞAHİN Gre Abdurrahman Yılı Kazısı Vecihi ÖZKAYA, Aytaç COŞKUN, Marion BENZ, Yılmaz S. ERDAL, Levent ATICI, Feridun S. ŞAHİN Körtik Tepe Yılı Kazısı Mustafa ŞAHİN Myndos Kazısı – Burçin ERDOĞU Yılı Gökçeada Uğurlu-Zeytinlik Kazı Çalışmaları Tevfik Emre ŞERİFOĞLU Kilise Tepe Erken Tunç Çağı Çalışmaları Göksel SAZCI Maydos Kilisetepe Höyüğü Yılı Kazıları Marie-Henriette GATES Kinet Höyük (Yeşil-Dörtyol, Hatay) Sezonu Armağan ERKANAL-ÖKTÜ, Nazlı ÇINARDALI-KARAASLAN Panaztepe Yılı Kazı Çalışmaları Martin SEYER und Mitarbeiter Limyra IV Taner KORKUT Tlos Kazı Etkinlikleri Francesco D’ANDRIA Phrygia Hierapolis’i (Pamukkale) Yılı Kazı ve Onarım Çalışmaları Engin ÖZGEN, Atilla ENGİN, Bora UYSAL, H. Kübra ENSERT, Filiz AY ŞAFAK Oylum Höyük, Kaan İREN, Taylan DOĞAN Daskyleion Yılı Kazı Çalışmaları Aynur ÖZFIRAT Bozkurt Kurgan Mezarlığı Kazısı, V MAYDOS KİLİSETEPE HÖYÜĞÜ YILI KAZILARI Göksel SAZCI* Maydos Kilisetepe Höyüğü kazıları iki haftalık bir hazırlık çalışması sonunda tarihlerinde, Bakanlar Kurulu Kararı ve Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın izni ile ilk defa Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi öğretim üyesi Göksel Sazcı başkanlığında bir ekip tarafından gerçekleştirilmiştir.1 Günümüzde Eceabat İlçesi’nin tam ortasında yer alan höyük, ismini daha * Yrd. Doç. Dr. Göksel SAZCI, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, FEF, Arkeoloji Bölümü, Çanakkale / TÜRKİYE, [email protected] 1 Maydos Kilisetepe Höyüğü kazılarına yılında Yrd. Doç. Dr. Göksel Sazcı, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi (Kazı Başkanı), Devrim Çalış Sazcı, M.A., Tübingen Üniversitesi, (Tunç Çağı Seramik Uzmanı, Seramik Bahçesi Sorumlusu), Prof. Dr. Nurettin Arslan, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi (Arkaik ve Klâsik Dönem buluntuları), Doç. Dr. Turan Takaoğlu, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi (Prehistorik Dönem buluntuları, taş endüstrisi, etnoarkeoloji), Yrd. Doç. Dr. Beate Böhlendorf Arslan, (Bizans Dönemi ve Ortaçağ buluntuları), Yrd. Doç. Dr. Sencan Altunoluk, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi (Klâsik Dönem buluntuları ve nümizmatik Uzmanı), Yrd. Doç. Dr. M. Fatih Yavuz, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi (Tarih ve Eskiçağ Tarihi) Can Yümni Gündem, M.A., Tübingen Üniversitesi, (kemik buluntuları), Gürkan Çağan (Restoratör), Rukiye Hirik, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi (Çizimci). Kazımıza Bakanlık temsilcisi olarak Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü’nden Sn. İsmail Sarıpınar eşlik etmiştir. Desteklerinden dolayı T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı’na, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi’ne, Eceabat Kaymakamı Sn. Bülent Uygur Bey’e, Eceabat Belediye Başkanı Sn. Kemal Dokuz Bey’e, İbrahim Bodur Kaleseramik Eğitim, Sağlık ve Sosyal Yardımlaşma Vakfı’na ve Sn. Zeynep Bodur Okyay ile Sn. Süleyman Bodur’a, Gestaş Deniz Ulaşım’a, Çasiad’a ve Sn. Aşkın Değirmenci Bey’e Maydos Kilisetepe Höyüğü kazısı ekibi olarak çok teşekkür ederiz. önceleri üzerinde bulunan bir kiliseden almaktadır. Çanakkale Boğazı‘nın yaklaşık m. batısında bulunan höyük x m. büyüklüğündedir (Resim: ). Höyüğün deniz seviyesinden yüksekliği ise 33 funduszeue.info Höyüğün batı yamacında yerel yönetimlerin denizi doldurmak amacı ile toprak alması sonucu oluşmuş büyük bir kesit bulunmaktadır (Resim: 3). Bu kesitte Troia’da iyi anlaşılamayan ve İlk Tunç Çağından Orta Tunç Çağına geçiş dönemlerine denk gelen Troia III- V tabakaları ile çağdaş yak. 3 m. kalınlığında tabakalar gözlemlenmiştir. Maydos Kilisetepe Höyüğü’nde başlatılan çalışmaların ağırlığınını özellikle bu dönemin aydınlatılması oluşturacaktır. Çalışmalarımıza höyüğün batısında toprak alınması sonucu oluşan kesitin üzerinde başladık. Burada höyüğün tabakalaşmasını daha doğru anlayabilmek için düzgün profil kesitleri oluşturmak istedik. Bu amaçla 20 x 20 m’lik iki kare içerisinde dört tane 10 x 10 funduszeue.info açma açtık (Plan: 1). Açmalar bulundukları kare ile birlikte adlandırıldılar. Ayrıca bulundukları kareler içerisindeki konumlarına göre bir de alt numara aldılar. Buna göre D3 karesindeki açmaların isimleri D ve D, D4 karesindeki açmaların isimleri de D ve D oldu. Her açmada ortalama 3 arkeolog ve 5 işçi ile birlikte çalışıldı. Höyükteki kronolojik olarak en yeni buluntular, diğer açmalara göre en yüksek konumda bulunan D ortaya çıkarıldı. D Karesi Açmanın güney kısmında yüzey toprağının hemen 5 cm. altında, yüzey toprağı içerisinde yakın zamana tarihlenen insan iskeletleri ortaya çıkarıldı (Plan: 2). yüzyılın başlarına tarihlenen gravür ve fotoğraflarda höyüğün üzerinde Hagios Dimitrios isminde bir kilisenin varlığı bilinmektedir. Hıristiyanlık ve Ortodosluk âleminde kiliselerde görev yapan din adamları öldüklerinde, genelde görev yaptıkları kilisenin içerisine ya da bahçesine defnedilir. Aynı durum Müslüman âlemi için de geçerlidir. Önemli dinî kimliği olan kişiler camilerin hazirelerine defnedilirler. Bu yüzden burada ortaya çıkarılan ve buluntu durumlarından yıl gibi yakın bir döneme tarihlenen iskeletler muhtemelen kilisenin bahçesine gömülen din görevlilerine ya da onların yakınlarına ait olabilir. Ayrıca höyüğün belki de yatır gibi kutsal bir yer olduğunu gösteren bir başka ayrıntı da, höyüğün hemen yamacında bulunan ve yerel halkın Sarıkız dedikleri küçük şapeldir. Bu küçük şapele Cuma günleri adak adayanlar hâlen mum yakmaktadırlar. Açmada 3 çocuk olmak üzere toplam 5 adet kuzeydoğu- güneybatı yönünde defnedilmiş iskelet ortaya çıkarılmıştır. Ayrıca yine açmanın güney kısmında insan iskeletlerine ait olabilecek muhtelif kemik parçaları bulunmuştur. Çocuk iskeletleri ahşap bir tabut içerisinde tek tip bir elbise ile defnedilmişlerdir. 3 iskelette de 1 adet aynı düğme ortaya çıkarılmıştır. Yetişkin iskeletin bir tanesi in situ değildir. Belki başka bir mezara yer açmak için kemikler toplanıp karışık bir biçimde gömülmüştür. Diğer yetişkin iskeleti ise oldukça ilginçtir. İskeleti in situdur. İçinde bulunduğu tabutun ahşapları erimiş geriye yalnızca çivileri kalmıştır. Üzerinde bakır tellerle süslenmiş turuncu beyaz çizgili bir elbiseye ait kalıntılar vardır (Resim: 4). Herhangi bir dinî sembol bulunmamasına karşın üzerindeki elbisenin metalle süslü olması bu kişinin din görevlisi olma ihtimalini düşündürür. Bu mezarlar bize ayrıca höyüğün günümüzden yıl önceki yüksekliği hakkında da bilgi verirler. Yöre halkı ile yaptığımız konuşmalarda höyük yüzeyinin tarım alanı olarak kullanıldığı ve bir dönem de çay bahçesi yapabilmek için yüzeyinin düzlendiği belirtilmiştir. Ayrıca yine üzerine su deposu inşa edilirken ve denizi doldurmak için batı yamacından toprak alımı esnasında da birtakım teraslamalara maruz kalmış olmalıdır. Müslümanlarda mezar derinlikleri erkeklerde bel hizasından aşağıda ve kadınlarda ise göğüs hizasının altında olmalıdır. Hıristiyan âleminde ise mezar derinlikleri en az 2 m. olmalıdır. Bu yüzden de höyük yüzeyini yaklaşık bir yıl önce 2 m. daha yüksekte düşünmek gerekir. Yüzey toprağı içinden gelen malzeme çok karışıktır. Prehistorik malzemeden Osmanlı Dönemi seramiklerine kadar her dönem mevcuttur. Stratigrafik olarak D Karesi’nde ortaya çıkarılan bir sonraki buluntular Bizans Dönemine aittir. Bizans Döneminde de höyük üzerinde büyük bir teraslama çalışması yapılmıştır. Bu teraslama çalışması sonucunda Roma, Klâsik, Arkaik ve Geometrik Dönem tabakaları tahrip edilmiştir. Kazılan alan içerisinde bu dönemlere ait herhangi bir mimarî kalıntı ortaya çıkarılamamış, söz konusu dönemlerin buluntuları Bizans seramiği ile birlikte karışık gelmektedir. Açmanın içerisinde Bizans Dönemine tarihlenen büyük bir yapıya ait duvar kalıntıları ortaya çıkarılmıştır (Plan:3, Resim: 5). Kalınlıkları 1,5- 2,0 m. aralığında olan temel duvarları daha eski olan tabakaların içerisine gömülmüştür. Açmanın güneybatısında Plan 3’te 1 funduszeue.info olarak isimlendirilen duvar kuzeydoğu- güneybatı istikametindedir. Kuzey ucu yakın zamanda höyük yüzeyinde yapılmış olan teraslama ve tarım faaliyetleri neticesinde tahribat görmüştür. Bu yüzden kuzeydeki yapı ile olan ilişkisi tam anlaşılamamıştır. Duvarın güney kısmı Demir Çağına ait bir yangın tabakasının içine gömülmüştür. Duvarda kullanılan taş boyutları 10 funduszeue.info 50 funduszeue.info kadar değişmektedir. Taşlar birbirlerine toprak ve harç ile tutturulmuşlardır. Açma’nın kuzeyinde Plan 3’te 2 funduszeue.info olarak isimlendirilen, kuzeybatı- güneydoğu istikametinde bir duvar daha ortaya çıkarılmıştır. Bu duvar açmanın kuzeydoğusunda, Plan 3’te 3 funduszeue.info duvar olarak isimlendirilen duvar ile kuzeydoğu- güneybatı istikametinde olan bir duvar ile köşe yapmaktadır. 2 ve 3 funduszeue.info duvarlar boyutları 10 funduszeue.info 50 funduszeue.info kadar değişen çeşitli büyüklükteki taşlardan inşa edilmiştir. Alt sıralarda büyük, üst sıralarda ise daha küçük taşların kullanıldığı tespit edilmiştir. Taşlar birbirlerine toprak ve harç ile tutturulmuşlardır. 2 funduszeue.info duvarın kuzeybatı ucu yine höyük üzerinde yapılan teraslama ve tarım faaliyetleri sebebiyle tahrip edilmiştir. Duvar ve eklenti izlerinden 2 funduszeue.info duvarın kuzeybatıda, Plan 3’te 4 funduszeue.info duvar olarak isimlendirilen ve kuzeydoğu- güneybatı istikametinde olan geniş bir duvar ile köşe yaptığı anlaşılmaktadır. Bu duvarın taşları 20 cm. ile cm. arasındadır ve taşların büyüklüğü nedeni ile daha yoğun harç kullanılmıştır. Açmanın kuzeyinde 2, 3 ve 4 funduszeue.info duvarların oluşturduğu odanın eni yak. 6,5 funduszeue.info Oda’nın güneydoğusunda bir kanalizasyon sistemi ortaya çıkarılmıştır. Kanalizasyon sistemi dik konmuş taşlar ile bu taşların üzerine yerleştirilmiş yatay taşlardan meydana gelmektedir. Bizans Döneminde gerçekleştirlen büyük bir teraslama nedeniyle Roma Dönemi, Hellenistik Dönem, Klasik Dönem, Arkaik ve Geometrik Döneme ait kalıntılar bu açmada tamamen tahrip edilmiştir. O yüzden sözkonusu dönemlere ait yalnızca seramikler ve bazı küçük buluntular ele geçirilmiştir. (Resim: 6- 7). D Karesi’nde kazı sezonunda kronolojik olarak ulaşılabilen en eski tabaka Kuzey Doğu Anadolu’da Troia VIIb Dönemi olarak adlandırılan ve Balkan Göçlerine denk gelen bir tabakadır. Bilindiği üzere Troia VI yerleşmesi yaklaşık M. Ö. ’lerde bir deprem neticesinde tahribat görmüştür. Bu depremi atlatan Troia VII insanları (Troia VIIa) Troia şehrini tekrar inşa etmişlerdir. Troia VII yerleşmesinde de büyük bir yangın izine rastlanır. Bu yangın Troia VIIa tabakasının sonuna, yaklaşık olarak M.Ö. ´lere tarihlenir. Olası Troia Savaşı (?) ya da deniz kavimlerinin saldırıları bu tabakada olmuştur. Bu tabakadan sonra çok kısa süren bir Troia VIIb1 tabakası vardır. Bu tabakada insanlar tahribat gören evlerini tekrar tamir etmeyi becermişler, ancak yaklaşık M. Ö. yıllarında Balkan kökenli kabilelerin saldırılarına uğramışlardır. Takip eden Troia VIIb tabakaları M.Ö. yılına kadar sürer ve bu tabakalarda kökenleri Doğu Balkanlar (Batı Karadeniz) olan insanların yaşadığı tespit edilmiştir.2 Troia VIIb Dönemini karakterize eden keramik “Barbarische Ware” (Barbar malı) ve “Buckelkeramik” diye bilinen çıkıntılı ya da kabartmalı keramik diye tercüme edilebilen ve daha önceki dönemlerde Troia yerleşmesinde hiç görülmeyen keramik türleridir. “Barbarische Ware” ya da “Barbarian Ware” diye bilinen keramik Troia VII b1 evresinden itibaren görülür, elde yapılmış, koyu renkli kaba bir mal grubudur. Üzeri parmak baskılı plâstik bantlarla bezenmiştir. Form olarak genelde açık formlara rastlanır. “Buckelkeramik” ise yüzeyi iyi açkılı, siyah renkli, üzeri çıkıntı ve kabartmaların yanı sıra oluk ve/veya çizi bezemelerle süslü bir keramiktir. Tipik formu S- Profilli çömleklerdir. Bu keramik Troia´da VIIb2 tabakasından itibaren görülür. 2 Koppenhöfer , Her iki keramik grubuna da Tunç Çağı boyunca tüm Balkan Bölgesi´nde ve Rusya Stepleri´nin batı kısmında rastlanır: “Barbarische Ware”ye Ukrayna´nın bulunduğu bölgedeki ismi Sabatinovka- Kültürü, Moldovya´daki ismi Noua- Kültürü ve Romanya´daki ismi ise Coslogeni- Kültürü olan yerleşmelerde rastlanır. “Buckelkeramik” ise daha çok Trakya´da, ‘Babadağ- Kültürü’ olarak bilinen ve M.Ö. yıllarına tarihlenen yerleşmelerde görülür.3 Keramikte gözlemlenen bu değişimin yanı sıra mimarîde de birtakım yenilikler gözlemlenir. Troia VIIb Döneminde evlerin temellerinde dikey ve yatay büyük taş levhalar kullanılır. Ayrıca bu dönemde birçok küçük odacıktan oluşan evler ortaya çıkar. Yine yapılan araştırmalar sonucu benzer yapılar Sabatinovka Kültürü (örnğ. Voronovka II, Zmeëvka, Berislav) ve Coslageni Kültürü´ndeki (Durankulak) yerleşmelerde tespit edilmiştir.4 Maydos antik kenti ile ilgili ulaşılabilen en eski kaynaklarda da Maydos’un ilk kurulduğunda bir Thrak yerleşmesi olduğu söylenir.5 Daha sonra ise M.Ö. 7. yüzyılda Midilli Adası´ndaki (Lesbos) Mytelene yerleşmesinden gelen Aioller´in kontrolüne geçtiği belirtilir.6 D Karesi’nde bu döneme ait iki adet kuyu tespit edilebilmiştir (Plan: 4, Resim: 8). Plan 4’te K1 olarak gösterilen kuyunun yarısı güney profilinin içinde kalmaktadır. Kuyunun iç yüzeyi dış yüzeyine oranla daha düzgün işlenmiştir. Buradan da kuyunun dış yüzyeinin toprak içinde kaldığı ve derinleştikçe içeriden çalışılarak taş sırası ilâve edildiği anlaşılmıştır. İkinci kuyu Plan 4’te K2 olarak gösterilmiştir ve K1’in hemen kuzeyinde yer alır. Yapım tekniği K1 ile aynıdır. Kuyuların kuzeyinde büyük bir pithos kalıntısı ortaya çıkarılmıştır. Açmanın batı kısmında yangın izleri olan kalın bir tabakaya rastlanmıştır. Tabaka içerisinde sapan taşları ile bol miktarda “Barbarische Ware” olarak 3 Koppenhöfer , 4 Piniazek- Sikora , 5 Tomaschek , 66; Ebert , bkz. Madytos. 6 Beloch , ; Yavuz , bilinen ve üzeri parmak baskılı plastik bantlarla bezeli seramik parçaları ele geçirilmiştir (Resim: 9). Ayrıca küçük buluntu çeşitli formda ağırşaklar ile bir kemik âlet ele geçirilmiştir. D Karesi D Karesi D Karesi’nin hemen kuzeyinde, kod olarak daha eğimli bir arazi üzerinde bulunur. Kodun daha düşük olamsı sebebiyle burada D Karesi’nin güneyinde rastlanan mezarlara rastlanmamıştır. Açmanın güneyinde ve batısında, yüzey toprağının hemen altında Bizans Dönemi kalıntılarına rastlanmıştır (Plan 3). Bizans Döneminde gerçekleştirilen teraslama burada daha iyi gözlemlenmektedir. Açma içerisinde höyüğün eğimli olan batı tarafına denk gelen alan, Bizans Döneminde gerçekleştirilen teraslamada, eğimi yok etmek amacıyla kille doldurulmuştur. Bu açmada da Roma Döneminden Demir Çağına kadar olan tabakalar traşlanmıştır ve söz konusu dönemlere ait buluntular, Bizans buluntularıyla birlikte karışık gelmektedir. Mimarî olarak Bizans Dönemine tarihlenen Plan 3’te 4 funduszeue.info kalın duvarın devamı D Karesi’nde ortaya çıkarılmıştır. Ancak bu duvar açmanın ortasına yakın bir yerde höyük yüzeyinde yakın zaman öncesinde tahribata uğramıştır. Bu yüzden açmanın kuzeydoğu kısmında Bizans Dönemine ait herhangi bir buluntu kalmamıştır. D Karesi’nde kazı sezonunda ulaşılabilinen en eski tabaka aynı D Karesi’nde olduğu gibi bölgede ‘Troia VIIb Dönemi’ olarak bilinen Balkan Kavimleri’nin göçlerine denk gelen tabakalardır (Plan: 4, Resim: 10). Açmanın kuzeydoğu kısmında söz konusu döneme ait mimarî kalıntılar ortaya çıkarılmıştır. Çıkan mimarî buluntular hemen yüzey toprağının altında olduğu için höyükteki yakın dönem aktivitelerinden olumsuz yönde etkilenmiştir. Plan 4’te görüleceği üzere burada kuzeybatı- güneydoğu istikametinde giden (Duvar No. 5 ve 7) ince bir duvara ait kalıntılar ile bu duvarlarla birleşen kuzeydoğu-güneybatı istikametinde bir duvar kalıntısı (Duvar No. 6) ortaya çıkarılmıştır. İlginç olan 6 funduszeue.info duvarın yapısıdır. Bu duvar çok tahribat görmüş olmasına rağmen alt taş sırası korunmuştur. Alt taş sırası Balkan kavimleri için tipik olan dikey konumda yerleştirilmiştir. Benzer yapılar Troia VIIb tabakasında da ortaya çıkarılmıştır. Bu tabaka içerisinde yine Balkan kavimlerinin tipik seramiği olan ‘Barbarian Ware’ örnekleri çok sayıda ele geçirilmiştir. Ayrıca küçük buluntu olarak da ağırşaklar bulunmuştır. D Karesi D Karesi höyüğün yamacında yer almaktadır. Bu alana yakın zaman önce höyük yüzeyinde yapılan düzleme çalışmalarının toprağı atılmıştır. Bu nedenle alandan ilk önce bu toprağın atılması çalışmaları yapılmıştır. Bundan sonra açmada Bizans Döneminde yapılan teraslamanın toprağına ulaşılmıştır. Bu toprak da açmadan kısmen kaldırılabilmiş ve açmanın güneydoğu köşesinde, dik konulan temel taşlarından anlaşılabildiği kadarıyla ‘Troia VIIb Dönemi’’ne ait olan mimarî kalıntılara rastlanmıştır. Bu kalıntılar arasında bir de metal (Bronz) kap parçası bulunmuştur. Bu alandaki daha detaylı çalışmalar kazı sezonunda gerçekleştirilecektir. D Karesi Burası höyüğün kuzeybatı yamacında yer almaktadır. Dolayısıyla bu alandaki eğim çok fazladır. Buradaki çalışmaların amacı höyüğün batı yamacındaki kesitte görülen ve ‘Troia VI Dönemi’ (Son Tunç Çağı) ile çağdaş olduğunu düşündüğümüz savunma ya da teras duvarına ulaşmaktır. Ancak yakın zaman önce höyük yüzeyinde yapılmış olan hafriyat toprağının büyük bir kısmı bu alandan aşağıya dökülmüştür. Bu yüzden, buradaki çalışmalar öncelikle alandaki toprağı kaldırmaya yönelik olmuştur. Harfiyat sırasında günümüzde kullanılan tarım âletleri, Prehistorik Döneme tarihlenen minyatür el baltası gibi çeşitli dönemlere ait buluntular ele geçirilmiştir. Kazılan alandan yaklaşık 3 m. kalınlığında döküntü hafriyat toprağı kaldırılmıştır ve kazının son günlerinde açmanın batı kesiminde prehistorik mimarîye rastlanmıştır. Ancak hava koşullarının elvermemesi nedeniyle kazı sezonunda prehistorik mimarî ile ilgili tabakada kazı yapmak mümkün olmamıştır. Höyük Etrafında Gerçekleştirilen Çalışmalar Çanakkale İli, Eceabat İlçesi’nde bulunan Maydos Kilisetepe Höyüğü’nde gerçekleştirdiğimiz Bakanlar Kurulu Kararlı bilimsel arkeolojik kazılar kapsamında, Eceabat ölçekli imar planında 54 ada 32 parsel olarak belirtilen ve 1. Derece Arkeolojik Sit olarak tescilli alanda tarihinde, Bakanlık temsilcimiz İsmail Sarıpınar denetiminde sekiz adet sondaj gerçekleştirdik (Resim: 11). Mehmet Özdoğan 'li yıllarda bu bölgede yaptığı yüzey araştırmalarında, höyüğün batı kısmında yerleşmenin nekropol kısmının olabileceğini belirtmiştir. Bölgede yerel halkla yaptığımız sohbetlerde de bahsi geçen alanın hemen doğusunda bulunan Eceabat- Gelibolu karayolu inşası esnasında çok sayıda iskeletin çıktığını belirtmişlerdir. Ayrıca T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Çanakkale Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu’nun, tarihli ve funduszeue.info ve tarihli ve sayılı kararlarıyla adı geçen alanın sit durumunu yeniden değerlendirebilmesi için arkeolojik sondaj talebi vardır. Bölgede yaptığımız ilk gözlem sonucunda alanda yoğun biçimde hafriyat yapıldığı ve orijinal yüzeyinden 4- 5 m., bazı yerlerde ise 8- 10 m. daha derinde olduğu tespit edilmiştir. Yine de emin olabilmek için alanın muhtelif yerlerinde sekiz adet sondaj açılmıştır. Açılan tüm sondajlar bölgenin doğal jeolojik katmanı olan kisli, kumlu ve killi toprak içerisinde açılmıştır. Sondajlar 1,5 x 1,5 m. boyutlarında ve yak. 1 m. derinliğindedir. Sondajların doğal jeolojik katman içerisinde olması ve herhangi bir kültür varlığına da rastlanmaması nedeni ile daha derine inilmesine gerek duyulmamıştır. Sonuç olarak yukarıda da belirtildiği gibi, alanın tamamen bölgenin doğal jeolojik katmanı olan kisli, kumlu ve killi dolgu içerdiği gözlemlenmiş ve herhangi bir kültür varlığına rastlanmamıştır. Daha önceleri bir nekropol olmuş olsa bile alanda yapılan yoğun hafriyat nedeni ile bu özelliğini tamamen yitirdiği anlaşılmıştır. KAYNAKÇA BELOCH, K. J. Griechische Geschichte- Zweite Neugestaltete Auflage Vol. I. Strassburg. EBERT, M. (derl.). Reallexikon der Vorgeschichte Vol. Berlin. KOPPENHÖFER, DIETRICH. “Troia VII- Versuch einer Zusammenschau einschließlich der Ergebnisse des Jahres ”, Studia Troica 7: KOPPENHÖFER, DIETRICH. “Buckelkeramik und Barbarische Ware in Troia: Anmerkungen zur Herkunft”, Aslan, R./ Blum, S./ Kastl, G./ Schweizer, F./ Thumm, D. (derl.). Festschrift für Manfred Korfmann, Mauerschau, Band 2: Remshalden- Grunbach. PINIAZEK- SIKORA, Magda. “Neue Anregungen zur Diskussion über die Beziehungen zwischen Troia und dem nordwestpontischen Gebiet”, Aslan, R./ Blum, S./ Kastl, G./ Schweizer, F./ Thumm, D. (derl.). Festschrift für Manfred Korfmann, Mauerschau, Band 2: Remshalden- Grunbach. TOMASCHEK, W. Die alten Thraker II, Wien. YAVUZ, M. F. “İlkçağda Gelibolu Yarımadası Yerleşimleri”, Demir, M. (derl.). Çanakkale Savaşları Tarihi I: İstanbul. Plan 1: Maydos Kilisetepe Höyüğü ve üzerindeki 4 açmanın konumu. Plan 2: Ortaya çıkarılan mezarların toplu planı. Plan 3: D ve D karelerindeki Bizans mimarî kalıntıları. Plan 4: D ve D karelerinde ortaya çıkarılan ve bölgede ‘Troia VIIb Kültürü’ olarak bilinen Demir Çağına ait kalıntılar. Resim 1: Maydos Kilisetepe Höyüğü’nün Çanakkale Boğazı’ndaki konumu. Resim 2: Maydos Kilisetepe Höyüğü (Hakan Öge). Resim 3: Höyüğün batısında toprak alınması sonucu oluşmuş kesit. Resim 4: Bir din görevlisine ait olduğunu düşündüğümüz in situ mezar. İskeletin göğüs-baş kısmında bakır tellerle üslü kumaş kalıntıları. Resim 5: Karesi’ndeki Bizans mimarîsinin kuzeydoğudan görünümü. Resim 6: Klâsik Dönem üzerinde süvari betimlemesi bulunan siyah figürlü kap parçası. Resim 7: Arkaik Dönem otlayan keçi figürlü kap parçası. Resim 8: D Karesi’nde ortaya çıkarılan kuyular ve pithos kalıntısının doğudan görünümü. Resim 9: ‘Barbarische Ware’ ya da ‘Barbarian Ware’ olarak bilinen Balkan kavimlerine ait seramiklerden bazı örnekler. Resim D Karesinde ortaya çıkarılan Demir Çağı mimarî kalıntıları. Resim 54 Ada 32 Parsel’in yoğun toprak hafriyatı sonrası günümüzdeki görünümü.