"R&#x;fat evleniyor kaçmana gerek yok art&#x;k." Diyen adama gözlerinin içi parlayarak bakt&#x;.
Ahmet k&#x;z&#x;n ne hissettiğini yüzünden anlamaya çal&#x;şm&#x;ş fakat başar&#x;l&#x; olamam&#x;şt&#x;.
K&#x;z&#x; neredeyse bir senedir tan&#x;yan adam kardeşi Hatice gibi görüyor hatta R&#x;fat ile birbirlerine bile yak&#x;şt&#x;r&#x;yordu.
Babas&#x; Dursun beye bile bir kaç ay önce k&#x;z&#x;n iyi biri olduğunu isterlerse oradan buraya taş&#x;nmalar&#x;n&#x; R&#x;fat ile evlenmesini söylemişti.
Babas&#x; Dursun bey ise R&#x;fat'&#x;n bir k&#x;zla görüştüğünü kaçt&#x;ğ&#x; için Ayşe'yi çoktan unuttuğunu söylemişti.
Ahmet, babas&#x;n&#x;n huyunu bildiği için sözlerine başta inanmasada annesi ve kardeşi Hatice'den de ayr&#x; ayr&#x; duyunca R&#x;fat için mutlu olmuştu.
Ayşe'nin tepkisini yinede görmek isteyen adam k&#x;z&#x;n yüzünde bir cevap ararcas&#x;na dikkatle bakt&#x;.
"Art&#x;k burada esir kalmak zorunda değilsin . Memleketine gitmende hiç bir sak&#x;nca yok. Dönmeyi ister misin Ayşe ?"
Genç k&#x;z bir türlü konuşamad&#x;ğ&#x; babas&#x;n&#x;, anas&#x;z kalan kardeşlerini ne kadar özlediğini düşünerek iç çekti.
Sonra akl&#x;na gelen R&#x;fat'&#x;n mutluluğu ile gülümsedi.
Ona aile kurmak baba olmak öyle yak&#x;ş&#x;rd&#x; ki Ayşe adam&#x;n mutlu olmas&#x;ndan ,mutlu oldu.
"R&#x;fat abi , seviyor k&#x;z&#x; yani öyle mi ? "
"Öyleymiş , sen üzüldün mü ? Sonuçta R&#x;fat seni severdi unuttu diye k&#x;r&#x;ld&#x;n m&#x; ?"
Ayşe baş&#x;n&#x; sağ sola sallad&#x;.
"O iyi bir adam , bizim zaten olurumuz yoktu ki ,mutlu olmas&#x;na sevindim . Baba olmak ona çok yak&#x;ş&#x;r " deyince Ahmet k&#x;za gülümsedi.
"Sen de inşallah bir gün kendi yuvan&#x; kuracak ,benim bencilliğimi , anam&#x;n babam&#x;n yapt&#x;klar&#x;n&#x; unutacaks&#x;n . Sana da anne olmak , sevmek çok yak&#x;ş&#x;r Ayşe ." Deyince genç k&#x;z baş&#x;n&#x; eğdi.
"Utan diye söylemedim Ayşe ,sen benim kardeşimsin, gitmek istemez burada rahat&#x;m yerinde dersen uğraş&#x;r sana oturum al&#x;r&#x;z .Üç sene olacak buradas&#x;n zaten zor olmaz . &#x;ster misin ?"
Genç k&#x;z baş&#x;n&#x; sağa sola sallay&#x;nca adam oğlunu kucağ&#x;na al&#x;p ayakland&#x;.
"Cristina şimdi işten gelir , istersen aşağ&#x; gel tek kalma evde . "
"Siz ailecek yiyin ben kendimi Cristina'ya karş&#x; zaten suçlu hissediyorum . Daha fazla ayak alt&#x;nda dolaşmasam iyi olur "
"Bu hikayenin en masumu sensin Ayşe sak&#x;n suçlama kendini .
As&#x;l sen affet beni . "
Ayşe gülümseyip Ahmet'in eline dokundu kucağ&#x;ndaki Kemal'i eğilip öptü.
"Ben seni çoktan affettim . Sevmek gönül işi zorla aşk olmazm&#x;ş. Sen ve Cristina sayesinde öğrendim, birbirini sevince nas&#x;l bir evlilik yaşand&#x;ğ&#x;n&#x; sizde gördüm . O yüzden üzme kendini . Cristina o çok iyi biri gerçeği anlat ona saklama senden duysun. " deyin Ahmet ac&#x; bir tebessümle k&#x;za kar&#x;ş&#x;l&#x;k verdi.
"Az kald&#x; iki üç haftaya nişan tarihi belli olur . Sende ne zaman istersen gidersin. Ondan sonra bende Cristina ile konuşurum.
Zaten seni tan&#x;d&#x; aram&#x;zda kar&#x; koca ilişkisi olmayacağ&#x;n&#x; biliyor.
Senden yana da mutluyum Ayşe , tek baş&#x;na d&#x;şar&#x; ç&#x;karsan gözüm arkada kalmaz . Gideceğin yolu bulursun. Zaten karakola gittiğin an seni s&#x;n&#x;r d&#x;ş&#x; ederler . Kendi ülkene vatan&#x;na kavuşursun ." Dedi.
Ahmet , oğlu ile gidince , Ayşe o çok sevdiği pencere önüne geçip boş sokağ&#x; bir süre amaçs&#x;zca izledi.
Akl&#x;na R&#x;fat'&#x;n evlenecek olmas&#x; gelince derin bir iç çekti.
"&#x;nşallah çok mutlu olursun R&#x;fat .. Abi " deyip gülümsedi.
Sonraki günler , Cristina ve Ahmet'in işlerini ayarlay&#x;p nişana yetişmeye çal&#x;şmalar&#x; ile h&#x;zl&#x; geçti.
Ahmet ve Cristina k&#x;za burada kalmas&#x; , hatta iş bulup çal&#x;şmas&#x; konusunda &#x;srar etsede Ayşe onlar gelene kadar gitmiş olacağ&#x;n&#x; söyledi.
K&#x;z&#x;n hayatlar&#x;ndan bu şekilde ç&#x;k&#x;ş&#x; adam&#x; rahats&#x;z etse de kalmak istemeyeni bu saatten sonra zorla tutmak olmazd&#x;.
Okumuş, görmüş geçirmiş biri olan Ahmet , k&#x;z&#x;n hayat&#x;n&#x; çald&#x;klar&#x;n&#x;n da babas&#x;n&#x;n ve kendisinin hatalar&#x;n&#x;n pekala fark&#x;ndayd&#x;.
Bu yüzden suçlu hissediyor art&#x;k Ayşe ne yapmak, nas&#x;l yaşamak isterse bir abi gibi yard&#x;mc&#x; oluyordu.
"Dikkat et kendine !" Diyerek türkçe konuşan Cristina'ya s&#x;ms&#x;k&#x; sar&#x;ld&#x;.
Ayşe'de kad&#x;na " Sen çok iyi birisin , iyi ki tan&#x;d&#x;m seni ." Dedi.
&#x;ki kad&#x;n&#x;n vedas&#x;n&#x;n ard&#x;ndan Ahmet k&#x;za bir zarf uzatt&#x;.
"&#x;stemem ."
"Lütfen al Ayşe ,Türkiye'ye döndüğünde cebinde paran olsun . Baş&#x;na ne gelir bilemezsin . "
"Ama ."
"Lütfen k&#x;rma bizi al hadi ." Deyip zarf&#x; k&#x;za uzatt&#x;.
Genç k&#x;z paran&#x;n ona laz&#x;m olmad&#x;ğ&#x;n&#x; düşünsede hayat&#x;n önüne ne ç&#x;karacağ&#x;n&#x; bilmediği için baş&#x; önde zarf&#x; ald&#x;.
Cristina ile s&#x;k&#x; s&#x;k&#x; sar&#x;l&#x;p ayr&#x;ld&#x;lar.
Ahmet ile evli olsa bile , hiç bir zaman kar&#x;s&#x; olmam&#x;şt&#x; . O yüzden Cristina'ya düşman olmas&#x;na , k&#x;skanmas&#x; saçma olurdu.
Ahmet ve Cristina onun hiç sahip olmad&#x;ğ&#x; abisi ve ablas&#x; olmuştu.
Ahmet ve ailesinin gidişi ile bir senedir kald&#x;ğ&#x; evinin her köşesini istekle temizledi.
Çok fazla bir k&#x;yafeti zaten yoktu , küçük bir çanta haz&#x;rlay&#x;p valizi antreye b&#x;rakt&#x;.
Evinin penceresinden son kez d&#x;şar&#x; bakarken bir kad&#x;n&#x; zorla d&#x;şar&#x; ç&#x;karan adam ile hemen geriye kaçt&#x;.
"Neler oluyor bu bina da !" Diye söylenirken kendisinin kap&#x;s&#x;n&#x;nda çalmas&#x; ile korku ile perdeyi çekti.
Zaman Mahir içinde farkl&#x; geçmemişti.
Adam hayat&#x;na kald&#x;ğ&#x; yerden devam etmeye çal&#x;ş&#x;yor fakat boğaz&#x;nda ki yumru bir türlü gitmiyordu.
Ailesine her k&#x;z&#x; sorduğunda gitti buralardan ,gör ki şimdi kimin baş&#x;n&#x; yakacak cevab&#x;n&#x; al&#x;yordu.
Adam k&#x;z&#x;n gözlerini güzelliğini en çokta o korkmuş ürkek halini düşündükçe içi ac&#x;yordu.
Ayşe'nin onun karş&#x;s&#x;na ç&#x;kmas&#x; , Ahmet'in eşi gibi görmemesi adam&#x;n umudu oluyordu.
Umut en büyük kötülük olmuştu . Her geçen gün adama işkence oluyordu.
Ayşe ile bir geleceklerinin olabileceğini düşündüğü için gözü kimseyi görmez , gönlü kimselere kaymaz olmuştu.
Genç adam bu şekilde yaşad&#x;ğ&#x; umut teknesine o gün abisinin onu aramas&#x; ile daha büyük bir hayal ekledi.
"Ayşe'yi hala seviyor musun Mahir ?" Diye soran Mehmet'in sesindeki mahzunluğu hisseden Mahir abisine sormuştu.
"Abi , Ayşe'ye bir şey mi oldu ? Gitmemiş mi memleketine ?"
"Mahir o k&#x;z masum , o k&#x;z çaresiz b&#x;rak&#x;lm&#x;ş .
Ne Ahmet ile ne de dedikodusunun ç&#x;kt&#x;ğ&#x; R&#x;fat ile bir alakas&#x; yokmuş."
Mahir abisinden duyduğu bu sözlerle öyle mutlu oldu ki , belki bir sene sonra ilk kez yüzü gerçekten güldü bile denilebilirdi.
Ayşe'yi nerede bulacağ&#x;n&#x; bile bilmeden yollara düştü .
Ahmet'in evini daha önceden bilen adam evin yak&#x;nlar&#x;na gelince binada ç&#x;kan kavga ile Ayşe için daha çok korktu.
Ayn&#x; anlarda kendine gelen R&#x;fat abisine yalvaran gözlerle bakt&#x;.
"Abi Ayşe nerede ? "
"R&#x;fat kardeşim Ayşe bir senedir benim evimin üst kat&#x;nda yaş&#x;yor , biz işe gidince Kemal'e bak&#x;yordu.
Babam ve ben seninle olmas&#x;n&#x; istemediğimiz için sana yalan söyledik.
Ben Ayşe'yi tan&#x;y&#x;nca pişman oldum R&#x;fat .
O k&#x;z iyi biri sana da iyi bir eş olurdu."
"Belki hala gitmemiştir abi ,belki hala Ayşe senin evindedir .
Nolur ,götür beni oraya , nolur abi !" Diye yalvar&#x;nca Ahmet kardeşinin çaresizliğine daha fazla dayanamad&#x;.
Bir anda iptal olan nişan ile Dursun bey fenalaş&#x;rken Ahmet, Cristina ve oğlunun yan&#x;nda R&#x;fat'&#x; da alarak yaşad&#x;klar&#x; yere geri dönmek için araba ile yola ç&#x;kt&#x;lar.
Cristina ,kalabal&#x;k komşu,akrabalardan duyduğu Ayşe'nin Ahmet'in kar&#x;s&#x; olduğunu öğrenmesi ile sars&#x;lm&#x;şt&#x;.
Ayşe onun evine girmiş ç&#x;km&#x;ş ,kad&#x;n ona dil bile öğretmişti.
K&#x;skançl&#x;k kan&#x;na öyle bir kar&#x;şm&#x;şt&#x; ki adam&#x;n kendisi olmad&#x;ğ&#x; zamanlarda Ayşe'ye gittiğini düşünecek kadar gözü dönmüştü.
Ahmet'in bunu kendisine yapt&#x;ğ&#x;n&#x; hala kabul edemeyen k&#x;z R&#x;fat'&#x;n öne oturmas&#x;na izin vermeyip hesap sormak için kocas&#x;n&#x;n yan&#x;na oturdu.
R&#x;fat ,bir umut Ayşe'yi bulacağ&#x;n&#x; düşünerek arka koltukta dal&#x;p giderken araban&#x;n ön koltuğunda büyük bir yüzleşme yaşan&#x;yordu.
"Ahmet ,Ayşe senin kar&#x;n m&#x; ? Bana bunu yapmad&#x;ğ&#x;n&#x; söyle, ben o k&#x;za abla olurken arkamdan gülmediğinizi söyle lütfen ? Bunu yapmam&#x;ş ol Ahmet !" Diye gelen beklenmedik suçlamalar ile adam direksiyon hakimiyetini sağlamaya çal&#x;ş&#x;rken önüne ç&#x;kan kamyonu görmedi .
&#x;ki şöföründe son anda yapt&#x;klar&#x; manevra işe yaramad&#x;.
R&#x;fat , kamyonun abisi ve Cristina'n&#x;n oturduğu ön k&#x;sm&#x;n&#x; kanlarla al&#x;p götürüşünü uykulu gözlerle izlerken kulağ&#x;nda sadece Kemal'in ağlama sesi vard&#x;.