Kuran Da Yaratılış Ayetleri

Kur'an fihristi, Kur'an-ı Kerim'de bulunan ayetlerin konularına göre düzenlenmiş bir indekstir. Bu indeks, Kur'an'da bahsedilen konuların alfabetik bir şekilde sıralandığı ve her konunun hangi ayetlerde geçtiğini belirten bir referans kaynağıdır. Kur'an fihristi, Kur'an okuyucuları için oldukça faydalı bir araçtır ve Kur'an'ın içeriğini daha iyi anlamalarına yardımcı olur.

KAİNATIN YARATILIŞI Ayetleri Nelerdir?

Kainatın yaratılışı ile ilgili ayetler de bu noktada sık sık araştırılan konulardan birisi olarak öne çıkmaktadır. Kuran-ı Kerim’de Kainatın yaratılışı ile ilgili ayetler yer almaktadır

KAİNATIN YARATILIŞI İle İlgili Ayetler Nedir?

En'am Suresi, ayet:

Gökleri ve yeri bir örnek edinmeksizin yaratandır. O'nun nasıl bir çocuğu olabilir? O'nun bir eşi (zevcesi) yoktur. O, herşeyi yaratmıştır. O, herşeyi bilendir.

Araf Suresi, ayet:

Gerçekten sizin Rabbiniz, altı günde gökleri ve yeri yaratan, sonra arşa istiva eden Allah'tır. Gündüzü, durmaksızın kendisini kovalayan geceyle örten, Güneş'e, Ay'a ve yıldızlara Kendi buyruğuyla baş eğdirendir. Haberiniz olsun, yaratmak da, emir de (yalnızca) O'nundur. Alemlerin Rabbi olan Allah ne Yücedir.

Yunus Suresi, 3. ayet:

Şüphesiz sizin Rabbiniz, altı günde gökleri ve yeri yaratan, sonra arşa istiva eden, işleri evirip-çeviren Allah'tır. O'nun izni olmadıktan sonra, hiç kimse şefaatçi olamaz. İşte Rabbiniz olan Allah budur, öyleyse O'na kulluk edin. Yine de öğüt alıp düşünmeyecek misiniz?

Yunus Suresi, 5. ayet:

Güneş'i bir aydınlık, Ay'ı bir nur kılan ve yılların sayısını ve hesabı bilmeniz için ona duraklar tespit eden O'dur. Allah, bunları ancak hak ile yaratmıştır. O, bilen bir topluluk için ayetleri böyle birer birer açıklamaktadır.

Hud Suresi, 7. ayet:

O'nun arşı su üzerinde iken amel bakımından hanginizin daha iyi olduğunu denemek için gökleri ve yeri altı günde yaratan O'dur. Andolsun onlara: "Gerçekten siz, ölümden sonra yine diriltileceksiniz" dersen, inkar edenler mutlaka: "Bu, açıkça bir büyüden başkası değildir" derler.

İbrahim Suresi, ayet:

Allah'ın gökleri ve yeri hak ile yarattığını görmüyor musunuz? Dilerse sizi giderir-yok eder ve yeni bir halk getirir.

Hicr Suresi, ayet:

Biz, gökleri, yeri ve her ikisinin arasındakilerini hakkın dışında (herhangi bir amaçla) yaratmadık. Hiç şüphesiz o saat de yaklaşarak-gelmektedir; öyleyse (onlara karşı) güzel davranışlarla davran.

Nahl Suresi, 3. ayet:

Gökleri ve yeri hak ile yarattı: O, şirk koştukları şeylerden Yücedir.

Enbiya Suresi, ayet:

O inkar edenler görmüyorlar mı ki, (başlangıçta) göklerle yer, birbiriyle bitişik iken, Biz onları ayırdık ve her canlı şeyi sudan yarattık. Yine de onlar inanmayacaklar mı?

Furkan Suresi, ayet:

O, gökleri ve yeri ve ikisinin arasındakileri altı günde yaratan ve sonra arşa istiva edendir. Rahman (olan Allah)dır. Bunu (bundan) haberi olana sor.

Ankebut Suresi, ayet:

Allah gökleri ve yeri hak olarak yarattı. Şüphesiz, bunda iman edenler için bir ayet vardır.

Rum Suresi, 8. ayet:

Kendi nefisleri konusunda düşünmüyorlar mı? Allah, gökleri, yeri ve bu ikisi arasında olanları ancak hak ile ve belirlenmiş bir süre (ecel) olarak yaratmıştır. Gerçekten, insanlardan çoğu Rablerine kavuşmayı inkar ediyorlar.

Secde Suresi, 4. ayet:

Allah; gökleri, yeri ve ikisi arasında olanları altı günde yarattı, sonra arşa istiva etti. Sizin O'nun dışında bir yardımcınız ve şefaatçiniz yoktur. Yine de öğüt alıp-düşünmeyecek misiniz?

Zümer Suresi, 5. ayet:

Gökleri ve yeri hak olarak yarattı. Geceyi gündüzün üstüne sarıp-örtüyor, gündüzü de gecenin üstüne sarıp-örtüyor. Güneşe ve aya boyun eğdirdi. Her biri adı konulmuş bir ecele (süreye) kadar akıp gitmektedir. Haberin olsun; üstün ve güçlü olan, bağışlayan O'dur.

Fussilet Suresi, ayet:

Sonra, duman halinde olan göğe yöneldi; böylece ona ve yere dedi ki: "İsteyerek veya istemeyerek gelin." İkisi de: "İsteyerek (İtaat ederek) geldik" dediler.

Duhan Suresi, ayet:

Biz onları yalnızca hak ile yarattık. Ancak onların çoğu bilmezler.

Ahkaf Suresi, 3. ayet:

Biz gökleri, yeri ve ikisi arasında bulunanları ancak hak ve adı konulmuş bir ecel (belli bir süre) olarak yarattık. İnkar edenler ise, uyarıldıkları şeyden yüz çeviren(kimseler)dir.

Fussilet Suresi, ayet:

Böylece onları iki gün içinde yedi gök olarak tamamladı ve her bir göğe emrini vahyetti. Biz dünya göğünü de kandillerle süsleyip-donattık ve bir koruma (altına aldık). İşte bu, üstün ve güçlü olan, bilen (Allah)'ın takdiridir.

Kaf Suresi, ayet:

Andolsun, Biz gökleri, yeri ve ikisi arasında bulunanları altı günde yarattık; Bize hiçbir yorgunluk dokunmadı.

Hadid Suresi, 4. ayet:

Gökleri ve yeri altı günde yaratan, sonra arşa istiva eden O'dur. Yere gireni, ondan çıkanı, gökten ineni ve ona çıkanı bilir. Her nerede iseniz, O sizinle beraberdir, Allah, yaptıklarınızı görendir.

Talak Suresi, ayet:

Allah, yedi göğü ve yerden de onların benzerini yarattı. Emir, bunların arasında durmadan iner; sizin gerçekten Allah'ın herşeye güç yetirdiğini ve gerçekten Allah'ın ilmiyle herşeyi kuşattığını bilmeniz, öğrenmeniz için.

GÜNÜN ÖNEMLİ MANŞETLERİ

Son dakika haberler, köşe yazılar, ekonomi, magazin, siyaset, spor gündeminin tek adresi funduszeue.info; funduszeue.info haber içerikleri kaynak gösterilmeden alıntı yapılamaz, haberler izinsiz olarak kopyalanamaz ve başka yerde yayınlanamaz.

Şöyle bir soru sorulsa:

“Bir kimse; ‘İnsan, bir canlının gelişmesinden ortaya çıkmış olabilir’ derse, Kur’an-ı Kerim’in bazı ayetlerini inkâr etmiş olur mu?

Cevaben diyebiliriz ki: Bu sorunun fetva yönü, elbette yetkili mercilere sorulmalıdır. Bizim burada yapacağımız, ayetlerin, insanın yaratılışını nasıl nazara verdiğini gözden geçirmek olacaktır.

Kur’an-ı Kerim’in bazı ayetlerinin yorumunda farklılıklar olabilmektedir. Bunun önde gelen sebebi, bazı ayetlerde teşbih, yani benzetme ve temsillere yer verilmesidir. Ayetlerdeki teşbihler, bazıları tarafından zahiri manasıyla, bazıları tarafından da hakiki manasıyla ele alınmakta ve böylece birbirine zıt yorum farklılıkları ortaya çıkabilmektedir. Dolayısıyla, bu farklı yorumları benimseyen kimselerin, yaklaşımları da farklı olmaktadır.

Bu kısa girişten sonra isterseniz soruyu şöyle soralım:

“İnsanın başka varlıklardan meydana geldiğini ifade eden veya hatırlatan, ya da böyle yorumlamaya sebep olacak ayet veya ayetler var mıdır?”

KUR’AN’DA İNSANIN YARATILIŞI

İnsanın yaratılışıyla ilgili ayetlerde, ilk insan Hz. Adem’in yaratılışına işaret edilmekte, bu yaratılışın başka varlıkların değişmesiyle meydana geldiğini ihsas edecek bir beyana rastlanmamaktadır. Tam aksine, ilk insanın topraktan hâsıl edildiği, onun eşinin de bundan yaratıldığı, insan soyunun da bunlardan meydana getirildiğinin beyan ve izahı vardır.

Kur’an-ı Kerim, insanın muhtelif yaratılış devrelerinden bahseder. Bunu ana hatlarıyla üçe ayırmak mümkündür. Birisi; ilk insan Hz. Adem’in (a.s), ikincisi onun eşi Hz. Havva’nın ve üçüncüsü de diğer insanların yaratılmasıdır. Bu farklı yaratılışlara bazen ayrı ayrı ayetlerde, bazen de aynı ayette dikkat çekilir.

Hicr suresinde Hz. Adem’in (a.s) topraktan yaratıldığı şöyle beyan edilir:

“Andolsun biz insanı kuru bir çamurdan, değişmiş cıvık balçıktan yarattık”¹

Zümer suresinde de Hz. Adem’den Hz. Havva’nın yaratılmış olduğunu anlıyoruz. Ayet mealen şöyledir:

“O sizi tek bir insandan yarattı; sonra o tek kişiden de eşini yarattı”²

Nisa suresinde de, Hz. Adem’in (a.s) ve ondan Hz. Havva’nın ve bu ikisinden de diğer insanların yaratılışına işaret edilmektedir:

“Ey insanlar! Sizi bir tek nefisten (candan) yaratan; ondan da yine onun eşini yaratıp ikisinden birçok erkekler ve kadınlar türeten Rabbiniz(e karşı gelmek)den sakının.”³

Bu ayetlerde, Hz. Havva’nın Hz. Adem’den nasıl ve ne şekilde yaratıldığı açık olarak ifade edilmiyor. Ancak, bununla alakalı bir hadis, konuya biraz daha açıklık getirmektedir. Hadis şöyledir:

“Kadınlar hakkında hayır tavsiye ediniz. Yani, onlara iyi davranınız. Çünkü kadın eğri kaburga kemiğinden yaratılmıştır. Kaburga kemiğinin en eğri kısmı baş tarafıdır. Onu doğrultmaya çalışırsan kırarsın. Hali üzere bırakırsan öyle eğri kalır. Kadınlar hakkında hayır tavsiye ediniz.”⁴

Müminun suresinde hem Hz. Adem’in (a.s) topraktan yaratılışına ve hem de onun soyunun anne rahminde yaratılış safhalarına şöyle işaret edilmektedir:

“Andolsun biz insanı çamurdan (süzülmüş) bir hülasadan yarattık. Sonra onu (Hz. Adem’in nesli olan) insanı sarp ve metin bir karargahta (rahimde) bir nutfe (zigot) yaptık. Sonra o nutfeyi alaka (yapışan şey) haline getirdik, derken o alakayı mudga (bir çiğnem et) yaptık, o bir çiğnem eti kemik(lere) çevirdik (ve) o kemiklere de et (kaslar) giydirdik. Sonra onu bambaşka yaratılışla inşa ettik (can verdik, konuşma verdik)”⁵

Görüldüğü gibi, insanın ilk yaratılıştan itibaren geçirdiği devreler safha safha nazara verilmektedir. Zaten bu sayılan devreleri anne rahminde her insan yaşayarak gelmektedir. Dolayısıyla, bu kademeleri, insanın başka canlılar şeklinde yaratılıp farklı devreler geçirdiği şeklinde yorumlamak mümkün değildir.

Tin suresinde de insanın en güzel şekilde yaratıldığı belirtilir:

“Biz insanı en güzel biçimde yarattık.”⁶

Fatır suresinde de ilk insanın topraktan ve onun neslinin de bir damla su olarak ifade edilen meniden yaratıldığına işaret edilir:

“Allah sizi önce topraktan, sonra bir damla sudan yarattı, sonra da çiftler haline getirdi.”⁷

İNSAN BAŞKA CANLI SAFHALARINI GEÇİRSEYDİ İBLİS ONLARI SAYARDI

İnsan neslinin doğrudan topraktan yaratıldığını, başka canlıları temsil eden ara devreleri geçirmediğini, İblis’in Hz. Adem’e secde etmeyişinin gerekçesinde de görüyoruz. Ayette mealen şöyle buyrulur:

“(İblis:) ‘Ben kuru bir çamurdan, şekillenmiş kara balçıktan yarattığın insana secde edecek değilim’ dedi.”⁸

Şayet insan başka canlı safhalarını geçirmiş olsaydı, muhakkak İblis o safhaları da sayacaktı. Çünkü o burada, insana karşı, yaratılışındaki kendi üstünlüğünü ispat etme pozisyonuna girmişti. Bazı felsefecilerin ileri sürdüğü gibi, insanın geçmişinde; balıklık, kurbağalık, farelik ve maymunluk devreleri olsa idi, İblis bunu mutlaka söyleyecekti. Çünkü en büyük hasmı olan insana karşı, kendi üstünlük delillerini sayıyordu.

BİR BAŞKA AYET

Kuran’da, insanın topraktan yaratılışı, tıpkı bitkinin topraktan yaratılışına benzetilerek şöyle beyan edilir:

“Ve Allah, sizi yerden (sanki) bir bitki olarak bitirdi (sizi topraktan yarattı).”⁹

Buradan şu manaları çıkarmak mümkündür:

a) İnsanın atası olan Hz. Adem’in (a.s) topraktan yaratılışına işaret edilmektedir.

b) Her an gelişme ve büyüme içerisinde olan insanın bünyesindeki elementlerin büyük bir kısmı, besinler yoluyla doğrudan veya dolaylı olarak topraktan alındığı için, insanın gelişme ve büyümesi bitkilerin yerden bitirilmesine benzetilmiştir. ¹⁰

MAYMUN OLANLAR

Kur’an’da insanın yaratılışı ile ilgili ayetler elbette sadece bu saydıklarımızdan ibaret değildir. Ancak, bu ayetler mana olarak birbirine yakındır. Farklılık gösteren bir ayette, Allah’ın emrine uymayan bir grup insanın maymun şekline dönüştürüldüğünden bahsedilmektedir:

“İçinizden Cumartesi günü azgınlık edenleri elbette biliyorsunuz. Onlara ‘aşağılık birer maymun olun’ dedik.”¹¹

Cenab-ı Hak, Cumartesi günleri çalışmayı İsrailoğullarına yasak kılmıştır. Onlar bu yasağa uymayınca, Eyle kasabasında bu hadise meydana gelmiştir.

Bu değişme hakkında iki görüş vardır. Birisi, bunların sadece ahlak yönünden maymun şekline getirildiğidir. Diğeri de suret olarak maymun şekline dönüştürüldükleridir. Zaten o insanlar bu olaydan sonra fazla yaşmamışlar, üç gün sonra ölmüşlerdir. Yani hadise, bir beldede (Eyle kasabasında) meydana gelmiş ve maymun şekline dönüştürülen insanlar üç gün sonra ölmüşlerdir.¹²

SONUÇ OLARAK

Kur’an-ı Kerim’de insanın, daha aşağı yapılı varlıklardan yaratıldığını gösteren ya da bu manaya gelen bir beyan yoktur. Tam aksine, insanın en mükemmel şekilde yaratıldığı, ilk insan Hz. Adem’in (a.s) topraktan, onun eşi Hz. Havva’nın Hz. Adem’den ve onların neslinin de anne rahminde gelişerek dünyaya geldiğinden bahsedilmektedir.

Günümüz fen ve felsefesiyle ilgilenenlerin bazılarının, insanın geçmişiyle ilgili olarak ortaya koyduğu bir takım değerlendirmeler vardır. Bu felsefi değerlendirme ve görüşler, bilimsel gerçeklermiş gibi takdim edilmekte, güya Kur’an’ın bilime ters düştüğü nazara verilmektedir. İnsanın atasıyla ilgili ileri sürülen bilgiler, bilimsel bilgi değil, felsefi görüş ve değerlendirmeler, teori ve hipotezlerdir. Hiç kimse, laboratuvarda ne ilk insanın yaratılışını ve ne de onun eşinin ortaya çıkışını deneme ve gösterme şansına sahip değildir. O bakımdan insanın geçmişiyle ilgili ileri sürülen ya da sürülecek olan bütün fikir ve görüşler teori ve hipotez olmaktan ileri geçemez.

“Yapan bilir, bilen konuşur” kaidesiyle, insanın geçmişi hakkında gerçek ve tek söz sahibi, hiç şüphesiz Cenab-ı Hak’tır ve O’nun Kelâmı Kur’an-ı Kerim’dir. O da ilk insanın topraktan, onun eşinin Hz. Adem’den ve onun neslinin de anne rahminde geliştiğini beyan etmektedir.

Kaynaklar

1. Hicr,

2. Ez-Zümer, 6.

3. Nisâ, 1.

4. Buhari, Nikah 80; İbn Mâce, Taharet

5. Mü’minun,

6. Tin, 4.

7. Fatır,

8. Hicr,

9. Nuh,

İbn Âşûr, Muhammed et-Tâhir, et-tahrir ve’t-tenvir. Tunus,

Bakara,

Çantay, B. H. Meali Kerim. C s

İnsanın yaratılışı ile ilgili birçok ayet ve hadis mevcuttur. Hayvanlar ve diğer yaratıklardan farklı olarak Hz. Adem’in özel bir şekilde topraktan şekillendirilmesi ve daha sonraki yaratılış aşamaları ayrıntılı olarak Kur’an-ı Kerîm’de farklı ayetlerde anlatılır. Bu yazımızda anlamı şimdiye kadar tam olarak aydınlığa kavuşturulmamış bir ayetten yola çıkarak yaratılış aşamalarımızdan birisine ışık tutmaya çalışacağız.

“Biz insanı çamurdan alınan bir özden yarattık. Sonra onu sağlam bir yerde nutfe (döllenmiş yumurta) haline getirdik. Sonra nutfeyi alakaya (rahim cidarına yapışmış embriyoya) çevirdik, sonra embriyoyu bir çiğnemlik et görünümünde yaptık, sonra bir çiğnemlik eti kemiklere çevirdik sonra da kemiklere et giydirdik. Sonra onu bambaşka bir yaratık yaptık.” (Mü’minun ).

Bu ayetlerde bahsedilen nutfe ve döllenmiş yumurta ile, erkek ve kadınların üreme hücrelerinin birleşmesinden sonraki safha kastediliyor. Daha önceki aşamalar için ise erkek ve kadının suyu tabirleri Peygamber Efendimiz’in (sav) hadislerinde de geçiyor: “…Erkeğin suyu koyu ve beyazdır. Kadının suyu sarı ve akışkandır. Bunlardan hangisi üstün olur veya öne geçerse benzerlik hasıl olur.” (Kaynak: Müslim, Hayz 30, (); Buhari, Menakıbul-Ensar, 49). Burada sperm ve yumurta hücrelerindeki kadın ve erkek genetik yapılarının çocuğa aksetme şekline işaret vardır.

Embriyolojik hayatın ilk haftalarında, henüz organların yeni oluşmaya başlayacağı safhalarda mesoderm adlı bölge oluşur. Mesodermin bir parçası olan mesonefrik tübüllerde embriyonun omurgalarının ön kısmında yukardan aşağı boylamasına uzanan bir dokudur. İşte bu doku hem üreme hem de böbrek ve diğer üriner sistem organlarının oluşacağı yapının adıdır. Mezonefrik tübüller embriyolojik hayatın yaklaşık 4. haftasında ve yeni oluşan göğüs hizasındaki hemen boyun omurga kemiklerinin bittiği yerin karşısındaki torasik (göğüs) omurları hizasından başlar. Yaklaşık 40 adet mezonefrik tübül omurganın karşısında yukarıdan aşağı doğru uzanır. Kısa süre içerisinde boyun omurgaları karşısına denk gelen kranyal mezonefrik tübüller geriler ve kaybolur. Mezonefrik tübüllerden böbrek, idrar yolları ve erkeklikle ilgili ductus efferentes, epidydimis ve vas deferens gibi organlar yaratılır.

6. hafta civarında ise mezonefrik tübüllerin yan tarafında paramesonefrik kanallar oluşur. Bu da yine göğüs omurları hizasında başlar ve aşağı doğru zamanla ilerler. Paramezonefrik kanallardan da kadınların üreme iç organları oluşur. Yaklaşık 7. haftaya kadar erkek ve kız embriyoların görünüşü aynıdır. Daha sonra sadece erkeklerde olan Y kromozomudaki TDF adlı genin çalıştırılması ile erkeklik üreme organları farklılaşmaya başlar. Gonadlar adı verilen asıl üreme hücrelerini barındıran ve erkeklerde testis bayanlarda yumurtalık olarak isimlendirilen üreme organları da bu aşamadan sonra yaratılır.

…

Yukarıdaki ayrıntılı embriyolojik gelişim özetinden de anlaşılabileceği gibi, hem erkek hem de bayanlardaki üreme organlarının kökeni göğüs omurları hizasından başlayıp daha sonra aşağı doğru inen embriyolojik yapılardır.

Tarık suresi 5 ve 8. ayetler arasında insan yaratılışı ile ilgili şu şekilde ifadeler geçer: “5- Şu halde insan bir baksın, neden yaratılmıştır? 6- O, atılıp dökülen bir sudan yaratılmıştır. 7- Sulb (omurga) ile göğüslerin arasından çıkar. 8- Şüphe yok ki O, onu yeniden döndürmeye kadirdir.”

Bu surede insanın yaratılışına dikkat çekilmiştir. Özellikle 7. ayete dikkat çekeceğiz. Atılıp dökülen su ile kastedilenin erkek ve kadın üreme hücreleri ve bunların barındığı sıvı olduğunu müfessirler de söylemiştir. Daha sonra gelen 7. ayetteki zamir de tefsirlerin büyük çoğunluğunda bu sıvıya atfolunur. Yani ayette, atılarak çıkan bu sıvının sulb ve göğüsler (teraib) arasından geldiğinin kastedildiği şeklinde yorumlanmıştır. Bazı meallerde sulb bel kemiği gibi de geçse de, sulb başın arka dibinden kuyruk sokumuna kadar arka kemiği yani omurga anlamındadır. Bir sonraki ayette yeniden döndürme ile insanın öldükten sonra yeniden diriltilmesine işaret edildiği belirtilmiştir.

…

Tarık suresinin 7. ayetinde meni ve belki kadınlardaki sıvının da birlikte kastedildiğini yazan müfessirler aslında ilk bakışta tıbbi bilgilerimize aykırı gözüken, kaburgalar ile omurga arası bölgesine izah getirememişlerdir. Hatta ateistler bu ayete bakarak Kur’an’ın bu konuda hatalı bir bilgi verildiğini bile iddia edecek kadar ileri gitmişler. Gerçi bu ayetleri inceleyen bazı müfessir de aslında bel kemiği ve göğüsler arası ile insanın anne rahmindeki durumuna işaret edildiğini ve buradaki “arasından çıkar” şeklinde kastedilenin doğum olayı olduğunu söylese de, tefsirlerin büyük çoğunluğu bir önceki ayete bakarak burada kastedilenin meni gibi sıvı olduğunu yazmaktadır.

Terâib, terib kelimesinin çoğuludur ve kaburgalar anlamındadır; hatta daha da özel olarak kaburgaların iki meme ve üzerindeki gerdanlık olarak da adlandırılan bölge hizasına denk gelen ilk sıralarda olanlarıdır. Elmalılı Hamdi Yazır tefsirinde de terâibin gerdanlık hizasına denk gelen göğsün üst kısmındaki kaburgalar anlamına geldiği yazmaktadır. Halbuki genel olarak kaburga kelimesi Arapça’da ضلع (dala’) olarak geçer. Dolayısıyla teraib daha çok sadece üst kaburgalar bölgesi için kullanılır. Yani Tarık suresinin 7. ayetinde açıkça omurga ile üst kaburgalar arasındaki bölgeye işaret edilmektedir. Yukarıdaki embriyolojik gelişim özetinden de kolaylıkla anlaşılabileceği gibi, hem erkek hem de kadınların üreme organlarının yaratılmaya başlandığı yer tam bu bölgedir.

Sonuç olarak Tarık suresinin bu ayetinde hem erkek hem de dişi üreme organlarının embriyolojik kökenine işaret ediliyor olması, şu anki bilgilerimiz ışığında en uygun bir izah gibi gözükmektedir. Yoksa meni gibi bir sıvının göğüs kemikleri arasından gelmediği yıl önce ve hatta çok daha önce de iyi bilinen bir gerçek iken Kur’an-ı Hakîm’de işaret edilenin, üreme organlarımızın ilk aşaması olması çok daha yüksek ihtimaldir.

İnsanın embriyolojik gelişim aşamalarını başka ayetlerde mükemmel bir şekilde anlatan kutsal kitabımız da, insanın oluşumunda hem erkek hem de kadın sıvılarının birlikte rol aldığını hadislerinde ifade eden Peygamber Efendimiz de (asm) elbette bu kadar aşikâr bir konuda bilimsel gerçeklerle örtüşmeyen ifadeler içeremezdi. Bu tür, tam anlamını müfessirlerimizin çözemediği ayetler konusunda yine de en doğrusunu Allah bilir diyelim ve Tarık suresinin bir sonraki ayeti ile yazımızı bitirelim: “O gün, sırlar yoklanıp meydana çıkarılacaktır.” (Tarık, 9)

Kaynaklar:

1- funduszeue.info

2- funduszeue.info