Israil Vatandaşlığı Nasıl Alınır

kaynağı değiştir]

Bu bölüm, İsrail Devleti’nin ’de kurulduğu tarihten bugüne kadar vatandaşlık kanunundaki büyük değişiklikleri anlatmaktadır.

Kanunun yürürlüğe girmesinden önceki dönem[değiştir kaynağı değiştir]

5 Temmuz tarihinde Knesset, Geri Dönüş Kanunu’nu yürürlüğe soktu. Bu kanun daha sonra yürürlüğe girecek vatandaşlık kanunun öncüsüydü. Kanun, “her Yahudi ülkesine oleh (Yahudi göçmen) olarak gelme hakkına sahiptir” i kanunlaştırdı.

İlk vatandaşlık kanunu olan, Vatandaşlık Yasası, ’de yürürlüğe girdi ve kanun açıkça yılında yürürlüğe giren Filistin Vatandaşlık Kanunu’nu feshetti. Bu yasaya göre, İsrail vatandaşlığı, geri dönüş, oturma iznine sahip olmak, doğum ve Telsik sürecinden geçmek olmak üzere, dört şekilde elde edilebilirdi.

Kanunun en tartışmalı kısımları, ikametle vatandaşlık alma ile ilgiliydi. İsrail, Filistin Mandası’nın halefi olurken, kanun Filistin vatandaşlarını otomatik olarak İsrailli diye kabul etmiyordu. Manda vatandaşı Yahudi ve Araplar, farklı yollar kullanarak vatandaş oldular. Yahudiler Geri Dönüş Kanunu’nu kullanarak vatandaş olurken, Araplar sadece;

• Daha önce Filistin vatandaşlığına sahipseler,
• yılı itibarıyla İsrail’de oturma iznine sahipseler,
• Kanunun yürürlüğe girdiği yılında hala kayıtlı oturma iznine sahipseler,
• İsrail Devleti’nin kurulduğu günden kanunun yürürlüğe girdiği dönem arasında İsrail’de ya da daha sonra İsrail’in parçası olan yerlerde yaşıyorlarsa. Ayrıca yasal yollarla İsrail’e bu dönemde girdiyseler vatandaş olabilirlerdi.

Kanundaki bu şartlarının amacı, savaşında İsrail karşıtı orduları savunan Arapların vatandaş olmalarını engellemekti. Savaş esnasında, büyük bir grup Arap İsrail topraklarını terk ettiler ve o dönemde oturma izinlerine de sahip değillerdi. Bu nedenle, vatandaşlık elde edemediler.

Kaçıp saklandıkları komşu Arap ülkelerinden de vatandaşlık alamayınca, devletsiz kaldılar. Bu Arap ülkelerinin kasıtlı yaptığı, bir uluslararası Filistinli Göçmen Krizi yaratma çabasıydı. Buna ek olarak, bu savaş için, ve sadece bu savaş için, göçmen olmanın tanımı yeniden yazıldı. Filistin Mandası’nda 2 yıl veya daha fazla yaşayan herkes göçmen statüsünde olacaktı. Diğer savaşlara uygulanan tanımdaysa, oturum süresi daha fazla olmalıydı. Bu yeni ve eşsiz göçmen tanımı, asıl göçmenlerin soyundan gelenlere de uygulanabilecekti ve bu da yine, bu tek bir savaşa yönelik bir uygulamaydı. Bu faktörler bir araya geldiğinde, dünyanın en uzun metrajlı göçmen krizi oluşturuldu. Filistinli göçmenlerin geri dönme haklarını savunan bilim adamları, Vatandaşlık Kanunu’nun “vatandaşlıktan çıkarma” ya yönelik bir kanun olduğunu ve uluslararası hukuku ihlal ettiğini belirttiler ^[3].

yılındaki Arap göçmen sayısıyla ilgili tahminler oldukça değişkendir. civarı gibi fazla tahminler varken, gibi daha az sayıdaki tahminler de vardır. civarındaki Arap, savaş sonrasında, ateşkes alanlarında kalmıştır.^[5][6]

yılını takip eden yıllarda, birçok yerinden edilmiş Filistinli ve İsrail toprakları dışında olan Filistinliler, eski yaşadıkları yerlere dönebildiler. Ancak, mahkemelerin kanundaki “oturma izniyle” elde edilen vatandaşlık kısmını sıkı bir şekilde uygulaması sonucu, vatandaşlıktan men edildiler ve bunun yerine daimi oturma izni hakkı kazandılar. Bu da on binlerce Filistin Mandası vatandaşlarını devletsiz ve pasaportsuz bıraktı ^[6].

'li ve 'lı yıllarda, Filistinliler tarafından açılan birçok dava, vatandaşlık kanunun oturma izniyle olan kısımlarındaki sıkı kurallara meydan okudu. Bu tür meydan okumaların sonucu yılında geldi ve kanunun oturma izniyle vatandaşlık elde etme kısmı değiştirildi. Yapılan değişiklikte vatandaşlık hakkı bu tür Arap gruplara tanındı ^[1].

Yahudiliğin Yasal Tanımı[değiştir

nest...

149907 149908 149909 149910 149911