Resim Çizerken Nelere Dikkat Etmeliyiz

resim çizerken nelere dikkat etmeliyiz

Çocuk Resimlerini Anlama Rehberi

İçindekiler

Çocuklar Neden Resim Çizer?

Çocuklar Resim Yaparken Nelerden Etkilenir?

Resmine Bakarak Çocukla İlgili Ne Gibi Bilgilere Sahip Olabiliriz?

Çocuk Resminin Gelişimsel Evreleri Nelerdir Ve Bu Evrelerin Özellikleri Nelerdir?

Ebeveyn Olarak Çocuğumun Resimlerini Nasıl Analiz Etmelisiniz?

Her Çocuk Resminin Bir Anlamı Var Mıdır, Çocuğun Her Çizdiği Resmi Analiz Etmeniz Gerekli Mi?

Çocuğunuz Ne Resmederse Bir Uzmana Başvurmanız Gerekir?

Biz insanlar güçlü hislere sahip olan ve bu hisleri çeşitli yollarla dışa vurmaya ihtiyaç duyan canlılarız. Diğer bütün canlılar gibi bizler de hissederiz ancak bizi diğer canlılardan ayıran şey bu duygu dışa vurumu için sanatı ve sanatın onlarca yolunu yaratma çabamızdır.

En eski duygu dışa vurum sanatı şüphesiz ki resimdir, ilk çağlardan bu yana çeşitli amaçlarla kullanılan bin bir çeşit figür, sembol ve anlamı olan resimler sayesinde eski insanların dahi iç dünyalarında eşsiz bir yolculuğa çıkabiliyoruz.

Konu ise çocuklar olunca, onları doğru anlama işi ebeveynlere düşüyor ancak elbette ki çocuğun çizdiği resmi analiz edip bir sorun olduğunu anlasa da her durumda tek başına bir çözüm üretemeyebilir ve bu tamamen doğaldır. Bu durumlarda bir ebeveynin yapabileceği en iyi ve önemli şey çocuğun resimlerini düzenli olarak takip ederek gerektiği durumlarda bir uzmana başvurmaktır.

Bu yazımızda, bir ebeveyn veya bir eğitmen olarak çocuğun resmini nasıl analiz edebileceğinizi, çocukların hangi durumları kağıda nasıl yansıttıklarını, hangi durumda uzmana başvurmanız gerektiği, başvurduğunuz uzmanların nasıl bir yol izleyeceği ve neden sizin analizinizden çok daha farklı olduğundan bahsedeceğiz.

Uzman kadromuz ile size destek ve yardımcı olmak için burada olduğumuzu hatırlatmak isteriz. Psikologofisi ile ister görüntülü ister sesli yapılabilecek online terapi seansları için bize ulaşabilir ve en kısa zamanda seanslara başlayabilirsiniz.

Çocuklar Neden Resim Çizer?

Yalnızca çocuklar değil aslında bütün bireyler iç dünyalarındaki sorun, belirsizlik ve hisleri dışa vurmak için resmi kullanırlar. Spontane gelişen resim yapma isteği, iç dünyamızın bazı şeyleri anlamlandırma çabası olabileceği gibi karşı tarafa aslında söyleyemesek de anlaşılmak istediğimiz anlamına gelebilir.

Çocuklar ise iletişim ve duyguları anlamlandırma konusunda yetişkinler gibi olmadıkları için, oyun veya resim gibi yollarla bizlere anlatmaya çalışır. Oyunda fazla soyut şeyleri anlatamayacakları için tercih edebilecekleri gibi tetikleyici durum karşısında nasıl davranacaklarını bilemedikleri için de resim çizmeyi ve renklendirmeyi tercih ederler.

Ebeveyn veya öğretmeni tarafından dikkatle takip edilmesi gereken çocuğun iç dünyasındaki durumu gerektiği zamanda uzmanlar aracılığıyla uygulanan oyun terapisinde de resim kullanılabilir ve en doğru analiz için projektif testlere hakim olunması gerekir.

Çocuklar Resim Yaparken Nelerden Etkilenir?

Çocuk resim yaparken etrafındakileri, iç dünyasındakileri, izlediklerini, duyduklarını ve sizin onlara okuduğunuz kitaplardan anladıklarını, hissettiklerini ve eksik olduğunu düşündüğü şeyleri düşünerek bunları bazı semboller aracılığıyla kağıda döker.

Çocuğun resimleri incelenerek yalnızca iç dünyası değil aynı zamanda etrafında memnun olmadığı, değiştirmek istediği durum ve olayları öğrenebileceğimiz gibi çocuğun bunlara karşılık ürettiği çözüm yolunu da görebiliriz.

Gelişimsel evrelerinin hangi basamağında olduğunu da anlayabileceğimiz gibi zihinsel gelişimini de anlayabiliriz.

Resmine Bakarak Çocukla İlgili Ne Gibi Bilgilere Sahip Olabiliriz?

Çocuğun gereksinimleri,
Bilinçaltı,
Fantezileri,
Duyguları,
İç dünyasında neler olduğunu,
Çatışmaları,
Fobileri,
Dünyayı algılaması, anlamlandırma ve yorumlama şekli,
Dünyaya ve hayata adapte süreciyle nasıl baş ettiği,
Kişiliğine özgü özellikleri,
Zihinsel gelişimi,
Becerileri,
Çevresi hakkındaki fikirleri,
Yakın ve uzak çevresiyle ilişkileri,
Etrafındakilerin ilişkilerini nasıl gördüğü ve bunun gibi daha birçok bilgiye sahip olabiliriz.

Çocuk Resminin Gelişimsel Evreleri Nelerdir Ve Bu Evrelerin Özellikleri Nelerdir?

Lowenfeld’in belirlediği çizgisel gelişimin beş basamağı ve her basamağın kendine has özellikleri vardır. Bir önceki basamakta sorun yaşandığı takdirde ilerleyen basamaklarda sorun teşkil edebileceği için bu durum çocukta gelişim problemi olduğuna işaret ediyor olabileceğinden böyle bir durumda mutlaka bir uzmana başvurmanız gerekir.

Karalama Dönemi ( yaş)

İsviçreli psikolog Piaget’in sınıflandırmasına göre oyun ve alıştırma dönemi olarak da adlandırılır.
Çocuk henüz resim yapmanın ve bir şeyler çizmenin ne olduğunu farkında değildir, oyun olarak görür. İlk defa deneyimlediği için ilgisini çeker.
İlk karalama ay arasında başlar ancak ayda sağlıklı olarak başlar.
Çizimler bir şeyleri temsil etme amaçlı çizilmemiştir, motor itkilerine bağlı olarak keşif amaçlı yapılan rastlantısal karalamalardan oluşur.
Resim kendiliğinden oluşur, önemli olan çocuğun resme yüklediği anlamdır.

Kontrollü Karalama Dönemi

2 yaş düzeyinde görülen döneme verilen addır.
El göz koordinasyonu henüz gelişmemiştir.
Çocuk gelişigüzel karalamalar yapar.
Amacı veya anlatmak istediği bir şey yoktur.
Yetişkinlerin kağıt ve kalem ile ilişkisini gözlemleyip taklit etmesiyle ortaya çıkardığı ilk çizgisi hoşuna gider çünkü bu onun için bir başarıdır.
Zamanla yetişkinler tarafından tanınabilecek çizgilere dönüşür.
ayda organize olmayan, yatay ve dalgayı andıran çizgiler çizer.
ayda çocuğun daha önce çizdiği yatay çizgiler dairesel şekillere dönüşmeye başlar.

İsimlendirilen Karalama Dönemi

yaş döneminde görülür.
El göz koordinasyonu gelişmeye başlar.
Çocuk, artık yaptığı karalamaları gerçeklerine benzemese de kendince isimlendirir.
Aynı şekilleri tekrarlasa dahi her birini farklı adlandırabilir.

2 yaşından itibaren el göz koordinasyonunun da güçlenmesiyle karalamada azalma görülür ve çiçek, ağaç, insan (kocabaş/sadece kafa) gibi sade figürler gözlenmeye başlanır ve çocuk tarafından isimlendirilir.

3 yaşında insan çizimlerini arttırırlar ve çizdikleri insan figürü aslında kolları ve bacakları olan bir daireye benzer. Henüz resimlerinde gerçekçilik aranmaz, çizdiği uzuvlar gerçek yerlerinden farklı yerlerde resmedebilirler.

4 yaşına gelen çocukta artık görsel kontrolü gelişmeye başlamıştır. Dairesel insan figürüne ek olarak kolları, bacakları ve gövdeyi ekleyerek çöp adam çizmeye başlarlar. İnsan figürü çizmeyi en sevdikleri figürlerdendir.

Renkleri öğrenmeye başladıkları için artık resimlerinde de farklı renkleri kullanmaya başlarlar. Açık ve soluk renkleri tercih etmezler, kağıdın rengi kontrast yani zıt renkleri kullanmayı severler.

Bazı renklerin tekrarlanması ilerleyen yaşlarda psikolojik sorun işareti olarak kabul edilse de bu dönem içerisinde normal olarak değerlendirilir çünkü çocuk henüz yeni tanıştığı renklere çok da hakim olmaması doğal karşılanmalıdır.

Çizmeyi sevdiği herhangi bir figürü defalarca çizebilir ve bu endişelenecek bir durum değildir.

Çocuklarda 4 yaşına kadar yer çekimi algısı gelişmediği için bu dönemde kağıtta bir yer kavramı bulunmaz, kağıdı istediği gibi çevirip çizerler bu konuda gerçeklik algısı aranmamalıdır.

Bazı anneler ve babalar karalama aşamasında çocuklarına yardımcı olmaya, şekillerin nasıl çizildiğini öğretmeye çalışırlar. Bu ne yazık ki düşünülenden çok daha yanlış bir tutumdur ve duygusal kırıklığa bağlı olarak çocukların isteksiz ve güvensiz ruh haline bürünmesine neden olur. Çünkü karalama faaliyeti zaten başlı başına çocuğa zevk ve güven veren bir aktivitedir. Çocuk özgürce kendini ifade etme isteğinin kısıtlanmasından hoşlanmaz ve hayatının ilerleyen zamanlarında da bunun izlerine rastlamak mümkün olabilir.

Şema Öncesi Dönem ( Yaş)

Çizilen figürlerin vücut oranları gerçek dışıdır, abartılı çizimler yaparlar.
Çocuğun resimleri duyguları yönetir.
Resimlerde tema vurgusu oluşur.
Uyumlu renkleri seçerek fark edilebilecek bir estetik yaratırlar.
Düşünceler büyük oranda öznellik içerir ve duygular egemendir.
Resimlerine hayal dünyalarını yansıtmaya başlarlar.
Bu dönemin en sevilen figürü olan insan figürünün en önemli kısmı kafanın bedenin üstünde resmedilmesidir.

4 yaşında bir çocuk, değer verdiklerini resminde büyük çizmeye meyillidir. İnsan figürüne dürtü kontrolü ile ilgili olarak boyun da eklemeye başlar. Resimlerinde kız ve erkeği ayırt etmeye yönelik aksesuar gibi ayrıntı çizimlerine başlarlar. Henüz yer olgusunu tam olarak anlayamadıkları için resimlerinde figürlerde yer olgusunu kullanmakta zayıftırlar.

5 yaşında gelen bir çocuk artık resim yapma etkinliğine başlamadan önce ne çizeceğini planlar ve bu yüzden de artık amaçlı resimler üretmeye başlar. 2 boyutlu beden algısı gelişimi göründüğü için röntgen yani saydam resim yapma eğilimi gösterir.

5 yaşında ve gelişimini sağlıklı bir şekilde tamamlamış bir çocuğun artık karalama dönemini ardında bırakmış olması beklenir ancak hala karalamaya devam ediyorsa çocuk yaş düzeyinin altında bir etkinlik yapıyor olarak kabul edilir ve beceri eksikliğinden ziyade gelişim sorunu olarak değerlendirilir.

Eğer 5 yaşından sonra beden ile kafa ayrı çiziliyorsa bu kritik bir durum olarak kabul edilir, öğrenme güçlüğü, zeka geriliği, organik bozukluklara veya ağır duygusal sorunları işaret ettiğinden dolayı mutlaka bir uzmana başvurulmalıdır.

6 yaşına giren çocuğun çevreyle ilişiği artmasının etkilerini resimlerine yansıtmasından da görmek mümkündür. Resimdeki figürlerin oranları artık daha gerçekçidir. Nesneler arasındaki bağlantıları seçme gücü vardır ve günden güne artar.

Röntgen resim olarak da anılan saydam resim tekniğini kullanmayı severler, bu da nesnelerin içindekileri de çizmelerinden anlaşılabilecek bir durumdur. Mekan algısı gelişmiştir ve bunu resimlerinde de gösterir.

Resimlerinde artık ‘toprak çizgisi’ unsuru vardır ve nesneleri toprak çizgisi üzerinde düzenlemeyi sever. Ayrıntılar eklemeyi sever ve figürleri çoğunlukla bir merkez çevresinde toplar. Resim kağıdını dağınık kullanmaz, bir düzeni takip eder.

Şematik Dönem ( Yaş)

Görsel gerçeklik dönemi olarak da adlandırılır.
Kendine özgü bir bakış açısı geliştirmiş olan çocuk, bu bakış açısını baz alarak resim yapar.
Nesne ve kişilere verdiği duygusal anlam resme aktarılır.
Kavram biçimleri kesinlik kazanmaya başlar.
Çizgiler nesneleri sembol etmek amaçlı çizilir.
Önem verilenler büyük çizilerek gösterilir.
Çocuk için kağıt yer, hava ve gök olmak üzere üç bölümden oluşur.
İlk boşluk anlayışı yer çizgisinde kendini gösterir ve bu da çevrenin bir parçası olduğunu hissettiğini kabul ettiğini gösterir.
Resmi sıralı bir şekilde yapar ve bu sırayı kendi önem verdiği sıraya göre belirler.
Renk seçimleri gerçeğe yakın olacak şekilde yapılır.

Artık okula başlayan çocuğun hayatının büyük bir kısmının okul ve okul çevresinde geçmesinin de etkisiyle çocuk artık resimlerinde kendisinin çevredeki rolünü anlamaya yönelir. Resimlerinde çizdiği insan figürünün artık karakter belirten özellikleri de vardır ve bu özellikler kendi deneyimlediklerinden oluşturduğu şemalardan etkilenir. Çocuk, kendini çevresinin merkezinde olarak kabul eder ve deneyimlediği somut ilişkilerle oluşturduğu imgeleri işleyerek sembollere çevirir, gerçekleri aramaya yönelik resimler yapar.

Uzay ve mekan kavramları henüz gelişmemiş olan şematik dönemde olan bir çocuk genellikle karşılıklı duran nesneleri ters çizse de nesneler arası sağ – sol ve ön – arka gibi yön ilişkilerine dikkat eder.

İnsan figüründe detaylar artar. 7 yaşında cepheden çizilen insan figürü 9 yaşına doğru hareket kazanır ve çevre ile ilişkili olacak şekilde resme aktarır.

Gerçekçi Dönem ( Yaş)

Bedensel ve psikolojik açıdan kritik bir dönemdir.
Çocuk gerçeği resmetmeye başladığı için hayal gücü ve yaratıcılık azalmaya başlar.
Toplumun bir parçası olduğunu her açıdan anlamıştır.
Yaşadığı kültür ve toplumun bazı zevk ve kalıplarına uyma kaygısı egemendir.
Bütünden ziyade detaylara önem verir.
Fantezi dünyasını kağıda aktardığı resimlere de rastlanabilir.
Resim bir kompozisyon etrafında şekillenir.
Renkler gerçeğe uygun seçilir.
Yakınlık ve uzaklık hataları yoktur.
Bu dönem çocuğun resimlerinin en rahat anlaşılabilen ve analiz edilebilecek dönemidir ancak ergenliğe yaklaşmış olan çocuk resmiyle ilgili konuşmaktan pek hoşlanmaz ve bundan kaçınabilir.

Görünürde Doğalcılık (Mantık) Dönemi ( Yaş)

Objelerin orantıları, boyutları ve derinlikleri resme yansır.
Resimlerde gölge ve ışık oyunları gözlenebilir.
Renk kullanımı çeşitlenir.
Resimlere farklı bakış açılarından yararlanarak kendilerine has teknikler yaratmaya meyillidir.
Soyut şeyleri resimle adlandırma denemeleri yapılabilir.

Çoğu çocuk bir önceki dönem olan gerçekçi dönemden sonra resme olan ilgisini yeterince gerçekçi bulmama gibi sebeplere bağlayarak kaybetmeye başlar. Ergenlik döneminin ilk yılları olan bu dönemde resim yapmaya devam çocukların çoğu bu konuda yetenekli olduklarını düşündükleri ve elde ettikleri eserden tatmin oldukları için devam etmektedir.

Ebeveyn Olarak Çocuğumun Resimlerini Nasıl Analiz Etmelisiniz?

Eğer çocuğun resim yapma sürecini gözlemleme şansınız varsa hiç müdahale etmeden uzaktan veya yakından izleyerek başlayabilirsiniz, çocuğa kesinlikle müdahalede bulunmamalısınız aksi takdirde çocuk sıkılacağı veya baskı altında hissedeceği için resim yapma etkinliğinden kaçmak isteyecektir.

Çocuk, resmine başladığı andan bitirdiği ana kadar dikkat edilmesi gereken konular ise aşağıdaki gibidir.

Çocuğun hangi gelişim döneminde olduğu

Çocuğun hangi yaş grubunda olduğu, becerilerinin kendi yaş grubuna ait becerileriyle uyuşup uyuşmadığını incelemek ilk adım olmalıdır. Eğer çocuğun becerileri ile yaş grubunun becerileri ile örtüşüyorsa acilen bir uzmana danışılmalıdır.

Nasıl bir kalem kullanıldığı

Kurşun kalem gibi silinebilir kalemleri kullanmaması veya hiç kontör çizmeden direkt pastel boya gibi boyalarla boyamayı tercih ediyorsa çocuğun dürtü kontrolünde güçlük çektiğini anlamak mümkündür.

Çizim sırası

Öncelikle kimi veya neyi çizdiği çocuğun dünyasındaki önemi anlatmakla beraber otoritenin kimde olduğunu düşündüğünü de bizlere gösterebilir.

Çizim temposu

Çocuğun duygusal yoğunluğunu yansıtma şekillerinden biridir. Yoğun tempoda çizim veya boyama yapan bir çocuğun bir konuya öfke ve korku gibi yoğun duygular içerisinde olduğu öngörülebilir.

Kağıda uygulanan baskı ve çizgiler

Kağıdı yırtarcasına sert bir kalem tutuşuyla resim yapan çocuğun öfke, kızgınlık, kin ve çatışma gibi yoğun, güçlü hisler içerisinde olduğunu, saldırgan dürtüleriyle baş etmekte zorlandığını ve hiperaktiviteyi gösterirken kalemi çok bastırmadan silik izler çıkaracak şekilde kullanması ince motor becerilerinde yetersizlik, hassasiyet, kırılgan yapı, özgüven problemleri, baskı, yanlış yapma korkusu gibi sebeplerin göstergesidir.

Çok ince çizgiler de güvensizlik, çekingenlik ve saldırganlık olarak yorumlanırken çok kalın çizgiler çocuğun dalgın olduğu şeklinde yorumlanır.

Kağıdı tutuş şekli

Kağıdı dik tutarak çizen çocuk, çizdiği ile kendisi arasındaki ilişkiyi sertleştirmek ve detaylandırmak amacıyla bunu yapıyor kabul edilir. Fallik bir özellik katar. Kağıdın yatay olması ile çizilecek şey ile çocuk arasındaki ilişkinin daha uyumlu olduğuna işaret eder.

Bazı durumlarda önüne koyulan kağıdın pozisyonunu değiştirmeye eğilimlidir ve bu da aslında çocuğun bir baş kaldırış halinde olduğunu gösterir. ‘Ben senin istediğini değil, kendi istediğimi yaparım’ mesajı vermeye çalışıyor olarak yorumlanan bu durum otorite problemine işaret eder ve bir uzmanla görüşmenizi gerektirebilir.

Kağıdın kullanım alanı ve resmin konumu

Çocuğun resim yaparken kağıttaki konumlandırması aslında kendisini dış dünyada nasıl konumlandırdığını ve hangi durumlara yatkınlığı olduğunu temsil eder.

Kağıdın ortasına çizmeyi tercih eden çocuklarda obsesif ve mükemmeliyetçilik eğilimi,
Kağıdın üst kenarlarına çizim yapmayı tercih eden çocuklarda görünür olma isteği ve yersiz özgüven olarak da tanımlanabilen alt platform aşağılık duygusu,
Kağıdın üst orta kısmına çizim yapmayı tercih eden çocuklarda iyimserlik ve hafiflik,
Kağıdın alt orta kısmına çizim yapmayı tercih eden çocuklarda karamsarlık, depresif ruh hali, ağırlık ve baskı altında hissetme,
Kağıdın sol kenar kısmına çizim yapmayı tercih eden çocuklarda regresif bağımlılığa gidiş ve dış dünyaya kapalılık yani içedönüklük,
Kağıdın sağ kenar kısmına çizim yapmayı tercih eden çocuklarda progresif, geleceğe yönelik tutum, bireyselleşme, ayrışma ve dış dünyaya yönelme isteği gözlenir.

Çizilen figürlerin boyutu ve çocuğa mesafesi

Çocuğun özgüveni, dürtüselliği, neye önem verdiği, ne konuda eksik hissettiği ve daha birçok konuda bilgi verebilir. Sayfanın tamamını veya büyük çoğunluğunu kapsayacak kadar büyük yapılan resimler genellikle çocuğun iç kontrolünün zayıf olduğuna ve saldırgan özellikleri olduğuna işaret ettiği genellemesi yapılırken bazı içine kapanık çocukların daha güçlü ve aktif olma arzusunu bu şekilde resme yansıttığını da göz önünde bulundurmak gerekir.

Minik figürler tercih ederek sayfanın yarısını veya yarısından fazlasını boş bırakan çocuklar içe kapanık, özgüven problemi yaşayan çocuklardır. Kendilerini yalnız, yardımsız, çaresiz ve desteksiz hisseden çocukların silik ve minik figürlerini değerlendirirken özellikle çocuğun çevresel ilişkilerini iyi değerlendirmeli, bu değerlendirmeye mutlaka gözlem de eşlik etmelidir. Çok nadiren rastlanılsa da aşırı hareketli veya dürtüselliği yüksek olan çocukların minik figür çizdikleri görülebilir.

Hiç çizilmeyen ögelerin ise çocuğun merak ettiği, emin olamadığı veya endişesinin kaynağı olma ihtimali oldukça yüksektir.

Çocuk kalabalık bir resimde birkaç sıra çizmişse, en önem verdiği kişileri ilk sırada resmeder. Kağıdın en soluna en çok önem verdiğini çizen çocuk, en sağa ise en az önemsediği kişiyi çizer. Kendisini nereye çizdiği de büyük bir önem taşır ve kendini en yakın hissettiği kişiyle yan yana veya yakın konumlandırır.

Kullanılan renkler

Karalama dönemindeki çocuklar kağıt renginin zıttı olan parlak renkleri tercih eder ve bu durumun sebebi henüz renklerle tanışmamıştır, karalamalarında farklı renk kullanımı olmadığı için de bu boyuttu analiz edilecek bir durum yoktur.

Şema öncesi dönemde renklerle yeni yeni tanışan çocuklar ise karalama dönemine göre estetik algıları daha gelişmiş olmasından kaynaklı olarak canlı gözüken ana renkleri (kırmızı, mavi ve sarı) tercih ederler. Renk ile nesne arasında bir bağlantı kurmazlar, gözlerine ne güzel gelirse onu seçerler.

Artık duygularını, iç dünyalarını ve hayal güçlerini kağıda dökmeye başladıkları dönemde oldukları için kullandıkları resimlerdeki renkler analiz edilebilmeye başlanabilir ancak çoğu zaman çocuğun tek amacı kendi estetiğini yaratmak olduğu için bu analizler yalnızca varsayım boyutunda kalır. Değerlendirme yapmadan önce çocuğun en sevdiği rengin ne olduğunu öğrenmek faydalı olabilir çünkü çocuklar genellikle sevdiği rengi kullanmayı tercih edebilirler.

Sık sık aile resmi çizen çocukların resimlerini analiz etmek isteniyorsa, aile fertlerinin sürekli aynı renkle boyanıp boyanmadığına dikkat edilmelidir. Eğer her seferinde aynı fert aynı renkle boyanıyorsa o zaman çocuk ile o fert arasındaki ilişki incelenmelidir.

Gri, kahverengi ve siyah gibi koyu ve soğuk renkler depresif durumların belirtisi olmasına ek olarak çocuğun agresif ve uyumsuz olduğu düşünülebilir.

Kırmızı renginin fazla kullanılması duygusal gerilim ve bulunduğu ortam içinde geçici kaygının olduğuna işaret ederken sürekli tercih ediliyorsa duygusal çatışma olduğu söylenebilir.

Lacivert ve mor gibi renklerin çokluğu düşük moral veya aşırı duyarlılığa işaret eder.

Mat renklerin çokluğu hassasiyete işaret eder ve eğer çocuğun tüm renk seçeneklerine erişimi olduğu halde belli başlı iki veya üç rengi kullanmayı tercih ediyorsa pasiflik, yorgunluk veya halsizlik söz konusu olabilir.

Çocuklar sevdikleri nesne ve kişileri sevdikleri renklerle, sevmedikleri nesne ve kişileri sevmedikleri renklerle boyamaya meyillidir. Genellikle ise kötü olarak adlandırdıkları veya sevmedikleri nesne ve kişileri siyah ile boyarlar.

Çocuğun kendi resmine yaptığı yorum

Unutulmamalıdır ki resme yapılan yorumlar tek başına bir anlam ifade etmez çünkü bunlar yalnızca size ait varsayımlardır. Çocuğun yorumu resmin doğru analizinde en önemli ögelerden biridir çünkü o resmi çizen çocuk dışında hiç kimse orada neler olduğunu bilemez bu yüzden sizlere tavsiyem resimle ilgili çocuk bir şey demeden önce yorum yapmamanızdır.

Çocuk, çizdiği figürün sizin tarafından anlaşılmaması durumundan rahatsız olabilir ve iletişiminiz kötüleşebilir. Bu aşamada yapmanız gereken en önemli şey ise çocuğunuza resimle ilgili bu resimde ne olduğunu bana anlatmak ister misin gibi sorular sormaktır. Çocuğu sık boğaz ederek arka arkaya soru sormak ve çocuğu sorgu altındaymış gibi hissettirmemek adına resmedilenleri hikayeleştirebilir veya oyunlaştırabilirsiniz.

Her Çocuk Resminin Bir Anlamı Var Mıdır, Çocuğun Her Çizdiği Resmi Analiz Etmeniz Gerekli Mi?

Her resmin kesinlikle bir anlamı vardır veya yoktur diyerek kesin bir yargıyla cevaplamak zordur. Ancak çocuğa ne resmettiğini sormak, aranızdaki iletişimi güçlendireceği için yararlı olacaktır.

Sizi tedirgin eden bir çizimle karşı karşıyaysanız öncelikle bu figürlerin çocuğa nereden tanıdık olduğunu bulmaya çalışmanızı öneririm. Gördüğü bir film afişinden dahi etkilenip resmetmek istemiş olabileceğini göz önünde bulundurmanız gerekir, böyle durumlarda analiz etmeniz gereken bir şey yoktur. Ancak bu figürün çocuğun hayatında bir yerde karşısına çıkmadığını düşünüyorsanız bir uzmana başvurmanız faydalı olacaktır.

Ama unutmamalısınız ki size ürpertici gelen bir figür aslında çocuğunuzun içinde olduğu gelişim döneminin bir parçası olabilir, bununla ilgili bir fikir sahibi olmanız için hangi yaş grubunun hangi gelişim sürecine ait olduğunu ve bu sürecin neleri barındırdığına hakim olmanız gerekir.

Resim yapan çocuğa hiçbir şekilde karışmamalı, onu bir kalıba sokmaya çalışmamalısınız. Çocuğun resmine yansıttığı doğallığı bozmamanız gerekir aksi takdirde resim analizi yapmak imkansız hale gelebilir ve bu durum çocuğun gelişimini olumsuz yönde etkiler çünkü kendini baskı altında hisseden çocuk içine kapanarak iletişim kurmayı daha da azaltabilir.

Genellikle analiz edilmesi gereken resimler, etkinliğin plansız başladığı resimlerdir çünkü iç dünyadaki bir patlamadan kaynaklanabilir ve böylece çocuğun bazı şeyleri iç dünyasında nasıl anlamlandırdığını, ondan nasıl etkilendiğini anlayabilirsiniz.

Çocuğunuz Ne Resmederse Bir Uzmana Başvurmanız Gerekir?

Çocuğunuzu yukarıda bahsettiğim gelişim dönemlerinden hangisinde olduğunu göz önünde bulundurarak değerlendirmeniz gerekir.

Örneğin çocuğunuz 5 yaşındaysa ve hala 2 – 4 yaş arasında olması gereken karalama döneminin özelliklerini gösteriyor, hala yalnızca karalama yapıyorsa veya insan figürü çizerken kafa ile vücut arasında boşluk bırakıyorsa bu endişe etmeniz gereken bir durumdur çünkü becerisel bir eksiklik değil gelişimsel bir eksikliğe işaret eder ve bir uzmanla olabildiğince çabuk bir şekilde iletişime geçmenizi gerektiren bir durumdur.

Gelişimsel dönemine uygun çizimlerle resim yapan ancak yine de sizi endişelendiren öge ve figür kullanan bir çocuk için de uzmana başvurabilir, çocuğunuzun iç dünyasında neler olduğunu, hayatta nelerde zorlandığını, nelere ihtiyacı olduğunu ve çok daha fazlasını öğrenebilir, çocuğunuza ihtiyacı olduğu profesyonel yardımı bir uzman aracılığıyla verebilirsiniz. İhtiyaç duyduğunuz uzmana ulaşmak için bizlerle iletişime geçerek online terapiye başlayabilirsiniz.

Tarih :
Yazar :

karakalem resim yaparken dikkat edilecek hususlar

kol ağızları, gömlek manşetleri.
yerine göre 2b, yerine göre 6b-7b, yerine göre füzen, yerine göre kalem tercih edilmelidir.
(bkz: moleskin)
o çizen elin dolaştığı, yer yer değdiği her kareye dikkat. parmaklar siyah olur, üstüne de o beyaz kağıt olur sana gri. gölgelere bakarsın artık onlar da istediğin gibi değildir, birbirine girer yani. dağılan yerleri silmek tekrar çizmeye çalışmak en zoru. en iyisi buna dikkat edip çizimi mahvetmemek gerek.
-cizgiler sürekli olmalidir, kesik kesik olursa kalitesiz görünür.

-çizgiler önce hafifçe, cok bastirmadan cizilir, daha sonra belirgin olmasi gereken cigilerin ustunden geçilir.
hiç bulaşfunduszeue.info olursun.
kendi kendinize dikkat edemiyorsanız yapmayın.
(bkz: sokma akıl yedi adım gider)
son çizgiyi çekene kadar ölçü ve doğrultuları ölçmeye devam edin.
karakalem sanılanın aksine seyirlik değildir. sanatçının araştırması ve etüt alanıdır.
hiper realistik işler yapmaya çalışmayın. kara kalemin güzelliği üst üste binen gözlem katmanlarında yatar.
gördüğünüz her formu, ışık-gölgeyi kağıda verin ve asla silmeyin. silgi kullanmamak için kendinizi zorlarsanız bir yerden sonra attığınız çizginin önemini kavramaya başlarsanız. bu da sizi doğru görmeye zorlar.

eğer bir şeyi görmediyseniz onu o kağıda çizmeyin.

tıkandığınız anda kalemi bırakın ve en az 1, metre uzaklıktan kağıdınızı inceleyin. arada sırada gözleri kısarak kağıda bakmak baya işe yarar
doğruyu ezberden, akıl yolu ile değil gözünüzü kullanarak kağıt üzerinde ki denemelerle bulun.
bir printer gibi aşağıdan yukarı çizmek, ya çok çalışmanın ya da birazcık yeteneğin ürünüdür. bunu yapmaya lütfen çalışmayın. %90 ihtimalle yaptığınız iş yanlışlarla dolu olacaktır.

1- doğrultuları yerleştirin. (bu madde siz geliştikçe kendi kendine yok olacaktır)
2- hareketleri yakalayın.
3- ışık ve gölgeleri belirleyin
4-ayrıntıya girin
5-ışık ve gölgeyi tamamlayın.

hiç bir sanat eseri, hiç bir zaman tamamen bitmez. yaptığı eserin son halini sanatçının içgüdüsü belirler.

bunlar benim naçizane tecrübelerimdir. yanlışlar illa ki vardır. ama sanat biraz da kafanın dikine gitmektir. kolay gelsin
başlangıç için 3 boyutlu bir nesneye bakarak değil de bir fotoğrafa bakarak çizmek kolaylık sağlayacaktırr. bunun ne kadar doğru bir tavsiye olacağı hakkında gerçekten bir fikrim yok ama böyle başlamak beni resme daha çok yakınlaştırmıştı.
dokulu kağıt kullanırsanız daha hoş bir sonuç elde edersiniz, kağıt kalitesi çok göz ardı edilen bir şey olsa da oldukça önemli.
çizdiğiniz çizgileri dağıtmak, tonlama yapmak vs için kesinlikle parmağınızı kullanmayın.
farkettmeden terleyen elleriniz resminize mal olabilir.
sıkıştırılmış kağıt kalemi -isminin böyle geçtiğinden emin değilim şu an ama özünde bu sonuçta- ihtiyacınız olan şey tam olarak. satın almak istemiyorsanız internette sizin nasıl yapabileceğinize dair birçok video var ve aynı zamanda kulak temizleme çubuğu da buna muadil olabilir.
çocukken evin duvarlarına fresk yaparak başladığım karakalem hayatıma, ilkokulda defter arkasına iznik çinisi, ısparta halısı tarzında kübik ve dadacı tarzda soyut motifler yaparak devam ettim..

ortaokul, lise ve üniversitede zamanla sosyal yaşamın da etkisiyle gerçekçiliğe yönelerek, somut olan her şeyi çizmeye başladım. yaşlı adamın kırışık alnı, hamalın sepeti.. düşüncede realist, karalayıp gölgelendirirken empresyonisttim, bazen de ekspresyonist.. yani cizerken de, boyarken de kendimi bir sanat akimina mal etmedim.

hiçbir zaman resimlerim beğenilsin gibi bir kaygı taşımadım. sanat sanat içindir gibi bir düşünce içine de girmedim.

güzel sanatlar fakültesinde resim sınavına girdim toplumsal baskıyla. harcını bile başkası ödedi..

sınavdan bir gün önce üniversitenin kursu var dediler, gittim. ne bir 2b,3b,4b,5b kursun kalem, ne bir silgi, ne bir mape ne de dosya. kalem ve kağıdımı bile fakültenin karşısındaki kırtasiyeden temin ettim, silgi dahi almadim, o derece kayıtsızlık var üzerimde. resmi çok sevmeme ragmen "ıztırar" halindeydim sanki..

kursta bir sandalyeye model oturdu. kucağına da saten bir örtü aldi, pileli bir şekil verdiler itinayla..

ben hic resim kursuna gitmedim. ve resmi cocuklugumdan beri gelistirdigim kendime ozgu tekniklerle cizmeye basladim. kursta "u" seklinde dizayn edilmistik, yanimdaki ve karsimdaki her kursiyer mütemadiyen kurşun kalemini kaldirip, modelden olcek aliyordu, konsantrasyonum kayboldu bir ara. acaba bilmedigim bir sey mi var ben mi cok eksik veya donanimsizim diye dusunmeye basladim. şaşırdım ilk defa taniştığım bu durum karşısında..

zoraki görevlendirilmiş tutumdaki kurs eğitmeni vakit dolsun edasında dolaşırken benim yanimda birkac dakika durdu, izledi ve sordu;
-sen hangi resim kursa gittin?
ben kursa gitmedim hocam.
-ozel ders mi aldin?
hayir.
-yagli boya gibi karakalem yapmissin, bu nasil bir tarz,

dedi. ve bu diyalog biter bitmez bir anda herkes merak edip yanima geldi. yaptığım kara kaleme bakip tuhaf bir şaşkınlık icinde, "sen simdiden kazanmışsın" dediler..

halbuki herkesle ayni objeyi ve modeli resmettik, aramizda sadece sanatsal acidan fark vardi.. ben pilelere bile anlam yuklemistim.

bir gun sonra sinava girdim, yine tek bir kursun kalemimle (3b'ydi sanırım)..

ve hicbir zaman yapamayacagim bir konuda resim yapmam istendi. itfaiyeler, insanlar, kuslar, hortum ve merdiven kullanarak kompozisyon olusturun dediler.. ben sadece ilkokulda soyut motifler yapabiliyordum o gune kadar. görüp anlam kazandirmam gerekiyordu resim yapmam icin..
ve oylesine bir resim yaparak, sonuçlarını bile öğrenmeye gitmeyeceğim o kagidi verdim, arkama dahi bakmadim çıkarken..

kalemi 28 derece aciyla tutun gibi bir teknik yaziyla anlatilamayacagi icin karakalem yaparken dikkat edilecek hususu farkli bir bakis acisiyla soyle ifade etmek istiyorum;

resim sizin icinizdeki duygunun belirli bir kabiliyetle disa vurumudur. bir insani cizerken ona anlam yukleyebiliyorsaniz, misal mona lisa gibi tebessum yaratan bir gamze yapabiliyorsaniz, iste o sizin duygularinizin tezahurudur. pek tabi bunu basaramamak resme yatkin olmamak anlamina gelmez..

herkesin kendine özgü veya kesfedilmeyi bekleyen bir cizim yeteneği vardir elbet.
elinize kalem alip, karsinizdakini olceklemek sizi özgün degil siradan yapabilir. sizi siz yapmaktan cikararak, belki de duygulariniza ket vurabilir. kurs ve eğitim alın, yetilerinizi kaybetmeyin yani.

iyi resim yapmak, her zaman sanatsal deger tasiyan resim yapmak degildir. sadece iyi resim yapmaktir.
cizim olarak ilk bakista kötü gorunen bir resim oylesine bir teknikle cizilmistir ki, sizin anlatmak istediginizi ifade ederken karsi tarafin da duygularini harekete gecirdiği anda sanata dönüşebilir..

hulasa, sartlar ne olursa olsun kendinize özgü olmaktan vazgeçmemenizi tavsiye ederim.

ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.

Resim Çizme Teknikleri

"Resim adeta şiirin gözle görülen halidir, şiirse resmin görülmeyen ama hissedilen halidir." -Leonardo da Vinci

Resim her şeyden önce yaratıcılık gerektiren bir aktivitedir ve duygularınızı olduğu gibi ifade etmenizi sağlar.

Her halükarda resim yapma teknikleri öğrenmek sıkı çalışma ve disiplin gerektirir.

Yalnızca boyama teknikleri arasındaki farkları bilmek sizi iyi bir sanatçı yapmaz. Bolca pratik yaparak ilerleme kaydedecek ve kişisel estetik algınızı geliştireceksiniz.

Yazının devamında resim derslerinde kullanabileceğiniz birkaç boyama tekniğine değindik. Okumaya devam edin!

En iyi Resim öğretmenleri müsait

5 (32 yorum)

Elyesa

İlk ders ücretsiz!

5 (30 yorum)

Neslihan

İlk ders ücretsiz!

5 (15 yorum)

Sinem

İlk ders ücretsiz!

5 (8 yorum)

Rıdvan

İlk ders ücretsiz!

5 (19 yorum)

Mehdi

İlk ders ücretsiz!

5 (10 yorum)

İlke

İlk ders ücretsiz!

5 (15 yorum)

Neval

İlk ders ücretsiz!

5 (13 yorum)

Sude

İlk ders ücretsiz!

5 (32 yorum)

Elyesa

İlk ders ücretsiz!

5 (30 yorum)

Neslihan

İlk ders ücretsiz!

5 (15 yorum)

Sinem

İlk ders ücretsiz!

5 (8 yorum)

Rıdvan

İlk ders ücretsiz!

5 (19 yorum)

Mehdi

İlk ders ücretsiz!

5 (10 yorum)

İlke

İlk ders ücretsiz!

5 (15 yorum)

Neval

İlk ders ücretsiz!

5 (13 yorum)

Sude

İlk ders ücretsiz!

Başlayın

Yağlı Boya ile Resim

Yağlı boya kulağa demode geliyor olabilir, fakat aslında hala en iyi boyama tekniği olarak kabul edilir. Orta Çağın sonlarına doğru batıda ortaya çıkan bu akım tempera metoduyla birlikte kullanıldı, sonrasında da gittikçe modernleşti.

Vermeer, Leonardo da Vinci ve Van Gogh gibi yetenekli ressamlar dünyaca ünlü eserlerini ortaya çıkarırken bu resim tekniğini sıklıklıkla kullanmıştır.

Yağlı Boya Nedir?

Yağlı boya temel bir resim tekniğidir. Bu boya, pigmentlerin karıştırılması ve bağlayıcı görevi gören yağın kurutulmasıyla oluşturulur. Değişik kalınlık ve yağlılıkta kullanılabilen bir macundur.

Resim yapmaya başlamak için ihtiyacınız olan malzemelerle ilgili daha fazla bilgi edinebilirsiniz.

Yağlı Boya Nasıl Seyreltilir?

Su bazlı boyalara kıyasla yağlı boyanın daha kalın ve kaygan bir yapısı vardır. Her katman uygulandığında diğer aşamaya geçebilmek için epey bir zaman kurumasını beklemek gerekir ki ana renkler ve diğer renkler canlı ve parlak kalabilsin.

Bu nedenle iyice seyreltilmiş bir boyayla arkaplanı oluşturmak sonraki atılacak katmanların daha iyi tutunmasını sağlar.

Bunun için iki seçeneğiniz var:

Yağlı boyayı yeterince akışkan hale getirmek için terebentin yağı veya beyaz ispirto ile seyreltin
Ya da ilk katmanı çok hızlı kuruma özelliği olan akrilik boya ile yapın.

Özel resim derslerinde çalışabileceğiniz ilgi çekici bir teknik!

Yağlı Boya Resim Yapma

Yağlı boya kullanırken en önemli kurallardan biri de kalınlık ve inceliktir: her katman bir öncekinden biraz daha kalın, yani az seyreltilmiş olmalıdır.

Bu kuralı uygulamaya dikkat etmezseniz resim çalışmaları kuruyunca yüzeysel çatlaklar oluşacaktır.

Peki doğru katman atma nasıl yapılır?

İlk katmanda rengi% 60 keten tohumu yağı ve% 40 terebentin yağı gibi şeffaf bir maddeyle seyreltin
Her katmanda artırın
Son katman % keten tohumu yağı ile seyreltilmelidir

Katmanların ince olması daha iyidir çünkü:

Natürmort veya portrelerin daha hızlı kurumasını sağlar
Şeffaftır ve resminize parlaklık verir
Resmin dokusunu değiştirir
Resmi daha dayanıklı hale getirir

Dikkat: seyrelticiyi doğrudan boyayla karıştırmayın. Fırçanın ucuna boyadan biraz sürüp seyrelticiye batırıyoruz ve sonrasında palette dairesel hareketlerle iyice karışmasını sağlıyoruz.

Diğer Yağlı Boya Teknikleri

Resim ve çizim dersleri alarak yağlı boyayı doğru bir biçimde uygulamayı öğrenebilir ve stilinizi mükemmelleştirebilirsiniz.

Vernik uygulayın: bu, daha parlak ve daha derin tonlar elde etmenizi sağlayan ince, şeffaf bir boya tabakasıdır
"Alla prima" çizmeyi ve boyamayı öğrenin: ıslak boya üstüne ıslak boya kullanma tekniğiyle tuval üzerinde daha hızlı ilerleyebilirsiniz ancak bu teknik çok fazla deneyim gerektirir
Soldurmaları deneyin: keskin çizgilerden kaçınmak için yumuşak dokunuşlarla renkleri harmanlayın
İmpasto tekniğini kullanın: bu teknikte resme kabartı ve canlılık eklemek için fırçanın ya da spatulanın izleri tuvalde açıkça bırakılır
Renkleri kazıyın: bu şekilde alt tabakadaki renkler açığa çıkar. Resmin bazı kısımlarını düzenlemek için oldukça yararlıdır.

Online platformlardan daha birçok çizim ve boyama tekniği öğrenebilirsiniz!

Akrilik ile Boyama

DIY meraklıları ve resme yeni başlayanlar arasında oldukça popüler olan akrilik boya kokusuzdur ve suyla seyreltilebilir, bu da fırçaların devamlı temiz kalmasını sağlar ve kuruma süresini kısaltır.

Suluboya ve akrilik 'lara kadar çok fazla kullanılmıyordu. Andy Warhol ve David Hockney bu tekniği kullanarak pop art ve Fransızca'dan çevirisi göz aldanması anlamına gelen trompe-l'oeil akımlarını başlatarak oldukça gerçekçi şaheserler ortaya koydular.

Akrilik Boya Nedir?

Akrilik boya, sentetik reçinelerle karıştırılmış geleneksel pigmentlerden oluşur. Bu terim aynı zamanda ilgili resim tekniğine de adını vermiştir.

Yağlı boyanın aksine, bağlayıcı su ve sentetik reçinenin bir emülsiyonudur.

Akrilik boyanın kullanımı yağlı boyadan çok daha kolaydır.

Bu tekniği online resim derslerinde kullanmaya ne dersiniz?

Akrilik Boya Nasıl Kullanılır?

Adeta bukalemun gibi istediğiniz renge dönüştürebildiğiniz akrilik boya bir ressamın en iyi dostudur. Kolayca seyrelterek suluboya haline getirebilirsiniz fakat seyreltmezseniz kalın bir guaj halini alır ve yağlı boyaya epey yakın bir kıvam elde edebilirsiniz. Canlı veya cansız herhangi bir nesneyi resmederken izlemeniz gereken adımlar şunlardır:

Alanınızı seçin
Kompozisyonun kurallarına göre ilerleyin: fotoğrafçılıktakine benzer bir kural vardır. Üç yatay ve üç dikey çizgi çizin ve önemli kısımları bu çizgilerin etrafına yerleştirin. Daha yakınlık ve samimiyet eklenmesini istiyorsanız portre formatını, ferahlık hissi için manzara formatını veya dikkatleri merkeze doğru çekmek istiyorsanız kare formatını tercih edin.
Çizim ve boyama birbiriyle bağlantılıdır. Bizim tavsiyemiz, çizim yaparken ana unsurları yumuşak uçlu bir kurşun kalem kullanarak veya direk akrilikle çizin.
Renkli bir arkaplan kullanın: Tabi ki mecbur değilsiniz ancak böyle yaparsanız renklerin bütünleştiğini göreceksiniz. Tek yapmanız gereken iyice seyreltilmiş bir kat boyayı tuvalin ilk katmanına yaymak. Eğer yatay fırça darbeleriyle uygularsanız kusursuz ve düzgün bir arkaplan orataya çıkar. Karmaşık fırça darbeleriyle uyguladığınızdaysa hareketli bir arkaplan izlenimi verecektir.
Palet üzerinde renkleri cesurca karıştırın ve en açıktan koyuya doğru ince bir çizgide uygulayın
Her katman arasında resmin tamamen kuruduğundan emin olduktan sonra ayrıntıları ekleyin. Daha fazla yoğunluk oluşturabilmek için renkleri daha katı bir şekilde kullanarak deneme yapabilirsiniz.

İpucu: Daha açık bir renk elde etmek için boyayı suyla seyreltin, beyaz renk eklemeyin, çünkü bu şekilde boyanın matlaşmasına neden olursunuz.

Tuval Üstüne Resim Yapma

Yeter kağıt üstünde çalıştığınız, artık tuvale geçme zamanı! Picasso gibi ustaların en iyi eserlerini hep tuval kullanarak oluşturduklarını biliyor muydunuz? Gerekli boyama ekipmanınız olmadan iyi bir ressam olamazsınız ve bu ekipmana tuval de dahildir. İster bir ağacın resmini çizin, ister bir portre çizin ya da soyut sanat yapın, kendi kendinize öğreniyor ya da özel resim dersi veya teknik resim dersi alıyor olun, tuvalin havasına girmek ve ona alışmak biraz zaman alacaktır.

Tuvalle Boyama Nedir?

Tuval hazırlanırken, isimden de belli olduğu gibi tuval bezi gerilerek 4 parça tahtanın üstüne zımbalanır ve böylece boyama yapmaya oldukça uygun bir materyal ortaya çıkar. Bugün ressamların en sık kullandığı metodlardan biridir.

Tuval, Rönesans'a kadar sanat sahnesine hakim olan ahşap boyamanın yerini aldı. Tuval bezi Avrupa'da keten veya pamuktan, Uzak Doğu'da ipekten yapılmıştır.

Emici veya su geçirmez kumaş seçenekleri arasında seçim yapabilirsiniz. Emici kumaş, belirli bir efekt oluşturmak için tuvalin pürüzlülüğünü ve topaklarını oluşturan renkleri emecektir. Su geçirmez tuval ise renklerin daha iyi karışmasını sağlar.

Tuvali Hazırlama

Jackson Pollock, Kenneth Noland ya da Francis Bacon gibi sanatkarlar zaman zaman boş tuvale, yani astar atmadan, resim yapmayı tercih etse de, özellikle amatör resim yapanların bunu denemelerini kesinlikle önermiyoruz.

Peki tuvalimi nasıl boyama işlemine hazırlarım?

İster akrilik ister yağlı boya kullanın tuvalinizi aynı şekilde hazırlamanız gerekir:

Su geçirmez hale getirmek ve kumaşı sertleştirmek için tutkal: düz bir fırça kullanarak bağlamanın sırttan geçmesi için ön ve arka taraflar kaplanmalıdır. İki kat arasında kurumaya bırakın. Bu işlemin sonucunda ışığı yansıtan pürüzsüz bir yüzey bırakmalıdır.
Ağartmak için astar: bu adım olmazsa olmaz değildir fakat birçok rengi üst üste kullanmayı düşünüyorsanız tuvalinize parlaklık verecektir. Bu yöntem ayrıca çalışmanızın bozulmasını ve küflenmesini de önler. İlk önce astar atıp kurumasını beklemeli ve sonra zımparalamalısınız.
Tutkallı alçı sürün: tabanı daha yapışkan hale getiren bir düzeltme tekniğidir. Mükemmel pürüzsüzlükte bir yüzey için tutkalı çok ince bir tabaka halinde sürmelisiniz. Kuruduktan sonra da zımparalayabilirsiniz.

Bu adımları tamamladıktan sonra tuval kağıdını gererek çerçevenin üstüne yerleştirmeniz gerekir. Bu adımda oldukça hassas hareket edilmelidir ve yeni başlayanlar için bir kişiden yardım almak tavsiye edilir.

Tuval üstüne nasıl resim yapılır

Öncelikle konunuzu seçin (canlı veya cansız model, kurşun kalemle çizim vb.) Ardından resim için bir odak noktası seçin, tavsiyemiz merkezden kaçının ve daha heyecan verici olun.

Özellikle daha önemli kısımlar için ekstra kalın bir kalem kullanarak çizim yapın.

Deniz mavisi veya toprak rengi gibi sıcak renkler açıktan koyuya doğru uygulanır, tuvalin başından başlayarak yavaş yavaş koyulaşarak en alta kadar inilir.

Fırça darbeleri vururken, geri dönüp üstünden geçmemek için hep aynı yönde boyamak önemlidir.

İlgili diğer yazılarımızı da okuyarak başarılı bir ressam olabilmek için ihtiyacınız olan her şey hakkında bilgi alabilirsiniz!

Özel ders öğretmenleri ve öğrencilerini buluşturan platform

Şule

Selam ben Şule! Seyahat etmeyi, keşfetmeyi ve yeni insanlar tanımayı seven, dillerin yapı ve kurallarına büyük ilgi duyan biriyim.

Günümüzde insan iletişiminin sadece yüzde 10’u konuşmayla gerçekleşiyor. Geride kalan yüzde 90’lik kısmı resimler ve el-kol hareketleri ile yüz ifadeleri gibi vücut dili karşılıyor. İnsanlar kişiliklerini el yazıları, yürüme şekilleri ve renk tercihleri gibi birçok detayla ortaya koyarken, çocuklarin iç dünyasina açılan kapı da çizdikleri resimler olarak beliriyor.

Çocuklar henüz konuşmaya ve yazı yazmaya başlamadan önce resim çizmeyi en doğal ifade yöntemi olarak öğreniyor. Peki, çizmeyi ilk olarak ne tetikliyor? Psikolog Aslı Dalan, çocukların resimle tanışmasının oyun oynama isteğiyle ve merakla ortaya çıktığını belirtiyor. Ellerine aldıkları kalem ve boyalarla bıraktıkları ‘iz’, onlar için çok farklı bir deneyim olurken, insanların bu izlere gösterdikleri tepki, mutluluk duymalarını sağlıyor. Bu mutluluk, çizme isteğini de teşvik ediyor.

Resimlerle ifade edilenler, yaş grupları arasında belirgin farklılık gösteriyor. Çocuklar yaş arasında oyun amaçlı ‘karalama’ yaparken; yaş arasında canlandırmak istedikleri nesne veya kavramla ilişki kurmaya başlıyor. yaş, gerçekçiliğin ve mekânın öne çıktığı daha belirgin ve ayrıntılı çizimlere tanık olurken; yaş arasında kız ve erkek çocukların ayrıntı ve gerçekçilikte farklılaştığı görülüyor. Erkek çocuklar araba, gemi gibi nesneler; kızlar ise bebek ve elbise gibi öğeler çizmeye başlıyor. yaş arasına denk gelen ‘doğalcılık döneminde’ ise nesnelerin orantı ve boyutlarına dikkat ediliyor, renk kullanımı gelişiyor.

Resim yaparken çocuğa müdahale edilmemeli

Psikolog Aslı Dalan, resim yapmanın çocukların hayal dünyalarının ve yaratıcılıklarının gelişimine katkıda bulunduğunu, resim yapan bir çocuğun kendisini orada özgür ve sinirsiz hissettiğini belirtiyor. Bu özgürlüğün, anne-baba ve öğretmenler tarafindan çeşitli yönlendirmelerle kesinlikle çocukların elinden alınmaması gerekiyor. Hatta tamamlanan resim hakkında çocuklarla konuşulması; resimde ne yaptıkları, neyi anlattıkları hakkında onlara sorular sorulması ve çocukların motive edilmesi gerekiyor.

Resim yapmak aynı zamanda çocukların kalem tutma, çizim yapma gibi ince motor becerisi gerektiren yeteneklerinin gelişmesini hızlandırmakta da rol oynuyor. Dalan, resim yapmanın çocukların sözler ve davranışlarla ifade edemedikleri birçok şeyi dışa vurmalarını sağlayan ‘araç’ olduğunu belirtiyor.

Bilinç dışındaki korkuları, özlemleri, istekleri, hayalleri, endişeleri, merakları vb. birçok duyguyu ve düşünceyi dışarı vuran resimler, bazen birtakim sembollerle bazen de çizgilerle çocukların iç dünyasındaki gizli ‘bilgilerin’ deşifresi anlamına da geliyor. Resim yapmanın çocuğun içselliğini simgelerle gerçek dünyaya kopyalama süreci olduğunu ifade eden Dalan, özellikle içsel sıkıntı ve sorunlarını sözlü olarak ifade edemeyen çocukların, resim aracılığıyla ‘yansıtma özelliği taşıyan’ yöntemlere başvurduğunu ifade ediyor.

Çocuklar dijitalden uzak durmalı

Bilim insanları, algı yeteneğini önemli derecede geliştiren resim çizme alışkanlığının, tamamen dijitale yönelmeden uygulanması gerektiğini düşünüyor. İsviçre uygulamalı bilimler ve sanatlar üniversitesi’nde görsel eğitim uzmanı olan Luigi Moro, görsel eğitimin çocukların zekâ ve sezgi yeteneklerini geliştirdiğini, estetik anlayışlarını ve zevklerini de keskinleştirdiğini belirtiyor. Moro’ya göre sanatın elle yapılması, dokunmatik ekranda parmak hareketleriyle yapılmasından çok daha önemli. Moro, “bir çocuk elleriyle güzel bir şey yaratmaya çalıştığı zaman, bundan mutluluk duyuyor. Bu yüzden, öğrencilere gereken materyalleri vermeli ve eğitimleri için gerekli şartları oluşturmalıyız ” ifadesini kullanıyor. Moro’nun meslektaşı Dante Laurenti, yeni nesil mobil cihazların çocukların eğitiminde çok dikkat edilmesi gereken birer unsur olduğunu belirtiyor. Laurenti, “10 yıl önce bir sınıf dolusu çocuğa temiz bir çizim yaptırmayı öğretmek bir ay sürerdi. Şimdi bu süre 6 ay,” diyor. Kısacası, henüz konuşmaya bile başlamadan akıllı telefon kullanmayı öğrenmek, doğrudan zekânin geliştiğine dair bir işaret vermiyor. Laurenti, yeni nesil çocukların ‘ellerini kullanma yeteneklerini’ kesinlikle kaybetmemesi gerektiği’ tavsiyesinde bulunuyor.

Resimleri deşifre etme yöntemleri

Çizdikleri resimler, çocukların neleri sevip sevmediğini, rüyalarını, korkularını ve kafalarında sakladıkları daha birçok düşünceyi dışarı vuruyor. Psikolojik araştırmalar, resimler aracılığıyla çocukların düşünce, duygu, hayal gücü ve iradelerine ait özelliklerin ortaya çıktığını ve resimlerin çocukların aklına açılan bir çeşit kod ya da ‘pencere’ olduğunu gösterdi. Çocuk psikolojisini inceleyen bilim insanları, bu çabayı Sigmund Freud’un Michelangelo tarafından yapılan musa heykelini anlamaya çalışmasına benzetiyor. Freud, heykele ait çok titiz ölçümler yapmış, çizimler hazırlamış ve sanatçının eserini ortaya neden koymuş olabileceğine dair 20 sayfalık bir rapor hazırlamıştı. Anne-babaların şüphesiz Freud kadar bol vakti bulunmuyor. Ancak psikologlar tarafından önerilen kolay yöntemler, resimlerin sakladığı kodları anlamakta yardımcı olabilir. İlk olarak, anne-babalar çocuklarının çizimlerini anlamak için içgüdülerine ve hislerine güvenmek zorunda.

Deşifrede dikkat edilmesi gereken hususlar

Renklerin yanı sıra, en meşgul anne-babaların bile resimleri değerlendirirken göz önünde bulunduracaği birkaç önemli husus söz konusu. Psikolog Dalan, çocukların yetişkinler tarafindan ‘anlaşilabilen’ ilk figürlerinin genelde insan çizimleri olduğuna dikkat çekiyor. Çizilen o insan figürlerinde çocuklar etraflarindaki bireyleri nasıl algılıyorsa, resme de öyle yansıtıyorlar. Çocuklar ailelerini resmetmeyi, duygu ve düşüncelerini orada çizim ve renklerle ayrıntıya dökmeyi seviyor ve aslında bu yolla belki günlük hayatta dile getirmedikleri, getiremedikleri birçok şeyi sembollerle ifade etme imkâni buluyor. Dalan, çocukların çizdiği resimlerin bu sebeple taşıdığı önemin asla küçümsenmemesi gerektiğini belirtiyor.

Çocukların psikolojik açıdan değerlendirilmesinde; klinik gözlemler, aileden alınan bilgiler, yapılan testler ve projektif, yani yansıtma özelliği bulunan yöntemler oldukça önemli bir yer tutuyor. Bu yorumlamaların ve gözlemlerin, muhakkak bir uzman tarafından yapılması gerekiyor. Çocuğun çizdiği resimde değerlendirmeye alınan kriterler ise şu şekilde beliriyor.

Çizim sırası (önce kim veya hangi nesne çizilmiş?),
Bireylerin organları (kulak, ağız, burun, göz, vb.),
Bireylerin konumları (hangi kişi nereye, hangi uzaklıkta çizilmiş?),
Nesneler (hangi eşyalar, nasıl bir ev çizilmiş?),
Renkler,
Orantılar,
Kâğıdın kullanım alanı (kâğıdın ne kadarı ve hangi alanı kullanılmış, ne kadarı boş bırakılmış?)
Çizgiler (çocuğun çizgilerinin yapısı),
Çocuğun çizdiği resim hakkındaki kendi yorumu.

Dikkat çekici detaylar

Uzmanlar, anne-babalarin uzman yardımı olmadan da fark edebileceği detayların, çocukları resim aracılığıyla anlamakta büyük önem taşıyabileceğini ifade ediyor. Örneğin, çocuğunuz silahlar, canavarlar, hayaletler gibi korkutucu ve şiddet içeren sahneler resmediyorsa kendi içinde bir sıkıntı yaşıyor olabilir.

Bir önemli detay da resimlerdeki aile vurgusu. Aile üyelerinin yer aldığı resimlerde öne çıkan bir kişi varsa veya birisi çıkarılmışsa bu bir anlam taşıyor olabilir. Ayrıca, çocuğun kendini nasıl çizdiği de büyük önem taşıyor.

Son gözlemi, çocuğunuzdan birisini çizmesini isteyerek yapabilirsiniz. Çizilen kişinin ne kadar küçük veya büyük olduğu, dişleri ve kirpikleri gibi detayların yer alıp almadığı, kıyafetleri ve silah taşıyıp taşımadığı, çocuğunuzun psikolojisi hakkında size birçok bilgi sunacaktır.

nest...

27870 27871 27872 27873 27874