Eksemestan

eksemestan

Tez NoİndirmeTez KünyeDurumu

Anastrozol veya Letrozol kullanmış olan meme kanseri hastalarında eksemestan tedavisinin etkinliği ve tedavi başarısının klinik ve laboratuar parametrelerle ilişkisi. / Effect of exemestane therapy receiving after anastrozole or letrozole in breast cancer patients and association between clinic and laboratory parameters on the success of therapy.
Yazar:YENİOVA ABDULLAH ÖZGÜR
Danışman: DOÇ. DR. MUSTAFA ERMAN
Yer Bilgisi: Hacettepe Üniversitesi / Tıp Fakültesi / İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
Konu:Onkoloji = Oncology
Dizin:Anastrozol = Anastrozole ; Aromataz = Aromatase ; Eksemestan = Exemestane ; Letrozol = Letrozole ; Meme neoplazmları = Breast neoplasms ; Neoplazmlar = Neoplasms Onaylandı
Tıpta Uzmanlık
Türkçe

s. Meme kanseri dünyada kadınlar arasında görülen en sık kanserdir. Yaklaşık her sekiz kadından birinin hayatının bir noktasında meme kanserine yakalanma riski olduğu düşünülmektedir. Postmenopozal dönemde saptanan meme kanserli hastaların yaklaşık üçte ikisinin hormon bağımlı olduğu ve tümör gelişimi için östrojene ihtiyaç gösterdiği bilinmektedir. Meme kanseri tedavisinde östrojeni antagonize etmenin tümör gelişmini durduracağı ve metastazları önleyeceği düşünülmüştür. Son 15 yılda östrojen sentezinde yer alan aromataz enziminin inhibitörleri kullanılmaya başlanmıştır. Ancak yine de bazı reseptör pozitif meme kanserlerinin endokrin tedaviye dirençli olduğu hormonal tedavinin kullanıma girmesinden beri bilinmektedir. Aromataz inhibitörlerine direnç mekanizmaları günümüze dek net aydınlatılamamıştır. Nonsteroidal aromataz inhibtörleri (anastrozol ve letrozol) ile steroidal aromataz inhibtörleri (eksemestan) etki mekanizması olarak birbirinden farklıdır. Meme kanseri tedavisinde bu ajanları ardışık olarak kullanarak olası direnç mekanizmaları önüne geçilebilir. Bu çalışmada, anastrozol veya letrozol kullanmış olan meme kanseri hastalarında eksemestan tedavisinin etkinliğini ve tedavi başarısının klinik ve laboratuar parametreler ile ilişkisi incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya yılları arasında Hacettepe Üniversitesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı Medikal Onkoloji Ünitesi'ne başvuran ve eksemestan tedavisi uygulanan 90 hasta alındı. Bu hastalar eksemestanı nüks sonrası kullanmıştı. Yan etki nedeniyle sadece 2 hasta eksemestan'ı bırakmıştı. Hastaların eksemestan kullanmaya başladıktan sonraki ortanca sağkalım 15,7 aydı. Eksemestan kullanmaya başladıktan sonra progresyona kadar geçen süre ortanca 4,2 aydı. Eksemestana yanıtı olan hastalar ile olmayanlar arasında yaş, ER ve PR yüzdesi, lenf nodu metastazı, cerbB2 pozitifliği açısından anlamlı fark yoktu. Eksemestanı nüks sonrası ilk basamaklarda kullanmak tedavi başarısını arttırmaktaydı (p=0,03). Eksemestan kullanmaya başladıktan sonraki sağkalım (genel sağkalım); 50 yaş ve altındaki hastalarda 50 yaş üstündekilere göre uzundu (p=0,). ER yüzdesi % 50 ve altında olan hasta grubunun genel sağkalımı ER yüzdesi %50'nin üstü olan gruba göre daha uzundu ( 40,5 ay vs 16,9 ay, p=0,03). Aynı zamanda PR yüzdesi % 50'nin üstünde olan hasta grubu % 50'nin altında olan hasta grubuna göre daha kısa sağkalıma sahipti (34 vs 14,9; p=0,03). Operasyon anında metastatik lenf nodu pozitif olan hastalar daha kısa sağkalıma sahiptiler (p=0,03). CerbB2'nin genel sağkalıma etkisi yoktu. Eksemestan kullanmaya başladıktan sonra progresyona kadar geçen süre yaş, ER yüzdesi, PR yüzdesi, lenf nodu metastazı ve cerbB2 pozitifliği ile ilişkisizdi. Sonuç olarak önceki çalışmalarda dikkate alınarak söylenebilir ki metastatik meme kanserli hastalarda eğer bir grup Aİ tercih edilmiş ve bu tedavi altında progresyon olmuşsa etki mekanizmalarının farklılığı ve bilinmeyen birçok değişik faktör nedeni diğer grup Aİ'ne geçilebilir ve hastalarda güvenle kullanılabilir. Breast cancer is the most seen cancer among women. Currently, one of the eight women will develop breast cancer in her life time. Approximately two-third of postmenopausal breast cancer patients have hormone dependent breast cancer and need estrogen for tumor development. Thus antagonizing estrogen will stop tumor development and growth. Over the last 15 years, inhibitors of the enzyme of estrogen synthesis, aromatase, have also been found to be useful agents in breast cancer treatment. Yet, as with all prolonged drug threapy, resistance to aromatase inhibitors does develop. Today resistance to aromatase inhibitors is not completely understood. Nonsteroidal aromatase inhibitors (anastrozole and letrozole) and steroidal aromatase inhibitor (exemestane) interact aromatase enzyme differently. Utilizing these hormonal agents in sequence in treatment of breast cancer may prevent resistance to endocrine therapy. The aim of our study is to examine the effect of the clinical and laboratory parameters on the success and effect of the exemestane therapy which were used after anastrozole or letrozole. 95 breast cancer patient who had previously received exemestane was identified in Hacettepe University Medical Oncology Department between 90 of these patients received exemestane after relapse while 4 of them received exemestane as adjuvant therapy. Two patient must stop their therapy because of side effect. Median survive after starting exemestane therapy was 15,7 month. Median time to progression after exemestane therapy was 4,2 month. There were no difference in age, ER and PR receptor status, lymph node metastasis and cerbB2 positiveness between response negative to exemestane therapy and response positive to exemestane therapy. Receiving exemestane as first line therapies after relapse had increased the success of treatment (p=0,03). Median survive after exemestane therapy (overall survive) was longer in 50 year younger group than 50 year older group (p=0,). Overall survive was longer for patients with ER ? %50 than ER > % 50 (40,5 month vs 16,9; p=0,03). Same situation was identified for PR. Overall survive was longer for patients with PR ? %50 than PR > % 50 (34 month vs 14,9 month, p=0,03). Patients with lymph node metastasis at diagnosis had shorter overall survive (p=0,03). There was no association between overall survive and cerbB2 positiveness. When time to progression (TTP) after exemestane therapy was calculated, it was seen that there were no association between TTP and age, ER and PR status, lymph node metastasis and cerbB2 positiveness. As a result we can say that in treatment of metastatic breast cancer sequencal endocrine therapy can be given safely. After progression on a aromatase inhibitor, a different class aromatase inhibitor can be used although we don?t know the mechanism.

Efficacy and toxicity of everolimus plus exemestane in third and later lines treatment of hormone receptor-positive, HER2-negative metastatic breast cancer.

Abstract: Aim: In daily practice, everolimus plus exemestane therapy has begun to be used in the later-lines as it has been demonstrated that treatments such as cyclin-dependent kinase (CDK) 4/6 inhibitors and fulvestrant, alone or in combination, are more effective in hormone receptor (HR)-positive metastatic breast cancer (MBC). The aim of this study is to evaluate the efficacy and toxicity of everolimus plus exemestane in the third line and later-lines on HR-positive Human Epidermal Growth Factor Receptor 2 (HER2)-negative MBC treatment with real-life data. Methods: Patients who received everolimus plus exemestane with the diagnosis of HR-positive and HER2-negative MBC between November and March were included in this retrospective cohort study. Clinicopathological characteristics of patients and treatment related toxicities were evaluated retrospectively. Results: The median age of the 33 patients included in the study was 59 () years. Twenty-three (%) of the patients had visceral metastasis, while 10 (%) had only bone metastasis. Everolimus plus exemestane was used in the third line in 22 (%) patients and later-lines in 11 (%) patients. The median follow-up time was months (). Median progression-free survival (PFS) and overall survival (OS) were (, 95% CI) months and (, 95% CI) months, respectively. Median PFS of patients with only bone metastasis and visceral metastasis were similar ( vs months, P=). Conclusion: Everolimus plus exemestane is an effective and tolerable treatment choice in the later-lines in the treatment of HR-positive HER2-negative MBC.
Copyright of Journal of Surgery & Medicine (JOSAM) is the property of Journal of Surgery & Medicine and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract.

For access to this entire article and additional high quality information, please check with your college/university library, local public library, or affiliated institution.

Important User Information: Remote access to EBSCO's databases is permitted to patrons of subscribing institutions accessing from remote locations for personal, non-commercial use. However, remote access to EBSCO's databases from non-subscribing institutions is not allowed if the purpose of the use is for commercial gain through cost reduction or avoidance for a non-subscribing institution.

Soru Cevap 66

Soru
Ben göğüs kanseri nedeniyle ameliyat oldum. Doktorum kemoterapiden sonra tamoksifen isimli bir ilaç yazdı. Bunu beş yıl kullanacakmışım. Bu ilacın kanser yaptığını okudum. Bu bilgi bana çok garip geldi. Kanser tedavisinde kullanılan bir ilacın kanser yapması mümkün mü? Kansere sebep oluyorsa bana verilmesi doğru mu? Tamoksifenin bir alternatifi yok mu?

Yanıt
Hormona duyarlı meme kanserlerinde ameliyat ve kemoterapi sonrası tamoksifen isimli ilacın kullanılması doğrudur. Yani östrojen ve / ya da progesteron reseptörü pozitif olan meme kanseri hastalarında hormona bağlı büyümeyi önlemek için bu ilacı kullanmak gerekir. Özellikle ‘premenopozal’ olarak adlandırılan adet gören bayanlarda bunun bir alternatifi hemen hemen yoktur. ‘Postmenopozal’ denilen menopozdaki hastalarda ise yumurtalıklar devre dışı kaldığından ve östrojen sentezi azaldığından son yıllarda tamoksifene karşı alternatifler geliştirilebilmiştir. Menopozdaki kadınlarda vücudun yağ dokusu ve böbrek üstü bezi gibi organlarında östrojen sentezi devam ettiğinden bunu önlemek için ‘aromataz inhibitörleri’ denilen ‘anastrozol’, ‘letrozol’ ve ‘eksemestan’ etken maddeli ilaçlar kullanılabilir.

Tamoksifenin kanser yapması meselesine gelince, doğada bulunan birçok madde aynı anda zıt etki potansiyelini içinde barındırabilmektedir. Kanserden korunmak için tüm onkologların önerdiği birçok meyvenin içinde karsinojenik, yani potansiyel olarak kanser yapıcı özelliği olan maddeler olduğunu biliyor muydunuz? Bunlar bitkilerin doğada yaşamlarını sürdürebilmeleri için çevrede kendilerine zarar verecek unsurlara karşı doğal olarak geliştirdikleri maddelerdir. Meyve ve sebzelerdeki miktarları, başka özellikleri ve bitkilerde yararı çok daha ön planda olan başka maddeler nedeniyle insanda kansere neden olmazlar; hatta meyve ve sebzelerin kansere karşı koruyucu özellikleri vardır. Biz de o nedenle kanserden korunmada meyve ve sebzeleri insanlara öneririz.

Tamoksifen de yapısı itibariyle östojen hormonuna benzer özellikler taşır. Bu nedenle rahim duvarında kalınlaşma ve çok nadiren rahim kanserine neden olabilir. Ancak kanser gelişse bile bu tedavi edilebilir düzeyde olmuştur. Bir ilacı kullanırken, doğadaki tüm maddelerde olduğu gibi risk/yarar hesabı yapar, ilacı ondan sonra veririz. Tamoksifen meme kanserinin korunma ve tedavisinden yüz akıyla çıkmış bir ilaçtır. O nedenle premenopozal, hatta postmenopozal hormona duyarlı meme kanseri hastalarında güvenle kullanılmalıdır.

Tüm Zamanlar1 Bugün

nest...

105497 105498 105499 105500 105501