Polat Yiğit

Alıcı sahanın hirudin ile ön hazırlığının yağ grefti yaşayabilirliğine etkisi: Ratlarda deneysel çalışma / Effect of preconditioning with hirudin on recipient area to fat graft viability: Experimental study on rats
Yazar:POLAT YİĞİT
Danışman: PROF. DR. ZEKİ CAN
Yer Bilgisi: Ankara Üniversitesi / Tıp Fakültesi / Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı
Konu:Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi = Plastic and Reconstructive Surgery
Dizin:Adipoz doku = Adipose tissue ; Gref yaşaması = Graft survival ; Hirudinler = Hirudins ; Sıçanlar = Rats ; Transplantlar = Transplants ; Yağ dokusu = ; Yağ nekrozu = Fat necrosis Onaylandı
Tıpta Uzmanlık
Türkçe

60 s.

Otolog yağ grefti uygulaması öncelikle rekonstrüktif amaçlı olarak yaygınlaşmış olsa da, son zamanlarda estetik amaçlı kullanımı rekonstrüktif kullanımın önüne geçmektedir. Otolog yağ grefti uygulaması kişinin kendinden alınan yağ dokusunun dolgu amaçlı olarak tekrar vücutta belli bir bölgeye enjekte edilmesi prensibine dayanan bir dolgu yöntemidir. Otolog doku kullanıldığı için diğer dolgu teknikleriyle karşılaştırıldığında yabancı cisim reaksiyonu, kimyasal yan etkiler, alerjik reaksiyonlar gibi komplikasyonları az görülmesiyle üstünlük sağlar. Fakat otolog yağ greftleri optimal koşullar sağlansa bile ön görülemeyen tutma oranları sahiptir. Otolog yağ grefti üzerinde yapılan çalışmaların büyük çoğunluğu tutma oranını arttırmaya yönelikdir. Bu alanda yapılan çalışmalar alıcı sahanın damarlanmasının yüksek olması yağ grefti yaşayabilirliğini arttırdığını göstermektedir. Hirudin sülükten elde edilen ve enjekte edildiği bölgede VEGF'i arttırarak çevre dokunun kanlanmasını arttıran bir maddedir. Biz de çalışmamızda alıcı sahayı hirudin ile ön muamele ederek kanlanmasını arttırarak yağ grefti yaşayabilirliğini arttırmayı planladık. Bu amaçla 20 adet Wistars Albino rat deney hayvanı 2 grup halinde kullanıldı. Donör saha olarak bütün sıçanlarda sağ inguinal yağ yastıkçığı kullanıldı. Alıcı saha olarak skalp derisi kullanıldı. Deney grubunda alıcı sahaya gün aşırı olacak şekilde 3 kez 2 ATU hirudin enjeksiyonu ile alıcı sahanın vaskülarizasyonunun arttırılması hedeflendi. Makroskopik incelemede hirudin ile alıcı sahası ön muamele yapılan grubun greft hacim ve ağırlıklarının daha yüksek olmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı bir farklılığın olmadığı görüldü. Histolojik incelemede ise deney grubunda yağ greftlerinin periferik alanlarında yaşayan yağ hücre sayısının yüksek olduğu gözlemlendi. Histolojik değerlendirme parametreleri olarak adiposit yaşayabilirliği, nekroz, kist oluşumu, fibrozis, enflamasyon, yağ dokusu bütünlüğü ve vaskülarizasyon olarak belirlendi. Histolojik değerlendirme sonucunda adiposit yaşayabilirliği, yağ dokusu bütünlüğü ve vaskülarizasyon skorlarının deney grubunda yüksek olarak saptanmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı farklılık olmadığı görülmüştür. Fakat hirudin uygulanmasının deney grubunda nekroz ve kist oluşumu skorlarını istatistiksel olarak kontrol grubuna göre önemli derecede düşürdüğü görüldü. Ayrıca yağ dokusu bütünlüğü skorları için yapılan istatistiksel değerlendirmede p değerinin değerine çok yakın olduğu ve denek hayvan sayısı arttırılarak yapılacak çalışmalarda istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar elde edilebilecektir.

Although autologous fat grafting became prevalent primarily for reconstructive purposes, usage for cosmetic purposes recently exceeded reconstructive usage. Autologous fat grafting is a procedure based on the principle of re-injection of person's own extracted adipose tissue to another area on his/her body aiming to fill . Since autologous tissue is used, it is superior compared to other filling techniques with less complications such as foreign body reaction, chemical side effects, and allergic reactions. However, autologous fat grafts has unpredictable adaptation rates even though the optimal conditions are provided. Majority of the studies carried out on autologous fat grafting is intended to enhance the adaptation rates. Studies on this field show that high vascularization of the recipient area increases the viability of the fat graft. Hirudin is a substance that is obtained from leeches and it increases the vascularization of the surrounding tissue via elevating VEGF level in the area where it is injected. In this study for increasing viability of fat graft, pre-treatment with hirudin is used for enhancing vascularization of recipient area. For this purpose, 20 Wistars Albino rat experimental animals were used in 2 groups. For all rats, right inguinal fat pad was used as donor area .And Scalp skin was used as the recipient area. In the experimental group 2 ATU hirudin for 3 times was injected every other day to increase vascularization of recipient area. Although the graft volume and graft weight of the group that is pre-treated with hirudin was high in the macroscopic examination, it was seen that there was no statistically significant difference. In the histological examination, it was observed that viable adipocytes was high in number in the peripheral area of fat grafts in the experimental group. Adipocyte viability, necrosis, cyst formation, fibrosis, inflammation, fat tissue integrity and vascularization were determined as histological assessment parameters. As a result of histological assessment, although the adipocyte viability, fat tissue integrity and vascularization scores were high in the experimental group, it was seen that there was no statistically significant difference. However, it was seen that decreasing in necrosis and cyst formation scores via hirudin application statistically significant in the experimental group compared to control group. Also, in the statistical assessment carried out for fat tissue integrity scores, it was seen that P value is so close to ; and statistically significant results could be obtained by increasing the number of experimental animals.