Murat Koçak, seksen sonras&#; Ankara’n&#;n &#;airli&#;ini “Büyük Ekspres Ku&#;a&#;&#;” olarak adland&#;r&#;yorsa, anlaml&#;d&#;r, biz o ku&#;a&#;&#;n masalar&#;n&#;n çevresini ku&#;atan kom&#;ular&#;yd&#;k, gençli&#;imizin övünç madalyonudur, yüre&#;imizde ta&#;&#;yoruz, ki&#;isel tarihimizin en güzel kom&#;ulu&#;udur.
Hatta bazen birer bira, bir tek rak&#; içme zaman&#;n&#; masalar&#;nda geçirmi&#;li&#;imiz vard&#;r, içkimiz bitmez de bitmezdi. Kula&#;&#;m&#;z&#;n misafirli&#;e ç&#;kt&#;&#;&#; o masalar&#;n en farkl&#;s&#;yd&#; Ahmet Erhan, uzaktan hayran oldu&#;umuz a&#;abeyimizdir. Haydar Ergülen, Adnan Sat&#;c&#;, Akif Kurtulu&#;, Behçet Aysan ve ve Ahmet Erhan… Havada “Deniz.. Unutma ad&#;n&#;” kitab&#;ndan bir dize yakalay&#;p, gülümsemi&#; miyizdir?
CAMUS, AHMET ERHAN HAYRANIDIR
Albert Camus, asl&#;nda Cezayirlidir; Cezayir Üniversitesi Futbol Tak&#;m&#; kalecisi, “Ya&#;ama dair ne ö&#;rendiysem futbol sayesindedir.
GELM&#;&#; GEÇM&#;&#; EN &#;Y&#; SOL AÇIK
Adana Demirspor’un gelmi&#; geçmi&#; en iyi “sol” aç&#;&#;&#;d&#;r Ahmet Erhan. Bizce öyledir.
Ad&#;yamanspor’un sa&#; beki taraf&#;ndan k&#;r&#;lm&#;&#;t&#;r kaval kemi&#;i; kaval kemi&#;i bir sa&#; bek taraf&#;ndan k&#;r&#;lm&#;&#;sa, pozisyonu bizce sol aç&#;kt&#;r.
Futbola vedas&#; bir “sa&#; bek” kast&#;d&#;r, a&#;abeyimizin. Sahaya “kocaman” bir k&#;r&#;k sesi yay&#;l&#;yorken, ya&#;&#;t&#; tak&#;mda&#;&#; Fatih Terim o sa&#; bekin üzerine yürümü&#; müdür? Bu kaval kemi&#;i k&#;r&#;kl&#;&#;&#; yak&#;nla&#;t&#;rd&#; biraz da &#;iire kendisini. &#;nce hassas, a&#;abeyimizdir, futbola devam etseydi &#;airli&#;i olmazd&#; ama futbolu için “&#;iir gibi” derlerdi, inand&#;&#;&#;m&#;zd&#;r.
BUGÜN DE ÖLMED&#;M ANNE
Kimileri için “Ça&#;&#;n en güzel yüzlü Edebiyat Ö&#;retmeni” Hiç edebiyat derslerine Ahmet Erhan’&#;n girdi&#;i ö&#;rencilerle, girmeyen ö&#;renciler bir olur mu? “…Üstüme bir silah do&#;ruldu sand&#;m/ rüzgar, beline doland&#;&#;&#;nda bir dal&#;n/ korktum, güldüm ,kendime k&#;zd&#;m/ bugün de ölmedim anne..” dizelerine meftun genç adamlard&#;k. “Yetmi&#; alt&#; y&#;l&#;nda, bir haziran ayaz&#;nda alkolden ölünce babas&#;, bayra&#;&#; kapt&#;&#;&#; gibi meyhaneye ko&#;an, o gün bu gündür camlar&#;nda bu&#;u olan” ise Ahmet Erhan.
SON AYAKTA YATILMALIDIR
Herkes beni “Anneci” san&#;r, deyip Babac&#;l&#;&#;&#;n&#; ilan eden de Ahmet Erhan. “Babam&#;n ya&#;&#; 51’i geçmeye çal&#;&#;&#;yorum” demi&#;ti bir söyle&#;isinde, 55 ya&#;&#;nda ölmü&#;tür. At yar&#;&#;&#;n&#; severdi a&#;abeyimiz, son ayakta yatan kuponlar&#;yla da mutludur. Son ayakta yat&#;lmal&#;d&#;r bu gece a&#;abeyimizin &#;erefine… Anne ben geldim, o&#;lun, hay&#;rs&#;z&#;n….(Okan Konuralp)
“Çiçekçi bana bir gül ver; &#;çine gözya&#;lar&#;m&#; s&#;&#;d&#;rabileyim”
Ahmet Erhan
AHMET ERHAN K&#;MD&#;R
Türk &#;iirinin sevilen ismi Ahmet Erhan 53 ya&#;&#;nda vefat etti y&#;l&#;nda Ankara do&#;an Ahmet Erhan'&#;n çocuklu&#;u ve ilk gençli&#;i Mersin ve Adana'da geçti. Erhan'&#;n Bugün de Ölmedim Anne &#;iirini Paris'te ya&#;am&#;n&#; yitiren Ahmet Kaya seslendirmi&#;ti. Türk Dili ve Edebiyat&#; ö&#;renimi gördü, uzun y&#;llar Türkçe ö&#;retmenli&#;i yapt&#;. Hayat&#;n&#;n büyük bölümünü Ankara'da geçiren Ahmet Erhan, daha sonra &#;stanbul'a yerle&#;ti. Adana Demirspor'da futbol oynad&#;, a&#;&#;r bir sakatl&#;k geçirince &#;iir yazmaya ba&#;lad&#;. &#;lk kitab&#; Alacakaranl&#;ktaki Ülke'yle 22 ya&#;&#;nda Behçet Necatigil &#;iir Ödülü'nü kazand&#;. Bugüne dek, içlerinde Alacakaranl&#;ktaki Ülke (), Akdeniz Lirikleri (), Ya&#;am&#;n Ufuk Çizgisi (), Ate&#;i Çalmay&#; Deneyenler &#;çin (), Ölüm Nedeni Bilinmiyor (), Deniz Unutma Ad&#;n&#; (), Ça&#;da&#; Yenilgiler Ansiklopedisi () ve Resimli ‘Ahmetler’ Tarihi () olmak üzere 11 &#;iir kitab&#; yay&#;mlanan, bir de Köpek Y&#;llar&#; () ba&#;l&#;kl&#; bir hikâye kitab&#; bulunan Ahmet Erhan, s&#;ras&#;yla Yunus Nadi, Cemal Süreya ve Halil Kocagöz &#;iir ödüllerini de kazand&#;. Ahmet Erhan'&#;n son olarak Everest Yay&#;nlar&#;'ndan Ankara-&#;stanbul Karatreni () adl&#; denemeler kitab&#;, Bugün de Ölmedim Anne () ad&#;yla Toplu &#;iirleri'nin ilk cildi ve Ne Bal&#;k, Ne de Ku&#; () yay&#;mland&#;.
Çünkü top hiçbir zaman bekledi&#;im kö&#;eden gelmedi” der. Ahmet Erhan hayran&#;d&#;r. Masas&#;n&#;n kom&#;ular&#; olarak, Albert Camus’un da Paris’te bir cafede Ahmet Erhan’&#;n &#;iirlerine okuyarak kahvesini yudumlad&#;&#;&#;n&#; hayal etmi&#;li&#;imiz vard&#;r.
Camus, Ahmet Erhan hayran&#;d&#;r. Frans&#;z L’Express dergisi yazar&#; Albert Camus ile Büyük Ekspres Ku&#;a&#;&#;’n&#;n büyük &#;airi Ahmet Erhan aras&#;ndaki “Ekspress” akrabal&#;&#;&#; biraz da futboldand&#;r, hayal etmek güzeldir.
Canlı Performans (Harbiye Açıkhava Tiyatrosu)" width="" height="" src="funduszeue.info?feature=oembed" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen>
“HERKES BENİ ANNECİ SANAR AMA BEN BABACIYIMDIR”
Ve ikili bir araya gelir. 31 Mayıs tarihinde de Radikal’de bu röportaj yayınlanır. Teoman’ın Erhan’ın “Oğul” şiirini kaleme almasına vesile olan babası da konu edilir tabii:
“Herkes beni ‘anneci’ sanır. Ben aslında ‘babacıyımdır” der şair. “Aydın bir insandı, Türkiye İşçi Partisi Aybar kanadından. Beni yetiştiren, beni edebiyata yönlendiren babam alkolden ölmeden önce içkiden nefret ederdim. 17 yaşındaydım ve onun ölümü her şeyi tersine çevirdi. Öldüğünde alkolik bayrağını aldığım gibi meyhaneye koştum. Şimdiki yaşım (49) o yıllarda o kadar büyük gelirdi ki bana. Ama şu an ölmeye niyetim yok. Babamın yaşı 51’i geçmeye çalışıyorum… ‘Babamın öldüğü yaş’a az kaldı yani! Yine de oğlum iyi bak, adama benzer baban kirlenmemek için kendini alkolde saklar…”
Şair Ahmet Erhan&#;ı yılında 55 yaşında kaybettik.
Teoman’ın eskimeyen, hissini kaybetmeyen bestesiyle bugün de bize aynı yoğun duyguları yaşayan “Oğul”un sözleri, daha doğrusu şair Ahmet Erhan’ın şiiri şöyle:
Kurumuş kuyunun suyu, incirin sütü Çoktan çekilmiş Bir zamanlar dünya sandığım bahçeyi Ayrık otları dikenler bürümüş Bardaktaki su denizde kum kadar Umarsızdım Bir zamanlar dünya sandığım bahçeyi Ayrık otları dikenler bürümüş&#; Anne ben geldim, dizlerin duruyor mu Başımı koyacak&#;. Anne ben geldim, ben oğlun hayırsızın&#;.
Kaynak: Radikal gazetesi arşivi
Annelerimize Ahmet Erhan’ın Oğul isimli şiiri Anne ben geldim, üstüm başım Uzak yolların tozlarıyla perişan Çoktan paralandı ördüğün kazak Üzerinde yeşil nakışlar olan Anne ben geldim, yoruldum artık Her yolağzında kendime rastlamaktan Hep acılı, sarhoş ve sarsak Şiirler çırpıştıran bi adam Kurumuş kuyunun suyu, incirin sütü çoktan çekilmiş Bir zamanlar dünya sandığım bahçeyi Ayrık otları, dikenler bürümüş Kapıdaki çıngırak kararmış nemden Atnalı ve sarmısak duruyor ama Oğlum, mektup yaz diyen Sesin hala kulaklarımda Anne ben geldim, ağdaki balık Bardaktaki su kadar umarsızım Dizlerin duruyor mu başımı koyacak? Anne ben geldim, oğlun, hayırsızın
Annelerimize Ahmet Erhan’ın Oğul isimli şiiri
Anne ben geldim, üstüm başım
Uzak yolların tozlarıyla perişan
Çoktan paralandı ördüğün kazak
Üzerinde yeşil nakışlar olan
Anne ben geldim, yoruldum artık
Her yolağzında kendime rastlamaktan
Hep acılı, sarhoş ve sarsak
Şiirler çırpıştıran bi adam
Kurumuş kuyunun suyu, incirin
sütü çoktan çekilmiş
Bir zamanlar dünya sandığım bahçeyi
Ayrık otları, dikenler bürümüş
Kapıdaki çıngırak kararmış nemden
Atnalı ve sarmısak duruyor ama
Oğlum, mektup yaz diyen
Sesin hala kulaklarımda
Anne ben geldim, ağdaki balık
Bardaktaki su kadar umarsızım
Dizlerin duruyor mu başımı koyacak?
Anne ben geldim, oğlun, hayırsızın
&#;Babalar ve oğullar&#; şairi Ahmet Erhan
Okur kar&#;&#;s&#;na Ahmet Erhan (8 &#;ubat - 4 A&#;ustos ) ad&#;yla ç&#;kan &#;air kendini dünyaya, “Otobiyografi” () &#;iiriyle takdim eder. &#;iirden bir bölüm okuyal&#;m…
“Sana art&#;k Ahmet Erhan diyorlar,
Yaln&#;zl&#;k, ölümün üvey karde&#;i
Eve hep geç saatlerde gelen babalar&#;n ayak izlerinden yükselen bu&#;u
Bir topra&#;&#;n, dal&#;na dokunamad&#;&#;&#; yerde büyüyen bo&#;luk
Ay&#;&#;&#;&#;&#;nda kald&#;r&#;mlar&#; süpüren bir kad&#;n&#;n ikide bir durup, burnunu önlü&#;ünün koluna silmesi
Gibi bo&#;uk, gibi ç&#;ld&#;rt&#;c&#;, gibi silik
Sana art&#;k Ahmet Erhan diyorlar
Nereye gidece&#;ini yitirmi&#;”
'BUGÜN DE ÖLMED&#;M ANNE'
Ahmet Erhan “yetmi&#; sekiz ku&#;a&#;&#;”n&#;n en hüzünlü &#;airi olarak tan&#;n&#;r. En hüzünlü &#;air! Hem de ya&#;amakla ilgili “Ya&#;amak dünyay&#; ödüllendirmektir art&#;k” dizesini yazm&#;&#; olmas&#;na ra&#;men… Ahmet Erhan &#;iiri o güne kadarki Türkçe &#;iirin ruh haline, deyim yerindeyse tarihsel ak&#;&#;&#;na, bir müdahaledir. Bir yandan umut, sevinç, mutluluk aray&#;&#;&#; içindedir. Öte yandan umutla yüceltilen ya&#;am umutsuz, sevinçle kucaklanan dünya ac&#; yüklü bir sesle reddedilir. Çok okunan “Bugün de Ölmedim Anne” ba&#;l&#;kl&#; &#;iirini an&#;msayal&#;m…
Yüre&#;imi bir kalkan bilip sokaklara ç&#;kt&#;m
Kahvelerde oturdum çocuklarla konu&#;tum
S&#;k&#;ld&#;m, dertlendim, sevgilimle bulu&#;tum
Bugün de ölmedim anne
Kapal&#;yd&#; kap&#;lar, perdeler örtük
Silah sesleri uzakta bo&#;uk bo&#;uk
Bir yüzüm ayr&#;l&#;&#;a, bir yüzüm hayata dönük
Bugün de ölmedim anne
Üstüme bir silah do&#;ruldu sand&#;m Rüzgar, beline doland&#;&#;&#;nda bir dal&#;n
Hem içinde yer ald&#;&#;&#; ku&#;aktan isimlere hem de modern Türkçe &#;iir gelene&#;ine bak&#;ld&#;&#;&#;nda sesi ondan daha karamsar ç&#;kan bir ba&#;ka &#;air olmam&#;&#;t&#;r. Umuda, iyimserli&#;e dayanan dünya, hayat anlay&#;&#;&#;n&#;n hem bireysel, hem toplumsal düzlemde iflas&#;n&#;n &#;iirini yazar adeta…
Onun için dünyada, hayat&#;n olu&#;unda rol oynayan bütün iyimserliklerin, bütün sevinçlerin, umutlar&#;n, gülü&#;lerin arkas&#;nda yer alan kocaman bir ac&#; vard&#;r ve &#;air Ahmet Erhan da oraya dikkat kesilir… Elbette umutlu, mutlu, huzurlu, iyimser olmak ister. &#;iir de tam orada ortaya ç&#;kar, olamamakta!. Yakas&#;n&#; ac&#;dan kurtaramaz. “A&#;&#;t” &#;iiri san&#;r&#;m bunun örneklerinden biri olarak okuyabiliriz…
Çiçekçi bana bir gül ver
sevgilime de&#;il bir ölü için
Çiçekçi bana bir gül ver
&#;çine gözya&#;lar&#;m&#; s&#;&#;d&#;rabileyim.
Yakas&#;na böyle bir gül takm&#;&#;t&#;
O gün bir görseydin sen onu
Çiçekçi bana bir gül ver
Sanki o güldendi bütün mutlulu&#;u
Sen de: - Bir arkada&#;&#;n öldü
Ben diyeyim: - Karde&#;im!
Çiçekçi bana bir gül ver
Götürüp tabutuna ili&#;tireyim.
Kald&#;r&#;mlarda kömür tozlar&#;
Bacalarda koyu bir duman var
Kara bir gökyüzü tek özelli&#;i bu kentin
Çiçekçi bana bir gül ver
Kapal&#; perdeleri açabilse gülüm
Kapal&#; kap&#;lar&#; k&#;rabilse
Kapal&#; yüreklere girebilse
Çiçekçi bana bir gül ver
- Beyim, gül olmaz ki bu mevsimde!
Ahmet Erhan, ba&#;&#;na gelenleri ve gelecek olanlar&#; “&#;air sezgisiyle”(!) kavram&#;&#; ve &#;iire dönü&#;türmü&#;tür. Onu yetmi&#; sekiz ku&#;a&#;&#;n&#;n en hüzünlü &#;airi olarak kayda geçiren neden budur diyebiliriz… “O&#;ul” ba&#;l&#;kl&#; &#;iiri, dönecek yeri kalmayan bir ku&#;a&#;&#;n dönü&#; &#;iirdir… Hüznü de o imkâns&#;z dönü&#;tedir asl&#;nda…
Ülke alacakaranl&#;ktad&#;r ve genç Ahmet Erhan, omzu apoletli, yakalar&#; s&#;rmal&#;, ayaklar&#;nda Amerikan postal&#; olan cuntac&#; pa&#;alar&#;n iki duda&#;&#;n&#;n aras&#;na terk edilen halklar&#;n yazg&#;s&#;n&#; kendi bireysel varolu&#;unda duyumsar ve &#;iirin diliyle söyler. “Alacakaranl&#;ktaki Ülke” &#;iirinden toplumun tedirginli&#;inin, kayg&#;s&#;n&#;n, maruz kald&#;&#;&#; zulmün, katliam&#;n betimlendi&#;i bir bölüm:
“Masan&#;n üstünde çay bardaklar&#;,
Ekmek k&#;r&#;nt&#;lar&#;, eski bir demlik.
Onun alt&#;nda gazeteler, kitaplar.
Duvarlarda resimler ve yaz&#;lar…
Naylonla örtülmü&#; bir pencere – camlar&#; k&#;r&#;k.
Ac&#;l&#; o&#;ullar&#; ülkemin
Ölüp giderler bir ak&#;amüstü Karanl&#;k, kuytu bir sokakta;
Gözleri sonuna kadar hayata aç&#;k.
Elleri kavu&#;mu&#;, bilmezmi&#; gibi
Ölümü ve kalle&#;li&#;i bu dünyada.
Ertesi gün resimleri gazetelerde
Ve bir tarih resmin alt&#;nda: Do&#;umu &#;u y&#;l, ölümü üç nokta…”
Baz&#; dönemlerde yay&#;mlanan baz&#; kitaplar vard&#;r. Ne oldu&#;u, neden oldu&#;u gibi sorularla cebelle&#;meden “zaman&#;n ruhu” girer araya ve uçurtman&#;n rüzgâr&#; olur adeta… Yaln&#;zca ad&#;yla bile kültle&#;meye aday yap&#;tlardan söz ediyorum. Her &#;ey öyle denk gelir ki önce kendi zaman&#;n&#;n, ard&#;ndan bütün zamanlar&#;n unutulmayan kitab&#; s&#;fat&#;n&#; kazan&#;rlar… “Alacakaranl&#;ktaki Ülke” de bana göre biraz öyle bir kitapt&#;r. Ad&#;, yay&#;mland&#;&#;&#; zaman, kültürel, sosyal ortam ve içindeki &#;iirlerin birbirini tamamlad&#;&#;&#; ender kitaplardand&#;r.
“Alacakaranl&#;ktaki Ülke” yay&#;mlan&#;r yay&#;mlanmaz Behçet Necatigil &#;iir Ödülü’nü al&#;r. Ancak &#;air de, &#;iir okuru da bunun pek tad&#;n&#; ç&#;karamadan kitap toplat&#;l&#;r. Bu yasaklama asl&#;nda Ahmet Erhan’&#;n &#;iirini bir yandan ac&#; sarmal&#;na daha da iter, bir yandan da sözünün ya&#;am&#;n gerçekli&#;i içinde oldu&#;unu, güncel ve tarihsel ba&#;lamda temas etti&#;i yer bak&#;m&#;ndan da do&#;ruland&#;&#;&#;n&#; gösterir.
Ahmet Erhan &#;iirini “Alacakaranl&#;ktaki Ülke”yi de, sonraki &#;iirlerini ve kitaplar&#;n&#; da anlamak için çok önemli bir &#;eyi daha anlamak gerekiyor. &#;airin &#;iir yay&#;mlamaya ba&#;lad&#;&#;&#; ila y&#;llar&#;ndaki ülkeyi ve tarihini… &#;&#;te “Protesto” ba&#;l&#;kl&#; &#;iirinden alt&#;n&#; çizdi&#;im dizeler:
Sevgili dünya, yol arkada&#;&#;m
Ülkem aln&#;nda bir yara band&#; gibi durur
Ne biçim bir ça&#;a dü&#;tüm
Enlemler boylamlar&#;n ard&#;ndan konu&#;ur.”
Kendi dönemiyle güçlü ba&#;lar&#; olan bir &#;iirdir onun &#;iiri. “Alacakaranl&#;ktaki Ülke” olsun, onu takip eden toplu &#;iirleri “Ku&#; Kanad&#; Kalem Olsa” ve sonraki tüm kitaplar&#; olsun, günceli tarihselle&#;tirmek bak&#;m&#;ndan önemli &#;iirler içerirler. “Yeniden Do&#;u&#;” ba&#;l&#;kl&#; &#;iirin ilk bölümünü de böyle okuyabiliriz san&#;r&#;m…
Yüre&#;imde o ac&#; yüzümde gözya&#;lar&#; yok art&#;k
Ya&#;&#;m&#; mezar yaz&#;tlar&#;na bakarak anl&#;yorum
Ne kadar gencim daha ey dünya ey insanl&#;k
Yaz&#;lmam&#;&#; bir tarihim &#;imdi ben Tan&#;k olun
Ya&#;am&#;m&#; bir tohumun içine b&#;rakmak istiyorum”
Ahmet Erhan ya&#;am&#;n&#; &#;iire, &#;iiri ya&#;am&#;na dönü&#;türen; asl&#;nda kendisiyle ilgili söylenecek her &#;eyi bir ba&#;kas&#;n&#;n söylemesine gerek kalmayacak biçimde söylemi&#; bir &#;air… “Kal&#;t” &#;iirini o nedenle anmak istiyorum…
Kal&#;rsa bir soru kal&#;r benden
Yan&#;t&#; var m&#;d&#;r bilmem
Denizine, gö&#;üne, topra&#;&#;na
Uçan&#;na, kaçan&#;na bu dünyan&#;n
Kal&#;rsa bir soru kal&#;r benden
Ölüm gelir, gün ak&#;ama kavu&#;urken
Neyi arar&#;m ben, neyi bulurum?
Ta&#;tan ta&#;a, dü&#;ten dü&#;e sekerek
Enginleri a&#;ar da, s&#;&#;da bo&#;ulurum.
Kal&#;rsa bir soru kal&#;r benden
Yan&#;t&#; var m&#;d&#;r bilmem
Yazar elim upuzun bir &#;iir
Söyler dilim içli bir türkü
Kal&#;rsa bir soru kal&#;r benden
Gökte y&#;ld&#;zd&#;r o, toprakta gömü
Kal&#;rsa bir soru kal&#;r benden
Bir de üç be&#; &#;iir, iyi kötü
.
Onu anlat&#;rken kendi söylediklerinin üstüne cümle ya da cümleler kurmak da zor asl&#;nda. “Ucu aç&#;k” bir &#;air, hatta “aç&#;k” bir &#;air diye dü&#;ünüyorum onun için. “Çok ü&#;üyorum toprak / üstümü örtsene” diyecek kadar aç&#;k bir &#;air… “Aç&#;k &#;air”, yani dünyaya olan itiraz&#;n&#; kendine yapan, hayata olan öfkesini kendinden ç&#;karan bir &#;air… Belki bir de &#;iirinin do&#;açlamaya yak&#;n olu&#;u; sesinin, sözünün niteli&#;i nedeniyle böyle tan&#;mlamak istiyorum. Kendini al&#;koymadan, bir çerçeveye, forma yerle&#;tirmeden varolu&#;unu açan bir &#;air olmas&#;n&#; adland&#;rmak için, “aç&#;k &#;air” diyorum ona…
&#;iirlerinin önemli özelliklerinden biri de “içinden geldi&#;i gibi” söylenmi&#; olmas&#; çünkü. “&#;çinden geldi&#;i gibi” söylemi&#; olma özelli&#;i, onun &#;iirini hem var eden hem de alttan alta kenetleyen (ketleyen de&#;il) bir durum olmu&#;tur. Kenetlemek &#;u anlamda: &#;iiri, en ba&#;taki kurucu sesinin, ba&#;lang&#;ç sözünün etraf&#;nda dönmü&#;tür…
Ya&#;am&#; ve akl&#; orda, ba&#;lang&#;çta kendi &#;airlik milad&#;nda kalmam&#;&#;t&#;r, ama dili ordad&#;r. Bir uzun &#;iire ba&#;lam&#;&#; ve ya&#;am&#; süresince ona yeni bölümler eklemi&#;tir sanki… Var&#;n&#; yo&#;unu &#;iire adayan; var&#;n&#; yo&#;unu &#;iir yapan ve buna kar&#;&#;n &#;iirin iflah etmedi&#;i, ama &#;iiri iflah etmek için u&#;ra&#;an &#;air olmas&#;n&#; da san&#;r&#;m böyle aç&#;klayabiliriz.
Türkçede her ünlemin, her sedan&#;n kar&#;&#;s&#;na bir &#;air ve onun sesini koyacak olsak ben tereddüt etmeden “ah”&#;n kar&#;&#;s&#;na Ahmet Erhan yazard&#;m…. Varl&#;kla yokluk aras&#;ndaki bireyin bunalt&#;l&#; ve ac&#;l&#; varolu&#;u; tarihle gelecek, an&#;larla ya&#;ant&#; aras&#;ndaki keder sarmal&#;; fa&#;izmle özgürlük aras&#;ndaki siyasi; babayla o&#;ul aras&#;ndaki erkek; devletle toplum aras&#;ndaki &#;air… Bunlar&#;n hepsi… Hatta daha da fazlas&#; olunca insandan ilk ç&#;kan ses bir “ah”tan ba&#;ka ne olabilir ki…
ÇA&#;ININ ACILARINI SAH&#;PLENEN &#;A&#;R
Ça&#;&#;n&#;n insan&#;… Ça&#;&#;n&#;n &#;airi… Ac&#;s&#;yla, kederiyle, yas&#;yla, sevinciyle, k&#;r&#;k dökük ya&#;ant&#;s&#;, bölük pörçük mutluluklar&#;yla… Do&#;du&#;u tarihle dünyaya veda etti&#;i zaman dilimi içerisinde hayat bu co&#;rafyada insan&#;n ba&#;&#;na ne getirirse ba&#;&#;na o gelmi&#; bir &#;air… “Alacakaranl&#;ktaki Ülke”nin &#;airi nas&#;l olursa öyle olmu&#; bir &#;air… Ac&#;dan, hüzünden, mutsuzluktan, s&#;k&#;nt&#;dan, ölümden konu&#;ur onun için… “Bugün Oturdum Ölümü Dü&#;ündüm” &#;iiri de bunlar&#; söylüyor.
&#;iirde bakmay&#;n “hayat bu kadar güzelken” dedi&#;ine. O, kulaklar&#;n&#; “Y&#;k&#;lma Sak&#;n”, “Bir Gün Mutlaka” sesinin doldurdu&#;u, ama kalbinde her gün yenilenen ölümün ac&#;s&#;n&#;, yas&#;n&#; duyan, ya&#;ayan ku&#;aktan biriydi. Ahmet Erhan &#;iirinin temel gerilimini olu&#;turan da budur bana kal&#;rsa…
Dokundu&#;um, gördü&#;üm her &#;eye sindi
Ürperdim, korktum ve biraz &#;a&#;&#;rd&#;m
Bugün oturdum ölümü dü&#;ündüm
Ya&#;mur alt&#;nda ya da karanl&#;kta
Bir ba&#;&#;ma kalm&#;&#; gibi.
Sevgilim böylesine al&#;ml&#;yken
Güz ku&#;lar&#;n&#;n güneye do&#;ru ak&#;p gidece&#;i yol
Toplam&#;na bakt&#;&#;&#;m&#;zda bir ba&#;kald&#;r&#; ve kurtulu&#; ak&#;m&#;n&#;n içinde, büyük bir kalabal&#;kla hareket ederken önü kesilip etraf&#; bo&#;ald&#;&#;&#;nda iddias&#;n&#; kaybeden ve ba&#;kald&#;ramayan insan&#;n “kendini de&#;en hançer” olarak sesi ve sözü olmu&#;tur Ahmet Erhan &#;iiri denebilir.
Bir cebimizde “Ku&#; Kanad&#; Kalem Olsa” bir cebimizde Kazancakis’in “Zorba”s&#;, kordon boylar&#;nda saç&#;n&#; rüzgâra b&#;rakan günlerimizin de hat&#;ras&#;d&#;r ayn&#; zamanda.
Ey modern Türkçe &#;iirde “Akdeniz’in ufuk çizgisi” olmu&#; &#;air; do&#;um gününü, sesini, sözünü unutmad&#;k. Selam olsun…
YEN&#; ÇIKAN K&#;TAPLAR
Yaz&#;l&#; Kâ&#;&#;t yay&#;nlar&#; &#;ubat ay&#;n&#;n ilk haftas&#;nda bir &#;airi ve kitab&#;n&#; daha &#;iir okurlar&#;, &#;iir dostlar&#;yla bulu&#;turdu. Yay&#;nevinin yeni kitab&#; Emel Güz'ün () “Tabiat Bende De&#;il” ad&#;n&#; ta&#;&#;yan yap&#;t&#; oldu. Emel Güz, modern Türkçe &#;iirin trenine 'lar&#;n sonunda, "geç doksanlar" olarak adland&#;r&#;lan döneminde binen &#;air kad&#;nlardan biri.
Kitab&#;n ilk bölümünde yer alan &#;iirlerde Güz’ün, olmazlar&#; ama “&#;airin olmazlar&#;”n&#; de&#;il de “&#;airden olmazlar&#;” sorun edindi&#;ini görüyoruz. “&#;airden” her “olmaz” için bir &#;iir yazm&#;&#;. Yani bir bak&#;ma &#;aire ayna tutmu&#; denebilir. Ama ben demeyece&#;im. Çünkü &#;iirler biraz daha dikkatli, yatay de&#;il de dikine okundu&#;unda Emel Güz’ün asl&#;nda &#;aire &#;&#;&#;k tuttu&#;u fark ediliyor. Güz, “&#;airden olmazlar&#;” o &#;&#;&#;&#;&#;n&#;n alt&#;na alarak &#;iire aktar&#;yor Daha sonraki bölümlerde yer alan &#;iirlerle birlikte kitap için k&#;saca “Olmazlar, Olanlar ve Soneler”den olu&#;uyor, yani &#;air varolu&#;un olanlar&#;, olmayanlar&#; ve &#;ark&#;lar&#;n&#; söylüyor ç&#;karsamas&#;n&#; yapmak mümkün.
.
Emel Güz, “Tabiat Bende De&#;il”de kendini didikleyen, kendisini didikledikçe varolu&#;u didikleyen, hayat&#; ve dünyay&#; evire çevire kurcalarken eylem orta&#;&#; olan sözlerini, sözcüklerini kaydetmi&#;, sonra da bir araya getirmi&#;…
Kendine dönük öfke ve küskün bir sesle &#;iirler söylüyor Emel Güz. “Ben kendime bakt&#;m” diyor &#;air. De&#;i&#;ik anlamlar ç&#;kar&#;labilecek bir söz; hem de kitab&#;n sorunsal&#;na dikkat çeken bir dize olarak yorumlanabilir “Ben kendime bakt&#;m” ey okur, sen nereye diye bir soru olarak okunabilece&#;i gibi herkes kendine baks&#;n, ben kendime bakt&#;m uyar&#;s&#; olarak da dü&#;ünülebilir.
Yaln&#;zca kendinize söyleyece&#;iniz &#;eyler vard&#;r. Söylersiniz, söylersiniz, sonra bir kaosu söyledi&#;inizi fark edersiniz.
Güz’ün, okurla tercihini kaostan yana yapan bir &#;air oldu&#;unu payla&#;&#;yor. Bunu önemsemek gerekiyor. Bu ifade asl&#;nda bize kitaptaki &#;iirlerle ilgili önemli bir yorum imkân&#; sa&#;l&#;yor. “&#;iir kaosa çok &#;ey borçludur” sözünün, bu kitab&#;n neden nirengi noktas&#;n&#; haline geldi&#;ini aç&#;kl&#;&#;a kavu&#;turuyor.
Yaln&#;z ruhu de&#;il, dili de&#;il, varolu&#;u kaos olarak, bir kaotik hal olarak alg&#;layan &#;airin öfkeleri, küslükleri, k&#;rg&#;nl&#;klar&#; yans&#;yor &#;iirlerine. Öyle ya, “Tabiat Bende De&#;il” diyen kitapta kaos olmaz da ne olur? “Bir görene sordum kendimi, kendinden bahsetti” sözünü ba&#;ka hangi nedene ba&#;layabiliriz?
Tabiat&#;n düzenini bozman&#;n bir bedeli vard&#;r ve o da kaosta kalmakt&#;r…
Emel Güz’ün, “Kalbini korumak bir fulara, standart olmak bir ilaca bakard&#;” sözleri neyin &#;iirini yazd&#;&#;&#;n&#; yeteri kadar imliyor asl&#;nda.
Kaos varsa insan&#;n kafas&#; kar&#;&#;&#;r. Öyleyse ancak kafas&#; kar&#;&#;&#;k insan&#;n yeni bir dünya aray&#;&#;&#; vard&#;r ve ancak yeni bir dünya arayan insan &#;iirli olabilir… &#;air de öyle diyor: “Kafas&#; bulanmam&#;&#; her insan &#;iirsizdi”.
“Tabiat Bende De&#;il”, &#;air kad&#;nlar&#;n &#;iirlerinin neden ve nas&#;l okunmas&#; gerekti&#;i konusunda da önemli ve yol gösterici bir yap&#;t.. &#;iir okurlar&#; ve &#;iir dostlar&#; dikkatlerinden kaç&#;rmamal&#;lar…
SÖYLE&#;&#;… ETK&#;NL&#;K…
Kitap fuarlar&#;nda yer alan &#;iir söyle&#;ileri, imza günleri ve &#;iir dinletileri de önemli etkinlikler olarak ilgi görüyor. Bu y&#;l 15’incisi düzenlenen TÜYAP Bursa Kitap Fuar&#;’n&#;n tarihi belli oldu. Fuar, Mart tarihinde kitapsever ve okurlara kap&#;lar&#;n&#; açacak…
UNUTULMAYAN D&#;ZELER
"O sözler ki, kalbimizin üstünde
Dolu bir tabanca gibi
Ölüp ölesiye ta&#;&#;r&#;z.
O sözler ki Bir kez ç&#;km&#;&#;t&#;r a&#;z&#;m&#;zdan,