Yaşam Sevinci Şiir

Yaşama sevinci;
Bir insanı hayata bağlayan, en küçük şeyden bile zevk almasını sağlayan ve heyecanı körükleyen en güçlü duygulardandır. Yaşama sevincine sahip kişiler her zaman aranan, saygı duyulan, etrafta olması istenen kişilerdir. Her zaman pozitif ve yüksek enerjiye sahip insanlardır.

Yaşama sevinci ile ilgili bir şiirler örnek

Yaşamak ne güzel şey
Anlayarak, bir usta, kitap gibi
Bir sevda şarkısı gibi
Bir çocuk gibi şaşarak yaşamak&#;

Yaşamak birer birer ve hep beraber
İpekli bir kumaş dokur gibi
Hep bir ağızdan sevinçli sevinçli bir destan okur gibi

Nazım Hikmet Ran

Yaşamak güzeldir,

Yanında sevdiğin olunca,

İnsan sevinir,

Sabah güneş doğunca.

Yaşamı sev ki,

Dünya yüzüne gülsün,

Sevincini göster ki,

Kıskananlar üzülsün.

İBRAHİM YALAVAÇ

Yaşama Sevinci şiirleri

Ali Rıza Atasoy

Bugün uzanıyorsam,
Bir ağaç gölgesinde,
Oltamı atıyorsam denize,
Yaşamak güzel demektir.

Gökyüzüne uzanıyorsa ellerim,
Yıldızları tutmak için.
Her şey bizler için kardeşlerim,
Her şey insanca yaşamak için.

İster beyaz ister zenci,
İster batılı, ister doğulu olsun.
Ne fark eder zengin veya dilenci,
Yeter ki, insanoğlu olsun.

Bütün insanlar kardeş olmalı,
Kalp kırmak büyük günah.
Güneş bir başka doğmalı,
Çiçekler yeniden açmalı her sabah.

Bugün uzanıyorsam,
Bir ağaç gölgesinde,
Oltamı atıyorsam denize,
Yaşamak güzel demektir,
Yaşamak sevmektir&#;

En Güzel Yaşama Sevinci Şiirleri

Bir bahar akşamında
Kar suları beslerken yayla çimenlerini
İçin için kaynamak istiyorum.
Serin sular gibi çağlamak istiyorum.

Kanat açarak yaşama sevincine
Ressamların ve şairlerin duygu denizinde
Rüzgarları arkama alarak
Bir martı gibi uçmak istiyorum.
Doya doya yaşamak istiyorum.

Can Yücel Yaşama Sevinç Katan Güzel Bir Şiiri

Öyle sabah uyanır uyanmaz yataktan fırlama
Yarım saat erkene kurulsun saatin.
Kedi gibi gerin, ohh ne güzel yine uyandım diye sevin..
Pencereni aç, yağmur da olsa fırtına da olsa
Nefes al derin derin&#;
Yüzüne su çarpma, adamakıllı yıka yüzünü serin serin&#;
Geceden hazır olsun, yarın ne giyeceğin.
Ona harcayacağın vakitte bir dilim ekmek kızart,
Çek kızarmış ekmek kokusunu içine
Bak güzelim kahvaltının keyfine.
Ayakkabıların boyalı olsun, kokun mis,
Önce sana güzel gelsin aynadaki siluetin&#;
Çık evinden neşeyle, karşına ilk çıkana gülümse,
Aydınlık bir gün dile.

Sonra koş git işine, dünden, önceki günden,
Hatta daha da eskiden yarım kalan ne kadar
işin varsa hepsini tamamla,
Ohhh şöyle bir hafifle
Bir güzel kahve ısmarla kendine,
Seni mutlu eden sesi duymak için “alo” de
Hiç işin olmasa da öğle üzeri dışarı çık
Yağmur varsa ıslan, güneş varsa ısın, hatta üşü hava soğuksa&#;
Yürü, yürürken sağa sola bak, öylesine değil, görerek bak
Çiçek görürsen kokla, köpek görürsen okşa
Çocuk görürsen yanağından makas al.

Sonra şöyle bir düşün, kimler sana yol açtı,
sen çok darda iken kimler seni ferahlattı,
hani kapını kimsenin çalmadığı günlerde
kimler kapını tıklattı?
Ne kadar uzun zamandır aramadın onları değil mi?
Hadi hemen uğrayabilirsen uğra, arayabilirsen ara
Hatırlarını sor, öyle laf olsun diye değil,
kucaklar gibi sor..
Bu sadece onların değil, senin de yüreğini ısıtacak,
Yüzünde güller açtıracak.

Günün güzeldi değil mi? Akşamın da güzel olsun&#;
Yemeğin ne olursa olsun, masanda illaki kumaş örtü olsun..
Saklama tabakları, bardakları misafire
Sizden ala misafir mi var bu dünyada
Ailecek kurulun sofraya, öyle acele acele değil,
Vazife yapar gibi hiç değil,
Şöyle keyife keyif katar gibi, lezzete lezzet katar gibi,
Eksik bıraktıklarını tamamlar gibi tadına var akşamın..
Gece evinde, dostların olsun
Sohbetin yemeğin, kahkahan olsun..

Arkadaşım,
Hayat bu daha ne olsun?
Ama en önce ve illa ki sağlık olsun!
Can Yücel

DELİ EDER İNSANI

Deli eder insanı bu dünya;

Bu gece, bu yıldızlar, bu koku,

Bu tepeden tırnağa çiçek açmış ağaç

Yazar: Orhan Veli Kanık

YAŞAMAK NE GÜZEL ŞEY

Yaşamak ne güzel şey

Anlayarak, bir usta, kitap gibi

Bir sevda şarkısı gibi

Bir çocuk gibi şaşarak yaşamak…

Yaşamak birer birer ve hep beraber

İpekli bir kumaş dokur gibi

Hep bir ağızdan sevinçli sevinçli bir destan okur gibi

Yazar: Nazım Hikmet Ran

GÜN OLUR

Gün olur, alır başımı giderim,

Denizden yeni çıkmış ağların kokusunda.

Şu ada senin, bu ada benim,

Yelkovan kuşlarının peşi sıra. Dünyalar vardır, düşünemezsiniz;

Çiçekler gürültüyle açar;

Gürültüyle çıkar duman topraktan. Hele martılar, hele martılar,

Her bir tüylerinde ayrı telaş!… Gün olur, başıma kadar mavi;

Gün olur başıma kadar güneş;

Gün olur, deli gibi…

Yazar: Orhan Veli Kanık

Ünlü Şairlerden Yaşama Sevincini Analatan Güzel Sözler ve Yazılar

Yaşamak!
Havada, suda, yerde yaşamak. (Cevdet Kudret Solok)

Deli eder insanı bu dünya;
Bu gece, bu yıldızlar, bu koku,
Bu tepeden tırnağa çiçek açmış ağaç (Orhan Veli Kanık)

Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kaseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Ekmeğin havanın yumuşaklığını koydu ( Edip Cansever)

Açıl toprak açıl
Kurulsun sofralar
Boğazına kadar öze boğulsun tohum
Çatlasın bereketinden dağlar
Gözümüz gönlümüz doysun (Bedri Rahmi Eyüboğlu)

potinlerime ve paltoma
teşekkür etmeliyim.
teşekkür etmeliyim yağan kara,
bu güne bu sevince&#;
kara bastığım için şükür;
şükür,gökyüzüne ve toprağa;
ismini bilmediğim yıldızlara,
suya ve ateşe hamdolsun! (Oktay Rifat)

Ah yeniden başlamak hayata
Çocukluğa, aşka ve sanata! (Cahit Sıtkı Tarancı)

Yaşamak ne güzel şey, Tarantababu! (Nazım Hikmet)

Şimdi ne güzel, yeni baştan
yürümeye ve sevmeye başlamak! (Melih Cevdet Anday)

Soyun, şehrin sana giydirdiği gömlekten,
Ve gel benimle, kaçalım kaçalım&#;
Toprağa, ateşe, suya dönüş tekrar
Havada başıboş tüy gibi uçarak. (Ahmet Muhip Dranas)

Açıl toprak açıl
Kurulsun sofralar
Boğazına kadar öze boğulsun tohum
Çatlasın bereketinden dağlar
Gözümüz gönlümüz doysun
Bedri Rahmi Eyüboğlu

Rabbim, bir gök verdin ki bizlere
Rahatlanır kalbimiz her an yeniliğinden
O kadar sade, aydınlık, sonsuz,
O kadar kendiliğinden (Fazıl Hüsnü Dağlarca)

Yaşama sevinci ile ilgili kısa Alıntılar, yazılar

O güzel yüreklerinizden
—yaşama sevinci—
eksik olmasın🐞🧿🌸💙

Eski çağlardan kalma gülüşlerim var sende !
Geçmişim tenha bir yalnızlık,
Geleceğim ise yaşama sevinci.
Vayy sevdasına kurban olduğum vay.

Varlık dergisi son sayısında 80&#;nci yılı nedeniyle Garip akımı hakkında bir dosya yayımladı. Bu dosya (ve yıldönümü) vesilesiyle ben de uzun süredir açıp bakmadığım Garip şairlerinin kitaplarını ve bazı eski dergileri raftan indirdim hem o eski şiirleri hem de dönem ve şairler hakkında yazılanları okumak için.

Biliyorsunuz Garip deyince akla şairlerin isimlerinden bile önce bir yaşama sevinci gelir. Malum,

Deli eder insanı bu dünya
Bu gece, bu yıldızlar, bu koku,
Bu tepeden tırnağa çiçek açmış ağaç… (Orhan Veli)

Oysa akımın doğum tarihi, eğer Oktay Rifat ve Orhan Veli’nin Varlık dergisinde yayımlanan ve Melih Cevdet’e ithaf ettikleri Garip tarzı ilk şiirlerini alırsanız ’dir; Orhan Veli, Oktay Rifat ve Melih Cevdet ortak imzasını taşıyan Garip kitabını alırsanız, İkinci Dünya Savaşı’nın hemen öncesinden ve savaş yıllarından söz ediyoruz. Yani hava bugünkünden bile ağır olsa gerek. Ancak Garip akımının eski şiire, heceye ve şairane söyleyişe tepkisini bir yana bırakırsanız, bu şiir her şeyden önce yaşama sevincinin, dünyaya sıradan insanın iyimser gözüyle bakmanın şiiridir. Tabii Garip şairleri hem ilk kitapta hem de sonrasında toplumcu denebilecek bir şiir yazmışlardır, ama öfkeli bir toplumculuk değildir bu. Kavga şiiri değildir yani, ama yalnızlığın veya insanın iç sıkıntısının şiiri de değildir. Bana kalırsa fazla umutlu, klasik anlamda “geleceğe umutla bakan” bir hava da yoktur bu şiirlerde ama, bir nikbinlik şiiridir bu, Nazım Hikmet’in meşhur şiirine göndermeyle; âna dair bir gülümseyiş, iç aydınlığı vardır. Savaş yıllarının karanlığını,

Uçaklar gelecekmiş
Korkum yok benim
Kağıt gemilerim
Kurşun askerlerim hazır
Hem bunlar bozulursa
Babam yenilerini alır (Oktay Rifat)

diye karşılayan bir ironiyle.

Cevat Çapan’ın bir yazısında (Notos 75, ) Oktay Rıfat için söylediği gibi “gündelik yaşantının her ayrıntısını olağanüstü bir dünyayla sanki o dünyanın insanları ve nesneleriyle birdenbire karşılaşmışçasına çocuksu bir sevinçle algılaması ve bunu coşkuyla dile getirmesidir” bu şiir. Demek ki dizelerden içimize işleyen bu sevinç, mühim…

***

Bu hatırlama beni bugünü düşünmeye sevk etti. Bugün o türden yaşama sevincine benzer bir şey kaldı mı? Doğaya, denize, uyuyan çocuğa, uçan kuşa, güneşin doğmasına, batmasına, “telgraf direğine ve kırlangıca”, hatta sevmeye ve tutkuya bu tür bir yaşama sevinciyle bakabiliyor mu bugünün insanı, emin değilim. Bu hep beraber hayattan bezmiş olduğumuz anlamına gelmiyor elbette, ama bugün başka türlü bir kolektif duygu durumu egemen hale gelmiş gibi geliyor bana. Bu bir tür savunma hali, bir tür kendini koruma, kötü sürprizlerden sakınma hali belki. Gardımızı alıp, tüyleri kabarmış bir kedi gibi bakıyoruz hayata. Bu da giderek koyulaşan, kıpırdamaz, akmaz hale gelen baskı ortamının nefes almayı zorlaştıran havasıyla ilişkili olsa gerek.

Gece 12’den sonra müzik yasağı, önceki içki yasağı denemesi gibi, işte bu havayı daha da ağırlaştıran bir saldırı oldu. Pandemi bahanesiyle başlayan yeni bir kampanya, müziği, sanat etkinliklerini, eğlenceyi ve tabii arkadaşlarla birlikte keyifle yiyip içmeyi uçlara sıkıştırmayı, “toplumdan uzak bohemlerin sapkınlığı” olarak kodlamayı, yeraltına itmeyi, sağlık tehdidi yaratan bir muzırlık olarak algılatmayı amaçlıyor. Kendi anladıkları tarzda bir steril toplum yaratmayı hedefliyor olsalar gerek. Beğenmeyen yurtdışına göç etsin, evine kapansın, depresyona girsin istiyorlar. Tabii eğlenceden, müzikten, sanattan ekmek yiyenler de (kendi kontrolleri altındaki tekelci sektör, TV kanalları vb. hariç) yiyemesinler, ayaklarını denk alsınlar! Çünkü bu alanı tüketicisi ve üreticisiyle istedikleri kadar kontrol edemiyorlar; oralarda bir şeyler dönüyor ve bu hoşlarına gitmiyor.

Oysa ister ana caddelerde ister ara sokaklarda olsun bütün bunlar, en çok da müzik, her şeyden önce yaşama sevinciyle ilgilidir. Yaşama sevinciyle dolu bir toplum da kolay kolay tek adamlara boyun eğmez, hukuk ortadan kaldırıldığında, devlet hazinesi boşaltıldığında sessiz kalmaz, yeşil alanlar yağmalandığında susmaz. Gezi eylemleri sırasındaki mizahla yoğrulmuş yaşama sevincini biz unutsak da onlar asla unutmuyor.

***

Şiire geri dönelim… Garip akımının çıkış döneminde yazdığı şiirlerden biri Orhan Veli’nin:

Çayın rengi ne kadar güzel,
Sabah sabah,
Açık havada!
Hava ne kadar güzel!
Oğlan çocuk ne kadar güzel!
Çay ne kadar güzel!

Çok daha sonraki yıllardan, Perçemli Sokak’tan iki Oktay Rifat şiiri:

Köşe başını tutan leylak kokusu
Yakamı bırak da gideyim

ve

Dibi görünen denize bak
Bak
Bak

Dönelim bakalım bugünkü çaya, leylak kokusuna ve dibi görünen denize…

Daha fazla yazmaya ne gerek!

Savaş döneminde, yoksul, en azından mütevazı hayatlarda, siyasi baskının da eksik olmadığı “siyah-beyaz” yıllarda, belki de hâlâ hatırlanır geçmişte kalmış olan istibdat yıllarının, mütarekenin, işgalin ve savaşların ardından bir yenilenme, durulma, kendine gelme dönemiydi bu yaşama sevincini açığa çıkaran. Zamanla (yine şiirden gidersek) baskı dönemleri 50’lerin, 80’lerin daha içe dönük şiirini getirdi. Bugün ise ülke tarihinin en ağır baskı dönemlerinden birinde, her şeye rağmen hayata inanan insanların yaşama sevincini, ellerinden müziği, sanatı ve keyifli anları da alarak öldürmeye çalışıyorlar. Yaşama sevincine düşman bir yönetimin polisi gökkuşağının altında, birlikte, kendileri olarak, özgürce yaşamak isteyen insanların yaptığı pikniğe saldırıyor. İnsanlar gülümseten mavi gökyüzünden, dirilten serin Boğaz suyundan körelten beton kulelere, ölümcül beton kanallara sürülüyor. Yaşama sevincinin kaynağı olan ağacın, ormanın, akarsuyun ve akan hayatın karşısına iş makineleri dikiliyor. Çünkü bu yaşama sevinci tiranın olmadığı bir gelecek ihtimaline inanmayı mümkün kılıyor.

Ama ne yaparlarsa yapsınlar bu baskı dönemi de uzun sürmeyecek, yaşama sevinci galip gelecek. Belki de bu dönem kapanınca her yenilenme döneminde olduğu gibi yeni bir iyimser şair kuşağı gelir, kim bilir…

O halde gece yarısı bir müzik açıp Oktay Rifat’a kaldıralım kadehimizi:

(…)

Rumelihisarı&#;nda Orhan&#;ın mezarı
Ne gittim ne gördüm gitmek de istemem
Taze ekmek bir parça beyaz peynir
Şimdi olsa şuracıkta rakı içer
Denize mi bakar kim bilir

Ben rıhtımdan suya atlarım
Altımda balıklar
Üstümde bulutlar
Ağzımın kenarında çırpıntılı Boğaz suyu
Pembe yalıya doğru yüzerim

Yaşama Sevinciyle İlgili Akrostiş Şiir Çalışması

Yaşama sevinci akrostişi,Yaşama sevinci için akrostiş şiir,Yaşama sevinci akrostiş şiiri,Baş harfleri Yaşama sevinci olan şiir,Yaşama sevinci şiirleri

Yaşıyorum çünkü dünyamı seviyorum,
Azimliyim, hayata dair bir ışık görüyorum.
Şanslıyım beni seven bir ailem var,
Aydınlatırlar dünyamı ve hayallerimi gönlümde.
Mutluyum çünkü okuyabiliyorum öğreniyorum,
Ama canım öğretmenlerim sayesinde ve özgürce..

Sevgi kaplar yüreğimi herdaim,
En güzel anlarım, yardım yaptığım zamanlarım.
Varlığımın sebebini arayıp buldum çünkü,
İnsan olarak akıllı düşünebilen bir varlığım..
Neden zorluklar çıkıyor hayatta karşıma demiyorum,
Çünkü yaşamın şartları ağır ve zor olsada,
İnsanım hayatı seviyorum onu iyileştirmek ve iyi değerlendirmek istiyorum
Mehmet Asım Dağ
monash.pw

Sevinç bizim için en güzel andır
En neşeli olduğumuz zamandır
Vadide açan narin çiçekler gibi özel
İçin için kokar birbirinden güzel
Narin bir çiçek gibi kırılgandır
Çok güzel duygulardandır
Yağız BAYER
monash.pw

Yaşamak insanların sevineceği tek şey
Acaba yaşama sevincinin renkleri nasıl
Şaka bir yana hava olmasa yaşayamayız
Aklına gelen her şeyi yap
Merakını her şekilde giderebilirsin
Allah&#;tan istediğim tek şey yaşamak

Sevmek herkes için aynı değildir
Eğer yaşamayı seviyorsan bunu göster
Ve asla kötülükler seni yıldırmasın
İnsan her kokuyu sezer
Nasıl olsa kötüyü de iyiyi de bilir
Canından daha değerlisi yok
İnan ve YAŞAMAYI SEV

Sizinde Yaşama Sevinci Hakkında Akrostişiniz Varsa Gönderin Yayınlayalım, Akrostiş Şirinizi Bu Konu Altından Yorum Yaparak Bize İletebilirsiniz. Sevgiler..