Aslan Bir Gecede Kaç Kilo Et Yer

SON DAKİKA

Aslan, kedigiller familyasına ait büyük etçil hayvanlardan biridir. Bu hayvanın birkaç çeşidi vardır, buna ek olarak, farklı türlerin karıştırılmasından ortaya çıkan birçok melez bilinmektedir. Her biri belirli özelliklerde farklılık gösterir, ancak benzerlikleri de vardır. Canavarın yaşam alanının yakınında bulunan toprakların yerel nüfusu, onu "yabani kedi" olarak adlandırıyor ve tehlikeli olduğunu düşünüyor, onu yok etmeye çalışıyor. Bu nedenle, bu hayvanların popülasyonu büyük ölçüde azaldı. Bu arada, aslan ilginç ve tuhaf bir hayvandır, bu nedenle faunanın diğer temsilcilerinden nasıl farklı olduğunu bilmeye değer.

Leo - özellikleri ve açıklaması

Aslan gibi bir hayvanı karakterize ederken, onun bir tanımını sağlamanız gerekir. Farklı şekiller birbirinden biraz farklı ama çok ortak noktaları var.

Hayvan kedi ailesine aittir, bu nedenle görünüşünde evcil kedilere benzer, sadece boyutu çok daha büyüktür. O en çok biridir büyük temsilciler bu aileden kaplandan sonra ikinci sırada.

Hayvanın vücudu esnek ve hareketlidir, ön ayakların ve boynun iyi gelişmiş kaslarına sahiptir. Pençelerinde uzunluğu 7 cm'ye ulaşan pençeler vardır, başı büyüktür, uzun bir namlu ve güçlü çeneleri vardır. Köpek dişleri uzun (yaklaşık 8 cm), diş sayısı 30 adettir. Bu özellikler aslana büyük otçulları avlama yeteneği verir. Dil, tüberküllerle kaplıdır, bu sayede aslanın kürkünü kirden temizleyebilir ve böcekleri ortadan kaldırabilir.

Namluda, tabanında küçük koyu lekeler bulunan bir bıyık var. Bu lekeler, her hayvana özgü bir desen oluşturur. Yavrular sivilceli doğar, ancak olgunlaştıkça lekeler vücutlarından kaybolur ve ceketin rengi tek tip olur - kahverengi veya kumlu. Hayvanın kuyruğunun ucunda siyah bir püskül vardır.

Bu hayvan türünün ana özelliği cinsel dimorfizmdir. Erkek aslan ve dişi aslan arasında önemli farklılıklar vardır. Örneğin, belirli bir bireyin cinsiyetini bilmeden bir aslanın ortalama ağırlığını söyleyemezsiniz. Erkekler, büyüklük ve ağırlık bakımından dişilerden önemli ölçüde fazladır. Ayrıca başları, aslan yavrularında 6 aylıktan itibaren büyümeye başlayan bir yele ile süslenmiştir. Yığının uzunluğu ve yelenin yoğunluğu yaşa ve genetiğe bağlıdır.

Bir aslanın ağırlığı ne kadardır?

Yetişkin bir aslanın ortalama ağırlığı, yaşamının özelliklerine bağlıdır. Ancak cinsiyet özellikle bu göstergeyi etkiler. Temel parametrelerdeki farklılıklar tabloda gösterilmiştir.

Büyüklüğüne rağmen, bu yırtıcı en küçük kalp boyutuna sahiptir. Bu nedenle, aslana dayanıklı denemez. 80 km / s'ye kadar hız yapabilir, ancak yalnızca kısa mesafeleri kapsar.

Yaşamın ve habitatın özellikleri

Herhangi bir hayvanın tanımını vererek, sadece onu değil, düşünmeniz gerekir. dış görünüş Aslanın ne kadar yaşadığını ve nerede yaşadığını bulmaya da değer.

Aslan gibi bir hayvanın yaşadığı çok az yer var. V son yıllar dağıtım alanı önemli ölçüde azaldı. Daha önce, bu hayvan şimdi olduğu gibi sadece Afrika ve Hindistan'da değil, aynı zamanda İran, Rusya, güney Avrupa ve Orta Doğu'da da bulunuyordu. Ancak nüfusun önemli bir kısmı yok edildi ve birçok bölgedeki koşullar yaşamları için uygun değildi. Bu nedenle, bu hayvanların daha önce görülebildiği tüm yerlerden, şimdi aslan yalnızca Afrika kıtasının güney kesiminde (Sahra Çölü'nün ötesinde) ve Hindistan'ın Gujarat eyaletinde yaşıyor. Onlar için en uygun olanı savanlar, ormanlar veya çalılardır.

Bireyler küçük sürülerde birleşir - gururlar. Gurur, aralarında akrabalık bulunan 5 veya 6 dişi, yavruları ve bir erkekten oluşur. Bazı gururlarda, eğer kardeşlerse iki erkek olabilir. Olgunluğa ulaşan genç erkekler gururu terk eder (kovulurlar). Başka bir gurura katılma veya kendi gururlarını yaratma fırsatına sahipler. Bazıları yalnız bir hayat sürüyor.

Bir dişi aslan veya bir erkek aslanın ağırlığı, diyetlerinin özelliklerine bağlıdır. Aslan bir avcı olduğu için, oldukça büyük hayvanlarla beslenen bir av yaşam tarzına öncülük eder. Onlar yapabilir:

Nadir durumlarda, bir hayvan bir su aygırına saldırabilir veya küçük fil Ayrıca hasta çitalar, sırtlanlar ve leoparlar avı olabilir.

Dişi aslanlar avlanmayı başarır. Çeviklikleri ve çeviklikleri ile ayırt edilirler. Büyük boyları ve ağır yeleleri nedeniyle avcılık erkekler için daha zordur. Ancak erkeğin daha fazla yiyeceğe ihtiyacı vardır. Yetişkin bir aslan günde yaklaşık 7 kg et yerken, bir dişi için 5 kg yeterlidir. Bu hayvanlar, mümkün olduğunca kurbana gizlice yaklaşarak geceleri avlanmayı tercih eder.

Aslanlarda üreme, yılın zamanına bağlı değildir, olgunluğa ulaşılmasıyla başlar. 6 yaşındaki erkekler ve 4 yaşındaki kadınlar cinsel olarak olgun kabul edilir.

Erkekler dişiler için savaşma eğilimindedir. Bazen bu kavgalar o kadar şiddetli olur ki bir rakip ölür.

Bu hayvanlarda gebelik süresi gündür. Doğumdan kısa bir süre önce dişi aslan gururu terk eder ve saklanır. Ağırlığı 2 kg'dan biraz daha az olan yavru doğurabilir. Aslan yavruları kör doğar ve doğumdan sadece 7 gün sonra gözlerini açarlar. Güvenlik nedeniyle anne, çocuklarını taşıyarak birkaç kez kaldığı yeri değiştirir. Bebekleri sütle avlar ve besler. Yavruları avlamayı öğrenmek 1,5 aylıkken başlar, daha sonra tüm aile gurura katılır. Avın başlamasıyla birlikte, aslan yavruları yavaş yavaş et yerler, ancak sütle beslenme süresi yaklaşık altı ay sürer.

aslanın ömrü

Bu hayvanları tanımlamanın önemli yönlerinden biri de aslanın ne kadar yaşadığı sorusudur. Bunu cevaplamak için birçok koşulun dikkate alınması gerekir. Bir aslanın ne kadar yaşayacağı şu özelliklere bağlıdır:

• Yetişme ortamı. Nasıl daha iyi koşullarömrü, süresi uzar.
• İnsanlara yakınlık. İnsanlara yakın yerlerde bu hayvanların yok olma riski artar ve ömürleri azalır.
• Hayatın özellikleri. Yalnız bireyler, gurura ait olanlardan daha az yaşar.
• Zemin. Dişilerin yaşam beklentisi ortalama olarak erkeklerden daha uzundur, çünkü diğer aslanlarla dövüşürken ölme riskleri daha azdır.

Tüm bu nüanslar bir aslanın ne kadar yaşayacağını etkiler. Bu nedenle, ömürleri büyük ölçüde değişir. Ortalama olarak, yıldır. Bazı bireyler 14 yaşına kadar yaşar.

Bir aslanın ne kadar yaşadığı insanların davranışlarından büyük ölçüde etkilenir. Diğer faktörlerden çok daha fazla etkiye sahiptir. İnsanlar bu hayvanları yok etmeye çalışmazlarsa, yaşam süreleri uzar. Rezervler veya hayvanat bahçeleri gibi hayvanlar için uygun yaşam koşulları düzenlenerek daha iyi sonuçlar elde edilebilir. Bu durumda aslanlar, veteriner hekimler tarafından izlendiği için 20 hatta 25 yıl yaşayabilir.

aslan türleri

Bir aslanın ne kadar yaşadığı da bu hayvanın çeşitliliğine bağlıdır. Her biri belirli özellikler, habitat, yaşam koşulları ve süresi bakımından farklılık gösteren bir aslanın birkaç alt türü vardır. Bu hayvanın bazı alt türleri zaten yok olmuş, bazıları ise yok olma aşamasında. Kaplanlar, leoparlar veya jaguarlarla çaprazlama sonucunda ortaya çıkan birkaç melez çeşidi de vardır.

Bilim adamları, biri Asya aslanı olan 8 ana alt türü ayırt eder. Alt türler için başka bir isim de Pers aslanıdır (veya Hint). Asya aslanı Avrasya'nın güney kesiminde yaşar. Ana yaşam alanı, Hindistan'ın Gujarat eyaletindeki Girsky Koruma Alanı'dır. Asya aslanı nesli tükenmekte olan bir tür olarak kabul edilir. Bu alt tür bir çömelme ile karakterizedir. Boyları bakımından erkekler bir metreden biraz fazladır. Şık ve seyrek yele nedeniyle, Asya aslanı, Afrika alt türlerinin temsilcileri kadar büyük görünmüyor. Erkeklerin vücut ağırlığı ila kg arasındadır, dişi aslanlar genellikle kg ağırlığındadır. Vücut uzunluğu - 2 - m En büyük Asya aslanı m uzunluğa sahiptir.

Türlerin geri kalanı Afrika'da bulunur, bu yüzden hepsi Afrika aslanının alt türlerine atfedilebilir. Onlar belirli ile karakterize edilir Genel Özelliklerörneğin, cinsel dimorfizm, ceket rengi, yaşam ve üreme özellikleri vb. Farklılıklar boyut ve vücut ağırlığında olabilir.

• berber Bu alt tür en büyüğüdür. Her yere yerleşirdi Afrika kıtası ama şimdi tamamen silindi. Erkekler kg'a kadar, dişiler - 'e kadar. Şu anda, bu hayvanların torunları hayvanat bahçelerinde ve rezervlerde görülebilir, ancak safkan olarak adlandırılamazlar.

• Senegalli. Bu aynı zamanda kıtanın batısında yaşayan bir Afrika aslanı. Bu hayvanların boyutu küçüktür, ceketin rengi hafiftir. Erkeklerin neredeyse hiç yelesi yoktur veya çok kısadır. Nijerya, Gine ve Senegal'de bu alt türün temsilcileriyle tanışabilirsiniz. Senegal aslanları nesli tükenmekte olarak kabul edilir.

• Kuzey Kongolu Her şey onun doğasında var Harici Özellikler, Afrika aslanı ayırt eder. Yaşam alanı Kongo'nun kuzeydoğusundaki savandır. Bu hayvanların popülasyonu giderek azalmaktadır.

• Masai Aksi takdirde, Doğu Afrika denir. Daha uzun bacaklarda diğer çeşitlerden farklıdır. Yeleleri geri yönlendirilir. Erkeğin vücut uzunluğu m, dişi - m Bu hayvanlar Uganda, Zambiya ve Mozambik'te yaşıyor. Çok sayıda Masai aslanları Kenya'daki Masai Mara koruma alanında tutuluyor.

• katangyan Bu tür yok olma eşiğinde. Büyük kısmı güneybatı Afrika'da (Zimbabve, Angola) yaşıyor. Uzunlukta, yetişkin erkekler 3,1 m'ye, dişiler - 2,65 m'ye ulaşır.

• transvaal Bunlar siyah yeleli aslanlardır. Bu alt türün temsilcileri arasında, deri ve yün üzerinde melanosit bulunmayan bireyler vardır. Bu nedenle beyaz önlükleri ve pembe tenleri vardır. Bir aslan 2,6 ila 3,2 m uzunluğunda olabilir, bir dişi aslan - 2,,65 m Transvaal aslanları güney Afrika'da (Kalahari Çölü) yaşar. Ayrıca Kruger Ulusal Parkı'nda tutulurlar.

• Kapsky. Bu hayvan türü yüzyılda yok edildi. Ümit Burnu'nda (güney Afrika) yaşıyorlardı. Türün bir özelliği, kulakların siyah uçları ve mide ve omuzlarda bir yele varlığıydı.

Bu sınıflandırma tek değil. Bilim adamlarının başka alt türler ekleyebilecekleri başkaları da var.

Bu hayvanların dağ aslanı gibi bir türü dikkat çekicidir. Diğer akrabalarına çok benzemez, büyüklük ve habitat bakımından farklılık gösterir. Dağ aslanı Amerika'da yaygındır. Gövdesi 1 ila m uzunluğundadır ve ağırlığı kg'a ulaşabilir. Bu, diğer alt türlerden önemli ölçüde daha azdır. Ayrıca dağ aslanının yelesi yoktur. Renk gri-kahverengiden kahverengimsi sarıya kadar değişebilir. Puma yavruları vücutlarında koyu lekeler ve çizgilerle doğarlar, ancak 9 aylık yaşamdan sonra bu izler solmaya başlar. Dağ aslanı yalnız yaşamayı tercih eder. istisna çiftleşme sezonu ve yavruları büyütme zamanı.

İlginç olabilecek başka bir alt tür, mağara aslanı Mağara aslanının soyu tükenmiş bir tür olmasına rağmen, bazı sınıflandırmalara dahil edilmiştir ve birkaç bin yıl önce soyu tükenmiştir. Yaşamları boyunca, bu hayvanlar Sibirya ve Avrupa'da yaşadı. Mağara aslanı atalardan biridir modern aslanlar Boyut olarak mağara aslanı, soyundan gelenlerden daha üstündü. Bu hayvanların resimlerine göre yeleleri yoktu ya da çok küçüktü. Tam olarak bilinmiyor, ancak bu hayvan alt türlerinin de gururlarda birleştiği varsayımı var.

Adına rağmen mağara aslanı asla mağaralarda yaşamamıştır. Ölümden kısa bir süre önce yaşlı ve hasta kişiler tarafından seçildiler, bu yüzden en büyük sayı bu hayvanların kalıntıları orada bulundu. Bu nedenle mağara aslanı böyle adlandırılmıştır. Mağara aslanı geyik ve ayı avladı. Bu, bu hayvanların neslinin tükenmesini açıklar. Isınmanın başlamasıyla birlikte ayı ve geyik sayısı azaldı ve mağara aslanı farklı bir diyete adapte olmadı.

siyah beyaz aslanlar

Leo, içinde çok şey fark edebileceğiniz bir canavardır. ilginç özellikler Bir özellik renklendirme ile ilgilidir. Bazı sınıflandırmalar, beyaz aslan ve siyah aslan gibi türlerden bahseder. Ama bu yanlış. Koyu veya siyah yeleli bir aslan gerçek bir alt tür ise, beyaz veya siyah renkli hayvanlar bir anomali olarak kabul edilir.

Aynı zamanda egzotik bir renge sahip bir aslanın bir icat olduğu söylenemez. var genetik mutasyon lösizm denir. Onun yüzünden hayvanların yünü kazanır Beyaz renk Bunun nedeni melanosit eksikliğidir. Sonuç, beyaz aslan gibi bir hayvanın ortaya çıkmasıdır. Bunun bir albino aslanı olduğu varsayılabilir, ancak mavi veya altın rengi olabilen gözlerinin rengi tam tersini gösteriyor.

Beyaz aslan, özelliklerinde türlerin geri kalanından neredeyse hiç farklı değildir. Diğerlerine göre biraz daha büyüktür. Ağırlıkları kg'a ulaşabilir ve erkeğin vücut uzunluğu 3 m'yi aşıyor Bu tür hayvanların dişileri biraz daha küçüktür - 2,7 m Beyaz saçlı bir aslan yaşamı boyunca biraz renk değiştirir ve yaşlılıkta vücudu bir renk alır. fildişi gölge.

Birçok bilim insanına göre kara aslan doğada yoktur. Ağda bulunan bu tür hayvanların fotoğraflarını ve videolarını karanlıkta çekim yapmanın sonucu olarak görüyorlar veya özel muamele Bazıları, albinizmin aksine, hayvanların kürkünde çok fazla pigment bulunan bir melanizm fenomeni olduğunu öne sürüyor. Bu jaguarlarda ve leoparlarda mümkündür. Geçişin bir sonucu olarak, koyu kürk gölgeli bir aslan doğabilir, ancak bu sadece bir kazadır, bu nedenle bu tür hayvanları ayrı bir alt tür olarak ayırmaya gerek yoktur.

Yaklaşık yıl önce Afrika'da yaklaşık aslan vardı. Bugün son verilere göre sayıları 20 ile 30 bin arasında değişiyor. Afrika aslanlarının yaklaşık üçte birinin son 20 yılda - esas olarak kaçak avlanma ve doğal yaşam alanlarının kaybı nedeniyle - ortadan kaybolduğuna inanılıyor.

Aslanlar ikinci en büyük kedigillerdir (ilki kaplanlardır). Bu hayvanlar binlerce yıldır Avrupa, Asya ve Afrika'da çok çeşitli kültürlerde önemli semboller olmuştur. Görüntüleri hanedanlık armaları, mimari vb.

Bugün aslanların hayatı tehdit ediliyor:

• doğal yaşam alanı kaybı;
• gıda arzı kaybı;
• bir kişiyle çatışma.

Sahra Altı Afrika'nın nüfusu yılına kadar ikiye katlanacak. Bu, arazi kullanımında bir artışa yol açacaktır. Tarım aslanların doğal yaşam alanları ve toynaklılar için daha yoğun avlanma nedeniyle. İkincisi, hayvan sürülerine sık sık aç aslan saldırılarına ve buna bağlı olarak avcıların vurulmasına yol açacaktır.

Laos, Vietnam ve Çin gibi ülkelerde aslan kemikleri tıbbi amaçlar için kullanıldığından, kaçak avlanma başka bir büyük tehdittir. İzin verilen spor avcılığı da buraya dahil edilmelidir.

Ama iyi haberler de var. Aslan popülasyonunu koruma çabaları, özellikle Tanzanya'daki Serengeti Ulusal Parklarında ve Güney Afrika'daki Kruger Ulusal Parklarında meyve verdi. Ayrıca Botsvana, Namibya, Güney Afrika ve Zimbabve gibi ülkelerdeki aslan popülasyonları son yıllarda %11 oranında arttı. Ancak, bu büyüme esas olarak Ulusal parklar, Aslanları içerecek olan "taşıma kapasitesi" zaten genel olarak zirveye ulaştı.

şunu belirtmek ilginçtir ki, tarih öncesi zaman aslanlar haritanın gösterdiğinden daha yaygındı. Avrasya mağara aslanı (Panthera leo spelaea) yaklaşık bin yıl önce ortaya çıktı ve Avrupa ve Asya'ya yayıldı. Görüntüleri Paleolitik mağaraların kaya resimlerinde bulunur. Bu aslan modern olandan çok daha büyüktü.

Amerikan aslanı (Panthera leo atrox) bin yıl önce ortaya çıktı ve Yukon'dan Peru'ya kadar Amerika'nın çoğuna yerleşti. Modern muadilinden yaklaşık %25 daha büyüktü.

Bu aslan türlerinin her ikisi de yaklaşık 11 bin yıl önce, Pleistosen döneminin sonunda yok oldu. Bilimde, onları modern aslanların ataları mı yoksa ayrı türler mi olarak kabul edeceklerini hala tartışıyorlar.

Mevcut aslanların bin yıl önce doğu ve doğuda ortaya çıktığına inanılıyor. Güney Afrika Oradan kıtanın yanı sıra güneydoğu Avrupa, Orta Doğu, Güney Kafkasya, güney Rusya, güney Afganistan ve Hindistan'a yerleştiler. Aslanın Avrupa'nın diğer bölgelerinde - modern Portekiz, İspanya, güney Fransa, güney Almanya, İtalya ve Balkanlar topraklarında - yaşadığına dair (ikna edici kanıtlarla desteklenmese de) iddialar da var.

Aslanlar Avrupa'da çoktan gitmiş olsa da, MÖ 'de Yunanistan'daki varlıkları, örneğin Herodot ve Aristoteles gibi eski Yunanlıların yazılarında doğrulanır. Aslanlar genellikle Yunan mitolojisinde bulunur: örneğin, Nemean aslanı, demir pençeleri ve altın derisi olan, silahlara karşı savunmasız olan devasa bir canavardır. 12 macerasının ilkinde Herkül tarafından ele geçirilene kadar yerel halkı terörize etti. Son gerçek Yunan aslanları çağımızdan önce ortadan kayboldu.

yüzyılda Orta Doğu'da, görünüm ateşli silahlar bölgedeki aslanların neredeyse tamamen yok olmasına yol açtı. yüzyılın ortalarına kadar aslanlar hala bireysel parçalar Mezopotamya ve Suriye. Yüzyılın sonunda Türkiye'de tamamen yok edildiler. Aslanlar İran'da biraz daha uzun yaşadılar - son gurur 'te yok edildi. Avlanmanın bir sonucu olarak, yüzyılın sonlarında Hindistan'da aslanlar yok edildi.

Bugün Afrika dışında vahşi aslanların bulunduğu tek yer Hindistan'ın Gujarat eyaletindeki Gir Ormanı. Bu yer, yılında Nawab Junagad, Sir Muhammed Rasul Khanji Babi'nin kararnamesiyle - kişisel topraklarında ortaya çıktı. Avlanma alanı Ancak, hayvanları avlamayı bırakmadı ve bir kez nüfusu yok olmanın eşiğine getirdi.

Oğlu Muhammed Mahabat Khanji III daha ileri görüşlüydü ve aslanlara varlıkları için istikrarlı koşullar sağlamak için ormanın büyük alanlarının avlanmadan korunmasını organize etti. Sonuç olarak, yılında kuruldu. Ulusal park Aslanların tamamen korunduğu Gir Ormanı. yılında nüfusu , - ve - 'e ulaştı. Aslanlar buradan ve korunmasız alanlara yerleşmeye başladılar ve “ karşılıklı dil”Yerel çiftçilerle - yırtıcı hayvanların ekinlerini yabani otçul toynaklılardan korumaları karşılığında aslan baskınlarından kaynaklanan küçük hayvan kaybını umursamıyorlar.

Bugün, aslanların sekiz alt türü var. Boyut, şekil ve renk bakımından farklılık gösterirler.

asya aslanı(Panthera leo persica), Hint aslanı veya Pers aslanı olarak da bilinir: bir zamanlar tüm Asya'da yaşadı, ancak daha önce belirtildiği gibi, yalnızca Hindistan'daki Gir Ormanı'nda kaldı.

Berberi aslanı(Panthera leo leo), Atlas aslanı veya Kuzey Afrika aslanı olarak da bilinir: bu aslan bir zamanlar bölgede yaşadı Kuzey Afrika; Bu hayvanın son kaydedilen öldürülmesi 'de Fas'ta gerçekleşti, ancak bazı raporlara göre 'lara kadar küçük gruplar ortaya çıktı. Belki birkaç örnek esaret altında yaşıyor, ancak gerçek “Berberyalılara” ait olduklarına dair kesin bir onay yok. Bu alt tür tamamen tükenmiş olabilir.

Batı Afrika aslanı(Panthera leo senegalensis), Senegal aslanı olarak da bilinir: Batı ve Orta Afrika'da küçük alanlarda yaşar ve kritik derecede tehlikededir. Son verilere göre, başta Burkina Faso, Benin ve Nijer olmak üzere bölgede ila kişi ve Orta Afrika'da yaklaşık kişi kaldı.

Masai aslanı(Panthera leo massaica), Doğu Afrika aslanı olarak da bilinir: Etiyopya ve Kenya'dan Tanzanya ve Mozambik'e kadar Doğu Afrika'da bulunur. Bu tür, özellikle Tanzanya'daki Serengeti Ulusal Parkı'nda oldukça fazla sayıda ve iyi korunuyor.

Kongo aslanı(Panthera leo azandica), Kuzeydoğu Kongo Aslanı veya Uganda Aslanı olarak da bilinir: Kuzeydoğu Kongo Kongo ve batı Uganda'da bulunur. Bu aslanların çoğu Uganda'daki Queen Elizabeth Ulusal Parkı'nda korunmaktadır.

Güney Batı Afrika Aslanı(Panthera leo bleyenberghi), Katanga aslanı olarak da bilinir: Namibya, Angola, Zaire, batı Zambiya, batı Zimbabve ve doğu Botsvana'da bulunan en bol Afrika aslanı alt türlerinden biri. Alt türleri koruma çabaları, son yıllarda bireylerin sayısında bir miktar artışa yol açmıştır.

transvaal aslan(Panthera leo krugeri), Güneydoğu Afrika Aslanı veya Kalahari Aslanı olarak da bilinir: Güneydoğu Afrika'nın Transvaal bölgesinde ve Kalahari bölgesinde bulunur. Kruger Ulusal Parkı'nda korunan bu alt türden yaklaşık aslan kaldı.

Etiyopya aslanı(Panthera leo roosevelti), Addisababa aslanı veya Habeş aslanı olarak da bilinir: Bu alt tür, Etiyopya'nın başkenti Addis Ababa'da esaret altında tutulan aslanların genetik analizinin bir sonucu olarak nispeten yakın zamanda keşfedildi. Bunlar, Etiyopya'nın eski hükümdarı Haye Selassie I'in hayvan koleksiyonunun kalıntılarıdır. Bu alt türden bazı vahşi hayvanların ülkenin doğusunda ve kuzey doğusunda kalabileceği varsayılmaktadır.

Bir aslanın neden büyük bir yeleye ihtiyacı var ..?

aslanın yelesi - Karakteristik özellikBu kedi türünde cinsel demorfizm. Bir aslanın neden yeleye ihtiyaç duyduğunun gizemi, uzun zamandır biyologların kafasını karıştırıyor. Yeni araştırmalar bu sırrı ortaya çıkardı. Yele renginin belirli bir cinsellik özelliği ve bir aslanın gücünün ve aktivitesinin bir göstergesi olarak hizmet ettiği ve bu nedenle dişi aslanların koyu ve yemyeşil yeleleri olan aslanları seçmeyi tercih ettiği ve genç aslanların bu tür aslanlardan kaçınmaya çalıştığı ortaya çıktı.

Bulgular, aslanın yelesinin evrimsel gelişiminin büyük ölçüde üreme yararlarından kaynaklandığını gösteriyor.

Peyton West ve Minnesota Üniversitesi'nden Profesör Craig Kornzang, aslanların saha gözlemlerinin sonuçlarını, ortamdaki asal sayıların (aslan haremleri) dağılımına ilişkin demografik verilerin analiziyle birleştiren, gür yeleli aslanların görünüşleriyle rakiplerini korkutabileceği sonucuna vardı. , kara yeleli aslanlar, dişi aslanları hareminize daha iyi çekmeyi başarır.

West, "Bazı bilim adamları başlangıçta aslan yelesinin gelişiminin kavgalarda boyun korumasının bir özelliği olduğunu öne sürdüler, ancak verilerimiz bunun önemli bir faktör olmadığını gösteriyor" dedi.

Bilim adamları Afrika'da gözlemledi Ulusal park Tanzanya'daki Serengeti ve Kenya'daki Tsavo Doğu Ulusal Parkı, aslanların ve dişi aslanların, yelelerinin boyutu ve renginde farklılıklar olan aslanlarla temasa ilişkin davranışlarını araştırdılar.

Gözlemler, dişi aslanların daha koyu yeleli erkekleri tercih ettiğini göstermiştir. Uzun ve gür bir yele, aslanlar arasındaki dövüşlerde güç ve becerinin bir göstergesidir, bu nedenle daha genç ve deneyimsiz erkekler, bu tür yeleleri olan aslanlarla çarpışmalardan kaçınmaya çalışırlar.

Yelenin koyu rengi ve ihtişamı basitçe oluşmaz, ancak aslanların kanındaki yüksek testosteron seviyesinin bir göstergesidir.

Ancak yüksek testosteron seviyelerine tek başına ulaşılamaz. Aslanlar bunu otoriteyle, yani etraflarında dişilerden oluşan bir harem toplayarak kazanırlar. Sonuçta, bir aslan ne kadar çok yemek yerse, testosteron seviyesi o kadar yüksek olur. Dişi aslanların elde ettiği et, önce harem sahibi tarafından tadılır. Bu nedenle, her zaman kilolu, iyi beslenmiş ve kendini avlamıyor.

Yalnız aslanlar kendi yiyeceklerini almaya zorlanırlar ve bu nedenle daha az beslenirler. Aynı nedenle daha hafif ve daha az gür bir yeleleri var. Testosteronun saldırganlıkla ayrılmaz bir şekilde bağlantılı olduğu göz önüne alındığında, koyu saçlı aslanların daha agresif ve inatçı rakipler olması muhtemeldir. Ve daha iyi yedikleri için, rakiplerinin saldırılarına karşı daha dayanıklı oluyorlar.

Ve yeni bir asal yaratma sürecinde, dişi aslanlar, yavruları için en iyi genleri ve diğer aslanlardan en iyi korumayı elde etmek için, yemyeşil ve koyu renkli bir yelesi olan en uygun erkeği ortak olarak arıyorlar. , bir rakibe karşı zafer durumunda, önceki erkekle evlilikten tüm aslan yavrularını öldür

Bugün hayvanlar kralının yaşam tarzı hakkında birçok hikaye ve efsane var. Ancak aslanların nasıl ve nerede yaşadıklarıyla ilgili gerçeği kurgudan ayırt etmek için konuyu iyice anlamanız gerekir. Gerçekten de, gezegenimizin birçok hayvanı arasında, bu yırtıcı hayvanlar olağanüstü güçleri ve güçleri ile öne çıkıyor. Görkemli yele ve sağır edici kükreme, aslana gerçekten asil bir görünüm verir. Ve bu hayvanın davranışında bile benzersiz kraliyet görgüleri var.

ciddi yırtıcı

Aslanların nerede yaşadığı önemli değil - yaban hayatı veya esaret altında - her zaman kendi başlarına kalırlar. bunlar çok büyük güçlü yırtıcılar hareketli, esnek ve kaslı vücutları üzerinde mükemmel kontrole sahip olan. Çok hızlı ve ustaca koşarlar. Bunlar yırtıcı kediler Hayvan dünyasının bu kadar büyük temsilcilerini antiloplar olarak tutmalarına izin veren güçlü çeneleri ve büyük dişleri var. Ve pençelerin yardımıyla avı parçalara ayırmak aslanlar için hiç sorun değil. Ancak, hepsi bu değil! Canavarın dilinin, cildine iyi bakmasına, pire yakalamasına ve keneleri çıkarmasına izin veren dikenlerle süslendiği ortaya çıktı.

Tabii ki, çok şey aslanın yaşadığı kıtaya bağlıdır: yaşam tarzı, elde edilen yiyecek çeşitliliği ve hatta görünüşü. Bugün vahşi doğada bu hayvan Afrika ve Asya'da bulunabilir. Bununla birlikte, gezegendeki kara avcısının adaşı da var - deniz aslanı. Ve isimleri benzer olsa da, hayvanların kendileri birbirinden çok ama çok farklıdır ve onları karıştırmak tamamen imkansızdır.

Yaşam tarzı

Leo, gözünü kırpmadan güneşe bakabilen bir kedidir. Bunun için ona aslanlar nasıl yaşar, nasıl hayatta kalırlar derler. doğal şartlar ve bir kişiye karşı verdiği mücadelede, hak ettiği saygıyı ve ilgiyi hak eder.

Bu yırtıcılar, sözde gurur denilen ailelerde yaşıyor. Genellikle bir veya iki erkek, birkaç dişi aslan ve aslan yavrusundan oluşurlar. Yetişkin aslanlar, bekar erkeklerin tecavüz vakaları oldukça sık meydana geldiğinden, gururun yaşam alanını korumakla meşgul. Dişi aslanlar avlanmak ve yavru yetiştirmekle uğraşırlar. Aslan yavruları tüm gün oynayıp takla atarak gelecekte ihtiyaç duyacakları çevikliği ve hızı geliştirirler. Gururun ortalama sayısı yaklaşık yirmi kişidir.

Aslanın alanı, onlarca kilometrekarelik açık alanların yanı sıra çalılıklarla kaplı alanları da kapsıyor.

Aslanların sahasında çok sayıda toynaklı hayvanın olması çok önemlidir. Gerçekten de, yırtıcı kediler için yiyeceğin bolluğu, sayılarına bağlıdır.

asya aslanı

Asyalı olarak adlandırılan aslanların nerede yaşadığını tahmin etmek zor değil. Yaşam alanları Hindistan'ın kuzeybatı kesimindeki Gir Ormanı'nda bulunmaktadır. Kedi ailesinin bu alt türü bazen Hint, Bengal veya Farsça olarak da adlandırılır.

Asya aslanları, Afrikalı meslektaşlarına oldukça benzer, ancak boyut ve vücut ağırlığı bakımından onlardan çok daha düşüktürler. Ek olarak, kaplamanın rengi kırmızımsı kahverengiden gri ve siyaha kadar değişir.

Hint aslanlarının ikamet alanı sadece km 2'dir ve üzerinde 'dan fazla kişi yaşammaktadır. Bunlar, tarlalarla dönüşümlü olarak düşük büyüyen ormanlarda avlanırlar. Bu bölgelerde kaç aslan yaşadığını kesin olarak söylemek zor. Şimdi çoğu bu topraklar yavaş yavaş insanlar tarafından ele geçiriliyor. Avcılar onlara avlanma alanlarının çoğunu vermek zorunda kaldı.

Hint aslanlarının hayatta kalması

Bugün Hint aslanları, bölgelerini sadece insanlarla değil, başkalarıyla da paylaşmak zorunda. Vahşi kediler- Hint leoparları ve birkaç yüzyıl önce Yunanistan kıyılarına kadar hakim oldular. Don Nehri boyunca bile bireysel bireylerin buluşma vakaları vardı. Eski efsanelere göre, Rusya topraklarında, son Bengal aslanı yüzyılda Prens Igor tarafından yok edildi.

'de bu hayvanların sadece on üç türü vardı. Ama inanılmaz çabalarla insan onları esaret altında hayatta tutmayı başardı. Bugün aslanların yaşadığı korunan rezervde, uzmanlar bu hayvanların yaşamı için sürekli savaşıyor.

Afrika aslanları

içinde yaşamak Orta Afrika Mülkleri, büyük hayati sulama delikleri içeren savan bölgesini içerir. Bu mükemmel hayvanların erkeklerinin ana süslemesi, baş, göğüs ve boynu kaplayan yeledir. Vücut uzunlukları cm'ye ulaşır ve ağırlıkları kg'dır. Dişi aslanların büyümesi ve ağırlığı biraz daha küçüktür. Bu vahşi kedilerin tüyleri kısa ve kalındır. Asyalı akrabalarının aksine, ten rengi açık sarıdan koyu kumluya kadar değişir. Erkeklerin yeleleri ana renkten biraz daha koyudur.

Aslan hangi kıtada yaşarsa yaşasın, Avrasya'da veya Afrika'da, insan tarafından yok edilmeleri sorunu aynıdır. Sonuçta, yaklaşık yirmi yıl önce, bu Afrikalı yırtıcılardan binden fazla vardı. Bugün sayıları on kat azaldı. Bunun nedeni insan düşmanlığıdır. Aslanların hayvanlara sık sık saldırması nedeniyle, nüfus onlara karşı mücadelede zehirli yemler veya silahlar kullanır. Bu hayvanların sayısındaki feci azalmanın nedeni buydu.

Canavarlar kralı

Vahşi kedilerin hayatını korumaktan bahsetmişken, aslanların vahşi doğada ne kadar yaşadığını düşünmeden edemezsiniz. Ancak bu yırtıcıları diğer hayvanlarla karşılaştırırsak yaşam süreleri oldukça kısadır. Esaret altında tutulan aslanların aksine, vahşi doğada aslanlar nadiren otuz yıla kadar yaşarlar. Gerçekten de, on beş yaşına kadar çok zayıflarlar, bu da aile üzerindeki güçlerini korumalarına izin vermez. Ayrıca birçok birey, diğer erkeklerle kavga ettiği için bu yaşa kadar yaşayamamaktadır. Dişi aslanların biraz daha uzun bir yaşam beklentisi vardır.

Aslanların tek doğal ve ölümcül düşmanları olan timsahlarla dövüşürken ölmeleri nadir değildir. Aralarında sonsuz bir mücadele verilmektedir. Bir aslan karada bir timsahı yok edebilirse, o zaman timsah su ortamında ondan intikam alacaktır.

gurur yemeği

Aslanın en sevdiği muamele ettir. Ancak, bu hayvanın kullandığı ana besin olarak hizmet eder. Bir aslan tek başına yılda yaklaşık on beş büyük hayvan yer. ortalama ağırlık hangi yüz kilograma ulaşır. İlginç bir şekilde, dişi aslanlar ana gıda kazananlarıdır. Ancak yemek başladığında, yemeğe ilk yaklaşan gurur lideri olur. Kendisi için en lezzetli lokmayı seçen odur ve geri kalanı dişiler ve gençler tarafından yenir. Aslan ailesi her üç günde bir yemek yer. Her üye yaklaşık on sekiz kilo et yiyebilir. Yemekten sonra gurur, sulama deliğine gider. Doyurucu bir yemekten sonra aile, yaklaşık yirmi saat sürebilen uykuya dalar.

Yabani kedilerin habitatlarında ve avlanmalarında her zaman sırtlan veya çakal sürülerinin olması dikkat çekicidir. Ve çoğu zaman aslan gururları, elde ettikleri yiyecekleri cömertçe onlarla paylaşırlar.

aslan avı

Aslanlar çoğu zaman geyikleri, zebraları, antilopları ve bazen de zürafaları avlar. Diğer benzer hayvanlar istisna değildir. gündüz Aslan gururu gölgede dinlenmeye çalışır ve hava karardıktan sonra ava çıkar. Kural olarak, dört kişilik bir aile, haftada en az bir kez kendileri için büyük bir hayvanı avlar. Av sırasında özel bir rolü olan aslan, kurbanı korkutur ve dikkatini dağıtır. Akrabaları pusuda, çimenlerde saklanıyor ve yavaş yavaş sürünüyor. Genç aslanlar genellikle özel kanlı işler yaparlar ve yaşlı erkek genel süreci yönetir.

Bununla birlikte, çoğu zaman gururun kazananları dişi aslanlardır. Sevdikleri hayvanın etrafını sarar ve yavaşça ona yaklaşırlar. Anı seçtikten sonra, güçlü bir büyük pençe darbesi olan dişi aslanlardan biri kurbanı yere indirir ve dişleriyle boğazını ısırır. Dört saldırıdan biri avcılar için iyi sonuçlanıyor. Dişi aslanlar avın üzerine atlar atlamaz, erkek aslan tüm ihtişamıyla ortaya çıkar ve ustaca zıplayarak 60 km / s hıza ulaşabilir.

Üreme ve yavru

Aslanlar çok sevecen hayvanlardır. Belki de bu yüzden yılın herhangi bir zamanında ürerler. Erkek, çiftleşmek için kız arkadaşını aslanların yaşadığı yerden uzaklaştırır. Afrika'da, Asyalı akrabaların aksine, liderin dört ila altı dişi aslanı olabilir. Bir dişi üç buçuk aylık hamileyken, yavru üretmek için aileden ayrılır. Bunun için dişi aslan çalıların arasında tenha bir köşe seçer.

Aslan yavruları kör ve çaresiz doğarlar. Derileri, yaşlandıkça kaybolan lekelerle kaplıdır. Ortalama doğan bebek sayısı üç ila beş birey arasında değişir, ancak bunların yarısından fazlası yetişkinliğe kadar hayatta kalmaz. Aslan yavruları anne sütüyle beslenir, ancak yedi aylıkken et yemeye başlarlar. Bebekler iki aylık olduklarında gurura katılacaklar. Aslanlar sadece beş yaşında yetişkin olarak kabul edilir.

Deniz aslanları

Aslanlardan bahsetmişken, sudaki adlarını - deniz aslanlarını - hatırlayamazsınız. Yabani kedilere hiç benzemeyen bu yüzgeçayaklıların foklarla pek çok ortak noktası vardır. Tek farkları, uzun mesafeli göçlere kalkışmamaları ve kışı kıyılarında geçirmeleridir. Deniz aslanlarının yaşadığı yerde, gür yeşilliklere sahip devasa bölgeler yoktur ve savanlarda olduğu gibi sıcak günler yoktur. Bu hayvanların neredeyse tamamı kuzey kesimin soğuk sularında yaşar. Pasifik Güney Pasifik ve Atlantik okyanuslarında olduğu gibi. İkamet ettikleri yerler kıyıları içerir. Kuzey Amerika Kaliforniya yarımadası, Galapagos Adaları ve Japonya Denizi'nin güneydoğu kesiminde.

Denizle seafoodplus.info onu yakalamak için doksan metre derinliğe dalmak zorunda kalırlar. Ayrıca, bu yüzgeç ayaklıların diyeti yumuşakçaları ve kabukluları içerebilir.

Güç eski zamanlardan beri tanınmaktadır Aslan v hayvan Krallığı Doğa. Kaya resimleri, heykeller, armalar ve bayraklardaki görüntüleri, güç ve güce tanıklık ediyor.

V Antik Mısır adam canavarı gördü güçlü tanrı Kara. Önce bugün ona hayvanların kralı denir veya Aslan Kral, ve en büyük ve en ilginçlerinden birini koruyun hayvanlar yerde.

Bir aslanın özellikleri ve yaşam alanı

Kedigiller arasında yalnızca kralın boyundan aşağı olmayanlar aslanla rekabet edebilir. Hayvanın kütlesi kg'a ulaşır, yetişkin bir hayvanın vücudunun uzunluğu neredeyse 2,5 m'dir, buna siyah bir saç fırçası ile yaklaşık bir metre kuyruk eklenir. İçeride, yırtıcı hayvanın ek bir silahı olan bir terminal omur "mahmuz" var. Büyük boyutları hayvanın hünerli ve hızlı olmasına engel değildir.

Erkekler, 2 yaşından itibaren büyüyen ve vücudu boyundan göğse kadar kaplayan bir yele ile ayırt edilir. Yelenin rengi, hayvanın yaşıyla birlikte koyulaşır ve bu da daha fazla anlam katar. Bu kadar yoğun ve esnek bir yün paspasın, dövüşlerde rakiplerin darbelerini yumuşattığı genel olarak kabul edilir.

Fotoğraftaki erkek aslan

Yeleğin saç uzunluğu 40 cm'ye ulaşır Yoğunluğu, şekli ve rengi birçok faktöre bağlıdır: yaş, habitat, alt türler, iklim, yaşam koşulları. Esaret altında, aslanların yelesi her zaman daha muhteşemdir, çünkü çalılıklarda veya kavgalarda çırpılması gerekmemektedir.

Testosteron üretiminin yünlü bir kafanın oluşumu üzerinde büyük etkisi vardır, bu nedenle aslanlar arasında lider statüsü her zaman olağanüstü bir yele sahibidir. Dişi aslanlar daha küçüktür, ağırlıkları kg'a kadardır, ancak ailenin ana avcıları oldukları için ortaklardan daha zariftirler. Görkemli yelesi ve devasa boyutu, avın izini sürmeyi zorlaştırırdı.

Fotoğrafta bir dişi aslan

Hayvanın başı, uzun bir namlu, büyük çeneler ile büyüktür. 8 cm uzunluğa kadar olan dişler, avcıların büyük hayvanlara saldırmasına izin verecektir. Vücut kaslı, pençeler güçlü, ayak parmaklarında geri çekilmiş pençeler. Kısa vücut kılları beyazımsı griden sarı-kahverengiye boyanabilir.

Ana akrabalar Aslan doğada: jaguar, kaplan ve, - Afrika hayvanları Varlıkları, yaşının 1 milyon yıl kadar olduğu tahmin edilen fosil kalıntıları tarafından doğrulanmaktadır.

Bir zamanlar antik çağda, aslanların yaşam alanı şimdiki zamandan çok daha büyüktü: tüm Afrika bölgesini, Orta Doğu'yu, güney Avrupa'yı, günümüz Rusya'sının güneyini ve kuzeybatı kısmını kapsıyordu.

Hayvanın insan tarafından zulmü ve habitatın daraltılması, yırtıcı hayvan için yıkıcı hale geldi. Doğada sadece Sahra altı Afrika'da ve Hint devletinin Gir ormanında kaldı.

Modern zamanlarda var olan 12 alt türden altısı hayatta kaldı. Soyu tükenmiş alt türler arasında ünlü Barbary bir aslan, en büyük vahşi hayvan türdeşlerden. Devlerin ağırlığı kg'ı aştı ve vücut uzunluğu 3 m'nin üzerindeydi.Türün son temsilcisi 'de yok edildi.

Beyaz aslan bağımsız bir alt tür olarak izole değil hayvan.İnce kaplamanın kremsi rengi, genetik özelliklerin sonucudur. Esaret altındaki Güney Afrikalı yetiştiriciler, bunları kupa amacıyla sipariş vermek için yetiştiriyor.

Fotoğrafta beyaz bir aslan var

Savannahlar, aslanların en sevdiği yaşam alanlarıdır, ancak bazen ormanlara veya çalılarla kaplı yerlere taşınırlar. Hayvanlar, ana avlanma alanları olan büyük su kütlelerine ve toynaklı memelilere ihtiyaç duyar.

Bir aslanın doğası ve yaşam tarzı

Kedi aslanları arasında, ayrı bir aile grubu veya gurur oluşumu ile ayırt edilirler. Birkaç yetişkinin yanı sıra yavrularından oluşur. Genç aslan yavruları, ergenliğe ulaştıktan sonra ebeveyn gururunu terk eder.

Şimdilik yalnızlaşıyorlar, güçlü bir lider için haklarından vazgeçecek veya hayatlarının geri kalanında göçebe kalacak eski bir liderle yeni bir gurur bulmamalarının zamanı geldi. Gurur, grup üyelerinin uyduğu belirli kurallara göre yaşar. Uzaylılar burada kovulur, erkekler bölgelerini korur, aile bağları bağlantı rolü oynar.

Fotoğrafta aslanın gururu

Ana avcılar dişi aslanlardır. Avantajları çeviklik, esneklik ve hızdır. Başarı, aslanın niteliklerinin tutarlılığına ve tezahürüne bağlıdır. Toplu halde bir hayvanı avlamanın üretkenliği açıktır, ancak avın bölünmesi, yakınlardaysa erkeğe bağlıdır. Unutulmamalıdır ki aslanlar besin tüketimi sırasında birbirlerine karşı saldırgandırlar.

Erkekler nadiren kendilerini avlarlar, ancak kurban onlar tarafından yakalanırsa, aslan tek başına beslenir. yele artar fiziksel aktivite ve vücudun aşırı ısınmasına katkıda bulunur, bu nedenle ana rol avcılar kadınlara aittir. Gururdaki her yırtıcı belirli bir görevi yerine getirir: bir avcı, bir bölgenin koruyucusu, yavruların koruyucusu.

Fotoğrafta avda dişi aslanlar var

Avcıların en büyük aktivitesi gün batımından sonra ortaya çıkar. Mükemmel gece görüşü, başarılı avlanmaya katkıda bulunur. Daha sonra aslanlar dinlenmeye ve yavrulara bakmayı şımartın. Akraba çemberinde gün içinde ne tür bir hayvan görülebilir.

Canavarların kralının büyüklüğü ve gücü nedeniyle neredeyse hiç düşmanı yoktur. Ancak ölüm ve yaralanma, liderin gururdaki yeri için verilen mücadelede hayvanları geride bırakır. Erkekler, çarpışma durumunda rakiplerinden aşağı değildir. Hasta veya yaralı hayvanlar zayıflar, sırtlanlara, bufalolara veya leoparlara yem olurlar.

Büyük yırtıcılar hayvanın dişleri veya pençeleri ile vücut bölgesine ulaşmadığı yerleri etkileyen küçük akarlardan muzdariptir. Hayvan eti yemek, helmintlerle enfeksiyona yol açar. Hastalık gururları sayıları korumak için göç etmeye zorlar.

aslan yemeği

Yırtıcı hayvanların diyeti esas olarak çift tırnaklı hayvanlardan oluşur: çiftlik hayvanları, antiloplar, zebralar ve diğerleri. savana hayvanları. bir aslan leşi, küçük kemirgenleri bile kaçırmaz. Keskin ve uzun dişlere rağmen, avcı avını boğar.

Sessizce yaklaşma ve ardından kurbanı atlayarak yıldırım hızıyla geçme yeteneği, savana sakinlerinin çoğu için kurtuluş şansı bırakmaz. Aslan kısa mesafelerde güçlü ve hızlıdır, bu nedenle hızlı sıçramalar için sürülere mümkün olduğunca yakındır. Bu mesafe yaklaşık 30 m'seafoodplus.infoı gururun birkaç yırtıcısı aynı anda farklı yönlerden saldırır.

Avlanma geceleri daha sık gerçekleşir. Başarılı bir sorti, gurur hayvanına bir hafta boyunca tokluk sağlar. 50 ila kg ağırlığındaki toynaklar kurban olur. Afrika'da daha çok antilop, zebralar, bufalolar, Hindistan'da - geyikler. Gergedanlara veya yetişkin zürafalara yapılan saldırılar, yaralanma riski nedeniyle nadirdir.

Av seçimi, bölgedeki varlıklarına bağlıdır; büyük bireylerde, genç hayvanlar veya yaralı ve zayıf bireyler avcının ilgisini çeker. Bir seferde, bir aslan 30 kg'a kadar et yiyebilir, ancak bir erkek için 7 kg ve bir dişi için 5 kg doygunluk için yeterlidir.

Avın kurtarılması gerekiyorsa, aslanlar onu yiyecek için akbabaların uçuşunun çektiği çevik sırtlanlardan korur. Av gururu birleştirir: büyük bir av durumunda erkekler kurtarmaya gelir ve yavrular yetişkinlerin eylemlerini gözlemler.

İlk av denemeleri için aslan yavruları 1 yaşında dışarı çıkmaya başlar ve 2 yaşından itibaren bağımsız olarak yiyecek alırlar. İnsanlara yönelik saldırılar, toynaklıları avlama yeteneğini kaybetmiş hayvanların özelliğidir.

Üreme ve yaşam beklentisi

Dişi aslanların cinsel olgunluğu 4 yaşından itibaren başlar. Yavruların doğumu mevsimlere bağlı değildir, bu nedenle annenin yanında farklı yaşlarda yavrular olabilir. Gebelik güne kadar sürer ve kuluçka genellikle 3 aslan yavrusundan oluşur. Doğumdan sonra tamamen çaresizler: küçük boyutlu, 30 cm uzunluğa ve yaklaşık 1,5 kg ağırlığa kadar, kör. Bir hafta içinde görmeye, üç hafta içinde yürümeye başlarlar.

Fotoğrafta aslan yavruları var

Bebeklerin doğum yerinden, uzak ve gururdan gizlenen dişi, yavruları yeni bir yuvaya aktarır. Bunu genellikle gençleri biriken kokuyu koklayan avcılardan korumak için yapar. , - küçük aslan yavrularını avlayan ünlü aşıklar. Dişi aslan hafta sonra gurura geri döner.

Gururdaki ana erkek daha güçlü olana yol verdiyse, eski liderin yavrularının hayatta kalma şansı yoktur. Yavrular yok edilecek. Bebeklerin hayatta kalması için yeterince tehdit ve risk vardır, bu nedenle iki yıl sonra bebeklerin sadece %20'si büyür.

Gururda, aslan yavruları annelerinin yanında durur, diğer dişiler her zaman başkalarının bebeklerinin onlara gelmesine izin vermez. Ancak, diğerlerinin avlanırken, bir aslanın gözetiminde yavrulardan bir aslanın fidanlığının oluşturulduğu zamanlar vardır.

yaşlarında, yerli gururunu bırakan genç bireyler, garip bir ailede eski liderin yerini kazanmaya çalışıyor. Dişiler onu desteklerse, o kazanır. Pek çok zayıflamış aslan, gururun savunmasında ölür.

Doğada yırtıcıların ömrü 15 yıla kadardır ve esaret altında yıla kadar önemli ölçüde artar. Hayvanın gururda kalması, kovulan bireylerin aksine yaşamını uzatır ve başıboş bir yaşam tarzına öncülük eder. Canavarın kraliyet büyüklüğü, gururunun ortamında ortaya çıkar, belki de bu yüzden bir kişi bu avcıyla aile değerleriyle bu kadar ilgilenir.