Türk Dil Kurumu yazım kurallarına göre noktalama işaretlerinin kullanımına ilişkin dikkat edilmesi gerekli temel bilgiler şunlardır:[1]
“Noktalama işaretlerinden nokta, noktalı virgül, iki nokta, üç nokta, virgül, soru, ünlem, tırnak ve ayraç ait oldukları kelimelere bitişik olarak yazılır ve kendilerinden sonra bir harf boşluğu ara verilir.
Şiir dizelerinin arasını ayırma kullanımı dışında eğik çizgiden (/) önce ve sonra boşluk bırakılmaz.
Metin içinde “ve, veya, yahut, ya … ya” bağlaçlarından önce de sonra da virgül konmaz:
Ya şevk içinde harap ol ya aşk içinde gönül (Yahya Kemal Beyatlı)
Tekrarlı bağlaçlardan önce ve sonra virgül konmaz:
Ya bu deveyi gütmeli ya bu diyardan gitmeli. (Atasözü)
Cümlede pekiştirme ve bağlama görevinde kullanılan da/de bağlacından sonra virgül konmaz:
“İmlamız lisanımız düzelince, lisanımız da kafamız düzelince düzelecek çünkü o da ancak onlar kadar bozuktur, fazla değil!” (Yahya Kemal Beyatlı)
Tırnak içinde verilen cümlenin içinde yeniden tırnağa alınması gereken bir sözcük var ise tek tırnak işareti (“….‘…’….”) ile belirtilir.
Edebiyat öğretmeni “Şiirler içinde ‘Han Duvarları’ gibisi var mı?” dedi ve Faruk Nafiz’in bu güzel şiirini okumaya başladı.
Cümle içinde ara sözleri veya ara cümleleri ayırmak için ara sözlerin veya ara cümlelerin başına ve sonuna bitişik şekilde kısa çizgi konulur.
“Küçük bir sürü -dört inekle birkaç koyun- köye giren geniş yolun ağzında durmuştu”. (Ömer Seyfettin)
Sayfa aralığını belirtmek için öncesi ve sonrasında boşluk bırakılmaksızın kısa çizgi (-) kullanılır.
Saffar el-Buhârî, Telhîsü’l-edille, 1/23-45.
Yazar adlarını ayırmak için öncesi ve sonrasında boşluk bırakılarak “tire/kısa çizgi işareti (-)” kullanılır.
Bekir Topaloğlu – İlyas Çelebi, Kelâm Terimleri Sözlüğü
Cilt ve sayfa numarası arasında öncesi ve sonrasında boşluk bırakmaksızın eğik çizgi (/) kullanılır.
Ebû İshâk es-Saffâr, Telḫîṣü’l-edille, 1/43-57.
Makale ve kitap bölüm adları ile sözlük ve ansiklopedi maddeleri, çift tırnak (“”) içinde yazılır.
Çiftci, “Suça Teşebbüsten Vazgeçme”, 23.
Ayraç içinde ayraç kullanılması gereken durumlarda yay ayraçtan önce köşeli ayraç kullanılır.
Halikarnas Balıkçısı [Cevat Şakir Kabaağaçlı (1886-1973)] en güzel eserlerini Bodrum’da yazmıştır.
Özel adlara getirilen yapım ekleri, çokluk eki ve bunlardan sonra gelen diğer ekler kesme işaretiyle ayrılmaz.
Diğer noktalama işaretlerinin kullanımı hakkında Türk Dil Kurumu yayını Türkçe Sözlük’e ve Türk Dil Kurumu web sayfasına müracaat edilmelidir.[2]
Was this page helpful?
Yes No
kaynağı değiştir]
Karet (İngilizcede "Caret") adını alan düzeltme işareti (^), bir metin gözden geçirilirken metnin herhangi bir yerinde düzeltme yapılmasının gerektiğini ortaya koyar. Genellikle bir noktalama işaretinin yokluğuna, kelime eksikliğine ya da yarım bırakılmış cümlelere işaret eder. Daha çok kitap, gazete, dergi vs. editörlerince kullanılır. Kesinlikle herhangi bir harfin üzerine eklenmez. İnceltme işaretinin bir türevi olarak görülür ve birbirleriyle bu nedenle karıştırılır. İnceltme imi (ˆ) ise Türkçede yalnızca sesli harflerin üzerine gelir. Harfin ince okunmasını sağlar. Örneğin kar (yağış türü) ve kâr (kazanç). Teknik olarak Türkçede hiçbir sesli harf incelmez. İnceltme işareti sessiz harfleri incelterek düzeltme yapar. Sesli harflerin üzerine konularak (işaretlenerek) hece uzaması sağlanır. Özetle:
Ayrıca bakınız[değiştir
Duygu ve düşüncelerimizi daha açık ifade etmek, okumayı ve anlamayı kolaylaştırmak amacıyla kullandığımız işaretlere noktalama işaretleri denir. Türkçemizde kullandığımız noktalama işaretleri ve noktalama işaretlerinin işlevleriyle kullanım alanları şu şekildedir:
1. Nokta (.)
> Cümlenin sonuna konur.
Örnek(ler)
» Bu sabah çok erken uyandım. » Türk Dil Kurumu, 1932 yılında kurulmuştur.
> Bazı kısaltmaların sonuna konur.
Örnek(ler)
» Cad. (cadde) » Alb. (albay) » İng. (İngilizce) » Prof. (profesör) » Dr. (doktor) » sf. (sıfat)
> Sayılardan sonra, sıra bildirmek için “-ıncı, -inci” ekinin yerine konur.
Örnek(ler)
» Dayımlar bu apartmanın 10. katında oturuyor. » Bağdat, IV. Murat zamanında fethedildi.
NOT Arka arkaya sıralandıkları için virgülle veya çizgiyle ayrılan rakamlardan yalnızca sonuncu rakamdan sonra nokta konur.
Örnek(ler)
» Törene 5, 6, 7 ve 8. sınıflar katıldı.
> Bir yazının maddelerini gösteren rakam veya harflerden sonra konur.
Örnek(ler)
» 1. I. A. a.
> Tarihlerin yazılışında gün, ay ve yılı gösteren sayıları birbirinden ayırmak için konur.
Örnek(ler)
» Ablam 18.08.1988 tarihinde doğmuş.
NOT Tarihlerde ay adları yazıyla da yazılabilir. Bu durumda ay adlarından önce ve sonra nokta kullanılmaz.
Örnek(ler)
» Atatürk 10 Kasım 1938’de vefat etti. (doğru) » Atatürk 10.Kasım.1938’de vefat etti. (yanlış)
> Saat ve dakika gösteren sayıları birbirinden ayırmak için konur.
Örnek(ler)
» Toplantı yarın 13.30’da başlayacakmış. » Sınav pazar günü 09.15’te yapılacak
> Bibliyografik künyelerin sonuna konur.
Örnek(ler)
» Cahit Sıtkı TARANCI, Otuz Beş Yaş, Can Yayınları, İstanbul, 1995.
> Dört ve dörtten çok rakamlı sayılar sondan sayılmak üzere üçlü gruplara ayrılarak yazılır ve araya nokta konur.
Örnek(ler)
» 745.450, 14.365, 9.400
> Matematikte çarpma işareti yerine kullanılır.
Örnek(ler)
» 9.3 =27
2. Virgül (,)
> Birbiri ardınca sıralanan eş görevli kelime ve kelime gruplarının arasına konur.
Örnek(ler)
» İki katlı, bahçeli, mavi boyalı bir evleri vardı. cümlesinde virgül, sıfatların arasında kullanılmıştır. » Herkes fırtınadan, kardan, soğuktan korkar mı? cümlesinde virgül, dolaylı tümleçlerin arasında kullanılmıştır.
> Sıralı cümleleri birbirinden ayırmak için konur.
Örnek(ler)
» İyilik et komşuna, iyilik gelsin başına. » Boyalarla oynamış, boyaları yüzüne gözüne bulaştırmıştı.
> Uzun cümlelerde yüklemden uzak düşmüş olan ögeleri belirtmek için konur.
Örnek(ler)
» Yaşar, o dar ve patika yollardan geçip yıllar önce terk ettiği köyüne özlem dolu bir şekilde dönüyordu.
> Cümle içinde ara sözleri ve ara cümleleri ayırmak için kullanılır.
Örnek(ler)
» Hiç kimse onun,Tamer’in, suçlu olduğuna inanmıyordu. cümlesine altı çizili bölüm ara sözdür. Bu ara sözün başında ve sonunda virgül kullanılmıştır.
> Tırnak içinde olmayan aktarma cümlelerinden sonra konur.
Örnek(ler)
» Çadırları şu düzlüğe kuralım, dedi.
> Konuşma çizgisinden önce konur.
Örnek(ler)
» Ahmet Usta çırağına, – Evladım 13-14 anahtarı ver, dedi.
> Kendisinden sonraki cümleye bağlı olarak ret, kabul ve teşvik bildiren “hayır, yok, evet, peki, pekâlâ, tamam, olur, hayhay, başüstüne, öyle, haydi, elbette…” gibi kelimelerden sonra konur.
Örnek(ler)
» Olur, bu yıl tarlaya çavdar ekelim. » Evet, ikimiz de geliyoruz sinemaya.
> Bir kelimenin kendisinden sonra gelen kelime veya kelime gruplarıyla yapı ve anlam bakımından bağlantısı olmadığını göstermek ve anlam karışıklığını önlemek için kullanılır.
Örnek(ler)
» Genç doktorun odasını sordu. cümlesinde anlam belirsizliği vardır. Çünkü bu cümlede “Doktor mu genç?”yoksa “Genç biri doktorun odasını mı soruyor?” belli değildir. İşte bu belirsizliği gidermek için genç sözcüğünden sonra virgül kullanılır: » Genç, doktorun odasını sordu.
> Hitap için kullanılan kelimelerden sonra konur.
Örnek(ler)
» Çocuklar, müzeye girerken sırayı bozmayalım.
> Bibliyografik künyelerde yazar, eser, basımevi vb. maddelerden sonra konur.
Örnek(ler)
» Cahit Sıtkı TARANCI, Otuz Beş Yaş, Can Yayınları, İstanbul, 1995.
UYARI Metin içinde ve, veya, yahut bağlaçlarından önce de sonra da virgül konmaz.
Örnek(ler)
» Dört veya beşinci atışında oku hedefe isabet ettirdi.
UYARI Metin içinde tekrarlı bağlaçlardan önce ve sonra virgül konmaz.
Örnek(ler)
» Hem gider hem ağlar. » Ya kirayı öde ya da dükkânı hemen boşalt.
UYARI İkilemeler arasına virgül konmaz.
Örnek(ler)
» Zaman ağır ağır ilerliyordu. (doğru) » Zaman ağır, ağır ilerliyordu. (yanlış)
UYARI Şart ekinden (-se / -sa) sonra virgül konmaz.
Örnek(ler)
» Sıkı giyinmezsen dışarı çıkmana izin vermem.
UYARI Cümlede pekiştirme ve bağlama görevinde kullanılar “de / da” bağlacından sonra virgül konmaz.
Örnek(ler)
» Sen razı olmasan da oraya ben de geleceğim.
UYARI Metin içinde zarf-fiil ekleri (-ip, -meden, -ince, -ken, -dikçe, -erek, -diğinde, -meksizin … ) ile oluşturulmuş kelimelerden sonra virgül konmaz.
Örnek(ler)
» Süleyman, yanımızdan koşarak geçti. » Selam verip odasına geçti.
3. Noktalı Virgül (;)
> Cümle içinde virgüllerle ayrılmış tür veya takımları birbirinden ayırmak için konur.
Örnek(ler)
» Erkek çocuklara Fatih, Osman, Murat; kız çocuklara ise Buse, Meryem, Havva adları verilir.
> Ögeleri arasında virgül bulunan sıralı cümleleri birbirinden ayırmak için konur.
Örnek(ler)
» At ölür, meydan kalır; yiğit ölür, şan kalır.
> Cümleleri birbirine bağlayan “ama, fakat, lâkin, çünkü” gibi bağlaçlardan önce konabilir.
Örnek(ler)
» Konuşuyorum;çünkü gerçekleri siz de bilmelisiniz.
4. İki Nokta (:)
> Kendisinden sonra örnek verilecek cümlenin sonuna konur.
Örnek(ler)
» En çok sevdiğim meyvelerden bazıları şunlardır: muz, elma, portakal…
> Kendisinden sonra açıklama yapılacak cümlenin sonuna konur.
Örnek(ler)
» Aklın ve bilimin üç büyük düşmanı vardır: fenalık, cahillik ve tembellik.
> Edebî eserlerdeki karşılıklı konuşmalarda, konuşan kişinin adından sonra konur.
Örnek(ler)
» Hacivat: Hoş geldin sevgili Karagöz’üm! Karagöz: Hoş bulduk kel kafalı kara üzüm!
> Doğrudan yapılan aktarmalarda, aktarılan söz ya da yazıdan önce konur.
Örnek(ler)
» Yunus şöyle dedi: “Büyüyünce pilot olacağım.” Bu cümlede başkasından aktarılan bir söz vardır. Bu yüzden aktarılan sözden önce iki nokta kullanılmıştır.
> Kaba sayıldığı için veya bir başka nedenle açıklanmak istenmeyen kelime ve bölümlerin yerine konur.
Örnek(ler)
» Bu sırrı sadece E… biliyor. » Kılavuzu karga olanın burnu b…tan kurtulmaz.
> Alıntılarda başta, ortada ve sonda alınmayan kelime veya bölümlerin yerine konur.
Örnek(ler)
»… Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım. Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım! … Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar, “Medeniyet!” dediğin tek dişi kalmış canavar? …
> Sözün bir yerde kesilerek geri kalan bölümün okuyucunun hayal dünyasına bırakıldığını göstermek veya ifadeye güç katmak için konur.
Örnek(ler)
» Sana uğurlar olsun… Ayrılıyor yolumuz!
> Karşılıklı konuşmalarda, yeterli olmayan, eksik bırakılan cevaplarda kullanılır.
Örnek(ler)
» — Kimsin? — Ali. — Hangi Ali? — … — Sen misin, Ali usta? — Benim!
> Ünlem ve seslenmelerde anlatımı pekiştirmek için konur.
Örnek(ler)
» Annesi onu bir bakışta tanıdı: — Osman…
UYARI Üç nokta yerine iki veya daha çok nokta kullanılmaz.
UYARI Ünlem ve soru işaretinden sonra üç nokta yerine iki nokta konulması yeterlidir.
Örnek(ler)
» Nasıl da akşam oldu?..
6. Soru İşareti (?)
> Soru bildiren cümle veya sözlerin sonuna konur.
Örnek(ler)
» Affedersiniz, Üsküdar’a nasıl gidebilirim? » Söylediklerimi anladınız mı?
> Soru bildiren ancak soru eki veya sözü içermeyen cümlelerin sonuna konur.
Örnek(ler)
» Gümrükteki memur başını kaldırdı: — Adınız?
> Bilinmeyen, kesin olmayan veya şüpheyle karşılanan yer, tarih vb. durumlar için kullanılır.
Örnek(ler)
» Yunus Emre (Doğum yeri: ?) → (bilinmeyen) » 1496 (?) yılında doğan Fuzuli… → (kesin olmayan) » Dün akşam 5 saat (?) ders çalışmış. → (şüpheyle karşılanan)
NOT Soru ifadesi taşıyan sıralı ve bağlı cümlelerde soru işareti en sona konur.
Örnek(ler)
» Yemeği mutfakta mı yiyelim, balkonda mı?
UYARI Metin içinde “mı/mi” eki, cümleye zaman anlamı katıyorsa cümle sonuna soru işareti konmaz.
Örnek(ler)
» Hava karardı mı eve gideriz.
7. Ünlem İşareti (!)
> Sevinç, kıvanç, acı, korku, şaşma gibi duyguları anlatan cümlelerin sonuna konur.
Örnek(ler)
» Su ne kadar da soğuk! » Ne mutlu sizin gibilere!
> Seslenme, hitap ve uyarı sözlerinden sonra konur.
Örnek(ler)
» Dikkat et! Üzerine çamur sıçramasın. » Ey Türk gençliği!
NOT Ünlem işareti, seslenme ve hitap sözlerinden hemen sonra konulabileceği gibi cümlenin sonuna da konabilir.
Örnek(ler)
» Eyvah! Yine geç kaldım. Eyvah, yine geç kaldım!
NOT Alay, kinaye veya küçümseme anlamı kazandırılmak istenen sözden hemen sonra yay ayraç içinde ünlem işareti kullanılır.
Örnek(ler)
» Kendi hâlinde biriymiş (!) kimsenin işine burnunu sokmazmış (!)
8. Tırnak İşareti (” “)
> Başka bir kimseden veya yazıdan olduğu gibi aktarılan sözler tırnak içine alınır.
Örnek(ler)
» Peyami Safa: “Kendimize uygun eserler okuruz.“ der.
NOT Tırnak içindeki alıntının sonunda bulunan işaret (nokta, soru işareti, ünlem işareti vb.) tırnak içinde kalır. Tırnaktan sonra cümle devam ediyorsa tırnak kapatılır ve cümle küçük harfle devam eder.
Örnek(ler)
» Andre Gide: “Yazmaya başlayınca en zor şey samimi olmaktır.“diyor.
> Özel olarak belirtilmek istenen sözler tırnak içine alınır.
Örnek(ler)
» En yakınımız bile olsa “kaldırım“a “tretuvar“ diyene kızsak, “yer ayırtmak“ yerine “rezerve etme“yi kullananları affetmesek…
> Cümle içerisinde kitapların ve yazıların adları ve başlıkları tırnak içine alınır.
Örnek(ler)
» Bu sıralar Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın “Dört Kanatlı Kuş“ adlı şiir kitabım okuyorum.
UYARI Tırnak içine alınan sözlerden sonra kesme işareti kullanılmaz.
Örnek(ler)
» Necip Fazıl’ın “Çile“sini okudunuz mu?
9. Kesme İşareti (‘)
> Özel isimlere getirilen iyelik, durum ve bildirme ekleri kesme işaretiyle ayrılır.
Örnek(ler)
» Elif Şafak‘ta, Cüneyt Arkın‘a → (Kişi adları, soyadları ve takma adlar) » Dünya‘nın, Mars‘a → (Gök bilimiyle ilgili adlar) » Çırağan Sarayı‘nın, Çanakkale Şehitleri Anıtı‘na → (Saray, köşk, han, kale, köprü, anıt vb. adları) » Kaplumbağa Terbiyecisi‘nde, Kaşağı‘yı → (Kitap, dergi, gazete ve sanat eseri adları) » Karabaş‘a, Minnoş‘u → (Hayvanlara verilen özel adlar) » Cumhuriyet Dönemi‘nde, Orta Çağ‘ın → (Akım, çağ ve dönem adları)
UYARI Özel adlara getirilen yapım ekleri, çokluk eki (-lar, -ler) ve bunlardan sonra gelen diğer ekler kesmeyle ayrılmaz.
UYARI Kurum, kuruluş, kurul ve iş yeri adlarına gelen ekler kesmeyle ayrılmaz.
Örnek(ler)
» Türk Tarih Kurumuna, Et Balık Kurumunda
> Kişi adlarından sonra gelen saygı sözlerine getirilen ekleri ayırmak için konur.
Örnek(ler)
» Fatma Hanım‘a, îdris Bey‘i
> Kısaltmalara getirilen ekleri ayırmak için konur.
Örnek(ler)
» ABD‘de kasırga, hayatı felce uğrattı. » Bu film, TV‘de ilk kez yayınlanıyor.
UYARI Sonunda nokta bulunan kısaltmalarla üs işaretli kısaltmalar kesmeyle ayrılmaz. Bu tür kısaltmalarda ek noktadan ve üs işaretinden sonra, kelimenin ve üs işaretinin okunuşuna uygun olarak yazılır.
Örnek(ler)
» vb.leri, Alm.yı, cm²e (santimetre kareye)
> Sayılara getirilen ekleri ayırmak için konur.
Örnek(ler)
» Üniversiteden 1993‘te mezun olmuş. » İsterseniz 8‘inci kata çıkalım.
> Şiirde veya konuşma sırasında seslerin ölçü ve söyleyiş gereği düştüğünü göstermek için kesme işareti kullanılır.
Örnek(ler)
» Güzelliğin on par’etmez Bu bendeki aşk olmasa (Âşık Veysel) » N‘oldu da geri döndünüz?
> Bir ek veya harften sonra gelen ekleri ayırmak için konur.
Örnek(ler)
» a‘dan z‘ye kadar, -lık‘la türetilmiş sözcükler
NOT Özel adlar için yay ayraç (parantez) içinde bir açıklama yapıldığında kesme işareti yay ayraçtan önce kullanılır.
UYARI Cümle içinde sayı adlarının yinelenmesinde araya kısa çizgi konmaz.
Örnek(ler)
» On on beş dakika önce üç beş kişi buraya geldi.
> Sıfırdan küçük değerleri göstermek için kullanılır.
> Matematikte çıkarma işareti olarak kullanılır.
Örnek(ler)
» 50–20=30
12. Uzun Çizgi (—)
> Yazıda satır başına alınan konuşmaları göstermek için kullanılır. Buna konuşma çizgisi de denir.
Örnek(ler)
» Beyza sordu: — Herkes ekmek parası için çalışıyor da fırıncılar niçin çalışıyor?
NOT Oyunlarda uzun çizgi konuşanın adından sonra da konabilir.
Örnek(ler)
» Sıtkı Bey — Kaleyi kurtarmak için daha güzel bir çare var. Gerçekten ölecek adam ister. İslam Bey — Ben daha ölmedim. (Namık Kemal)
UYARI Konuşmalar tırnak içinde verildiğinde uzun çizgi kullanılmaz.
Örnek(ler)
» Sitem dolu bir ses tonuyla seslendi: “Niçin bizimle gelmedin?”
13. Eğik Çizgi (/)
> Yan yana yazılması gereken durumlarda mısraların arasına konur.
Örnek(ler)
» Korkma! Sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak / Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak / O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak / O benimdir, o benim milletimindir ancak. (Mehmet Akif Ersoy)
> Adres yazarken apartman numarası ile daire numarası arasına ve semt ile şehir arasına konur.
Örnek(ler)
» Merdiven Sokağı No.: 34 / 3 Ladik / SAMSUN
> Tarihlerin yazılışında gün, ay ve yılı gösteren sayıları birbirinden ayırmak için konur.
Örnek(ler)
» 13/12/2013, 29/10/2023
> Dil bilgisinde eklerin farklı biçimlerini göstermek için kullanılır.
