Обійми Мене

&#x;ngiltere

"HERKES HAZIR MI!" Hoseok'un gür sesi ile bağ&#x;r&#x;ş&#x;yla herkes haz&#x;r ola geçip hep bir ağ&#x;zdan bağ&#x;r&#x;p yumruklar&#x;n&#x; göğüslerine vurmuşlard&#x;.

"MAJESTELER&#x;N&#x; KEND&#x; CANINIZA MÂAL OLSA B&#x;LE SONUNA KADAR KORUYACAKSINIZ!" ayn&#x; şekilde yumruklar&#x;n&#x; göğüslerine vurup başlar&#x;n&#x; eğip h&#x;zl&#x;ca kald&#x;rm&#x;şlard&#x;.

Evet şuan askerler ile Jimin'in annesini ve kardeşini bilinmeyen cam eve almaya gidiyorduk. Yoongi ve hyung'lar ile atlar&#x;n üzerinde askerlerin karş&#x;s&#x;nda bekliyorduk. Askerler bizim harekete geçmemizi bekliyorlard&#x;. Asl&#x;nda onlar&#x; bulmaya tek baş&#x;ma gidecektim. Ama seokjin hyung ve namjoon hyung büyük bir öfkeyle tek baş&#x;na gidemezsin demişlerdi.

Benimde yapacak bir şeyim kalmam&#x;şt&#x;. Baş&#x;m&#x; askerlerden çekip kral odas&#x;n&#x;n balkonuna çevirdim. Jungkook ve prenses hwasa'n&#x;n tuttuğu güzelimi gördüm. Ayakta bile dura bilecek hali yokken bana bakmak için balkona ç&#x;km&#x;şt&#x;.

Gözlerine bakarken elimle kalbimi göstertip daha sonra onu gösterdim. Yaşça anlayacağ&#x; h&#x;zda dudaklar&#x;m&#x; oynat&#x;p konuştum.

"Seni seviyorum" deyip elimi indirdim. Bununla birlikte an&#x;nda gözlerinden yaşlar akmaya başlam&#x;şt&#x;. Elini dudaklar&#x;na koyup, kulaklar&#x;ma dolan sesli h&#x;çk&#x;r&#x;klar&#x;n&#x; duymaya başlad&#x;m. Baş&#x;n&#x; eğmiş mazlumca ağl&#x;yordu. Seokjin hyung jungkook'a küçük bir işaret vermesiyle hwasa ve jungkook kollar&#x;ndan tuttuğu Jimin'i yavaşça yürütmeye başlam&#x;şt&#x;.

Jimin'se elini bir hafta içinde daha da büyüyen karn&#x;na koyup yavaşça yürümeye başlam&#x;şt&#x;. Oda'ya girdiği anda önüme dönüp karş&#x;mda olan askerlere döndüm. Gözlerim gücünü varl&#x;ğ&#x;n&#x; belli eden kurdumun yeşilleri göz bebeklerimde kendini belli ederken bir kral endam&#x;, gücü ile yüksek sesle konuşmaya başlad&#x;m.

"S&#x;Z BEN&#x;M HALKIMDAN OLAN ASKERLER&#x;M! BU &#x;NT&#x;KAM ALINMADAN DÖNÜLMEYECEK. S&#x;Z BANA O &#x;K&#x; CADIYI GET&#x;R&#x;N! DURMAK GER&#x; ÇEK&#x;LMEK YOK SONUNA KADAR SAVAŞIN VE KAZANIN!" konuşmama karş&#x;l&#x;k olarak insan bedenleri ile seslice kükreyerek bağ&#x;rd&#x;klar&#x;nda, at&#x;mla saray&#x;n demir kap&#x;lar&#x;na döndüm. Yan&#x;mda at&#x;n&#x;n üzerinde duran yoongi'ye baş&#x;m&#x; çevirdim. Elinde tuttuğu küre'yi işaret etmesiyle gözlerimi küresine çevirdim.

"Pine Barrens orman&#x;'ndalar emin misin?" emin olmak zorundayd&#x;m tek bir hata Jimin'in hayat&#x;yla veya benim hayat&#x;mla oynard&#x;. Hataya düşme riskimiz yoktu. Baş&#x;n&#x; onaylarcas&#x;na kald&#x;r&#x;p indirdiğinde baş&#x;m&#x; iki saatlik yola çevirdim.

At&#x;m&#x;n dizginlerini s&#x;k&#x;ca kavrad&#x;m. Bununla at&#x;m ani bir hareketle şahlanm&#x;şt&#x;. Arkamda olanlar kurtlar&#x;na bürünürken yan&#x;mda beş at&#x;n üzerinde askerlere önderlik yapacaklar komutu beklercesine dizginlerini tutup bedenlerini düzleştirmişlerdi. At&#x;m&#x;n şahlanmas&#x; durmas&#x; ile dizginini h&#x;zl&#x;ca kald&#x;r&#x;p indirmiştim.

Jimin

"D-delta" bedenimde hissettiğim ac&#x;lar olsa bile dudaklar&#x;mdan hat&#x;rlad&#x;ğ&#x;m bedenin kurdu döküldü. Bedenime sanki cam k&#x;r&#x;klar&#x; bat&#x;yordu. Niye kalbim bu kadar s&#x;zl&#x;yordu. Sanki kötü şey olacak gibiydi.

"M-majesteleri" dudaklar&#x;mdan seviştiğim, bedenime ilk kez dokunan adam&#x;n san&#x; dökülüyordu. Ben ona ismi ile hiç seslenmemiştim.

"Gözlerini aç jimin. Bana bak bak ki sevdiğin adama koş." c&#x;z&#x;rt&#x;l&#x; sesle konuşan, kalbimizin bir olduğu kişinin sesini duyuyordum. Bana dediklerini hat&#x;rl&#x;yordum.

'Uyan ki deltan&#x; üzme.' bunu söylemişti bana değilmi. Benim ac&#x;yan gözlerimi açmam gerekiyordu.

"Doğru hat&#x;rl&#x;yorsun jimin. Bu sefer unutmuyorsun. Doğruyu, olmas&#x; gerekeni, deltan&#x; hat&#x;rl&#x;yorsun. O'da seni hat&#x;rl&#x;yor ama üzgün. Senin bedenin s&#x;zl&#x;yor onun kalbi ac&#x;yor. Hadi gözlerini aç ve bana bak." ac&#x;yordu gözlerim, Açam&#x;yordum gözlerimi can&#x;m yan&#x;yordu. Ama ne uğruna olursa olsun çabalamal&#x;yd&#x;m. Can&#x;m ac&#x;sa bile birbirine yap&#x;şan göz kapaklar&#x;m&#x; yavaşça ay&#x;r&#x;p karş&#x;ma ç&#x;kan tavana bakmaya başlad&#x;m.

"Aferin jimin. Böyle devam et, sen güçlü ol'ki deltan intikam&#x;n&#x;z&#x; als&#x;n. Ama bundan önce sevdiğin adam&#x; yapacağ&#x; hatadan çek kurtar." o kişinin h&#x;ş&#x;rt&#x;l&#x; sesi kulaklar&#x;ma doldu. Ben tavana bakarken gözlerimin önüne iskelet gibi gözüktüğü bedeni ile geçti. Gözlerimi kapatmamak için kendimle savaş verdim. Parmaklar&#x;m&#x; neresi olduğunu bilmediğim oda'da k&#x;p&#x;rdatmaya başlad&#x;m. &#x;çimde ki korkuyla alt&#x;mdaki çarşaf&#x; avcumun aras&#x;na ald&#x;m.

"I&#x;&#x; benden korkma jimin. Sana zarar vermeyeceğim. Sana sevdiğin adam&#x; göstereceğim. Git ve sevdiğin kişiyi kurtar. Uçsuz bucaks&#x;z suya batmadan ç&#x;kar onu. Bedeni ak&#x;nt&#x;ya kap&#x;lmadan dudaklar&#x;na yap&#x;ş sevdiğin adam&#x;n."

Ne demek istiyordu. Anlam&#x;yordum kimin dudaklar&#x;na ak&#x;nt&#x;ya kap&#x;lmadan yap&#x;şacakt&#x;m. Majesteleri neredeydi. Hat&#x;rlat&#x;ğ&#x;m göğsüne elimi koyup okşad&#x;ğ&#x;m adam neden baş&#x;mda değildi.

"Gözlerime bakki gör. O sensizliğe dayanamad&#x;." dedikleri ile korkmadan an&#x;nda boş, karanl&#x;k gözlerine bakt&#x;m. Gözleri yoktu sadece boşluktan ibaretti ama bak&#x;yordum.

Saniyeler sonra gözlerinde yanan &#x;ş&#x;kla gözlerimi k&#x;st&#x;m. Ama karş&#x;mda gördüğüm şey Bu olamazd&#x; bedenime dokunan bana en güzel ilkimi veren adam, ç&#x;plak hat&#x;rlad&#x;ğ&#x;m pürüzsüz teni ile uçurumun kenar&#x;nda yat&#x;yordu.

"Majesteleri o O ne yap&#x;yor orada. O-oras&#x; oras&#x; bizim seviştiğimizin sabah&#x; bedenimi b&#x;rakt&#x;klar&#x; yer değilmi." benden uzaklaşmas&#x; ile bedenimde ki s&#x;z&#x;lar&#x; unutup doğrulmaya çal&#x;şt&#x;m. Gözlerimden ona bir şey olacak korkusuyla an&#x;nda yaşlar akmaya başlam&#x;şt&#x;. Yanaklar&#x;ma h&#x;zl&#x;ca akan göz yaşlar&#x;m yere düşüyorlard&#x;, can&#x;m yan&#x;yordu. Ona kavuşamadan, onu kay&#x;p m&#x; edecektim?