Nereye Gider Turnalar

Umutlarını geçmişin Eksilmesin dudağından gülüşün Eksilse yaşamından güneş Yüzün kararmasın gecede Gülümse düşlerinde yine Nereye uçar turnalar? Nereye gider gökyüzü? Alıp kanatlarına Umutlarını geçmişin Nereye uçar turnalar? Nereye gider gökyüzü? Alıp kanatlarına Umutlarını geçmişin Sen yıkıldın altında göğün Yandın küçük bir pervane gibi Sen yıkıldın altında göğün Yandın küçük bir pervane gibi Ah, küçük bir pervane gibi Kim götürdü bakışından ışığı? Kim aldı gözlerinden onu Kadehlerden yüreğine boşalan Acı bir umutsuzluk o mu? Kime söyledin derdini? Kimi sevdin gizli gizli? Kimler uyandırdı? İçindeki kötü kırık türküleri Kime söyledin derdini? Kimi sevdin gizli gizli? Kimler uyandırdı? İçindeki kötü kırık türküleri Ölenlerin adını unutma Türkülerin, meydanların Ölenlerin adını unutma Türkülerin, meydanların Ah, bırakmasın onlar seni İsterse uçsun turnalar İsterse gitsin gökyüzü Alıp kanatlarına Bulutlarını rüzgârın İsterse uçsun turnalar İsterse gitsin gökyüzü Alıp kanatlarına Bulutlarını rüzgârın İsterse uçsun turnalar İsterse gitsin gökyüzü Alıp kanatlarına Bulutlarını rüzgârın İsterse uçsun turnalar İsterse gitsin gökyüzü Alıp kanatlarına Bulutlarını rüzgârın

Rockol

• Utilizza solo immagini e fotografie rese disponibili a fini promozionali (“for press use”) da case discografiche, agenti di artisti e uffici stampa.
• Usa le immagini per finalità di critica ed esercizio del diritto di cronaca, in modalità degradata conforme alle prescrizioni della legge sul diritto d'autore, utilizzate ad esclusivo corredo dei propri contenuti informativi.
• Accetta solo fotografie non esclusive, destinate a utilizzo su testate e, in generale, quelle libere da diritti.
• Pubblica immagini fotografiche dal vivo concesse in utilizzo da fotografi dei quali viene riportato il copyright.
• È disponibile a corrispondere all'avente diritto un equo compenso in caso di pubblicazione di fotografie il cui autore sia, all'atto della pubblicazione, ignoto.

Segnalazioni

Vogliate segnalarci immediatamente la eventuali presenza di immagini non rientranti nelle fattispecie di cui sopra, per una nostra rapida valutazione e, ove confermato l’improprio utilizzo, per una immediata rimozione.

Nas&#x;ls&#x;n k&#x;z&#x;m, anlat bana hikâyeni

Kimler üzdü gözlerini?

Otogarda, içinde birkaç otobüs firmas&#x;n&#x;n yaz&#x;hanesinin bulunduğu eski, tek katl&#x;, alçak binan&#x;n önünde, tentenin alt&#x;nda oturuyor, ayağ&#x;n&#x;n yan&#x;ndaki valizine, köşedeki bir otobüse, telaşl&#x; yolculara, tan&#x;d&#x;klar&#x;n&#x; yola koyanlara bak&#x;yordu. &#x;stanbul'a giden otobüs birazdan uğrayacak, &#x;zmir'den ald&#x;ğ&#x; yolcularla burada duracak, yeni yolcular toplay&#x;p tekrar yola koyulacakt&#x;. Bacağ&#x;n&#x; sab&#x;rs&#x;zl&#x;kla, gerginlikle sall&#x;yor ama bir yandan babas&#x; taraf&#x;ndan affedilişini, son anda ve güçlükle bile olsa sar&#x;l&#x;ş&#x;n&#x; düşünerek bir iç rahatl&#x;ğ&#x;na erişiyor, yat&#x;ş&#x;yor, avunuyordu. Babas&#x;n&#x;n affettiği, hatas&#x;yla günah&#x;yla özerkliğini, nihayetinde yetişkinliğini tan&#x;d&#x;ğ&#x;, kabul ettiği bir erkeği, kendisi de babas&#x;n&#x; affetmiş olduktan sonra, hiçbir şey korkutamaz, y&#x;ld&#x;ramazd&#x; art&#x;k.

Bir otobüsün terminale girdiğini gördü, saatine bakt&#x;: Zamanlama öyle isabetliydi ki. Yerinden h&#x;zla, hevesle kalkt&#x;. Geçirdiği şu üç günün, içlerine doğduğu, kendini bildi bileli tan&#x;d&#x;ğ&#x;, sevdiği, benimsemiş olduğu insanlar&#x;n onu yabanc&#x;layan ve asl&#x;nda onun da yabanc&#x;lad&#x;ğ&#x; o uzak hissinden kurtulmas&#x; ancak yola ç&#x;kmas&#x;yla, Manisa'dan ayr&#x;lmas&#x;, &#x;stanbul'a döndüğünün ayr&#x;m&#x;na varmas&#x;yla mümkün olacakt&#x; ve Beren'ini bir kez kollar&#x;na almas&#x;yla. Biraz sonra valizini diğerlerinin yan&#x;na koymas&#x; için muavine verirken otobüsün cam&#x;ndan onu izleyen sevgilisini görüyordu. Gülümsedi. Nas&#x;l özlemiş üç günde. Üç y&#x;l sabretmemiş gibi. Orada evinde, ailesinin yan&#x;nda duyduğu bütün o baş ağr&#x;lar&#x;yla şiltelerde uzan&#x;r ve ne umdum, beni kabul etmeyeceğini bildiğim bu yere dönerken ne umdum sorular&#x;n&#x;n etraf&#x;nda dönen içsel sorgulamalara girişirken Beren'i öyle çok istemişti ki yan&#x;nda. K&#x;z&#x;n yaln&#x;z bir dokunuşunun bile onu iyi etmeye, baş ağr&#x;lar&#x;n&#x; hatta suçluluk duygular&#x;n&#x; bile dindirmeye yeteceğini bilerek. Yine de büsbütün zararda değildi: Ona yak&#x;n bir hafifliği bir baban&#x;n sar&#x;l&#x;ş&#x; da verebiliyormuş.

Şimdi otobüsün koridorunda ilerlerken sevgilisinin havaya kalk&#x;p onu çağ&#x;ran elini görebiliyordu. Darac&#x;k zamanda ihtiyac&#x;n&#x; gidermek veya belki bir parça hava almak, bir sigara içmek için otobüsten inmeye çal&#x;şan bir-iki yolcu ona çarpa çarpa yan&#x;ndan geçti. Kendini Beren'in yan&#x;ndaki boş koltuğa att&#x;; Beren, üstünde yazl&#x;k elbisesi ve kucağ&#x;nda kitab&#x;, yüzünde de sab&#x;rs&#x;z, âş&#x;k ve çekincesiz gülümsemesiyle ikisinden başka kimseyi görmüyor, umursam&#x;yor, şimdi içeri doluşmakta olan birkaç köylü bakt&#x;ğ&#x;nda da &#x;zmir'den yola ç&#x;km&#x;ş bir &#x;stanbul k&#x;z&#x; olduğu anlaş&#x;l&#x;yordu. Suat onu tüm bak&#x;şlardan sak&#x;nan bir sar&#x;şla kendine doğru çekti. Kimse onun gibi değildi, kimse. Art&#x;k kimse öyle gülümsemiyordu onu gördüğünde. Ailesi bile. Yüzünü k&#x;z&#x;n saçlar&#x;na dokundurdu. Burada başka hiçbir yerde bulamayacağ&#x; bir şey vard&#x;.

Beren onun beline sar&#x;lm&#x;şt&#x;. "Nas&#x;ls&#x;n?" dedi kulağ&#x;n&#x;n hemen yan&#x;nda.

Suat geri çekilip k&#x;z&#x;n yüzüne bakt&#x;, hafif bir tebessüm, yavaşça genişleyen, sonra bir gülümseme. "&#x;yiyim galiba," dedi. "Şimdi daha iyiyim." K&#x;z&#x;n saç&#x;n&#x; kulağ&#x;n&#x;n arkas&#x;na nazikçe att&#x;.

"Baban"

Geriye yaslan&#x;rken bir kolunu k&#x;z&#x;n omzunun üstünden geçirip koluna doğru sark&#x;tm&#x;şt&#x;. "Pek konuşmad&#x; benimle." Camdan öteye, göğe bak&#x;yordu. "K&#x;rg&#x;nd&#x;, k&#x;zg&#x;nd&#x;; hakl&#x; sitemler işte" Beren dudaklar&#x;n&#x; birbirine bast&#x;rd&#x;. Suat'&#x; çekip bağr&#x;na basmayan, hemen affedemeyen bu insanlara k&#x;z&#x;yor ama ne yaz&#x;k ki anl&#x;yordu da onlar&#x;. Anl&#x;yor muydu? Asl&#x;nda pek değil. Yine de o k&#x;zg&#x;nl&#x;ğ&#x; biliyordu, kendisi bile duymuştu içinde bir zamanlar. Ama hiç soğumayan öfke şimdi neyi düzeltirdi? Suat'&#x;n şu durumda ihtiyac&#x; olan bu muydu? Bilmiyordu, bilmiyordu, belki Suat'&#x;n okul harçlar&#x;n&#x;, harçl&#x;klar&#x;n&#x; yollayan kendisi olmad&#x;ğ&#x; içindi onun kendisine bir diploma borçlu olmad&#x;ğ&#x;n&#x; bilmesi. Suat anlatmaya devam ediyordu. "Yine de giderayak sar&#x;ld&#x; bana. Affetti beni." Eli k&#x;z&#x;n ç&#x;plak kolunu gizlice, yumuşakça okşad&#x;. "Ona hiç dayanamayacağ&#x; bir güzelliği anlatt&#x;m. Yumuşad&#x;. Kim olsa yumuşard&#x;"