Serçekuş Kitabı Özeti

Kitabın adı;Serçe Kuş

Kitabın yazarı;Cahit ZARİFOĞLU

Serçe kuş'un en büyük zevklerinden biri sabah erken uyanıp dünyanın güzelliklerini görmekti. Serçe kuş bir gün uyandığında

hala uyanıp karnını doyurmayacak kadar uykusunun olduğunu hissetti. Zar zor uyanıp uçmaya başladı gölbaşı gölüne geldiğinde avcılar gördü.Ve bir köye doğru yol almaya başladı.O köyde bir yaşlı adam köy halkına bir şeyler söylediğini gördü ve yanlarda da çocukları gördü.Bütün kuşlar çocuklardan korkardı çünkü cocukların onları öldürüp funduszeue.info sonra serçe kuş düşünmeye başlar.Güneşin tanrı olduğunu düşünerek ona doğru havalanmaya başlar ancak bir süre sonra yere düşfunduszeue.info gün Serçe kuş bir dala konar ve avcının ona silah doğrultuğunu görür.

avcıya yaklaşarak onu öldürmemesini ister avcıda acıyıp kabul funduszeue.info gün avcı bir kaz öldürmek ister ama bataklığa funduszeue.info süre sonra boynuna kadar batar ve tam ölecekken serçe kuş yardımına koşar ve onu kurtarır.

                                                                                                Kitap bitti

SERÇE KUŞ - CAHİT ZARİFOĞLU

Etrafına bir çocuk gözüyle bakan bir serçenin bir avcı ile olan macerasının anlatıldığı eser, çağdaş bir masaldır. Şiirsel anlatımıyla her yaşta okuyucuya hitap eden çocuk edebiyatı klasiklerinden biridir.

Başlıca Kahramanlar

Serçe Kuş: Hikâyenin başkahramanıdır. İyiliksever, neşeli, çocuksu bir kahramandır.
Avcı: Hayatının merkezinde avcılığın yer aldığı, ince düşünmeyen, sıradan bir insandır.

ÖZET

Serçe Kuş, çoğu havada geçen bir ömrün bir sabahında uyanır. Canı tembellik yapmak ve uyumak istemektedir.

Fakat sorumluluk sahibi her hayvan gibi erkenden kalkıp çalışması gerekmektedir. Serçe Kuş nihayet uyanır ve gelincik tarlasında uçmaya başlar. Uzaklarda karaltılar vardır. Bunlar avcılardır. Avcılardan birinin yüzünde yanık izi vardır. Serçe Kuş bunun ikiyüzlü olduğunu düşünür. Başka bir avcı ise uykulu, şiş gözlerle etrafına bakmaktadır. Bir diğeri ablak yüzlü, temiz bakışlı, sürmeli gözlüdür. Sonuncu avcı ise yukarıda bahsedilen yanık yüzlü adamdır. Dört kişiden oluşan bu avcı grubu aynı zamanda iyi dostlardır da. Hikâyenin asıl kahramanı olan avcı ise bunlardan biri değil, beşincisidir.

Kocabağ köyünde sabahın erken saatlerinde köyün bütün erkekleri camiye gitmişlerdir. Evde kadınlar ise seccadelerini serip namaz kılmaktadırlar. Camiden evlerine dönen adamlar evlerinde güzel bir şekilde yemeklerini yerler. Onlardan biri de camiden acele çıkıp evine giden genç bir adamdır.

Serçe Kuş, yuvasından çıkıp gelincik tarlasında karnını doyurur. Allah her tarafa rahmet yağdırmaktadır. Hayvanlar hep huzur içindedir. Serçe kuş, çocukların sapanla avlanma zamanını bildiğinden o saatlerde hiç onların olduğu yerlerde dolaşmaz. Serçe Kuş gittikçe yükselmeye başlar. Kendi kendine bir oyundur bu. Fakat ciğerleri rahatsız olunca inmek zorunda kalır.

Köyün yakınlarında daha ziyade hafta sonu avcıların geldiği Gölbaşı denilen bir yer vardır. Avcı adam, karısının bütün itirazlarına rağmen her zamanki gibi evinde silahını ve av malzemelerini bir gün önceden hazırlamaktadır. Eşi, çocuklarının rızkını boş şeylere harcadığını düşünerek kızar.

Avcı adam, ertesi günü Serçe Kuşa silahını doğrultur. Serçe Kuş o anda ölümü düşünür. Donakalmıştır. Serçe Kuş o anda avcı ile konuşmayı dener. Ona değer mi, diye sorar. Bir gün kendisine ihtiyacı olabileceğini söyler. Avcı adam bundan etkilenir ve onu serbest bırakır.

Avcı adam kaderin onu bir serçe kuşuna muhtaç edeceğini bilmeden bir gün yine ava çıkar. Avlanırken gölde bir girdaba düşer. Göl onu çekmektedir. O anda Serçe Kuşunun dedikleri aklına gelir. Çocuklarına kara haberinin ulaştığı anı düşünür. Hayatından ümit kesecekken Serçe Kuş gelir ve onun, bir ağaca bağladığı ipe tutunarak kurtulmasını sağlar.