Bebekler Neden Kendilerine Vururlar

Bebekler genellikle yaşamının ilk aylarında kontrollü olarak başını hareket ettirmeye başlar. Genellikle ikinci ayda başlarını sese çevirebilirler. İlk yılın sonunda ve çoğu zaman çok daha erken dönemde birçok bebek başlarını sallamaya başlar.

Başını hareket ettirmek, refleksler ve motor becerilerle ilgili gelişimsel kilometre taşlarından biridir. Bununla birlikte, bazı kafa sallama türleri bir sorunun belirtisi de olabilir.

Bu yazıda bebeğinizin neden başını sallayabileceğini, baş hareketlerinin ne zaman normal ve ne zaman bir sağlık sorununun habercisi olabileceğini inceliyoruz.

Bebek için başını kontrol edebilmek gelişim açısından önemli bir kilometre taşıdır.

Yaklaşık iki aylıkken çoğu bebek başını seslere doğru çevirmeye başlar. Baş kontrolünü kazanmaya devam ederler ve dört aya kadar başlarını kolaylıkla kaldırıp hareket ettirebilirler. Ebeveynler bu aylarda baş sallamanın başladığını fark edebilirler.

Bir bebeğin başını sallamasının gelişimsel nedenleri şunlar olabilir:

Dünyayı Tanıma

Bebekler pratik yaparak yeni becerilerde ustalaşırlar. Dünya üzerinde çok az kontrole sahip bir bebek için baş kontrolünü artırmak büyük bir değişikliktir.

Yakın zamanda başını kontrol etmeyi öğrenmiş bir bebek, başını bir yandan diğer yana çevirebilir ve farklı pozisyonlara getirmeyi deneyebilir.

Sesleri dinlemek

Bir bebek genellikle kafasını gürültülü bir sese veya bir ebeveynin veya bakıcının sesi gibi tanıdık veya ilginç seslere doğru çevirmeye çalışır.

Bir odada iki veya daha fazla kişi konuşuyorsa veya birbiriyle yarışan birkaç ses varsa, bebek sesleri takip etmeye çalışırken başını ileri geri hareket ettirebilir.

Daha sessiz bir odada baş hareketleri durabilir.

İletişim

Bebekler, konuşmadan önce kelimeleri anlayabilirler. Sonuç olarak, yaklaşık altı aylıkken ebeveynlerin veya bakıcıların kendilerine söylediklerinin bir kısmını anlamaya başlayabilirler . Bir bebek onlarla iletişim kurmak için başını sallayabilir.

Bir yıla kadar, birçok bebek "hayır" anlamında ya da farklı duygularını ifade etmek için başlarını sallar.

Kendini yatıştırma

Bazı bebekler başlarını iki yana sallamayı yatıştırıcı bulur. Bunu aşırı uyarıldıklarında, endişelendiklerinde veya uykuya dalmaya çalışırken yapabilirler.

Kendini yatıştırmak zararsızdır ve bebeğin yeni durumlarda daha az endişeli hissetmesine yardımcı olabilir.

Tıbbi nedenler

Bir bebek bir şeyler ters gittiği için başını salladığında, genellikle aynı anda başka belirtiler de ortaya çıkar.

Ebeveynler, ağlama veya gelişim geriliği gibi diğer belirtilerle birlikte görülen baş sallama durumunda dikkatli olmalıdır.

Ağrı veya kulak enfeksiyonu

Bazı bebekler ağrı çekiyorlarsa kendilerini rahatlatmak için başlarını sallayabilirler.

Ani baş sallama, özellikle bebeğin ateşi varsa veya kulağını tutuyorsa, kulak enfeksiyonunun bir işareti olabilir. Doktorlar kulak enfeksiyonlarını tedavi etmek için antibiyotik yazabilirler.

Epilepsi

Bebekler de dahil olmak üzere epilepsili bazı kişilerde miyoklonik sarsıntı vardır. Bunlar, kaslarda ani kasılmalara neden olan çok kısa nöbetlerdir.

Miyoklonik sarsıntılar vücudun herhangi bir bölümünü etkileyebilirken, bazı bebeklerin başını veya boynunu çevirmesine neden olabilir. Sarsıntılar çok kısadır ve ebeveynler başlangıçta bunun nöbet olduğunu fark edemeyebilir.

Miyoklonik sarsıntılar aniden olur ve kuvvetli olabilir. Böyle bir durum varsa bebeğiniz gönüllü olarak başını sallıyor gibi görünmeyecektir.

Otizm ve diğer gelişim sorunları

Otizmi olan insanlar vücutlarını kendi kendilerine yatıştırmak veya uyarmak için hareket ettirirler. Genellikle ritmik hareketlerle başlarını sallayabilirler.

Bebeğin otistik olması durumunda;

* Gelişim evrelerinin normal ilerlememesi

* Kazandığı becerilerini sonradan kaybetmesi

* Anne-baba veya bakıcıları ile göz teması kurmaması veya onlara yanıt vermemesi söz konusu olabilir.

Nörolojik bozukluklar

Baş sallamak, özellikle bebek kontrol edemiyor gibi görünüyorsa veya başka alışılmadık hareketleri varsa, nörolojik bir sorunu olabilir.

Örneğin, rhombencephalosynapsis adı verilen bir durum, beynin serebellumunun oluşumunda farklılıklara neden olur. yılında yapılan bir çalışmada, yıllarca sürekli kafa sallaması olan çocukta bu durum tespit edildi.

Nörolojik bozuklukları olan bebeklerin gelişimleri normalden geri olabilir ve konuşma, hareket ve diğer yaşa özgü davranışlarda sorun yaşayabilirler.

Titreme Nöbetleri

Çok nadiren bebekler ve küçük çocuklar, kendiliğinden ortaya çıkan titreme atakları yaşarlar. Bir bebeğin vücudu titreyebilir ve bu hareketler kafasını etkileyebilir. Bu nöbetlerin sebebi çoğu zaman tespit edilemez ancak genellikle zararsızdırlar. Bununla birlikte, doktor önce nörolojik durumlar veya kafa travmaları gibi diğer nedenleri inceleyecektir.

Bebeğinizde endişe verici veya alışılmadık davranışlar varsa doktora gitmek için asla erken değildir.

Erken müdahaleler, ciddi bir gelişimsel veya nörolojik soruna yardımcı olabilir ve kulak enfeksiyonları ve diğer yaygın durumlar için erken tedavi, bu koşulların kötüleşmesini önleyebilir.

• Gelişimsel kilometre taşlarını karşılamama - örneğin, bebeğiniz dört aylık olmasına rağmen başını seslere çevirmezse

• Baş sallamakla birlikte ateş gibi başka belirtiler varsa

• Sıkıntılı görünüyorsa

• Bebeğiniz başlarını veya hareketlerini kontrol edemiyorsa, derhal doktora başvurulmalıdır.

2 yaş sendromu, yürümeye yeni başlamış çocukların gelişim evrelerinde görülen normal bir süreçtir. Bu durum, çoğunlukla ila aylar arasında görülen bir durum olduğu için, 2 yaş sendromu olarak adlandırılır. Bu sendrom, bazı kaynaklarda “Korkunç İkiler” şeklinde de adlandırılabilir. Bu dönemde çocuklar bebeklikten çıkıp bağımsız olma isteklerini dışa vurarak ebeveynlerine kendilerini kabul ettirmeye çalışırlar.

2 Yaş Sendromu Nedir?

2 yaş sendromu, her çocukta farklı şekilde görülür. Çoğu zaman, bu dönemde çocuklarda ani ruh hali değişimleri görülebilir, çocuklar öfke nöbeti geçirebilir ve söylenenlere uymak istemeyebilirler. Örnek vermek gerekirse, çocuğunuz bir anda size sarılırken çok kısa bir süre içinde öfke nöbeti geçirerek sizden uzaklaşabilir.

2 yaş sendromu genellikle 2 yaşından önce görülmez, ancak bazı çocuklarda 1 yaşından itibaren ruh hali değişiklikleri görülebilir. Araştırmalar, 18 ila 60 ay arasındaki çocukların en az %75'inin bu dönemde öfke nöbeti geçirdiğini, ancak 4 ya da 5 yaşına gelen çocuklarda bu öfke nöbetlerinin azaldığını göstermektedir.

2 Yaş Sendromunun Nedenleri Nelerdir?

Yeni yürümeye başlayan çocuklar doğal olarak çevrelerini keşfetmek ve kendi şartlarına göre istediklerini eyleme geçirmek isterler. Bu, tamamen normal ve beklenen bir davranıştır. Ancak, yeni yürümeye başlayan çocukların sözlü, fiziksel ve duygusal becerileri henüz tam olarak gelişmemiştir. 2 yaş sendromu yaşayan çocuklar, bağımsız hareket edebilmek ve istediklerini yapabilmek için çabalarlar, ancak sınırlı dil, el ve göz koordinasyon becerileriyle ne istediklerini belirtmekte zorluk yaşarlar.

Çocukların bu dönemde duygusal kelime dağarcığı yeterli olmadığı için, iletişimin herhangi bir noktasında hayal kırıklığına uğramaları kaçınılmazdır. Bu nedenle, çocukların duygularını ifade etmek için öfke ya da saldırganlıktan başka kullanabilecekleri bir yöntem yoktur. Hayal kırıklığı duygusu, zaman algısı henüz gelişmemiş çocuklarda sabırsızlığa yol açar. Dolayısıyla, çocuklarda agresif davranışlar görülebilir ya da ruh hallerinde ani iniş ve çıkışlar gözlemlenebilir.

2 Yaş Sendromu Yaşayan Çocukları Neler Hayal Kırıklığına Uğratır?

2 yaş sendromu yaşayan bir çocuk için hayal kırıklığına neden olabilecek durumlar şu şekilde sıralanabilir:

•Bu dönemde çocuklar ne istediklerini açıkça belirtecek dil becerilerine sahip olmadığı için ne istediklerini tam olarak ifade edemeyebilirler.

•Çocukların sıralarını bekleyecek sabırları olmayabilir.

•Çocukların el göz koordinasyonu henüz tam olarak gelişmediği için kendi işlerini kendileri halletmek isteseler bile (örneğin kendi sütlerini bardağa dökmek ya da atılan topu yakalamak) bunu yapamadıkları için hayal kırıklığına uğrayabilirler.

2 Yaş Sendromunun Belirtileri Nelerdir?

Çocuklar iki yaşına geldiğinde davranışlarında birtakım önemli değişiklikler görülür. Bu değişiklikler; gelişimsel, fiziksel ve zihinsel değişiklikleri kapsar.

Çocuklar 2 yaşına girdiklerinde bağımsız hareket etmek isterler. Bu nedenle, konulan sınırların ötesine geçmeye çalışırlar. Bu durum da çocukların sıklıkla “hayır” ya da “benim” gibi ifadeler kullanmasına yol açar. Bunun dışında, 2 yaş sendromunda yaygın olarak görülen diğer belirtiler şu şekildedir:

•Çığlık atmak

•Ağlamak

•Çevresindekilere vurmak

•Eşyaları fırlatmak

•Küsmek

•Ani ruh hali değişimleri

•Öfke nöbetleri (genellikle 30 dakika kadar sürer)

Öfke Nöbetleri

Bazı çocuklarda öfke nöbetleri hafif geçerken, bazı çocuklarda bu nöbetler sinir krizi geçirmeye kadar varabilir. Öfke nöbeti sırasında ağlamaya ek olarak, çocuğunuz etrafındakilere saldırma, tekme atma ya da ısırma gibi şekillerde öfkesini gösterebilir.

İtiraz Etmek

Bu yaşlarda, çocukların her gün yeni beceri ve yetenekler kazandığı söylenebilir. Bu nedenle, çocuklar yeni edinmiş oldukları becerilerini kullanmak isterler. Bu duruma ek olarak görülen bağımsızlık duygusu ve isteği, çocuğunuzun karşıdan karşıya geçmek için elini tutmak ya da kıyafetlerini giymesine yardımcı olmak gibi eskiden kabul ettiği durumlara itiraz etmesine neden olabilir. Çocuğunuz daha fazla bağımsızlık kazandıkça, sizin yardımınızı reddetmeye başlayabilir.

Ani Ruh Hali Değişimleri

Çocuğunuz bir an mutlu ve sevgi doluyken, çok kısa bir süre içinde çığlık atıp ağlayabilir ya da mutsuz olabilir. Bu ani ruh hali değişimlerinin tamamı çocuğun o esnada iletişim kurmak için gerekli olan becerilerinin tam olarak gelişmemiş olmasından kaynaklanır.

2 Yaş Sendromunda Tıbbi Yardım Ne Zaman Alınmalıdır?

2 yaş sendromundan kaynaklanan öfke nöbetleri ve itaatsizlik normal karşılanması gereken durumlardır. Ancak, çocuğunuzun davranışlarının kontrolden çıktığını düşündüğünüz ya da çocuğunuza nasıl davranacağınızı bilmediğiniz durumlarda, konuyla ilgili uzman bir çocuk doktoruna başvurmanız en iyisi olacaktır.

Ayrıca, çocuğunuzun öğretmenleri ya da bakıcısının çocuğunuzda farklı bir davranış gözlemlediği ya da aşağıdaki davranışlardan birinin görüldüğü durumlarda, profesyonel yardım almanız gerekebilir:

•İçine kapanıklık hali

•Göz teması kurmamak

•Agresif tutum sergilemek

•Kendisine ya da başkalarına zarar vermeye çalışmak

•Evin içinde çok fazla huzursuzluk yaratmak

Doktorunuz, çocuğun davranışlarına yönelik size bazı tavsiyeler verebilir ya da çocuğunuzun bir psikologla görüştürülmesini isteyebilir.

2 yaş sendromu sırasında bazı çocukların diğerlerine göre daha fazla agresif davranışta bulunmasının nedenleri ise şu şekilde sıralanabilir:

•Annenin hamilelik sırasında alkol tüketmesi

•Küçük yaşlarda şiddete maruz kalmak

•Uyumsuz bir mizaca sahip olmak

2 Yaş Sendromu Davranış Bozukluğundan Nasıl Ayırt Edilebilir?

yılında yapılan bir çalışmaya göre, okul öncesi dönemdeki çocuklarda (3 ila 6 yaş arası) öfke nöbetleri aşağıda tanımlanan şekildeyse, bu durumda davranış bozukluğundan şüphelenilebilir:

•Yarım saati geçen düzenli öfke nöbetleri (Bu nöbetler, günde 10 ila 20 kez görülebilir)

•Çocuğun kendine zarar vermeye çalıştığı öfke nöbetleri

•Ortalama 25 dakikadan uzun süren öfke nöbetleri

•Çocuğun öfke nöbeti sırasında kendini sakinleştirememesi

2 Yaş Sendromu Ne kadar Sürer?

2 yaş sendromu, çocuk 2 yaşına girdiğinde başlayan ve 3 yaşına kadar sürebilen bir durumdur. Çocuk 4 yaşına geldiğinde, kendisini ifade etmek, ebeveynlerinin ya da çevresindekilerin söylediklerini algılamak ve onun için belirlenmiş kuralları takip etmek ve bu kurallara uymak için yeterli dil ve motor becerilerine sahip olur.

2 Yaş Sendromuyla Başa Çıkmak İçin Neler Yapılabilir?

2 yaş sendromu ile başa çıkmak için çocuğunuzla kurduğunuz iletişim şeklini değiştirmeniz gerekebilir. Bu sendromla nasıl başa çıkabileceğinize dair bazı tavsiyeleri aşağıda bulabilirsiniz. Bu tavsiyelerin yerine getirilmesine rağmen, çocuğunuzla kurduğunuz iletişimde herhangi bir iyileşme görülmüyorsa, bu durumda uzman bir doktor ya da psikologdan yardım almanız gerekebilir.

•Çocuğunuzun davranışları sizi strese sokabilir. Bu nedenle, çok fazla strese kapılmamanız çocuğunuzun içerisinde bulunduğu durumla daha iyi başa çıkmanızı sağlayacaktır. Örnek vermek gerekirse, çocuğunuz öfke nöbeti geçirirken, 10'a kadar sayarak derin bir nefes almanız sakin kalmanızı sağlayacaktır.

•Açıklayıcı bir dil kullanmaya çalışın ve çocuğunuzu hiçbir şekilde tehdit etmeyin.

•Çocuğunuzun onayladığınız davranışları için onu övün ve vazgeçirmek istediğiniz kötü davranışları görmezden gelin.

•Çocuğunuza asla fiziksel şiddet göstermeyin ve ona bağırmaktan kaçının. Çocuğunuzun şiddet içermeyen davranışları örnek alması için onunla kurduğunuz iletişimde şiddetten her koşulda uzak durmanız gerekir. Durum ne kadar kötü olursa olsun iletişiminizi sürdürürken sakinliğinizi korumanız bu sendromla başa çıkmanız açısından oldukça önemlidir.

•Çocukların ilgisi çabuk dağılır. Buradan yola çıkarak, çocuğunuzun yaşadığı öfke nöbetleri sırasında çocuğunuzun ilgisini başka bir yöne çekmeye çalışabilirsiniz.

•Kuralları basit tutun ve kurallara yönelik kısa açıklamalar yapın. Bu noktada, koyulan kuralların tutarlı bir şekilde uygulanması büyük önem taşır.

•Yemek ve uyku saatlerinin düzenli olması da oldukça önemli bir faktördür. Çocuğunuz yorgun veya aç olduğunda, istenilenin dışında davranışlar sergileyebilir.

•Çocuğunuza başarabilecekleri basit sorumluluklar verin. Bu sayede, çocuğun bağımsızlık duygusunu pekiştirebilirsiniz.

Merhaba canım okurlarım;

1 yaşı geçen çocukların karşısındakine, size, oyuncaklarına ya da oyun arkadaşlarına vurma eylemini; sanırım her ebeveyn yaşıyor. Ben de bu konuyu yine iki gün araştırıp, okuduğum bir kaç kitaptan aklımda kalanlarla dökmeye geldim.

İlk olarak sakin olun. Nedenlerini bildikten sonra çözümünü bulmanız daha kolay olacak. Her bebeğin doğduğundan bu yana gelişiminde, dönem dönem iniş ve çıkışlar olur. Bu süreçlerde hep yeni bir hareket ya da yeni bir huy edindiğini farkedersiniz. İyi-kötü her şey çocuğunuzun gelişiminin bir parçasıdır. Dünyada en zor büyüyen ve yetişen varlık insandır, unutmayın.

Çocuklar Neden Vurur?

Artık yürümeye başlayan çocuğunuz, kendini daha bağımsız ifade edebiliyor. Bu gücü kendinde farkettiği için ufak denemeler yapar. Önceleri kendi isteklerini sadece ağlayarak ve oturdukları yerden elleriyle işaret ederek gösteren çocuklarınız, artık özgür bir şekilde kendi isteklerini gerçekleştirmeye başlar. Bu özgürlük zaman zaman vurma, tekmeleme ya da ısırma şeklinde tepkilerle de geçekleşebilir.

Bunun bir çok sebebi vardır:

1- Canı sıkılan bir çocuğun tepki olarak vurması, çocuğun büyüme süreci içerisindeki normal bir davranıştır. Bunu Uzman Çocuk Psikoloğu Dr. Vanessa Lapointe&#;in şu sözleriyle açıklayabilirim: &#;Hemen hemen her çocuk bir noktada karşısındakine vurma eyleminde bulunabilir. Bu sağlıklı, normal ve beklenen bir davranış. Hayatta sinir bozucu olan ve değiştiremediği şeylere tepki vermek gelişimsel olarak küçük bir çocuğun mesleğidir.&#;

2- Bir diğer sebebi ise; kendini sözel ifade etme becerisi henüz gelişmemiş çocuklar, iletişim için bu tarz hareketlere başvurabilirler. Çünkü bu yaştaki bir çocuk yaptığı bu davranışın muhakemesini yapacak olgunlukta değildir. Bu beceriyi ancak deneme-yanılma yöntemiyle geliştirebilirler. Vurma davranışını keşfeden bir çocuk, sonuçların neler olabileceğini merak ettiğinden sürekli bu eylemi gerçekleştirir.

3- Eğer çocuğunuz normalde hırçın ve saldırgansa vurma eylemini gerçekleştirebilir. Bazen duyguları bastırılmış çocuklar bu şekilde tepki verebilirler. Vuran bir çocuk, bu davranışın arkasından gülüyorsa; bu da onun bir duygu patlamasıdır. Eğer bunu sürekli bir şekilde ve her karşısına çıkana yapıyorsa; yine içinde biriken duyguların dışa vurumudur.

Peki Ne Yapmalıyız? 

Aslında bu sizin fiziken müdahale edebileceğiniz bir durum değildir. Ve o an bir şey yapamayabilirsiniz. Zaten bu davranışları gösteren yaştaki çocuklar, kısa ve net cümleleri anlayabildiğinden, mutlaka konuşarak ona ifade etmeye çalışın. &#;Ellerini başkasına vurmak için kullanmayız&#; ya da &#;sana evet/hayır dediğim için bana kızdığını biliyorum&#; gibi cümlelerle onu anladığınızı ifade edebilirsiniz. Çocukların kendilerini ifade etmelerine engel olmaktansa, davranışlarının yatışması için onların bu küçük dürtülerine karşı sergileyeceğiniz tavır çok çok önemli. Özellikle yürümeye yeni başlayan çocuklarda, dürtü kontrolü olmadığından, istedikleri şeyi alamayıp hayal kırıklığı yaşadıklarında bunu bağırarak, ağlayarak ya da vurarak ifade ederler. Biz çocuklarımızın ilk davranışlarını şekillendiririz. Bu davranışları büyümelerinin bir parçası olarak kabul edersek, düzeltme sürecimiz daha kolay geçecektir.

Çoğu ebeveyn bu durumlar karşısında ceza yoluna giderler. Ancak işler bu şekilde daha da zorlaşacak ve yeni bağımsızlığını ilan eden çocuğunuz daha hırçınlaşacaktır. Siz de ona aynı şekilde tepki verirseniz; &#;vurma davranışını iletişim kurmak ya da durumu çözmek için kullanabiliriz&#; mesajı vermiş olursunuz. Çocuğunuz da bu şekilde vurma eylemini sürekli deneyecektir. Öncelikle yapmanız gereken, bu davranışı gözlemleyerek nedenini anlamak. Çocuklar yeniliklere ve büyük değişikliklere kolay adapte olamazlar. Taşınma, yeni bakıcı, anne baba ayrılığı gibi durumlar yeni yaşanmışsa, buna tepki olarakta bu eylemi gerçekleştirebilirler.

Ve unutmayın: Çocuğunuz kimseye zarar vermek istediği için bu davranışı sergilemiyor! Dikkat çekmek ve sonuçlarını görmek için deniyor. Bu davranışı gerçekleştirdiklerinde, ellerini nazikçe tutup sarılma hareketi yaparak, &#;vurmak yok, sadece sarılıyoruz&#; diyebilirsiniz. Yani sizin verdiğiniz tepki ve kurduğunuz iletişim çok etkili olacaktır. Eğer bu eylemi size karşı gerçekleştiriyorsa, canınızın yandığını ona kısa ve net cümlelerle belirtin.

Sakın şu yanlışa düşmeyin: &#;ben sana vuruyor muyum?&#; 

Bu tepkiniz çocuğunuza yapacağınız en en büyük yanlış! Sizin ona yapmadığınız bir hareketi, ondan beklememek büyük aptallık. Çünkü size zarar vermek için yapmıyor. Dikkat çekmek, sonucunu görmek, keşfetmek, kendini ifade etmek ve bu gibi gelişimine bağlı nedenlerden dolayı bu eylemi gerçekleştiriyor. Yani siz ona vurmuyorsunuz diye onun da size vurmaması söz konusu olamaz. Bu çocuğunuza bir uyarı olarak değil, kıyaslama olarak geçecektir. Ve ne yazık ki bunu o an anlamayacaktır.

Ben Ne Yaptım?

Bulut&#;un vurma durumları 1 aya yakın süredir var. 2 haftalığına İstanbul&#;a yaptığımız, Anneanne-Dede ziyaretimizden sonra meme ısırmalarıyla birlikte, vurmaları da oldukça arttı. Bunun sebebini doktorumun desteğiyle çözdüm. Bulut daha önce yine aynı ortamda aynı hareketleri sergilemişti. Ve yine yapıyordu. Bana karşı olan bu davranışı, bazen oyun arkadaşlarına da yapacak kadar fazlalaşmıştı. Sonrasında durumun beni paylaşamaması olduğunu çözdüm. Çünkü normal hayatımızda, evde sürekli benimle baş başa ve sadece ona odaklı zaman geçiriyoruz. Ama şu an durum farklı. Etrafımızda çok insan var ve bu beni bir çok kişiyle paylaşacağı anlamına geliyor. İlk olarak bunu çözdükten sonra gözlemlemeye başladım ve vurduktan sonra gülüp, bana bakıyor, ne tepki vereceğimi merak ediyordu. Artık iş, benim vereceğim tepkilerle şekillenecekti. Bir gün benim anneannem onu öpmek istedi ve sıkıldığı için yüzüne vurdu. Bana baktı. Ardından &#;anneannen seni öpmek istedi. Sen istemiyor olabilirsin.&#; dedim. Aynı gün yemek yerken aynı eylemi bana gerçekleştirdi. &#;Sanırım yemek yemek istemiyorsun&#; diyip, o an yemek yeme olayını sonlandırdım. Ve bir kaç kere oyun arkadaşlarında denedi. Hep aynı tepkiyi verdim: &#;ellerini sarılmak için kullan.&#; Ben tutup ellerini nazikçe sarılma hareketi yaptırttım. Vurma eylemi hala geçmiş değil. Ama ben kendimce bu eylemin kalıcı olmaması için yöntemler buldum. Bu yöntemlerin meyvelerini kısa süre sonra yiyeceğimden eminim. Çünkü bu davranışını perçinlemek adına bir şey yapmıyorum. Aksine iletişim kurmaya çalışarak, düzeltmesi için uğraşıyorum.

Unutmayın ki; çocuklar belli bir yaşa kadar, çoğu davranışını kontrol etme becerisine sahip değillerdir. Bu yüzden lütfen çocuğunuzu suçlamayın. Bu davranışları size inat, ona inat, buna inat ya da oyuncağı elinden alındı diye yapmıyor; aksine bir çocuk olduğu için yapıyor tüm bunları. Sonuçlarını öğrenmek, tepkinizi ölçmek, sonunda ne olacağını görmek için keşfediyor bir nevi.

Ve siz; verdiğiniz tepkilerle, bu davranışın kalıcı mı yoksa geçici mi olacağına karar vereceksiniz!

Sevgiler.