Eko Nasıl Çekilir Izle

Ekokardiyografi (EKO &#; Kalp Ultrasonu)

Ekokardiyografi ses ötesi dalgaları kullanarak (ultrasound, ultrason) kalbin ve kalp içinde akım halindeki kanın görüntülenmesi ve incelenmesi yöntemidir. Ekokardiyografiye kısaca eko veya kalp ultrasonu da denebilir.

Ultrason dalgaları, insan kulağının duyma sınırının ötesinde bir sestir ( &#; titreşim/sn). Bu ses dalgaları, tüp şeklinde elle tutulan ve hastanın göğsünde gezdirilen sesi oluşturan duyarlı bir alet yardımıyla kalbe gönderilir. Ekokardiyografi makinası bu cihazdan gelen sinyalleri görüntüye ve sese çeviren bilgisayar ve monitör sistemlerinden oluşur.

Prob denilen tüp şeklindeki alet göğüs duvarıyla temas eder halde kalp üzerinde yavaşça gezdirilir ve bu cihazın yaydığı ses ötesi dalgalar kalbe ve ilgili dokulara çarpıp geri yansır. Geri yansıyan bu dalgalar yine prob tarafından algılanır ve karmaşık bilgisayar işlemlerinden sonra ekranda kalbin görüntüsünü oluştururlar.

Bu görüntü, kalbin tüm anatomik yapısına ek olarak, kalbin kasılması, kapakçıkların açılıp kapanması gibi hareketleri de gerçek zamanda canlı olarak izleme olanağı verir. Ayrıca kalp içinde dolaşan kandan yansıyan dalgalar da kapakların fonksiyonları (kapaktaki darlık, yetmezlik vb.) hakkında ve kalbin pompalama gücü hakkında çok değerli bilgiler verir. Eko, kalp hakkında önemli bilgiler veren, hızlı ve zararı olmayan bir testtir.

Ekokardiyografi nasıl yapılır?

Ekokardiyografi loş ışık altında yapılır. Tetkik öncesi bel üzerinde kalan bölgedeki giysileriniz çıkarıp, yerine bir önlük giymeniz gerekecektir.

Sonra eko cihazının hemen yanında bulunan masaya sol yanınıza yatacak şekilde uzanmanız gerekir.

Doktorunuz ses üstü dalgaları dokulara gönderen ve yankılarını toplayan cihaz olan probu sol göğsünüze koyacak ve kalbiniz görüntülemeye başlayacaktır. Görüntünün ve iletkenliğin iyi olması için prob denilen cihazın koyulduğu yerlere jel sürülür.

Monitörden kendi kalp görüntülerinizi izlemeniz mümkündür. Test sırasında herhangi bir ağrı veya sızı hissetmezsiniz. Test süresi yaklaşık dakikadır.

Ekokardiyografi hangi durumlarda faydalıdır?

Günümüzde ekokardiyografi kalpteki yapısal ve işlevsel bozuklukları ortaya çıkarmaya yönelik inceleme yöntemleri arasında hastaya zarar ve ağrı vermeyen başlıca uygulamadır.

Kalbin kasılma sırasında bir defada attığı kan miktarı ve yüzdesi (İnsan kalbi kanla dolduktan sonra, kasılma ile içindeki kanın belli bir yüzdesini atar. Her kalp atışında kalbin damarlara attığı kan yüzdesine &#;ejeksiyon fraksiyonu&#; denir. Normali civarındadır. Yani kalp bir defada kendine gelen kanın yüzde &#;ini fırlatabilmektedir.

Özellikle kalp boşluklarının birbirinden ve büyük damarlardan ayıran kalp kapakçıklarının yapı ve işlevlerinin değerlendirilmesinde yararlıdır. Bu yön¬temle kalp kapakçıklarındaki doğumsal ve edinsel (temelde kalp romatizmasına bağlı) yapı kusurları, iltihaplanmalar (endokardit),

Kalp dış zarı hastalıkları (perikardit, perikart tümörleri),

Kalp boşluklarının çapları ve büyüklüklerinin saptanmasında,

Kalp duvarlarının hareketleri, hareket bozukluğu olup olmadığının (kalp damar hastalıklarında ilgili damarın kanlandırdığı yerlerde duvar hareket bozuklukları oluşabilir) araştırılmasında,

Kalp damar hastalığına bağlı kalpte kasılmada sorun olup olmadığı,

Kalp boşluklarında basınç değişiklikleri değerlendirilebilir,

Kalp içi boşluklarda pıhtı (trombüs) araştırılması,

Ayrıca kalp romatizması, kapak hastalıkları, kalp yetersizliği, kalp krizi, doğumsal kalp hastalıkları gibi birçok konuda eko ile değerli bilgiler alınır.

Transözofageal ekokardiyografi (Detaylı Kalp Ultrasonu &#; TEE &#; TÖE)

Yaygın olarak kullanılan normal ekokardiyografi yönteminin yetersiz kaldığı bazı durumlarda yemek borusu yolu ile ekokardiyografi yapılması gerekebilir. Mideye yapılan endoskopi işlemindekine benzer şekilde boğaz uyuşturularak yaklaşık olarak dolmakalem kalınlığında bir prob (görüntüleme cihazı) yutturulur.

Mide girişi hizasına kadar istenen seviyeye inilebilir ve kalbe daha yakından bakılarak normal ekokardiyografi işlemine göre daha net ve ayrıntılı görüntüler alınmış olur.

Tetkik saatlik açlık sonrası yapılır. TEE yarı girişimsel bir incelemedir. İşlemden hemen önce, gerekli durumlarda damardan ilaç uygulanmasını sağlamak amacıyla damar yolu açılır. Bulantı refleksini bastırıp hastanın işleme uyumunu sağlamak amacıyla ağız ve yumuşak damak bölgesi lokal olarak anestezik bir sprey yardımıyla uyuşturulur. Hasta yüzeyel ekokardiyografiye benzer şekilde sol yana yatırılır.

İşlem ve hasta rahatlığı için damardan sakinleştirici ilaç yapılır. Tetkik sırasında hasta uyumunun sağlanamadığı durumlarda işlem mutlaka gerekiyorsa, anestezi doktorunun kontrolünde ilave sakinleştirici ilaçlar yardımıyla yapılır. İşlemi yapacak olan kardiyolog işlem öncesinde hastayı bilgilendirir. TEE probu yavaşça yemek borusundan ilerletilir. Gerekli görülen kalp görüntüleri doktor tarafından videoya kaydedilir ve resimleri çekilir. İnceleme süresi ortalama dakikadır. Ancak hazırlık zamanı ile bu süre dakikayı bulmaktadır. İşlem sonunda hasta uyandırılarak kısa süreli gözlem altında tutulur.

Tetkikten sonra boğazdaki uyuşukluk geçene kadar yaklaşık 2 saat kadar bir şey yenilip içilmemelidir. Tetkik sırasında sakinleştirmek için kullanılan ilaçlar bir süre uyku hali yapabileceği için bu durum tamamen düzelinceye kadar araç ve makine kullanılmamalıdır. Tetkik sonrasında, 1 ya da 2 gün süreyle boğazda acıma ve his kaybı olabilir. Bu geçici bir durumdur ve tedavi gerektirmez.

TEE neden yapılır?

Boğaz yoluyla yapılan detaylı kalp ultrasonu kısaca TEE olarak da ifade edilir. Seyrek olarak kalp ve buna bağlı ana damarların daha ayrıntılı ve net görüntülenmesine ihtiyaç duyulan durumlarda,

TTE ile saptanan kalp içinde pıhtı, kitle veya endokardit adı verilen kapakların enfeksiyona bağlı hastalıkların daha detaylı incelenmesi için,

Yapay kapakların fonksiyonlarının detaylı incelenmesi için,

Ana atardamar-aort genişlemeleri ve yırtılmalarından şüphe edildiğinde,

Kalp odacıkları arasındaki zarların üzerindeki deliklerinin incelenmesinde,

Kalp kapak yetersizliklerinin ciddiyetinin belirlenmesi,

Kalp kapak tamiri veya kalp deliklerinin kapatılması ameliyatları sırasında ve sonrasında işlem başarısının değerlendirilmesi.

Akciğer hastalığı, şişmanlık veya göğüs yapısı gibi nedenlerle yeterli kalitede yüzeyel ekokardiyografik görüntü alınamadığı durumlarda TÖE yöntemine başvurulur.

Kalp ve kalp damarlarına ait hastalıkların teşhisi, tedavisi ve takibi ile ilgilenen tıp dalına "Kardiyoloji" adı verilir. Bu bölümde görev yapan uzman doktorlara ise "Kardiyolog" denilmektedir. Kardiyologlar kalp krizi, kalp ritim bozuklukları, kalp yetmezliği, tansiyon yüksekliği gibi hastalıkları tedavi eder. İlaç tedavilerinin yanıt vermediği durumlarda ise anjiyo gibi girişimsel operasyonları yürütürler.

Kardiyoloji Neye Bakar?

Vücudun en önemli organlarından biri olan kalbin görevi vücuda yeterli miktarda kan pompalamaktır. Fakat çeşitli sebeplerden dolayı vücudun ihtiyacı olan kanı pompalayamayan kalpte görülen başlıca rahatsızlık kalp yetmezliği olarak adlandırılır. Kardiyoloji sıklıkla kalp yetmezliği ve şu hastalıkların teşhis ve tedavisini gerçekleştirir:

• İstemik kalp hastalıkları,
• Ateroskleroz,
• Hipertansiyon,
• Akutkoroner sendromu,
• Aort yetmezliği,
• Mitral kapak darlığı ve yetmezliği,
• Aort darlığı ve yetmezliği,
• Miyokart infarktüsü,
• Pulmoner yetmezlik ve stenoz,
• Trisküspit stenozu,
• Endokart hastalıklar,
• Kardiyomiyopati,
• Perikardiyal efüzyon,
• Perikard tamponad,
• Kardiyak ve primer tümörler,
• Kardiyak aritmiler ve arrest,
• Atriyal miksoma,
• Atriyal fibrilasyon,
• Periferik arter rahatsızlıkları,
• Wolf Parkinson White Sendromu.

Kardiyoloji’de Muayene İşlemleri Nasıl Yapılır?

Kardiyoloji bölümüne başvuran hastaların tıbbî öyküsü alınır ve fizikî muayene sonrasında şüphelenilen hastalığa karşın başta kan testler olmak üzere pek çok test ihtiyaca göre yapılmaktadır.

Kardiyoloji Hangi Testleri Yapar?

Kardiyoloji bölümünde yapılan başlıca testler ve özellikleri şunlardır:

Kan testleri: Kan testler ile başta kreatin kinaz (CK), CK-MB ve troponin gibi kalp enzimleri ile hormon düzeylerine bakılır. Şayet kalpte bir problem varsa bu testlerdeki değerler yüksek olabilir. Ayrıca risk faktörleri olarak değerlendirilen kan kolesterol ile şeker seviyeleri de incelenir.

Elektrokardiyogram (EKG): Cilt üzerine yapıştırılan elektrotlar yardımı ile kalpteki elektriksel aktivite kaydının yapıldığı tanısal yöntemdir. Kalp hızı, kalp kasına yetersiz oksijen ve kan gidişini gösteren belirtiler ile varsa geçirilen kalp krizi bulguları bu yöntem ile teşhis edilebilir.

Holter EKG: Kalpte var olan ritim bozuklukları, normal EKG'nin kısa sürmesi nedeniyle ortaya çıkmayabilir. Ritim bozukluğu şüphesi duyulan böyle durumlarda, özel bir cihaz ile kalp ritmi 24 ile 48 saat süre boyunca kesintisiz olarak kaydedilir. Cep telefonu boyutunda olan holter cihazı, boyna geçirilmek ya da belde kemere takılmak suretiyle taşınmaktadır. Cihaz takılı iken banyo yapılmaz, cep telefonu ya da diğer elektronik eşyalar kullanılmaz.

Ekokardiyografi (EKO): Kalp ultrasonu olarak bilinen EKO, kalp kas dokusunun ölümüne bağlı olarak gelişen kalp duvarlarındaki hareket bozukluğunun tespit edilmesi için başvurulan yöntemdir.

Anjiyografi: Özel bir boyar madde kullanılarak X ışınları yardımıyla atardamarların değerlendirilmesi ve varsa darlıkların belirlenmesi işlemine anjiyografi adı verilir. İnce ve esnek bir tüp (kateter) kasık, kol ya da boyundaki bir kan damarı içerisine yerleştirilir. Röntgen ile görülebilen bir boyar madde, kateterden arterlere enjekte edilir. Böylece damarlardaki kan akışı görüntülenebilir. Bu yöntem hem tanı hem de tedavi için kullanılabilir.

Radyonükleid test: Özel bir kamera ile hastaya verilen radyoaktif madde yardımıyla kalbin görüntüsünün kaydedilme işlemidir. Kalp kasının yeterli kan akışına sahip olup olmadığını gösterir.

Efor testi: Koroner arter hastalıklarının yaygınlığının teşhisinde tercih edilen efor testi, hastalığın ne denli ciddi olduğunu belirlemek için tercih edilir.

Kardiyak Kateterizasyon: İnvaziv yollarla kalpten biyopsi alındığı ve kalp odalarının basınçlarının ölçüldüğü kardiyak kateterizasyon yöntemi ile koroner arter ve kalp hastalıklarının tanısı konulabilir.

Miyokart perfüzyon sintigrafisi: Gama ışınları yardımı ile yapılan radyo nükleer görüntüleme tekniğidir.

Günümüzde kardiyoloji bölümü, girişimsel olmayan tanı ve hasta izleme yöntemlerini içeren non-invaziv kardiyoloji ve girişimsel yöntemleri içeren invaziv kardiyoloji olarak değerlendirilebilir. Non-invaziv kardiyoloji bölümü, temelde kalp hastalığı tanısı ve takibine yönelik son teknoloji cihazlar ile oluşturulur. Bu cihazlar içinde en dikkat çekici olan 64 kesitli bilgisayarlı tomografi cihazıdır. Bu alanda kullanılan diğer cihazlar şunlardır: 

• Normal ekokardiyografi cihazlarında bulunmayan doku düzeyinde ve stres altındayken değerlendirme yapabilecek özelliklere sahip ekokardiyografi,
• Modern tüm analiz yöntemlerini uygulayabilen, gerçek zamanlı ve ortalama değerli analiz yapan efor testi,
• Hastaların kalp ritimlerini 24 ile 48 saat boyunca izleyen ritim holter,
• Hasta tansiyonlarını 24 saat boyunca izleyen tansiyon holter,
• Kalp kasının damarlar tarafından ne derecede sağlıklı beslendiğini gösteren teknolojinin son noktasında özelliklere sahip miyokard perfüzyon cihazı,
• Kalp damar sistemine ait hastalıkların tanısı ve takibi için kardiyak çekimler yapabilen MR cihazı.

Koroner anjiyografi gerektiğinde, tüm dünyada ve Türkiye’de sayılı merkezde bulunan Flat Panel olarak adlandırılan, elde edilen anjiyografi görüntülerinin kalitesini en üst düzeye çıkaran anjiyografi cihazları kullanılmaktadır. Bu cihazla kalbin her tarafındaki damarlar kolayca görüntülenebilmektedir.

Koroner Kalp Hastalıklarında Risk Faktörleri ve Korunma Yöntemleri

İskemik kalp hastalığı olarak da bilinen koroner arter hastalıkları dünyada en çok görülen ve en çok ölüme neden olan hastalık grubudur. Kararlı anjin, kararsız anjin, ani kalp ölümü ve miyokard enfarktüsünden oluşan hastalık grubu, koroner kalp hastalıkları grubu sayılmaktadır. Bu rahatsızlıkların en çok görülen semptomları omuz veya göğüs ağrısı, kol, sırt, boyunu ya da çeneye sıçrayan ağrılardır.

Koroner kalp hastalıklarının risk faktörleri arasında şunlar sayılabilir:

• Sigara kullanımı,
• Yüksek tansiyon,
• Diyabet,
• Egzersiz eksikliği,
• Yüksek kan kolesterolü,
• Aşırı alkol kullanımı,
• Obezite,
• Yetersiz beslenme,
• Depresyon.

Koroner kalp hastalıkları düzenli egzersiz, beslenme programının düzenlenmesi, kişinin ideal kilosunu koruması ve sigara kullanmama ile önlenebilir. Bazı durumlarda yüksek kolesterol, diyabet ya da yüksek kan basıncı ilaçları da kullanışlı sayılabilir. Tedavi programı da önleme çalışmaları ile aynı rutine sahiptir. Beta engelleyiciler, aspirin ve nitrogliserin gibi antiplateletler de ek ilaçlar kapsamında önerilmektedir. Hastalığın ciddi boyutlara varması ile perkütan koroner girişimi (PCI) ya da koroner arter bypass cerrahisi (CAGB) gibi yöntemlere başvurulmaktadır.