Ordu Mesudiye Alevi Köyleri

Alevi köy Sayısı : 77 adettir . lerdeki belirlemede aleviyim diyen köy sayısı 30 u geçmiyordu şimdi bu sayı 70 i geçmiştir . Karadeniz sahil bölgesindeki en çok alevi nüfusuna sahip yerdir .

Tarihte ilk defa çepniler osmanlıya kafa tutup şah ismaile katılmış daha sonra Sah Tahmasp ile arası bozulunca büyük kısmı geri dönmüş . celali isyancıların sığınak yerlerinin önemli noktalarından biriydi

Bugün ordu halkı kiö iktidarda ise onu desteklemektedir sağcı solcu dinci farketmez yetreki menfat olsun diyerek , tarihini unutan bir milletin nasıl değiştiğinin belgesidir ordu

Ordunun ilk Adı osmanlı kayıtlarına Alevi diye geçen 3 yerleşkeden birisdir .

&#; Nefsi &#; Alevi dir : Ordunun ismi osmanlının ilk dönemlerinde ,

&#; “Bölük-i Niyabet-i Ordu bi, ism-i Alevi”

Niksar Da kurulan danişment devletinin yaylak olarak kulanıdığı yer olan ordu daha sonra Taceddin oğulları tarafından kışlak olarak kulanıyorlardı . Niksarlı Alevilerin bizzat yaylağı durumundayken daha sonra Hacıemirogullarının eline geçince bölgede temamen yerleşik düzene geçildi . Ordu da Aleviler çepni ve Danişmentlilerden oluşmaktadır .

Tâceddinoğulları Beyliği, ve yüzyıllarda günümüz Samsun ve Ordu yörelerinde hüküm süren Türk beyliği. Anadolu beyliklerinden biri olarak sınıflandırılmakta olup Ordu ve Niksar merkezli olarak yönetilmiştir.

Payitahtı Niksar’da olan Tâceddin Bey başlangıçta bu bölgenin ileri gelen yerlilerindendi. Rum tahtına bağlı olup, divan’ın kararlaştırdığı malı, vergiyi ve askerî temin ederdi. Devlette gevşeklik ve zayıflık baş gösterince emirleri dinlemez oldu. Kendi başına hareket edip kuvvet toplamaya başladı ve en nihayetinde kendi beyliğini kurdu

Ayrıca Taccadin oğulları  Şah İsmai in büyük babası  Şeyh Cüneyt e destek olmuş  ve Şeyh Cüneyt ile Trabzon Kuşatmasına Katılmışlardır .

Cumhuriyet in ilk dönemlerinde yakın alevi köyü varken şimdi bu durum yarısına dahi ulaşmamaktadır .

Tarihçilere göre ordu alevileri

&#; Trabzonlu coğrafyacı Mehmet Aşıki” yıllarında yazdığı Menazır-ül Avalim”(Dünyanın Görünümü) adlı eserde Çepniler hakkında görüşlerini şöyle belirtiyor: “Çepniler Türklerden kaba yaratılışlı ve kötü ahlaklı (Alevi) ve dilleri Türkî dilinin en tuhafıdır. Ve İslam topluluğunda görünüşlü dinsiz Rafizidir.” Mehmet Aşıki, eserinde birçok göçebeler gibi Alevi Çepnilerin Osmanlı baskısı ile sünnileştirildiğini de anlatmaktadır.

&#; Fahrettin Kırzıoğlu,“koyu Alevi-Kızılbaş olan Trabzon Çepnilerine Ardanuç ile Hınıs gibi Osmanlı-İran sınırına yakın kalelerde bile askerlik görevi verilmemesine dikkat edildiğini”, Osmanlı arşivlerine dayanarak ifade etmektedir.

&#; Venedik Mekhetarist manastırında yetişen rahiplerden Minas Bijişkyan, yılında Ermeni Kilisesi Temsilcisi görevi sebebiyle yerlisi olduğu Karadeniz’in kuzey ve güney sahillerini adım adım dolaşmış ve her yerin kendi zamanındaki durumunu Pontos Tarihi adlı eserinde yazmıştır. Minas Bijişkyan Görele’yi anlatırken Çepniler hakkında bilgi vermektedir. Çepniler hakkında bölgedeki geleneksel iftira niteliğindeki malum rivayetten bahseden Bijişkyan ekler; “Bu adet şimdi kalkmışsa da çoğu namaz kılmaz ve sarhoşluğa itibar ederek çok içerler. Katip Çelebi bunlar için mezhepleri İrani kizibaştır , der.”

Anadolu&#;daki Alevîler Şah İsmail ve Yavuz Sultan Selim’in karşı karşıya geldiği tarihli Çaldıran Savaşı zamanında Safevîleri desteklemişlerdi.

Safevi Devleti’nin kurulmasıyla birlikte Anadolu’dan İran’a sürekli olarak göçler yaşandı. Bu göçlerle ilgili şöyle de bir söz vardır: “Türkler terk edip diyarların, sattılar yok pahaya davarların.”

Ordu Yöresi Tarihi’nde Mithat Baş bu göç olgusunun sonucunda Nefs-i Ordu bi-ism-i Alevi yerleşkesinin yok olduğunu belirtir ve ekler;

“Önceki yüzyıllarda olduğu gibi Celali ve Suhte isyanları sırasında da Aleviler, Osmanlı merkez yönetimine muhalif olmuşlardır. Bu nedenle de Osmanlı Devleti tarafından yüzlerce yıl sürekli baskıya maruz kalmışlar, kimisi doğuya doğru göç ederken, kimi Alevi Türkmenler de kuş uçmaz kervan geçmez sarp coğrafyalara sığınmışlar ve oralarda köyler kurmuşlardır.”

Bu dönemde Alevi zümrede Safevi Şahı’nın gelerek kendilerini Osmanlı’nın baskısından kurtaracağı beklentisi vardı. Bu beklentiyi Pir Sultan şöyle dillendiriyor;

“Yürüyüş eyledi Urum üstüne,

Ali nesli güzel İmam geliyor”

Osmanlı yöneticileri Aleviliği, cahilce çirkinlik, batıl inanç ve kanunca yasak olan yol olarak görüyor, Alevilere geleneksel İslam anlayışını kabul ettirmek için baskı politikasının yanında medrese eğitimiyle yola getirilmeleri gerektiğine inanıyordu.

’lerde Osmanlı Alevilere uyguladığı baskı politikasının bir aracı olarak, sahipleri alevi oldukları için bazı çiftlikleri devletleştirme yoluna da başvurmuştur.

Osmanlı Devleti ’lü yıllardan yıkılışına kadar Aleviler üzerine uyguladığı baskıyı devam ettirmiş, onları din dışı olmakla suçlamıştır. Bu uygulamanın Osmanlı’nın son yıllarında nasıl yapıldığına dair elimizde arşiv belgeleri bulunmaktadır. Doç. Havva Selçuk’un “Yüzyılda Osmanlı Devleti’nin Alevi Toplumuna Bakışı” makalesinde bu arşiv belgeleri üzerinden Ordu yöresinde Alevilerin eğitim yoluyla Sünnileştirilme çabaları açıklanmaktadır.

yılında Trabzon Vilayetine bağlı olan Ordu ve çevresinde yaşayan Alevi topluluğu Sünnileştirmek amacıyla eğitim kurumlarının devreye sokularak, bu bölgede ilkokul ve ortaokulların yanında medreselerin açılması için çalışmalar yapılmıştır. Bölgede İlkokul ve Ortaokulların bulunmasına rağmen, hala Alevilik inancının ortadan kaldırılamadığı, insanlara doğru yolu öğretmek amacıyla amaca daha uygun olan medreselerin açılması ve bu medreselere ulemadan ve erdemli kimselerden hoca(müderris) atanması gerektiği vurgulanmaktadır.

Trabzon Maarif Müdürü Mehmed Ferid Bey yılında yazdığı resmi yazıda, Aleviliğin ortadan kaldırılması için okulların açılması ve halkın batıl inançları bırakması için yapılan işleri denetlemek için üç eğitim müfettişinin görevlendirildiğini, bunların sürekli gezerek bölgenin her yerini denetleyeceklerini belirtmiştir. Sürekli gezen bu müfettişler öğütlerle halkı batıl inançlardan doğru yola sevk edecekler ayrıca bölgedeki eğitimi denetleyeceklerdir. Bunlar yapılırsa bölgede Kızılbaşlık inançları ortadan kalkacaktır.

İçişlerine yazılan başka bir yazıda, Ordu kazasına bağlı Ulubey, Habsamana/Gölköy) ve Bolaman nahiyelerinde Kızılbaşlık cahil adetlerinin halk arasında günden güne genişlediği ve geliştiği Mülkiye müfettişi Ali Seydi Bey tarafından yazılı olarak bildirildiği ifade ediliyor. Bu nahiyelere mevcutlara ilaveten üçer dörder ilkokul açıldığı ama Kızılbaşlığın böyle küçük gayretlerle etkisiz hale getirilemeyeceğinden nahiyeler ve kaza merkezlerinden gerekli görülenlere birer muntazam medrese açılması önerilmektedir.

Ordu’ya gelen İçişleri Bakanlığı müfettişi Ali Seydi Bey, bölgedeki Alevi yerleşimlerini dolaşarak, Aleviler hakkındaki görüşlerini bakanlığa yazar. Ali Seydi Beye göre Ordu bölgesinde, Anadolu’nun birçok bölgesinde olduğu gibi, cehalet ve görmezden gelme sonucunda Kızılbaşlığın etkisi hüküm sürmektedir. Durumu üzüntü verici olarak ifade eden Ali Seydi Beye göre Kızılbaşlık, resmen kabul edilmiş bir mezhep değildir. Ayinleri ve ritüelleri genel adaba ve İslami kurallara tamamen aykırı bir harekettir. Bu durum Milli Eğitim ve Şeyhülislamlık makamlarının dikkatine sunulmuş ve Ordu yöresinde Alevilerin yoğun olarak yaşadığı köyler sıralanmıştır.

Ordu yöresinde Kızılbaşlık hareketinin yaygınlaşması devlet yöneticilerini rahatsız etmiş, birkaç köyün arasında okulların, medreselerin açılmasıyla Kızılbaşlığın önlenmesi hedeflenmiştir. Kızılbaş köylerine düzenli ilkokullar açılması öngörülmüş ve bu okullara dini konularda bilgili kişilerin tayin edilmesi kararlaştırılmıştır.

Günümüzde Ordu iline yerleşmiş olan Alevîlerin manevî menşei Kürtün olmakla beraber, dinî pratiğin uygulanmasında Gürgentepe ilçesi merkez konumundadır. Bölgedeki Alevîlerin dedelik hizmetleri genelde bu ilçeden ya da buradan bölgedeki ilçelere göç etmiş dedeler tarafından görülmektedir. Bu dedeler, aynı ocaktan
geldiklerinden, birbirlerinin akrabalarıdırlar. Gürgentepe’ye bağlı Işıktepe beldesi ile Ünye’ye bağlı Üçpınar köyü Alevileri bu genellemenin dışındadır. Ordu ili merkezinde
yoğun olarak yaşadıkları belirli bir mahalle bulunmamaktadır

Günümüzde birçok Alevî dernek ve vakıflarının faaliyetlerini sürdürdüğü bilinmektedir. Ordu&#;da Alevî örgütlerinden Hacı Bektaş Veli Anadolu Kültür Vakfı&#;nm
şubesi bulunmaktadır. Vakıf yöneticilerinden alman bilgiye göre, yılında açılan şubenin giderleri, üyelerin aidatları ve fındık hasat zamanında Alevî köylerinden toplanan fındıktan elde edilen gelirle karşılanmaktadır. Zaman zaman Alevîlikle ilgili çeşitli toplantılar düzenleyen vakıf, gençlere yönelik saz kursları da tertip etmektedir.

Ordu Alevi köyleri

Akkuş İlçesi :

Köyler: Çavdar, Gedikli, Gökçebayır, Karaçal, Kargı, Ketendere, Şahin, Yolbaşı Çatalpınar İlçesi Köyler: Akkaya köyü

Fatsa İlçesi

Köyler: Arpalık, Bucaklı, Çöteli, Yukarıtepe
Bolaman kasabası&#;na bağlı İnönü, Tepecik, Kılıçlı köyleri.
Mahalleler: Oluklu köyü Sarnıç Mahallesi, Fatih mahallesi (ilçe merkezinde), Evkaf mahallesi (merkez). Bolaman kasabası Güvercinlik Mahallesi. Kösebucağı
beldesi Soğukpmar ve Gültepe mahalleleri.

Gölköy İlçesi

Köyler: Kozören köyü. Bu ilçede sadece adı geçen köyde Alevîler yaşamaktadır. Kozören köyüne bağlı Camiyanı, Büyükkozören, Balçık, Kuleçukuru, Küçülckozören,
Öküztamı, Pelitli, Saraycık, Subatağı, Tesbihli, Yeniköy mahalleleri. (Bu köyde sadece Ayvaparası mahallesinde Sünnîler yaşamaktadır.)

Gürgentepe İlçesi

Merkez (% 80 oranında) Köyler: Dikenlice köyü
Mahalleler: Akören, Ağızlar, Akyurt, Döşek
Işıktepe beldesi merkez, Aktepe, Yurdugül ve Yurtseven mahalleleri

Korgan İlçesi

Mahalleler: Çiftlik beldesi Hekimoğlu Mahallesi

Mesudiye İlçesi

Köyler: Türkköyü, Güzelce Mahalleler: Topçam beldesi Akkırık mahallesi

Ulubey İlçesi

Köyler: Başçardak, Kumanlar (kısmen), Örenköy
Mahalleler: Akoluk köyü Derekel mahallesi, Durakköy köyü Çayırdağı

Ünye İlçesi

Ünye merkezde çok yogunluklu olarak aleviler yaşamaktadır . Kocuklu mah Ünye (Tekkiraz bucağı) , Sahil mahallesi , Yeniköy mahallesi , Yiğitler mahallesi , Tepeköy mahallesi Şerefiye Mahallesi , Dumanlı mahallesi , ve 4 adet mezra

Perşembede 5 Alevi köyü

Kumruda 2 Alevi köyü mevcuttur,

1. Akkırık mah Pınarlı &#; Mesudiye (Topçam bucağı) &#; Ordu 📖 Akkırık ■ Alevi yerleşimi
2. Alan mah &#; Akkuş &#; Ordu h📖 Alan ■ yy başında Alevi yerleşimi.
3. Ballık mah &#; Kumru &#; Ordu 📖 Ballık ■ Alevi yerleşimi
4. Başçardak mah &#; Ulubey &#; Ordu ■ Alevi yerleşimi
5. Bolaman mah &#; Fatsa (Bolaman bucağı) &#; Ordu 📖 Güvercinlik hk📖 Bulaman Y17📖 Polemônion (burun [ Yun &#;Polemon (öz.) yurdu&#; ] ■ yy başında kısmen Rum Ortodoks yerleşimi. ■ Bolaman nahiyesi idari birim adı, Güvercinlik köyünde bulunan Bolaman Kalesinden alınmıştır. Adın kaynağı Romalılar tarafından Pontus kralı tayin edilen Pythodoros oğlu Polemôn&#;dur (h MÖ MS 8). kısmen ■ Alevi yerleşimi
6. Cevizdere mah &#; Ünye &#; Ordu 📖 Denizbükü Nalcı [ Trnalcı &#;alevi&#; ] ■ yy başında Alevi yerleşimi.
7. Çamiçi yayla &#; Niksar &#; Ordu ■ Niksar&#;ın en büyük yaylasıdır. Sâdece bir yayla ismi değil, aynı zamanda bir yörenin ismidir. Bu yöre eski Çamiçi nâhiyesiyle tetâbuk etmektedir. Niksar Ordu&#;ya değil Tokat&#;a bağlıdır.  Alevi yerleşimi
8. Çamlıca mah &#; Akkuş &#; Ordu 📖 Alaniçi 📖 Fartana [ Yun ] ■ yy başında Alevi yerleşimi.
9. Çavdar mah &#; Akkuş &#; Ordu 📖 Çavdar [ Tr &#;aş.&#; ] ■ yy başında Alevi yerleşimi.
10. Çiftlik mah &#; Korgan &#; Ordu 📖 Budak a : Xoy ■ Kısmen Alevi yerleşimi■ Birkaç mahallenin birleşmesiyle &#;te Çiftlik belediyesi kuruldu
11. Çukur mah &#; Akkuş &#; Ordu 📖 Çukur ■ Alevi yerleşimi
12. Elmaçukuru mah &#; Ulubey &#; Ordu 📖 Elmaçukuru ■ Kısmen Alevi yerleşimi
13. Gedikli mah &#; Akkuş &#; Ordu 📖 Gedikli ■ yy başında Alevi yerleşimi.
14. Gökçebayır mah &#; Akkuş &#; Ordu 📖 Tifi ■ yy başında Alevi yerleşimi.
15. Gülbelen mah &#; Gürgentepe &#; Ordu ■ Alevi yerleşimi ■ Ulubey ilçesi Ohtamış köyünün mahallesi iken ayrıldı.
16. Gürgentepe ilçe &#; Gürgentepe &#; Ordu <📖 Hanyanı ■ Kısmen Alevi yerleşimi ■ Eskiden karayolu üzerinde Hanyanı adı verilen mevki iken &#;te Gürgentepe adıyla belediye oldu. &#;de ilçe oldu.
17. Güzelce mah &#; Mesudiye (Topçam bucağı) &#; Ordu th📖 📖 Gergeçi ■ Alevi yerleşimi
18. Haliluşağı mah &#; Akkuş &#; Ordu📖 Haliluşağı ■ yy başında Alevi yerleşimi.
19. Karaçal mah &#; Akkuş &#; Ordu 📖 Karaçal ■ yy başında kısmen Alevi yerleşimi.
20. Kemikgeriş mah &#; Akkuş &#; Ordu h📖 Kemikgeriş ■ yy başında Alevi yerleşimi.
21. Ketendere mah &#; Akkuş &#; Ordu 📖 Ketendere ■ yy başında Alevi yerleşimi.
22. Korucuk mah Bolaman &#; Fatsa (Bolaman bucağı) &#; Ordu 📖 Ğavraz ■ Alevi yerleşimi
23. Kozören mah &#; Gölköy &#; Ordu ■ Alevi yerleşimi
24. Kumanlar mah &#; Ulubey &#; Ordu📖 Kumanlar ■ Alevi yerleşimi
25. Kuşçulu mah &#; Akkuş &#; Ordu📖 Kuşçulu■ yy başında Alevi yerleşimi.
26. Meyvalı mah &#; Akkuş &#; Ordu 📖 Damuz■ yy başında Alevi yerleşimi.
27. Oluklu mah &#; Fatsa &#; Ordu a ▸İregür [ Trüregil/yüregir &#;aş.&#; ] ■ Sarnıç mahallesi Alevidir.
28. Ortabölme mah &#; Akkuş &#; Ordu📖 Ortabölme■ yy başında Alevi yerleşimi.
29. Ören mah &#; Ulubey &#; Ordu ■ Alevi yerleşimi
30. Sahil mah &#; Ünye &#; Ordu 📖 Göbü Nalcı [ Trnalcı &#;alevi&#; ] ■ yy başında Alevi yerleşimi. ■ &#;Nalcı&#; deyimi Ordu yöresinde `Alevi` anlamında kullanılır,
31. Salman mah &#; Akkuş &#; Ordu 📖 Salman ■ yy başında Alevi yerleşimi.
32. Seferli mah &#; Akkuş &#; Ordu 📖 Seferli ■ yy başında Alevi yerleşimi.
33. Tepeköy mah &#; Ünye &#; Ordu h📖 Tepeköy ■ Alevi/Gürcü yerleşimi
34. Tikenlice mah &#; Gürgentepe &#; Ordu ■ Alevi yerleşimi
35. Türkköyü mah &#; Mesudiye &#; Ordu 📖 Türkköyü ■ Alevi yerleşimi

    ■ &#;Türkköyü&#; adı, köyün kökeninin Türk olmadığına dair kuvvetli bir karine teşkil eder. SN ■ Mesudiye&#;deki Alevi yerleşimleri toplamda 6 veya 7 köy/mahalledir, Gürgentepe ve Gölköy&#;deki Alevi köyleri ile birlikte Gümüşhane Kürtün&#;deki Güvenç Abdal ocağına bağlıdır,

36. Yeniköy mah &#; Akkuş &#; Ordu Eski adı: Minnatlı■ yy başında Alevi yerleşimi. ■ Daha evvel Haliluşağı köyüne bağlı idi.
37. Yeniköy mah &#; Ünye &#; Ordu ■ Alevi yerleşimi
38. Yiğitler mah &#; Ünye &#; Ordu■ Alevi yerleşimi
39. Yolbaşı mah &#; Akkuş &#; Ordu📖 Kömran ■ Alevi yerleşimi

Osmanlı dönemi Ordu Bölgesinde bulunan kızılbaşlar için belge ve fermanlar :

Osmanlı Devleti Trabzon Vilayetine bağlı Ordu Kazasının Ulubeğ, Bolaman, Habsamana nahiyelerinin köyleri ve Ordu’nun mülhakatındaki bazı nahiyeler ve kazalarda mevcut olan Kızılbaşlık âdet ve geleneklerinin İslamiyete aykırı olduğunu
ve hızla bu bölgelerde yayılmakta olmasından rahatsızlık duyarak “bu tür sapkın düşüncelerin” bertaraf edilmesi için eğitime önem verilmesi gerektiği üzerinde durmuş, ilkokul, ortaokul ve hatta üniversite düzeyinde eğitim kurumlarının açılması yönünde kararlar almıştır. Bu okullarda görevlendirilecek kişilerin iyi bir Sünni eğitiminin olmasının yanı sıra Kızılbaşları Sünnileştirebilecek telkin ve propaganda kabiliyetine sahip olması gerektiği vurgulanmıştır.

Misyonerlik faaliyetlerinin yoğun olarak devam ettiği bu dönemde Kızılbaşların özellikle Maçka bölgesindeki Hristiyan Rumlarla iyi ilişkiler içinde bulunmaları onların inançları üzerinde olumsuz tesir bıraktığı ifade edilerek bu bölgelere yoğun biçimde din görevlilerinin gönderilmesi istenmiştir. Bu din görevlilerin Protestanlık, Cizvit, Kızılbaşlık hakkında bilgi sahibi kişiler olması gerektiği vurgulanmıştır. Dolayısıyla Osmanlı Devleti II. Meşrutiyet
Döneminde Ordu bölgesinde yaşayan Alevi Türkmenlerin Sünnileştirilmesi yönünde eğitimi bir araç olarak kullanmıştır. Bu politikayı gerçekleştirmek için Maarif (Eğitim), Mülkiye (Sivil idare) ve Meşihat (Şeyhülislamlık) kurumları birlikte hareket etmişlerdir.

1 &#;   2. BOA, funduszeue.info , Dosya No/-2, Gömlek No, 05/M /
2.a. BOA, funduszeue.info , Dosya No/-2, Gömlek No, 05/M /
Tedrisât-ı İbtidaiyye İdaresi
Aded:
Dahiliye Nezâret-i Aliyyesine
Nazır Beğ Efendi HazretleriTrabzon Vilayetinin Ordu Kazasına tabi Ulubeğ, Habsamana, Bolaman nahiyelerinde Kızılbaşlık adât-ı cahilânesinin beyne’l-ahâlî tevsi’ ve intişâr etmekte olduğu Mülkiye Müfettişi Ali Seydi Beğ tarafından takdim edilen takrir de bildirildiği beyanıyla ifâ-yı
muktezâsı hakkında vârid olan fi 21 Teşrin-i evvel sene tarihli ve yüz otuz iki numaralı tezkire-i nezâret-penâhileri üzerine tedâbir-i lâzımenin ittihazı zımnında keyfiyetin mahalli
Maârif müdiriyetinden istîzâh edildiği cevaben işâr edilmiş idi. Maârif müdiriyetinden gelen sûreti melfûf fi 26 Teşrin-i sani sene tarihli cevabnâmede mezkûr nahiyelerin ikisinde
kadimen birer Rüşdiye mektebi mevcud olmağla beraber bu sene verilen tahsisat ile de oralarda müceddiden üçer dörder mekteb-i ibtidai küşâd ve muallimleri de tayin edildiği ve halbuki günden güne tevsiü’l-beyan-ı cehâletin bu kadarcık himmetle mahv ve izalesi mümkün olmayacağı beyânıyla yevmen-fe-yevmen tevsi’ eden Rafızilik men’ ve intişârı içün nevâhî ve kaza merkezlerinin lüzûm görülenlerinde birer bâb muntazam medrese küşâdı ile
işbu medreselere beşer yüz guruş maaşla ulemâ ve füzelâdan birer müderris tayini lüzûmu bildirilmiş ve nezâret-i aciziye aid aksâm-ı sâiresi hakkında icâbı derdest-i ifâ bulunmuş ve medâris-i mezkûrenin küşâdıyla müderrislerinin bir an evvel tayini esbâbının istikmâli hususu ayrıca nezâret-i aciziden de Bab-ı Vâlâ-yı meşihâtpenâhiye bildirilmiş olmağla bu bâbda taraf-ı ali-i nezâret-penâhilerinden daire-i mezkûre ile takib-i madde buyrulması bâbında emr ü fermân hazret-i men-lehü’l-emrindir.

Fi 3 Muharrem sene ve fi 2 Kanun-ı sani sene Tedrisat-ı ibtidâiyye Müdiri   &#;    Maârif-i Umumiye Nazırı namına Meclis-i Maârif Reisi

2 &#; 2.b. BOA, funduszeue.info , Dosya No/-2, Gömlek No, 05/M /  Aded: 28
Dâhiliyye Nezâret-i Celilesine

Hülasa: Kızılbaşlığın ilgasına dair mutalaat
Maruz-ı acizanemdir .Anadolu’nun bir çok mahallerine saika-i cehâlet ve iğmaz-ı hükümet ile nüfuz ve istila
eylemiş olan “Kızılbaşlık” hailesinin Ordu kazası dâhilinde dahi hükm sürmekte olduğu bu kerre kemâl-i teessürle görülmüştür. Ve resmen tanınmış bir mezheb olmamakla beraber ayin ve merasimi ahlâk ve adâb-ı umûmiye ve İslamiyyeye külliyen münâfi bulunan bu tarik-i gayr-i meşruun tedâbir-i lâzıme ittihazıyla tedricen olsun izalesi hükümet-i seniyyeye müteretteb ehemm-i vezâi’fden bulunmuş olmağla meşihat-ı celile ile Maârif nezâretinin
celb-i nazar-ı dikkatlerine masrûfi-i himem-i samiyelerini ahâlî-i İslamiyye namına istidâ eder ve Kızılbaşların sakin oldukları mahallerin: Ulubey nahiyesinde (Ören) ve (Diklince?) ve Habsamana nahiyesinde (Ağızlar), (Tepeköy), (Narı), (Kozören), (Ak kilise) köyleriyle
Bolaman nahiyesinde diğer birkaç köy veya mahalleden ibaret olduğunun arızına ibtidâr eylerim. Ol bâbda emr ü fermân hazret-i men lehü’l-emrindi.

Ordudan: 28 Ramazan sene ve 30 Eylül sene
Mülkiye Müfettişi Ali Seydi Beğ

3 &#; 2.c. BOA, funduszeue.info , Dosya No/-2, Gömlek No, 05/M /

Dahiliyye Nezareti Muhaberât-ı Umûmiye Dairesi
Taraf-ı Ali-i Hazret-i Meşihatpenahiye
Evrak numarası:
Tarih-i tesvidi: fi 4 Kanun-ı sani sene

Trabzon vilayetinin Ordu kazasına tabi Ulbeğ, Habsamana ve Bolaman nahiyelerinde Kızılbaşlık adât-ı câhilânesinin beyne’l-ahâlî günden güne tevsi’ ve intişâr etmekde olduğu
Mülkiye müfettişi Ali Seydi Beğ tarafından verilen takrirde bildirilmesine ve bu kabil adât ve itikadât-ı batılanın menşe’-i münferidi cehâletten başka bir şey olmadığı ma’lûm bulunmasına binaen bunun men’-i tevsi ve intişârı zımnında tevessülât-ı lâzımeye müsaraat edilmesi Maârif
nezâret-i celilesine yazılarak bu kerre alınan cevabda mezkûr nahiyelerin ikisinde mevcûde ilaveten üçer dörder mekteb-i ibtidaiyye açılarak muallimleri de tayin edilmiş ise de gittikçe tevsi’ eden cehâletin böyle cüz’i bir himmetle mahv ve izâlesi mümkün olamayacağından oralarda hüküm-fermâ olan Rafiziliğin men’-i intişârı içün nevâhî ve kaza merkezlerinin lüzûm görülenlerinde birer muntazam medrese küşâdıyla bunlara ulemâ ve füzelâdan beşer
yüz guruş maaşla birer müderris tayini lüzumu lede’l-istîzâh Trabzon Maârif müdüriyetinden bildirilmesiyle Nezârete aid vezâifin ifâsına gayret edilmekle beraber mezkûr medreselerin bir an evvel küşâdı hususunun taraf-ı ali-i meşihat-penâhilerine yazıldığı izbâr kılınmış keyfiyet haiz-i ehemmiyet görülmüş olmağla iktizasının müsaraten ifâsı menût-ı müsaide-i âlîye-i meşihât-penâhîleri ol bâbda

4 &#; 2.d. BOA, funduszeue.info , Dosya No/-2, Gömlek No, 05/M /

Taraf-ı Ali-i Hazret-i Meşihât-penâhiye ve Maârif Nezâret-i celilesine
Tarih: 21 Teşrin-i Evvel sene

Anadolunun bazı mahallinde olduğu gibi Trabzon Vilayetinin Ordu kazâsına mülhâk olub Habsamana ve Bolaman nahiyelerine merbût kurada dahi ahlâk ve adâb-ı İslamiyyeye külliyen mugayir ve derece-i kubh ve şenâati akûl-ı selime ashabı nezdinde bedihi ve zahir olan Kızılbaşlık faziha-i cahilâesinin beyne’l-ahâlî tevsi’ ve intişâr etmekte olduğu mae’tteessüf tahkîk kılındığı beyânıyla bunun mahv ve izalesini temin idecek tedâbirin ittihazı lüzûmu oralarda icrâ-yı tahkîkât idüb ahiren Dersaadete avdet etmiş olan Mülkiye müfettişi Ali Seydi Beğ Efendi tarafından verilen takrirde beyân olunmuş ve şu girive dalâlete sülûk
eden cümle-i nasın tarik-i hak ve hidayete ircaı ehemm ve elzem olub bu da o kabil itikadât-ı batılanın mahv ve izâlesiyle akaid-i sahiha-yı İslamiyenin neşr ve telkini ve Maârifin tamimi ile efkâr-ı halkın tenviri gibi esbâba tevessül ile mümkün olabileceğine binaen Maârif
nezâret-i celilesine de tebligât-ı lâzıme icra edilmiş olmağla daire-i celile-i meşihât-penâhice ifâ-yı muktezası menût-ı himem-i âlîye semuhidir ol bâbda.

5 &#; 2.e. BOA, funduszeue.info , Dosya No/-2, Gömlek No, 05/M /

Trabzon Maârif Müdüriyetinin 26 Teşrin-i sani sene tarihli ve yüz yetmiş bir numaralı tahrirat sûretidir

Tedrisât-ı ibtidaiyye müdiri ifâdesiyle şeref-vârid olan fi 4 Teşrin-i sani sene tarihli ve yüz beş numaralı emr-i sami-i cenâb-ı nezaret-penâhilerinin ariza-i cevabiyyesidir.

Kızılbaşlık adât-ı câhilânesinin beyne’l-ahâlî tevsi’ ve intişâr etmekte olduğu Mülkiye müfettişi Ali Seydi Beğ Efendi tarafından Dahiliye Nezaret-i Celilesine takdim olunan takrir de beyan ve ifâde kılınan Ordu kazasına mülhak Ulubey, Habsamana ve Bolaman nahiyelerinin havi olduğu nüfusu mübeyyen tanzim olunan pusula leffen takdim-i huzûr-ı samileri kılınmıştır. Bolaman ve Habsamana da kadimen mevcud birer rüşdiyeden başka mekâtib-i ibtidaiyye
tahsisâtı olarak sene-i maliye büdcesine idhâl buyrulan muhassasâttan nüfusu nisbetinde mezkûr nahiyelere isabet eden üçer dörder mekteb-i ibtidaiyye küşâd ve yüz ellişer guruş maaşla birer muallim tayin kılınmış ise de işbu mektebler ile beraber gün be gün tevsi’ eyleyen cehaletin mahv ve izalesi kabil değildir. İşbu nahiyelerde olduğu gibi tahkikât-ı çakerâneme nazaran nefs-i vilayete merbut Maçka ve Gümüşhâne Sancağına mülhak Dorul(Torul) ve
Kelkit kazalarıyla Samsun kazasına merbût Kavak nahiyelerinin ekser kurasında sakin bir takım itikadat-ı batılaya tabi bazı ahâlînin hemcivarlarına vukubulan telkinât ve tesirâtıyla rafizilik günden güne tevsi’ etmekde olduğu gibi salifü’z-zikr merkez vilayete mülhak ve
Rum karyeleriyle muhat Maçka nahiyesindeki kura-yı İslamiyye adât-ı Hristiyaniyye ile ülfet ide ide tenassura meyyal görünmektedirler. Ber vech-i ma’rûz nevâhi ve kaza merkezleriyle havi olduğu kuranın münasib mahallerinde bu kerre müceddiden küşâd olunan mektebler misüllü diğer kurasında dahi küşâdı ve mektebe elverişli olmayan mekteb binalarının ta’mir veya müceddiden inşası ve her altı karyenin vasatında birer bâb muntazam medrese
küşâdıyla işbu medreselerde beşer yüz guruş maaşla ulemâ ve füzelâdan birer müderris tayin edilmek sûretiyle kaza ve nevâhi-i mezkûreye bizzat azimet olunarak muktezâ-yı teşkilâtın derhal icrâsı lüzûmu kat’i tahtındadır. Teşkilât-i maruzânın mevki-i icrâya vaz’ını müteakib erbâb-ı fazl-ı kemâlden gayret-i diniye ve ahlâk-ı metiniyye ile muttasıf sekene-i vilayetten üç maârif müfettişi vilayetçe intihâb ve bunlar biner guruş maaşla tâvzif ve tayin edilerek daima
seyyar halde bulunmalıdırlar. Bu zatlar vilayetin tasvibiyle münasib görülecek noktalardan ve hususuyla sekenesi tarik-i dalâline salik bulunan cihetlerden devre başlayarak mevaiz ve nasayih ile bir taraftan tashih-i itikadât- batıla ahâlîyi tarik-i sedad ve hidayete sevk ve idhâel ve bir taraftan da maârifin kadr ve kıymetini vücûb ve lüzûmunu ezhân-ı ahâlîde takdir ve tahkime ve mevcûd mekâtib, medâris teftiş ile tedrisâtın ber hal-i mükemmele isaline sarf ve hâsıl ve gayret eylemelidirler. Bu sûretle iş bu üç zatın nüfuz-ı maneviyyesine hükümet-i mahalliyenin müzahârât-ı ciddiyesi inzimam ederse birkaç sene zarfında dâhil-i vilayette halat-ı maruzadan hiçbir eser kalmayacağı cümle-i mutelaât-ı çakerenâmden bulunmuş olmağla icrâ-yı icabı vâbeste-i mesai-i celile-i cenâb-ı fehimâneleridir. Ol bâbda

Fi 26 Zilkade sene ve fi 26 Teşrin-i sani
Trabzon Maârif Müdürü Mehmed Ferid

Alevi  köyleri için bknz &#;.    funduszeue.info

1 milyon Türkiye fotoğrafı

Giriş Yap

Ordu - Mesudiye - Yeşilce
123   sonraki »

ANA SAYFA -> Diğer Şehirler
cevap yaz

sayfa 1

emrullah 11 yıl önce - Cmt 10 Mar , Ordu - Mesudiye - Yeşilce (+) Yeşilce uzun süre Şebinkarahisar`a bağlı bir köy olarak kalmıştır. `de Şebinkarahisar`a bağlılığı kalkarak Trabzon iline bağlanan Yeşilce yılında ise Sivas`a bağlanmıştır. Pazar yeri olarak kullanılan Mesudiye ilçe olduktan sonra Yeşilce Mesudiye`ye bağlanmıştır. Yeşilce`nin hangi tarihte kurulduğu kesin olarak bilinmemektedir ancak `lü yıllarda buraya gelen üç kardeş tarafından kurulduğu söylenmektedir. Bu üç kardeş eski caminin bulunduğu yere gelerek o zaman orman içinde bir alan olan bu yeri, yerleşme alanı olarak seçmişlerdir. Hasan, Mehmet Çavuş ve Kara Ahmet adındaki bu üç kardeş köyün kurucuları sayılmaktadır. Bu kişilerin isimlerini taşıyan yerler günümüzde de vardır. Bu üç kardeşin dışında Yeşilce`ye sonradan Celal Köyünden Celaloğulları, Tokat`tan Ağcaoğulları, Ulubey`den Cenikoğulları, Çavdar Köyünden Çavdarlıgil ve Zara`dan Abazaoğulları gelerek yerleşmişlerdir. Türkler`in Yeşilce bölgesine yerleşmesinden önce bölgede Rumlar, Ermeniler yerleşik durumdadır. Bunlardan kalma kalıntılar halâ varlığını korumaktadır. "Kilise Boğazı" ve "Kilise" bunlardan bazılarıdır. Daha önce yaşamış ve tarihi henüz belirlenememiş Uygarlık kalıntılarına da rastlanmaktadır. Bunlardan Konacık Kaya Mezarları, Kale Köyü Kalesi, Sarayderesi ve Eğircesudaki Saraycık, insanlar tarafından işlendiği söylenen Sofukırık mağarası ve Çataloluk yöresindeki Delik-taş bunlar arasındadır. YEŞİLCE BELEDİYESİ Yeşilce belediyesi, yılında alınan danıştay kararı ile kurulmuştur. Belediyenin kuruluş tarihinde beldenin nüfusu `in üzerindedir. 1 Aralık tarihli bakanlar kurulu kararıyla Yeşilce bucak merkezi haline getirilmiştir. Yeşilce bucağına; Beyağaç, Yevelli, Gülpınar, Celal, Armutkolu, Yağmurlar, Sarıyayla ve Konacık köyleri bağlanmıştır. Konacık dışında bu köyler halen Yeşilceye bağlı bulunmaktadır.  mesajı beğendiniz mi?: &#;+3

emrullah 11 yıl önce - Sal 13 Mar , (+)  mesajı beğendiniz mi?: &#;+1

emrullah 11 yıl önce - Cmt 17 Mar , (+)  mesajı beğendiniz mi?: &#;+2

muhammet3  mesajı beğendiniz mi?: &#;+10

Aras Berkin 11 yıl önce - Sal 22 May , Memleketimizin daha keşfedilmemiş ne hazineleri varmış Şimdi söylemeden edemedim. Şu resimleri alıp, bölgenin yöresel yiyecekleri, tarihi, müzik ve folklor dansları vs. ile bir broşür hazırlasalar, iyi bir şekilde yurt dışında pazarlasalar inanın bana sırf şu tek bir kasabayı bile görmeye her yıl onbinlerce turist gelir Daha Yeşilce gibi daha o kadar daha örnek var ki ülkemizde, bence Türkiye turizmde doğru strateji uygulansa şu anki 7.sıra yerine Fransa ve ABD'nin yanında en az ilk 3'e girmeyi hak ediyor.  mesajı beğendiniz mi?: &#;+1

sayfa 1

cevap yaz

123   sonraki »