16 Mayıs Kanlı Ay Tutulması

Ankara Büyükşehir Belediye (ABB) Meclisi’nde geçen ay kabul edilen Keçiören Çiçekli, İncirli, Kalaba, Karargahtepe, Basınevleri, Emrah, 19 Mayıs ve Tepebaşı mahallelerini kapsayan kentsel dönüşüm kararının Büyükşehir Belediye Başkanı Mansur Yavaş tarafından veto edilmesiyle başlayan tartışmalar gündemdeki yerini koruyor.

CHP Keçiören İlçe Başkanı Bülent Gündoğan’ın ilçedeki kentsel dönüşüm tartışmaları üzerinden AK Parti'yi hedef alarak, "Bu kenti 25 yıldır siz yönetiyorsunuz. Bunun birinci derece sorumlusu sizsiniz." şeklindeki çıkışına AK Parti Keçiören İlçe Başkanı Zafer Çoktan’dan yanıt geldi. 

"İhtiyaca karşılık vermediği için yeni bir dönüşüme ihtiyaç var"

Çoktan, kastedilen dönüşümün zamanında yapılmış olan yanlış tasarlamalar değil çağın gereklerine göre yapılan bir şehircilik planlaması olduğunu belirterek, “Burada geçmişten gelen hataların eleştirisi ve telafisi manasında bir kentsel dönüşümü kastetmiyoruz. Doğal yollardan oluşan bir şehirleşme anlayışının gelinen süreçte artık ihtiyaçlara karşılık vermemesine binaen yeniden bir dönüşüme tabii tutulması gerektiğine düşünüyoruz. Nitekim Keçiören’in Kalaba, Şefkat, Yakacık, Şenlik mahalleleri çok eski mahalleleridir. Bunlar Cumhuriyetle yaşıt mahalleler.  100 yıllık nerdeyse tarihi olan mahaller. Dolayısıyla o dönemin şartlarına göre planlanmış bir imar planlaması olabilir. Ama gelinen süreçte artık bu yapılaşma ihtiyaca karşılık vermediği için yeni bir dönüşüme ihtiyaç var.” dedi.

" Metropol şehirlerde bu artık kaçınılmaz unsurdur"

Gündoğan’ın Keçiören’deki yeni yapılan yüksek katlı binalara yönelik paylaşımına da değinen Çoktan, “Özellikle şehirleşmenin mevcut olduğu yerlerde kentsel dönüşümü yapabilmeniz için yeşil alanın, yaşam alanlarının arttırılması, yolların genişletilebilmesi için mecburen çok katlı yapılaşmaya geçmek durumundasınız. Metropol şehirlerde bu artık kaçınılmaz unsurdur. Amerika’da da Avrupa’da da gittiğinizde gördüğünüzde şehrin belli bir kısmında tabiî ki ideal olanının yatay yapılaşma olmasına rağmen belli bir kısmında da alanın dar olması, insan nüfusunun fazla olması münasebetiyle katı yükseltip yaşam alanlarını genişletmek zorunda kalıyorsunuz. Bu şehircilik anlayışının doğal bir gereği.” ifadelerini kullandı.

"Çağın gereklerine ayak uydurmak gerekiyor"

“Buradaki kentsel dönüşümü, 'Geçmişteki çok çok büyük hatalar var o da bizden kaynaklanıyor biz de bunu düzeltmek istiyoruz' mealinde değil çağın gereklerine uygun yeni bir şehircilik anlayışını ilçemize yansıtmak mealinde düşünmek lazım” diyen Çoktan, bir hatanın telafisinin söz konusu olmadığını aksine çağın gereklerine ayak uydurulmasının gerekliliğini vurguladı.

"Yavaş'ın veto koymaması lazım"

Öte yandan Mansur Yavaş’ın veto kararına da atıfta bulunan Çoktan, “Hatanın düzeltilmesi öyle ya da böyle biri tarafından yapılıyorsa eğer velev ki öyle olduğunu varsayarsak o zaman buna CHP’li Mansur Yavaş’ın yeni şehircilik anlayışına veto koymaması lazım. Buna ket vurulmaması, engel olunmaması gerekiyor. “ şeklinde sözlerini sonlandırdı.

http://www.ankaramasasi.com/haber/519769/ak-partili-zafer-coktandan-chpli-bulent-gundogana-kentsel-donusum-yaniti

Bu çalışmanın amacı, Türk sözlü anlatı geleneği içerisinde yer alan yabancılığa dair imajları biçimlendiren stereotiplerin, Türk toplumunun tarihin farklı dönemlerinde kendini tanımlamak için kullandığı kimlikleri içselleştirmesinde ne tarz işlevler taşıdıklarını ortaya koymaktır. Kimliğin de tıpkı kültürün geneli gibi etkileşime dayalı bir yapısının olduğu varsayımından hareketle, sanatsal bir iletişim boyutu da olan folklorun söz konusu etkileşimleri yansıtma gücü açısından, edebiyat gelenekleri ve medyadan daha değerli bir malzeme olduğu düşünülerek ve halk bilimi disiplininin tarihsel süreç içerisinde benimsemiş olduğu epistemolojik tavır göz önünde tutularak kimliğe dair geleneğin ne dediğine eğilmek hedeflenmektedir. Araştırma kapsamında mit, efsane, menkıbe, masal, destan, halk hikâyesi ve fıkra türleri içerisinden belirlenen örnekler, araştırmacıların sahadan derleyerek metinleştirdikleri ürünlerden seçilmiştir. Bu kapsamda XIX. asırdan bu yana konuya eğilen araştırmacıların tekrar tekrar anlattıkları ve sayısı belirsiz olan mitler, 1953 efsane, tip kataloğundan konu dağılımlarına göre seçilen 52 masal, 7 destan, üç menakıpnâme, 14 halk hikâyesi ve 1111 fıkra ele alınıp değerlendirilmiştir. Çalışmada, temeli kimlik araştırmalarınca oluşturulmuş öğretilere dayandırılan bir yorumbilgisi (hermeneutik) yaklaşımı kullanılarak söz konusu stereotipler dört açıdan anlamlandırılmaya çalışılmıştır. Bunlar sırasıyla beden, mekân, ahlaki nitelikler ve berikine bakış şeklindedir. Böylelikle metinleri üreten kitlenin kendi kimliğinin ne olduğuna dair doğrudan ya da dolaylı fikirlerine ulaşılmıştır. İlki tür kavramı, ikincisi de kimlik bilincinin kronolojik dönüşümü olmak üzere araştırmada elde edilen bulguların kompozisyon hâline getirilmesinde iki veçheden yararlanılmıştır. İlksel türler olan mit ve efsanelerde yer alan insan dışı varlıklara dair stereotipler araştırmanın ilk bölümünün konusunu oluştururken; görece daha girift türler olan masal, menakıpnâme, destan ve halk hikâyeleri ise toplumsal kimliklere dair stereotiplerle bağdaştırılarak eserin ikinci bölümünde incelenmiştir. Araştırmanın ikinci bölümünde masal ile sınıfsal kimlik; menakıpnâmeler ile dinsel kimlik; destan ve halk hikâyeleri ile de ulusal kimlik bilinçleri arasında bağlantılar kurulmuştur. “İnsan”, “Müslüman”, “köylü” ve “Türk” olarak kendini gösteren “biz” kümesinin tanımlanmasında kullanılan kimliklerin karşısına konumlandırılan “insan dışı varlık”, “gayrimüslim”, “aristokrat” ve “azınlık” imajlarına dair stereotiplerin üretilmesinin altında yatan temel sebebin, karşıt kümeleri dizayn etmekten ziyade “biz” kümesinin düzenlenmesi olduğu görülmüştür. İlkel dönemlere ait olan demonik imajlardan azınlık imajlarına uzanan süreçteki dönüşüm görülmeye çalışılırken benzer stereotiplerin farklı dönemlerdeki yabancı imajlarının tasarlanmasında kullanılmış olmasıyla karşılaşılması, sabit yapılar şeklinde varlığını koruyan folklorun farklı dönemlerdeki işlevli kullanışlılığını göstermektedir. Bunun yanında toplumsal kimliklerin içselleştirilmelerinde birbirinden ayrılan kavrayışlar da elde edilen bulgular arasındadır. Sonuç olarak kimlik tartışmalarının çözüme kavuşturulmasında folklorun bu işlevli kullanışlılığından faydalanmanın yerinde olacağı görülmüştür.