Karabük'e atanması üzerine Sümerbank'ta başladığı memuriyetten ayrıldı; çalışma hayatını öykülerini yayımlamakta olduğu Cumhuriyet gazetesinde sürdürdü.
Cumhuriyet gazetesi sahipleri Nadir Nadi ile Doğan Nadi'nin desteği ile [Üniversite yüksek öğrenimini] tamamlamak üzere Paris'e gitti. yılları arasında Sciences Politiques'e devam etti. Paris'teyken Paris Radyosu'nda Türkçe yayınlar spikerliği yaptı; bir yandan da gazeteye öyküler göndermeye devam etti. Paris'teki öğrenciliği sırasında Oktay Rıfat ile tanıştı.
İkinci Dünya Savaşı sırasında Alman uçakları yılında Paris'i bombalamaya başlayınca öğrenimini tamamlayamadı; bisiklet ile kaçarak Lyon ve Cenevre yoluyla Türkiye'ye geri döndü.[5] Askerliğini yıllarında Ege'nin küçük kentlerinde yaptı. Ünlü "Haydi Abbas" şiiri, askerlik döneminin bir ürünüdür.
O yıllarda ailesi artık İstanbul'a yerleşmişti; bir süre babasının Eminönü'deki ticarethanesinde çalıştı ancak içki sorunları yüzünden babası ile arası açılınca Ankara'ya gitti. Sırasıyla Anadolu Ajansı'nda, Toprak Mahsulleri Ofisi'nde ve Çalışma Bakanlığı'nda tercüman olarak çalıştı. "Otuz Beş Yaş" şiiri ile 'da CHP Şiir Ödülü'nde birincilik aldı ve yurt çapında tanınan bir şair oldu. Çalışma Bakanlığı'ndaki görevi sırasında tanıştığı Cavidan Tınaz ile 4 Temmuz 'de evlendi. Evlendikten sonra yazdığı şiirlerini "Düşten Güzel" adlı kitapta topladı.
yılında geçirdiği bir krizden sonra felç oldu. Yatağa bağlı ve yarı bilinçli durumda olan şair; İstanbul ve Ankara'da çeşitli hastanelerde tedavi gördü; bir yıl kadar Diyarbakır'daki baba-evinde bakıldı. yılında tedavi ettirilmek üzere devlet tarafından Avrupa'ya götürüldü; zatülcenp hastalığına yakalanarak 13 Ekim 'da Viyana'da vefat monash.pwsi Ankara'da Cebeci Asri Mezarlığı'na defnedildi.
Arkadaşı Ziya Osman'a yazdığı mektuplar 'de "Ziya'ya Mektuplar" adıyla yayımlandı. Kitaplarına almadığı şiirlerle şiir çevirileri ve kendisi için yazılanlar "Sonrası" adlı kitapta toplanarak 'de yayımlandı.
Aile bireylerine ve özellikle kız kardeşi Nihal'e (Nihal Erkmenoğlu) yazdığı mektupların bir kısmı Prof. Dr. İnci Enginün'ün derlemesiyle "Evime ve Nihal'e Mektuplar" başlığıyla yılında Türk Dil Kurumu tarafından yayımlandı. ( yılında da Can Yayınları tarafından.)
Ailesinin Diyarbakır'daki evi yılında "Cahit Sıtkı Müze Evi" olarak ziyarete açıldı.
Öyküleri, "Cahit Sıtkı Tarancı Hikâyeciliği ve Hikâyeleri" adıyla Selahattin Önerli tarafından 'da kitaplaştı.
Şairi anlatan kapsamlı bir araştırma, Prof. Dr. Ramazan Korkmaz tarafından yılında İkaros'un Yeni Yüzü – Cahit Sıtkı" adıyla yayımlanmıştır.
Şiir yazmaya lise yıllarında başlayan Cahit Sıtkı'nın Fransız okullarında okumuş olmasının etkisiyle ilk şiirlerinde Fransız şairlerin üsluplarıyla benzerlikler görüldü
Kimileri 'Muhit' ve 'Servet-i Fünun/Uyanış' dergilerinde yayımlanan ilk şiirlerini yılında yayımlanan "Ömrümde Sükut" adlı kitapta topladı. Otuz Beş Yaş şiirinin, 'da, Cumhuriyet Halk Partisi'nin düzenlediği, yarışmada birincilik kazanmasıyla ününü pekiştirdi ve Cumhuriyet Dönemi'nin önemli şairleri arasına girdi.
Sanat için sanat ilkesine bağlı kaldı. Ona göre şiir, kelimelerle güzel şekiller kurma sanatıdır. Vezin ve kafiyeden kopmamış; ama ölçülü veya serbest, her türlü şiirin güzel olabileceği inancını taşımıştır. Açık ve sade bir üslubu vardır. Çoğu gerçeğe bağlı olan mecazları, derin, karışık ve şaşırtıcı değildir. Uzak çağrışımlara ve hayal oyunlarına pek itibar etmemiştir. Zaman zaman bazı imaj ve sembollere başvurmuştur.
Tarancı'nın müzeye çevrilen evinin bir odası
Cahit Sıtkı'nın Diyarbakır'da doğduğu ev günümüzde müze olarak kullanılmaktadır. Şehir merkezinde, Camii Kebir Mahallesi, Cahit Sıtkı Tarancı Sokak No:3'te bulunan ev, tarihinde inşa edilmiştir. Diyarbakır'ın geleneksel konut mimarisinin tüm özelliklerini taşıyan ev, merkezi bir avlu etrafında sıralanmış dört kanattan oluşmuş ve zemin artı bir katlı olarak tamamen bazalt taş kullanılarak inşa edilmiştir.[67] Binada büyüklü küçüklü toplam on dört oda, mutfak, kiler ve tuvalet bulunmaktadır. tarihinde Kültür Bakanlığı tarafından satın alınıp restore edildikten sonra, cumhuriyetin yılında 29 Ekim tarihinde Tarancı'nın anısını yaşatmak ve ismini ebedileştirmek amacı ile müze olarak hizmete açılmıştır.[68] Müzede Tarancı'nın şahsî eşyaları, el yazısı ile yazılmış mektupları, aile fotoğrafları ve kitaplarından oluşan bir koleksiyon sergilenmektedir. Müze, 1 Mayıs tarihinde başlanan onarım ve teşhir tanzim çalışmaları 1 Ağustos tarihinde tamamlanmış ve 18 Mayıs Müzeler Günü'nde tekrar açılmıştır.[69]
Bestelenmiş şiirleri[değiştir
Cahit Sıtkı Tarancı Kimdir? Hayatı, Edebi Kişiliği, Eserleri
Cahit Sıtkı Tarancı (d. 4 Ekim , Diyarbakır &#; ö. 13 Ekim , Avusturya)
Cahit Sıtkı Tarancı, 4 Ekim &#;da Diyarbakır&#;ın Camiikebir Mahallesi&#;nde doğdu. Galatasaray Lisesi&#;nden mezun oldu. Mülkiye Mektebi&#;ne (Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi) devam etti, bir süre de Ankara Yüksek Ticaret Okulu&#;nda öğrenim gördü. Sümerbank&#;ta memur olarak çalıştı. &#;da Paris&#;e gitti. Paris Radyosu&#;nda Türkçe yayınlar spikerliği yaptı. 2. Dünya Savaşı&#;nın başlamasıyla yurda döndü. Askerliğini yaptı, bir süre İstanbul&#;da babasına ait işyerinde çalıştı. Ankara&#;da Anadolu Ajansı&#;nda çevirmenlik yaptı. Toprak Mahsulleri Ofisi ve Çalışma Bakanlığı&#;nda da bir süre görev yaptı. Geçirdiği kısmi felç sonucu konuşma yeteneğini yitirdi. Tedavi için götürüldüğü Viyana&#;da 12 Ekim &#;da 46 yaşındayken yaşamını yitirdi.
İlk şiirleri Muhit, Servet-i Fünun ve Uyanış dergilerinde yayınlandı. İlk şiirlerinde hece ölçüsünün alışılmış kalıplarının dışına çıkan biçemiyle dikkat çekti.
&#;da Cumhuriyet Halk Partisi&#;nin şiir yarışmasında &#;35 Yaş&#; şiiriyle birincilik kazanınca birden ünlendi. İlk şiir kitabı &#;Ömrümde Sükût&#; &#;te yayınlandı. Döneminin en çok okunan şairlerinden. Bir yandan Garip akımından etkilenerek serbest şiiri denedi, diğer yandan Baudelaire, Verlaine gibi Fransız şairlerinin etkisinde kaldı. Ama hiçbir akıma bağlanamayan, uyum ve biçimi gözeten, duygulu, içten, kendine özgü bir şiir geliştirdi. Hem yaşam sevincini hem karamsarlığı yansıttığı şiirlerinde &#;yalnızlık&#; ve &#;ölüm&#; temaları ağır basar. Ziya Osman Saba ile çocukluk arkadaşıdır. İki şair arasında edebiyatımızı etkileyen yazışmalar Tarancı&#;nın ölümüne dek sürdü.
Şiir ile ilgili görüşlerini dile getiren şu üç değerlendirmesi oldukça meşhurdur:
Şiir, ulaşmak istediğim esas mefkuredir.
Şekilsizlik içinde güzellik avına çıkanlar, kendi kendilerini avutmaktan başka bir şey yapmazlar.
Şiirdeki esas rol, kelimelerin istifidir.
Cahit Sıtkı, çeşitli vesilelerle şiirlerinde Fransız edebiyatının yanı sıra Tanpınar ve Dıranas etkisi olduğundan bahsetmektedir. Cahit Sıtkı&#;nın Türk okuru tarafından tanınmasını sağlayan eseri ise &#;Otuz Beş Yaş&#; adlı şiiridir. Ölüm temasını vurucu bir üslupla ele almıştır.
Şiirlerinde eşya-insan arasında kurduğu ilişki edebiyat incelemelerine konu olmuştur. Hece veznini başarıyla kullanan Tarancı, az sözcükle çok şey söylemek taraftarı olduğunu her fırsatta dile getirmiştir. Ziya Osman Saba ile olan mektuplaşmaları edebiyat tarihimizde oldukça meşhurdur. &#;Sonrası&#; adlı eserinde Fransız şiirinde yaptığı çeviriler de vardır.
Cahit Sıtkı Tarancı&#;nın Eserleri:
Şiir:
Ömrümde Sükût (, )
Otuz Beş Yaş (, )
Düşten Güzel (, )
Sonrası (Ölümünden sonra , )
Mektup:
Ziya&#;ya Mektuplar (Ölümünden sonra Ziya Osman Saba&#;ya mektupları)
Hikâye:
Cahit Sıtkı&#;nın Hikâyeciliği ve Hikâyeleri (Ölümünden sonra Selahattin Ömerli derledi, )
Bütün Şiirleri (Asım Bezirci derledi, )
Cahit Sıtkı Tarancı&#;nın Şiirlerinden Örnekler
OTUZ BEŞ YAŞ
Yaş otuz beş! yolun yarısı eder. Dante gibi ortasındayız ömrün. Delikanlı çağımızdaki cevher, Yalvarmak, yakarmak nafile bugün, Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var? Benim mi Allahım bu çizgili yüz? Ya gözler altındaki mor halkalar? Neden böyle düşman görünürsünüz, Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Zamanla nasıl değişiyor insan! Hangi resmime baksam ben değilim. Nerde o günler, o şevk, o heyecan? Bu güler yüzlü adam ben değilim; Yalandır kaygısız olduğum yalan.
Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız; Hatırası bile yabancı gelir. Hayata beraber başladığımız, Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir; Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
Gökyüzünün başka rengi de varmış! Geç farkettim taşın sert olduğunu. Su insanı boğar, ateş yakarmış! Her doğan günün bir dert olduğunu, İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
Ayva sarı nar kırmızı sonbahar! Her yıl biraz daha benimsediğim. Ne dönüp duruyor havada kuşlar? Nerden çıktı bu cenaze? ölen kim? Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar?
Neylersin ölüm herkesin başında. Uyudun uyanamadın olacak. Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında? Bir namazlık saltanatın olacak, Taht misali o musalla taşında.
ÖMRÜMDE SÜKUT
Çıngıraksız, rehbersiz deve kervanı nasıl, İpekli mallarını kimseye göstermeden, Sonu gelmez kumlara uzanırsa muttasıl, Ömrüm böyle esrarlı geçecek ses vermeden,
Ve böylece bu ömür, bu ömür her dakika, Bir buz parçası gibi kendinden eriyecek. Semada yıldızlardan, yerde kurtlardan başka, Yaşayıp öldüğümü kimseler bilmeyecek!
ÇOCUKLUK
Affan Dede&#;ye para saydım, Sattı bana çocukluğumu. Artık ne yaşım var, ne adım; Bilmiyorum kim olduğumu. Hiçbir şey sorulmasın benden; Haberim yok olan bitenden.
Bu bahar havası, bu bahçe; Havuzda su şırıl şırıldır. Uçurtmam bulutlardan yüce, Zıpzıplarım pırıl pırıldır. Ne güzel dönüyor çemberim; Hiç bitmese horoz şekerim!
DESEM Kİ
Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır, Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor, Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini, Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim, Senden kopardım çiçeklerin en solmazını, Toprakların en bereketlisini sende sürdüm, Sende tattım yemişlerin cümlesini.
Desem ki sen benim için, Hava kadar lazım, Ekmek kadar mübarek, Su gibi aziz bir şeysin; Nimettensin, nimettensin! Desem ki&#; İnan bana sevgilim inan, Evimde şenliksin, bahçemde bahar; Ve soframda en eski şarap. Ben sende yaşıyorum, Sen bende hüküm sürmektesin. Bırak ben söyleyeyim güzelliğini, Rüzgârlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber. Günlerden sonra bir gün, Şayet sesimi farkedemezsen, Rüzgârların, nehirlerin, kuşların sesinden, Bil ki ölmüşüm. Fakat yine üzülme, müsterih ol; Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini, Ve neden sonra Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede, Hatırla ki mahşer günüdür Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.
ABBAS
Haydi Abbas, vakit tamam; Akşam diyordun işte oldu akşam. Kur bakalım çilingir soframızı; Dinsin artık bu kalb ağrısı. Şu ağacın gölgesinde olsun; Tam kenarında havuzun. Aya haber sal çıksın bu gece; Görünsün şöyle gönlümce. Bas kırbacı sihirli seccadeye, Göster hükmettiğini mesafeye Ve zamana. Katıp tozu dumana, Var git, Böyle ferman etti Cahit, Al getir ilk sevgiliyi Beşiktaş&#;tan; Yaşamak istiyorum gençliğimi yeni baştan.
MEMLEKET İSTERİM
Memleket isterim Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun; Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.
Memleket isterim Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun; Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.
Memleket isterim Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun; Kış günü herkesin evi barkı olsun.
Memleket isterim Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun; Olursa bir şikâyet ölümden olsun.
ÖLÜMDEN SONRA
Öldük, ölümden bir şeyler umarak. Bir büyük boşlukta bozuldu büyü. Nasıl hatırlamazsın o türküyü, Gök parçası, dal demeti, kuş tüyü, Alıştığımız bir şeydi yaşamak..
Şimdi o dünyadan hiçbir haber yok; Yok bize arayan, soran kimsemiz. Öylesine karanlık ki gecemiz, Ha olmuş ha olmamış penceremiz; Akarsuda aksimizden eser yok.
GÜN EKSİLMESİN PENCEREMDEN
Ne doğan güne hükmüm geçer, Ne halden anlayan bulunur; Ah aklımdan ölümüm geçer; Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur.
Ve gönül Tanrısına der ki: &#; Pervam yok verdiğin elemden; Her mihnet kabulüm, yeter ki Gün eksilmesin penceremden!
DÜŞTEN GÜZEL
İlktir baharın gömlümce geldiği İlktir hem sarhoş hem ayık olduğum Bir gerçek içindeyim düşten güzel Sevdiğim gülüyor yanıbaşımda
Aşkından tâlihimin düzeldiği Sen gökte ararken yerde bulduğum Bir sende gördüm ince ruh ince bel Sende murada erdim kırk yaşımda
BÖYLE İŞTE
Hava güzel diye açsam pencereyi Sen misin açan? Yağmur yağmaya başlar
Bir kadın mı gülümser karşı balkonda? Kendime sanıp baksam kadın kaybolur.
Ne hoş kokuyor değil mi şu çiçekler? Uçmuştur kokusu koparmak istesem.
Yemişler mi sarkıyor komşu dallardan? Elimi uzatsam yemişten eser yok.
Herkes rakı içer, az çok neşelenir; Bense her içişimde efkarlanırım.
Nerden, nasıl bindim Ya Rab bu gemiye? Hangi denize çıksam fırtına kopar.
(Cahit Sıtkı Tarancı- 9 Ağustos )
DALGIN ÖLÜ
Dün güzel bir kadın geçti, Kabrimin yakınından. Doya doya seyrettim, Gün hazinesi bacaklarını, Gecemi altüst eden. Söylesem inanmazsınız, Kalkıp verecek oldum, Düşürünce mendilini; Öldüğümü unutmuşum&#;
Cahit Sıtkı TARANCI- 01 Mart
Son dakika: Dante Alighieri ka&#; yaşında &#;ld&#;? Cahit Sıktı Tarancı'nın Otuz Beş Yaş şiiri!
Cahit Sıtkı Tarancı'nın ''Otuz Beş Yaş'' adlı şiirinde geçen''Dante gibi ortasındayız ömrün'' dizesinde adı geçen Dante Alighieri kaç yaşında ölmüştür?
A) 35
b)56 c)70 d)96
Cevap : B
Dante Alighieri, İtalyan şair ve siyasetçi. En bilinen eseri, ahirete yapılan bir yolculuğu anlattığı İlahi Komedya'dır.
Bu eser Cehennem, Araf ve Cennet isimlerinde üç ciltten oluşmuştur. Dünya edebiyat tarihinin en büyük eserlerinden biri kabul edildiği gibi, modern İtalyancanın da temelini oluşturur.
Doğum tarihi: , Floransa, İtalya Ölüm tarihi ve yeri: 14 Eylül , Ravenna, İtalya Eşi: Gemma di Manetto Donati (e. –) Şiirleri: Inferno, İlahî Komedya, Araf, Paradiso, Yen
