Bakara Suresi 117 Ayet Fazileti

Posted 02 March 2010 - 02:36 AM

əs sələmu aleykum.Qardaş mən bir məsləhətsiz iş görmüşəm.Bilmirəm xəta deyim ya yox. Mən Orta Yol un emailni götürüb onunla məktublaşıram. Cox məktublaşdım hər şeyi başa saldı baxmayaraq ona söz tapa bilmirəm yenədə onunla razılaşmaq istəmirəm.Cünki sizi tanıyıram az da olsa elminizdən xəbərim var. Amma o məsələləri dərinə gedir.hətta deyərdim ki,cox məsələdə elmlidir. Axrıncı dəfə mənə dəlil gətirdi.bu dəlildən sonra təmiz beynim qarışıb. Allah rizasına cavab yazın. Amma dəlillə ki ona nə isə deye bilim.
1 ci-"Zahiri əməlləri iman adına daxil etmək məcazidir" sözünü deyən kəsə deyərik ki, sənin ixtilafın ləfzidir, çünki əgər sən (zahiri əməllərin) qəlbdəki vacaib imanın qaçınılmaz/ayrılmaz nəticəsi və vacib qıldığı nəticəsi olduğunu qəbul edirsənsə, həmin qaçınılmaz/ayrılmaz nəticənin olmaması həmin nəticəni tələb edən səbəbin də olmamasını tələb edir, beləliklə zahirin olmaması batinin də olmamasını lazım edir. Əgər sən bunu etiraf edirsənsə, o zaman sənin bizimlə ixtilaf etməyin ləfzi ixtilafdır. Lakin əgər insanın küfrü izhar etməsi və bütün vacibləri tərk etməsi ilə birlikdə onun qəlbində səhih vacib iman yer tuta bilir deyərək Cəhm və onun davamçılarının görüşlərinin həqiqəti olan bu görüşü qəbul edirsənsə, o zaman bu sənin "zahir batinin qaçınılmaz/ayrılmaz nəticəsi və onu vacib sonucudur" sözlərini inkar edir. Əksinə deyirlər ki, sənin görüşünün həqiqəti budur ki, sənə görə zahir batini bəzən izləyir, bəzən isə ondan ayrı olur, lakin daim onu izləmir, nə də onun vacib sonucu və mə'lulu deyildir. Lakin dəlilidir, əgər mövcud olarsa, batinin mövcud olduğuna dəlalət edir. Əgər yox olarsa, batinin yox olduğuna dəlalət etmir. Bu, sənin sözünün mahiyyətidir."

"Məcmu əl-Fətava", 7/577
Çünki müşriklər də, kitab əhli də bu işləri vacib görürlər. O əməllər ki, onlar xüsusi ilə Muhamməd vasitəsilə vacib buyurulmuşdur, bax o vacib əməllərdən heç bir şeyə əməl etmədən insan Allaha və Rasuluna iman etmiş olmaz."

"Məcmu əl-Fətava", 7/621

Hele coxlu sheyler verib mənə bu məni ən cox maraqlandırandır.Xais edirəm cavab yazın.amma dəlillə yazın .Necəki o eləyirdi hətta bizim dəlillərimizi araşdırıb xətaları cixardırdı.Allah razı olsun Cəmi müsəlmanlardan

Cavab:

Va aleykumus salam va rahmatullahi va barakatuhu!
Əvvəla, siz nahaq belə adamlarla məktublaşırsınız. Siz özünüz də gördünüz ki, nə lazımdırsa, biz ona dedik, amma o qəbul eləmədi. Ona görə də sizing belə birisi ilə yazışması düzgün deyil. Hələ üstəlik o qədər zəifsiniz ki, ona cavab verə bilməmisiniz. Əslən onun elmi heç yoxdur. Sadəcə saytlara girib orda fətvaları nüsxələyib bura qoyur. Biz yazdıqlarımızı isə oxumur, oxusa da qəbul etmir.
Soruşun ondan ki, “elmini” hansı müəllimdən alıb, heç olmasa birinin adını çəksin. Çünki size o cür səviyyədə olan birisinin aldatması çox gülməlidir. Heç olmasa bir müəlliminin adını desin ki, siz biləsiniz ki, buna qulaq asmaq olar, yoxsa yox. Əgər tabiinlərin vaxtında deyirdilərsə ki, baxın elmi kimdən götürürsünüz, bizim dövrdə çox ehtiyatlı olmaq lazımdır.
1. Bu sadəcə şeyxulİslamın (rahimahullah) murciyə əhlinə cavabıdır, bunu bizə aid eləmək böyük səhvdir. Çünki biz demirik ki, zahir əməllərin imanla heç bir əlaqəsi yoxdur və ya ayrıdır. Biz deyirik ki, əgər batindəki əməl tam olsa, onda əməl zahirə çıxmalıdır. Əgər tam olmasa, naqis olsa, çıxmaya bilər. Qəlb iman üçün əsasdır. Zahir də onun ayrılmaz bir əlaqəsidir. Sadəcə şeyxulİslam (rahimahullah) dediyi kimi, əgər zahirdə əməl yoxdursa, bu dəlildir ki, ya iman yoxdur, ya da zəifdir. Çalışın belə ümumi cümlələrə aldanmayın.
2. Vacib olan əməllər çoxdur, hər birinin də öz hökmü var. Məsələn, namaz. Namazı tərk edən barədə alimlər ixtilafda olublar. Ən böyük əməl olan namazdır, lakin namazı tərk edəni əhli sunnənin böyük alimləri kafir görməyiblər. İndi bu o demək deyil ki, bununla həmin alimlər murciyə olur. Şeyxulİslamın (rahimahullah) özü namazı tərk edəni kafir görmür. Sadəcə şeyxin 7-ci cildə sözləri murciyələrə cavablardır, yəni onlara əməlin vacibliyini sübut etmək istəyir.
Amma bu heç onun yazılarına oxşamır. Çünki o bu səviyyədə deyildi. Siz özünüz başqa üslubla onun üstünə atıb mənə sual verirsiniz. Əsas dəlili düzgün başa düşməkdir, dəlillərin çoxluğu deyil. Xüsusən də məsələni dərindən bilmirsinizsə, belə adamlarla danışmayın, bunlar size asanlıqla aldada bilərlər. Əlhəmdulillah, biz murciyə deyilik. Biz deyirik ki, iman dillə deyib, qəlblə etiqad edib, əməllə göstərməkdir. Deyirik ki, əməl imandan ayrılmazdır. Sadəcə bir incəliyi demək istəyirəm ki, bu adamlar əməl deyəndə ancaq zahiri əməlləri qəsd edirlər, həm də bununla namaz qılmayanı da kafir görürlər – vəssəlam. Çünki özlərindən soruşanda ki, bəs əməl çoxdur, başqa əməli tərk edən nə olur – deyirlər, yox, kafir olmur.
P.S. Bir də maraqlıdır ki, o səninlə məktublaşmağa vaxt tapır səfərdən, amma bizim burdakı sualları cavabsız qoyur?
Allah daha yaxşı bilir!
As salamu aleykum va rahmatullahi va barakatuhu!

وسائل الشيعة / باب انه لا يحل للمرتضع اولاد المرضعة نسبا ولا رضاعا مع اتحاد الفحل ولا أولاد الفحل مطلقا .

جاء في الاصول من الكافي ان ابو طالب قام بارضاع نبينا محمد صلى الله عليع وسلم

An Outlook on International Relations from Islamic Perspective This study questions the prevalent position of exclusionist paradigm and the transformation of the notions and practices in International Relations (IR). Despite the efforts of the post-positivist critics, the discipline is still characterised by hegemonic and even racist feature of the exclusionist paradigm. As some argued, IR is mainly perceived as a self-referential Western and the Anglo-Saxon discipline designates its founding texts, its relevant actors, and its main concerns within the jealously biased self-interest-based boundaries of its own structure. Western-dominated and the self-referential structure of the discipline continues since the establishment of IR discipline after the first quarter of 20th century. This study aimed at shifting the Western focused IR theory by questioning whether generating a non-western particularly Islamic criticism to the discipline is possible or not. The Peace of Westphalia which is widely accepted as both a founding myth and milestone in IR is a starting point to understand why IR is still perceived as a Western discipline. The Peace of Westphalia has a great importance to depict both the origins of the basic concepts of IR and general view of the IR studies. Furthermore, we try to shed light on the effects of the Enlightenment as a project that has fundamentally changed all the social and political structures. The legacies of the Enlightenment have shaped international relations in in several ways. For example, assumptions of the mainstream IR theories are based on enlightenment thinking. It is widely accepted that any given set of dichotomies such as subject/ object, man/woman, fact/value, domestic/foreign and belief in progress and universalist claims are the legacies of the enlightenment. Although IR discipline has a centennial history, the IR is affected by the legacies of the enlightenment. The dominant positivist tendency in IR studies is a very clear sign of this effect. From the beginning of 1990’s IR studies has tended to flourish in order to escape from the Anglo-Saxon pattern which have highly dominated the IR studies from the very beginning of the early years of the discipline. However, it is not possible to argue that all the endeavours that aim to enrich the content and quantity of the IR studies have succeeded in changing the character of the Anglo-Saxon discipline. This study aims to examine the probability of an alternative Islamic perspective on IR studies and to respond whether there is a new route for IR from Islamic thinking. Therefore, basic assumptions of Islam on human, human nature, state, war and cooperation in international relations are emphasized. Although there has been a relative richness in IR theory with the contributions of the Post-positivism, it is not easy to argue that Islam or Islamic issues have been sufficiently dealt with in IR studies. Islam which is derived from the word “slm” meaning peace is a religion of peace. Nevertheless, it is still common usage to address Islam with the Dar Al-Harb and the concept of Jihad. Islam is generally perceived as being irrational, unscientific by the Western intellectuals or scholars while comparing or justifying their own beliefs. Thus, we acknowledge that there is a lack of ethical sensitivity and failure to exercise proper judgement in IR studies considering Islam. To put it clearly, the message of Islam is for the entire humankind and Allah is the God of the entire world and the Prophet Muhammad is a messenger for all human being. Islam unites the entire human race under one banner without any kind of discrimination. All people are descendants of Adam and Eve and they are all equal in any respect. According to Islam, man is not a wolf to man (homo homini lupus). Among humanity, there is no absolute other in İslam. Qur'an declares that the absolute other of humanity is Satan. Satan refused to respect Adam and defied Allah’s command to prostrate in front of humanity in the form of Adam. There lie the origins of the struggle between good and evil in the world, not between human beings in reality. Islam aims to set free all humanity from all rules and rulers, from all inner, internal and external threats, and to provide guarantee of life, happiness and victory for all human beings who keep struggling for the good cause. Therefore, Islam rejects any political reason or authority and any social fabric which are designed to seize or surrender humanity in the name of evils under different names including those who call themselves as Muslims. Islam accepts only humanity as the successor of Allah in the world.