Ölüler Yaşayanlardan Daha Çok Çiçek Alır

Bodur’un kitabında geçen benzer başka bir ifadeye Şeref Birsel’e ait Morduman isimli şiirde de rastlamak mümkün. 7 Mart tarihinde paylaşılan şiirde “Gel otur biraz yaşlanınca kalkarsın” şeklinde bir ifade yer alıyor.

Anne Frank’ın hatıraları Otto Frank tarafından sansürlendi

Nilgün Bodur’un intihal yaptığı iddialarıyla gündeme gelen Anne Frank’ın kitabı hakkında başka tartışmalar da mevcut. Otto Frank, Anne’nın hatıra defterini basmadan önce bazı kısımları çıkartmıştı. Anne Frank’ın Bergen-Belsen toplama kampında hayatını kaybetmesinin ardından hayatta kalmayı başaran baba Otto Frank, günlükleri “Het Achterhuis” ismiyle yılında Hollanda’da yayınladı. Günlükler yılında ise Almanca ve Fransızca olarak piyasaya sürüldü. Son olarak yılında ABD’de yayınlanan kitap kısa sürede çok satanlar listesine girdi. Otto Frank ise yılında hayatını kaybetti.

Otto Frank günlükleri yayınlamadan önce bazı detayları gizledi. Buna göre günlüklerin A ve B versiyonları bizzat Anne Frank tarafından düzenlenmişti. Ancak Anne’nın hayatta olmadığı daha sonraki yıllarda Otto Frank günlüklerden bir C versiyonu oluşturdu ve bu versiyonu yayınladı.

Yani Otto Frank günlükleri yayınlamadan önce, Anne’nın cinsellikle ilgili bazı ifadelerini, kendisi hakkındaki bazı yorumları ve uygun bulmadığı birtakım şeyleri sansürledi. Günlüklerin Otto Frank tarafından düzeltilen C versiyonunda, Anne’nın babasının tuvalete gitmek veya gaz çıkartmak hakkında yaptığı konuşmaları iğrenç bulduğu veyahut yine Anne’nın kendi cinselliğini keşfettiği ve vajinasından bahsettiği bölümler yer almadı. Hollanda Savaş Dokümanları Enstitüsü yılında söz konusu notları inceledi ve tüm yazıların da olduğu eleştirel bir basım yayınladı.  

Baba Otto Frank tarafından çıkarılan bölümlerin de olduğu genişletilmiş baskı yılında yayımlandı. Carol Ann Lee tarafından yazılan “The Hidden Life of Otto Frank” isimli kitapta bu konuya da değiniliyor. Otto Frank, günlüklerin kendisi için bir vasiyet niteliğinde olduğunu ve Anne gibi düşünmesi gerektiğini ifade ediyor. Buna ek olarak Frank, bölümleri çıkarırken Anne’nın da muhtemelen kendisi gibi davranacağını belirtiyor. yılına gelindiğinde Anne Frank’ın günlüklerine ait beş sayfalık bir metin daha ortaya çıktı. Ortaya çıkan bu sayfalar ise tarihlerine göre günlüğün içine eklendi.

Örneğin, Can Yücel’in çevirisiyle İş Bankası Kültür Yayınları’ndan  Nisan ’de çıkan basımda Otto Frank tarafından çıkarılan bölümler yer almıyor. Kitabın Epsilon Yayınları’ndan Hakan Kuyucu çevirisiyle Şubat ’de çıkan versiyonu ise daha geniş baskıyı içeriyor.

Sansürlenen bölümlerin günlüklere eklenmesi ise daha sonra tartışmaları da beraberinde getirdi. The Guardian Gazetesi tarafından yapılan 2 Mayıs tarihli bir haberde, ABD’de yaşayan ve yedi yaşındaki bir çocuğun velisi olan Gail Horalek’in günlüklerin okullarda okutulmasına tepki gösterdiği belirtiliyor. Geçtiğimiz aylarda Anne Frank’ın Günlüğü’nde cinsel içerikli fıkraların yer aldığı iki yeni sayfa daha bulunmuştu. Sayfalar ise yılında araştırmanın tamamlanmasından sonra yayımlanacak.

Anne Frank’ın hatıraları hakkında komplo teorileri ortaya atıldı

Anne Frank’ın günlükleri hakkında bazı Neo-Nazi gruplar veyahut Holokost inkarcılığı yapan sayfalar tarafından ortaya atılan iddialar mevcut.

yılında ABD’nin Virginia eyaletinde kurulan ve Neo-Nazi organizasyon olarak bilinen National Vanguard’ın internet sitesinde konu hakkında bir yazı bulunuyor. 18 Ocak tarihli yazıda günlüklerin ’den önce yazılmadığına dair araştırmaların yayınlandığı ifade ediliyor. Yazıda ayrıca Anne Frank’ın Yahudi senaryosunda kilit bir rol oynadığı ve dokunaklı günlüklerin Holokost propagandacıları tarafından aranan şey olduğu belirtiliyor. Son olarak teknik uzmanların verdiği rapora göre günlüklerin yazıldığı kalemin ’den önce üretilmediği de ekleniyor.

yılında kurulan ve Holokost’u inkar eden yayınlarıyla bilinen “Institute for Historical Review” isimli kuruluşun internet sitesinde de günlükler hakkında bir yazıya rastlanabiliyor. “Was Anne Frank’s Diary a Hoax” (Anne Frank’ın Günlükleri Bir Düzmece Mi) başlıklı yazıda Anne Frank’ın günlükleri hakkında bazı şüphelerin bulunduğu ve günlüklerin propaganda olup olmadığının düşünülmesi gerektiği ifade ediliyor.

Ancak tüm bunların komplo teorilerinden ileriye gidemediğini söylemek mümkün. Anne Frank Vakfı’nın internet sitesinde yer alan bilgilerde söz konusu iddialar da göz önünde bulundurularak bazı bilgilere yer verilmiş. Buna göre ’da Hollanda Savaş Dökümanları Enstitüsü’nün günlük üzerinde bilimsel bir araştırma yaptığı ve günlüğün gerçek olduğunu ifade ettiği belirtiliyor. Aynı zamanda yazıda Hamburg Bölge Mahkemesi’nin 23 Mart ’da aldığı kararla günlüğün gerçekliğini doğruladığı açıklanıyor.

Anne Frank’ın günlüğünün gerçek olmadığına dair iddiaların cevaplandığı “Holocaust Denial on Trial” isimli internet sitesinde konu hakkında çeşitli yazılara rastlanabiliyor. Sitede yer alan bir yazıda Anne Frank’ın günlüğünün savaş sonrasında üretilen bir kalemle yazıldığına dair iddialara cevap veriliyor. Yazıda günlüğün dolma kalemle yazıldığı savaştan sonra üretilen kalemle işaretlenen yerlerin ise baba Otto Frank’a ait olduğu ifade ediliyor. Sitedeki başka bir yazıda ise Anne Frank’a ait günlüklerin parasal kazanç için babası tarafından yazıldığı iddialarına değiniliyor. Yazıda bu iddianın doğru olmadığı ve Hollanda Savaş Dökümanları Enstitüsü’nün günlüklerin doğruluğunu kabul ettiği ifade ediliyor.

Sonuç

Nilgün Bodur’un, bahsi geçen cümleyi Anne Frank’ın Hatıra Defteri isimli kitabından aldığı iddiası doğru değil. Anne Frank’ın kitabında böyle bir cümle bulunmuyor. Bahsi geçen söz ise uzun süredir internet ortamında Anne Frank’a atfedilerek paylaşılıyor. Ancak, yazar Nilgün Bodur’un kitabındaki söz ile Anne Frank’a ait olduğu iddiasıyla paylaşılan sözün büyük oranda birbirine benzediğini söylemek mümkün. Buna ek olarak Bodur’un kitabındaki cümleler ile sosyal medyada paylaşılan diğer başka sözler arasında da benzerlikler bulunuyor. Bu iddiayı incelerken Anne Frank ve günlüğü hakkında başka iddiaların da olduğu fark edildi. Anne Frank’ın notlarının gerçek olmadığı iddialarını ise antisemitist kuruluşlar tarafından üretilen komplo teorileri olarak nitelemek mümkün.