Sıhriyet

Sıhri Hısımlık:

Evlilikle oluşan ve taraflar arasında devamlı evlenme engeli doğuran, sonradan boşanma veya ölümle evlilik sona erse bile ortadan kalkmadığı için mutlak bir evlenme engeli teşkil eden akrabalık.

Sıhri hısımları dört grupta toplamak mümkündür:

1) Kayın vâlide: Bir kadınla evlenen kimse, artık bu kadının annesi, annesinin veya babasının anneleri yahut bunların anneleri ile ebediyyen evlenemez. Kadın da kocasının babası ve dedeleri ile evlenemez.

2) Gelinler: Bir kimse, oğlunun veya torunlarının hanımı ile ebediyyen evlenemez. Sonradan ölüm veya boşanma ile evlilik sona erse, bu gelinler dul kalsa da engel devam eder. Zira Cenab-ı Allah şöyle buyurur: "Kendi sulbünüzden gelmiş oğullarınızın karısı (size haram kılındı)" (en-Nisa, 4/23). Buna göre, himaye veya evlatlık maksadıyla alınan çocuklarla, himaye eden arasında bir evlenme engeli doğmayacağı gibi; himayedeki bir erkeğin karısı ile himaye eden arasında da sıhrî bir hısımlık doğmaz. Hz. Peygamber, evlatlığı Zeyd'in karısı Zeynep'le evlenmişti. Zeynep'le Zeyd geçinememiş ve daha önce boşanmışlardı. Bu evliliğe Cenab-ı Hak izin vermiş ve evlatlık müessesesini kaldırmıştı (el-Ahzab, 33/37).

3) Üvey anne ve üvey nineler: Bir kimse babasının veya dedelerinin nikahladığı bir kadınla ebediyyen evlenemez. Kur'an-ı Kerim bunu şöyle hükme bağlamıştır: "Babalarınızla evlenmiş olan kadınlarla evlenmeyin. Ancak câhiliyyet devrinde geçen geçmiştir. Şüphe yok ki, o bir hayasızlıktı. Allahın hışmına uğramaya büyük bir sebepti. O, ne kötü bir yoldu " (en-Nisa, 4/22).

4) Üvey kızlar: Bir erkek bir kadınla evlenir ve bu kadının başka kocadan olma kızları, oğlunun veya kızının kızları bulunursa üvey baba bunlarla evlenemez. Sonradan annelerini boşasa veya karısı ölse de evlenme engeli devam eder. Yasağın doğması için zifaf şarttır. Âyette: "Zifafa girdiğiniz karılarınızdan olup, himayelerinizde bulunan üvey kızlarınızla evlenmeniz size haram kılındı" (en-Nisâ, 4/23) buyurulur.

Zina da, normal evliliktekine benzer evlenme engellerini ortaya çıkarır. Bu prensip yüksek ahlâkî düşüncelere dayanır. Aile fertleri arasına fitne sokacak ve onları bunalıma itecek davranışlar yasaklanmıştır. İmam Şâfiî ve İmam Mâlik'ten bir rivayete göre zina, herhangi bir evlenme engeli doğurmaz. Onlar, haramın, bir helali haram hale getiremeyeceğini bildiren bir hadis-i şerife dayanırlar (es-Serahsî, el-Mebsût, IV, vd.).

İA

Peygamber Efendimiz (s.a.v) Cibril hadisinde “İslam Nedir?” sorusuna “–İslâm, Allah’tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın Rasûlü olduğuna şehâdet etmen, namazı dosdoğru kılman, zekâtı vermen, Ramazan orucunu tutman, yoluna güç yetirip imkân bulduğun zaman Kâ’be’yi ziyâret (hac) etmendir” buyurdular.

“İman Nedir?” sorusuna “–Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, âhiret gününe inanmandır. Yine kadere, hayrına ve şerrine îmân etmendir” buyurdular.

İhsan Nedir? Rasûlullah Efendimiz (s.a.v): “–İhsân, Allah’a, onu görüyormuşsun gibi kulluk etmendir. Sen onu görmüyorsan da O seni mutlaka görüyor” buyurdular. (Müslim, Îmân 1, 5. Buhârî, Îmân 37; Tirmizi Îmân 4; Ebû Dâvûd, Sünnet 16)

Kuran-ı Kerim, Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen ilahi kitapların sonuncusudur. İlahi emirleri barındıran Kuran ve beraberinde Efendimizin (s.a.v) sünneti tüm Müslümanlar için yol gösterici rehberdir.

Tüm insanlığa rahmet olarak gönderilen örnek şahsiyet Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v) 23 senelik nebevi hayatında bizlere Kuran ve Sünneti miras olarak bırakmıştır. Nitekim hadis-i şerifte buyrulur: “Size iki şey bırakıyorum, onlara sımsıkı sarıldığınız sürece yolunuzu asla şaşırmazsınız. Bunlar; Allah’ın kitabı ve Peygamberinin sünnetidir.” (Muvatta’, Kader, 3.)

Tasavvuf; Cenâb-ı Hakkʼı kalben tanıyabilme sanatıdır.Tasavvuf; “îmân”ı “ihsân” gibi muhteşem ve muazzam bir ufka taşımanın diğer adıdır. Tasavvuf’i yola girmekten gaye istikamet üzere yaşayabilmektir. İstikâmet ise, Kitap ve Sünnet’e sımsıkı sarılmak, ilâhî ve nebevî tâlimatları kalbî derinlikle idrâk edip onları hayatın her safhasında vecd içinde yaşayabilmektir.

Dua, Allah Teâlâ ile irtibatta bulunmak; O’na gönülden yönelmek, meramını vâsıta kullanmadan arz etmek demektir. Hadisi şerifte "Bir şey istediğin vakit Allah'tan iste! Yardım dilediğin vakit Allah'tan dile!" buyrulmuştur. (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/)

Zikir, bütün tasavvufi terbiye yollarında nebevi bir üsul ve emanet olarak devam edegelmiştir. “…Bilesiniz ki kalpler ancak Allâh’ı zikretmekle huzur bulur.” (er-Ra‘d, 28) Zikir, açık veya gizli şekillerde, belirli adetlerde, farklı tertiplerde yapılan önemli bir esastır. Zikir, hatırlamaktır. Allah'ı hatırlamak farklı şekillerde olabilir. Kur'an okumak, dua etmek, istiğfar etmek, tefekkür etmek, "elhamdülillah" demek, şükretmek zikirdir.

İlim ve hâl kelimelerinden oluşmuş bir isim tamlaması olan ilmihal (ilm-i hâl) sözlükte "durum bilgisi" demektir. Bütün müslümanların dinî bilgi ve uygulama bakımından ihtiyaç duyduğu, bir bakıma müslüman olmanın ve müslümanlığın icaplarını yerine getirmenin ön şartı durumundaki fıkhi temel bilgiler ilmihal diye anılmıştır.

İslam ve İhsan web sitesinde İslam, İman, İbadet, Kuranımız, Peygamberimiz, Tasavvuf, Dualar ve Zikirler, İlmihal, Fıkıh, Hadis ve vb. konularda  güvenilir kaynaklardan bilgiye ulaşabilirsiniz.