Kuran 261 Sayfa

سورة الحجر (15) ص
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

Rahman ve rahîm olan Allah'ın adıyla Elif. Lâm. Râ. Bunlar Kitab`ın ve apaçık bir Kur`an`ın âyetleridir. (1) İnkâr edenler zaman zaman, keşke biz de müslüman olsaydık, diye arzu ederler. (2) Onları bırak; yesinler, eğlensinler ve boş ümit onları oyalayadursun. (Kötü sonucu) yakında bilecekler! (3) Helâk ettiğimiz hiçbir ülke yoktur ki hakkında (bizce) bilinen bir yazgı olmasın. (4) Hiçbir millet, ecelinin önüne geçemez, ve onu geciktiremez. (5) Dediler ki: "Ey kendisine Kur`an indirilen (Muhammed)! Sen mutlaka bir mecnunsun!" (6) "Eğer doğru söyleyenlerden idiysen, bize melekleri getirmeliydin." (7) Biz melekleri ancak hak ile indiririz. O zaman onlara mühlet verilmez. (8) Kur`an`ı kesinlikle biz indirdik; elbette onu yine biz koruyacağız. (9) Andolsun, senden önceki milletler arasında da elçiler gönderdik. (10) Onlara bir peygamber gelmeyedursun, hemen onunla alay ederlerdi. (11) İşte böylece biz onu, (inkarcılığı) suçluların kalplerine sokarız. (12) Öncekilerin başına gelenlerden ders almaları gerekirken onlar hâla buna (Kur`an`a) inanmıyorlar. (13) (14) Onlara gökten bir kapı açsak da oradan yukarı çıksalar, yine de "Gözlerimiz boyandı, daha doğrusu bize büyü yapılmıştır" derler. (14) (15) Onlara gökten bir kapı açsak da oradan yukarı çıksalar, yine de "Gözlerimiz boyandı, daha doğrusu bize büyü yapılmıştır" derler. (15)

Im Namen Allahs, des Allerbarmers, des Barmherzigen! Alif Lam Ra`. Dies sind die Verse des Buches und des deutlichen Qur`an. (1) Es mag wohl sein, daß die Ungläubigen wünschen, sie wären Muslime gewesen. (2) Lasse sie essen und genießen und von Hoffnung abgelenkt werden; bald werden sie es erfahren. (3) Und Wir haben nie eine Stadt zerstört, ohne daß ihr eine wohlbekannte Frist bemessen gewesen wäre. (4) Kein Volk kann seine Frist überschreiten; noch können sie dahinter zurückbleiben. (5) "Und sie sagten: ""O du, zu dem die Ermahnung herabgesandt wurde, du bist wahrlich ein Verrückter. (6) ""Warum bringst du nicht Engel zu uns, wenn du einer der Wahrhaftigen bist?"" (7) "Wahrlich, Wir senden keine Engel hinab, außer aus triftigem Grunde, und dann wird ihnen kein Aufschub gewährt. (8) Wahrlich, Wir Selbst haben diese Ermahnung herabgesandt, und sicherlich werden Wir ihr Hüter sein. (9) Und wahrlich, Wir entsandten schon vor dir (Gesandte) zu den Parteien der Früheren. (10) Und nie kam ein Gesandter zu ihnen, über den sie nicht gespottet hätten. (11) So lassen Wir diese (Spottlust) in die Herzen der Sünder einziehen. (12) Sie glauben nicht daran, obwohl sich das Beispiel der Früheren ereignet hat. (13) Und selbst wenn Wir ihnen ein Tor des Himmels öffneten und sie begännen dadurch hinaufzusteigen, (14) "sie würden gewiß sagen: ""Nur unsere Blicke sind benommen; wahrlich, man hat uns nur etwas vorgegaukelt."" (15)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful Alif-Lâm-Râ. [These letters are one of the miracles of the Qur'ân, and none but Allâh (Alone) knows their meanings]. These are the Verses of the Book, and a plain Qur'ân. (1) How much will those who disbelieve desire that they were Muslims [those who have submitted themselves to Allâh's Will in Islâm i.e. Islâmic Monotheism, this will be on the Day of Resurrection when they will see the disbelievers going to Hell and the Muslims going to Paradise].[] (2) Leave them to eat and enjoy, and let them be preoccupied with (false) hope. They will come to know! (3) And never did We destroy a township but there was a known decree for it. (4) No nation can advance its term, nor delay it. (5) And they say: "O you (Muhammad SAW ) to whom the Dhikr (the Qur'ân) has been sent down! Verily, you are a mad man. (6) "Why do you not bring angels to us if you are of the truthful?" (7) We send not the angels down except with the truth (i.e. for torment), and in that case, they (the disbelievers) would have no respite! (8) Verily We: It is We Who have sent down the Dhikr (i.e. the Qur'ân) and surely, We will guard it (from corruption)[] (9) Indeed, We sent (Messengers) before you (O Muhammad SAW) amongst the sects (communities) of old. (10) And never came a Messenger to them but they did mock at him. (11) Thus do We let it (polytheism and disbelief) enter the hearts of the Mujrimûn [criminals, polytheists, and pagans. (because of their mocking at the Messengers)] (12) They would not believe in it (the Qur'ân), and already the example of (Allâh's punishment of) the ancients (who disbelieved) has gone forth. (13) And even if We opened to them a gate from the heaven and they were to keep on ascending thereto, (all the day long). (14) They would surely say (in the evening): "Our eyes have been (as if) dazzled (We have not seen any angle or heaven). Nay, we are a people bewitched." (15)

In the name of Allah, the Beneficent, the Merciful Alif Lam Ra. These are the Ayat of Revelation― of a Qur'an that makes things clear. (1) Again and again will those who disbelieve wish that they had bowed (to Allah's Will) in Islam. (2) Leave them alone, to enjoy (the good things of this life) and to please themselves: let (false) hope amuse them: soon will knowledge (undeceive them). (3) Never did We destroy a population that had not a term decreed and assigned beforehand. (4) Neither can a people anticipate its Term, nor delay it. (5) They say: "O thou to whom the Message is being revealed! Truly thou art mad (or possessed)! (6) "Why bringest thou not angels to us if it be that thou hast the Truth?" (7) We send not the angels down except for just cause: if they came (to the ungodly), behold! no respite would they have! (8) We have, without doubt sent down the Message; and We will assuredly guard it (from corruption). (9) We did send messengers before thee amongst the religious sects of old: (10) But never came an messenger to them but they mocked him. (11) Even so do We let it creep into the hearts of the sinners― (12) That they should not believe in the (Message); but the ways of the ancients have passed away. (13) Even if We opened out to them a gate from heaven, and they were to continue (all day) ascending therein, (14) They would only say: "Our eyes have been intoxicated: nay, we have been bewitched by sorcery." (15)

Au nom d’Allah, le Tout Miséricordieux, le Très Miséricordieux Alif, Lām, Rā. Voici les versets du Livre et d’une Lecture explicite(2). (1) [Le Jour du Jugement Dernier] les mécréants voudraient avoir été Musulmans [soumis]. (2) Laisse-les manger, jouir (un temps), et être distraits par l’espoir; car bientôt ils sauront! (3) Or Nous ne détruisons aucune cité sans qu’elle n’ait eu [un terme fixé en] une Ecriture connue. (4) Nulle communauté ne devance son terme, ni ne le retarde. (5) Et ils (les mecquois) disent: «Ô toi sur qui on a fait descendre le Coran, tu es certainement fou! (6) Pourquoi ne nous es-tu pas venu avec les Anges, si tu es du nombre des véridiques?» (7) Nous ne faisons descendre les Anges qu’avec la vérité; et alors, il ne leur sera pas accordé de répit [à ces impies]. (8) En vérité c’est Nous qui avons fait descendre le Coran, et c’est Nous qui en sommes gardien(3). (9) Et nous avons certes envoyé, avant toi, [des Messagers] parmi les peuples des Anciens(4). (10) Et pas un Messager ne leur est venu sans qu’ils s’en soient moqués. (11) C’est ainsi que Nous faisons pénétrer (la mécréance) dans les cœurs des coupables. (12) Ils ne croiront pas en lui [le Messager ou le Coran] bien que se soit accompli le sort traditionnel des anciens. (13) Et même si Nous ouvrions pour eux une porte du ciel, et qu’ils pussent y monter, (14) ils diraient: «Vraiment nos yeux sont voilés. Mais plutôt, nous sommes des gens ensorcelés». (15)

Dengan menyebut nama Allah Yang Maha Pemurah lagi Maha Penyayang Alif laam, raa. [Surat] ini adalah [sebagian dari] ayat-ayat Al-Kitab [yang sempurna], yaitu [ayat-ayat] Al Qur’an yang memberi penjelasan. (1) Orang-orang yang kafir itu sering kali [nanti di akhirat] menginginkan, kiranya mereka dahulu [di dunia] menjadi orang-orang muslim. (2) Biarkanlah mereka [di dunia ini] makan dan bersenang-senang dan dilalaikan oleh angan-angan [kosong], maka kelak mereka akan mengetahui [akibat perbuatan mereka]. (3) Dan Kami tiada membinasakan sesuatu negeripun, melainkan ada baginya ketentuan masa yang telah ditetapkan. (4) Tidak ada suatu umatpun yang dapat mendahului ajalnya, dan tidak [pula] dapat mengundurkan [nya]. (5) Mereka berkata: "Hai orang yang diturunkan Al Qur’an kepadanya, sesungguhnya kamu benar-benar orang yang gila [1]. (6) Mengapa kamu tidak mendatangkan malaikat kepada kami, jika kamu termasuk orang-orang yang benar?" (7) Kami tidak menurunkan malaikat melainkan dengan benar [untuk membawa azab] dan tiadalah mereka ketika itu diberi tangguh. (8) Sesungguhnya Kami-lah yang menurunkan Al Qur’an, dan sesungguhnya Kami benar-benar memeliharanya [2]. (9) Dan sesungguhnya Kami telah mengutus [beberapa rasul] sebelum kamu kepada umat-umat yang terdahulu. (10) Dan tidak datang seorang rasulpun kepada mereka, melainkan mereka selalu memperolok-olokkannya. (11) Demikianlah, Kami memasukkan [rasa ingkar dan memperolok-olokkan itu] ke dalam hati orang-orang yang berdosa [orang-orang kafir], (12) mereka tidak beriman kepadanya [Al Qur’an] dan sesungguhnya telah berlalu sunnatullah [3] terhadap orang-orang dahulu. (13) Dan jika seandainya Kami membukakan kepada mereka salah satu dari [pintu-pintu] langit, lalu mereka terus menerus naik ke atasnya, (14) tentulah mereka berkata: "Sesungguhnya pandangan kamilah yang dikaburkan, bahkan kami adalah orang-orang yang kena sihir". (15)

Dengan nama Allah, Yang Maha Pemurah, lagi Maha Mengasihani Alif, Laam, Raa`. Ini ialah ayat-ayat Kitab (yang lengkap sempurna) dan Al-Quran yang memberi penjelasan. (1) Ada masanya orang-orang yang kafir merasa ingin kalaulah mereka telah menjadi orang-orang Islam. (2) Biarkanlah mereka makan dan bersenang-lenang dengan kemewahan dunia dan dilalaikan oleh angan-angan (daripada bertaubat dan insaf); kemudian mereka akan mengetahui kelak (bencana perbuatan mereka). (3) Dan tiadalah Kami binasakan (penduduk) sesebuah negeri melainkan ada baginya tempoh yang tertentu dan termaklum. (4) Sesuatu umat itu tidak dapat mendahului tempohnya yang telah ditentukan dan mereka juga tidak dapat mengundurkannya. (5) Dan mereka yang ingkar berkata (kepada Nabi Muhammad): Wahai orang yang kepadanya diturunkan Al-Quran, sesungguhnya engkau adalah orang gila. (6) Sepatutnya engkau membawakan malaikat kepada kami (untuk menjadi saksi tentang kerasulanmu), jika betul engkau dari orang-orang yang benar! (7) Tiadalah Kami menurunkan malaikat melainkan dengan cara yang sungguh layak dan berhikmat dan pada ketika itu mereka (yang ingkar) tidak akan diberi tempoh lagi. (8) Sesungguhnya Kamilah yang menurunkan Al-Quran dan Kamilah yang memelihara dan menjaganya. (9) Dan demi sesungguhnya! Kami telah utuskan Rasul-rasul sebelummu (wahai Muhammad), dalam kalangan kaum-kaum yang telah lalu. (10) Dan tiadalah seseorang Rasul pun yang datang kepada mereka, melainkan mereka mempersenda dan mengejek-ejeknya. (11) (Sebagaimana hati kaum-kaum yang telah lalu dimasuki perasaan mempersendakan Rasul-rasul) demikianlah pula Kami masukkan perasaan yang seperti itu ke dalam hati orang-orang yang berdosa (yang menentangmu). (12) Mereka tidak percaya kepada Al-Quran yang engkau bawa, padahal telahpun berlaku undang-undang membinasakan orang-orang yang telah lalu (yang mendustakan Rasul-rasulnya). (13) Dan kalau Kami bukakan kepada mereka mana-mana pintu langit, kemudian mereka dapat naik melalui pintu itu (pada siang hari yang membolehkan mereka menyaksikan segala kenyataan yang ada di sana); (14) Tentulah mereka akan (mengingkari kenyataan yang benar itu dengan) berkata: Hanya mata kami telah disilapkan penglihatannya bahkan kami adalah kaum yang telah disihirkan (oleh Muhammad). (15)

En el nombre de Allah, el Misericordioso, el Compasivo Alif, Lam, Ra. Esos son los signos del Libro y de una Recitación clara. (1) ¡Cómo desearán los que se negaron a creer haber sido musulmanes! (2) Déjalos que coman y disfruten mientras les distrae la falsa esperanza. Ya sabrán. (3) No hemos destruido ninguna ciudad que no tuviera un término escrito conocido. (4) Ninguna comunidad puede adelantar ni retrasar su plazo. (5) Y han dicho: Tú, a quien le ha descendido el Recuerdo, realmente eres un poseso. (6) ¿Por qué no has venido a nosotros con los ángeles si dices la verdad? (7) Los ángeles no descienden si no es con la verdad y en ese caso ya no habría nada más que esperar con vosotros. (8) Nosotros hemos hecho descender el Recuerdo y somos sus guardianes. (9) Ya habíamos enviado (mensajeros) antes de ti a las comunidades de los antiguos. (10) Pero no había mensajero que les llegara del que no se burlaran. (11) Así lo imbuimos en los corazones de los malhechores. (12) No creerán en ello a pesar de tener el ejemplo de lo que siempre pasó con los antiguos. (13) Incluso si les abriéramos una parte del cielo por la que pudieran subir. (14) dirían: Nos están haciendo ver visiones, nos han hechizado. (15)