Koyun Koyuna Yatıyoruz

     Alışkanlık haline getirmişim. Okuldan çıkar çıkmaz, önce fırından iki  üç tane sıcak ekmek aldıktan sonra eve gidiyorum her zaman olduğu gibi… Saat dört buçuk, beş civarı, yolumuzun sokak lambaları arada bir yanmadığı için biraz da karanlık oluyor. Tek tük aralıklarla yanan lambalar var ama…
    Karanlık çökmüş, iki sokak lambası arası da alaca karanlıktır. Yolu henüz yarılamamıştım. O alaca karanlıkta biraz ileride, bağırmalar, çağırmalar arasında, epeyce kalabalık bir gurup gözüme çarptı.
    Koyun sürüsü desem, koyunlar bu kadar uzun değil, sığır desem hiç değil! Kendi kendime olsa olsa ya katırdır, ya da eşektir bunlar, diye düşündüm ama bu kadar eşek ya da katırın bizim mahallede ne işi var? Boyları uzun olduğuna göre devedir.
     Belki de bir yerlerden çalınıp getirilmişler düşüncesi içerisinde hem yürüyor hem de o yaratıkların ne olduğunu çözmeye çalışıyorum.
     “ Yok, yok kesin, ya katır, ya da eşektir bunlar.” Doğrusu biraz da çekindiğim için yavaş yavaş yürüyorum ki; Mahalleden birileri de gelip bana yetişsinler, ben de içimdeki korkuyu yenerek bir an önce eve varayım.
     Sesler bağırmalar insan sesidir ama yaratıklar insana benzemiyor. Alaca karanlıktan çıkıp sokak lambalarının ışığında geçseler ne oldukları net belli olacaktır ama… Arada bir guruptan kopmalar da oluyor fakat karanlıktan net seçemiyorum. Kendi kendime “Ne ise ne, sana ne sen bir an önce eve gitmene bak.
     Hatta az ilerideki Hamam Sokağına sap, arka yoldan arkana bakmadan sıvışmaya çalış.” Diye düşünüyorum ama içimdeki merakı da yenemiyorum. Ömrümde ilk defa gördüğüm, sesleri insan sesi ama kendileri asla insana benzemeyen bu yaratıklar ne! Bazen koşuyorlar, bazen duruyorlar.
    Ya beni yakalasalar korkusu içinde gittikçe adımlarımda yavaşlıyor. Kendimce yakalanma hayalleri kuruyorum.
    Yakalasalar ne yapacaklar! Bilmem ne… ne… Derken arkamdan bir ses, “Selam ün aleyküm hoca” deyince, ben  “Vay ” diyerek geri dönüp kaçmaya çalışırken, döner dönmez yumuşak bir şeye çarptığımı fark ettim. Tamam demek ki beni yakaladılar. Çarptığım nesnenin de o yaratıklardan biri olabileceğini kafamdan geçirdim ki, aynı ses “Ne oldu Ekrem hoca niye korktun?” diyerek kolumdan da tutunca, ben artık bitmişim… Neyse ki geçten geç komşularımızdan biri olduğunu anlayınca biraz rahatladım.
    * Sahi ne oldu, niye korktun?
    * Sen miydin, ben de seni başka bir yaratık zannettim. Ödümü kopardın.
    * Bak bakalım şu ilerideki uzun uzun şeyler nedir?
    * Şu koşanlar mı?
    * Evet Onlar!
    * Eşek sürüsüdür nedir, yoksa onlardan mı korktun?
    * İyi bak bakalım, Eşek mi değil mi? Adamcağız merakla bir daha bakınca “Sahiden de eşek değil bunlar. Eşek kısa olur bunlarsa eşekten daha uzundur. Allah Allah nedir bunlar peki! Deve olmasınlar! “ Deve mi?
    * Bilemiyorum ki ben de anlayamadım. Baksana insan gibi konuşuyorlar, gülüyorlar, bağrışıyorlar. Birbirlerinin anasına, bacısına küfrediyorlar.
     Bu sefer ikimiz birden bu yaratıkların ne olduğunu düşünmeye başladık. Bir süre sonra Allahtan onlar yanan bir sokak lambasının altına gelince, bir de ne görelim! Ne gördük dersiniz? Kendinizce şöyle bir düşünün bakalım ne görebiliriz!   Bilemediniz. Gördüklerimiz mahallenin gençleriydi.
    Ya!  Evet, mahallenin yaşlarındaki ipsiz, sapsız gençleri…
    Biri diğerinin omzuna binmiş, deve taklidi yaparak sağa sola koşan kadar genç! Demek ki bunlar mahallemizin gençleriydi, bir günlüğüne deve olmuşlardı.
       Artık korkumu yenmiştim. Bunlara yaklaşınca bazıları diyeceğim ama tümü beni tanıdılar. Sağ olsunlar saygıda da kusur etmezler.
    Ben hemen, “Ya oğlum ödümü patlattınız, ben de sizi eşek ya da katır zannettim. Meğer deveymişsiniz. Sesiniz insan, kendiniz eşek gibi geldiniz bana, bu haliniz ne?  Nerede ise geri dönüp kaçacaktım.  Bu adamı ezecektim sizin yüzünüzden. ” “Kusura bakma hocam aşağıdaki düğüne gidiyoruz.
     Kendi kendimize şakalaşıyoruz.” “Böyle bağrışıp acayipleşerek mi. Sonra milleti rahatsız ediyorsunuz diye polis sizi alır sabaha kadar nezarette bekletir.” Dememe kalmadan içlerinden biri, “Amaaan Hocam Canıma minnet, hiç olmazsa nezarette rahat bir uyku çekerim. Vallahi iki anneden yirmi iki kardeşiz.
    İki odada, koyun gibi, koyun koyuna yatıyoruz.”  “İyi de hiç olmazsa nezarettense eviniz daha iyi değil mi? “Değil tabi hocam Vallahi değil, sen bizim yerimize olsan hiç eve gitmezsin. Okuyamadık, iş yok, güç yok, eve gidince de horlanmalar, dışlanmalar, zengin çocukları ile kıyaslanmalar bizi daha da evimizden soğutuyor. Hele hayırlısı ile bir askere gidip gelelim, işte o zaman da ver elini İstanbul.
    Ondan sonra da kim gelir bu memlekete…
Artık eve de yaklaşmıştım, Komşumuz Fetto kendi evine, ben de kendi evime gittim. Gittim gitmesine ama, gecemi hep o çocukların dediklerini düşünerek geçirdim. Diyelim ki İstanbul’a gittiler, ya sonrası… İşte orası da şimdilik meçhuldür.

Kentin Seyhan ilçesine bağlı Yeşilyurt Mahallesi’nde kurulan kurban pazarı, Türkiye’nin birçok yerinden satıcıyı bu bölgeye getirtti. Erzurum, Kars, Yozgat, diyarbakır ve Van gibi illerde bir yıl boyunca kurbanlık yetiştiren hayvancılar, Kurban Bayramı’na bir hafta kala tamamen pazarı doldurup yerlerini aldı.



Bir yıl boyunca büyüttükleri hayvanları satmak için pazara gelen hayvancılar, hayvanların başından ayrılamadan bayramın ilk gününe kadar nöbet tutuyorlar. Hayvanları için yaptıkları bölmelerde kurbanlıklarla birlikte uyuyan celepler ahırlarda yemek yiyor ve dinleniyorlar. Ahırlarda yatan celepler piknik tüplerinde yemek ve çaylarını yaparak karınlarını doyuruyorlar.



“Koyunlarımızın çalınmaması için buradayız”

Yozgat’tan koyun getiren Hasan Tetik, “Hayvanların tanesi bin liradan aşağı değil. Mecburen burada yatıp kalkıyoruz. Çalınmaması için buradayız. Bunun da hepsi bizim değil tabi ki. Borç çoğu onlar da ödenecek. Biz başında duruyoruz. Kurban Bayramı’nın sonuna kadar yani hepsini satana kadar buradayız. Yaklaşık 10 gündür buradayız. Toplamda gün burada kalmış olacağız” diye konuştu.



“Bir malımız bile çalınsa canımız yanar”

Şanlıurfa’dan koyun getiren mehmet tekin isimli celep ise koyunları satıp borçlarını ödemek istediklerini belirterek, “Bayrama kadar burada yatacağız. Burada nöbetimizi bekliyoruz. Amacımız bir koyunumuz bile çalınmasın. Emek bunların hepsi. Bir malımız bile çalınsa canımız yanar. Koyun başına kazancımız belki veya liradır. O da gitmesin elimizden. Şüphelendiğimiz kişiler oldu ama malımıza girmediği için bir şey diyemedik” ifadelerini kullandı.



“Uyumamak için telefonla konuşuyorum”

koyunu olan ve uykusu geldiği için telefondan eşiyle konuşarak uykusunu kaçıran Ömer Tetik de koyunu sattığını söyleyerek, “Uyumamak için telefonla konuşuyorum. 2’şer saat arayla arkadaşlarla nöbet tutuyoruz. Sattığımız ve satacağımız malların nöbetini tutuyoruz çünkü onlar bizim emanetimizdir. Uykum kaçsın diye şu an eşimle konuşuyorum, arkadaşlarla sohbet ediyoruz. Sabah da aynı şekilde erkenden kalkıp hayvanlarımızı yemliyoruz. Günümüz böyle geçiyor” dedi.

Ünlü sanatçı Muazzez Ersoy, önceki gece Günay sahnesinde sevenlerini coşturdu. Sahne öncesi kulisinde gazetecileri, çok sevdiği köpeği Şanslı ile birlikte ağırlayan Ersoy, "Şanslı benim aşkım. Evde de koyun koyuna yatıyoruz. Çok akıllı bir köpek; eğitime de göndermedim. Evde kendim eğittim, sözlerimi dinliyor" dedi.

MUAZZEZ ERSOY FOTOĞRAFLARI İÇİN TIKLAYIN!

MUAZZEZ ERSOY D&#;N GECE G&#;NAY SAHNESİNDE DEVLEŞTİ. &#;NL&#; SANAT&#;I SAHNE &#;NCESİ KULİSİNDE &#;OK SEVDİĞİ K&#;PEĞİ ŞANSLI’YI DA AĞIRLADI. GECEDE AYRICA HASAN YILDIRIM T&#;RK&#;LERİYLE COŞTURDU

Ünlü sanatçı Muazzez Ersoy önceki gece Günay sahnesinde devleşti. Birbirinden güzel sanat müziği parçaları okuyan Ersoy sahne öncesinde de basın mensuplarını kulisinde ağırladı.

 Muazzez Ersoy Günay sahnesi öncesi kulisinde çok sevdiği köpeği Şanslı’yı da ağırladı. Basın mensuplarının Şanslı ile ilgili sorularına; ‘Şanslı benim aşkım. Evde de koyun koyuna yatıyoruz. Kameralara da alışık. Benim Kilyos’ta çektiğim ‘Ağladım’ isimli klibimde de oynadı. Çok akıllı bir köpek. Eğitime de göndermedim. Evde kendim eğittim ve tüm sözlerimi dinliyor. Ne dersem yapıyor’ dedi.

 YENİ PROJELER YOLDA

 Basın mensuplarının yeni projeleriyle ilgili sorularına ise; ‘Yeni ve çok güzel projelerim var. Yolda hepsi… Ancak hepsi sürpriz’ diye konuştu.

 HASAN YILDIRIM TÜRKÜLERİYLE COŞTURDU

Muazzez Ersoy’un öncesinde sahne alan Hasan Yıldırım’da sahne sonrasında basın mensuplarının sorularını yanıtladı. Geçtiğimiz hafta son albümü ‘Gülemez Oldum’u piyasaya çıkaran Yıldırım; ‘Son albümüm de Müslüm Gürses’in ilk çıkış parçası olan yılında okuduğu ‘Özür Diliyorum Senden’i okudum. İnşallah uğurlu olur. Müslüm Ağabeyle de birlikte çalışma imkânı buldum. Ben onu çok severdim, çok güzel bir insandı. Arabesk müziğin gerçekten babasıydı. Kimse bilmez ama çok espirili bir insandı. Öyle yerde bir espiri yapardı ki yerlere yatırırdı sizi gülmekten’ dedi. Ünlü sanatçı ayrıca; ‘Günay’da ben 3 yıldır sahne alıyorum. İlk programın Muazzez Abacı’ydı. Ardından 2 yıl Bülent Ersoy ile çalıştım. Şimdi de Muazzez Ersoy ile çalışıyorum. Muazzez hanımı tanıdıktan sonra ne kadar müthiş bir insan olduğunu gördüm’ diye konuştu.

 DİDEM HERKESİ KENDİSİNE HAYRAN BIRAKTI!

 Hasan Yıldırım’ın ardından sahne alan oryantel Didem ise yaptığı birbirinden kıvrak danslarla izleyenleri kendisine hayran bıraktı.