Canım Ailem 27 Bölüm

kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir

Selamlar arkadaşlar.

Keyifli okumalar

"Maşallah dediğin üç gün yaşam&#x;yor hesab&#x; seninki Koray."

"Bir insan bu kadar m&#x; şom ağ&#x;zl&#x; olur anlam&#x;yorum ki."

"Bu çocuğu Oğuz yast&#x;kla boğduktan sonra hastaneye götürseydik belki böyle olmazd&#x;. Ama sen izin vermedin Dide."

"Ay şimdi suçlu ben mi oldum sen götürseydin Kaan! Nereden bile bilirdim o zaman sonradan böyle bir problemle karş&#x;laşacağ&#x;m&#x;z&#x;. Ayr&#x;ca diğer ebeveynler sanki hastaneye mi götürüyor bu durumda?"

"Abi bak doğruyu söyle ablam&#x; bilerek itmedin değil mi?"

"Lan yeter! Ben kaç&#x;nc&#x; uykumdayd&#x;m nas&#x;l ben itmiş olabilirim. Kendi sakarl&#x;ğ&#x; yüzünden düşmüştür bu."

"Şöyle bir düşününce biz bu k&#x;za zarardan başka hiçbir şey vermiyoruz. &#x;ki ayd&#x;r k&#x;z&#x;m&#x;n baş&#x;na gelmeyen kalmad&#x;."

"Ne yapal&#x;m o zaman anne k&#x;z arkadaş&#x;na zarar vermek istemeyip ayr&#x;lan belal&#x; sevgili gibi Verda'dan m&#x; ayr&#x;lal&#x;m."

"Bunu Koray'&#x;n demesini beklerdim Oğuz senin değil."

Kafam&#x;n içinde v&#x;z&#x;ldayan ar&#x;lar ile gözlerimi zorlukla açt&#x;m. Ve bingo aşiret ailem ile göz göze geldim. Şuan neden odamda olduklar&#x;n&#x; ve uykumun içine ettiklerini merak ediyordum.

Bir dakika kafam niye sikilmiş gibi ağr&#x;yordu?

"Can&#x;m ailem şuan neden odamda olduğunuzu sorabilir miyim?"

"Ne odas&#x; abla hastanedeyiz hastanede!" Ne hastanesi ya? Etrafa bak&#x;nd&#x;m gerçekten hastanedeymişim ya la.

Yan&#x;mda dikilip bana endişe ile bakan annemin eline yap&#x;şt&#x;m. "Anne ne oldu bana neden buraday&#x;m?" Diye sordum korkuyla.

Küçük bir ç&#x;ğl&#x;k at&#x;p "anne dedi!" Deyip aln&#x;m&#x; öptü.

Ben bu kad&#x;na ilk anne dediğim zaman bile bu kadar tepki verememişti şimdi neyin nesiydi bu tepki.

"Anne şuan ne saçmalad&#x;ğ&#x;n&#x; sorabilir miyim?"

"Hat&#x;rlam&#x;yor musun neden burada olduğunu?" Diye sordu Kutay abim.

Bir dakika Kutay abimin ne yap&#x;yor burada?

"La abi senin ne işin var burada?!" Ona sar&#x;lmak için ayağa kalkmaya çal&#x;şt&#x;m ama annem hemen engelledi.

"Aniden kalkma k&#x;z&#x;m abin gelir yan&#x;na." Abim annemi onaylayark yan&#x;ma geldi. Yataktan doğrulama yard&#x;m edip bana sar&#x;ld&#x;.

"Çok korktum ilk kez bu denli bir korku yaşad&#x;m." Diye f&#x;s&#x;ldad&#x;. F&#x;s&#x;ldamas&#x;na rağmen sesi titrek ç&#x;km&#x;şt&#x;.

Bir kaç saniye daha öyle kal&#x;p benden ayr&#x;ld&#x;. Dolan gözlerini benden kaç&#x;rd&#x;. Kaşlar&#x;m derince çat&#x;ld&#x;. "Bana ne oldu neden buraday&#x;m?"

"Abla hat&#x;rlam&#x;yor musun?"

"Neyi Atlas?" Kendimi salak gibi hissediyorum şuan. Hiçbir şey anlam&#x;yordum.

"Okyanus demedi vallaha haf&#x;za geri gelmiş çok mutluyum şuan!"

Bak&#x;şlar&#x;m&#x; hepsinin üzerinde gezdirdim. Babam, annem ve Oğuz'un yüzünde mutlu bir ifade varken, Koray'&#x;n yüzünde gururlu bir gülümseme vard&#x;. Demirkan abim, Toprak, Aren ve Bera yoktu.

nest...

166713 166714 166715 166716 166717