Dünya Haritası Iklim Bölgeleri
kaynağı değiştir]
Buz örtüsü iklimi (EF): Bu iklim Antarktika'da ve Grönland'ın iç kesimlerinde hakimdir; ancak aynı zamanda dağlarda, hatta tundranın üzerinde, aşırı yüksek rakımlarda meydana gelir. Aylık ortalama sıcaklıklar asla 0 °C'yi (32 °F) geçmez.
Örnekler
- Rainier Dağı (zirve), Washington, Amerika Birleşik Devletleri (EF)
- Ağrı Dağı, Türkiye (EF)
- Grossglockner, Karintiya, Avusturya (EF)
- Everest Dağı, Çin/Nepal (EF)
- K2, Çin/Pakistan (EF)
- Zirve Kampı, Grönland (EF)
- Severnaya Zemlya'nın bazı kısımları, Krasnoyarsk Krai, Rusya McMurdo İstasyonu, Antarktika (EF)
- Scott Base, Antarktika (EF)
- Byrd İstasyonu, Antarktika (EF)
- Amundsen-Scott istasyonu, Antarktika (EF)
- Vostok İstasyonu, Antarktika (EF), Dünya'da şimdiye kadar kaydedilen en düşük hava sıcaklığının konumu.
Ekolojik önemi[değiştir kaynağı değiştir]
Dfb iklimleri, genellikle Kuzey Amerika ve Asya'daki yüksek 40'lı ve 50'li yılların enlemlerinde, sıcak yaz kıtası iklimlerinin hemen kutbudur ve ayrıca orta ve doğu Avrupa ve Rusya'da, deniz ılıman ve kıtasal yarı arktik iklimler arasında daha yüksek enlemlere uzanır. yer yer 65 derece enlemlere kadar uzanır. [9]
DFB Örnekler
- Kushiro, Hokkaido, Japonya (Dfb)
- Karaganda, Kazakistan (Dfb)
- Oslo, Norveç (Dfb)
- Lillehammer, Norveç (Dfb)
- Stockholm, İsveç (Dfb)
- Helsinki, Finlandiya (Dfb)
- Tallinn, Estonya (Dfb)
- Riga, Letonya (Dfb)
- Vilnius, Litvanya (Dfb)
- Kiev, Ukrayna (Dfb)
- Moskova, Rusya (Dfb)
- Novosibirsk, Rusya (Dfb)
- Saint Petersburg, Rusya (Dfb)
- Minsk, Belarus (Dfb)
- Varşova, Polonya (Dfb)
- Priştine, Kosova (Dfb)
- Erzurum, Türkiye (Dfb)
- Ardahan, Türkiye (Dfb)
- Edmonton, Alberta, Kanada (Dfb)
- Ottawa, Ontario, Kanada (Dfb)
- Halifax, Nova Scotia, Kanada (Dfb)
- Winnipeg, Manitoba, Kanada (Dfb)
- Quebec City, Quebec, Kanada (Dfb)
- Worcester, Massachusetts, Amerika Birleşik Devletleri (Dfb)
- Marquette, Michigan, Amerika Birleşik Devletleri (Dfb)
- Portland, Maine, Amerika Birleşik Devletleri (Dfb)
DWB Örnekler
- Calgary, Alberta, Kanada (Dwb, Dfb ve BSk sınırı)
- Heihe, Çin (Dwb)
- Vladivostok, Rusya (Dwb)
- Irkutsk, Rusya (Dwb, Dwc sınırı)
- Baruunturuun, Moğolistan (Dwb)
- Pyeongchang İlçesi, Güney Kore (Dwb, Dfb sınırı)
- Pembina, Kuzey Dakota, Amerika Birleşik Devletleri (Dwb, Dfb sınırında)
Dsb, Dsa ile aynı senaryodan; ancak daha yüksek rakımlarda veya enlemlerde ve özellikle Kuzey Amerika'da ortaya çıkar; çünkü Akdeniz iklimi Avrasya'dakinden daha fazla kutba doğru uzanır.
Örnekler
- Sivas, Türkiye (Dsb)
- Roghun, Tacikistan (Dsb)
- Dras, Hindistan (Dsb)
- South Lake Tahoe, California, Amerika Birleşik Devletleri (Dsb)
Dfc / Dwc / Dsc: Subarktik veya kuzey iklimleri[değiştir DÜNYADAKİ İKLİM TİPLERİ
Yeryüzünün geniş alanlarında, atmosfer olaylarının uzun süreli ortalamalarına iklim denildiğini daha önceki konularda öğrenmiştiniz. Dünyada iklim tiplerinin belirlenmesinde genel olarak sıcaklık, basınç, rüzgârlar, nem ve yağış gibi iklim elemanlarının uzun süreli ortalamaları dikkate alınır. Bu ortalamaların benzer olduğu alanlar aynı iklim bölgesi (makroklima) olarak kabul edilir. Dünya’nın şekli (enlem), karasallık-denizellik, sıcak-soğuk su akıntıları ve yeryüzü şekillerindeki (yükselti, bakı, dağların uzanışı ve eğim) değişmeler farklı iklim tiplerinin ortaya çıkmasına etki etmiştir. Özellikle sıcaklıklara bağlı olarak yeryüzündeki iklim tipleri; sıcak, ılıman ve soğuk iklimler şeklinde üçe ayrılır (Tablo 1.10.).
Tropikal kuşakta görülen (Harita 1.31.) sıcak iklimlerde ortalama sıcaklıklar yıl boyunca çok fazla değişmez. Mevsimler genel olarak kurak ve yağışlı dönemler şeklinde belirginleşir. Sıcak iklimler; ekvatoral iklim, çöl, savan ve muson iklimi olmak üzere dörde ayrılır.
EKVATORAL İKLİM
• Ekvator çizgisi ve yakın çevresinde, özellikle Amazon (Görsel 1.100.) ve Kongo havzaları ile Güneydoğu Asya Adaları’nın büyük bir bölümünde etkili olmaktadır.
• Yıllık ortalama sıcaklıklar 25 °C dolaylarında, yıllık sıcaklık farkı ise 2-3 °C’dir. Bir günlük hava koşullarının yılın diğer günlerinde de görüldüğü bu iklim tipinde yıllık yağış miktarı 2.000 mm’den fazladır.
• Yıl boyunca yüksek sıcaklıkların, düzenli ve bol yağışların görüldüğü bu bölgede bitki örtüsü oldukça gürdür (Görsel 1.101.). Tropikal yağmur ormanları adı da verilen bu bitki örtüsü dünyanın akciğerlerine benzetilmektedir.
ÇÖL İKLİMİ
• Dönencelerin bulunduğu enlemler (23° 27′) ile orta kuşakta denizel etkinin giremediği iç kesimlerde görülür (Görsel 1.102.)..
• Bu iklimin en belirgin özelliği yağışların oldukça az olmasıdır. Sıcaklık farkları gün içinde 50 °C’yi geçebilir.
• Çöl iklimi bitki örtüsü bakımında oldukça fakirdir. Yüksek buharlaşmaya ve kuraklık şartlarına uyum sağlamış dikenli otlar ve çalılar bu iklimin bitki örtüsünü oluşturur.
SAVAN (TROPİKAL) İKLİMİ
• 10°-20° kuzey ve güney enlemleri ile Ekvator çizgisi çevresinde 1.000 metreden daha yüksek alanlarda görülür.
• Yıl boyunca sıcaklık değerleri yüksek olmasına karşın yağış rejimi düzensizdir. Yıllık yağış miktarı 1.000-1.500 mm civarındadır. Güneş ışınlarının dik açılarla düştüğü aylarda yağışlar artar, diğer aylar ise kurak geçer.
• Bu iklimin bitki örtüsü, yağışlı aylarda yeşeren; kurak aylarda ise sararan uzun boylu otlar (savan) ve yer yer ağaçlardır (Görsel 1.103.).
MUSON İKLİMİ
• Güneydoğu Asya (Görsel 1.104.) başta olmak üzere Hint Okyanusu çevresinde görülür.
• Muson rüzgârlarının etkisiyle bu iklimde yaz mevsimi yağışlı, kış mevsimi ise kurak geçer. Yıllık yağış miktarı 2.000 mm’den fazladır. Sıcaklıklarda yıl boyunca önemli bir değişiklik görülmez.
• Bu iklimin bitki örtüsü, kışın yaprağını döken gür ağaçlardan oluşan ormanlardır.
Dört mevsimin belirgin olarak yaşandığı ılıman iklimler orta kuşakta (30°-60° enlemleri) görülür (Harita 1.31.). Ilıman iklimler; Akdeniz iklimi, ılıman okyanusal, sert karasal ve karasal (step) iklim olmak üzere dörde ayrılır.
AKDENİZ İKLİMİ
• Bu iklim 30°-40° kuzey ve güney enlemleri arasında görülür. Akdeniz çevresi, ABD’de Kaliforniya, Afrika’nın güneyi (Kap Bölgesi), Orta Şili ve Avustralya’nın güneyi bu iklimin en tipik görüldüğü yerlerdir.
• Yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağışlıdır. Yıllık ortalama sıcaklıklar 15°-20 °C, yıllık sıcaklık farkı ise 18 °C dolaylarındadır. Yıllık yağış miktarı 1.000 mm civarındadır. Yağışların büyük bir kısmı kışın düştüğü için yağış rejimi düzensizdir.
• Bu iklimin bitki örtüsü; yaz kuraklığına dayanıklı kızılçam ormanları (Görsel 1.106.) ve defne, zeytin, keçiboynuzu, mersin gibi bodur ağaçlardan oluşan makilerdir (Görsel 1.107.).
ILIMAN OKYANUSAL İKLİM
• 40°-60° enlemleri arasında anakaraların batı k ıyılarında görülen bu iklimin oluşmasında batı rüzgârları ve sıcak su akıntıları oldukça etkilidir. Batı Avrupa, Alaska Körfezi’nin güneyi, Güney Şili, Avustralya’nın kuzeydoğusu ve Yeni Zelanda bu iklimin en tipik görüldüğü alanlardır.
• Yağışların yıllık ortalaması 1.000 mm civarında olup yağış rejimi düzenlidir. Yıllık ortalama sıcaklık 10-15 °C, yıllık sıcaklık farkı ise 10 °C dolaylarındadır.
• Bu iklimin bitki örtüsü, karışık ağaçlardan oluşan ormanlardır.
SERT KARASAL İKLİM
• Orta kuşağın deniz etkisine kapalı yüksek kesimlerinde ve 60° enlemleri çevresinde görülür. Sibirya, Kanada ve Doğu Avrupa bu iklimin en tipik görüldüğü alanlardır.
• Kışlar oldukça uzun ve soğuk, yazlar ise kısa ve ılık geçer. Yıllık ortalama sıcaklık 5 °C iken yıllık sıcaklık farkı oldukça fazladır (20 °C-40 °C). Yıllık yağış miktarı 500-600 mm civarında olup yağışlar daha çok yaz başlarında düşer.
• Bu iklimin bitki örtüsü, yüksek düzlüklerde çayırlar; yamaçlar ile 60° enlemlerinde iğne yapraklı ormanlar (tayga ormanları) ve yükseltinin kısmen azaldığı yerlerde ise bozkırlardır.
ILIMAN KARASAL (STEP) İKLİM
• Kıtaların deniz etkisine kapalı iç kesimlerinde görülür. Bu iklim, denizel ve sıcak iklimler ile karasal ve kurak iklimlerin geçiş alanlarında yer alır. Bu iklimin en belirgin görüldüğü yer Orta Asya’da çöllerin etrafındadır (Görsel 1.110.).
• Yıllık sıcaklık farkı oldukça fazladır. Kışlar soğuk, yazlar sıcaktır. Yıllık yağış miktarı 300-500 mm civarındadır.
• Yıllık yağış miktarının az olmasına bağlı olarak bitki örtüsü seyrektir. İlkbahar yağışları ile yeşeren, yaz kuraklığı ile sararan bozkırlar (step) bu iklimin bitki örtüsünü oluşturur.
Kutuplara yakın alanlarda ve çok yüksek kesimlerde görülen soğuk iklimlerde sıcaklıklar yıl boyunca düşüktür. Soğuk iklimler; tundra (kutup altı), yüksek dağ ve kutup iklimi olmak üzere üçe ayrılır.
TUNDRA (KUTUP ALTI) İKLİMİ
• 65°-80° enlemlerinde bulunan Grönland Adası kıyılarında, Kanada’nın kuzeyinde, Kuzey Sibirya ve İskandinav Yarımadası’nın kuzeyinde belirgin olarak görülür.
• Sıcaklık ve yağış değerleri yıl boyunca düşük olup sıcaklık yılın birkaç ayı 0 °C’nin üzerine çıkar. Bu iklimin bitki örtüsü çalı, yosun ve cılız otlardan oluşan tundralardır .
KUTUP İKLİMİ
• Kuzey Kutbu çevresinde, özellikle Grönland Adası’nın iç kesimlerinde ve Antarktika’da görülür.
• Sıcaklık yıl boyunca 0 °C’nin altında olduğu için yüzeydeki karlar erimez.
• Yağışlar kar şeklinde ve oldukça azdır. Sıcaklık şartlarından dolayı bitki örtüsünden yoksundur.
• İnsan yaşamı için elverişli şartlar taşımayan bu iklimi bölgesinde son yıllarda özel donanımlı araştırma istasyonları kurulmaktadır.
KAYNAKÇA:
MEB Ortaöğretim Coğrafya – 9. Sınıf Ders Kitabı ( İsmail ÖZDOĞAN Kenan TÜRKEZ Mutlu KARAKOÇ )
kaynağı değiştir]
DÜNYADAKİ İKLİM TİPLERİ
Yeryüzünün geniş alanlarında, atmosfer olaylarının uzun süreli ortalamalarına iklim denildiğini daha önceki konularda öğrenmiştiniz. Dünyada iklim tiplerinin belirlenmesinde genel olarak sıcaklık, basınç, rüzgârlar, nem ve yağış gibi iklim elemanlarının uzun süreli ortalamaları dikkate alınır. Bu ortalamaların benzer olduğu alanlar aynı iklim bölgesi (makroklima) olarak kabul edilir. Dünya’nın şekli (enlem), karasallık-denizellik, sıcak-soğuk su akıntıları ve yeryüzü şekillerindeki (yükselti, bakı, dağların uzanışı ve eğim) değişmeler farklı iklim tiplerinin ortaya çıkmasına etki etmiştir. Özellikle sıcaklıklara bağlı olarak yeryüzündeki iklim tipleri; sıcak, ılıman ve soğuk iklimler şeklinde üçe ayrılır (Tablo 1.10.).
Tropikal kuşakta görülen (Harita 1.31.) sıcak iklimlerde ortalama sıcaklıklar yıl boyunca çok fazla değişmez. Mevsimler genel olarak kurak ve yağışlı dönemler şeklinde belirginleşir. Sıcak iklimler; ekvatoral iklim, çöl, savan ve muson iklimi olmak üzere dörde ayrılır.
EKVATORAL İKLİM
• Ekvator çizgisi ve yakın çevresinde, özellikle Amazon (Görsel 1.100.) ve Kongo havzaları ile Güneydoğu Asya Adaları’nın büyük bir bölümünde etkili olmaktadır.
• Yıllık ortalama sıcaklıklar 25 °C dolaylarında, yıllık sıcaklık farkı ise 2-3 °C’dir. Bir günlük hava koşullarının yılın diğer günlerinde de görüldüğü bu iklim tipinde yıllık yağış miktarı 2.000 mm’den fazladır.
• Yıl boyunca yüksek sıcaklıkların, düzenli ve bol yağışların görüldüğü bu bölgede bitki örtüsü oldukça gürdür (Görsel 1.101.). Tropikal yağmur ormanları adı da verilen bu bitki örtüsü dünyanın akciğerlerine benzetilmektedir.
ÇÖL İKLİMİ
• Dönencelerin bulunduğu enlemler (23° 27′) ile orta kuşakta denizel etkinin giremediği iç kesimlerde görülür (Görsel 1.102.)..
• Bu iklimin en belirgin özelliği yağışların oldukça az olmasıdır. Sıcaklık farkları gün içinde 50 °C’yi geçebilir.
• Çöl iklimi bitki örtüsü bakımında oldukça fakirdir. Yüksek buharlaşmaya ve kuraklık şartlarına uyum sağlamış dikenli otlar ve çalılar bu iklimin bitki örtüsünü oluşturur.
SAVAN (TROPİKAL) İKLİMİ
• 10°-20° kuzey ve güney enlemleri ile Ekvator çizgisi çevresinde 1.000 metreden daha yüksek alanlarda görülür.
• Yıl boyunca sıcaklık değerleri yüksek olmasına karşın yağış rejimi düzensizdir. Yıllık yağış miktarı 1.000-1.500 mm civarındadır. Güneş ışınlarının dik açılarla düştüğü aylarda yağışlar artar, diğer aylar ise kurak geçer.
• Bu iklimin bitki örtüsü, yağışlı aylarda yeşeren; kurak aylarda ise sararan uzun boylu otlar (savan) ve yer yer ağaçlardır (Görsel 1.103.).
MUSON İKLİMİ
• Güneydoğu Asya (Görsel 1.104.) başta olmak üzere Hint Okyanusu çevresinde görülür.
• Muson rüzgârlarının etkisiyle bu iklimde yaz mevsimi yağışlı, kış mevsimi ise kurak geçer. Yıllık yağış miktarı 2.000 mm’den fazladır. Sıcaklıklarda yıl boyunca önemli bir değişiklik görülmez.
• Bu iklimin bitki örtüsü, kışın yaprağını döken gür ağaçlardan oluşan ormanlardır.
Dört mevsimin belirgin olarak yaşandığı ılıman iklimler orta kuşakta (30°-60° enlemleri) görülür (Harita 1.31.). Ilıman iklimler; Akdeniz iklimi, ılıman okyanusal, sert karasal ve karasal (step) iklim olmak üzere dörde ayrılır.
AKDENİZ İKLİMİ
• Bu iklim 30°-40° kuzey ve güney enlemleri arasında görülür. Akdeniz çevresi, ABD’de Kaliforniya, Afrika’nın güneyi (Kap Bölgesi), Orta Şili ve Avustralya’nın güneyi bu iklimin en tipik görüldüğü yerlerdir.
• Yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağışlıdır. Yıllık ortalama sıcaklıklar 15°-20 °C, yıllık sıcaklık farkı ise 18 °C dolaylarındadır. Yıllık yağış miktarı 1.000 mm civarındadır. Yağışların büyük bir kısmı kışın düştüğü için yağış rejimi düzensizdir.
• Bu iklimin bitki örtüsü; yaz kuraklığına dayanıklı kızılçam ormanları (Görsel 1.106.) ve defne, zeytin, keçiboynuzu, mersin gibi bodur ağaçlardan oluşan makilerdir (Görsel 1.107.).
ILIMAN OKYANUSAL İKLİM
• 40°-60° enlemleri arasında anakaraların batı k ıyılarında görülen bu iklimin oluşmasında batı rüzgârları ve sıcak su akıntıları oldukça etkilidir. Batı Avrupa, Alaska Körfezi’nin güneyi, Güney Şili, Avustralya’nın kuzeydoğusu ve Yeni Zelanda bu iklimin en tipik görüldüğü alanlardır.
• Yağışların yıllık ortalaması 1.000 mm civarında olup yağış rejimi düzenlidir. Yıllık ortalama sıcaklık 10-15 °C, yıllık sıcaklık farkı ise 10 °C dolaylarındadır.
• Bu iklimin bitki örtüsü, karışık ağaçlardan oluşan ormanlardır.
SERT KARASAL İKLİM
• Orta kuşağın deniz etkisine kapalı yüksek kesimlerinde ve 60° enlemleri çevresinde görülür. Sibirya, Kanada ve Doğu Avrupa bu iklimin en tipik görüldüğü alanlardır.
• Kışlar oldukça uzun ve soğuk, yazlar ise kısa ve ılık geçer. Yıllık ortalama sıcaklık 5 °C iken yıllık sıcaklık farkı oldukça fazladır (20 °C-40 °C). Yıllık yağış miktarı 500-600 mm civarında olup yağışlar daha çok yaz başlarında düşer.
• Bu iklimin bitki örtüsü, yüksek düzlüklerde çayırlar; yamaçlar ile 60° enlemlerinde iğne yapraklı ormanlar (tayga ormanları) ve yükseltinin kısmen azaldığı yerlerde ise bozkırlardır.
ILIMAN KARASAL (STEP) İKLİM
• Kıtaların deniz etkisine kapalı iç kesimlerinde görülür. Bu iklim, denizel ve sıcak iklimler ile karasal ve kurak iklimlerin geçiş alanlarında yer alır. Bu iklimin en belirgin görüldüğü yer Orta Asya’da çöllerin etrafındadır (Görsel 1.110.).
• Yıllık sıcaklık farkı oldukça fazladır. Kışlar soğuk, yazlar sıcaktır. Yıllık yağış miktarı 300-500 mm civarındadır.
• Yıllık yağış miktarının az olmasına bağlı olarak bitki örtüsü seyrektir. İlkbahar yağışları ile yeşeren, yaz kuraklığı ile sararan bozkırlar (step) bu iklimin bitki örtüsünü oluşturur.
Kutuplara yakın alanlarda ve çok yüksek kesimlerde görülen soğuk iklimlerde sıcaklıklar yıl boyunca düşüktür. Soğuk iklimler; tundra (kutup altı), yüksek dağ ve kutup iklimi olmak üzere üçe ayrılır.
TUNDRA (KUTUP ALTI) İKLİMİ
• 65°-80° enlemlerinde bulunan Grönland Adası kıyılarında, Kanada’nın kuzeyinde, Kuzey Sibirya ve İskandinav Yarımadası’nın kuzeyinde belirgin olarak görülür.
• Sıcaklık ve yağış değerleri yıl boyunca düşük olup sıcaklık yılın birkaç ayı 0 °C’nin üzerine çıkar. Bu iklimin bitki örtüsü çalı, yosun ve cılız otlardan oluşan tundralardır .
KUTUP İKLİMİ
• Kuzey Kutbu çevresinde, özellikle Grönland Adası’nın iç kesimlerinde ve Antarktika’da görülür.
• Sıcaklık yıl boyunca 0 °C’nin altında olduğu için yüzeydeki karlar erimez.
• Yağışlar kar şeklinde ve oldukça azdır. Sıcaklık şartlarından dolayı bitki örtüsünden yoksundur.
• İnsan yaşamı için elverişli şartlar taşımayan bu iklimi bölgesinde son yıllarda özel donanımlı araştırma istasyonları kurulmaktadır.
KAYNAKÇA:
MEB Ortaöğretim Coğrafya – 9. Sınıf Ders Kitabı ( İsmail ÖZDOĞAN Kenan TÜRKEZ Mutlu KARAKOÇ )
Astropikal iklim bölgesi: Bu iklim türü diğer iklim türlerine nazaran en soğuk aya sahip ve bu durum en az bir ay sürmektedir. 0 °C (32 °F) [10] (veya -3 °C (27 °F)) [8] ile 18 °C (64.4 °F) bu derecelerde görülmektedir.10 °C'nin (50 °F) üzerinde ortalama. [10] [8] Yağışın hem kuru bir yaz (CS) hem de kurak bir kışı (CW) karşılayan yerlerde dağılımı için, bir yerin yaz aylarında kış aylarına göre daha fazla yağış düştüğü yağışlı bir yaz (CW) olduğu kabul edilir. kış aylarında daha fazla yağış düştüğü yerde yaz mevsiminin kurak geçtiği kabul edilmektedir. [10] Bu ek kriter, hem DS hem de DW'yi karşılayan konumlar için de geçerlidir. [10]
- Cwa: Musondan etkilenen nemli subtropikal iklim; 0 °C (32 °F) (veya -3 °C (27 °F)) üzerinde ortalama en soğuk ay, 22 °C'nin (71.6 °F) üzerinde en az bir aylık ortalama sıcaklık ve 10 °C'nin üzerinde ortalama en az dört ay C (50 °F). Yazın en yağışlı ayında, kışın en kurak ayında olduğu gibi en az on kat daha fazla yağmur (alternatif tanım, en sıcak altı ayda ortalama yıllık yağışın %70 veya daha fazlasıdır). (Örn. Kuzey Hindistan)
- Csa: Sıcak-yaz Akdeniz iklimi; 0 °C (32 °F) (veya -3 °C (27 °F)) üzerinde ortalama en soğuk ay, 22 °C'nin (71.6 °F) üzerinde en az bir aylık ortalama sıcaklık ve 10 °C'nin üzerinde ortalama en az dört ay C (50 °F). Kışın en yağışlı ayında yazın en kurak ayına göre en az üç kat daha fazla yağış ve yazın en kurak ayı 30 mm'den (1.2 inç) daha az yağış almaktadır. (Örn. Batı ve Güney Türkiye, Yunanistan, Portekiz)
- Cfa: (Subtropikal İklim):Mevsimler arasında önemli bir yağış farkı yoktur. Ortalama sıcaklık 10 °C'nin üzerinde ortalama bir sıcaklığa sahip bir iklim türüdür. Yazın kurak aylar yaşanmamaktadır. Her mevsim yağışlı ılıman dönencealtı iklimi (Örn. Orta ve Güney Japonya, Doğu Avustralya)
- Cfb,: Ilıman okyanusal iklim: Mevsimler arasında önemli bir yağış farkı yoktur. Ortalama sıcaklıkların 22 °C' nin altında olduğu tüm aylar ve 10 °C'nin üzerinde ortalama en az dört ay boyunca sürmektedir.(Örn. İngiltere, İzlanda, Kuzey Türkiye)
- Cfc: Subpolar okyanus iklimi; 0 °C (32 °F) (veya -3 °C (27 °F)) üzerinde ortalama en soğuk ay ve 10 °C (50 °F) üzerinde ortalama 1-3 ay. Mevsimler arasında önemli yağış farkı yok.
- Cwb: Subtropikal yayla iklimi veya Muson etkisindeki ılıman okyanus iklimi; 0 °C'nin (32 °F) (veya -3 °C'nin (27 °F)) üzerinde ortalama en soğuk ay, ortalama sıcaklıkların 22 °C'nin (71.6 °F) altında olduğu tüm aylar ve 10 °C'nin üzerinde ortalama en az dört ay (50 °F). Yazın en yağışlı ayında, kışın en kurak ayına göre en az on kat daha fazla yağmur (alternatif bir tanım, en sıcak altı ayda alınan ortalama yıllık yağışın %70 veya daha fazlasıdır).
- Cwc: Soğuk subtropikal yayla iklimi veya Muson'dan etkilenen subpolar okyanus iklimi; 0 °C (32 °F) (veya -3 °C (27 °F)) üzerinde ortalama en soğuk ay ve 10 °C (50 °F) üzerinde ortalama 1-3 ay. Yazın en yağışlı ayında, kışın en kurak ayında olduğu gibi en az on kat daha fazla yağmur (alternatif tanım, en sıcak altı ayda ortalama yıllık yağışın %70 veya daha fazlasıdır).
- Csb: Ilık-yaz Akdeniz iklimi; 0 °C'nin (32 °F) (veya -3 °C'nin (27 °F)) üzerinde ortalama en soğuk ay, ortalama sıcaklıkların 22 °C'nin (71.6 °F) altında olduğu tüm aylar ve 10 °C'nin üzerinde ortalama en az dört ay (50 °F). Kışın en yağışlı ayında yazın en kurak ayına göre en az üç kat daha fazla yağış ve yazın en kurak ayı 30 mm'den (1.2 inç) daha az yağış almaktadır.
- Csc: Soğuk yaz Akdeniz iklimi; 0 °C (32 °F) (veya -3 °C (27 °F)) üzerinde ortalama en soğuk ay ve 10 °C (50 °F) üzerinde ortalama 1-3 ay. Kışın en yağışlı ayında yazın en kurak ayına göre en az üç kat daha fazla yağış ve yazın en kurak ayı 30 mm'den (1.2 inç) daha az yağış almaktadır.
| 1. | 2. | 3. |
|---|---|---|
| A (Tropikal) | f (Yağmur Ormanı) | |
| m (Muson) | ||
| w (Savana, Kuru kış) | ||
| s (Savana, Kuru yaz) | ||
| B (Kurak) | W (Çöl) | |
| S (Bozkır) | ||
| h (Sıcak) | ||
| k (Soğuk) | ||
| C (Ilıman) | w (Kuru kış) | |
| f (Kuru mevsim yok) | ||
| s (Kuru yaz) | ||
| a (Sıcak yaz) | ||
| b (Sıcak yaz) | ||
| c (Soğuk yaz) | ||
| D (Kıta) | w (Kuru kış) | |
| f (Kuru mevsim yok) | ||
| s (Kuru yaz) | ||
| a (Sıcak yaz) | ||
| b (Sıcak yaz) | ||
| c (Soğuk yaz) | ||
| d (Çok soğuk kış) | ||
| E (Kutuplu) | T (Tundra) | |
| F (Sonsuz don (buz örtüsü)) |