Tevafuk Ne Demek

Tevâfuk, bu kelime lügatte; birbirine denk gelme, latîfâne bir âhenkle uyum içinde olma ma’nâlarını taşır. Evet, ma’nîdâr ve hikmetli gayelerle, güzel ve latîf bir tenâsüp, bir nisbetle birbirine bakan ve uygunluk arzetmekle bir nizâmı gösteren, yani birbirine tevâfuk eden her şey işâret ve isbât eder ki; kâinatta zerre kadar kör tesâdüfe yer yoktur. Kezâ; bir başıboşluk, şuûrsuz sebebler altında vücûda gelme veya kendi kendine oluş ya da doğa kanunları dedikleri tabiat hâkimiyeti düşünülemez. Hiç bir şey Cenâb-ı Hakk’ın dâire-i ilim ve kudretinden hâriç olmadığı gibi, dâire-i irâdesinden dahi hâriç değildir. Her şeyde; ister küllî, ister cüz’î olsun; bir kasıt ve bir irâdenin cilvesi vardır. Yani, Allah dilemedikçe hiç bir şey olmaz. Bütün bunlar gösterir ki: “Kâinatta tesâdüf, hakîkî olarak yoktur.” Esâsen bütün ilimler, kâinattaki bu hârika nizâmın düstûrları, esâslarıdırlar. Bu yolda yapılan tüm ilmî çalışmalar ve araştırmalar, işte bu; aslâ tesâdüf ve abesiyete yer olmadığı, her şeyde yüksek gâyeler ve ulvî hikmetler bulunduğu prensibini peşînen kabûl ile bunları keşfetme gâyesine ma’tûftur. Bütün bu hakîkatler, tevâfuka; yani her şeyin birbirine denk gelip bir nizâm ve uygunluk içinde oluşunun ma’nâsına işâret ederler. Şu halde, tevâfuk gösterir, akla kapı açar ki; perde arkasında biri var! Evet, O; Sultân-ı Kâinât’tır. Her şeyin anahtarı O’nun yanında, her şeyin dizgini O’nun elindedir. Her şey O’nun emriyle halledilir. Hiçbir şey başıboş olmayıp, dâire-i meşîetinden (O’nun irâde ettiği dâireden) hâriç değildir. En küçük fertleriyle dahi, bir bütünlük ve birliği muhâfaza ederek uyum içinde olma hâdisesi, yani tevâfukat; bir kelime-i vâhide (tek kelime) hükmünde olan ve âyetleri birbirine bakan Kur’ân-ı Hakîm’de dahi, hârika bir sûrette vardır.

Peygamber Efendimiz (s.a.v) Cibril hadisinde “İslam Nedir?” sorusuna “–İslâm, Allah’tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın Rasûlü olduğuna şehâdet etmen, namazı dosdoğru kılman, zekâtı vermen, Ramazan orucunu tutman, yoluna güç yetirip imkân bulduğun zaman Kâ’be’yi ziyâret (hac) etmendir” buyurdular.

“İman Nedir?” sorusuna “–Allah’a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, âhiret gününe inanmandır. Yine kadere, hayrına ve şerrine îmân etmendir” buyurdular.

İhsan Nedir? Rasûlullah Efendimiz (s.a.v): “–İhsân, Allah’a, onu görüyormuşsun gibi kulluk etmendir. Sen onu görmüyorsan da O seni mutlaka görüyor” buyurdular. (Müslim, Îmân 1, 5. Buhârî, Îmân 37; Tirmizi Îmân 4; Ebû Dâvûd, Sünnet 16)

Kuran-ı Kerim, Peygamber Efendimize (s.a.v) gönderilen ilahi kitapların sonuncusudur. İlahi emirleri barındıran Kuran ve beraberinde Efendimizin (s.a.v) sünneti tüm Müslümanlar için yol gösterici rehberdir.

Tüm insanlığa rahmet olarak gönderilen örnek şahsiyet Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed Mustafa (s.a.v) 23 senelik nebevi hayatında bizlere Kuran ve Sünneti miras olarak bırakmıştır. Nitekim hadis-i şerifte buyrulur: “Size iki şey bırakıyorum, onlara sımsıkı sarıldığınız sürece yolunuzu asla şaşırmazsınız. Bunlar; Allah’ın kitabı ve Peygamberinin sünnetidir.” (Muvatta’, Kader, 3.)

Tasavvuf; Cenâb-ı Hakkʼı kalben tanıyabilme sanatıdır.Tasavvuf; “îmân”ı “ihsân” gibi muhteşem ve muazzam bir ufka taşımanın diğer adıdır. Tasavvuf’i yola girmekten gaye istikamet üzere yaşayabilmektir. İstikâmet ise, Kitap ve Sünnet’e sımsıkı sarılmak, ilâhî ve nebevî tâlimatları kalbî derinlikle idrâk edip onları hayatın her safhasında vecd içinde yaşayabilmektir.

Dua, Allah Teâlâ ile irtibatta bulunmak; O’na gönülden yönelmek, meramını vâsıta kullanmadan arz etmek demektir. Hadisi şerifte "Bir şey istediğin vakit Allah'tan iste! Yardım dilediğin vakit Allah'tan dile!" buyrulmuştur. (Ahmed b. Hanbel, Müsned, 1/)

Zikir, bütün tasavvufi terbiye yollarında nebevi bir üsul ve emanet olarak devam edegelmiştir. “…Bilesiniz ki kalpler ancak Allâh’ı zikretmekle huzur bulur.” (er-Ra‘d, 28) Zikir, açık veya gizli şekillerde, belirli adetlerde, farklı tertiplerde yapılan önemli bir esastır. Zikir, hatırlamaktır. Allah'ı hatırlamak farklı şekillerde olabilir. Kur'an okumak, dua etmek, istiğfar etmek, tefekkür etmek, "elhamdülillah" demek, şükretmek zikirdir.

İlim ve hâl kelimelerinden oluşmuş bir isim tamlaması olan ilmihal (ilm-i hâl) sözlükte "durum bilgisi" demektir. Bütün müslümanların dinî bilgi ve uygulama bakımından ihtiyaç duyduğu, bir bakıma müslüman olmanın ve müslümanlığın icaplarını yerine getirmenin ön şartı durumundaki fıkhi temel bilgiler ilmihal diye anılmıştır.

İslam ve İhsan web sitesinde İslam, İman, İbadet, Kuranımız, Peygamberimiz, Tasavvuf, Dualar ve Zikirler, İlmihal, Fıkıh, Hadis ve vb. konularda  güvenilir kaynaklardan bilgiye ulaşabilirsiniz.

Tevafuk Nedir?

İslami bir terim olan tevafuk, zarif bir şekilde oluşmuş uyum ve tesadüf anlamına gelir. İki şeyin birbirine uygun olması bir tevafuktur. Bir şeyin tesadüfen olması, ilahi bir kasıtın ve iradenin varlığını hissettiğiniz denk gelmelere tevafuk denilmektedir.

Birbirleriyle bağlı olan her şey uyum içinde çalışmaktadır. Bu da evrende tesadüflere yer olmadığını gösterir ve kanıtlar. Arapça kökenli olan tevafuk kelimesi Türkçe'ye bu dilden geçmiştir.

Aşkı Tevafuk Ne Demek?

Tevafuk aşk, birbirleriyle bütün olan, son derece uyumlu çiftlere denilmektedir. Aşkı tevafuk olan çiftler birbirlerine çok bağlıdırlar, adeta birbirleri için yaratıldığını hissederler. Son derece sorunsuz ve kusursuz bir aşk yaşarlar.

İlimde Tevafuk Ne Demek?

Rasul'un sözlerinde olduğu gibi tevafuk, tesadüf çeşitleri olarak bizlere aktarılır. Hiçbir kitap, tesadüf yerine tevafuk kelimesinin kullanılmasının gerekli olduğunu söylememektedir. Dilerseniz tesadüf dilerseniz de tevafuk kelimesini kullanabilirsiniz.

Tevafuk Nasıl Yazılır?

Tevafuk kelimesinin nasıl yazıldığı da merak edilen sorulardan bir tanesidir. Peki tevafuk nasıl yazılır, doğru yazılışı nasıldır? İşte tevafuk kelimesinin doğru yazılışı;

• Tevafuk (doğru)
• Tavafuk (yanlış)
• Tefavuk (yanlış)
• Tafevuk (yanlış)
• Tavefuk (yanlış)

Tevafuk Cümle İçerisinde Kullanımı

• Hayallerime ulaşmam için ancak tevafuk olması gerekir.
• Bu sonucu görebilmesinin nedeni tevafuktu.
• Aynı kıyafeti giymişiz. Bu ne tevafuk!